장음표시 사용
161쪽
ra . EvERAR DI BRONCHORsThbr. Io. facilius enim homines inducuntur ad vendendum, quam donandum, propter commoditatem pretii. Tertio non restagatur conclusioni praedictae l. uniuersas. C. Ne rei domin. vel templ. 'bi statuitur, quod ecclesiae vel Rei p. bona emphyleutica nullo titulo oneroso vellucrativo alienari possint. Respondendum enim, quod emphyleuta potestius suum donare, modδ citra fraudem, S cum hac protestatione donet, quod velit ius Reip. aut ecclesi per hoc saluum atque intemeratum esse. d. l. i , C. defund. patri Balae in L Iin. C. dem. emph.
Acquiritur emphyreusis praescriptione xxx. ann rum in praediis priuatis, in fandis vero ciuitatis si vel ccclesiae, X L. annis.
CI quis x L.annis rem immobilem ciuitatis, fisci, vel ecclesiae, rem vero priuati XXX. l
nim naturalem tantum possessionem l bet emphyleuta, quemadmodum fructu
annis ut emphyleuta possedit, reditum tuos annuum certae qualitatis ex ea persolui t, acquirit emphyleusin , licet numquam ci eX- presse concessa fuerit. arg. ID. C. defund l
162쪽
CENT. I.ZENANTI OΦAND N. I ta rius. l. naturaliter ιr, AMq.pog. possessios autem naturalis sola ad inducendam pra scriptionem efficax nori est. Lacquiruntur Ist,
s M. fis ac 7.re. ipsum tamen ius emint j pnyteaticam tam ciuiliter quam naturatu φ ter possidet: ut mirum non sit utile saltem ὀ dominium per eum praescriptione acquiri. obiicitur l. cum ston ia, s in vectiga et bus.st depub act. ubi dicitur vectigalia prin ip dia usucapi non posse. Resp. Vectigales fuim .d di olim fere a ciuitatibus elocari solebant.
I. i Si g. vect. itaque quod dicitur ibi de praediis vecti galibus, id de agris ciuitatum aut fisci intelligetidum videtur, qui longo
tempore non vidcapiuntur. l. Gucapionem. inu . longissimo tamen tempore prae-
iiii scribuntur. d. l. omn . . ,
. Secundo obiicitur l. nita /s, 3 side ve-iu ctigalbin. de dam. i . Vbi dicitur etiam in
is ciuitatibus longum tempus ad praescribet dum vectigalis fundi dominium sussicere. t,3 Res p. Non ntra ciuitatem istic, sedlan, ο diis vectigalis a ciuitate acceptus contra pri-- uation vlucapitur. Balae in ae 3 si de vectigaliabus. Vel si admittatur, quod contra ciuitate is seu municipium istic praescriptio procedat, i, dicendum quod hoc iure Digestorum ob
th: tineat,quo x xx annorum praeseriptio adhuc , , erat incognita, ergo iure nouo Codicis xxx. annorum praescriptione opus erit hoc casi.
163쪽
Dominus non potest ob non lutum canonem, emphyleutam propria auctoritate eYpellere ex fundo emphyleutico.
emphytenus cecidit in commillum ob non solutum triennio canonem, ipis iure, an per sententiam priuetur emphyleuta. Et crebrius receptum est emphyleutam ipso iure priuari,non ex spectata iudicis serit etia, propterea quod lex domino facultatem tri-Duit repellendi,non quidem simpliciter, sed praecisis dictionibus utens, omnind&omnimodo. l. a, deiu.emph. quarum dictionum ea vis est, ut inducant ipsa iure. Accur. in I. I, Upecunia. in verb. omni Udeps Ita tenent Balae Salic. ci' sera in l. a. Contraria tamen sententia aequior & probabilior est, quo cilicet requiratur iudicis decretum, seu sententia declaratoria,ut emphyleuta cadat ab emphyleusi: nam & in eodem casu, scilicet ob non solutum canone, pronuntiatum esse a iudice fundum empli teuticum ad dominum rediisse , probatur in
I. lex vectigali Ude ρgη lia quoque decidi tra
Plane sue dicamus emphyleutam ipsi, iure cadere, siue per sententiam priuari iure suo; semper admittendum est ad expellendum eum iudicis auctoritate & ministerio opus esse.
164쪽
GENT. I EN ANTIO ΦAr in s. uelle. Non enim singulis concedendum est, quod publice per magistratum fieri potest. L non in gul de R. L.D. I sed mimi 3,3 sed inter duos de Uu6. dotis ', C. Socmat. Obiicitur ae La, C. deis. emp. quae lex domino repellendipotestatem iacit.Resp. Verbum repellend , ad iuris intellectum referri debet, itaque non significat ibi corporalem, di deiectionem, sed legitimam expulsionem, quae non fit de facto, ed per iuris remedia dc
copetentes actiones Lex a Uuod me. u.
