장음표시 사용
41쪽
Βοιωτία o προσθεν οἱ Θηβαιοι uαθον εἴσω IH ν παρεληλυθυτα -δν, πριν ἐν ' χηστω γενέσθαι ξυν τῆστρατιο πασν - ' δε Ἀλέξα3δρος ξ ' χηστου ρας ν;ωστεραία προςῆγε προς την πολιν ταν Θηβαίων κατα τό του γολαο τεμενος ου δὴ καὶ ἐστρατοπέδευσεν, ἐν διδοῖς τι τοῖς Θηβαίοις τριβῖρον, εἰ μεταγνόντες ἐπὶ τοῖς κακῶς ἐγνωσμενοι πρεσβευσαιντο παρ' anoν. οἱ δε τοσουτου ἐδέησαν ἐνδοσιμον τι παρασχεῖν ἐς ξυμβασιν, ωςτε - ηκροβολίζοντο ἐς τας προφυλακάς - καὶ '. ξανδρος - ν υστεραία ταλαβων την στρατιαν πασαν καὶ περιελθων κανατῶς πυλα τας φερουσα ει Ἐλευθερας τε καὶ xv Ἀττικον ἐστρατοπεδευσεν υ πολυ ἀπεχων τῆς Καδμείας απεἐγγυς εἶναι φελειαν των Μακεδονων τοῖς την Καδμείαν ἔχουσιν. In his singulariter cessavit perspicacitas interpretum Omnium Animadvertantur vero haec. Iexander hebanos ad ossicium reducturus Onchesto prosectus in itinere haud procul ab urbe ad Iola sanum substitit deditque hebanis mutandi consilii spatium Diodor. XVII. p. 493. D. PIutarch. vit. lex XI. Vol. IV. p. 265.). Substitit igitur in ea via, quae est a portis eistis, de qua mox verba sa- ciemus. Verum ad roetides signa constituta fuisse Arrhi an et Pausania suasoribus contra monet Schmiederiis p. 20. Iam cogitatione tibi finge aliquid ad fidem aeque difficile atque hoc ducem dum urbem aggrediendi etiamnnm omnem moram lacia ita circumvenire, ut parte occidendati relicta,
ad quam primum accesserat, eam petat, quae ad ortum sotis spectat. Hoc tamen animo complexns esse Arrhiatius
creditur dumtaxat ab iis, qui Verba προςῆγε προς τἰν ολιντων Θηβαίων κατα τό του γολάου τεμενος sic sere scripta oculis usurparent: o δε Ἀλεξανδρος ἐξ 'Onvro αρας προς- ῆγε περιελθων την πολιν των Θηβαίων προς ὁ του Ιολάου τεμενος Sed hoc ipsum concedatur cum exercitu ad roetides Alexandrum restitisse. Quid postea A roetidibus postero die Alexander castra promovet, quo praesentius sit auxilium Macedonibus in Cadmea colloeatis Equidem in-
42쪽
iervallum quo arx a Proetidibus seiuneta suerit, non dimetior; perio adeo modicum fuit, ut amplioris cuiusque exercitus astra ante Proetides posita facile ad ipsam usque Cadmeam distenderentur. Illud igitur a imopere mirere, quid consilii sequutus rex non continuo itinere ad loca Cadmeae subieeta contenderit, sed ad Proetides arci satis propinquas agmen sustinuerii, proximo demum die illuc processerit. Et nostrae intelligentiae vim hoc sugit, neque Arrhianus id cogitavit nullo enim pacto qui a Proetidibus ad arcem pergit αναλαβειν τὴν στρατιαν πασαν καὶ περιελ θεῖν dici potest. Polyaenus quidem recte de Antipatro IV. 3, 12 p. 333. rἈντί-τρος ἐν τοι καιρῆ τῆς μωροηὶς την κεκρυμ ιεν Ῥυν
