Rheinisches Museum für Philologie

361쪽

Miscellen.

cundkr und tortill sin dio Bedoutungen, olcho in den 6rter-bucher an or Spit2e dos Arithois figuriren ' twas in starkoah ktig-keit et2en, eschlistigen'. Nocti vortier humo die Bedeut ung: exercieren, militfirisch sicli uben assen. 6glicli das bo derconcreten VerWendun vo excercitus aucti de Begri populus ais Nomen undisio Anschauu novo exercitus ais Participium vor-achwebio dies Walirschoinlich nriclitigo utassun k6iant dochgurainburgeriin des concreten Gebrauch des ursprunglichen Abstractum mitgewirhi haben. Propedio m. De Aussali ines clitiessendo M in oraten Thello eius Compositum is ii Altlateinischen et a selirieWbhn- liches icti illisur an duovir stat duomvir triuvir inschri silich)stat triumvir domuitio stat domumitio v. s. . erinnern So istauch in chliessendes M in propediem ausgesallen e stetit surpropem diem und heissi an inem de nuchsten age prope die Praposition, si a nur das Neutrum ines deseeten MasculinumsPropis, ovo propior, nichi aber proxumus, en letateres stetit fur Propies sumus, propines sumus ander is de Guttura in Proxumu nichi Eu erklἀren. De Accusati propem diem stetit adverbialisci, militeicho Berechfigunc is magnam partem tuam Vicem, postremum v. gl. Lauilich stlinde naturlich de geW6hn-

lichen tymologis ' prope diem nichiaram ego aber egrifflicti

362쪽

Miscellen.

363쪽

Miscellen.

Verantwortlichor Rodacteur: Her mann au in Otin.

364쪽

Priscianus grammaticus ut προς praepositionis usum ac

structuram declararet VIII 8 Hortetiani exemplaris vol. IIp. 56 verbis ompositis qualia ρκέβλεψα et προ αδερε μενοι sunt hae intersoruit Attici IIIIOCONCO πρὸς τα κίνωα μη λα-κritario, quibus comparat Terenti illud o Phormione adrersum stimulos calces Graeca sic edidit Hortetius, ex aliis odicibus IIPOO ONO aut ONO protulit, auctio in mentem venisse adnotavit Mἐνανδρος Ἱπποκίμω et Σοφοκλῆς Ἱππόνω. anno ex poemate fluxisso locutio videtur, quoniam paucarum syllabarum supplemento bonus tri motrus redintegratur ὁ βους δ προς τὰ κέντρα μη λακτι-

taetro verum nec tale versus principium nec tragoedias comoediaevo nomen recte exsculpi arbitror ex eis quas codices tradunt notis,

aliud nim nihil hae significant nisi ἱππος orio, quam praelationem dixeris aut interpretationem proverbii ab animalium natura sabulisque translati ad more hominum vix ullum iumentum asino proponsius est ad impingendos calces isque in tabulis haud raro calcitrans inducitur, velut lupum χάσκοντα λακάσας φευγε si catulo malo aemulatus ἐλθ' μετρα λακύζων neque vero ullum magis insuevit verberari aut stimulari undo in proverbium venit qui asinum non potest, stratum caedit cum equo asinum compositum in Aesopiis tabulis duabus vides ita ut hic miseras patientiae et ignaviae, ill nobiliori operae ac superbiae exemplum sit similiter in illo apologo animosus docilisquo quadrupes stupidum et aerumnosum cohortari fingitur, ut ne peius reddat pervicacia sua quod evitare non possit malum. II Hoc proverbium alius me admonet quod semel Plautus adhibuit perquam obscuri multisque agitati controversiis nosti Bacehidum casnam festivam in qua paedagogus pristinam puero' rum disciplinam et oboedientiam laudat. novam protervitatem

