De quaestione an et quatenus absolutio ab instantia in caussis criminalibus locum habeat commentatio in certamine literario ... praemio regio ornata

발행: 1836년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

Quantopere vero praxis sibi absolutionem ab instantia usum paverit, ex eo videmus, quod . DD. hujus temporis multum de ea certaverunt, quod ex MATTHAE do crim tit. XVII. c. II apparet; ut hic ipso, postquam diu contra eorum sontentiam, qui absoluti nem ab iit inita in jure Romano iuuitam ess credunt, certavit, dicit is ne imia iano tomus, Dinwυ doctrina communis inratiae moribus Romanorum minime conoeniat, hodiernis tamen om-poribus non male quiadrare. Etenim Roma delatores atque a o mores erant seu imi per quos, in uos Visios principum ti merent, aut praemia legibus innita, ectarentur, otium in no centes multi circumDeniebantur, tit necessabuerit eorum improbia ratem et niultitudinem O cere, legeSqu quas m rei scitatoreseonstituere, inter quos e in nu/-rari potast, ut odie utor non probante reus absoloiatur, thimsi innocentιam non probaoerit acrimino absoloatur. At hodie delatore rarissimi, innocentia secura, quin imo ne licet quidem plerisque ocia Privatis accusare, feci soli seo: non mitti ergo, cum ter se scelera effectu accusatoris impunita abeant, eo jure hodie nos usi, ut qui jud cio obicitus fuerit, non liter criminc Sol tur, nisi innocentiam demonstra Meriis Attamen serius senientiam, ariolationem instantia non discedor a Romanorum ampliaticino, invenimus, lam N dieitciis inter θεolutionem et damnatιonem eluti opposita iacitur tamen

ration executionis, ampliatis e comperendiniatio, dum quasi aequilibrio uspensa manet sententia, adeo ut modi in Deniri posains, quιbus eruas de Scitur, et inter juvice demum conMeniat, reus, audisio nisuliquo moratus esse indecimvir Commentatores etiam Carolinae, nunc magis prodeuntes , ah- solutionis ab inst. tanquam in articulo 99 positae, mentionem faciun Brevis quidem mentio tantum in TTONI Corpore juris Criminalis CAROLI V. Ulm 1685. invenitur, accuratio contra explicatio legitur in DANIELIS LASENII comment in consi crimin. U. . cura et studio AND MINNER. ann. MDCLXXXV. tibi ad LXox distur: ,-- aum hujus orticuli partes γα rum prima continet casum o , si oma, quando nimirum reus per

sententiam cibsoloitur. Etenim si reris contra accusationem δε xit auram innocenticim, ita ut. Per entemtiam absol tur, tum eo

33쪽

stantia in civilibus, quam in criminalibus. Omnimodo vero benedo tempore suo mentio est eo, quod, ut ipse dicit, eum sibi proposuit nem seu quida- -Ωιm ingularium enumerationem omitteret, Ius intem Ioc Omnino absolutioni ab instantia mat

rium ad certa vita redigere, fundamento quando in decemnenda, de seramnare eonatus sit.' Quod inceptum parum jam eo irritum adero debebat, quod regulas communes absolutioni ab instantia in civilibus et criminalibus invenire studuit, partim vero etiam eo, quod principium, in rei natura ipsa undatum secutus non est, sed regiuas, quias proponit, a rebus in praxi occurarenti bus desumsit, ita ut eae neque plenae neque satis definitae sint. Huc accedit, quod Practicorum Italicorum sententia absolutioni ab

instantia nuntiates etiam adnumeret Deniquo regulae ab eo proposita tempori nostro inutiles in . quia ob crebrum tormeniorum,

jurisjurandi purgatorii et poenarum extraordinariarum usum, absolutio ab instantia, alium quam nunc obtinebat looum, medium inter tormenta et jusjurandum purgatorium tenens. Hancco HAM. --TII commentationem, LEINscuno in Commentationibus suis ex jure criminali petitis tom. I. commi VI. Plane Propemodum ocutus est, tantummodo absiautionem ab instantia in criminalibus ab absolutione ab instantia in civilibus distisinuem, ordinemque tum inducens. Seriori tempore vero LEINACHRO sententiam suam mutavisse et confusionem absolutionis ab inst. cum nullitatibus abjecisso videtur. In praxi diversis loris modo erebrius, modorarius ab instantia absolvebatur. Quantopero vero sub finem saeculi decimi octavi adhuc tormenta, jusjurandum purgatorium et Poena extraordinaria partes absolutionis ab instantia susceperint,esarissimo videre licet, si evolvimus ridis rectine hen EMMinmissotin Gutachien in petesichen lillen, grossient iis immamen cor

-rson Thel 1 - 5. Inter centum et quinquaginta decisiones vitam tantummodo centesimam decimam munia scilicet invenimus, ubi reus ab instantia absolutus est contra quindecies purga torium decretum est in decis 2 3. 4. 17 42 47 50 56. 77 7

81. 112. 134. 135, ualerdecies tormenta decreta sunt αἰνα7 12. 13 54 60. 75 85. 93 111 117 118. 127. 129. 1340.

Dum haec in Germania tacta sunt, in ania vicina lego quadam 1. Dec. 1758 jusjurandum purgatorium interdictum et judicem eius loco absolutione ab infimitia uti constitutum est, quam

34쪽

lem supra descripsi in iis Leges particulares elia in si, quod ollectus attinet, inter so congruant, tanton iioad causas et conditiones, ob quas absoluti a inflantia locutra n laet, Vario liscelliant. Consilia tutio ei inihi tali I lior si alia, in arti C. 39. 9. Constituit: si nequo tornienta, nequo xtraordinaria vel ordinari poena decerni potest,

inquisitio ad tempus suspendi debet. Codo criminalis vero Ai striaeus, tonio I. iii XI. I. 42 et 28. Misolutionem ab instantia

eadoin thra illi alta gul,ra e xplicii linus alicuro, cones liuiit Ius criminale Borussoruiti contra Toni. l. iit. 2. Abselin VI. 409 absolutioni locum tantummodo inferiorem concedit, ium demum ubinstantia alis tui libens, si corpus delicti ni illii a Dil in vos linari et reus suspicionDiri Contra su nili tantoni uiuoliri rori Polliorat. Quae lex ex principio oonae extraordinariae iii OriasSic legumlation injuste confirmato, originem ducit aus i iiii inale avaricii in Tomo II Art. 353 seq. tria sententiaruni absolutoriariam genera distinguit rei in vel onanino a crina in nach/ιtitier en/ιInias

vel iiii ieiter Erlenninus is iret sistituta vel ab instantia absolvi iubens. Commentarium ad hos legum locos scripsit Ra.κ-sCHROI . in Neues Uri filio iis Crivi inrair Laut Ih. f. Coiistituit critii in alis Ducatii Hotiatici annicidi in ari. 836 seq. accu-' ratiores contino leges, quae in univinum eum nostra sententia con-

35쪽

cum habeat ne ne non recentiori domum aetate orta est. Namne jam media aetato ALCIATUS, GoΜEsius, MATTHAEUS eam adibori non posse contenderunt, obnitentibus Damio CLARO, Nac Io, CΛCCIA, GUAZZINO. Controversabantur aut Pin niaxime, utrunt absolutio ab instantia jure Romano niteretur nec no, id quod nostra parum resorti centiore aetate Muram re vi in libro misi uch aes Stras trocesses L. p. 52i tum SI EGEN in libro j ιristisch --han Gung. m. 86., lenique SCHOL in lib. Archio de Criminab- reos, Neu Ilali; Iahm. 1834. P. 1 absolutionem ab instantia impugnarunt. MITTER MAIE absolutionem ab instantia non aptam esse putat, salso opinatus, absoli ilionem quoqlio te finitivam vim rei judicatae non habere ideoque ob novas probationes retraetari Posse. Six Nius eam nec ration et natura rei niti, ne apiam et necessariam, nec jure Romano undatam ess contendit, dum eam legibus et consuetudinibus Germanicis confirmari, tacet. Incompositam argumentorum sarraginem coacervat, ex quibus primaria ianium inerre liceat. Mulio festius Scito ius absolutionem ab instantia adortus est. Nam postqtia in eam ratione, prudentia et legibus niti negavit, etiam vim legis rerum perpetuo similiter judicatarum impugnat. Hujus igitur verba promenda sunt, ut x latentur. . g. 7. νιμιαtio argumentorum, a leaeni Gntra absolutionem ab instrentia

I. Quaestio, utrum reus condemnandus an ahsolvendus sit, inde pendet, utrum reum revera crimen commisisse probatum sit

neo ne sin vero coniectura ianium prolatae fuerint, perinde esiae si nihil probatum sit.

