Libri primi Thebanarum rerum specimen [microform]

11쪽

Thebis lataeae stadiis eloginta Dieaeareh. I. o. vel si audis eum Casai bono in Strab. IX. p. 411. et Messelingio in

Anton. Itin. p. 327. Thucydidem II. . septuaginta, ut flammis per noctem excitatis lataeenses hebanis significarent si quid aliter nunciari non posset V. Thucyd. III. 22. ΡΟ- lyaen. 1. 10, 2 p. 583. q. d. MaasV. lataeis relictis petebantur Eleuthera Fansan. c. 2, 2. P. 8. Xenoph. Hist. cr. V. 4, 14. , quae ab Eleusine qua in Boeotiam iter est, Atticae et Boeotiae sues regebant cithaerone monte utriusque terrae termino nondum constituto Paus. I. 38 8 p. 169.m 1 l. p. 3.). Quam iuxta viam visebantur tumuli Graecorum, qui proelio ad lataeas commisso occubuerant, et ad Iaevam Mardonii monumentum Paus. IX. 2, 4. p. 9. 2. P. T. Sq.). Inde ab Eleutheris duae viae porrigebantur, alteramnae Megara serebat Ρausan. II 6, 2. P. 228. IX. 2, 3. . . cons. Apollod. III. 5 5. Xenoph. Hist. r. V. 4 55. , altera quae Eleusinem Lucian Dial. Mort. XXVII. . VOLII. p. 223 sq. ed. ip. lutarch. vit Pelop. e. XIV. p. 246. OI. II. Huit. , unde Theseus Thebanis armorum vi in humanitatem coaetis Arovos milites ad Eleutheras, duces ad Eleusinem sepelivit v. ΡIut vit. hes. e. XXIX. Ol. I. p. 31. aus. I. 39, 2. p. 170. sq. Eurip. Suppl. 759. 761. eons. Taylor in Lys. Epitaph. p. 105. alchen in Herod. IX. T. p. 1066. Gais . raeclare Strabo, cuius verba apposuisse Xpedit IX. p. 411 sq.)r,,Πλαταιαὶ δε - πο τω Κιθαιρωνέ εἰσι μεταξυ αυτου καὶ

Θηβων κατα τὴν δον τυ εἰς Ἀθήνας καὶ Μεγαρα ἐπὶ των ρων τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Μεγαρίδος. ἰδιγα Ἐλευθεραὶ πλησίον , ας οἷ με των Παται ν, οἱ δε τῆς Βοιωτίας φασίν. Iam totum spatium Athenas inter et heia has interiectum, quod non fuisse integri unius diei e Ioeo Corn. Nepotis adnotavit Barthius ad Stat Τheb. XII. 163.374 661. T. III. p. 1453. sq. 1484. 15 42. emetiri licet horis duodetim redecimve teste Gellio It Os r. p. 56. Cons. Itin Anion. p. 325 sq. Meletius Geogr. p. 344. quem pugnantia loqui indicavit obhousius Iourn Vol. I. p. 283. not. subi Hamaeis autem iter facienti in regionem Atticam superandus erat Citihaeron, qua parte demissior flexuque