aliquid lepidum et vero ridiculum. Qui ad Proetides subsedit, is inde se commovet propius Cadmeae accessurus. Ergo relictis roetidibus Cadmeam praetergreditur; non hic locum capit, immo ad Electra procedit ibi subsistit, ibi castrametatur; ecce, iam illa tam prope ab arce abest nam prope absuit, quum ad Proetides moraretur. nodsi ad Eleetras exercitum constitutum esse oportuit a Neistis brevior via erat praeter occideniale Thebarum latus. I nunc et narra Alexandrum ad Iola sanum tendentem. At fuit aliud Iolai, ρψον, aliud τέμενος; a sui ἡρωον ante Proetides, τεμενος ante Neistas explicata ratio est a Neistis Alexander movet, circumit urbem, signa constituit ad Electras, subest Cadmeae. Audio; tu vero porro nitere et dic esse aliquid, quod sit sole illusirius Equidem haec non probabiliter Bed, eredo, Vere argumentatus super eo sano, quod hic ab Arrhiano commemorari potuerit, infra coniecturam pericΙitabor. Nnno ad ausaniam revertar. In hippodromo igitur, nempraediximus, Pindari sepulcrum erat Pausan. e. 23, 2 p. 80. , eui quum ab Atheniensibus armine Iiquando collaudatis statua posita suerit Pausan. I. . . p. 33. Aeschin. p. Heyn Pindar. r. p. 75.), quam diei Cuperus Conseer. Hom. p. I. a Thebanis posita fuit nulla, id quod expresse resert Athenaeus I. p. 10. B.
43쪽
De portis Ne1iis Pausaniae loeus est hic IX. 8, 3. p. 31. : ας Ληττας ονομασθῆναί φασιν ἐπὶ τψδε ἐν ταῖς
χορδαῖς νήτην καλουσιν αὐτῶ ταὀτην ουν την χορδὴν Ἀμφίον επι ταῖς πυλαις ταυταις νευρεῖν λέγουσιν. Cui Iectioni quum status controversia optimo iure moveri posse visa esset Melienario et lavierio, hic sub exemplo uituli commendavit mutationem hane νητην καλοεσι την ξυτυροτην, ille in Eurip. Phoen. p. 30. grammaticorum potius Ope fretus, quam vestigia litterarum, quibus institit Iavierius, persequutus νήτην καλουσι, την ἐσχατην', quo invento nihil exploratius habuit Cari Gotti Κulinius in Ind. Graecit. in elian Var. Histi. p. 24. VnIgatam tamen scripturam huic emendationi anteposuit turgi is in herecyd. p. 13O. auctorque extitit Siebelisius in ausan. I. d. p. 30., ut Siquis illam anteponit is orationis exilitatem mitiget tacito additamento voculae τινα Quo consilio nihil eqnidem movemnr. Namque hi subest graecae latinaeque proprietatis constructio, entu et usiis latissime patet et observatio nuis locis perquam impeditis Incem affert, quae Uc percognita est peramitenbachii in Platon Phaed. p. 285. Schaeseri in Ind. Graecit ad Gregor Cor. p. 986. Dissenii comm inlind. ena. IX. l. p. 492. Ut ab exemploriim copia satis ampla parcam, Platonis verba quae leguntur in Phaed. p. 107. in ora περπου χρονου τουτου