장음표시 사용
51쪽
statuenda cum nulli unquam legiStatori num no inciderit eodem verborum tenore geminam iudicii instantiam, inter quae alia tertia intermedia sit, sine omni discrimine verborum, subordinationis ordinem relate ad tertiam istam h primentium, in statu politico instituere. Iterum iterumque repeto, quod in Dem. Cath. g. 266. noti et haec ipsa Christi Verba explicans, ine Eeelesiae in quibus unis tota Mne vis probaritionis consistit, quae ex S. literis pro luprema auctoritate Conciliorum generalium petitur as serui, obscuras nempe id genus argutationes excusandae temeestatim interpretanda lege funaomentali, Christo pro Ecclessitae suae regimine constituta, nequaqm suiffecturas in divino tribunali. Vide etiam a me jam dicta Tract. de Locis Theol. g. 158.
Quae denique sub finem hujus Capitis ex S. Augustiino, ex Concilio Generali octavo, Ἀρμυsri II Epistola addis, brevide expedio. De S. Augusino jam supra cap. a. in Dem. Cath.
g. 266. not. I. I. 76 not. I. abunde sin-eorissime responsa dedi. Uod vero tu mulcineilii Generalis vertis illa pro tua opinione adducas, quae, ee illi e diametro opposita uti daeiam vocant, prohibent, etiam in Synodo universali sententiam dicere contra summos senioris Romae Antistites, istud voluntatis studium prope nimium probat in conquirendis levissimis a gumehiis ad conceptam semel opinionem cunque modo tuendam, cum periculo verit us. Quandonam Romanus Pontifex ex quod OeIestiam non audierit, sicut Ethnicus, publieaxis habetidus sit, in Dem. Cath. 276. not. a. predixi videlicet cum privata sententia haeresin o st,
52쪽
stinat docet, a Praedecetareb aliquo sua eum ratam aut quando in casu schisniatis Eeclesim
dubie elect is Pontifex Ecclesiae judicio se non subjicit Nihil ergo hoc toto Capite assere, quod in tam gravi tuaestione, ipsam primam. Iundamentalem legem regiminis Ecclesiae Chrissti attingente momentum aliquod habeat Jam vero putan tu, leve piaculum esse, temeritate gravi carere posse, legem illam undamentalem, ab ipso Christo constitutam, a qua salus omnis Ecclesiae haud dubie .sendet, scripto pu- blico concutero, Cattrectam in siquidem emiror praeventus hae ipsa in re peccaverit Febronius, putas, nullam illi satis gravem rationem se publice illum errorem revocandi An, ita multa opinione tua praeclarissima in Librongulari scriput, idcirco, ne illa omnia sin mi everteret, permisi qualicunque pusillorum scandalo supersedendum illi ea revocatione fuisse 2 Et quid demum illud est ex praeclare scriptis a Febronio, Waliis, us relicto S. Petri su cestaribus suo Primatu urisdictionis divinitus
constituto, is udicata Conciliorum generalium supra illos superioritate, tam leviter in divinis literis fundata, continuo corruat, evertaturq
Mirabar ego saepe viros ceteroquin maxi mos specie Nio tam facile decipi potuisse, ut non nisi veris undamentuli genuina illa lege regiminis Ecclesiae, tam lapienter, tam divinea Christo constituta, aut abusibus avehi posse putarent suos in praxi Romanae Viriae obse vasse credebant, aut limites poni Roma ruin Pontificum dominatu seu in Episcopos, seu in
ipis quoque summos Principes ineg . A qui ego partim in regulis illis generalibus,
53쪽
quas ea *I. Se h. II. iii Dem Cain explicavi,
partim in duobus, vel tribus aliis principiis re medium his omnibus abunde inveni, scilicet quod jurisdictio Primati qua tali propria nonis, mediata sit, nec nisi ahrvato ordine succed re Episcoporum jurisdictioni in suo exercitio possit; deinde quod, quam independens spiritu alis omnis Ecclesiassica jurisdicti est a politica, tam quoque independens ab illa it politica iamnis Principum potestas quod denique Principes christiani, ut ex qfficio suo sunt promotores &advocati omnis legitimi usus Ecclesiasticae pote.
