De Romanorum censura scenica [microform] : Accedunt variae de Didascaliis Terentianis quaestiones partim chronologicae partim criticae

11쪽

ACCEDUNT

VARIAE DE DIDASCALIIS TERENTIANIS UAESTIONERPARTIM CHROΝOLOGICA PARTIM CRITICAE.

PHILOSOPHIAE DOCTOR IN GYMNASII MOGONTIACENSIS CLASSIBUS SUPERIORIBU LINGUAE GRAECA ET LATI A PRAECEPTOR. Ex programm Gymnas Mogont separatim typis descript.

TYPIS OFFICINA AULICAE THEODORI A ZABERNA. Μ DCCC LILVICTOR A ZABER VENUMDAT.

13쪽

RECTORIO ACADEMIAM LUDOVICIANAM GISSENSIS . MAGNIFICORE L.

15쪽

. ip

RE L.

17쪽

AcTA LUDIS EGALENSIBUS M. FULVI M'. GLABRIONE AEDILIBUS CURULIBUS EGERUNT L. AMBIVIVS TVRPIO L. ATILIUS PRAENESTINUS. ΜODOS FECIT FLACCUS CLAVDI L. TIBUS PARIBVS DEXTRIS ET SINISTRIS. ET EST TOTA GRAECA EDITA M. MARCELLO C. SVLPICIO COSS.

Ut hano Andria Terentianao Didascaliam post io opera a viris doctis in ea tollocatas, priusquam propositum meum attingerem, hic denuo recenserem recensitamque praemitterem, praeeipuo vero difficillimum illud, quomodo tollenda sit quae ex memoria in Didascalia nostrado anno actionis Andriae et ab Hieronymo in Chron. Euseb olymp. 150, 2 de anno mortis Caecilii Statii huius sabula censoris, prodita efficitur inter primam quidem actionem, censuram censorisque mortem temporis discrepantia, in quaestionem reVocarem non solum communi vinculo, quo id ipsum et quod inprimis mihi proposui ita inter se continentur, ut alterum ex altero quasi pendere videretur, sed etiam multis aliis iisque salis gravibus causis permotus sum. Etenim tum in hoc tum in ceteris comoediarum Terentianarum Titulis salso interponi solet coni et inter Aedilium, Actorum et Consulum nomina, quippe quae Terentii et Donati Codicum atque Editionum principum auctoritato consensuquo maiore sine copulativis esserenda sint inscriptionum aliorumque eiusmodi monumentorum moro, quo vel ipso etiam Clauduum Claudii exararo malui. s. Benu ad Terent Andr. 2, 1, 20. Unus Bonileius sibi constat in hac particula e Didascaliis eiicienda, praeterquam quod in nostra inter Aedilium nomina eam inseruit. Neque minus alam erraro ridentur, qui in nomino Atilii t geminant, quod praeter alia documenta certissima ostendit Vol versus Martialis , M: Languidior noster si quando est Paulus, Attili. meo enim litora geminatio nequo in numis os Eois. D. N. . . , p. 14M neque in aliis monumentis antiquis tantum non omnibus reperitur. CL Grut Ind. nom. propr. Accedit quod

Atilii dicti sunt ab Atiis, ut alia huiusmodi gentilia orta sunt ab aliis of Sigon de Nom Rom. s. V.

18쪽

Mqua gena Atia Latina et genua o nomen duxit ab A o Troiano. Vado apparet, ii 'omen Attorii aeribendum ait, qua de ro mortua nonnullo antiquo Codd. alva Via. 1a,ridi iantantiam Mutua bene resutatus eat ab minato probanis IIunio aliisquo; et adiuvatura useribendi alio notissimia illi versibus Vergi Aen. 5 568 sq. si Serat ad h. l. o Daum in Orthogr. Idem aeriptura ustis melioris sui in aeutis manat in ramum sessa nequo om

unum agoram, Cod Palimpsest. Inatii. Gaii Ceterum ex aeripturae ineonstantia et Marii Vietorini p. 2457 prae pio C. L. Scinllismus in Gr. L. II., P. 44, longius Progressus quam in umis in orthogr. , qui contra ibidem ipse aiso dissentit, nomen quidem Atilii unci seribendum miseriu- dieans, malo eoniicit, duas fuisse Aliorum gentea, Aliam et Alliam. Namque geriuendi vieissitudo partim priorum temporum in his rebus siuetuantium errori, partim posterio m pravas .eia Suetudini literas e Prol. gominandi tribuenda osc. Sane quidem exstiterunt duite gentea aviam altera patriei ab Ad netunda altera plehela, oui cognomina Vari, Rhus, Balbi orput, nisui etiam ab Atiis discernendi sunt Aeeti, ad quo multi viri illustres inde abaceio Navio pertinent,esari illi poetas, orator, pictor, sed horum nomen incorruptum scribendum est Aecius, illi autem utriusque gentis strua, et Allius depravatum videtur perinde atque serus et Aelius,