μονον, ἐν φ καλουμεν τὸ ζῆν ad sententiam commodissime sic inverteris ἐν is καλουμενον ζῆν ἐστίν. Hoc considerato arduum non est definire Pansaniae verboriunsens im aliquem haud plane absurdum: in chordis est, quae postrema earn proprie appellatur. Fortasse tame praestat ansaniae reddere την τι την. Quam appellationis rationem minus explicate tradit Seholiasta Eurip. hoen. I 104. p. 232. Ληιται ἐπεὶ νεαται εἰσὶν, nec disertius Hesychius p. 675. Ληῖσι ταῖς πυλαις ταῖς πρωται καὶ τελευταίαις, quae ab eo mutuatus est havorinns p. 525. Quod ibi reperitur Νηῖσι, ab Heinsio quidem et Abreschio Animadvv. ad AeschyI. Ol. I. p. 106. transmutatum est in Νηιταις, mihi- vero facilius et rectius mutari videtur in ζίτησι iopterea, quod Hesychio verisimile est obversati in suisse ver-
44쪽
sum Aeschyli Sept. 456. cuius Scholiastae p. 101. Schueig. eadem laetenda est medela Quae serma enim placuit Amasaeo 'h et Albertio j ιδες ea unius Aeschyli libris nititur
tamquam fundamento sed adeo dubio, ut de gravissimis caus- Si disturbandum sit. Et vere dici Nelias coarguit Vel consen
saniae s. 8, 3. p. 31. 25 l. 4. p. 86. 88. dam quaeret liquis, qui VOX Aio in hanc speciem, quae Sub oculis Ostia est, diduci potuerit. Nee sane videtur esse expeditum,
quod recta via respondeatur; nam ut ei voci litterae voealis accessi legitime facta sit, non mediocriter laborabis, e tur Produeatur, caussam expiscaturus. Quare circumeundum StPer quasdam ambages, quas et codex ausaniae osquensis,
qui offert in c. 25, 4. NUDαῶν, in c. 8, 3. Ν σας, et Lae-ianii libri pandunt, qui penes urgotium si erunt p. 538. , in quibus consignatum est ad Stal. I. d. Ne istae. Ne histae Vix etiam me contineo, qui in eo, quod Vulgo editur in Pansaniae e. 25, 1. 4. υλε- quod ad Ioue ab re iubeo, Matere credam sigma litteram cons. Valchen An-n0it ad . . p. 238. Iacobs Additi. Animadvv. in Athen. P. 258.) Quid enim Nonne temerariae evitatis postulari debet, quis recusat etiam hinc id assumere, quod mini-
Sirat e Sychius optimus veterum formarnm custos Et ille quidem p. 675. haec: Λεῖστα Ἀσχατα, κατωτατα, quae deserpia in suum gloss trium intulit thavorinus Vides πτηνοι νηιστην significatu se aequiparare, disserre forma. N, ι--
στος autem accepimus pronunciatum Nnὶττος ore Thebanorum, quibus cum Spartanis et eorum colonis Tarentinis id commune SSet, ut litteram a sequenteo in inmutarent. Eam
rem Suo more edisseruit Valckenarius in Eurip. hoen. 16TI. P. 561., cuius copiis supplementum scripsit Boethhius in Corp. Inser fr. Vol. I. . . c. 1, 12 p. 24 Contrario modo accidit, ut quum apud Thucydidem extet νηίτης II. 24. IV. 85.
