Euerardi Bronchorst I C. Enantiophanōn centuriae duae & conciliationes eorumdem, iuxta seriem Pandectarum dispositae. His iam recèns seorsum accessit Ioan. Mercerii ... Conciliator siue ars conciliandorum eorum quae in iure contraria videntur, vtendi

발행: 1597년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

441쪽

EvERARDI BRON cnodis et de dolo malo, si quid ex eo damni Vtputa si ob id artiano simi proscissa, &fr ctus in tempore non sunt collecti. d. L cun quω. csibi Cutat. ι As SERTIO LXIX. m a

Creditor pignus naturaliter possido

CRε DizoR pignus, quoa ei a debitore traditum est, possidet naturaliter. I. curata Usortu. 3 est. depen. act L per seruum s 7, de acqu. re. do . I,3 perserum G. de acq .poss. Ideoque & creditori dabitur interdiactum Vti possidetis, ut recte colligit Accursinta l. si duo, g creditoro pus. cuiat. consulti o, Menoch. de retin.p4s remed. 3, cymas. Vbi addit rationem, quia vere possidet creditor, excepta causa unicaptionis. I. se ni is , si usucap. Vnde etiam creditori competit condictio possessionis ad auocandam possessionem pignoris, i pignore, pH. de ii act. Obiicitur l. sciendum, 3 creditor suis . tifc r. Vbi dicitur P quqd creditor qui pingnus accepit, possessor non est. Resp. Cr ditor possidere videtur quoad quaedam, scia

licet quoad hoc, ut rei vendicatione & actione ad exhibendum conueniatur. I serui nomine. ta ibi Cular. Jde Uucap. Item quoad hoc, ut possessio praecedentis posseuoris, id est, debitoris sibi addicatur. d. l. serus. imai Di. Item quoad hoc, ut luterdicto Vt os

442쪽

C et Net. II ENANTioe AND M. MI εdeiis vii possit. E comta ρος ad quaedam, citur no possider ut quoad usucapionem. I. , , perser m. l. qui pignorispus item quoad euitandam satis dat onem iudicio sisti d. l. 'endum, Secundo obiicitur i ta motissmi, g r, Aprasso. an. ubi dicitur posscssionem psegnoris apud debitorem esse costituta. Resp. Hoc ideo ibi statuitiar, quia debitor quandocumque vult, potestofferre debitυ- ω ita rem habere; & sic erit apud eum pignoris possessio. Praeterea si apud debitorem esset C ssio, & creditoris semus surriperet pugnus, dominum siue debitorem pin ssio

ne priuaret. quod tamen non facit. Lno

Missus in possessionem ex primo decreto non possidet,sed ex secudo decreto nulliis possidet, de si aes uersarius erat dominus, missus ni dominus, sin minus,praestatur usucapiendi conditi .

Missio in post sitoitem ita fieri solet.

si reus citatus non veniat ad iudicium,& contumacia e us accusetur, praetor acto

ri concedit ex primo decreto missionem in possessionem bonorum debitoris, pro d tuti quantitate , vel in postessionem rei quam propriam contendit, & crescente corutumacia Piaecor in erponit inrersenatibus

443쪽

363 Eva RARDi BRON cuo fis Tactionibus secundum decretum;in re tibia, vero declarat actorem esse possessorem. Ex primo decreto missus non possidet, sed est tantum in possessione, id est,custos est poti- .us quam possessisn remque detinet& cust dit, donee ebitor taedio affectiis, ad iudici

um veniat responsiirus. c. quoniam sequenire, in . Ex. vibi. von coni. Ex secundo decreto missus vere possidet. Hanc decisi

rur ι8, vers.posteaquam edam. inst. eum legatorum. Ex qu. . inpsi. Porro missus . ex secundo decreto rem usucapit, ii posses sor non erat domitans. Quod si erat domunus, secundum decretum facit iure dominum , sine temporis interuallo, t. a, in . Si ex nox. cau. aga. l. sin Con . di . l. 3, 6 6ssis reb. eo. Risub tui. Haec est Accursi sententia in a. l. signita, s siplum, quae communiter a DD. probatur, teste b. in Parar dedam. insperi. ι de funae dot. Vbi dicitur missum in possessionem ex causadamni insecti fieri dominum. Haec autem obtinent tantum in actionibus personalibus. Nam in realibus possessio tantum ςontumaci a fertur, salua per longum tempuspropriet tis quaestione,quae per secundum decretum absenti non aufertur, La Un. ybul. C. Vbi