12쪽

Ien interruptus iam Isianiorem Ostendebat superatis angustiis ad ipsum montis pedem occurrebant Meti herae campusque urbi a lectus, Menoen Atticae pagum contingens Verba sunt Hemsterhusi tu Lucian. Vol. II. p. 535. Eas fauces Boeoti Tria Capita, Quercus Capita appellabant Athenienses Philostr. Imagg. II. 10.). in quibus quam supersunt operum munitionumque reliquiae Viris doctis praebuerunt dissentiendi materiam. Vid. Odola. uelleriis in Boeir. Encycl. . I. p. 215 sq. Herodoto vocantur IX. 38. 30. rαὶ ἐκβολαὶ αἱ πιθαιρωνίδες, - ἐπὶ Πλαταιέων γερουσι τάς Βοιωτοὶ μεν πρεῖς Κεφαλα καλέουσι, Ἀθηναῖοι δε Βρυος κεφαλαζ lausaniae IX. 13, 3. p. 48. κατα Κιθαιρῶνα ἐςβολ h. Xenophonii V. 4. 47.ν αδ υπερ τῆς κατα τον Κιθαιρῶνα δου κρον. .. ibid. 14. 59.ν ὁ κρον. et sunt sereeadi angustiae intelligendae, sicubi Cithaeron transiri dicitur Xenoph. V. 4, 36. T. 38 41 55. I. 4 5. 25. llutarch de Gen. Soer. XXV. Vol. X. p. 354.) Nam lataeis per Quercus Capita Eleuthera perveniri Hemsterhusius a. c. Vere collegit ex Herodoto et hucydides III. 24.), ubi lataeenses, qui obsessa urbe de nocte eruperunt, narrantii ut hostes allerent viam quae Thebas serebat ingredi simulque ridere τους Πελοποννησίους την προς Κιθαιρωνα καὶ Αρυος Κεφαλάς την ἐπ'Ἀθηνων φερουσαν μετα λαμπάδων διωκοντας Idem effici ex aenophoniis duco, qui est in Hist. r. V. 4, 14. nos supra diximus monstrarique a ausania IX. G. 2. vidit Arusin mellad Vol. II. . I. p. 9. 10. Itaque nescio an pro Eleutheris Erythrae ponendae sint apud Xenophontem 1 α καὶ τὴν μεν δι' Ἐλευθε - ρων δόν αβριας εχων Ἀθηναίoi πελταστας ἐφυλαττεν, ὁ δε Κλεομβροτος ἀνέβαινε κατα την ἐς Πλαταιὰς φερουσαν.

Imoωντες δε οἱ πελτασταὶ περιτυγχανουσιν ἐn τω κρω φυλάττουσι τοι ἐκ του ἀναγκαίου λελυμένοις. - et Ουroυς κεν παντας εἰ μὴ τις ἐξέφυγεν οἱ πελτασταὶ ἀπεκτειναν αὐ- τος δε κατεβαινε προ τὰς Πλαταιας ετ φι λιας ουσας. Dptavit hoc olim DodWellus in Anall. Xenoph. ad Olymp. c. 3., ad erSus quem vereor ne irrito conamine insurrexerit Schneideriis p. 367 Nimirum Erythras ab Atheniensibus obsessas commemorare hic unice commodum erat propterea, quod Eleu-

13쪽

theris a Chabria oecupatis Cleombrotus ad aereus capita et Plataeas procedere omnino nequiverit cons. e. 4 50 Poterat antem resipia ea via, quae Thebis recta lataeas erat, per Erythras et Hysias in urbem Eleutheras atque Atticam iri, quod deveritonium ut capesseretur belli tempestate nonnunquam usu venit Velut Iataeenses apud Thneydidem eo, quo diximus, oso in via, quae hebas ducebat, sex septemve stadia progressi illinc divertentes ad dextram iter Cithaeronem versus sectebant ἐς Ἐρυθρας καὶ δειάς, deinde potiti monte evaserunt in Atticam. Quae olyaenus Ι. 19,

3. p. 584. q. tradit in modum hunc is μην ουδε την ἐπ' Ἀθηνων οδον ἐτραποντο αλλα την ἐπὶ Ῥηβων ως ηκιστα αν κατα ταυτην διωχθεντες. roe ουτω συνέβη.Aακεδαιμονιο μεν δια του Κιθαιρωνος ἐδίωκον οἱ δε Πλαταιεῖς ἐκ τῆς Ἀδου τῆς Θημαῖκῆς ἐκκλίναντες ἐπανῆλθον ἐς τας Θηβας κακεῖθεν Ἀθηναω διεσωθησαν, ubi depravata sic reficere ἐπανῆλθον ε ' ιας occupavit atokenarius in Herod. V. 4. p. 623. Eadem arte Neocles Boeotorum praesectus ex improvisollataeas opprimere molitus, id quod voluiteXequutus est, o τους Θηβαίους -- ου τὴν ευθεῖαν αποτῶν θηηβων την τε ἐπὶ την πεδιάδα, την δε ἐπι Τοργιῶ ηγε προς Ἐλευθερῶν τε καὶ τῆς Ἀττικῆς, ν μηδε σκοπος ἐrετακτο PauS. 1, 3. p. 6 Adde quod Graeci ab Eleusine inde Oπέκγro rς Βοιωτίης ἐς Ἐρυθράς - καὶ ἀντετάσσοντο επὶ τῆς υπωρείης του Κιθαιρωνος Herod. IX. 19. Mysiae quidem atque Erythrae in Parasopia sitae Eurip. Bacch. TOT Strab. IX. p. 404. 409. Eleutheris lataeas iter satienti sunt paullu- Inm a recta digresso ad dextram Ρausan. IX. 2, 1. P. T. Messeling. et alchen in Herod. p. 622. 23. , quae quam prope ab urbe lataeensium absint inde iudicatur, quod qui apud Hysias constituitur exercitu subest sano Androcratis Herod. IX. 25. , quod supra dictum est Thebis lataeas aecedenti ad laevam esso. In hoc ipso, opinor, bivio, unde aut 'siam et Erythras ibatur aut lataeas, Auliopam geminos enixam esse refert Hyginus sab. VII. p. 23 Munck. Iocorum aliquanto curiosiori reliquis, qui ultra Eleutheras eum parium editum significant vid. Valchen Diair in Eurip. Fragm. s. VII. p. 59. b. c. p. 62. a. cons. Timagoras apud

