Rheinisches Museum für Philologie

381쪽

do Poeta lyrici graeei 1878 I p. 369 sicli ustilumen ge-siussori ' Si vitia, quibus carmen passim deformatum est, librariis, non versificatori imputantur, non video quidquam causae, cur non Alexa=ndrino saeculo hoc carmen vindicetur, id quod etiam Leutgehcenset et compluribus argumentis firmare studuit . . . Haec inscitia in primordiis studiorum facilius condonabitur non tamen contendam certum esse, eum qui hos versus scripsit, ante Arist

phanem vixisse: nam poterat antiquitatis aliquis studiosus etiam post Aristophanem ad priorem recensionem scit de Worho in-dars redire'. Niemand at also gomerkt, das do Versasse dea γένος Πινδάρου gurae Nach ah mer de Non nos ge-hor und das sol glio das soli, nichi filior se in hannals da sunsis Jahrhunder n. Chr. ho ich don Bows fur dies Boliauptun antreto, se os mi ortalibi, die Menige Diqiligo b c Orale

382쪽

359 Verse, um die e sic handeli, hier solbat erguschreibon. Disunter den ex geselaton Variante machen heino Anspruch aus Volistandigkoit. Handschriston habe ich nichi verglichen sondern dis eguglichon Angaben o Ausgabo vo Boech Pind. II Ip. 6 sq. undoaset a. a. o. entnommen die obe genannis editio princeps honnis icti selbst singehon. 'edeurat Eustathios, de eod. Gottingensia, rae Moscov. B, R die editio Romana, V οβ don codex Vratistaviensis tripartitus. Γενος Πινδόρου δια στίχων ρωὶ κῶν.

Πίνδαρον φαγόρην Καδμηίδος εδεὶ Θηβης

Κλειδίκη ἐνηθεῖσα μενεπrολεμω Λαῖτάντη Πίναet ναιεώουσα Κυνος κεφαλῆς παρὰ χορω, οὐκ Lν, - τω καὶ Mirino ειδίω θήρης, εἰδότα πυγμαχίης τε παλαισμοσύνης τ' ἀλεγεινῆς.

384쪽

καὶ μέλος ὀρχηθμοῖο θεῶν τ' ἐρικυδέας μνους ηδε μελιφθίγγων μελεδήμαm παρθενικάων.

mῖος ἄν καὶ τόσσα παθῶν καὶ τόoσα τελέσσας 30

κάτθανεν, γδώκοντα ελειομένων ἐνιαυτων. 27 παχνας 'in Moso. haec vox in rasura est Boeckh. ἀναδεδεγμένος , ἐνδε M, ἐνδεδεγμένους cet ' Corrupta haec. θρήνους latero in ultimis non dubito sorte sui μακάρων παιήονας ἀνδράσι θρῆνους, καὶ μέλος l. μέλη ὀρχηθμοῖσι ' eyno. Lege ἐν Πυλεγείους elegiae enim aperte desiderantur in hoo carminum Pindaricorum indico 'asel. ' Verum id et ἔλεγε, dici debebat, nec quisquam oleias Pindaro tribuit unquam ego inter epinicios, paeanas, hyporche mata, hymnos, parthenia aegro desidero threnorum mentionem hinc scribendum suspicor εν δέ τε θρήνους Schneide in dem estormannun Christio igi sind. Leutfoli S. 18 nimm eineisicho an die durch donis ussali de προσόδια enistande sol ' Scripsi ἐν δε θρονισμοί . . .Rntea ενr θρονισμούς correxi, sed rara hoc genus tmesis, velut δια νῶν-διχα, δια δ αμπερές, ἐνγεrαυθί, alia apud comicos poterat autem commode hic poeta carmina, quae ἐνδρονισμοί inscribuntur, simplici vocabulo designaro Berg a. a. o. p. 370. - 28 ρχηθμοῖ Κ, Schnoide in , ester- mann Ορχηθμοῖσι cet. Heme, Boeckh, Bergk. - τόσσα παθὼν ΕSchneidowin, estermann rota παθῶν M RV ς' τοῖα πορων eyne,Boeckh, Leutsch S. 18.

Lectiones Apollon. p. 200) ' vitabat illud poetarum genus plures

385쪽

352 Lud, ichin uno vorsu spondeos ubi admittebat duo, non coniungebat, sed diversis ponebat locis. Coniunctos spondeos tum solum interdum admittebat, cum alter in secundo pede orat, alter in tertio caesura socatus'. Nichi inmal on dieser Ausnal, me a unser AnonSmos Gobrauch gemachi et ei Spondeo neben inander Ommen in heinem sine Hexameter vor voti de 32 durchmech se gwischen

386쪽

duris consonantisci, ausiautendo urge Endsilbon nur in drsi

389쪽

Poetam versus legi astrictum singula carmina solemni ordine porcensuisse non est credibile sed quod epinicia primo loco ponit, quem in antiqua dition obtinebant, vix poetae arbitrio tribuendum granius est, quod ἔνθοονι otio enumerantur, qui in altora editione Me titulo omnino privati oranti' si disset titulus heweis das motrisclio γένος