장음표시 사용
121쪽
100 ΑΝΝΟΤΑΤΙΟ scribendum videbatur pro A sester. Reliqui versus passim etiam valde corrupti locum non merebantur. Ex parte enim verbis constant inconditis, uti hie ε. ς ε r. - Φ-hfrict Hlη-iΠMAEUIlkΠsSIM: ii limrinmul li- Muς - . sin quibus non solum contra bonorum poetarum uSum Comparatio inter res diversi generis grammatici instituitur, sed etiam maximopere offendit terminatio am, quam neque ae-ensativo attribuere licet, quum nihil sit unde is casus pen-deat, neque, quem sententia Postulat, ' nominativo, quum et fi rim masculina sint, inde explicanda, quod hominibust, vulgari dialecto assuetis generis discrimen evanuit; id quod multis aliis codicum locis in editione nostra emendatis ostendi
ωisi in versu ad p. 19, 11 asserendo, in quibus omnibus locis nominativus est. Similia in Panc atantra notantur a Benseyo II p. 382. 453 al., nec desunt in Galliis Boddhistarum et Pu- ranis. Ex parte satis inficetas cum rebus ad Rim dyanam et Mahab haratam spectantibus comparationes more Suhand huis cs. Weber Zeuschr. d. L mom. Ges. Vt II, 537) praebent, quarum haec sunt exempla eaque haud infima:
se Mina umi ηIn his vox prima composita adverbium habenda videtur. Titim scripsi pro Cybrin C; A praebet V m. P. 4, v. 12. 13. Distichon praebuit eod. C, in quo paulo
susius, congruenter cum Soma deva et interpretationibus Hin-
du St. et Beng., narrari videtur, cadaver in terram deiectnm
122쪽
101 edito suspirio regem mirabundum permovisse, ut quis esset quaereret, quo iacto caehinnatum denuo ab arbore pendisse. Apparet, ita lacunam, quae in priori editione est, explendam esse; sed quum verba ipsa praesto non essent, breviorem eo dicis A sormam non potui quin exhi herem. - v. 18. 17. Hilop. prooem. 48. Galan. Ata p. 179. P. 5, v. 1. A-Πm M. Bo unde vera lectio facile restituta est- v. 8. Pro quod hoe loco ineptiam est, restitui in M, nomen avis aquaticae, quae in fluminum
descriptionibus commemorari solet. Cf. M Bh. XIII, 522. Hae herliti Anili. 529, 8, cet. - v. 11 - 14. Bh artrih. Suppl. 24Bohl.; Vair. 50 Ilaeb. Κav3aprah. p. 28. -- v. 19. Quum quinque sint sensus, Cupidini, cuius vis in sensibus sita est, quinque esse volunt sagittas, quarum nomina ab aliis aliter de-'
finiuntur. CL se hol. ad Glta Gov. III, 1 et Willi ams ad ζahunt.'
P. 6, v. 9-12. Distichon legitur Hii. II, 46. Pane . I, 49. Pro fim π: illic est dixi π:, hic - v. 13. 14. Versus e Manci VIII, 26 desumptos habent etiam Panc I, 50. Hilop. II. p. 93. Galan. Διαφ. 259. P. 7, v. 4. Pro 6 ΠΗ Π A B omisit), quod narrationem
turbat, ponendum erat Mox in codicibus decem lenarum nomina exhibentur, quae ad sabulam nihil faciunt. v. 7-16. Narrationem, codices A et B accurate secutus, magis perspicuam reddidi, quam antea erat; necessario autem