14쪽

Schol. Phoen. 159 p. 46. Deinde sacra via, qua ine-niensium Pythica legatio atque Atticae Thyades Delphos vadebant, memorata Ephoro apud Strabonem IX. l. 22. Herodoto VI. 34. ausaniae X. 4, 2. P. 1 TT. Primum superata Eleusine Meurs Eleus. c. XXVII. p. 82. in has sauces insinuabat, hinc ad Thebas Schol. hoen. 38 p. 15. M-gum Aesch. Sept. p. XI ed. eig. et in agrum Haliartium Pausau. U. 3, 1. Vol. III. p. 140. IX. 33, 1. Vol. IV. P. 12 I. , inde Lebadeam Geli Nocti. Att. XII. 5, 1. 3 ei Chaeroneam ac Panopeum dirigebatur Pausan. X. 35 5. p. 336. alutarch. it. Lysand. XXIX. Vol. III. p. 1 TI.), postremo per Daulidem Delphos ras demittebat vid. Odola. Muellerus Or-μοm. p. 36. Dor. I. p. 241 Theseo hoc iter praedicabant Athenienses munitum et tutum redditi in Schol. Aristid.p. 10T. Fromin. a Iatronibus, quibus Eleutherae et loca Cithaeronem

adiacentia insesia erant et periculosa iam olim ab heroum usque saetate. Quae huc facinni lubens praetereo, ut quae sollertissime pertractata sint ab Hemsterhusio in Luciau. I. c. p. 535.536. His ita expositis concinne possunt geographorum rationes castigari ordinarique Vana igitur atque inanis est opinio Barbiei Bocagii in Stanhopii topograph illustratin the batile os Platea p. 130.), duas extitisse fauces, alteras, per quas Graeci eum Mardonio debellaturi adventarint, alteras eas, quas vocarent uercus Capita Cuius errorem num merito exagitavisset dola. vellerus Orchom p. 489. Musius tamen

Hellad. FOLII. P.M. p. 10. in eandem haudem se abripi passus est Verum et ipse mellerus in orchom. p. 488.480. et ocis Encycl. T. R. p. 15. 216. T. M. p. 255.

eum aliorum, quae supra protulimus, tum Strationis immemor minus recie statuit, viam principem Orsam illam a portis Ogygiis Orchom p. 486. Thebis heutheras atque Athe-

uai duxisse ter Mysias et Erythras. Sehhenio tamen in Ephem. Schol. an. MDCCCXXX. feci. . r. O. P. 155. id persuasum est, qui quidem errorem a uellero acceptum eo amplificavit, quod Thebis Eleutheras proficiscentem negavit Potnias contingere. Etenim illud iam evidens est, Thebis lataeas viam esse per Potnias eamque non ita Iongo a

