장음표시 사용
181쪽
appellationis obstaculo Ecclesiastica censura compellant, ec usque ad satisfactionem condignam sententiam, quam in eos rite tulerint non relaxent, eadem censura facturi, quae in eodem Capitulo deliberatione prouida fuerint ordinata firmiter obseruati, reddituri tam ipsi quam Visitatores, o alij iuxta cuiuslibet ministerium Domino, in cuius
conspectu nuda sunt omnia dc aperta, in extremo examine rationem, si omnem solicitudinem &diligentiam, quae circa correctionem oc re formationem ordinis, ac visitationem coenobiorum impendendae Dei in t neglexerint adhibere. Porro, cum Visitatores secundum statutum generalis Concili j ordinati a generali Abbatum Capitulo processerint ad visitationis ossicium exsequendum, de statu monasteriorum dc obseruant ijs regularibus diligenter inquirant, & tam in spiritualibus, quam in temporalibus corrigant Ec reforment, quae viderint corrigenda: ita tamen quod monachos delinquentes per Abbatem loci corii gi faciant, eisque iniungi penitentiam salutarem iuxta B. Benedicti tegulam , de Apostolica instituta, non secundum normam
prauae consuetudinis, quae quasi pro lege in quibusdam Ecclesjs ino-
leuit. Ipsi etiam Visitatores monachos, quos contumaces inuenerintec rebelles, iuxta modum culpae vice nostra regulari censura percellat, absque personarum delectu, non parcendo rebellibus, ob suam pertinaciam, vel potentiam amicorum, quin ouem morbidam ei j ciant ab ovili, ne inficiat sanas oves. Si velo Abbates in corrigendis iuxta Visitatorum mandatum N regularia instituta se ipsis, suisve monachis inuenti fuerint negligentes, proclamentur, corripiantur, S ita puniam
tur publice in Capitulo generali ι quod poena ipsorum sit alijs in
Porro si Abbas aliquis non exemptus, suerit a Visitatoribus nimis negligens inuentus, ec remissus, id loci Dioecesiano denuntient, sine mora. & per illum detur ei fidelis ecprouidus co adiutor usque ad C pitulum generale. Quod si dilapidator inuentus fuerit, vel alias merito amouendus per dioecesinum , postquam hoc sibi a Visitatoribus denuntiatum fuerit, amoueatur absque iudiciorum strepitu a regimine Abbatiae, ac monasterio prouideatur interim administrator idoneus, qui temporalium curam gerat, donec ipsi monasterio fuerit de Abbate prouisum. Quod si forsan Episcopus laaec adimplete noluerit, vel neglexerit , Visitatores, vel praesidentes in Capitulo genetali defectum Episcopi Apostolicae sedi non differant intimare: haec eadem circa exemptos Abbates fieri praecipimus per Visitatores, vel praesidentes in Capitulo generali, depositione tantum ipsorum sedi Apostolicae
182쪽
reseruata, ita tamen ut Abbate qui amouendus videbitur interim. per Visitatores, vel in Capitulo praesidentes ab administratione suspenso, administrator idoneus monasterio deputetur. Illorum autem excelsus, dc alia quae visa fuerint intimanda Capitulo, praesidentes nobis denun-tient per fideles nuntios Sc prudentes, quibus de communi contribu tione Abbatum, iuxta cuiuslibet facultatem sufficienter ministrentur expensae. Sequentes autem Visitatores perquirant Priorum Visitatorum vestigia diligenter, ec eorum negligentias oc excessus referant
sequenti Capitulo generali, ut iuxta culpam publice debitam poenam portent. Idem etiam de Abbatibus praesidentibus generali Capitulo
praecipimus obseruari. Praecipimus etiam ut in nullo monasterio ad praebendas de celeio recipiant Abbates, d monachos, dc clericos seculates, nec hi qui iam recepti sunt locum, vel vocem in Capitulo, do imitorio, vel refectorio, seu claustro sibi vendicare contendant, seu monachorum coetibus importune se immiscere praesumanta sed bene sic ijs sibi concessis contcnti conuersentur honeste, oportuna obse
quia in monastet ijs fideliter impendentes, nil, sique ultra in spiti tu alibus aut i cmporalibus cxigant in ipsis monasterijs, vel usurpent. Si qui
vero talium a Visitatoribus inuenti fuerint criminosi, per dioecesinum in non exemptis, & per Visitatores, vel praesidentes in Generali Capitulo in exemptis monasterijs, benefici jspritientur eisdem. Haec autem omnia in monasterijs quae non habent Abbates proprios, sed Priores, nec non in monaster ijs monialium, quoad articulos Abbatissis S monialibus congruentes,praecipimus Obseruari.
