De quaestione an et quatenus absolutio ab instantia in caussis criminalibus locum habeat commentatio in certamine literario ... praemio regio ornata

발행: 1836년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류:

21쪽

Iure canonico antiquiore, proPte antiqv- , ut Metiri mili est, Gemanorum mores, in processum criminaleni in Qui ni mici ductum, quod Romanis in criminalibus ea i i Prorsus erat ignotum, jusjuranaria nempe Ptιrgiatorium. Rem nitu, etsi uocum in rem suam non plane Probisset, vomento se pluus o de tinx'. Si reus juramentum purgatorim recusaret, imis ad Hermi, ut eomi eius p), qui aulei iuramenio ae purgasset, absolvebatur. Eod in Diodo instinatii , etiam Si civitate postula Ille accusa. tor non adesset, se Purgare debeba Littera Caroli reni ad Episcopos Maon id coniis it praescriptuni ui episcopus, quieollogis alit illebi sit in suspicione, etiamsi accusator rem suan non Probaverit, conjuratorum se urget juramentia, id quod ipse go pontifex maximus secerit INNOCENTI III autem opera, et induci processu inquiuio, , iuramenti purgatorii natu a prorsus alia iacia est, quum non amplius id, quod apud Germano suisset in Dan rei accusatis concede

inquisitio tamen ex ossicio locum haberet, et nisi irrita hae suisset, iuramenti nursatorii auxilio non onus esset HO iura inenti, -

22쪽

Nomina , ins ui ab haereretione Iudi eis etiam in erimi

talibus jam maturo occurrunt, vel apud AsoNEM et RUM am de absolutione ab obsor jud disputatur, uirum sit eaontentia definitiva, an interlocutoria. Veruntani o neque ea estiua apud nos ita dicitur absolutio ab illitantia propter arguimentalon allata, neque Ro in anorum amplhalio, sed et IAAo et AI Ex-.NDER ad Ieg. Propon . et si uidem C. de jud. L. 13. . . C. I 1. nonnisi do nouo ad ait o Romanis abolitionis disserunt, usto adeusation imum bienni termino non peracta, sebat siccentiores ALEXANDRUM laudant Propter ampliationcm, quum 4hil ab accusatore Probatum est, ouum habituram, immerito

rinis os et Asom Vrs UBALDus nomine absolution ab ob-to jud eam Romanorum abolitionem memorant, qua si libellusaeptus sit, adhibeatur. ARTOLDUs ad log Titi L . de acc. L. 8 D. 48 2 ,, Tota diest , --- aliquam, quod totam---um faticifica oeri iratris, et quia libell/ι non filii Bene con ept/ι Juit absoluet, ab Iaeroatione judicii. - G Us BALDUs ad Leg. 3. I. 1. D. de acuus. tibi bellus est in tus nomen rei ebes ciliniarii nuntiando intentionem ineps es absoloendo rei m ab obseroatione viaicit.

Attamen jam sub finem decimi quinii et initio decimi sexu Meuli a pragmaticis Italias hodiernus absolutionis ab iust usus i enitur. Quomodo . ea in rerum miluininum quaestionem invase-it, ex iistoria hon videtur esse demonstrandum originem soriasse urit ex medium quoddam inter absolutionem et damnationem in-eniendi 'siuilis, magis magisquo crescente causa inquisitoria nato,um Romana ampliatio et holitio et nomen absolutionis ab .rier. ad cam ut legibus quoque fultum Proponebant. Sic AEGIDIU Bo Arus absolutionis ab instantia mentionem facita iraeti suo crimis Titi de senti M. 64 - 69. dicens , insoluus igitur in seni mi dixi, non debet a lius motis iuri proi MAgcARDIL de prob. con 36. r. 59. intelligo hanc ampliationem procedere, si actor nibdisenitus probaverit, quia tunc reus absolvitur

23쪽

quana clara constat da innocentia res ιγ ui . .

i mora rosis mas ILII novit quidem Romanam amniintionem equo tamen absolutionem ab observatione iudicii ari mea nam tum de hac loquitur, ubi libellus ineptus erat, eam, ubido eratione sermo est, non memora Ouaeri modo pot- g Vit Omma in icti eonim eum Helisistitiis. λι-- d re purgaω secundo inclicio, ne suae in eum fuit stra

24쪽

- 22 iam retum alicis elapsa tati dilatisne, non fuerit aliqvid a Moonciductum esprobatum, ipsum redimisit, ita uici Aro de Aret.

in Traci malos in reb famia pub in uis colum. V I). Copiosissime tamen rem nostram tractatam invenimus a IULro

Crinno. In sensent recepti lib. quinto Quam s. r. a. dicit:

reus fuerit absolutus eo, quia crimen commissum non Iustrii non potest amplius criminaliter accusari. Sed si esset absolutus eo quia probatum non uisaei, tunc utiqua possit iterum ace arLmo in mererisbrus est, quod quando quia αε--- eo, quia