Plataeis intervallo ita diffudi, ut sinistrorsus iter aieat ad

15쪽

Ηysias atque Erythras. Ad hoe nullii ex Ogygiis portis iter in hanc regionem fuisse suo loco commoustrabitur moaulem loco par est etiam reliquos Boeotiae et Thebani agri aditus patefieri. Primum igitur interelusis Eleuthera in angustiis Peloponnesii ut d Iinarent ab Atlieae transit Thespias iter aciebant per uostheu et Creusin Xenoph. Ust. Gr. V. 4, 16 18. VI. 4, 25. 26. . De quo itinere haud integre sensit Odola. uellerus Orehom. p. 489 et qui eius opibus saepius numero laeti abusus est rufius elΙad. Vol. II. P. I. p. 493. Cavendum est enim magnopere, ne Cleombrotus putetur Boeotiae nos non per Cithaeronias sauces intrasse. Sed tuo lare confici in detrimentum cepisse Plutarchum in vit Lysandri XXVlII. Vol. III. p. 169.:

Παυσανίας μεν κυκλω περιελθω δια του ι θαιρ εὐ- τος, μέλλεν εἰς την Βοιωτίαν εἰςβαλεῖν Aυσανδρος δε διαΦωκεων πήντα, pe promptissima et, ne alios nominem, Meinelii Quaesit Scen. Spee. I. p. 15. not. et antenti tu Propert. p. 907. auctoritate satis commendata si resarcien dum Παυσανίας μεν, ou κυκλω περιελ θῶν, δι του

Κιθαιρῶνος μελλεν εἰς την Βοιωτίαν εἰσαλεῖν. Sunt deinde, qui Boeotiam petentes Phyleu castelliti praetereant transscendantque arnethem montem vid. Gellius It os r. p. 42. et quos addit Κrusius Hellad. p. 11. not. 40. cons. Plutarch. vit Lysandr. XXXVIII. p. 169. Denique eo via est a Parnethis parte, quae in orientem solem speciat, X- orsa, hinc porrecta propter maris littus per Oropum et aisnagram Dicaearch. vii. Graec. p. 185.186. rus. l. d.). Praeterea et τὴν κατα Θεσπια et τον κατα καλον παροδον ostendit Polyaenus II 1, 11. p. 124. et II. I, 25. cons. Schueider in Xenoph. Hist. Gr. p. 385 379. Herod. IX. 15.

Et colus quidem oppidum a via, quae hebas lataeis seri, stadia sere quadraginta remotum Ρausan. IX. 4, 3. p. 16. situmque erat in Parasopia Clinton, Fasti Heli. p. 395. not. 1.). Quo lataeis si profecturus es, iter movendum est ad Erythras ' Xenoph. V. 4 40. cons. Herod. IX. o. et Vesseling. p. 1064.)

16쪽

Iam ut orem recensum et descriptionem exhibeamus, quae cire Electra porta visebantur, huc ex lataeensium finibus ansaniam recordabere appropinquasse. Quare he- Ierus Itin. p. 3TT. d. mst. Μnsgravius in Eurip. Suppl. 663. Μarkl. p. 133. X. Lips. singulorum, quae spectarit Pausanias, positum ex itinere, quo Thebas ventum esset, definiri recte existimarunt; eontra Hermannus in Suppl. 681. P. T. q. non assequutus ille mentem heleri, lebetisinsin ausan. IX. 17, 2 p. 56. et Schoenins p. 155 rati ea enumerari tanquam ab urbe spectata per errorem lapsi sunt, quem nunc non vacat sus redarguere. Ipse Pansanias primum eo repugnat, quod narrationem suam ita explicavit, ut itineris, quo Thebas perinstravit, tenor videretur suisse unus e perpetuus neque ego perspicio, qui ermannus ' ex descriptione Proetidum, unde abiit ad Euripum Ρμusanias, coniecturam potuerit sacere de Electris. Deinde ut ambulmerit Pansanias Thebis egressus, debuit is coeco quodam impetu ferri, qui per agros ab urbe remotiores palatus c. 10, 1. demum inviseret ea, quae in utraque parte portae c. 10, 2. Sq. e. 11. collocata erant. Mitto quod ratione emanni rata habita Ismenus fluvius occidentale potius hebarum Iatus alluere dicendus est, quam quod in orientem solem Vergit mitto alia. Non longe igitn ab Electris iuxta viam, qua Plataeis Thebas itur, sui eorum, qui proelio cum Alexandro et Macedonibus facto mortem oppetiverant, commune Sepulcrum πολυανδριον Κirchm de Fun. III. 14. p. 442. . V. Ρan-San. c. 10, 1. p. 35. Ante Electra antem a Thebanis certamen capitis et famae conserium Arrhianus etiam testificatur in Exp. Alex. I. . Ibidem alter sui Iocus communis, si Pindari Scholiastae in Nem. IX. 52 p. 764 deberemus uetoritatem habere, qui militum Argivorum cadavera septenis m-gis ad septenas portas exsirnciis arsisse perhibet ἐφ ἐκάστη γαρ πυλη πολυάνδριον γενετο Thebis enim combustos ait indarus Olymp. I. 15 sq. Nem. IX. 24. quos a Theseo Eleutheris conditos Athenienses iactabant. Verum dum pestis ob Oedipi acinus divinitus missa Thebis ineumbi apud Senecam in Oedip. 12T. Longus ad mane Properatur ordo Agminis moesti seriesque tristis aerei et tur-