L1 Duae Lombardiae sunt, una cis Padum, Lombardia ri qua dat Po, olim Emilia Paulo Diacono lib. a. in ea Placentia, Parma, Regiis, Bononia, & Forum Cornelij. Alia transPadum,olim Insubria, Lombardia dila dat Pro, quae hodie proprie Lombardia vocatur a Longo bardis qui ibi sceptrum tenuerunt annis duo bus si apra ducentos,sub ra. regibus,& regiam
fixere sedem Papiae, seu Ticini.
gi, in qua ut omnium Italiae urbium antiquisti .ma & nobilis sma Longobardi sedem Marchionatus, quod eorum lingua perpetuum Magistratum significat, posuerunt. Hinc tota regio Marchia appellata, in qua olim sex,
nunc quatuor insignes urbes, municipia nobilia multa, & castella non exigua. ς Ana. MONTIsiis LMJ Monsbellus celebre &
diues Castruin Marchia Taruisma prope Ese. . N. TvsevLAΜvM. J Nicolaum, a Ciacconio
de Romanis cognominatum ciuem Romanum, Cardinalem creatum ab Innocentio III. anno Iaos. legatum ab eodem in Angliam ad regnum reconciliandum, & deputatum ab H norio nostro cum S. Dominico, ut in unum locum congregaret Religiosas Romanas,quae
in diuersis Vrbis partibus dispers, erat ut facilius instruerentur, & consilia spiritualia re
ciperent,autore Seraptaino Baz i in lib. de S S. ω is S. Dominici. Uixit tantum usque ad
annum q. Pontificatus Honori; nostri. Honorius in hoe eq. tollit abusum quo clerici seculares ad Praebendas monachorum admittebantur, & sicut monachi vocem in
Capitulo,& reliquis Oisc ijs habebant, quod Benedictus XII. etiam restrinxit, nisi se & sua
monasterio deuouerint, ut iam exposui ad cap. ad aurientiam. supra, de Praebend.
183쪽
' Abbati, s Conventui Aquinatensi.
CArvT Ι. Uanto sincerius diligimus moliasterium vestrum, Mvestrae cupimus religionis augmentum, tanto soli citius vestris volumus prouidere pio lactibus oc grauamini-
bus obviare: ea propter dilecti in Domino fili j vestris
postulationibus annuentes, automate praesentium di stricte inhibemus, ne quis pro eo, quod quandoque in grangijs vestiis ponitis aliquos vestros monachos sacerdotes, qui celebrent in Capellis ibidem consistentibus curam non habentibus animarum, audeas a vobis procurationes pio ipsis grangijs extorquere.
A BEATI A UrvArsusI. J tun Mona- S. Thomae familia gentilitis, olim celebris L .sterivistud erat in urbe Aquini, Acranis Sibas lib. 8. regni Neapolitani Comitatus, titulo insigni, im ingens exorris Asinum.