45쪽
apud Hesychium sit p. 6 6. νηῖστης στρατος. Itaque in posterum illud tenebitur, in voce eitae aut, geminandum, ut Boeotorum usus a vicinis Atticis adscuus sit eont mm-sierhus in Lucian Ind. oe. T. p. 300 8 P. 312 sq. Vol. I. , aut inserendum esse. Sed dixit Hesychius eisias esse τας πυλα τας πρωτας καὶ τελευταίας. Nove hoc videbatur et tam confuse, ut verba ultima καὶ τελευταίας silentio premeret Abreschius I. o. Nihil suceurrit, quod aeque idoneum videatur atque illud Hesychium hoc ita posuisse, ut ad ei-tharae chordas cogitationem referret, quarum prout ordinem ducis ex dextra parte vel sinistra, νητην aut primam habes aut infimam. Ceterum hi Ioeus ob singularem particulae καὶ potestatem iis se addit, qui eoaeti sunt a iurgio in Hellan. r. p. 21 T. Amphionis autem memoria quum Neista-Tum nomini semel adhaesisset, alii eas meide Amphionia
et Niobae filia appellatas memorarent Schol. Eurip. Phoen. 104. p. 232. , alii a Neide est et edonis filio Ρaus. IX. 8, 3. p. 31. Schol. Hom. Odyss. XIX. 23. . Filiam
tamen Zethi Neidem lacit Pherecydes r. XXIX. p. 130. idque convenientius iudice Valekenario in Phoen. p. 30. Nihil de Neidis orta Seholiasta Aeschyli Sept. p. 189. Quae ad veram vocabuli originem quam apposite diei sint non definio. Viderint isti. Denique nominis aueiorem esse Minervam atticam, quae Neii vocetur Iahlouinio Opp. T. I. p. 244. Mai. Minervam MFέτιν, nimirum virginiam νεαν adhuc parum cognitam, Sehwenckio in Etymologieis Memoriis p. 231 nuper placuit, quorum ommenta, ut quae Onsulari non ita necesse sit, satis esulatavit Siebelisius in Pausan. p. 30. eam quidem qualemeunque sententiam plene explicare nunc supersedeo. Illud unum iuvat recoIere, quod
a solo Apollodoro III. 6 6. portae Oneaides et Ogygiae discretae videntur. Erroris inde Apollodorem iuvimulavit
Muellerus Orchom p. 486. Sed quia ab eodem seriptore, quas reliqui Omnes memorant, omissae sunt portae Neistae, Porsonus in Eurip. Phoen. 115u. p. 83. ex LipS. hoc ο fuit Apollo runt scripsisse primo τας 's ρογέας η ' και- δαέ, deinde τας Nabέτας suscisco, sed 'ODevici omissum, postea in margine repoauum, sede sua alte m illud ex-
46쪽
putisse, id quod enm Reifigio amplexus est Sehoenins I. c. p. 155. not. mihi vero Ionge probabiliora consequutiis esse Valchenarius videines in Diatr. . de Aristob. Ind. XXXVIII. P. 20. not. 30. Apud Apolio rum pro τας ' καῖδας codd. mss. 'Oροπιιδας testis es Hoenius p. 618. Praebent; ω rim Vιτας nam habet et 12γυγίας Asch, memoraciotas nomen Nitiasse Metur mitto Doduellum, qui Neistas et Oncaeas nihil differre fide Apollodori tradere sustinuit inritin Vol. I. . II. p. 5T atque hae quidem de eius portae appellatione situm declarat ausanias. In via enim
quae ex ea est κατα τὴν δόν πο - πυλῶν των ηὶ - στων s. 25, 4. p. 88. ab Herculis signo stadia progressis fere quinque et viginti Incus est Cabiriae Cereris et Proserpinae e. 25 5.), hinc uinere dextrorsum flexo, sine idonea ratione scripsit uellerus Orchom. p. 482. stadia circiter Septem emensis Cabirorum templum occurrebat ibid. Ab hoc inde templo qui recta pergunt, deveniunt ad montem Sphingiuin c. 26, 2. p. 91. quo quindecim stadia abest urbs Onchestiis ibid. 3 p. 92. cons. Arrhian EXp. AleX. I. T.), Sed qui in sinistram partem se convertunt, stadiis circiter quinquaginta onsectis hespias attingunt Pausan. e. 26, 4.