365쪽

342Bue cheloratumnorum parentumque indulgentiam quoritur nunc puer a magistro caput tabula rupit ob eamque rem apud patrem postulatur, hie illum tanquam virum fortem laudibus effert, paedagogum non modo non defendit ab iniuria sed etiam obiurgat conviciatur minatur, qua re fit massister ροπι lucerna tinet e retus i=ι eo cui vorsut 446 Ritschelius subscripsit intacta reliqui verba obscurissima de sententia vero nos non posse puto ambigero nam cum magistor sum quem auxilium sibi laturum adversus puerum speraverat patrem quasi societate cum puero inita ipsum quoque secum

belligerantem invenerit, proverbio illo hoc signimicari oportuit, spem quae iusta et certa suisset inritam factam cecidisso misorrime, id quod utile ac profuturum videretur adiunctumque esset in auxilium,

reapso Disso et vertisse in damnum noxamquo uncta lucernam

alunt et flammam augent, unguero ignem sero idem est quod adsundere oleum, itaque ἐπὶ των ἀδυνάτευν Graeci dicebant et ni αλείφεις et ε δε πυρ οβεν εις Plutarchus qui sertur in paroemiographis gr. I p. 45, 22 et 347, 48 . porro linis ac linteis quid

magis obnoxium igni est quid commodius ad comburendum tam lucerna linamentis accenditur olo inbutis quam candela uiua generis filo exardescit et lucet, arte quaesitum est o inventum aliquando linum quod ignibus non absumeretur Asbestinum unctum ergo linteum lucernas admotum flammam maximo opere adiuvarosnovissimumque excitare ardorem debet, quemadmodum pater magistro advocatus eius ira et indignationi succurrere facesquo subdoro debuit at neque hoc factum est neque illud semper accidit, immo enim iniecto linteo potest ignis obrui potest lucerna exstingui atquo veteribus lintea similiaque tegumenta, centones saga cilicia, in usu suisse ad domandos ignea arcendumqua incendium volgo notum est, quin etiam centonarii appellati sunt nomino ab illo apparatu ducto penes quos cura fuit incendiorum sedandorum magistri igitur aestum pater sic refrigerat et frangit quomodo lucerna linteo oppressa exstinguitur hinc lucer opinor quid valeat e retus vocabulum alioqui ignotum etsi enim in Plauti sabulis prisca verba plerumque immutata sunt, tamen nonnulla etiam inferior aetas aut conservavit integra ut ne om nino delerentur cavit, a praesertim quae adeo exoleverant ut vis ac potestas iam non corto constaret, id quod nuper docui

de exfasillato bracchio isti ipsi vocabulo patrocinatur Paulus Festi e reta antiquos dixisso testatus quasi expertia habita, nam Bacchi dum versum hoc glossemato tangi satis probabilis est coni turn, quamquam neques ad provorbium nequo ad vocem Dissilia πιν Orale

366쪽

coniectanea.

singularem interpretandam inde quidquam lucramur comprimuntur quidem flammae sed exprimitur nec lucem cuius ignem neque homo cuius servorem rostinguima quam ob caussam e rettus pro expresso scriptum esse existimare noli mihi rationem eandem quam e letus ad πλησεν, e retus habere videtur ad επρησεν quod eum d non minus quam cum εν componitur, quod a spiritu flatu- quo ad incendendi et urendi notiones traductum est e retus quasi mee a magister mihi videtur ουso violento tumidoque flatu restinctus igneoque vigor orbatus, paene dixerim avsyepuStet o cognatis verbis in Italiam pur vel pi ignis nomen ad Umbros Oscos- quo pervenit, ad Latinos carbonis nomen ardontis pruna vocalium in quarto pede hiatum non multum moror, quem etsi ipsum poetam admisisse nego, tamen et imperatorium aevum toleravit nec nobis ita removere datum est ut manum praestemus Plauti saeillimum quidem est duorum verborum quod nunc prius os posterius facere, gratiorem autem comparationem fieri sentio transformata

lucerna in id genus quod habet κατασβεσθεὶς λύχνος. III In Marcelli Empirici libro medicamentorum multa reperiuntur remedia physica et incantamenta morborum quae nos ridemus, Marcellus ac vetprea mirifice prodesse laborantibus crediderunt quoniam superstitio haec a primis ad ultima antiquitatis