Episcopo Veneten. CAPvT II. X parte tua fuit propositum coram nobis, quod comquerentibus olim , Abbate, ac conuentu Riuen si Venec Dioecesiis, quod tu compellere moliebaris eosdem, ut instituerent ' plures monachos in quibusdam suis Prioratibus tuae dioecessan quorum singulis singuli monachi hactenus steterant, cum pluribus facultates non suppetant eo rumdem. Nos' Abbati sancti Albini Andegauen. & collegis eius per litteras nostras dedimus in mandatis, ut de ipsorum locorum facultatibus inquirentes,in eorum singulis facerent plures institui monachos, si pluribus illorum sussiciunt facultates ue alioquin tibi autoritate praesentium inhiberent, ne Abbatem & conuentum praedictos molestares super instituendis pluribus in eisdem: unde ijdem Abbas & conuentus occasione huiusmodi litterarum asserunt sibi esse concessum, ut in singulis locorum ipsorum singuli monachi commorentur, si plutibus
184쪽
facultates non suppetant eorumdem. Cum autem id bui et Lateran . Concilio, de quo nulla mentio est in litte iis antedictis, postulasti nolstro edoceri responso , virum nostrae intentionis fuerit per liuiusmodi litteras, cum Abbate, S conuentu praedictis contra ipsum Concilium dispensare. Nos ergo t. t. breuiter respondemus quod tenoris hue iusimodi litteras non cie dimus a secte βpostolica emanas leue quod si per occupationem sorsitan emanauerint, nolumus per hoc derogari
rate, quod hic vocat Lateranense, raro tamesic nominatur,cum sere semper Concilium generale vocetur ad disserentiam Lateranen
iis sub Alexandro III. 4 Ana xi S. Albini. J Celebre Monasterium ordinis s. Benedicti in urbe Andegavensi, in honorem s. Albini sanctissimi huius selx Episcopi, Britanni, dioecesis Uenet ensis. i- de historiam memorandam de protectione huius Abbatiae per linetum Patronum suum
apud Ioannem Monachum l b. i. Historia G, Inri sueu Norman. m. m. Asia au.
sula siue Riuensi , sue Ripenti a sina Gilda
e PLvit Es Mov c vox. J Tutius existimauit Honorius plures monachos instituere in Prioratibus, seu obedient ijs, quam viuina: alius vero esse Presbyteros seculares constituere qui sacramenta prestent inev. a. de sata m-cb. quam unum monachum ostendit cap. sequens, & in eo vult seruari Concilium generi ----- lm-- ----------
Bordegalens Archiepiscopo, CApvT III. D audientiam nostram te significante peruenit, quod non nulli monachi lege tibi dioecesiana subiecti, in quibusdam Prioratibus habitant solitari j contra statutum Concili j ge
neralis : ideoqus f. t. mandamus, quatenus ipsorum monachorum Abbates, seu Priores, ut vel ipsos ad claustium reuocent, facientes in ipsis
Ecclesijs deseruiri per clericos seculares; vel alios monachos eisdem associent cum quibus vitam possint ducere regularem, monitione praemissa per censuras Ecclesiasticas appellatione remoti compellas: prouiso quod ad exemptos manum occassione mandati huiusmodi
non extendas. a Praeciso B vappo Q aΜsti J Gaa- quos ambos sub Ilonoth. oostri pontis , vel, Geraddo de Mati oria, catu sedisse certum est.
185쪽
' M. quondam Imperatrici Constantinopolitana.