P. a. q. Et ausanias quidem Thespias devertii, per qua e superioribus his partibus viallataeas serebat Merod. VIII. 50. alutarch. vit Lysandr. XXIX. Vol. III. p. 171. praeter pagum Eutresin Stephan. Byzant. P. 188, 24. , quae Vic κατα Θεσπιας παροδος vocatur Polyaeno cons. Xenoph. Hist. r. V. 4 48. Diodor. XV. p. 350. D.); Thespiis igitur reversita ansanias visit Haliartum c. 32, 4. p. 11 T.), AIM-eomenas c. 33, 4. p. 122.), Coroneam c. 34, 1. P. 124. . x Coronea inde adibantur Lebadea. Chaeronea, Panopeus, quo iter habuisse Pythicos Atheniensium legatos supra diximus l. 6. ὁδόν την ἐπὶ σαδειαν Corp. Inscr. n. 1569. u. V. 5. 18. P. T46. cons Bod Keil. Class. our. Ι. p. 235. Add. PauSRn. X. 4, 1. p. 176.) Atque haec erat δος κ ἐπὶ Φωκεων, de qua quae protulernn Valet enarius in Eurip. Phoen. p. 679. ei Siebelistuc in ausan. IX. 12, 1. p. 39. magis
etiam illustrantur locis alutarchi vit. Lysandr. XXIIII p. 169. vit Agesil. XVII. Vol. IV. p. 9T. Diodori XV. p. β68. A.
47쪽
Polyaeni V. 16 l. p. 495. cons. erod. VIII. 34. Lin XXXIII. I. Sed impediebant in has regiones proficiscentem valle interiectae viarumque angustiae et anfractus Xenoph. Hist. Gr. III. 5, 20. Polyaeu. II. 1, 24. p. 133 sq. et Frontin. I. 4, 3. Polyaen. V. 16, 1. p. 495. Diod. iv.
Il. α). Itaque non obscurum est, ex quibus portis malo omine egressus recta Coroneam contenderit Epaminondas cum Cleombroto rege proelio congressurus Diodor. XV. p. 36T. D.
p. 368. B.) Quippe eam ad urbem e Neistis iter patebat.
Conspieuum erat autem ani Neistas primum sep iteram Menoetei, qui quam nobili leto extinctus quibusque honoribus affectus sit, nunc non tempus est enarrare. Sed quibus punest, ea snppeditant Si sonus Chron. Α Μ. 2785. Darisius in te Tusc. Dispp. I. 48. Ιοnsius Epist ad Gud. p. 215. sq. In eo igitur tumulo nata erat malus punica, cuin poma simul ut maturuerant rupto exteriore cortic sanguinis niddam simile exerebant, quod miraculum visum a Pansania
c. 25, 1. p. 86. perseriptu dignum habuit Barthin in Siat.
Theb. X. 51. . III. p. 1244. E autem loco, in nem publico funere Schol. Eurip. Phoen. 1319. not. o. p. 274. Stat Theb. X. 85 sq. cons. Oens de epotaph. VI. 3. p. 145. Menoeceus elatus est, Thebanorum regni sopitIerasuisse docet Statius Theb. X. 88 sq. ,,Η sertis, hi veris
honore soluto Accumulant artus patriaque in sede reponunt Corpus adoratum , quae Vetus Scholiasta p. Barth. p. 1254. sic interpretatus est: Maiorum suorum sepuleris inserunt, qui fuerunt reges Thebanorum. De iisdem sepulcris Seholiastaliud. l. VI. 22. p. 287. cui pristinae scripturae integritas supra a nobis restituta St, tamquam de sede, in qua repositus Polynices, cogitationem Suscepit, utpote qui hoc probe uim teneret, non Ionge a tumulo Μenoeee Eteoclem et Polynicem occubuisse mutuo ei transfixos. Cuius reriaminis ut maneret memoria, pila illi erecta erat super imposito cui lapideo PanSan. c. 25. 2. p. 87. ,
cuiusmodi columna insigne sui Epaminondae sepulcrum id. ΙΙΙ. II. . Vol. III. p. 13. De loco lugnae in eandem
48쪽
em Pausania sententiam videtur concedere Statius, apud quem Eteocle muttigit 2 ιstae VIII. 354.); aliter est apud Aeschylum Sept. 628. et Euripidem Phoen. 123. qui Eteoclem laciunt portas Crenaeas tuentem. Quare Schoenius P. 159., ni ab Euripide et Aesehylo omnia e rerum veritate Proponi sumpsit, ne ab illis aliquid novi in constanti Thebanorum fama motum esse eogeretur lateri, rationibus qui-bn idam ab eisigio initis usus ius poetarum tragicorum et Pausaniae ita aequavit, ut eampum, in quo fratres perierint, medium portis Crenaeis et Neistis interiacuisse pronunciaret. Quo invento non est quod sibi ille placeat. Ait enim Euripides V. 1570 sq. cons. ΜMkland in Suppl. 401. p. 102.