tempora duravit, consentaneum est quae Marcellus memorat carmina et verba magica non uno tempore omnia ficta et inventa osse non minus, inquam, hoc pertum est quam omericos versus et trimetrum θε κελευε μ' κυειν κόλον πόνους in Mareolli chartas ideo pervenisse quod et Graeci et Romani huic superstitionis generi operam dederunt et plurima quidem aut omnino commenta est recentissima aeta aut ita demutavit ut novis moribus ac linguae rationibus apta viderentur, volui quae praecantaredobo ad schiadem terens et colligens herbamaritannicam pag. ITIima editionis a Cornario factae terram teneo, herbam esto, in nomine Christi, prosit ad quod te collisto alia autem ex remotiore vetustate derivata sunt iusque aliquod vestigium impressum habent, neque incantamenta solum sed etin quae adhaerent aut circum sunt praeceptorum formula . velut cum totiens compositum inveniatur custus et purus, caStus purusque, pum atque e tus,

Imrus astus p. 57 58 6 66 al. - nimirunt huiusmodi homo quod praebet aut adhibet remedium, eo nihil est praestantius vetus lex in timoriam redigitur nobis illa a rhetoribus celebrata Sacerdos casta e castis, pura e puris sit Seneca controv. I ). iacui sit remedium quo certius designetur, ex more naturali quem Dissilia πιν Orale

367쪽

Buo chelorhodio quoque a seria quibusdam gentibus observari tradunt, adicitur matris nomen p. III convertens titionem ter dires rementi

gratia te facere, ut illud quod haeserit in auribus tuis et illius

quem peperit illa, sine mora et molestia rimatur, cetera exempla Iacobus Grimmius iam notavit in eclogis Marcelli ad n 40 sic in devotione Cumana mater prior scripta est, posterior pater m-

Eιέλπιστος smus rhen. XVIII p. 62 568) prisca sanctimoniae speciem in primis illa praecantatio habet quae saucium doloribus mederi narratur p. 105, locum qui in causa sit tribus digitis rimi tenendum osse, reliquis duobus elevatis dicendum: si hodie nata si ante nata, si hodie creata si ante creata, hane pestem ariepebtilenitam, hunc dolorem hunc tumorem hunc nuborem, has tolles has tonsulas, hune panum has paniculas, hanc strumam hanc stru- mellam hanc releuismem evoco educo exeant de istis membris, dullis in principio si hodie ego posui cum editum sit eae hoclie, praecessit autem dices, nam antiqua haec est disiunctionis formula ut in carmine quo di ex obsessa urbs vocantur si deus si dea est, apud Plautum si foris si intus volent, apud Frontonem si metis si lucis id tempus erit potestquo ut olim verbum uerit additum si hodie nata si ante natast, quamquam sic quoque illa participia defendi possunt ut non tantum ad pestem pestilentiamque sodoliam ad cotera mala reserantur genere neutro in in conlocuta

tria verba a duo nomina ternario binarioquo digitorum numero videntur respondere, una triade excepta reliqua bifariam distributa sunt, singulare est et positu suo et significatu hanc relistionem. huic carmini quaedam est cum Vmbrorum vetustissimisque Latinorum procibus similitudo, alia eius aetatis voces qua iambica pomis viguit numerosque Plautinos reserunt. Varronis saturis qui inscriptum legit mutuum muli scabunt vel nescis quid vesper sertis vehar, sponte intollegit proverbium ductum esse ex senariis ac tabulis, modo nihil mutatum modo paululum, nam iustus versus ita disponi verba postulat nescis serus quid vesper vehat similiter ad ἰαμβειtio Marcollinis noscio an revocandum sit quod supra scripsi sine mora et molestia, certius habeo inde ortum esse quod p. 44 legitur in carmino utili ad digestionem ciborum lupus ibat per viam per semitam, cruda vorabat liquid bibebat memini enim sine copula item Plautum dicero Meedam ego illi de via de semita in

Trinummo 481. neque vero integri desunt senarii. p. 128 qui paronychia laborat, de ea contingere parietem et retrorsum digitum ducens tor dicero iubetur primum m p pti, qui averruncantis tan- Dissilia πιν Orale