κ ast

444쪽

obiicitur l. consentaneum, C suam. Ut i quan iud. G d. l. a. ubi mimis in actioner ob ali ex primo decreto efficitur verus posseLE: scr. Resp. cum Accursio in d. l. consentan is uri . Aut mittitur post litem contestatam in possessionem, & tunc statim eisicitur verus cis posses r. Aut mittitur ante litem conte tam , & tunc non essicitur verus possessor,n: nisi post lapsum anni, is quis emtionis, Uras eis fuit, c. depra jo. an. l, Secundoobiicitur L is eis AEn inpos . Di ubi dicitur in possessionem missum num- quam pro domino esse incipere. Resp. Hoeis verum est in misso ex primo decretor ex se-21 cundor tamen decreto missiis fit dominus. d. Vs ita, ue si quis autem, L sus Com. diu. I.

si quis in diuerticulo suminis publici pluribus ananis piscatus sit, alium eodeni iure uti prohibere potest.

is ' tem, pras Hoc autem ita accipiendum

est, quod hoc ius propter longam quasi poc

sessionem praescribendo,id est, excipiendo, is possessori riaxum sit, & ius piscandi in diue L . ticulo fluminis,ptaescriptione longae posses di Possit possidente: nam si ub

445쪽

3 o EvERAR DI BRON ciso RsTus iam possideat, actio non datur ad obliunenda loca publica, isnus de usuca. Itaque qui quaesitum semel ius pistationis longa possessione, iterum amisit, nulla actione id recuperare potest; quia postquam desinit v-ri,dc cessat piscari in flumine, locus redit ad causam publicam, & cedit occupanti, sine incommodo publico, quodi1 hiis in Aacquine. dom. Ita Martianum sensisse in a. I. si

nuisuam, probatur ex eo, quod de littore occupato similiter respondit in L in tantum, de rari diuis. Nbi docet idem Martianus, quod qui in littore aedificauit , soli dominus ut, quamdiu aedificium manet. Et e diaerso bseut aedificio in littore posito, diruto, locus redit ad causam publicam ; ita si desinat pisscari , qui longo tempure solus in parte alia qua fluminis piscatus est,alterum eodem i re quin utatur, prohibere non potest. Hoc autem interest, quod in littore sussiciato cupatio sine longa possessione; in fluminis diuerticulo, ad ius piscandi acquirendum, longa possessione opus est ; flumen enim est in bonis,&publico iure Populi, ru. in locpub. Non obstat in. FAUuca. Vbi dicitur, quod longae possessionis praescri ptio adobtinenda loca publica non conceditur. Quia resp. Quod ius pistandi in flumine , non a quiritur per solam possessionem aut usiam

longi

picur

446쪽

s. u. ΞηAMlio. Luciit. hri ongi temporis, cum loca publica non pini a si possideri; sed praeter Alduum plutium, annoruin exercitium & usum piscandi, re quiritur, ut&alios ibi piscari volentes pro-

iis, 'bWςxit sc in quasi possessione huius iu-

xii pex prohibitionem longo tempore facta ii se constitutus,ofin I quo minin desumis. axio Ocidendi,quod ius piscandi in Omia - im non acquiratur, nisi & alii eode . . ivrcvri volentes ob occupante prohibeam. . - xur, haec est, quia piscari in flumine publico,i,, νς'ixςpfr Viam publicam, sunt actus merael ea possunt p aescribi, sed tum . , T demum acquiruntur,si&alii ab eiusdemi ris usu prohibeantur, & iidem prohibitioni

Mquiescant, LR deviapub. Pulchre inmi mei. de antiqv. te .par. -, 98. Itaque iis mon ex sola facultate vel usi piscationis in- ducitur possessioalios excludes, cum plic tici res sit merae facultatis, & uno desinente

lius quominus ibi piscetur, prohi-

beri nequeat;sed requiritur praeterea, ut ius

h pollessionem prohibendi prior possessor

. piscator longo tempore contin uauerit. sitit. deserisitu. num. L in Parat. Gad Ast. de re. dim. Euganter Cuia. ad Em

447쪽

ASSERTIO LXXII

usurapio non pugnat cum naturali aequitate.