Procedi

est ad agendum, tam ex parta accusatoris quam ex parta accusori, runc obe judex diligenter considerare processum tam ostensioum quam δε ensiseum, e recte trusina emen re, quia ex Pso processu res est, et quaa et qucili Mintra reum extent indiei Muprobationes et per ejus defensiones elisae non uerint. Si tamen reus ex iis Plena eo convictus, e confeεψε, debes condemnari, , Mimplena sontum resultas contra eum probatio, eri torturas subjiciendus. Si per nec semiplena ea conricius, tunc tanquam aesciente probationa es absoloendus. Forma autem absolutionis, quos in hoc Ducasu eruatur, ea quod si quidem reus Drobat Dinocentiam suum asiror quum per torturam, ciba iur desiniti sto, nae potest Minas contra eum ex causa proceri, --πι--α in uiciti superDenerint. Si Ders non probat ipse suam innocentiumnis per torturam, et a non aiunt indicta Musiciensis a torquendum, e ad imponendam citi iam mense extraordinartam, ru/ι absoloittι quidem, non tamen d initio ae arantibus re hus, prout tant. Et hoc casu, a Minde veroeniant soa indies do oo eo nim eum proceditur non obstant tali senten-rio. Et haec etiam practis obserua tis in Hi ραπια vi rosari Di c. Lib. I. resolui post num. . dem etiam in lar Ii isserMari atteεtatur Igneus in vet. q. non alias, OS num.

25쪽

rio tamen, quod Cararit super ritu magnas curias 248. num. 18. dicit, communiter ObεerMGri, quod hoc casu inquisitus prae-ato suetjussoris solana juri, et suraesentando toties, quoties tueri requisitus. Sed hoc Pud nos non eroatur, nisi Senatus, cui sunt relationes caudarum criminalium, tu expresse jubeat. Cum IULIU CLARU hano rem tam copiose tractaverit, plura hic adjicere superfluum est. Tantummodo igitur, quae nosPERFAMNAcIUs L. I. it. 25. Quaest. 4. r. 80 de materia nostra, cui totum caput dicavit, dicit, adjicere liceat. Absolutio, inquit,

tune dicitur Unitisea, quum reus absolpitur tanquam innocens, qui criman non commisit. Verbum enim innocentiae denotat Omnimodam impunitatem et caritatem criminis et doli. Absolutio aurem ab obseroatione judicii, tunc uicitur, quum quia absoloitur non tantum innocens, Sed tanquam non rejectus culpabilis et raetenus deductis et stantibus rebias, prout stant. δSIGMUNDUA SCAcci in tractatu de sententia et do re iudicata Gloss. 14. Quaest. . . 36. dicit: , tertia regula est, ut, si jιι δα non possit absoloere nequs condemnare di sinitio juxta duas praecedentes regulas , tunc absolpat ab Obseroatione judicii. Hoc igitur certo nobis contendi posse videtur, absolutionem ab instantia, ineunte decimo sexto saeculo Mediolani, Roma et sero in tota Italia vid GUID SACCI de judiciis L. 1. C. 95. r. 2-9. - et Decisiones rotae Luccensis Dec. 58 pag. m. 185. Edit Spirae a. 15994, Hispania et Gallia in Processu accusatori tunc etialia

occurrisso, si accusator quidem crimen non probaverat, Sod reus a

suspicione non plane liberatus erat. Qui recessus a jure Romano, quod quidem in obscuris et confusis rebus sententiam disterri statuebat, sed plerumque si accusator non plane probaverat, definitivo reum absiavebat, nisi lucide ostendi, tamen perben explicari potest ex eo, quod rationes inquisitoria etiam cum processu accusatorio coeant, et praesertim eo, quod judici nunc liberior concedatur agendi Potestas. I. a. Constitutio eriminalis Caroli V. Ius Germanicum antiquius, cujus 10 mentionem fecimus, ineunt decimo sexto saeculo magis magisque jure Romano et Canonico abolitum est. Sed quum Romanorum jus criminale non adeo ac

26쪽

- 24 ius lasso Haboratum esset, mox Gennarii proprias logos constitum

necessarium esse intelligebant Et ita ex privato Comilis ScimvAn-Σ-BERGa labore constitutio criminalis UAROras orta est. Unam vera vim in opus a Scu ME Enoro elaboratum, et Bambergens dictum, commune jus Romanomam exercuit. Utriam vero jam anto Bainbergensem et Carolinam, ut o talia, Iispania et Gallia traditur, absolutio ab observatione judicii sive c-bus sic stantibus, usu forensi an consuetudino, in Germaniam inducta sit, de lac re, quamvis omnia diligentissime perscrutatus sim, nilii invenire potui, quod facile etiam explicari potest, quum demum Romanorum juro invadent Germanorum Docti crebriores ex stant. Quod tamen a vei Mato non abhorrct, quum praxis Italica,

praecipuo Io tempore, tam 1agnam in Germanorum fori usum exseruerit vim, et hoc ni odo Propemodum latus Procmus civilis ex

Italidis iudiciis in Germaniam translatus sic Tantummodo Mur quaeritur, quae Bambe rea iis et serius Carmina constituerit. Milautiis CXX Bambergensis, ita ut sequitur, sese habet: AS uer beelam mi re sue --ψι in ira sitim inurvi