17쪽

bas ninnios petenti Non satis septem patuere portas. Denique illi etiam Macedones humatos redo, qui bello, quod modo diximus, a helianis intersecti essent. v. Diod. XVII. p. 497. C. d. Rhod. Sed a Thebanorum sepulcro et ab Ismeno non multum distabat campus, ex quo ingestis a Cadmo arti serpentis dentibiis parti provenisse serebantur. Rusan. t. 10, 1. p. 35. Unde quae lux Sophocli Antig. 1122. ω Βακχευ, ακ χαν μητροπολιν ἐβαν μίωνπαρ γρων 'Lσμητο ρεέθρων αγρι ου τ' Ἐπὶ σπορα δρακοντος assundatii praeteriit Εllenditum in ex. p. 447. Nec Statius neglexit in Thebaide sua memoraret Aoniam et diri- novalia Cadmi II 645. foetum agrum Cadmo IV. 435. Cadmeum ampum VII. 328. , aut λογχης πεδία poeta nescio quis apud Iutarchum Reip. Ger Praee.

XVII. Iol. ΙΙ. p. 173. ' Iouiso αρχεις, ποTεΤαγμένης πο- λεως ανθυπατοις, ἐπιτροποι Καίσαρος ου ταυτα λοπχης πεδία ουδε αἱ παλαιαὶ Σαρδεις ιδ 4 1υδων ἐκείi η υτα- ιιις ευσταλεστερα δεῖ τηνδε λαμυδα ποιεῖν adeo hucusque non intellectus, ut Reiskius hanc scripturam coniectaret υταυτ Ἀλόπης πεδία. Nihil vero ad Plutarctium iste siquis fuit Alopae campus Thebanum agrnm V Ionsius epist. ad Gudium p. 212. in GraeV. Syntagm. ego arbitror appellari hac voce, eum qua comparationem quandam alient λι μου

πεδίον, quod in proVerbi apud homines Alexandrinos fuisse aiunt Ρlutarch. Ol. XIV. p. 590.), νευου πεδιον Erasm.

tarch de Ser. Num Vind. p. 115.), λειρι ν ατης Hieroci Comm. Carm. Aur. p. 355.). Quodsi quaeris, unde λογχης potissimum vocabulo Spartos poeta designarit, partorum galeas Euripides hoen. 39., gelga Chil. X. 19. p. 380. tesSi., Claudianus de Land Stilic. I. 322. clypeos Iuvenalis Sat. XIV. 242 celebravit, sed diligentissimus quisque rerum reconditiorum scrutator hastam, curtis prima acies de Ulcis amaruit, ni resert Ovidius et III. 10T. Nimirum sicut elopis progenies eburneo humer insignis fuit, ita partorum posteros in corpore habuisse impressum hastae signum tanquam notam genitivam praeter eos, quibus usi sunt Victorius Var. Leeit. VIII 16 p. 186. q. et Ionsius p. 216. q. testis est