. Secundb obiicitur Lpen. C. ae pie. act. γοα hquiratiario goos . ubi diciturposse credi- tota torem propria auctoritate ex pacto pignus ae auferre a debitore. . Si hoc licet ex conuenia ex rione multo magis legis auctoritate permittendum, quae dat potestatem expellendi ςmphyleutam, quae expulsio insacto consii, scut ereptio, L post Ne quis eum qui inim voc.&c. Resp. Creditor potest propria auctoritate ex pacto pignus auferre, si debutor non resistat, alias non. exl. 3, C. depigmvbr id notat Aro contra Ioahnem, quem communiter sequuntur DD. Itaque lice s debitor concesiit creditori facultatem pie, gnus propria auctoritate occupandi, tamen bis ii debitor facto vel verbis resistat, non recteis occupabit possessionem,nisi interueniat a d ' Aoritas iudicis. o H a
165쪽
nominus si post cessationem triennii pensiones a cipiat ab emphyleuta, aut si poenam stipulatus sit,in pensiones soluat, potest emphyleutam nihilominus expellere.
DRoni A TvR prima pars thesis per Auth. A qui rem. C. desicr. ecia. o g si quis vero. r io. ubi traditur, si emphyleuia ecclesiae biennio non soluat canonem, potest a domino expelli, & praeterea ad pensionem totius temporis praeteriti soluendam tenetur. Posterior pars probatur ea ratione, quod poena adiecta est,ut aliquid ad obligationem accederet, itaque per hanc poenam a beneficio eiectionis,quod iure communi competit, non censetur recessum. Cum enim aliquid obligationi accessit, non est ab ea obligatione recellum. l. , in ex conuentione 'de re iud. Priorem sententiam comprobat Coras adLa, C. dei .emb.-.31. posteriorem vero tuetur Specul. adiit. Gemph. quae s. 3s, ta Donet. lib. 9 com. c. II.
Obiicitur l. post diem. fril. commic. Vbi qui fundum vendidit sub lege commissoria, hoc est, nisi ad Calendas proximas pretium soluatur,fundus sit in emtus,si venditor pretium petat, & deinde velit uti iure commics, non auditur, quia non licet simul pretium & poenam petere. l. vlt.1 Deo quod cer. D. Resp. Ideo non licet ibi agere ad poenam
166쪽
CENT. I. EN ANTIOOANΩN. commissi, & simul pretium petere, quia R-ctor secum pugnat: nam petendo pretium r tam facit venditionem : agendo ad poe- ii nam commissi, impugnat venditionem; quod diuersu m est in emphyleusi:itaque re-όξ cte petet pensiones iam obitas, & sitaui get pinna commissi, beneficio a lege sibi c&is cesso. Pensio enim debetur pro via tempolii ris praeteriti ex conuentione; & ius expel-
, tendi conseditur illi lege, ob cessationem
φ secundb obiicitur L M, g Labeo . de dri
ou exc. l. itastiflulatius I, in . de Q. O. Erasire o ptum v, f ι, depact. ubi dicitur non posse simul poenam exigi,&rem propter quam po ei. na promissa est. Resp. Id obtinet, quando io poena per se non stat, sed venit ccessorie adini principalem obligationem ; tunc enim pem te emta principali obligatione sortis, tollituris quoque obligatio accessoria poenae, usur rum,& id quod interest,cquiper collusionem. 6 dfriati. mp. L M, C. depo. Poena vero deis
si lectionis ab emphyleusi non accedit, sed ae-odi ve principaliter petitur. D Tertio obstat l. ve GPD. ρ D.st de pubi. . - U Vbi dicitur, si conductor vectigalium non exsoluat pensione , poxest expellist, aiure vectigalis, Vel ad viseras pensionis ςo l. . ueniri. Relp. ibi de duplici poena tractatur, iij, D pulsionis nempe, α usurarum pensioni
167쪽
.tis EvERAR DI BRON cito Rsτ non solutae, quarum altera dominus de esse contentus, ne duplici poena conducto3 assiciatur: hic autem poena stipulatione promissa loco principalis debiti,seu annuq pen- sonis petitur.
Totius rei emphyleutic interitus spectat ad dominum, p,rticularis vero ad emphyleutam: neque ob sterilitatem fit remissio canonis.