statis, ita etiam sui defensores libertatis natu. ratis subditorum suorum christianorum contra omnem vexationem illegitimam in abusum verissa Ecclesiasticae potestatis. His principiis semel rite stabilitis assirmate pronuntio inprimis nil aprorsus Principum, aut reipublicae cujusvis politicae, interesse, an penes Romanos Pontifices ceu Primates ait penes Concilia generalica, sit summa rerum sacrarum ex Christi institutione potestas tum vero hoc ipso non nisi rebelles'. deiis Ecelesiae subditos caussam habere, cur exoptent ac malint, penes Concilia potius rerum summam esse, quam penes Romanos Pontifices ac proinde horum maxime interesse ut
doctrina ista de Conciliorum generalium supra illos auctoritate, etiam conculcata divisa Christi lege, divulgatur, di extollatur. Quod ad rimum attiiset, audiamus scripto item Galluiprin paucis eximium Petram de Muraca in eximio opere De Concordia Sacerdotii Imperii, duo adhuc laicus edulit eo tempore, quo, ceu Praeses curiae alumensis de thala mde, aut propenssore in Romanos Episcopos favore suspectus esse rum poterit. se autem L. III.
54쪽
c. 7. scribit a Ieris pragmaticis hoc fere proecipuum consitu Libertatis Gallicana Theorema, Concilium acumenicum superius esse Summo Pontifice unde sequatur nihil a Sedis apo Iolicorprorsultibus tentari posse, quod Synodorum genεra lium desnitionibus adversetur Attamen si cum bona agi rorum uenia, id quod sentio, li- here prosteri liceat exsimo Libertate Ecclesse
Gallicanae hoe axiomate non omnino niti. Qui Romani Ponti eis odium in has Libertates conci . ant, id praecipve urgent, eas Ita ratione conssa-
re non posse, quam Uoliem edis dignitate in eo maxi ne imminuta, quod Pontifex Concilii Ge- neralis auctoritati subjiciatur Attamen hae sen- tentia, et i Schola Puripiens, meeteris hujus Regni Academiis certissima habeatur, in foro apud
Mos non disceptatur; qui Libertates perinde tu mur. st de Concilii genumIis novi Decretis, ac si de omnni Ponti eis Consitutionibus agatur. - Eruatur Sum3nus Pontifex aut or uo jure cum Conciliis Generalibus, aut superiore illud unum in Foro expendetur, an nova Consitusio, vel nonum Rescriptum rebus Gallisanis consultat, aut Moceat. Si receptos Canones, ve receptos mores
infringat aliquo pacto, ejus ratio non habebitur. nis consensu publico accedente. Notissima in hanc. Tem sunt molimina Cleri Gallicani pro ridentini Coneilii in Galliis promulgatione ex una, ecuriarum Galliae repugnantiae ex altera parte. Et vero, si summa politica potestas in omni sphaera energiae sua independens est; cum si- nul energia sua temporali modum ponere omni, excessui Pontificiae potestatis facillime possit: qui Summorum Principum interest, penes summos Pontifices, paucos Episcopos, illis ad-
haerentes, summam esse Ecclesiae Christi mere a spiis,
55쪽
h tublari potestatrui an lenes generalem universertim Episcoporum coetum
adverso rebelles Ecclesiae hostes qua tum isonitae inde obtinent, si ipsoriam erroribus .mmhritate compesce a nulla alia, sed solagi indis illa moles intum Ecclesiae imperantis universique coetus Episcoporum par esse semel vel robabiliter credatur 4 Ubi insuper illud probe advestendum, quod. quam lente & climcu tercingi, ma machina totius coetus Episcoporum i vix unquam satis opportune, movetur.
