장음표시 사용
451쪽
x s Eva RARni BRON c Horis T tra xxx. annos pignus luere,& sic pignorari- is iam actionem sibi gignere. Hoc ςrgo cum i non secit, cum sicile facere potuerit,meri
to ipsi pra scriptio obstabit. Qui enim pin
test facere ut possit parere conditioni, iam Dosse videtur, quipotes 1 7 , GR. I. Resp. Non valet consequentia, Pt ex simili collisi. potest. Nam & iis iussam. facile impetrare , potest a patre,ut sibi agendi potestatςm siciat, & tamen si hoc filius . non se rit non propterea obstat ei agere voleti praescriptio, I. unis, 3 . C. de anna. excep. Ergo i nulluminus debet obstare debitori, quod inpra xxx. anno. pecuniam non soluerit, cum paratior plerumque sit agendi quam soluendi facultas. Illud postremo adiiciendurniquod consse ludine Germaniae, praesc iptione ce- renaria, ius luendi, quod procedit ex retrouenditionis extinguatur, sed ius luet di pignoris, quod ςompetit debitori, semper durat, nec praescribitur. Ita seruatur pacsmin Germania, & Camera imperii. b. centur. ι, cons. a, o 8, Mins centur. I, lat
Qui triginta annis annuas pensiones non soluit, Ii- beratura praestatione praeteritarum, non futur 'Di rum pensionum. . uTLLus et Ris&in iudiciis admodumst it. quentauest quaestio,quomodo annuae pe- siones
452쪽
; a diuerset opiniones interpretum rςperiuri- tur,quas rςcenseti in cnotissimi,3 in iis, a ' tras xxx. an. Prima fuit Buls ri & Rogerii. qui putarunt in annuis praeuationabus ac x x. .r annorum spacio ius exigendi in totum tolli. a quos sequiimur e scus. Barti fason ali et Massive.in practav.depraescri.nu. 9. 9 . secunda fuit opinio Martini is d. 33' ω, tiai putantis sngulorum annorum singulas esse praescriptiones,atque ita is ex contractibus, t vi quam lcgatis, praescribi xxx. annorum spatiis cio praeterlapsas, non futuras pensiones.quest sint istur Petrin is Asia Pert. 0η- , Salices :
Tertia sui: sententia Ioannis, istinguentis annuam praestationes ex contractibus, abc iis quae ex legatis descendunt, in legatis xxx. . . annis praeterixas tantum pensionςs prae ser: bi, in contractibus vero unam tantum suili- ' cere. etiam quo d suturas pensiones: quam opinionem tequuntur Ala ta Miam dep= scrF- ,p-. ,princ. m o quaest.princ. InhaoQpinionum diuersitate videtur probabilior Martini opinio, videlicet quod praetcruptione xxx. annorum,pensiones praeteritae, .
non suturae praescribantur. Confirmatur' i hodie sententia tribus rotissimum argumen, ris. Primo per sili us/- mo. se . a tr. Vbi dicitur, si alternis annis relu
453쪽
etiis sit ususfructus, quod huiusmodi legatu
annuu non utendo non arni itatur: quia quia
libet annus suum incipit usumfruetiam, dein legatis annuis tot sunt legata, quot anni,& sic totidem actiones de praescriptiones: nec sussicit unica praeseriptio pro omnibus annuis.Haec est communis & receptior opinio, ut notat Guido Tapae quia . . ML in ricis Gratiano . &ideo in iudicando est isequenda. Secundo probatur haec opinio Drteminae l. cum notissimi, Ssin. ubi dicitur in annuis praestationibus computari praescriptionem ab initio cuiuscunque anni: deinde text. ibi aequiparat debita ex ultima voluntate&co- tractibus; itaque cum singulorum nnorums: una & separata praescriptio, non potest Gnica prescriptio pro futuris pensionibus sus fidere. Et haec sententia, quod scilicet pra scriptio annuarum pensionum ad futuro petasiones noli extendatur, in Camera in perii obseruatur, unde ab ea recedere in se ro noli est tutum, inscent.s, O laue. Terti, confirmat hanc sententiam quod tam in c5- tractibus quam vitimis ,oluntatibus, prosequentibus annis in debito annuo est onsigatio in diciti vel sub conditione, I Stubais , /,de venobi t. /, c. Quandi. legi ubi dicitur, quod in annuis legatis ab initio cuius anni competit primum exigendi facultas, ergo pro annis sequentibus ante dieiii non ier
454쪽