addendum est ex A ante v. 11 , quod male eum Bomiseram. Suspectum videtur in versu 16, quod sortasso indicium deeurtatae ex pleniore descriptionis est. P. 8, v. 4. fimum, quod in m s. legitur, e dittographia oriatum est. -- v. 10. 11. Distichon e iuris codicibus petitum, quod me legere memini apud Apastam bam VII, 4 et Parocaram sol. 6, b, vers. ult. editionum a me in spe c. hiblioth. sanshr. S. 444. 449 commemoratarum. Cf. etiam Ramayanae
123쪽
102 ANNOTATIO editores Urirama purani I, 434. Cum insimarum classium mulieribus rem habere sub certis poenis vetitum est. Man. XI,
58. Yag n. III, 231. P. 9, v. 8. s. Panc . II, 49; IV, 13, ubici dum rata, quod
emendatorem resipit; Galan. Διαφ. 294. Facultas verbum causale et denominativum adiecta P mquiri) formandi, quae
in sermone classico non ultra certas radices in vocalem exitum habentes valet '), sed iam antiquo tempore extendi coepitu Pan. 3, 1, 25 , in lingua seriori Ex usu loquelae pracriticae Lassen Institi. l. pracr. p. 360. Vara rue es VII, 27
latius serpsit, unde formae a themate praesentis aucto derivata , Bidiluuiri, ceti in libris recentibus et ad usum vulgarem accedentibus frequentiores sunt. - v. 16. AB AERII quod quum explicari nequeat nescio an minus feliciis ter emendaverim; ri s saltem certum videtur. Pergit Α: MMIrrim: B: II: . Versus qui sequuntur satis turbati erant. Uterque codex habet pro quo, quum non sit cur mater omisso Patre commemoretur, dualem posui, deinde
A: Ermarime iis B:-N SY Rimr in qnibus metro adaptari nequit, SV minus perspicuum est, tum A: Viagren: alam , B: 'iol l MMI:, quod pro scriptum esse iam Ausrechtius indicavit. qum e B ponendum erati pro qui rata A, quia metrum hoc loco Proceleusmaticum non patitur, nisi post Primam syllabam caesura minore sit.
P. 10, v. 2. a Ffpte B; A, qui si h praebet, voluit aut illud
aut imuri. Ad rem os etiam epigramma Bhartriliaris II, 67 Bohl.;31.Ηaeb. Εx mente auctoris ignis admovetur servefaciendi lactis, non aquae causa. - v. 10. riri; Scripsi pro TI: A, quod huius loci non est. - v. 15. A ubique habet mi aer, B secundum hodiernam in dialectis vulgaribus appellationem.
Quum sanscritica forma restituenda esset, eligenda erat non ' In Ram ana II, 14, 21 Sohl. R I leolio est Oodleum, qui Raghu
n tham aequuntur; libri schollia Mahosvarailrthae instruou praebant.
124쪽
in lexico Petropolitano e scriptoribus non illustratae exemplum e Pane alantrae eodicibus pyaebet Wilso Trans. RASI, 185. - v. 20. A: NdZimr . Sed cuni hacte vocabula apte euriiungi non possint, inserendum erat s, quod in B, quanquam postea deletum, inter utrumque exstat; 'Πssit II sine obieeto serri potest. Ausrechtius προt, nomen Durgae, Pro Posuit scribendum.
P. 11, v. 10. TMr, qnod idem est atque supra P. 3, v. 4, habent ΑΒ et Larngadliarae Padditatis cod. L apud Boetiit inghivm Bulletin hist. ρhil. VIII, 153. Ubi praeterea distichon exhibetur, Hit. I, 122, Cana hya 34 Haeb. et, teste Atiiseelitio, in Paddhati Oxon., hene legitur. Galatius Διαφ.