27쪽

Lehen strast eus rhant, ea iner ann ach, acta cier an-BIciger aetna Ela reche mea si ursach ahabi , -- re de Richterra egi ercen Ahi, dia hoste una se denatis redilichen gegriinciten rechttichen ursachenis compensirentin xu pergleichen. Unia a furte die Partheten acturiae Oderabtrag ham et si porro. Ex omnibus iacile elucet, omnia in verborum interpretatione posita esse , mit a mas das eschee ' His verbis autem magnam insuisse vim, ex eo videro jam licet, quod non solum C. C. C. in verbis his laudatis BAMBERGENAE sequatur, et GEORGII RIDERICI archionis Brandenburgensis constitutio criminalis in Art. CXXj. eadem etiam verba iterat, sed quod verba modo citata etiam in Consti tutione Criminali Hassia anni MDXXXU, Art. XC. invenimus. Primo si simplicem verborum significationem retineamus, uno nullo modo verba: ura aber de bellagi mi urthoe una rechetidicer ennt, it a mas das gesche una ais urtho aneeigensi ru alium habere possunt sensum quam hunc a reus jure absolvatur, qu moes hoc fiat et sententia pronunciet. Hoc igitur, ut illucescit, de duplici sententia absolutoriae genero dicitur, et sine dubio de absolutione definitiva, tanquam absolutioni ab instantia opposita cogitandum est. Huic vero contradicere videtur, quod articulus CCXXVI. et Art. CCI Carolinae juxta formulam absolutionis definitivae absolutoria non etiam formulam absolutionis ab instantia contineant. Sed si totum ordinem imperfectum esse consideramus, patet ex a lentio hoc multum hic conjici non posse. Praeterea etiam verba: ,, ea iner an sach, das der an loger seine Elog rechtmessimur-aach gehabeo duro der Richter bewege eraen Ochi, die hostenund scheden tius realichen gegriindie rechtlicia Ursachen xu compensire unci u pergleichen ad id referri possunt, ubi reus tantum ab instantia absolvitur. Nullo modo enim causa adest, verba sedas der Mager einer Direchtmessi ursach gehabi '

28쪽

ad id tantummodo referre, ubi miis superatis tormentis absolutus

L .ino sententia eo insuper firmatur, quod veri, modo laudata in malimontis Minni, et in Q c. c. domum adjecta sunt.

otuin es se tores s-- αἰ- - cti. De arcto, quod inter iuris criminalis peritos saeculi vi et Carolinam intercedit, vinculo nuperrimo AB TER . . sol

lerter et accurate exposuit' . is quoque nostram absolutionem ab instantia plus minus cognitam fuisso videmus. PERNEDER qu dem, licet nostrae absolutionis mentionem non sediat, tamen genuinam Romanorum ampliationem cognitam habet; nam in ejus Constitutionis Criminalis titulo V. Art. IX. haec leguntur: Socer Ver ch gar erilivit ere, unia in ne per Ζωesse fit iole. Ium ob gluuin eries ingene die Thiat, dero e in Her e gestariden, be anni , de clerselben d ιrch Zeuge Oder in anilern Veg her iesen, una aeshalber clarunis enutiis heschio en o rer eserie venes diaribber gar eroribu Orden ore. Iedochum sich nach solchem allen, urch Diablichen Schei Oder Anzθμgen e inde inuras, vasa aer erurthoeti dor luit Inschιιluig

de Erhaninus Lugelassen erilen. Haec Ornnia ad longum recensentur et probantur per D LITPPOL DE MAns in L. 1. au

29쪽

processu inquisitorio in iudices redundante prodiisso imitant, εὐ- tim vero etiam de processu civilis analmia significent. Sed RAUCHDom quoque non ignorasso videtur absolutionem ab histantia, in ζ

in hau conjunctione Iogice vix aliter exponi Possint, quam siseri posso e Manius, ut iudidem et absolutionem definitivam et

interimisticam statuat Ceteram hoc ipsum etiar capit probat, quod AEc III E V. D. l. c. jam abunde contra BIENERUM, HENTEet,ALBLANK evicit, RAUCADORNII, Carolinam bene cognitam

30쪽

Haec praejudicia aram quinquRginta quidem uilis ain, -- emissimi meam sontemnuntius auctoritatis quani cunno disputatio nos habent. Quod ita particular tantii spectant, non obstat, praesertim quum Constitutio C. IIassiae cum Ar 99. . . . ver- tenus consentia Non vero solun rerum argvinentum probat Carolitiam jam absolutiomun ab histantia novisse, sed etiam genus diuendi demonstrat, inicilium Consti in masaiae nonagesimum, quinquaginta annis post, anmaam absolutionem ab instantia eoni nentem agnitum esse a judicibus. Ex omnibus his e meludere possumus, et auctorein Bam-GRNsIs, et qui C. C. C. firmaverint, absolii licinem ab instantia, visse, eamque etiam verbia, mi was uacis ira goschoa Iu

limo confirmasse. Hoc saltem mininis negandum est illas imum locos primis iam temporibus line

SEARCH

MENU NAVIGATION