CENT. II. ENAMτio ΦANnac. 37st a incipit currere praescriptio; quia quod nomia. dum existit, sed incerta conditione suspen -r i. simi haeret, praescribi non potest; & actorii et non obstat praescriptio; nisi ab eo temporem quo ag*re potuit, & debitorem ad soluendutii compellere, i. si ibus . D, F de tute. 2 rati is3. a. l. cvn notissimi, g iEud, G. C. de
Adceos, C. de usuri quae notat debitorem
ua - xxx. annorum praescriptione a forte liber
ea tum, ab ysseris quoque liberari; responde-ὰ tur, quod illa in usuris, fructibus & reliquis iii accessionibus loquatur; haec autem in sorte Me incipali debito vera sint. Cum enimis obligatio usu rarum sit accessio siue sequela sortis seu principalis obligationis, sequitur quod extiricta principali obligatione per
praescriptionem xxx. annorum, eXtinguatur quoq; obligatio accessoria usurarum, L cum principaω,de R. L. Diuersum obtinet in reditibusannuis intra trigintamnos non si latis: tunc enim praeteriti tantum temporis reditus,quoru respectu xxx. anni lapsi sint,
peti non possunt, sed sequentium annorum reditus recte petuntur, cum isti annui redulus tanquam principese debitum per se su stant, c. a.add. ἱήν fructin, Arahois. δε - . c. A, m 38, 3y, G ψο-
455쪽
Pcr nales actiones amittuntur xxx. annii. licis praeseribens non habeat bonam fidem. '. in
HAEc propositio iure ciuili est indisti,cte vera, ut aliquis sit litium finis, &ne in incerto maneant rerum dominia. V om. adiit. Si inst. per. Imo dc iure Canonico hoc verius & probabilius esse defendit C. i. adt ue, deser. urb. yra Ratio est, quia ad praescriptionem auionum personalium non factum possidentis dispicitur . sed negligentia non utentis seu agere cessantis sufficit, &praescriptiones longissimi temporis non respectu possidentium, neque considerato trum bonae vel malae fidei sint, sed in odium tantum agere negligentium sunt introductae, L vlt. C. de an. μα Probat hoc Bart. in si viam de visca. Obiicixur, quod iure Canonico malae fidei possestor numquam praescribat. Resb. Eoi intellectum & rationem habet, in cal bus, in quibus possessio & usus requiritur, non autem in iis actionibus, quae sola negli- entia non agentis amittuntur. Probatur oc exemplo seruitutum. In praescribenda libertate seruitutum Vrbanarum opus est secto praescribentis: utputa qui debet vicini praedio seruitutem tigni immittend non liter libertatem seruitutis praescribit, quam fi vicinus non habeat tignum immissiim; &itu
456쪽
Ex N II. ENANτi ΦANRN- riptaeterea requiritur, ut foramen in quod vi cini lignum immitii lolet, a domino praedii seruientis sit obstruct una, L hac amenta, si, deseri vis.prad. t efforte, 3 i. Sisen vend. Non amittuntur seruitutes urbanae non utendo, sed praeterea facto eius opus est qui seruit: utaque tum demum amittuntur, cum is qui servitutem debet,aliquid contra seruitutem
agendo, praedii sui libertatem usucepit. LA
Mabaa est. Is Memseri amit. igitur quia usias & factum posiiden iis necessario requiritur, debet habere praescribens bonam Gdem, &existimare se suo iure uti, Oradu i, deser. urb. 8 d. hi. C. de ster.ta aqua, l. si quis diutumo, Sistri veniae Contra ad praetcribendam libertatem a seruitute rustica satis est amittentem non uti, licet alter nihil f ciat: itaque quia per solam non utentis negligentiam rusticae seruitutes amittuntur, ideo nec praescribentis bona fides requiritur. Quamobrem licet licuius fundus debet se uitutem, dominum viae vi expulerit,nihilo minus lonso tempore viam praescribet, L viam, ae usucap. Vnde recte colligitur, quod in praescriptione actionum personaliatim mala fides non attendatur, eo quod in praescriptione illarum nullum interueniat
factum possidentis, sed tantum negligentia utentis inspiciatur, C a. d. loco. Illud postremo notandum, quod licet praescriptio
457쪽
xxx. annorum in actionibus personalibus 'bonam fidem non requirat, tamen contra hanc praescriptionem datur restitutio iniim tegrum ex capite ignorantiae, iis qui ius sibum ignorantes sibi praescribi suerunt: intra quadriennium a tempore scientiae compu
Mala sdes superueniens post completam pras scriptionem non interrumpit eam.