27 vώrtit λογομαχέαν -4. Ceterum huc versus tunc tantum quadrat, si antea, uti sit in interpretationibus 1 indusiani ea et Bengalica, rex secreto in eonsilium ivisse dicatur, quod in sat scritica narratione excidisse videtur. - v. 14. Similia
invenies Pane'. I, 217. De seminis idem praedicit ΜBh. XII, 4895: Hiam a contrarium Manus VIII, 371 et Yag navalkyas II, 278. - v. 20. 21. Distichon et sabula, ad quamat Iuditur, exstant Pane'. I, 222, unde mendoso infinest medelasscia Erenda era L - v. 22. sq. Pane'. V, 16, unde hausi pro in s ms. Fabula sequitur et etiam in Hii. IV, XIII invenitur. Pro . um in Pano . est indiri; apparet harie 'esse emendationem, factam ut quinta Primae dipodiae syllaba, quae antiquitus licita est, tolleretur. P. 12, v. 4 . Narratio de Sita rapta, dum Rilmas maritus a Marte o daemone in auream dorcadem mutato abstrahiae Passus est, exstat in Ramayana III, c. 48 sqq. Gorr. indeque repetita in Beniayi Chrestotnathia. Nahusham priscam regem, quem sacerdotibus dominandi cupidis minus obseeu- tum esse probabile est, quum Brahmanos lecticae subiungeret Et pedis ictu impelleret in serpentem ferunt mutatum
125쪽
esse. ΜBh. I, 3151. III, 12460. V, 468. 527. XIII, 4753. De
Arguna Κrita ut ryae filio narratio invenitur MBh. III, 10191
mrele 11091) p. 572. es XII, 1760, 13888, sed ibi vitulum
tantum rapuisse dicitur; distichi auctor igitur eam narrati nis formam spectavit, quam Bhagavata Pur. IX, XV praebet. Yud his lithiram cum opibus etiam fratres et Draupadim, suam et fratrum uxorem, alea perdidisse e secundo Mahabharatae libro notissimum est. Ceterum cs. Pane . II, 4. 'P. 13, v. s. BKstin, quod ad emendandam codicis A lectionem, in qua tautologia omnino non serenda est, non consert. - v. 11. Pro ΤΠ B: mT, C et Hind.: mT. In sine russ.: RSI. - v. 13. Α:-B: C: R in priori veram lectionem inesse puto, sed quodnam vocabulum in corrupto lateat, non efficio. Inde reliquae lectiones originem duxerunt. Voeabulo indrira hic locus non esse videtur, praesertim quum singula, quae ad sensuum organa Indi reserunt, iam sequantur. Sed meliora non habens retinui, quum etiam tuterpretatio Hind. incipiat eis.
quo Bensero monente ponendum erat. Tandem prorit, quod C praebet sine fir), AB habent mo quod intelligi nequit, nisi versus statuas truncos esse. - V. 19.. Pin ex ΑΒ. P. 15, v. 1. ms. R I. - v. 6-9. In regis responso Pl raque tam aperte metrica sunt, ut editoris fuerit disticha pro sus restituere. Ε eo dicibus solus A verba haec praebet, re
liqui forsan formam narrationis habent apud Som ad evam et in interpretationibus exhibitam, ex qua tres tantum proci sunt et is, qui in coemeterio mansit, maritus declaratur. V. 8.in codice ita legitur: Zm Nd-- ri:, quae verba Per Se emendatione egebant. Beng. p. 36, 10 habet Magis accederet M RI - , quod scribere nolui, quum mihi de usu pluralis non constaret. Codicis in reliquis ver-
126쪽
sibus lectionem ostendit editio prior. - v. 18. necessario addendum erat.
non quadrat; ZMIEst etiam in Bengalico libro legitur. - v. 15. Bene Beng. - v. 17. 18. Distichon petitum e M Bb. XII, 6245, ubi suo legitur contextu var. leci. Tm Trinet ossi) ; ad aliam sententiam consormatum exstat Panc. III, 100. P. 17, v. 3. 4. Galan. Διαφ. 49. - v. 20. 3ΠΗ --r cum Bomisi, quum repetiti O sit vocabulorum UIE Un-II Utii. Tum ri: ante Emu' prorsus inane, etsi uterque codex habet, eieci. v. 22. A: mim: B: quod serri potest; sed magis e re videbatur, quod Hind. et Beng. praebent, EIS: P. 18, v. 8. Pro a B: SImri in quo inesse videtur vocabulum a Wilsone allatum, in toxico Petropolitano omissum ahind of cahe. - v. 13.14. Hi t. II, 38. Galan. Διαφ. 57. P. 19, v. 3. 4. In disticho propter UIR sequens non omittendo Α habet Ira es 3IR B RGIris 'TR; Ausrechtius iam veram lectionem restituit. Pro Vm A: IM. Uterque Um . v. 5. ms.: UE 'DHI. - v. 10. B: u miri Sed quum ἔνθ' semper sit desiderium, optatio, verba minus apta sunt; alia ratio est loci MBh. III, 1851. - v. 11. Post ΕΠΗ sed loco narrationi non prorsus apto sequuntur disticha duo, quorum prius nonnullis verbis mutatis invenitur ΜBh. XIII,