tam iesii lah facile vis illius omnis, quantiunt, het porens, eludatur. Nunquid enim tu istis Diaeibis animis an lacile persuadebis ut maior λ votorum numem decretorii judici vim iugenem se iam Concilio inesse concedant i un-
st' i docebat, iabus stantibus nec Aria-sismuktoto seculo quarto decrectria sentensa Bumh t, iuem ansenismus hodiedum innoxius,hil fidus Gret 8 Parum firmam ibi eorum-se tehtiam se dicebat, qui extra Concilium a terrimi brem Episcoporunt, cum Pontifico sent, entium, ultimatum judicium conficere redunt; quia' non singulis, sed mori reseruntum tale Iiseria essae, privilegium videtur PD 'obis myum c. ubi unus, ιι tres fueri eccmoregati in momine meo &c. M hi antiquistis igito suitrsdorontrovessias ei tesminandi mavult ehim Indi laris amiti Febronius tenere', per unifer Im Ehelis obse Misim potius primorum' t iunil εω riim ereses prostratas esse, ' Iam ne in 'sorum ras posum horis ' partis con-1ensuri Docet insulsis ibidem, prineipium dems'rinim rempilaoporum . etiam conginotorum conclusum faciente humani juris esse, non . diu
56쪽
tu Conpilia ad definiendum processisse nullo refragante, Vel certe non nisi paucis manifeste exoticis. Pronuntiat demum totalis G unica e tholica fidei regurer, ad quam omnes sub poena
hareseos V separationis. ab Ecelesta obligontur, es divina rebeluti facta Prophetis G Amsolis proposita vero ab universali Eccles a vel 1 generali. Concilio vel per universalem ejusdem celesto observantiam. Nunquid jche , Vigorius, de Do minis, aliique pari jure adderent, cum generali omnium delium consensen' Cum utique tiam . . plebs omnis christiana ad Ecclesiae subsantiam ' pertineat, Christus dicat qui Mesesam non
audierit &c. Et haec tu exoptanda, aut certe nequaquam vitandi solius pusillorum scandali caussa retractanda. a. Febronio existimabis' u r. cius id ergo bono Dan Ecclesiae Ecclesiaene er- .6 interest, ut errores contra fidem a Christo
traditam quam diutissime linpune sint, & liberrime non dolandi solum, sed a ropagari pose sint, nec nisi dissicillimuin lentissimumque illorum remedium decretorium sit 8 Quis sapiens legis lator non nisi . talia morbis status sui remedia i Vilituit intino Christus secerit Nunquid ergo in propatulo est, quod, cum
optima, ut nullus dubito, utentione iLibrum Singularem Febronius scripsit ad euniendo cetholicos veteres Romgni imperii nostri cum Catholicis reipsa novis veritatis catholicae hostibus licentiam secvit defendendae temeritatis suae adversus Cathedras S. Petri conjunctam cum Epi scopis utut numerosis auctoritatem, obtentu illo Videlicet illis relicto, approbato, quod non 'dum discussa in Concilio generali disceptatione de cujus remedii vel semel adhuc reditur c . pia scientissimi quique rerum praeteritarum nou im-
57쪽
ad illud appellare. Ex adverso autem nihilomnino est, cur existimemus, vilicum esse remedium abusus supremae Pontifici auctoritatis reprimendi collatam supra S. Petri Successores altiore loco generalis Concilii auctoritatem.
DE RESERVATIONlBUS, EXERTIONIBUS, ET ANNATIS.
Brevis hic esse potero. De Reservationibus cum. Febronius amplius non dicato quam minime in-jusos, imo Summiis niuenalis Ecclesiae Ponti eis qualitati consonans fuisse Benesciorum
Refervationes; - - Nationum cincordatis, quae vim acti habeant, respectiva moderatas fuisse ab eo sensu, quem tu Ipse non improbas, recinere nou videtur. Num enim decebat, siqua hac in re superioribus Pontificibus, vel illorum Milaistris, . non raro ad preces armatas ipsorum Principum . Dem. Cath pag. ηia. I3 4 , immoderatio admissa est, rei substantiam absonam a justitia dicere; si in modo solum peccatum est Aut Praedecetarum Secun XVI immoderationem omnium sequentium nomini imputare An non elevari etiam qualemcunque accusationem pomtebat ab obed fit filio . qui duriora multa, prius inique adversus Patrem prolata, recantabat
Quin imo iis, quae tu ipse a de re statuis . . vhselicet is tali gratia a Pothiince conferendo simul consensin Episcopi tacitum pel expressum 'necessorium esse, istud insuper addendum esse e tra dubium equidem existimo nempe, squo iacas Romanus Pontifex consensum istum Episcopi ex caussa unice ad salutem spiritualem dolium
58쪽