Eetus est quaestio, an si mala fides post
completam praescriptionem superueniat, debeat res praescripta restitui r & verbor est sententia, quod possit res praescripta retineri. Gin cap. vllianti, Ex. deprae . Et hanc sententiam communis DD.scholaamplectitur, attestante Tanon in d. c. ut timi. Ratio est, quia legis auctoritate iam meum
translatu in est dominii ina ; & iuste possidet, qui legis auctoritate possidet, L iuste, Uri σου . pus. Confirmatur & thesis hac euidenti ratione, quia non potest dici in mala fide , cui supervenu scientia rei alienae completa iam praescriptione. Nam mala fides est scientia rei alienae, sed res praescripta non potest dici aliena, postquam est praescripta, sed cens tur propria praescribentis. Te tio confirmatur ista assertio, tali ratione, Fo
458쪽
MCENT. II. EN ANT IOΦANCN. 3qι quod lex vel princeps potest ex iusta causa dominium auferre viai, & dare alteri, L Lucim,st de euict. ι uem verberatum, i, friret venae Si ergo Princeps domino inuito dc non consentiente potest dominium rei suae alicui ex legit ma causa auferre , eigo cum similiter lex vel princeps adiicit praescribenti dominium, non tenetur is qui logis auctoritate praescripsi, rem usicaptam restituere, quia non detinet alienum, sed quod auctoritate legis suum est factu No' enim potest dici alienum, quod iure dc ex ordinatione legis possidetur, c. rdῶ- , . - . Lex namque magis nostr rum rerum domina censetur,quamnos ipsi, , vetvlli priuati domini cum lex sit omnium ii rerum domina & regina, L ad delegib.
Minime probandum est, quod Innocent. Pon rescriput, Ordinarium debere iudicis delegati sententiam exequi, etiamsi sciat illam esse i
C X et Ar haec constitutio in cV. pastora j quia vero, Guf. dele . Nos solidis rationibus& argumentis detendemus, O dinarium non teneri exequi sententiam iniquam iudicis delegati, sed potius ei resist re posse. Primo iudex est D E i minister interris ,&eius iudicium censetur prodire de vultu D ε r, c. ντ nostrum, de Nec ergo tam-
459쪽
18 EVERARoi BRONCHoRset diu delegatus est minister Iazi, quamdiu iustitiam tuetur. Hinc praecipitur iudici, ut iustitiam & iudicium faciat, & liberet vi op pressum de manu calumniantis, aerem. ΣαQuando ergo iudex iniuste a*it, iacit ut priuatus,&: potest ei resisti,sicut cuilibet priusto violenter iniuriani inserenti. Maran dis'. 3,num. I. Secundo pro hac sententia facit 6 deinde, Aurb. de manda.princ. Vbi mandat Imp. iudicibus, ne permittant principis os ficiales ex aula venientes stibduos laedere, vel aliquid iniuste exequi, sed eos puniant,
is uuid tale secerint. qui Tertio quando magistratus aliquid exsquitur contra ius, potest ei violenter resisti,
etiam a priuato, L prohibitum, ἰ defensionis, C. deis sistib. i oo. omnes, C. dedecur. l. ra/ο, L his quidem, c. sim mil.pus lib. ra, c d uotum, C. de meta. tib. a . quoniam, C. dea' pH. Quarto & vltimo, quando magistratus facit aliquam executionem iniustam & alimatis
l. plerique de inius voc. Vnde eodem mo-
rohibitam, dicitur violentiam insero, do dicendum est in casti proposito,quod iu- inserdo iniusteexequens vim inserat, & meritos bi positi violenter relisti. Non obstat, quod delegatus principis in causa sibi commissa dicitur maior quocum-
que ordinario. c.sane quia, deus. dele . inse-zognoscerior autem iudex non potest cognoscere de viribus
460쪽
: NCENT. II. EN AN Tros 1 Nnu. viribus sententiae superioris, quia intelliguetur ruator solum respectu negotii. sibi commisit: sed per principem censetur commicitum, ut iustitiam faciat, c. cum alerni, deroiud. in o. Vnde quoties contra leges iudicat,
toties licite ei potest resisti, quia facit & procedit extra commissionem suain. Secundo non obstati. aduersis, o Gadu.ram tuae quae soli Principi defert potestatem sententias sit delegati infringere, quia ibi loquitur Imp. de restitutione in integrum, quae indicat sententiam valere: nam si sententis ipso iure nulla esset,non opus esset rostitutionem petere. Vnde ordinarius iudex non potest rescindere sententiam delegati a principe, quae valet summo iure, sed solus Princeps adeundus est, nisi contineret manifestam iniquitatem, vel vult exequi inc se sbi non commisso, quibus casibus posset etiam resisti delegato principis per iudicemi Ordinarium, Maran. ddi p. . LVltimo non obstat, quod dicitur in Li,s iarim Pomponitin. fcu. l. tui. EI. quod auctoritas iudicis faciat licitum, quod alias erat illicitum. Quia hoc verum est quando interponitur auctoritas iudicis secundum ius,& iuris ordine seruato alias ni ut opera tur, ZMaran. d. loco.