Polynicem missa Crenaearum expugnatione eum fratre in singulare certamen descendisse ante portas Eleetras Eme δ' ἐν Πλέκτραισι πυλαις τέκνα λαοτροφον κατα λείμακα
λόγχαις οινον ε αλιον ατηρ. At fortasse leve id est; decertarunt ante Crenaeas medias inter Electra et Neistas. Ergo is ipse memoria falsus est, ni salii negainr. Sed eouficient Schoenium vel ea, quae infra proserentur. Omnis haec regi Neistis praetenta vocabatur 2υρα Ἀντιπόντὶς, quoniam quum Polynicis cadaver tollere, sublatum tamen scribit hilostratus Imagg. II. 20. --γisset, illud protractum in ardentem Eteoesia coniecit pyram, quae verba sunt Caelii Rhodigini Lecti Antiq. XXI. I. p. 1179. B. Ρausania c. 25, 2. p. 87. duce aliquot monumentorum descriptionem eo loco persequitii. Statius denique, qui in Ismeni vicinia id evenisse finxit, voluit tamen hunc campum pro consecrato haberi, si Barthius T. III. p. 1496 sq. reetestatuit hanc fuisse antiquam versus 44T. Theb. lib. XII sormam: ViX ea, quum Subiin campos tremor aliaque tes-
qua Impulit. De qua scriptura liberum unicuique iudicium
esto. In eodem tractu locus monstrabatur, in quo Iuno dolia
Iovis decepta iusani Herculi mammam praebuisse tradebatur Pausan. I. α). Secus Diodorus IV. p. 21 T. A. B. , qui ab
Alcmena Iunonis invidiam verita narrat puerum in e campo, qui πεδίον μακλειον lippellaretur, expositum, Sed inervam, quum lari eo devenisset, insaniis admiratione captam Iunoni auctorem fuisse, ut ei cum laete vitam reddereti ale-
49쪽
risque quidem irenti aciei origiliem serelatis videbatur hoc in eoelo accidisses v. uncker in Vgin. Poet. Astron. II. 43. p. 418. Needham et Nicias in Geopon XI. 19. p. 822. . vcrum Thebani, quo patriae gloriam enmularent, Iunonem et sugentem Herentem de coelo in terram evocarant. mine traiecto amne Dirce Pausania. in AEnburbium pervenit et ad Pindari aedes, quibus suberat Panos sanum et templum Rheaea Ρindaro dedicatnm Pausan. c. 25, 3. . T. Schol. Pindar. yth. III. 139. p. 34. Boeckh. arthen. r. II. p. 591. sq. cons. elcher in hilostrat. Imagg. p. 464. sq. 3. Notum est, tantum indari honorem fuisse cum apud Lacedaemonios Thom. ag. de vi t. indar. Vol. II. p. 156. tum apud Alexandrum, mi Thebis aptis et posteris 'in et domui parceretur vid. oenigius in Aelian Var Histi. XIII. T. p. 664. Eur δ' Ἀλεξανδροι, Φιλιππιάδαο μενοι τῆς '
Καδμείων φίκοντο Μακηδοτες αστε περσαι Πινδαρεων με γαρα - οὐχ η ι ατο θεσπιδαε πυρ, ut est in carmine, quod
legitur apud Heynium p. 159 Alexander ab Alexandro Gen. Dier. lib. V. 24. . II. p. 331. unde sua deprompserit ne- Scio. G, Apud Phryges pardaias pro foribus afflam Ηο-