18쪽

Iulianus Orat. I. p. 81.4 C. Cuius rei significatio, opinor, delitescit in Euripidis versu, qui est in Suppl. 5T8. ἔλθ' ως σε λογχη σπαρτος ἐν πολε λαβy, eamque Pindari verbis Isthm. I. 10. Σπαρτων - καμαντολογχῶν sublegiam esse non plane infitias civit Onsius p. 2IT Sed quin poetae, de quo agitur, dictum certo lumine a nobis illustratum sit, vix ulla relinquitur dubitati propterea, quod afferre habemus, qui illud ipsum imitando expresserit. Is est Procopius, qui tu epistola ad Musaeum haec posuit ' πιλοις μiν γαρ αλλος μέγα φρονεῖ ὁ Ῥυδος χρυσεν, ὁ Σπαρτια - της τερ χορατι χορδαῖς Ἀριων commode usurpata ab Io. Meursio inmisc. Lacon. II. 2 p. 5. Et Spartiatas quidem cum Iuliano l. d. et Gregorio agiangen Epist. XXXIX.

p. 685. Procopius apellavit, quos alii rectius Spartos appellant. cons. Buenemannus in iactant. Instiit. ΙΙΙ. 4, 3. p. 295. Bochartus Chan. I. 22. p. 490. B. et Siebelisius ad Ρausan. VIII. ID. I. VOl. III. p. 236 Consentaneum estantem pristinum scribendi genus huic versui restitui in hane sere speciem ν τα δ' οὐχι λογχης πεδίον, im αδ αι παλαι Σαρδεις. quemadmodum quae apud hucydidem VI. TT. leguntur u 'γωνες αδε εἰσὶν ουδ' Ἐλλησποντιοι sic mutata protulit Aristides T. III p. 651. d. Cant. υκ 'γωνες αυ-- εἰσιν hebas igitur ab excellentia bellicae virtutis vides amplissime audari. Sardes divitiarum magnitudine, quas urbes Vetustate augustisSimas composuit Nonnus Dionys. XLI. p. 1056, 21. Et in Sardium antiquarum commemoratione requenter versati sunt scriptores v. Bianor Epig. v. 1. 3. in Anth. al. IX. 23. Spanhem in Callimach. h. in Dian. 246 p. 208.3, quod illius opulentiae ipsa vestigia aetate posteriore aboleverunt. V. Laurentius Lyd. de agg.

I De Pelopidis exposuerunt Ernsdorsus intimor orati VIII. . p. 546 sq. Iacobsius in Philostr. Imagg. p. 588 595. et de aliis aliarum familiarum genitivis signis iccarius Observ. Hist. Polit. Decad. . . lexander ab Alexandro Gen. Dier. lib. II. I9. T. I. p. 455. usgravius in Soph. Electr. 255. In mentem mihi venit Theophrasti, apud quem homo iustidiosus c. XIX.

19쪽

Spartos Thebani reserebant terra editos esse, ausanias paullulum de via dextrorsum declinans pervenit ad collem Ismenium templumque Apollinis c. 10, 2. p. 35. , quapropter notandus est Natalis de Comitibus, quod verba Aristotelis Mir. Ausc. XLV. p. 294. Bechm. λεγετα αυτους ςαχθῆναι εἰς το καλουμενον 'Ισμηνιον ἐν Θήβαις sic reddidit dicuntur illi in timentum dictum intra Thebas tiisse introducti. occurre tamen hic nobis aliquis proferens, quod est apud Sophoclem sed Reg. 20. ora M. φυλον in Πιμε--τον αγοραῖσι θακεῖ προς τε Παλλαδος διπλοῖς ναοῖς ἐπ'

'Iσμηνου τε μαντεία σποδω suo loco nescio an fiuI-Ιus uram interpretum non dicam imbecilliorem sed siuisteriorem usquam sit experius. Etenim cum reliquis omnibus Paschalius Coron. IV. 12. p. 240. d. Lugd. 1661 Thebanorum multitudinem scribit in foro aedisse lux a gemianum Minervae desubrum et ad timent fatidicas aras; atque scio insolentiae numeri pluralis idoneam excusationem parari ab exemplo Homeri, qui Phaeacum larum αγορας appellaverit Odyss. ΙΙΙ 16 Esto; in foro duo Minervae delubra suerunt at vero templum Onea Minervae in Cadmea, Alalcomeniae in urbe positum fuit momoloiae autem minor est dignitas, quam quae huius loci honorem sibi queat