Udito per te, ac alios fide dignos, quod monastellum Pacinaciense Graecarum monialium tunc de illuctum, omnino Dioecesani accedente consensu de proprijs.bonis reaedificaueris & dotaueris, ac moniales caldem Ecclesiae Romanae, cui nullam exhibebant obedientiam seceris obedire; tuis nos supplicationibus inclinati, autoritate piae sentium mandamus, ut super iure patronatus ipsius monasterij nemo te
'qua hic mentio, esse Mariam de gente Hungarica, viduam Isaaci Angeli Imperatoris Constantinop. apud Niceram Choniatem Lb. te. An l. ad quam antea rescripserat Innocentius III. Epistol. 2. litur3. &quae postea nupsit Bonifacio Marchiosti Montis ferrati, reconi at ex eadem Epist. in Epist. iI. M. IA. pintuit enim vixisse usque ad tempora Honorij
πιμον. J Crederem hanc Imperatricem esse Mariam uxorem Balduini primi Constantinop. Imperatoris Latini, filiam Ienrici Liberalis Comitis Campania δε Mariae filiae Ludovici VII. Regis Francorum , nisi legissem in chronico. Bilaeo illam in Graecia obijsse, antequam maritum situm Imperatorem vidisset. Verisimile ergo est M riam de
D hoc rex regum lc Dominus dominantium Iesus-Christus, a quo tibi concessam temporalem debes recognoscere pintestatem, ad regni te solium sublimauit, ut Ecclesias, ta loca' religiosa per tuum regnum existentia diligas Ochonores,munificentiae tuae manu eis tam liberaliter, quam hil aliter porrigendo, ecalia in eis pietatis opera exhibendo. Quum igitur, sicut nostris est auIibus intimatum, quaedam Ecclesiae regni tui, quarum omnium e S pa tronos, non habere terram liberam asse tantur,Serenitatem tuam rogamus, mong mus , dc hortamur attente, quatenus cum indecens modis omnibus videatur, ut Ecclesii ae memoratae competenti dote penitus sint cxPςrtes, ipsarum cuilibet saltem triginta passus teriae iuxta ca-
186쪽
nonicas sanctione, in liberam eleemoto nam extra cimetelium a paIte qualibet catumdem ad domos cleticorum faciendas ibidem liberaliter largiaris, ut ijdem pro te teneamur Dui misericordiam implorate, ut semper sit ubicumque ambulaueris ipse tecum, suamque tibi gratiam concedat in praesenti S glotiam in futuro.
, D Eoi M 9u ε. J Uel Mannia. Duae se sit L Insulae medio inter Britanniam & Hiberniam curiit. Prior Mona, nobilissima Scantiqua Druidum sedes, de qua Tacitus, &Humst. Lliuidus Distola ad A- m. Oraebum, Anglice Angli e . Posterior & magis ad Arctui et,altera Mona, MonML Ptolonaeo, quasi Min eiι Ira, id est Mona re in otior, ad prioris Monae disserentiam, Mom a Plinio. Hae Juae
in silaea Beda bb. 2. eap. 9. Menaniae dictae,cor rupic, pro Meminiae. Posterior Anglis aran, incolis cuius Reginaldus rex erat tepore Honorii, de ad eum lioc cap.dirigit Ceteriina benigne hunc Regem compsilat Honorius hae cap. quia donationem Insulae sitae secerat Ecclesiae Romanae, cuius instrumentupublicum se vidisse ait Illustris Praesul Apamiculis, ad ann. ni'. ma. i3. in Collectione
Nicolai Cardinalis Aragoniae desumpta ex ne gestis Romanae, factum Londoniae in domo Militiae Templi, dicto anno i 2 9. hi etiam notat hunc Regem Honorium rogasse in dicta donatione, ut protectionem quam alijs regibus ceu litatibus Ecclesiae Romanae concedebat, etiam ipsi impertirctur. Vc smile est Reginaldum hanc donationem fecisse, dc liac Proiecitionem quaelijsse a sede Romana, quia
in regno suo tutus non erat. Rescri cnim Monachus de Rusim in Chronico Manms, G ῶedum regem didie insiuia trees filios re osse Rumandum, Otiuum. v I uarum G Olauris filium be- redem insuaisse , quid olus ille legitime natus esset, sed Mannensis quum Olauus esset ix decennu Reginatium regem constituisse: de re ueni post annos scptem n einpe anno trio. expultus suit Regina idus a regno per fratrem Olamini eodem Monacho istore, ubi tamen nihil de hae donatione, quam non male sit spicatur idem Praesul Apani. manii subdola deletam suisse.
Nε s. J lias intelligat sanistiones nondum coperi. Non id statuit Nicolaus I. in ean. sicut i7. i. q. quum id antiquitus a sanctis Patribus constitutum dicat : sed de longe ante Nicolaucaldem lanctiones circa triginta Passus in circuitu Ecclesiarum recenset Concilium Toletanum XII. On. Io. de Canon. Ia. Concilii
Coyanensis. Ad quod spatiam asylum Ecclesiae extenditu Saluitiuem dixere media secula
Charta publicationis oeugae fa M per Guilulelmum Archiepiscopum Auscensem de Legatum Papae anno IIN. in Chartano Lastumensi: Ecclesia Ialuitatem habeant triginta pagluum cu- cum ci ea; monsteria n. sexaginta: sic Ialuitas Tolosana in Hisoria Comuum Tot sanorum, quam dedit Comes Raimundus anno II qq. dcconfirmauit Comes Alsensus in Chartario suo.