quemadmodum idem sere accidit in sua. Nacca et Naevi os orcell. Lexio. s. v. Meea 1 et in Aeeio Navio apud Ciceronem, Livium, Plinium, Valerium Maximum, ubi libri veteros

variant Altus, auius, Iccius et Actius CL Foroeli Lexio. a. v. Accius. Itaque quum omnino Blaesi intiqui in nominibus propriis, siquidem satis est rationi contraria nequo quod rarum eat optimae fiunt notae, maximo vero Livii Codices, hac ipsa in re prope nihil auctoritatis habeant, neque ipsi quidem illorum scriptorum fis in eo nomine exarando sibi constent, immo sarraginem inaequabilem effundant, alia autem eius rei monumenta fido digna desiderentur atquo Alius et Accius certa esse nomina Romana videantur iam Attus non minus quam Attius et Actius a Navio removendum esse nequo optionem dari arbitror nisi interruius et Accius, quorum nominum utrum Navii fuerit, nonnihil quidem dubii relinquitur, sed augurem non ex Atia gente illa Troiana s. Latina patricia nec genitum ne denominatum ex Atia plebeia plano non potuit et nomen Accii genuinum esse, id ut multo ducatur probabilius, admodum suadent rations expeditae. Verumtamen qua excepto nomino Atilii ab hoc lac aliena sunt, ea quasi par transennam dicta accipe, quum multum absit ut do tota horum nominum causa perquam complicata et dissicillima uno velut ictu quidquam ad liquidum moperduxisse temere credam. Inter varios variis locis huius rei iudices laudassem satis habeas

A. At Scripit. Nov. Coll. VI. . II. p. 12 sqq. Tum vero quod post Claudi foedissimum illud 'ius, a libris manu scriptis atque Edd. Vetticunctis sero suffragiis e ceteris quidem Terentii comoediarum Didas liis repudiatum, in Edd. nostris addi solet, id nominum Romanorum rationi atque oorum, qui apud Romanos aries Menicas mercebant, et origini et e ditioni, ornatur. s. quae imam praeclare do ea re in Seboliis

19쪽

Mitis nonnullis dentes sim ibusii'. tus, quamguam Mihin auctoria innum non reddit, tamen saluavisa a graviora. N peom Lugu in quod tymm vivii tollendi studium prodit, impliciter, pera non vitios. ει ita quidem metis quam Didascalia nostrae aeribat Hae s Claudius pro Hae scistuli si I nam sano audina erat Flaccus noster lege manumissionis, qua liberti nomen ει praenomen domini Moipiebant uerae autem B r xius monuit Ellipsin v. liber non uisae in usu. stiti uuam saviis vero ut ex uima litera v. CLAUDI sive potius CLAUDII., qua forma in com-.έω ibam codd. exstat, prima liter V liberti, so eompend. L. , avi si mavis, ex proximi vocabuli Tmus primis lueris mai*ond. LIB. eruitur suumqua si sacer lieet, et equidem per antiquaos Mur Baalianam quin liners tum alterutrum opus esse existimo, quanquam illud propter m. iurem simplieitatem et facili em aliisque certo exempli probabilem permutationem literarum I et praelaro ut in nostra, ita in ceteria Terenti fabularum Didascalii quinque via CLAVDI L. vel LAVDI LIB. in posterum scribendum erit undo demum consequimur quod semper quidem ore Miue, Flaceum modulatorem revera suisse Claudii patricii libertum, non tamen, id quod Buno quidem restituta re paeno aequo iure enSere poteris, sed ob expeditam rationem none sphis, filium Claudii cuiusdam, qui suerit Claudii patricii libertus, ut emendandum ess tibi

videatur: FLACCUS CLAVDI L. LIB. FILIUS. Indidem simul patet, cluaro librarius

algio L. cum CLAVDI conglutinato sive notis LIB. anto IB- omissis FILIVS intulerit et commentum in unum Codicem illatum a multis propagatum sit. Denique, ut hoc adiiciam,

inter omnes constat, veterea in libris, praecipue in inscriptionibus v. liberi non tantum perscribere, verum etiam vel scripturas ompendio LIB. Vel una nota L. quamquam ho rarius factum esse videtur, saltem rarius invenitur. iam calamo exararo quam Iapidibus cincidero consuevisse. Nuibus rationibus ductus in Titulum recipere non dubitavi. Ss haec, si quid in literis leve est, inter leviora numero. Sunt enim graviora spectanda, qua quidem quo graviora esse cognοVi, eo magis miror, a nemino adhuc animadversa esso

an perquisita. Primum Oniae non modo duae Terentii Editiones Venelao Lin Prassatione Donati