mero teste a gnum ianvinnitatis erat, ne hostium incursibus palerent. Alexander Nero captis Rebis, ut Pindari domui parceret, illam inscribi iussit. Et temperatnm est aedificii parietinis, quas visitavit ausanias, diutissime, mi- quidem eae a Graecis hodii que ostentanin teste Hobhonsio Vol. I. Letir. XIX. p. 279. sq. Porro circa viam, quae Neistis Onchestum ducebat erant tempIa Themidis, Agorae Io is et arcarum et ultra haec signnm Herculis Rhinocolustae Pausan. c. 25, 4. p. 88.3; inde, ut diximus, apparebat lucus Cereris Cabiriae et roserpinae quo stadia sere septem distabat aedes Cabirorum sid ibid. 5. p. 88. 3. Α, hoc Iano cliineres in dextram converso Veniebatur ad grande delubrum Herculis Hippodet et in campum, qui Teneri dicebatur Pausan. c. 26, 1. p. 1.), commemoratrima Seholiasia Pindar. yth. I. i. p. 64T. et Strabone ri. 7 Scribendum existimo μενοινῆ vid. Sohaeser. Meleti. crit.
50쪽
stremo iuxta hanc viam erat Laii sanum τὸ Ου - Ιου τέμενος Sic enim ut rescribatur in Arrhiani Ioeo, quem supra vitii postulavimus, sert 'opinio et coniectura nostra. Nimirum eius sani memoriam ab uno Arrhiano proditam elarior Iola fama obscuravit atque obruit. Et poterant ut erant in nominibus exarandis parum accurati librarii graeculi res Latio Iola lacilius et proclivius confundere, nam Aeolum et Laium, quod lacium est aliquoties. Sed quod non dubito quin hanc emendationem meam tamquam temeraria andacia machinatam nonnulli reprehensuri sint haud medioeriter, illud velim reputetur, excogitatum hoc esse ad abluendam deserinitatem loci insigni socordium hominnm agitio aperte dein pravati fidemque scriptoris in his rebus subtilissimi aeque vindicandam Lati quidem monumentum quamvis constet apud Phocenses in ipsa via Schista fuisse Pansan. X. 5, 2 p. 182. cons Bod KeII. Itin. I. I. P. I. p. 261 sq. Pisand. p. Schol. Eurip. hoen. 1760 p. 33T. Lactant in Stat Theb. II 65. , hoc tamen non prorsus a fide videtur abhorrere illi a Thebanis iuxta viam, qua Delphos abiisset, cum tumulum inanem excitatum tum sanum consecratum suisse; namque iidem eodem honore prosequuti sunt Eteoclem et Ροlynicem, Menoeceum, Melanippum Hectorem, alios multos oλλους των καλουμένων nec a Pausan. s. 18, 3. p. 64. . Quid quod Spartae dedicatum erat in Aegidarum tribu 'φι-υων των Amis τε καὶ ἰδιποδεω ἱρον Herod. IV. 149. 3 Si Laii aliquod oraculum extitit, id quod ex Herodoto V. 33. ἐκ των μίου χρησμῶν collegit iraquellus in Alex ab Alex Gen. Dier. lib. I. 2.
T. II p. 24. illud non inepte hic collocaveris. Sed satin sest Herodoti verba de oraculis aio ab Apollino datis iam Larchera et SchWeighaeusero interpretari v. Luci an Io v. Cons. 13. Vol. I. p. 214. Pausan. IX. 26, 2. p. 92. alcheu. in Eurip. Phoen. 18 p. 10.), quam cum Valckenario et doli. Muellero 0rchom p. 145 sq. de oraculis ab ipso Laio ediiis Illud vero nolim huc reseratur, quod Sphinx a nonuul-