장음표시 사용
141쪽
120METRORUM pro quo Schlegetius Bengatos secutus Ueri a dedit.
32. Ionicum a minore scum paeone tertio) I et ionicum a maiore scum paeone secundo) si uti o exclusos volunt Indorum grammatici; illius tamen certa etsi rari Ora exempla sunt; huius nullum mihi praesto est a dubio alionum. In tertia sede prohibiti sunt dii ambus ''), qui ultimae sedis di iambo constanti contiguus variationis legi adversatur, et choriambus cum cognatis si ; reliqui admi
Prima sedes et ipsa solum choriambum si a Spernatur; quum enim is secundae Proprius Sit, cavendum erat,
ne bini vel trini choriambi se exciperent; praeter hunc igitur omnes pedes admittuntur. Sed accedit novus isque quinque syllabarum pes e di iam ho Ortus, cuius u Sum poetae antiquiores amarunt, posteriores magis abolere stu-
ὶ Quam eorta haoo lex sit ipsi poetas nos dooent, si insolontioribus verborum formis nulla alia de causa utuntur, quam ut eam servent. Itn67, 24 non dictum est quod Oxspectes: masia: quia tuno dispondeum non antecederet diiambus, Sed in quo oomposito quamquam non est quod offendas, illud tamen vulgaro minusque aroessitumost. Ita in looo Ram. III, 51, 42 Gorr.: 'M --rit ut fu m soriptor obso- Ietam formam, pro qua in ipso versu proximo UTIT dixit, non adhibuit nisi ut diiambum ossi corol; in rooonsionis septentrionalis Oodicibus omnibus et ed.
Bomb. III, 4b, 38 legitur FiB TI Iri , in quo vulgaria orationis
relinquendas occasio non erat. Itaque non posSumus quin vera us alitor conformatos, si qui inveniuntur, corruptos cenSeamus, ut eiusdem capitis versum
T quem soribore non potuit idem qui arte usus est, ut similia declinarol. Fortasse legendum ost et mutatio tribuenda librario, cui fidet addendum videbatur. Cavendum igitur ost ei, qui versus dopravatos re5tituere oonatur, ne praeceptum hoo nogligat, id quod, ut obitor moneam, Ol. Bruoius in Nata 1, 8. 4, 11 non evitavit.' ) No quis obiiciat, opitritum tertium logi 5, 4, annoto, lectionem inouria o priore odiuono in hano translatam suisse; in codd. rooto est
142쪽
EXPLICATIO. 121 duerunt; rei exemplum utile est 11, 21, ad quem locum v. annot. Valere autem etiam hic videtur lex, ex qua nec 'sse est ut in eo vocabulum finiatur gii Ialid i fari fieri) nisi secunda sedes exeat in I IIum I DTRIT aut I Πη aut o MI TNm Um:). Valere, inquam, videtur: nam sunt Contraria exempla, quanquam perpauca. M Bh. I, 4046.