VIDEBATUR prima facie intuenti' diacendum , quod usucapio pugnet cum

naturali aequitate,quia ius naturae neminem vult locupletari cum alterius iactura, L nam hoc natura,ri con. md sed qui re alterius usi capit , cum veri domini incommodo stlo- . . cupletior. Resp. Damnum quod quis Ma culpa sentit, non videtur damnum lentire; L quod quis as 3,AR I. Itaque non locupletatur vidcapiens cum iactura domini , quia ipse sibi imputet, quod fem tanto tempore petere neglexerit. Praeterea introducta est 'usu pio in poenam dominorum, quorum,

ignauia deseruntur possessiones, & praedia δ quasi inculta relinquuntur. Secundo obiicitur, quod naturalix aequi tas dictar, in id quod nostrum est, sine facto

nostro ad alium non transseratur. At usi ' capio vero domino aufert dominium, L s ne eius voluntate usucapienti tribuit. Res p. Licet videatur ptaescribens veteri domino imittoquodammodo suum auserre, tamen penitius rem intuenti apparebit, praescimhentem non inuito domino veteri rem prς- scriptam acquirere. Lex enim praesumit d minum tanto tempore tacentem ,& negli- Fentem res stras, in alienationem consenti-

xς. QS enim patitur rem suam praescribi,

448쪽

. centetur longa patientia illam alienare, & lienationi consentire, i. alienationu, de Q. S. OMend c a, de Uucap. Adhaec publica tranquillitas & salus Populi,quae suprema lex ec se debet, praeserenda est utilitati priuatae, cum lex siperior vincere debeatinferiorem. Atqui usucapio bono publico introducta est, ii e sci licet dominia rerum diu in incerto maneant, sed ut securitati possessorum consulatur, L Etsi enim diutissime quis rem possederat, tamen certui de iure suo esse non poterat, quoad lex ciuilis per sacapionem, acquisitioni dominii certum statu illet modum: unde dicitur,qu0d usuc pio finem litiumac sellicitudinis adserat, L .ssi suo. fli ' .-: Denique obiicitur, M. con Z.fg r. ubi

dicitur quod praescriptio sit impium praesi-

'dium,&improba temporis alleg/xio. Respon. ibi Iustinianus illam vocat improbamta impiam prascriptionem, quae cum mala fide procedit ; quando scilicet mala fide quis

449쪽

Ius luendi pignoris praescriptione xxx. Ves XL, annorum non 'ollitur.

DE vi το Ri perpetuo eompetit ius esse rendi pecuniam, ut liberςt pignus, nec ei obiici potest xxx. annorum praescriptio; semper enim iustum & aequum est soluta pecunia pignus debitori restitui. Probatur hare decisio tribus firmissimis rationibus & argumetis: Primo,quia ad pret-s,iptionem iustus titulus & bona fid requiritur, nudo, C. de rei venaetvnic. C. de v- suo. transfor. sed creditor titulum iustu vel habilem ad usucapiendum non habet. Deinde & possidentis pignus alienuin nulli potest esse bona fides, igitur cum creditor Pignus non praescribat,ius offerendi ad liberandum pignus perpetuo debitori comperit. Secundo qui alieno nomine possidet,nsi praescribit, Emiae agitur, C. de pras xxx. an. ιε, Com. de usura. ad praescriptionem enim requiritur. ut pro domino quis possidear, uti sibi, non alii possideat: sed creditor pro ali no possidet,non autem pro sim, ideoq; non potest praescribere, pignori ι3 devsu. μxio actio non potest tolli praescriptione, an

imem

. tequam nata sit, sed pignoraticia actio non l

nascitur tempore contractus aut conuenti otiis de pignorς constituendo, verum tum

demumcumdebitur pignus repignorauit, id est,

450쪽

id est,creditori soluit aut satisfecit, i. rem, βι σνrnu depti at i. igitur non prius incipier creditor praescribere pignoraticiae actioni, et nisi postquam iam nata est,hoc est,ubi debuin tot 1oluit,aut utisfecit. : a. Ob iciuntur huic enunciato tria assim a menta: primum est ex L euntia, notissimi, g e dem, C. depraes xxx. an. ubi statuitur, quod

si hici offerendi longissimo tempore praestrui batur. Sed ille I nihil aduersatur, quia hoear tantum dicit, quod hypothecaria actio, quam posterior creditor contra priorem habet, longissimi temporis praescriptione toti tur: non antem tradit,quod ius liberandi putis gnoris competens debitori praescriptione

, extinguatur.

l, Secundo opponitur l. nee eraduor UL vlt. C. da pign. act. Verum nihil istae legestis obstant, quia loquuntur de nata iam pigno-- raticia actione, quam negant tolli longo tempore, ubi recte eam longissimi temporis p scriptione consumi Ioannes assirmati, i Verior itaque haec est sententia,quod ius I endi pignoris x x x. vel x L. annorum praescri-2 ptione non tollatur: quam sortiter desendit Togerius in dialora δε praesicri'. contra A eursium, qui iuri offerendi putat xxx. aim, nis praescribi. Erudite Culatius ad L pignori , FG Uuca.s Tertio obiicitur, m debitor potuisset im

SEARCH

MENU NAVIGATION