36쪽

Sed id saliem certum est, eos, qui in justum inedium illud ac vitia cum eo conjuncta tantopero iiivinantur sive lio sauiaut inllieris, aris, politice, si vo i ii jurisprudentia si vo tiliis in rebus, conditi onem qua in per clissi inani societatis civica atquct vitae, quum dealem vocant, intelligere, non repulantes, vitavi, qualis est, conditionen illam ninino non modo non assecuimai, sed po-itiis suibus suis circunt scriptam ei inaneam esse, unde etiani in singulis magna et dealia Polor no luctan Us. Eadem est nostrae rei conditio. Sane enim ut olidum St, homines si iam integri es perfodi essent, ut nec mentirentur un- stiani , nec judicem haudibus, signientis, dolis iijusciuuliae generis decipui studerent, ut uno verbo dicam, si fieri posset, ut judex

pluitam veritatem, et quoad corpus delicii et quoad Hiis auctorem, sonipe atque continuo inveniret, tunc quidem nunquam judici,

sonsne esset an insons reus, dubitaturum esse, retin v si instantia ubsolvere licituri esset. Quod autem si esset, omnino Processu et

sententia eriminali nihil opus foret Atqui quum in praesentiarum ita res nondum soli dat, et proh

dolor non sit, quod ii roximo tam perfectui statum in terris conditum iri speremus, etiam Pro eo, quod modium est inter Plenam probationem criminis et probationem innocentiae, quod nomine suspicionis nuncupamus, media quaedam conditio, qualem absolutio ab histantia praebet, aristat necesse est. Neque enim debet prohibitum esse, quominus in suspectum atque gravatum, sed non plena probatione Honvictum ideoquo absolutum ob nova indicia, quae plenae probationis spem faciant, denuo inquiratur. III. Tertium argumentum a SI EGENIO assertur hoc ,, absolutionem ab instantia in processii viii iunc demum locum habere, si libellus ineptus aut aetor contumax sit. Si igitur in rixilibus

absolutio ab instantia locum Dori oblinet, actor non probante, quomodo io Ii Critii inalibus ieri poSr,il intelligi tequit. Hic enim

secundum . . Cod de edendo 2 1. ident riuo in vilibus

statuendum sit. Talis actio legem processus Priniariana actore non probante reus absolvitur, everteret, et a reo reprobationem ejus, quod

in eum non probatum sit, desideraret. Secundum jus Romanorum igitur, ipsis imperatoribus tyrannicis regnantibus reum ites una accusare, qui semel absolutus sit, licitum non fuisse nisi ob praovam a si nem'. Hic otiani culpam petitionis principii committit Sl EGENIUS, ab eo Prosectus, processum riminalem et vilem nutibus in rebus aeqtialem esse, quod a vero prorsus alienum est. Nam in eo iam

37쪽

gio eo idemus, medium inter culpam et innocentiam non dari, a lito non de culpa vel innocentia ipsa agitur, sed do iudiei no-

iiii et persuasione quoad culpam vel innocentiam, et i quidem permuli gradus, quos in universum nomino suspicionis insignire possumus, medium tenent locum inter culpam et innocentiam. Sino ius igitur hac demonstratione nihil probavit, num in con- elusione rem, qua investiganda erat, cum sententia, Persuasiono judicis permutaverit. Qua ScIror ZIU deinde de natura absolutionis ab instantia profert, hoc loco napugnare nolumus, licet in his quoquo verum non detexerit, absolutionum ab instantia ex respectu ampliationis romanae, qua est dilatio senimitia iudicis, considerans Paruernostrum non est, sententiam ipsius, absolutumem ab ius in art. 99. Carolinae non siindatam neque indicatam esse, resutare, quoniam hoc respectu ad ea quae in superiore capite protulimus, Ieci

rem abluaro nobis licet; sed Scuo iis ibi lanium sequi volumus,

ubi ex natura et philosoplata processus inquisitionis absolutionem ab inst. deducere conatur. Quo consilio SCHOLEIUS lio modo a