Hoc spatium vocatur fuit imum, seia, canoniciam ab Innocentio III. πψλ. i5 . lib. I 3. t Parra censi Archiepiscopo Canonicum statium circa Ee clesiam rebnquatur. Quod continet non solium adlistentia de adiecta, seu adtensa σαραπεσμα in Basibris,&Parapetasia in L 39. C. Theodo . de operib. pabbe. sed etiam porticus, vestibula, Catechumenorum Nansiones, cellulas, domos, hortos, balnea, areas, τρύ τάν δι- μά-
dos debit qui ad Eeclis config. Id est hane stati
latitudinem confugientiu , ut loquitur lex a. Theo-
f. eod. de qua sensit Synodus Aurelian. I. ran. I. Canones Eobsiastici, . sex Romana consitust, i as Ecclesia atrijs in domo Episcopi eos ab Lahi non sic at. Perlegem Romanam intelligit legeni d lieodoti . Hoc autem spatium, licet quantum ad mensuram non esset deter minatum, quantum ad ambitum erat etiam ab antiquis canonibus stabili tuiti l ideo circuitus illos, seu spatia περιβολούς ἱερούς dicebant, id est ferta sapa, quia partes Ecclesiae
censebantur can. τε. Θοῶ 6. in Trullo. De tros vocat synodii ς Coyanensis: pr busefuit, inquit, ιο lenteν reum abirahere intra iamrοι E elesia qui siunt triginta passo, dc ita interpretatur Dextro1 Papias; Dextri dicuntur passus mensiurandι, Sc Marculius I m. ioq. Habet in lingo dextras tantor . In Consiletudinibus nostris Tolosinis tit. de homet. are. 7. spatium illud, de ambitus omnis in quo tutae erant personae, &res ab infestatione de iniuriis exterorum, Ne appellatur. Non male quis dixerit hoc verbia idem esse quod nextros. sitatum enim est Vasconibus N Tectosagibus nostris verba decurtare, quin de hodie apud Mompessulanos, me soles, dextra θ nuncupantur, a mensura qua in
187쪽
dimetiendis agris utuntur, quam dextrum, vin α πυρος apud Hesychium ,& Pollucem in ut obseruauit Antonius De eisses in a. cap. q. Continet autem Cubitus comm nis quinque Palmos. Sacer vero sex,quo sanctuarium & aedificiutempli constabat apud ERMUel. c. AP. AI. Ita Passus quem Graeci δια μα, quinos pe- des γεναώe id est te rabier complectitur,qui eoas. tali. aba . impos Iect. a. nu. q. saepius
mensura per passus non fit, sed per bra
chia, quib' Geometrae metiutur, nostri vocat B asseri & Graeci γνωαονα, radinm, vel lineam. appellant nextram: unde in horologijs recta o et
linea,quae distinguit horas & per brachiu de- duobus pedibus & semisse eonstat,& proprie
signatur, Cubitus, seu mUisura cubitalis vul- dicitur Gressus apud Geometras. Et de hoe dicitur,quam Innam Virgilius vocat a Grae - Passu communi Canones Ecclesiastici intelli ca voce ωλι, η, quae brachium designat, sicut guntur.