Quibus praemissis oritur haec clo Lae forma
Alterum metrorum genus est, quod postschematicum nostrates, ΠΙΠΡ metrum seriebus s. ordinibus co ositum nam ΠIII quaternas moras consociatas significat) Indi vocarunt. Constat pedibus quaternorum temporum s. tot fritabarum brevium pondus aequantibus, qui varie inter se permutari possunt, ita ut syllabarum numerus in singulis versibus non idem sit. Cuiusque pedis syllabae hinae breves in longam contrahi, longa in duas breves dissolvi potes L. Oritur ita metrum anapaesticum vel dactylicum, cuius species frequentissima πRIT s. a quibusdam Π- appellatur. Octo constat pedibus, sed catalectica est, ultima sede unam tantum sJllabam Praebente, et post tertium pedem sin vulgari saltem forma) caesuram requirit. In reliquis praeter sextam sedibus permissi sunt omnes pedes forma - - comprehensi, ita tamen ut proceleusmaticus in septima ante se incisionem mi-
143쪽
122 METRORUM norem, qualis vocabuli exitu efficitur, poscat; in sexta ex his pedibus solus proceletismaticus locum habet, post euius syllabam primam incisio eadem minor deesse nequit. Praeterea alternis sedibus secundae. quartae, sextae amphibrachys 3 Plus ust, quem reliquae aspernantur, ne nimia frequentia numerum primarium turbet. Sic oritur sorma haec:
Duae species sunt. In altera TU NI s. nominata ad distichon ossicieiadum simpliciter repetitur versus ille, in altera, arra propria, stichus secundus paulo variatur. Nam in sede sexta in procelcus matici et amphibrachi locum substituitur syllaba una brevis atque ante proceleus maticum quintae sedis incisio fiat necesse est. Postremi igitur pedes quinque post caesuram ita constituti sunt:
Prioris generis distichon habes unum 9. 18, alterius quatuor
Quae ad tertium genus pertinent metra ab Indis NEU Hrs. amiari, metra O liabis circumscriPta , aut simpliciter tari, apud nos monoschematica nominata sunt. In quibus syllabarum tum quantitas, tum numerus tam constanter desiniti et praestituti sunt, ut omnis pedum permutatio vel variatio excluderetur. Non aliter ac superiora etiam haec distichis constant et
in utriusque stichi fine pausam exhibent persectam, in qua sonorum inter se collidentium leges tolluntur, id quod non sit in hemistichiorum sine nunquam non ad sannis regulam dirigendo. Quodsi in nostris libris distichon in quatuor versus distribui solet, eius rei causa non sita est nisi in chartae spatio toti sticho excipiendo plerumque non sussiciente. Praeter ultimam stichi syllabam, quae qualiscunque sit pro longa
144쪽
123 habetur, utriusque hemistichii s. forma semper eadem est, ut in describendis singulis hemistichii tantum ratio habenda sit. Saepius mediis in hemistichiis ceriae sunt incisiones,
quae Propter maiorem num ororum a principalibus declinationem in sinem pedis cadere solent. Metrorum nomina, ita sere omnia comparata ut in Suum quodque numerum cadant, ex parte tantum, nisi lusus nimis pueriles Indis tribuere velis, ab ipsa rhythmorum natura et ratione de Sumpta Sunt, sed pleraque inde orta videntur, quod in versu quodam, qui pro exemplo esset, haec vox legeretur. origo horum metrorum . quae magna ex parte Prima specie ab omnibus numeri legibus abhorrere videntur, quaerenda est in formis, quales vel fuisse vel esse potuisse docent classes duae priores. Metri enim per se variabilis una alterave sorma, qualis substitutis eiusdem ambitus metrici pedibus secundariis evaserat, talis servata et omnis posthac mutationis expers reddita est. Qua in re inventores id potissimum spectavisse videntur, ut singuli pedes inter se quam maxime dissimiles fierent, et plus interdum quam natura valuisse videtur ars. Ut igitur rite intelligantur metra, revocanda sunt ad veros numeros, qui formae antiquitus traditae subesse censendi sunt; ad hos autem agnoscendos atteridendus est hemistichii exitus, in quo puriores et intacti saepe manserunt, dum in initio licentiae et variandi studio locus datus est. Quam explicationis viam primus iniit Cl. ΕwALDus in libello 1827 edito Ueber einigo altero Sanshrit - Metria,
postea autem nemo quantum scio persecutus e St.