368쪽

345 quam status videtur, deinde nunquam est te videam per parietem repere. p. 250 carmen idioticum quod lenia podagram traditur:

mane surgens in manus tuas exspues, a summis talis plantisque

usque ad summos digitos manus duces, dices fuge sisse podagra et

omnis nervorum dolor de pedibus meis et omnibus membris meis. non quidem politum id carmen est arto erontiana neque ante imperatorum saecula natum, sunt tamen versiculi nec psius acti illis quos precatio Terrae matris et precatio omnium herbarum in an- thologia Riesiana Met 6 exhibent verum etiam melius et antiquiuucarmen indicabo, cui eam ipsam ob caussam plus annorum ac vetustatis adrogo quod et deformatum numerisque paene exutum apud Marcellum legitur a conflatum cum verbis imitantibus musicum artificium aliud ac scens. p. 71 si in oculo arulus erit natus, digitis eum tonebis et dico ne mula parit nec lapis lunam fert, nee ui morbo eam crescat, a tot rererit tabescat agnosces opinor senarium in quo postea mutatum sit tempus verbi, nec

mula peperit ne lapis lanam tulit, sive suturum substitui mavis ut quod singulis tantum littoris a Marcelli scriptura distet qui

autem adhaeret versus accentum volgarem sequens homoeoteleutis continetur, sicut carmen ad corcum p. 15 pastores te invenerunt,

sine manibus collesserunt, sine foco eoaeerunt, sine dentibus comederunt vel coci exsecratio in testamento Porcolli de Therest usque ad Tergeste iste sibi collum de reste recentissima haec est latinorum poematum forma, etsi primordia eius ipsa quoque ad horridam antiquitatem, immo ultra gentis romana originem redeunt is repetam quas do Plautinarum dipodiarum consonantibus clausulis sonorus monuit in Flecheiseni annali 1873 p. I74, quaternario illos nec huic morbo caput crescat fit si creverit talescat proxime quidem accedere puto ad exemplum prisci carminis quod pedum dolori mederi Sasernae scripserant vano rerum rust. 2 terra pestem teneto, aliis hic maneto. ac ne poetae quidem cum numeri Saturni licentiam graecanicorum versuum disciplina ac legibus temperarent, in binis membris hunc extremarum vocum concentum omnino repudiarunt, nam si Porpore Gigantes vi ignique Atlantes apud Naevium et levius tectiusque consonantia satis multa inveniuntur. Doquentatum vero id modulationis genus antiquitus esse in sacris volgi magicis arbitror ob eamque caussam Vergilium, quem Agrippa novas cacogeliae reportorem appellavit cominunibus verbis quaesitae atque ideo latentis, dum hexametris incantari Daphnim facit, hanc inmiscuisse mollissimam ac rarissi Dissilire by Orale

369쪽

Buo chelormam lamiam carminis imus ut hic duresei et haec ut cera liquescit ecl. 8, 80. IV magonus necdoton Helveticorum p. XLIX ubi rhetorica ex Iuliani arto aliisque libris excerpta proponit epitheti exemplum hoc edidit auda Cratinus, iracundus Eupolis, grandis Aristophanes quod sui cum iamborum specie inductus Varronis adtribuor vellem Parmenoni, repressit tamen errorem vetu interpres Persi qui ad saturas I versum 123 haec adscripsit unicuique suum epitheton dedit, si quidem audacem Cratin um disit, ratum Eupolidem Aristophanemque praegrandem Persius eo loco sua saturas legor iubet qui illorum poetarum comoediis studuerint, non indoctos aut rudes moribus homines qui musam graecam cavillentur, italicis honoribus superbiant, a liberalibus artibus abhorreant traducique philosophum barbatum gaudeant his mari edictum, post prandis Calliroen do. de quo versu Iahnius parum recte mihi iudicasse vidotur cum Calliroen scortum potius quam carmen notum dixit, universas enim ratio saturas quis lege haec δ), sententiarum con-

toxius, similitudo edicti postulat ut libellum intollegamus idoneum quem plebes legat satura. argumentum quidem eius quod fuerit non liquet, ego neque Acheloi filiam ne Scamandri dici puto no-que Oceani illam quam Nilus ainavit Servius in Aon. IV 250