De Consecratione Ecclesiae, vel altaris
Oradiensis nobis innotuit, deuotionis Zelo succensa rum feceris Ecclesiam consecrari, piosecto speramus,
quod zelus ille qui te ad eiusdem Ecclesiae consecrati nem induxit, te quoque ut 6c dotem ei conferas debeat animare :& quidem, cum non sit Ecclesia, nisi de dote prouisum ei fuerit consecranda, eo liberalius ad dotandam piae dictam Ecclesiam aperire manus munificentiae tuae debes, quod facilius potes id facere, & ad hoc fortius tamquam ex debito iam teneris.
structionen, ad luminaria,obseruantiam, limenta, & sacra ministeria, Nisella Iustiniani
67. nemo. de consecrat. Jnct. i. quia olim
constructionem statim sequebatur dedic tio, seu consecratio , adeo ut nefas duceretur ante consecrationem Missas celebrare tiam annotaui ex Balsamone ad ean. 7. synodi 7. Cisseammop. Imo quod magis est, ante dotis prouisionem non censetur Ecclesia, ut ait hic Honorius, saltem infra biennium aedificata Ecclesia consecrari debet iuxta constitutionem Othonis, vel Othoboni Cantuariensis
Archiepiscopi, si secus, Ecclesiae manent interdictae. . a VI EO MAa HvvoAxi κ. J Gertrudi uxoriri Andreae II. Hungariae regis, filiae Ber- thoidi Ducis Morauiae, vel Matrici uxori sc-cundae dicti Andreae, filiae Aldobrandini Mar chionis stensis.
diensis.Vuaradin ciuitas Episcopalis Hungariae Transdanubianae sub Archiepiscopo G
locensi, Gloc o. Antequam Ecclesia consecretur & dedicetur, debet de dote prouideri a Patrono, ut sese notat Glossi ad hoe eq. apud G e M. sed quod maius est,non solum dos conferri debet ante consecrationem, sed etiam ante con-
188쪽
A NE cum olim. s infra. Ne de cetero propter incutiam sacerdotum in in deuotos diuina indignatio grauius exa id escat, districte praecipiendo mandamus, quatenus a sacerdotibus Eucharistia in loco singulari, mundo Ctra,ec' signato semper honorifice collocata deuote dc fidelitei conseruetur. Sacerdos vero quilibet frequenter doceat plebem suam, ut cum in celebratione Missarum V eleuatur hostia salutaris, quilibet se reuerenter inclinet, idem faciens, cum portat presbyter Eucharistiam ad infirmum, quam in decenti habitu superposito mundo
velamine iciat, e re terat manifeste, ac honorifice ante pectus, cum omni reuerentia ,-timore semper cum lumine praeced cnte , cum sit candor lucis aeternae; ut ex hoc apud omnes fides & deuotio augeatur. Praelati autem huius mandati grauiter punire non differant trans
gressores, si S ipsi diuinam,& nostram velint effugere ultionem. Vos autem sic obseruari faciatis praedicta, quod non efficiamini vindictae participes, sed coronae.
HOC caput caret epigraphe in duobus
MSS.&apud Raymund. tertius MS. ha bet, Eidemscilicet Reginae Hungariae,corrupte tamen, ut liquet ex textu capit.
Sios To. J Id est, obsignato & occluso. Uul-O,le , ponitur pro, obsignare, e occludere apud iurisconsultos in L diuus. δε cust. reor. ως- ι απψωγι ιε, quod est sigillo adhibito claudere, & Cruce insignire Α, ita enim sint ut Gregorius Nazianz. & Chrysost. quia quae cumque tuto. & cum reuerentia custodiri debent signo Crucis muniuntur, unde I eo sollicias, Novella 7a. statuit ut ubicumque Crucissorma apponitur, id firmum & immotum Permaneat. Et haec est ratio cur signum Crucis in Bullis summorum Pontificum, Cliar- eis Imperatorum & Regum, subscriptionibus Conciliorum, Sc instrumentis priuatis immedIate ante nomina propria subscribentium apponebatur, nempe ad ea Acta stabilienda& roboranda; signum enim Crucis vim habebat iuramenti scripto sanciti, ut doctis lime obseruat Illustr. Praeses de Marqua bb. 3. Iis . Beneami,cap. 23. Ceterum Eucharistia in pyxide appesa,Se sub clauibus seruari statuitinnocentius III. in cap. i. de cvsoLEuchar. & nos ibi plura de vasculis, & Columbis,in qtabus O'tinasseruabatur, esimus. bELEvArux uos ri . J Eleuatio hostiae olim sebat tantum manibus Episcopi, calicis vero
