De quaestione an et quatenus absolutio ab instantia in caussis criminalibus locum habeat commentatio in certamine literario ... praemio regio ornata

발행: 1836년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

a suspicione, quae in eo haerebat, purgaret, sine dubio is a judico

plene absolvendus esset. Talem viam, ut apparet, processus civilis agnoscit, eaque scilicet in juramentis necessariis utitur. Si igitur in processu criminali juramentis necessariis uti liberum foret, contendero possemus, juramenta necessaria, ubi in universum locum habent, partes absolutionis ab instantia suscipere posse. Ita Porro etiam agnoscere debemus, ea, quae ex absolutione ab instantia sequantur, praesertim quoad disciplinam criminalem, minoribus poenis paria esse. Si igitur crimen, de quo inquiritur, minoribus a numerandum est, si reo condemnat non jura sancta et dissiculter resarcienda pro Poena sumuntur, i Poena contra tam exigua sunt, ut ea, quae ex absolutione ab instantia sequantur, eodem modo toleratu dissicilia orent, in rei natura positum, tum quoque non ab instantia absolvi, sed condemnationes absolutionis ab instantia

g. m.

Ceteris paribus purgatorium et respeetive suppletorium Deum absolutionis

ab instantia sustinet.

Iusjurandum purgatorium uri Romano in criminalibus plane

ignotum fuit et canonico domum jure introductum, serius Iegibus imperii confirmatum et in praxi applicitum est. centiore tempore, quo sensus Pius magis naagisquo evanuit, intelleximus, quam ulla et incertum jusjurantium purgatorium sit, et experientia quotidio occi, reos suis jurare, quo poenam a Soavertant. Ita nuperrime jure meritoque contra jurisjurandi purgatorii usum scripsit: ALTHo do purgatorio juramento, ut etiam ABEGGIUs, in libro omnibus noto, multa, quibus jusjurandum Purgatorium recto aestimari possit, contulit. Leges particulares idem aut prorsus sustulerunt aut valdo coercuerunt, quibus desinitionibus jusjurandum purgatorium nunc solum retineri et applicari posse videtur. Postulatur vero, quo jusjur purgatorium adhiberi possit: primum, crimen minoris momenti, cui etiam in hypothesi levis poena imminet Minus suspicio talis, quae finita inquisitione probationem semiplenam aequat tum, reus, qui eam prae so fert indolem, ut periurii non valde suspectus sit λ). Iisdem sero conditionibus reus etiam, si exceptionem praetendit eandemque ad verosimilitudinem usquo probavit, suppletorio I B vEa l. i. g. 154 sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION