장음표시 사용
431쪽
Ia amittenda possessione non opus est animo Mempore, sed aliquando solo animo, aliquando solo corpore possessio amittitur.
No N sicut ad acquirendam possessi
nem animo & corpore opus est, ita in amittenda possessione utrumque requir tur. Probatur per L3,3 in amittenda de Mq. mg. ubi dicitur,solo animo amitti possessi ,
nem,quamiris corpore retineatur.
Cui tamen obstat L quεmadmodum , friam .ppus Ucfore de R. I. ubi dicitur,quod simul utrumque requiratur in amittenda possessione, affectio scilicet & animus, itent corpus &factum. Hue referenda est uererre
M, 3 vltdfis acq p . ubi dicitur, si id quod
corpore alieno possidebam, velut per c lonum,aliquis ingressus vi colonum deiec rit, me ignorante, amitto possessionem: e go in amittenda possessione non requiritur animus;ignorans non habet animum.Resp. Tria sunt genera possessionum. Quaru dam rerum possessionem retinemus solo a rumo, quarundam animo nostro dc corpore alieno, quarundam animo nostro & corpore nostro: primo veluti saltuum aestiuorum& hybernorum; secundo ut per corpus se ut, coloni, inquilini; tertio ut res quibus ii cumbamus. Amittitur possessio solo animo. praecipue rerum, quas possidonius solo anum in
432쪽
CENT. II. EN ANTIOOANm..imo, ut sunt filius hyberni vel aestiui, qu- certis tantum temporibus corpore nostro detinemus. l. 3, 3 sal - de acqMQUC H rum postessionem amittimus solo animo, quia & eorum possessionem solo animo rotinemus, licet corpore nostro iis saltibus n5 incumbamus. l. C. deas.pes Interdum α solo corpore amittitur possessio, velut cum per ministerium alterius, possideo.aec peregre, 6 . Hoc indicat particula F EA E,in Q cfere, de R. I. quae modum acquirendae dc amittendae postessionis elaudicare designat. Curat. ad tit. Inst. deistria. ta ad tu. C. G acq. poj. Hanc sententiam aeprobat Montim lib. i dis t. c. q. ubi asserit in ami tenda possessione satis esse considerare animum : quia cum animo desino possidere, ει
mul & corpore desinam possidere necesse est; quiainuitoanimo corpus nihil possid re potest,& remoto polliciendi animo nubb possessio intelligi poterit, quamuis cO pus adhuc sit in fundo: sicut possidere non dicimus eum, cui dormienti aliquid in manuponitur, i, 3 ι deaeq. posi
Ioannes antiquus glossator aliter hane intinomiam conciliat, qui ait veram quidem esse regulam, quae dicit, non nisi corpora animo amittiposse nem, si incipias amicsonem a corpore, id est,si corpore prius desinas possidere: nam tunc requiritur P
433쪽
318 Eva RAR pr BRON est onset' erea, ut etiamanimo desinas possidere. sin autem ab animo incipias, ait regula esse fal
iam : quia si animo nolis possidere, non est disse,
necesse,ut corpore discedas a possessione
Possessio destincti non transit ad filium, sine
Tlvi us,iuris ciuilis opinione, habetur pro a domino bonoru in paternorum , Vivo ad- . huc patre:sed tamen possessor bonorum p tris non censetur: ideoq; possessio non continuatur morte patris in filium, sed opus est noua apprehensione: & silii, ii heredes sint, iure scripto ingredientur vacuam possessio nem bonorum paternorum, ut notatur in Isin. C. de edidi. D. ad . Sin autem posses sio occupata sit per alium, habent liberi ro inedia adi piscendae possessionis, non autem retinendae vela ecuperandar: quia non possunt dici spoliari possessione, quam num quam habuerunt. Ota es.s, e l. benes. Ratio decidendi est, quia possessio est facti, ideo ad em acquirendam corporali apprehensione opus est. l.3,l. quemadmodum. δεε cq ptis Dominium autςm in iure consistit se fictione legis nititur: unde sicut heredibias, quae iure potissimum& intellechn constat, sola aditione acquiritur, ita & domib
iinium, quod iure & animo quoque comprehenditur, solaagnitione & mentia declar H q
434쪽
Civet. II. EN AN Tipe NON. 'elone percipitur. probat hanc sentensam l. ια, hereris FG ac ρ ρ ubi di i ur: Culi cedes instituti sumus adita hereditateomnia quidem iuri ad herede transeunt , posscssio' aine no trans nisi naturaliter si appretiosa. In contrarium iacit i. eum miles Ex qu. dicit possessionem continuari in heredem. Resp Ibipossessio proxsucapi- one accipitur,vt lex declarat,cum ait posses- sonem etiam hereditate non adita impleridi perfici: id est . haec usucapio quae inchoata est defuncto, c on sinuatur & transii m itur. ' . ioso iure in herede, fine eius apprehensione. . Ubiicitu quoq; Pauli sentent a in si,m '. h. e. qui sit natura em possessionem vivo pa; re penes filium c lle, in re sibi a patre donam ita ut it c v. ucapere pomi filis iis titulo pro herede rem sibi a patre doli
tam, quasi continua Milo nouo titulo acquia
si a possessione.Resp. illa l loquitur tanti m de rebus a patre filio donotis,quas cum filius' ob don:tionemn turaliter semel possidera ecepit invita patris, pro herede eas nequitvsucapere .propter regulam iuris, quae dicit neminem ubi causam possessionis mutare posse, pro heredet tamen nihilominus caete-
435쪽
Regulariter petitinium iudicium cum possia
' in Gismul de adipiscenda, vel de recupe-- rand possessione,&de proprietate pintest. Aes prius actum sit rei vendicatione, ea pendente, nec intermissa proponi potest tredinum sede vi. l. Uan eadem i., Ssi doen. re,iuda cum fundum, F O. de vi ta si uri e pastoralis, Em de cau. pod o. o. in sis Mos de iudici sed an cumulatio petutorii & possessorii in interdicto retinendae possessionisad mittatur, maxime dubitatur. vluta, Cum aliquis rei vendicationem intentasset, quae possessori minime erat comveniens, respuit, & Vri possidetis laxerductum intentavit; quaeritur, an admittendast eius petitio. Eividebatur primas cie non admittenda, quod intentando rei vendic rionem, videatur possessioni renuntiasse, muri rei vendicatione non agat, qui pos det, sed detur.contra possidentem. ι --aderet venae l. D. C.de alis. iud muti u. Itaque agendo rei vendieatione vid
tur possellionem amisisse,&in adue sarium transtulisse. Non ergo competit pio rei senenda possessione interdictum ei, qui Lissse possessionem videbatur. Admittedum tamen ad interdictum G Fritis V iam irespondit in L xatarabur, s nihilωπ-ηει
436쪽
' i CE Nn ILENAN io ΦANΩΗ. 36is acq ng Neque dicendum eum renum, tiasse videri possessione,eo quod coepit agere rei vendicatione. Nam voluit retinere , possessionem , sed non sciuit, qua ratione id .r tacere posset. Non est autem aequum ei quia in edenaa actione aberrauit, aliam actionea a praetore denegari l. habebat , FG inst. act. y. Haec igitur est sententia d. 3' nahil commune. , Quod si actor, cum non constaret ei se pos sidcre, egit rei vendicatione, ac si non pos sideret, licebit illi suo iure melius cognito, is tantis tr dilato illo iudicio, interdicto Vti: possidetis experiri. Gouea lib. I Pan lect. c. : ta Cuiat. θι. I, cisa. D D. communiter ita intelligunt d j nias hil ommune, quod admittatur cumulatio, petitorii cum interdicto retinendae, quan- ii do diuerse possessionis respectu intentan- in xuri 'puta quando intentans petitorium illi possidet tantum ciuiliter, seu animo retinet δ' tantum possessionem; aduersarius vero poLib sidet rem corpore, utputa quod altero a is sente ingressus sit fundum clandestine; nam is tunc potest absens reuersus, qui animo retuis nuit possessionem ciuilem, intentare iudi- cium petitorium rei vendicationis pro recio peranda naturali possessione existentepenes aduersarium, HL cium: & pro civili pocis sessione potest eodem iudicio pendente,inis tentare interdictum Vtiposiidetis; eo quod
437쪽
36x EvTRARni BRONe nox set turbatur facto in ciuili scin possessione, pro pleritam naturalem, quam teiret adueri mus isiduo ηρ ine. Vispos . Nevae hoc e su ulla contrarietas impedit eumulationem. l. clampossideras qui ad nu inas, Obucos a
438쪽
Crωτ. ILENA UT 1ΟΦANnN. . 363 partes habuisse animum dimittendae posses sionis, d. l. interesse. Nec obstat d. licet lata ibi incertum erat, uter ex litigantibus possi- τ' deret, cum uterque se possidere contende ret: dicit enim IC. neutrius possessioni id . . tempus procedere. Quibus verbis innuit, cum utraque pars se possidere contendit, δε nec constat aperte quis possideat, tunc pos sessio transfertur in sequestrum. Alias cum i constat quempiam solum possidere, posses
so non transfertur in sequestrum ; Coras. 3 Misi. c. a. Ratio est, quia nemo prae stimitur suum iactare velle, aut animum ci
mittendae possessionis habere. Vnde indv- ' bici potius propter securitatem litigantium custodia iudici madata videtur in sequestr tione,quam ut possessio translata dicatur.
insans absq; auctoritate tutoris possessionem acquireren'n potest. s ONpiRMA TvRnaec sententia Derti,
ne tutoris auctoritate incipere pollidere, si modo eius aetat s sit, ut intellectum capiat. . tandem sententiam comprobat L quamu Vbi dicitur infantem non aliter quam tutore author: incipere possidere., Ratio additur in tex. quia insanus iudicium suppletur tutoris authoritate, alioqui nul-
nises cst infanti accipienti possessione.
439쪽
Obiicitur L s, C. Gaer. mg. Vbi dieitur donatarum rerum infanti, vacuam possessionem traditam corpore acquiri. Rese. Lsessio non aliter acquiritur,quam si corpore rem apprehendas, & animum dominantis habeas. sed infans quamuis verba possit proferre ad aequisitionem possessionis ii cessaria, non tamen intelligit, neque diici dicare potest, quid sibi velint ea quae dicuntur ,&ad quem fine res ipsi tradatur. Quod autem dieitur in d. l. 3. infanti acquiri pos sessionem, id tantum ad res donatas de tr ditas reserendum est, quarum scilicet vacua possessio insanti de manu in manum trad xur. De donatis namque rebus tantum sal cit Imp. in quibus tradendis tanta non requiritur obseruatio, quam si ex alio quoui contractu, puta emtione, permutatione aut, simili transferenda esset possessio. Rem enim aceipiens insans ex conatione, ex sela acceptatione sibi rei donatae possessionem acquirit, itaque licet non tam plenus sit iii eo animi affectus, qui ad possessionem a
qui redam requiritur, corpore tamen rei i listit, mare. Maeci, gr. Charon. libra
DD. communiter re*ondent, quod hi d. l. 3. infans possessionem acquisiuit cum
auctoritate tutoris: quae interpretatio omnem quoque eontrarietatem componit.
440쪽
CENT. IL EN AN Ti o p ANΩN. 'l illud denique notandum, quod nouissimo i iure constituit Constantinus I . ut seruusi infantis adhibeatur, qui eius nomine rei d . natae possestionem acquir t. t quis a Cin
si colonus possessione decesserit,non interpellatur possessio domini.
v NV i τ inter Proculianos & Sabinianos dica - sensio, utrum dominus amittat possessi is ne si colonus deserendae possessipnis ca a si exeat de landoe Proculiani dicebat domula nuru nihilominus animo retinere posscssio- nem. t eum quis 36 de dolo.ιδε quod em a Minos aQ.ptis Contrarium statuit Pomar ponius, qui fuit sabinianus in is sinin M. UAM .pog. & Sabinum sequitur Africanus: i nisi de eo ι, versabud existimandum, Sed Iustinianus hanc controuersiam ii dirimit in I. vlt. C. de acq.pous de Sabiniano- ο rum sententia Ieiecta pro Proculianis prili nuntiat, quod scilicet negligentia & deser- ,1 none coloni dominus quaeruam possessi
Hodie ergo colono discedente ex fundol ἐeserendae possessionis causa, dominus anti : ano retinet possessionem. Eor . de acq.posss r. r. Porro licet possessio non amittatur ii eligentia coloni, tenetur tamen colonus, qui decessit depossessione, domino actione