inanibus Diaconi,ut est in Mutquo ordine Romano. Leuat Archidiaconus cum offertorio calicem per ansas, ita ut hoc nouum cste in Ecclesia annotauerit doctissimus Menardus in libr. Sacrament. Gregor. Hic mos non ita multum in Hispania erat : anno enim i36o. in Concilio Barcinoncnsi prohibetur,ne Diaconi soli Calicem cum vino, vel Patenam cuu
189쪽
hostia tenentes offerant in sacro Missae sacris- maius cymbalum in emporis Chrili tribus ἰῶ , in cib, sed id semper Presbyter faciat, nisi pro- at a tribus dicibus in sanguinis Auctem eleuatismapter senectutem, aut manuum infirmitatem, bus p petur: γι ριρηIus huiusmori signo ad onitia aut debilitatem: tunc enim Poterita DiacO- et enu flexo, In Algentiar acquirere leat. no ita adiuuari, ut Presbyter quoque manus ς CvM PREs3vTER AD INPtRMvM. J Huic Con admoueat. Et haec eleuatio Hostiae bis fiebat stitutioni congruit Constitutio Ioannis Pe in Missa, quod praesertim Graeci obseruabant, cham Cantuariensis Archiepiscopi: in Sarea-lieet & apud nos saepius id fieri silit utra sit. Et mentum Eucharissa circumferataιν eum debita νeue.
tunc pultantur campanaevr pr sentes atten- νentia ad amotordacerdote induto Iahem suprepelliatiores sint,&absentes adorandum inclinen- Gogeνente orarium te lumine ramores Leema eum
tur, de quo pulchra est constitutio Stephani eampana. Ad hunc locum Guillelmus Lyn- Cantuatiensis Episcopi: In eleuatione coloris devuode ossicialis Cantuariensis vir doctus, Christi palbentur eampana, t populares qui celebra- quaerit,si deficiat cleric' an debeat Presbytertiom missarum non alent quotidie interesse, M- lucernam cum lumine viai brachio suspen-cumsue fuerim siue in et ii, me in domitas fe- iam & campanam gestare, &sic fieri docet inctant genua, Indoiqennas concessas a pluribus Epise amplis parochiis ut lucernam cum campanaeo is habitu i. Vide simile Decretum Petri Pa- ad collum equi appendant. Ioannes quoque triarchie Antiocheni anno i367. in Concilio Cardinalis Sabinensis Honori; nostri Legatus Tattaconensi, &Enneci Archiepiscopi Tar- in Concilio Ilerdensi anno lai 9. Saera Euehaἀ-
R Archiepiscopis, Episcopis, S uniuersis alijs Ecclesiarum Pratatis, s clericis per Franciam coustitutis. C A p v T II. VM creatura non habeat quid pro meritis respondeat Crea tori, dic. s infra. Cum ergo Ecclesia Gallicana per Dei gratiam tanquam lucerna super candelabrum posita, luceat alijsper exemplum, qui videntes opera eius bona glorificant Patrem cc testem , ne, quod absit, tantae negligentiae tenebris obumbretur, ocalias consequenter obumbret, uniuersitatem vestram rogandam duximus & mo. per Apost. scripta v. m. quatenus uniuersii oc singuli provide attendentes,quod seruire Deo regnare est, nullum in vos to porcm negligentiae obrepere permittatis, quominus S pro anniuersarijs defunctorum,oc pro festo. vel feria secundum temporum congruentiam Missarum solennialc conventualiter celebretis , oc faciatis conventualiter celebrari, ut sic quodammodo sine intermissione orantes ab eo mereamini exauditi, qui adest omnibus in veritate inu
Y11. J Deest in vulgatis, τι, per Frantiam, cum merito reponi debeat ex MSS. Vere enim de
Eeelesia Gallicana dicitur quod hic Howtius