Singula, quae in censum veniunt, haec sunt: 1) Metrum choriambum utrinque di iambo cinctum EX-hibens. Catalecticum invenitur et a catalectum; prima syllaba
145쪽
124 METRORUM A catalectum ab longa incipiens mi I, a brevi ETUR, Catalecticum prima longa insigne brevi , Tm nominatur; primae syllabae quantitas si arbitrio permittitur, a catalectum SVLIIm, catalecticum eodem Domine aut 3T-hem appellant. Indravansam praehent 7, 9. Amritam. 76. Bitusanti. 1 - 21;upagatim catalecticam 22, 5. 26, 6. 12. Nais h. 41-57. Huius metri usus late patet in Mahabba rata, cuius partes haud paucae eo conscriptae sunt; sed pro longiore poematis epici ambitu eadem sere licentia variatur, qua sto has epicus utitur. Earum mutationum leges exponere non est huius loci; una tantum, qua esscitur ut prima choriambi s3llaba in duas breves dissolvatur sexempla e multis sunt MBh. I,
memoranda est, quia inde prosiciscitur 2) metrum i dictum, hanc formam at stabilem praebens et inter mouoschematica relatum. Est igitur:
Caesura cadit post quartam syllabam. Invenitur Amritam. 77-86. Hoc exemplo illa quae diximus de monos chematicorum metrorum origine optime illustrari et probari possunt. Nemini enim si formam hanc in Mahab harata varia hili metroepi eo longiori vel immixtam vel subiunctam, tandem autem apud poetas politae artis studiosos solitariam inveniat dubium eSSe Potest, eam postero tempore ad illius imitationem essic tam esse. observari etiam potest, in Mahab harata ad eam transitum quendam quaeri solere adhibito Indi avanςn metro, ut sit
in loco de Amrita praemisso uno, XII, 1895 praemissis tribus XII, 9516, 17 praemissis quinque talibus versibus; I, 1253-58 ita disposita sunt, ut 53 et 56 ad Upag atim, reliqui ad
Ruc iram pertineant. Ceterum huius metri usus et ipse indicium est, locum de Amrita ex recentioribus Mahabharatae assumentis esse, ut similiter in Ramayana versus in sine capitum
146쪽
ΕXΡLICATIO. 125adiecti Upag ati metro omnibus membris aequali conscripti iam hac sua sorma satis recentem originem Produnt. Aliud metrorum g nus ionico a minore et bacchio, quorum pedum idem sere numerus est, constat. Huc pertinent
ex mea Sententia explicandum est:
Tres ionicos a minore excipit bacchius. Secundi ionici prima syllaba, quam produci licet id quod e rationibus longioris metri epici sacile probari potest , in breves duas dissoluta est, itemque tertia. Dispondeo, qui per se ab omni numero
abhorret, alius numerus non sui, esse non potest; quinam is sit, ex reliquis iudicandum est. Primam autem sedem Omnium maxime variabilem esse constat, neque haec permutatio eum, quam in metris epicis vigere videmus, modum excedit. Inciditur post syllabas quartam et decimam. Exemplum est
24, 14.4) Contra e bacchiis tribus et ionico uno, uti iam
Εwaldus docuit, ortum est Vsi in metrum, nam formae eius respondet:
Caesura est post altorum hacchium. Invenitur 20, 13. Pur. 38-40. Ritus. 22-28.5) Eodem prorsus modo ad duos hacchios duosque
Molossum in prima parte, post quam inciditur, e bacchio Ortum concedet, qui supra in dispondeo in ionici locum substituto non offenderit. Legitur 5, 11.6) Ex his pedibus et choriambo coniunctis procedit aliud metrum fiamriri dictum; ordini enim choriambico, qui
147쪽
126 METRORUM EXPLICATIO. chori ambo cum basi trochaica et clausula iambica constat prorsus simili Anacreonteo illi: δ'ΕΓρυπυλν μελει)et altero chori ambo continuatur, adduntur tonicus a minore et bacchius
Spondeum pro trochaeo ratum esse iubet prima sedes. Duodecimam syllabam Excipit caesura. Exempla: 12, 4. 29, 19.
Praecedit enim di iambus, sequitur exitus logaoedicus catalecticus, propter una paesti cum Choriambo similitudinem aptus, ita ut primaria sorma haec habenda sit
Caesura nulla est. Vide 1, 5. 20, 17. 21, 7. 37, 10.
consia i enim tribus dipodiis, uno iambo secundam inter et tertiam interiecto:
Permutatio durior magisque a solito recedens explicatur studio vulgarem iteratorum iam horum numerum occultandi; contra ut difficultati occurreretur, duplici caesura opus suit, qua effectum est, ut dipodiarum ambitus sentiretur. Invenitur 30, 3.
quod enodandum aliis relinquo. Post tertiam syllabam inciditur. Εο nsus est Madhavas 71.