127쪽
106 ANNOTATIO longius abest) colloquium. unde -DHr dedi. - v. 15. 16. Sententiam in codd. turbatam distichon efficere tam manifestum erat, ut restituendi periculo supersedere non liceret;
quod maxime aptum H ἔ: subiungendum postulabat. B: RE AErr a PIVI A DII viiditUrt Π et ita omissis primo et tertio pr et addito post quartum M etiam A; nec differre videtur C atque prorsus eadem legit interpres Hindusti, unde apparet, distichon iam tempore quo versio ura glansis confecta est ita depravatum suisse. Cuncta autem illa non patitur versus. Ausrechtius proposuit - v. 18-21. Versus
fuerunt, eiusdem sententiae atque Hilop. I, 107. 108 - Μan. IX, 13 , sed nimis turbati, quam ut nisi vi illata restitui pos-
sint. Apparent tamen metri Aryae numeri, quos iungere ita ut integri stichi oriantur facile est: missi uini uia i ERRAN -il
P. 20, v. 5. 6. Elegans distichon a cod. A exhibitum omittere nolui, quanquam ex metro paululum laboret. v. 12 - 16. Eadem stropha paucis mutatis exhil, etur in schol. ad Git. Gov. VII, 2 p. 95, unde V JUTI mutuandum erat pro A. In B legitur 'unΠHisi I , quo quid voluerit scriba obscurum est. Ceterum apud Vicvanatham p. 53, 7 ed. pr. p. 48 ed. post. ea quae hic describitur melius vocatur fiammife37Π, et imm- est, quam consulto negligit amasius. v. 18 Mit pro in Ausrectitii emendatio est. In codicibus dubium est utrum, Ause. an SNT Lass.) exstet; τ' tamen vera lectio est. Pro NM ' legere possis Ni . - v. 21. Apraebet Ir Murfar οππR Urf, B idem, nisi quod habet. Verbis his non integris Brockhausius l. l. p. 200 subesse putavit, hominem sura trinae suspectum ab urbis custodibus esse intersectum, id quod cum Soma devae sere nam
128쪽
cRITICA.10Tratione congruit. Quo posito, de verbis MIS RHn sive quin sex inmem cogitari potest). Ausrechtius proposuit siti m ms 'fiat, inverso vocabulorum ordine. At de latrone sermo hic esse nequit, quum post alius latronis mentionem necessario significandum fuisset, alterum ab altero diversum esse, unde saltem hoc mutandum et aliud quid, e. gr. GRUIT, scribendum esset. In libris Hindust. Et Beng.
serpentis morsu moritur, quod rei naturae magis Consentaneum est; nam vir vi occisus aperto vulnere iacens annonviveret, dubia esse vix potuit mulier. Quum igitur de certa emendatione ex literarum ductibus efficienda nam et in udam Ipoeticum dicendi genus nimis sapit) desperassem, substitui quod Beng. praebet: N UNIQUI.P. 21, v. 1. 2. Distichon exstat etiam in Sali. Darp. p. 303. ed. pr. , 285 ed. post., ubi recte mini pro ri A, R RU B legitur. Idem habet rium et in priori sticho -- v. 3. Nomina actionis in ana exeuntia etiam eum sibi casum iungere POSSunt, quem notio verbalis postulat; exempla in hoc
33. Plerumque tamen observare licet in perspicuitatis gratiam casus esse diversos et rariora ea esse, in quibus ab a cusativo accusativus pendeat, quale est M Bh. XIII, 2051 amst in Ramg-n inpi. Ubi talia in recentioribus libris occurrunt, explicanda videntur ex usu dialectorum vulgarium e. gr. Bengalicae, in quibus quovis sere versu locum habent. v. 7-10. Stropha e Bh artri hare II, 2 petita, quam etiam e Sinhasana-dvatrincatis codicibus Londinensibus descriptam ante oculos habeo. In hemistichio secundo melior lectio pro' m: in mss. exstat; in tertio Bhartriliaris libri et alii constanter esis fer praebent, quod verbum huius loci sensui repugnans argutius tantum explicari potest. In Sin h. codice
129쪽
108 ΑΝΝΟΤΑΤΙΟ uno usi ripi, in alio legitur, quod praetuli quum
magis accederet ad P. 22, v. 1. 2. ita EIU TCUNQUI A. B. Sed metrum negationem delere iubet, quo facto sententiae etiam vis augeturi Hind. tamen eam expressit neque in similibus distichis MBh.