neque amicam Cores summa ex amore iniuria adsecti Pausanias

VI 2I, 3, aptius vel eam puellam cuius virginitatem Scamandro oblatam rapuisso Cimon in decima Aeschinis epistula fingitur vel Syracusanam cuius ἐρωnκὸν πάθος multis Charito voluminibus por-soquitur aut denique aliam tabulam amatoriam eodem nomine Ornatam statueris. sed libellum a Persio latinum ac lascivum significari certum est neque id veteres fugit interpretes, etsi de generest materia poematis ambigua ac divorsa iactarunt ex quibus unua Calliroen cum Oenone confudit quam Paris ante Helenae raptum habebat, quae deserta multum dicitur rupti amoris dulce sterisse consortium hanc comoediam scripsit tines Celer pueriliter, eis- quo ineptiis meruit sane ut fraudis in suspieionem veniret Iahnio prolog. p. LXXII. verum sive Fulgenti hoc commentum est sivo bona fido traditum, nomen scriptoris non potest non cor Pissct librarius neque inveni equidem quod nomen magis quadraret autaeque bene quam Asinius Celer, hunc enim novimus aetatis illius virum celebrem et consularem Claudii Caesaris amicum eiusdem principis iussu interfectum Seneca apocoloc. 3j. V Annaeus Cornutus qui Persi poetas magister erat multa Dj9ilias by Orale

370쪽

347 multiplici doctrinae monumenta reliquit, quamquam splendore ac fama quaecunque ipso sibi posuit omnia facito vincuntur ab illo quod discipulus eius honori dicavit in satura quinta est autem inter libros Cornuti a grammaticis memoratos unus de quo adeo nihil compertum habemus ut o titulus quidelia quinam si uerit pro certo dici possit de hoc meam expromam sententiam, quia adhuc nihil prolatum vidi quod fido dignum esset, et si ipε verum

non adsecutus sim, alios spero eandem rem rursus adgressuros sortuna meliore, nam molesto serendum est praeripi nobis qua parata tamen videatur notitiam libri illa aetate compositi eiusquo dissidentis a ratione aut specie librorum volgari Charisius enim p. 201, 2 . sive quem ille describit Iulius Romanus postquam Plautino versu in mundo idem esse confirmavit quod palam et in expedito et cito, Caecilii quoquo duo et unum Enni exemplum subiungit his verbis usus Caecilius Domιe, ut An=ineus Cornutus libro M. castarum patris sui, profecto qui nobis in mundo futurum

tectum omitto illud profecto qui quod quam vis ipsum quoquo

mendo adsectum sit, tamen ad Caecilianam fabulam, non ad Cornutum pertinere omnes existimant, tuque licet cum his dissentias et profert aut simile verbum inde effici velis adnectiquo membro priori, nihil tamen ea coniectura valet ad titulum libri ante scriptum perseet et absolute. eilius fideliter expressit codicis scripturam lib. tiab castar quorum verborum cuique deficientium syllabarum in sino quaedam notula inducta est de litterat Cornuti patro agi Otto Ialinius significavit, librum patria volgatum esse a Cornuto filio qui expoliisset aut prassatione auxisset sannus pro certo habuit librum fabularum castarum indemannus posuerat, dubitaverat Ialinius an tabernariarum sacero idquo placuit Prollero, epistularum patris ubi Caecili versus composuit Ribbeckius o coniecisse narent non pauca antiquitatis instituta ac vocabula ex inscriptionibus didicimus, eum scriptoros plano neglexerint aut quasi clandestina voce memorarint: seviros Augustales quis nosset sine titulis oppidanis 3 exime de codicis litteris unam, scribo tab c tr., lac in aliquo lapides id nos legero insculptum, nec dubium cuiquam erit quin tabularius castrensis dicatur aut castrens tabularium licetne ad hoc exemplum interpretari Comulus libro tabularum castrensium patris sui quod si concesseris, quaerea quaenam tabum lae hae sint castrenses non tales equidem intellego unius procurator rationis castrensis aut adiutores eius conficiebant mandatum ab imperator munus cura exsequentes tralaticia, sed testatas ut ait Catullus tabulas alvo testamentum tactum in castris nam cum