148쪽
Monendi sunt tirones, ut vocabula ab initio eum V I, maximo autem cum V eomposita, nisi in harum litorarum ordine inveniantur, sub simplicibus vocibus quaerant. Participia, quibus praefixae sunt Praepositiones, en tantum, quorum significatio pnulum mutata est, in ordino praepositionum collocata, reliqua ad ipsas radices plerumque relata Sunt. Ad designanda exempla prosae orationis paginae et Versus, Poematum disticha numorata sunt. Haeo sigiis notantur: ν significat tabulas tres p.
u Thema pronominis demonstr. cet. - al. U, Gntc το cal. Ws, negatio alpha priratiri instar praeposita tum substantinis eι adiectiris, quibuscum potestate
starmoracli ullae et basiverthis coniungitur, tum participiis 20, 27. P 63. F 2. Φ, absolumo u in P 18 et inlinit. m. pars. Α 19. quod alterius utrius partis est. B59. - Τοῦ eX parte. 13 24. attingere)m. radius. 1, 16. Λ 43. Hi 18. 28. B 1. N49. 56. n. Pannu8 tenuior, linteolum, velum. Ri T. Nar fibra)adi. labe immunis, insons, sanctus. Κ 28. 'UM ) m. mare. Λ 20. infinitum, ripa ulterior)-to adi. non iracundus, ad iram non pronus. 34, 1. I)- in lin. comp. pro Α, 13. 34, 17. fem D 36, 1. CLUM'. adi. incolumis. 28, 10. 0WrJ mr adi. indelebilis, Aempiternus. n. litera, syllaba. R 23.
149쪽
d m. signum, nota, lunae macula, figura in numo. N47. - distinguere). V I adi. signatus, notatus. 10, 19. v n. in comp. f.' 21, 14. 1) membrum. 13,9. R40. 2)corpus. 25, 18. 27, 8. F 3, 15. Κ 95. N 56. 3) pl. maac. populus et regio in Bengalia circa Bhasalpur hodiernum sita. II 63. Lass. JΑΚ. I, 143.
150쪽
adi. pellucidus. vid. B n. eampus, arena. Α 82. sis pellere.)
tocibus regionem et motum indicantibus.
r. 7 agere, Propellere. 2) oblinere.
- c. ita Palesaeere, manifestare. Cava. id. B 34. E m n. unetio, collyrium impr. antimonio confectum. Ri 11. in m. manus eaVae iunctae, qui reverentiae et supplicationis ritus est. R 62. Hinc nom. act. F 2, 28. acis. statim. F l, 22. Obsol. motus in solo lubrico). m. subtilitas; facultas divina Vel magica, minimam quamque aut atomi formam induendi, qua quis omnes res, Q. gr. 8aXUm duriSSimum, intrare et pervadere potest. s atomus.) - m. n. 8) Οvum. m. avis. F 1, 3. ado. 1) loci inde. 2) temp. deinde. 3) cau8. eX ea re, ex ea ratione, ideo 1,9. 3, 17 cet. Pro RRIΠΤ. 17, 7. 29, 4. - quod inde proximum est. 2, 22. Praeter, trans, supra; praestaeum ταωι supra modum communem, Valde, nimis et componitur non solum cum adiectieis 25, 12. 37, 17. N 49, sed etiam cum substantinis, aut modo starmadhoragve 31, 7. 8. 19, 18 aut ba huerihis Κ91. A'ominis indeclinabilis eice fungitur 37, 8. virm adi. qui superavit. Κ84. a r) uist ΠΠΠ adn. summopere. NA 57. iri praemissum ridetur adnerbio quod separatum legitur Naish. VIII, 57 et
cum adi. ΠΠ mr. 2, 14 eiusdem atque afflaeum superlatini originis est.)adv. maiorem in modum, Vlade, 8Umme, qua voce particulam e onere solent scholiastae. NA49. eodem modo ad referendum rid. , quum comparatisi ab ducti notis omnino non appareat,quam etiam in m T desiderabis.)16