noster, nempe eam esse Meemam Fuper eandeL brumpositam, i luctat alijς EecbAi pre exemplui ita ut omnia negotia,& gesta synodalia ad fidem spectantia subscriptionibus Episcoporum Galliae confirmari vellent summi Ponti fices Disitire
190쪽
sces,ut patet ex Epist.Martini papae ad Aman- Balsamo ad can. synodi f. in Trullo e qui iam Traiectensem Episcvtim, & ex Leotie I. & addit male agere artifices, iii post diem Edis. 32. ad omnes Episcopos Gallia . tertium ad mechanicas artes redeunt, quod LPRO rs sio,HL νε κrAJ Sensus huius capitii- prohibet Noώella q. L ..,. Hodie seria est diesti ostendit hic verba: Piofeso, esse diuila, de laboris & opificij, a qua ia distinguitiirsestu, non signiscare vilica voce Profestum de quo quod est verus dies devotionis, quo cessatur su/ν. d)ximus, sed hic festum aliud esse, quam ab omni opere, de sacriscium Mitia, seri deseriam , licet primitus idem esseti nam Feria bebat apud Graecos : Latinos dierum diffe- erat dies deuotionis, ita dicta primum a vas sentiatra non secisse docet D. Hieronymus chalis hebdomada, in qua omnibus diebus ui'. ad stasiam, quod tamen ex consuetu- cessabatur ab omni opere seruili, ut annotaui dine procelsisse dicit D. Augustinus Ost. ii 8. ad Tatui. de Fer,s; ita ut nec cursus equorum, Ideo Honorius hic omnibus diebus festis, de vel publicum spectaculum fieret, , t docet serialibus Missas celebrate subet.
α Capitulo Briuat. C A p v T III EC vestrae siluti expedit, nec honori, ut aliqua: in Ecclos aia.
vestra consuetudines observentur, quae canonicis obulent ε cini-
institutis. Accepimus autem ex insinuatione dilecti fili j n. - Briuatunsis Sacristae, quod quaedam praua consuettudo in eadem Ecclesia 3bseruatur, secundum quam h in altari maloii imagine Sancti Iuliani praesente, nullus de Capitulo audeat quantumcumque honestate praefulgeat, nisi si ς de militari genere, celebi are. Cum ita que non gradus clogantior, sed vitae melioris actio praeseratur, per Ap.
V. S. mandamus, quatenus, non obstante huiusmodi consuetudine ,
quae dici potest potius corruptela, in eodem altari praesente imagine supra dicta ipsum Sacilliana, ec quoslibet de vestro Capitulo sacerdotes, nisi hoc eis ex alia causa rationabili debeat interdici, celebrare si
ne contradictio no aliqua permittatis
a Api TvLOBκεv Rrssi. J Lege Briuarensi. litaris stirpis ad Misi, sacrificium in altari Brivate Oppidum Aruem te, B ioade, ad maiori, quem morem abusum esse iudicat differentiam alterius oppid, in Lemovicina Honorius Ita in inultis locis non omnes passe dioeces Breue ti stat arde, Briua Curretia dicta sin admittuntur ad altare maius praeter Ca- Gregorio Ihiron. lib. 7. histor. cap. io . De Ar- nonicos, ut in nostra Tolosana Ecclcsia. Eruerniae oppido, de D. luliano Patrono illiu ς, ror autem ille forsan processit eX eo, quod Henriciis Altis sodorensis in alta s. Gefmam icon sanctum Iulianum militem repraesenta- bb. 4. ret, & idcirco nemo nisi militaris generis an-h IN ALTARI Maiora. J S. Iulianus miles, de co- te ipsius linaginem Missam celebrare poterat. mes S. Ferreoli,ob Christi fidem martyrium Ita quoque in altari in quo Epricopus cele- subjjt sub Crispino Viennae praesecto in culus bravit,alium 1 eerdoteni non esse admitten honorem Basilicani ingentem suilse erectam dum docet can. vlt. de consere. dist. l. & Constribit Georgius Florens Turonens, Episeo- cilium Altissiodorcse. Et hac de causa Canopus antiquus scriptor, qui vixit supra annos nici Brittat enses Comitum nomen sibi arro
quinget uos de septuaginta insertus libris garunt, cluod superioribus annis placito ma- regorij a tiron. de mi aestu : singulare est gni Coiiciiij illis prohibitum fuit.