38쪽

ches os tacita uer eines Verire ers, es Richter dena trangen a meis e Schultaru Iithre/i. ' At cum hac sententia: oreia in curia raesumtione innocentiae causam incipere V ex qua SCII OLEI Us lotam ratiocinationem suani deduxit, aut plano non

aut saltem certis quibusdam conditionibus consentire Possumus. Leges enim processus inquisitorii praesumtionem lianc ignorant. Contradictio etiam in adjecto esse videtur, innocentia in Praesumi et tamen in reum inquiri. In processu accusatorio haec praesumptio quidem adhiberi potest, nullo modo vero in processu inquisitorio, hic enim judici tota et plena investiganda est veritas eum ille quidem oblinet locum, ut nequo culpam equo innocentiam rei suspicari ei liceat indifferentem se praebere et persuasionem suam exactis ipsis tantum haurire eum oportet. Quod junt pratu cin ιι acti non in mundo, idem etiam do innocentia praesumtione valet.

39쪽

Etiamsi concedere vellemus, judicem rei, ut cujuslibet aliushoivinis, innoceiuiam suspicari posse, donec contrarium probetur, tamen huic conjecturae oam, quam ipsi SCHOLZIL tribuit, vim concedero nullo modo Possemus. Processu criminali enim, ut jam memoravimus, nullae juris praesumtiones nota sunt, et ita etiam hae innocentia praesumtio non vim praesumtionis iuris in pro--ssu vivili habere potest, sed est tantum praesumtio genetrauis hominum, alium boniim esse. sito igitur j lint: donec probatur contrarium, id non magis urgendum est, qualia in hontinum vita seri soles, ubi praesumtio hominem bonum esse, locum amplius non habet uuin primum in malefacti alicuj iis suspicionem ceciderit. Nam praesumtio moralis innocentiae non niajore in labet vim quam mollitis culpae Persuasio. Moralis vero culpae ei suasio vel suspicio differt a culpa veritato vel a forensi ejus probatione, quoniam illa aclis firmari potest, quae in probatione judiciali vix indicio rum vim exercerenti suam innocentia praesumtio suspicione eam

premuni plano jam infringitur, nec strictam culpae probationem, ut Scuotivius contendit, fugitat. Qua cum innocentia praesumtione omnia, quae SCIIo I. ZM7 Ex ea coniecit, concidi Hii, quae vero

etiam per se spectata locu in habere nequeunt Quid enii sibi volunt, qua Scum, Mira profert judici non licere de iis loqui, quae

ei clijudicanda proposita sint, . . de ea re utrum probatio exhibita sit nec ne Quomodo tandem pronuntiatio judicis, o qua hi sermo est, a sententia disseri nonne potius sententia ipsa est 3. Judex etiam qui reum ab instantia absolvit, non ita, ut Scu LEIU contendit, concludit, sed hoc modo crimen non tam pleno probatum est ut reum condemnare mihi liceat, attamen

tam gravia adhue restant indisa, ut mihi liceat ea novis supera enientibus indiciis, iterum adhibere, igitur reum non a criminationo

ipsa absolvere possunt rediimis quidem reo prohalionem quam dicunt defensioraulem non instituendam esse, si nihil contra

eum probatum est, sed si suspectus est, si indicia, quae eum gravant, adsulit, tunc quidem, si omnino a cri ininatione absolvi vult se purgaro debet. Quod in processu mere accusatorio occurrit, plano aliud est lito reo negandi et accusatoris probationes expectandi ius est. Sed judex inquisitorius veritatem a reo postulare potest. XCIIo I.ZIU deductionem his verbis absolvit lir ωrmogenso enichias ais tiberhraupi et Rech cus Statis ausu uen,

SEARCH

MENU NAVIGATION