1 Venetas dico, qua in Biblioth Aeademino sissensis adservantur quibusque utendi mihi opia erat, quum Gissae eommorabar litorarum studus eade eis operam daturus. Utraque est primae Edd. Terenti. Retatis care. XV. et Mehetypa in . . Iter a. CC LXXlX, altera a. CCCCLXXXXVIlI et illa quidem eontiust Terentium eum Donat in eius omoedias quinquo inuo Io C Lminu in eautontimor aienon ommentariis, hae quum eundem eum ilisem eoaementariis tum suam Lucanum eum eo uentario. Idem sero do sis valere videtur, quod uretus do sua, XV Venetii edita atque in Se Ilia

20쪽

ε disorio issicit qui eum suis stre diuinam tam perso Maocta, idemquo la Commea ad Mye Prol. I., l. dicit: Virtus selarum L. Ambis et L. Rarmam mmmmdata Uat i HMyra . uuid quod et Terentii odie 'o Edd. Von et, ut videtur, item minua omnes Edd. Vetti principes in Adelphorum Titulo L. Atilium Praenestinum et Minucium Prothymum D, quos in omnibus quoque Editionibus nostris ut actores Adelphis inseripto legimus, Iahulam egisse tradunt eontra Donatum. Tum quod ad Atilium speetat, Donatu et in Codd. et in Edd. et offert L. Cassius Atilius ' Denique notiores quidam illae, sed maxime memor ileae quae accuratius disquirantur dignissimas dissonsiones inter plerosque libros riga. o Donatum, quales e. o. reperiuntur in Didascalia Eunuchi, ubi praeter alios optimus Cod Bhmb. pro Ludis Megalensibus habet Ludis Romanis; pro L. Postumio D Albino, L. Cornelio Nerula Aedilibus Curulibus M. Iusto, L. IuLio Aed Cur. et Donatus in Ed. r. a. Is in Prael ad Eunuch pro L. Atilio Praenestino, quem Didascalia praebet, prodit alium illum histrionem Principem, modo nomen corruptum corrigas, L. Minucium Prothymum , quin etiam in alii Edd. antiquis pro eodem actor Atilio L. Numidium Postumium Ae praeterea alia sunt diversitates profecto non tam leviter reiiciendae duas quidem ad res notatu dignissimas et si quia diligentius indagaverit, Ductu in historiam tum magistratuum tum rei scenicae atque gentium apud Roman et Latinos redundaturo haud vacuas tantummodo tetigisse uno contentus et partim quidem

auiis ad Terentium saeps in testimonium adducta, iudicavit: uui quidem liber etsi, ut illa erant tempora, mendis innumerabilibus scatet, tamen ita multa ita praeclara veteris eripturae eatigia retinet, iner vibile ut mihi auxilium tulerit ad Ioeos perplurimos corrigendos. 2D0uod ad hoe nomen semel monitum velim, ab his Venetis aliisque exemplaribus et scriptis ot editis exhibori quidem, quod correxi, inutius pro Minucius, contra rationem orthographicam vix dubitatam. 3 cf. ac Dial de orati. o. re, ubi Cod. Farn teste Lissio, Cod Neap. et Edd. Volt eum Aldin suppeditant aut Roscii aut Turpionis aut Ambivii. Ita, c. , non Prothimus, aut deprevatum illud PMisaeuus, nomen acribere non dubito neminemque Puto metem esse diAsensurum, qui eius etymon respexerit. Eadem aeriptura confirmatur etiam lapido .pud urator. 1757 8, aequo repugnare Videtur inscriptio apud Fabreti. p. 178. n. 363, neque alia a frutero p. 93 oblata, quanquam Prothum insculptum est, quod haud insolitae literarum y et a perae lationi tribuendum osso videtur. Cf. Benti ad Hor. p. I. 15 5 et Osann Anali criti. p. 12. Additamenti nomino memorare attinoi, Schopenum, . l. in Specim. Emendat in Donatum in Mus Rhenan. I. laso. 6. p. 155, quod postea ad manam habui, duabus ocillia inscriptionibus Iaudatis idem antiro, etsi vir eritieus de Donato meritissimus sine idonea causa, ut opinor, in dubio Verfiatur.5 Ceterum est, ubi in Edd. en atquct a Donato L. Atil. Latinae Praeneat datur. 6 Verbo moneo, Edd. Ven in scriptione huius nominis non aspirata quam vel recta derivatio postulat. eum numis congruere et lapidibus, quorum longo plurimi et antiquissimi quique, nee proeul a Roma sevi inullam habent adspirationem. f. Foreeli. E. V.