lium pertinente peteret is abnueret Episcopus.. etiam reluctante Episcopo Pontificem cisse Ecclesiae, vel Beneficio, ter idoneam personam aliquando providere, non quidem in prima in stantia se immilcendo, sed corrigendo desectui LEpiscopi in secunda instantia ut ajunt, quippe etiam roganteis momente Primate non facie tis, quod salus Ecclesiae alterius aperi posti lat. Talis mea opinione erat ille casus, quem in Dem. Cath. g. 87. in not. s. de S. Martino LPapa adnotavi Adnotatio illliae nondum ex , presse, singillatim a me addita illis, quae in Uem Cath. g. 286. not. I. sub finem tradidi de potestate immediata rimatis Ecclesiae in foro
Interno omnes fideles absolvendi a peccatis in
caussa fuit, it ibidem a me dicta quosdam, D seu pusillos, seu iniquos, ostenderent, quibus additio illa suapte sponte non occurrerati toritaque lubens occasione hac, lac declaro, me uidem, salva doctrinae meae ibidem traditae ubstantia, minime dubitare, posse nihiIominus Primatem in casu a me posito audire peccat ruin consessiones, is his absolvere, si innor center, solius salutis pnimarum studio, communisque solatii caussa consentum petenti non sine candalo aut inhonoration Summae digniistatis Episcopus abnueret; idque eo ipso nomis ne quod Prima vi superioris suae potestatis possit desectus, errores omnes uiseriorum pa-sorum supplere, & scandalis quibialibet reme . dium asserre De emtionibus Regularium mentem meam quidem jam pridem declaravi tum in Dem. Cathb .486. not. a. 'tum in Tract. de Sacrain menti g. 545. not. , tum alia g. Si utiles illa snt eclesiae, nemo potestatem as
59쪽
di Prim ti Ecclesiae, opinor, a udicabit. Quis
autem nescit, omne judicium de isthac utilitate
errori obnoxium ' esse. Optassem tamen gradus exemtionis macum Dem. Cath. qc. it. dbltinxisses, ut sentires, fortassis non omnes illius gradus, ut tu i mpere videris dicere, nil μγ damna Melesia, detrimentum disciplinae attulisse injuriosos piscopis, contrarios ordini hierarchico divinitus constituto, suisse. Adnainistrabonorum temporalium, disciplina regularis instituto cuique propria, relate ad Episcopos non patia adjuncta cum ceteris gradibi habent. S. Bemardi querela in praxinis usum E
emtionum suae aetatis cadebat; 'quae ab eo tempore multum immutata fuit cum monasteria Abbatum in Congregationes coirent, me secantium integrae Provincio sub uno Provinciali, Provinciales omnes sub uno Generali Superi Te, regerentur. Ab inexpertis autem in disciplina religiosae persectionis cuique instituto pro--priae regulares regi an . valde uidius sit, ystento dubitaveris. In ceteri gradibus exemtio illa majore indagine eget . utiliome sit, quam subrectio erga Episcopos Quamdiu vero Episcopi
non reclamant quis nostrum judex ille elia qui pos . sit non tantum in thest, sed in xypothesi, id es, is praesentibus universis ussis temporum adjunctis, in quibu hue usque viguit, noxia Potius erat 'quam utilis Paene quod omnes boni hoc potissimum tempore exoptent revocari denuo Clerum omnem Ecclesiasticum ad vita regularis institutum sub Episcopo, quale in usu primae Ecclesiae fuit pons institutum erigi, in quo omnes
Ecclesiastici in Seminariis educationem apostoli-
60쪽
- . eae vita propriam prorsus ad illum morem, qui. In extincta societat JESU erat, ad annum,se ''de trigesimum, amplius accipiant; nvitus ni- . si ad certum titulum ortaretur omnes in una urbe, vel Ecclelia, sub uno supeτiore X. gr. Parocho in regulari disciplina perpetuo vivere cogantur: pone, non nisi ex hoc institiato Pr sistbres bonarum artium & heologicarum scientiarem, sacros oratores Curatore animarum seligi Clerum denique universum provida id genus educations AE ad doctrinam reminenis temis οὐ vitam exemplarem promoveri tum profecto in numero; de omni exemtione Regularium ultro Ecclesia levabitur.
De Annatis, eum ipse fatearis non ad prunati homilis judicium sed ad Nationii consitistium pertinere, num quid in Concolantis Geramaniae immutandum videaturia novi quidquam
dicere hon habeo num alias jam concepta etiam hac de re huc usque edere in publicum mihi
Illum summodρ praesere adem Jiceat: uidquid paginae novellanimi publicae nuntiarinto prohibua a Summis Prineipibus plurimis impressione Actorum Retractationis Febrontanae in Germania, in Austriacis dictionibus elicet tentatum aliquid merid), in Gallia, summa saltem Imperatoris, aut Regum auctoritate durius illis nihil ace disse. Et vero , si caput illud unicum de Memutione regularium excipias nihil in sua Retrahatione edixit Febrimius, quod ulla in
partesua Nummorum Principum sacra rura attinebat siqua vero incommoda in latum Politicum ex illa Exemtione alicubi redudarent ha-