proprias quasdam sui generis notas iactat, quibus a natura provisum atque praecautum Sit, ne quando Puerorii sat subiesctio. Sunt autem ea nota lepra et Vitiligo, quae quamυis, ut Celsi de medicina V. 28, 9 p. 54I. ruus. Verbi utar, Per Se ulium e riculum asserunt, tamen foedae sunt et ex malo comoris habitiιfunt, suntque αἶσχος μαλλον et νουσηριατα, ut ait Hippocrates Bassect M. T. II. p. 182. Lind. Qui adduntur ungues magni νυχες μεγαλοι itales Sint a nemin Edum exploratum est. inimctvero latet neque enim huc pertinent oculorum pura, de quibus Foesius in Hippocrat. Praedici. II. Seci. II. p. 84. D. intelligendos ess Unglle Scabros νυ ἴας λεπρους, quos meminit Hippocrates s Liquid. Usu Vol. II. p. 160 Κuehn. siquidem haec omnia imρetiginis genera oriuntur in Pedibus et manibus atque ungues quoque infe stant, auctore Celso de edicina I. c. II. p. 359. q. cui accedit Pollux IV. 25, 3. p. 2I9. ιχῆνες τραχῶς, πολλα ἐλκώδεις - νθ είροντες τοὐς νυχας. os igitur ungups tantum abest ut homo ain ulcere detrahat Plin. at Hist. XX. 85. T. VI P. 648. FranZ. , ut pyscat curationis Securitate.

20쪽

vindicare. Videsne, ni sorum evanescat, sora emergant Iam vero num solum Thebis extitisse sorum consentiunt Xenophon Hist Graec. V. 2, 29. lutarchus de ea. Socr. XXXIII. Vol. X. p. 364 365. Arrhianus Xp. Iex. I. . Quo accedit, quod sententia consormatio, qua Apollinis et Minervae res conigaiae atque implicatae sunt quam fieri potuit arctissime, id cogit, ut Ismenium quoque in foro fuisse statuatur. Illud vero quis spreta Pausaniae auctoritate assi maverit soro adiacuisse Itaque, ut ego existimo, supplices hebant 'sederunt apud deorum templa non dumtaxat in soro, sed congregati haud promiscue videin enim cogitando verbi originem Sophocles hic quoque sermonis novitatem consectatus esse. ii de quominus dubites, e Luciano caromen. 10. Ol. VII. p. 28 habe μυρμήκων αγοραν et exlhilostrato Imag II. 10. rosa et co et 1υχων et e liο-ma Magistro p. 804. κυνῶν γοραν, Hyperidem denique considera, cuius haec Verba Sunt in Guar. λει χρησ. apud Bekkerum T. I. p. 330. Ἀγοοας Υπερίδης αντὶ του συνοδους.Aέγει γαρ ε τω Περὶ Πολυευκτου, to ουτοι πολλάκιδωγορας ποιουνται. Deinde et hos civium coetus et illos,

qui ad Oedipum preces vertunt . . ἱκτηρίοις κλάδοι- σιν ἐξεστεμμένοι, cum aschalio p. 240 241. arklando in Eurip. Suppl. TO. p. 83. Brunckio, aliis, etiam Ellenditus ex Soph. p. 568. acit ramis instructos. Adeo nihil prosuit Elmsteti ad Euripid. Heracl. 125. p. 63. monitum, quo percepi equidem mihi persuasi illos hsbanos suisse ramis exutos. Etenim constat ab hominibus supplicantibus frondem oleaginam manu gestari et in deorum aris deponi solitam suisse. ositis igitur frondibus supplicantium

apud aras, quae ante regiam erant v. 16), consesqum suisse et Veteris religionis constantia edocet et luculenter ipse declarat poeia eo loco, quo cives sublatis rami humo S- surgere a rege iubentur his αλλ' υς ταχιωτα, παῖδες, μεῖς

με βάθρων 'Lστασθε, τουσδ' ἄραντες ἱκτῆρας λα- δους Ergo hoc inculco, sententiae lutarchi de And. Poet. V. Vol. VII. p. 85. a quo Sophoclis versum male inteliscium ut dicam nulla unquam extorquebitur machina, haud leve firmamentum ac robur iam a nobis adiectum esse.