LaSSemu S, ut eam Servaret, genitivum in locativum 'in mutavit. Tum A : 'umeres B: Vmm, unde efficiendum erat UNIU; sed vera lectio restat ut circumspiciatur. Hind. , qui pro bis praebet iriri, legisse videtur pro iis . -- V. 5. 6. Etiam hi versus in Sin h. dvat. exstant. haud prorsus congruum videtur, explicari tamen potest. Ausrechtius coniecit risis di; apud Bind. est Mitium equi, quod non spernendum videtur, etsi non Videam, quam nam Vocem SanSCriticam legerit. Pro QTuia in uno cod. Sin h. est iamia, Hind. legit Enm. Pro .ua' Hind. habuit iam, melius Beng., apud quem haec una vox servata est, min. In altero sticho praetuli miliavinia' e Sinti. petitum lectioni Rura UEH AB.
P. 23, v. 12. Narratio haec etiam in Hilopad. IV sab. 8 et in Multam madis stadii ii 2 oti riame p. 24 ed. Glad in re
peritur. - v. 13. Pro dandum erat NI T. - v. 20.e US B restituendum erat. Hiat A. P. 24, v. 1. A UUII: UETOII: B: hem: UmUIHI: - v, 7. Uterque
A UIT, B enm. Quum temporis nomen sit neque excubias significet, lectio perquam dubia est. - v. 10. 11.Ηit. II, 22. - v. 12. 13. Idem distichon paulo variatum vide Panc . I, 299, cuius libri codex Berotinensis teste Ben&yo ad h. l. ad nostram lectionem proxime accedit. - v. 16-19. Bhart. II, 48. Η it. II, 26, e quorum lectioiathus recipiendum erat pro P. 25, v. 4. 5. Cana kra 21 Haeb., tibi M s. N prim syllaba una deficiente. Gal. Δια P. 143. - v. 12. Uterque cod. , sed haec sorma nulla est neque mutationem in
130쪽
cRITICA.109 patitur metrum. Sensus certo is est, quem versio Beng. exprimit fina umΠΙ--r m M2 A flevisse eam, Sed miro modo ita ut ne minima quidem lacruma in eius Oculis conspiceretur. Possis scribere ii 4tti', sed hoc minus placet quam Urii. - v. 13. AB M H B a). Quum masculinum cum A coniungi omnino non possit, de rege sermo intelligendus est et in mutandum. P. 26, v. 4. 5. Eadem sententia Gal. Διαφ. 107; similes MBh. XII, 5229. Gal. Διαφ. 14. - v. 6-9. Idem verSus V e bis paulo aliter dispositis M Bh. V, 1057. Hilop. pr. 18. et Ashiaraina n P. Haeberi. 1, unde pro codicum recepi aptius M TI, quod etiam interpreti uind. prae oculis suit. - v. 10. M s. LIQ, deficientibus tithus moris, unde secundum
Uind. ) et Galanum in eodem versu Διαφ. 328 Σπ - ρέτης) addidi inu. - v. 12. Pro uisi s mss. dedi confirmat hoc Galanus Διαφ. 327 ατιμια - Um T. qui praeterea legit inimin. - v. 16. 17. Panc. I, 114. 388. - v. 22 sq Ram. II, 39, 30 Schl. apud Gorr. 38, 25 alter stichus variatus est ΜBh. XlI, 5566. Panc'. III, 156. P. 27, v. 9. Supplendum est UT; cs Lassen ad Hit. I, 54. 62. - v. 19. 20. Galan. Διαφ. 36. A: B UT EI; ex utroque os ci NI R. B: Us Λ : NIT. UT eodem modo positum est, quo
P. 28, v. 17. 18. Cum aliqua varietate legitur distichon Hii. III, 138 et nostro sere aequale Gai. Διαφ. 284. - v. 20.21. Panc II, 146. 444. Galan. Διαφ. 262. Simile quid Savi tr. II, 26. Puellam semel tantum dari iuris regula est. Man. lX,
P. 30, v. 1. Pro codicum, praesertim quum verbum non sit sextae coniugationis, Scripsi giri . - v. 6. Uterque eod. RHrs Π I IH, mutatum iubente metro, quod eliam in reliquis delectum lectionis facilem et certum reddidit. -- v. s. Pro fis quod sententiam turbat, dedi viri. Maxime