AEc assertio stabilitur in L r,odelu.emph. ubi Zeno statuit totius rei interitum ad dominum pertinere, partis vero ad emphyleutam. Ex quo sequitur, propter sterilit tem non fieri remissionem pensionis emphyleuticae,sed quod sterilitas fructuum cedat damno emphyleutς, quia sterilitas semctuum multum differt a totali rei interitu. Obiicitur l. ex conducto. g Papiniam . f Ioca. ubi dicitur remissionem mercedis obsterilitatem fieri in fundo vestigali. Resp.
Hoc intelligend*m est in conductoribus publicoru fundorum vectigalium, qui nihil
a caeterarum rerum conducioribus disserui, non in emphyleuticis colonis. Obstat etiam La, et de alia. ubi dicitur, quod census& tributa iuxta augmentum &climinutionem rei crescant & decrescant. Resp. Hoc fit diuersa ratione, quia non in recognitionem dominii, sed pro modo , glorum & secundum cui que facultates,
168쪽
o olCENπ. I. EN ANTIOOANniu ris tributa indicuntur. Lων ossessori, fricen- b. l. r, C. de anno. ta trib. θ Io. Tertid obiicitur, quod etiam rei intertitus. pro parte contingens domini pericultaeueniat,peri. λ.Dis depig. act. Resp. pensio praestatur propter rem ipsam, quo vid licet dominium eius emphyleuta recognoscat a domino, ergo re prorsus extincta, peremta quoque dicetur pensio, velut causam non habens, qua nitatur. Atqui quamdiu seperest res licet minima,durat quoque causa praestandae pensionis. Ita cui insula ori . . l. s. C. defunae tr. lib: in
Emphyleusis inter plures emphyleutas incon sulto domino potest diuidi.
P Rus AT v R haec assertio peri Io framercis ubi dicitur, actionem familiae e ciscundae locumhabere inter plures heredes emphyleutae, ad hoc ut praedium em-ehyleuticum commune diMidatur. Comiirmatur etiam per L v luntas. c. de fideicom. ubi traditur, quod licet pater prohibuit, ne liberi praedium extra familiam alienarent, tamen eius praedii partem frater potest sorori donare,& proinde praedium quod prohibitum est alienari,diuidi potest. Deniq; haec sententia comprobatur ex eo, quod vasallus seu um diuidere potest, nec per diuisionem cadit in commissum, nisi esset comitatui.
169쪽
obiicitur l. 7,ΤCom. Hui. Vbi dicitur, si inter plures emphyleutas fundus emphyleuticus sit comunis, iudex abstinebit a diuisione, ne diuise fundo praestatio canonis confundatur, id est, ne certus & perpetuus canon, qui quotannis integre solet domino praestari, per partes recipiatur, cum praestario partium magna habeat incommoda. l. I, Frim. ercis. Respon. cum Costal. adae Lio. Quando plures heredes emphyleutae pra dium emphyleuticum habent commune, tunc hoc praedium in actionein familiae erciscundae veniet, quia tota hereditas petitur diuidi, sed iudex non poterit praedium ce tis regionibus diuidere, id est, non poterit certis limitibus & perpetuis finivus agrum distinguere, ita ut quisque panem suam h beat, sed uni ex heredibus adiudicabit totum agrum emphyleuticum,caeteris condemnatione sacta In precio. Idque ideo receptum est, ne domino vectigal praedii fiat fraus aut iniuria, qui initio cum vno empluteuta contraxit, solidumque canonem quOtannis percepit, cuius conditio fieret det rior, si diuinone facta, a pluribus partici
utim . accipere cogeretur annuum canOnem. Hancsententiam probat Accuri in ae
170쪽
mnes seruitutes longi temporis praescriptione a quiruntur, reiecta DD. distinctione inter contianuam & discontinuari .
V o D ad praescriptionem seruitutum a tinet, distinguunt DD. inter contin am & discontinuam. Servitus continua est, quae facto & industria hominis opus non habet, sed semel constituta semper durat: cuiusmodi est ius tigni immittendi, item altius aedificandi, vel stillicidium constitutum habendi. i. foramen. Is deser. v .prad. Haeseruitutes longo usi, & diuturna quasi pocsistione praescribuntur, decem annis inter praesentes, viginti inter absentes. l. I, o seruit. l. si quis diuturvo.fSiser. voLDiscontinuae sunt, quae non habent causim continuam, sed quarum usus intermittitur ; sicut est ius eundi,agendi,&c. Hae seruitutos quia opera & manu hominis indigent, non pos sunt habere cauam perpetuam,&ideo non nisi tanto tempore, cuius initii memo ianon extat, praescribuntur. l. i, 6 vlt. l. a, , μdem Labeo. fis aqv. plu. are. Haec est communis DD. distinctio: quae tamen si ad limam veritatis reuocetur, sabsistere non potest: omnes enim seruitutes praediorum perpetuam causim habere debent, id est, talem