P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1822년

분량: 694페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

'46 COMMENTARIA,senti, id est, quasi iam toneat, increpuit malis, ne dentibus;

et ideo increpuit, quia non vore momordit, imm fustis ratiniani morsu. Sic MneaA Turnum insequitur, et tantiam MN epedem pedes, nondum nactus hominem ad plenum ierum. De his versitius ait scaliser: Exacta, Denusta. Vrandis. us x, numerosa. forida locutio, cujuscunque theatri exspectationem

stipertit. 56. Ad eervi stillam, ad latratus eanis exoriture amor vCnutorum hortantium; proximae rip e et incus responsante notatechus repli eat ilein voc m, et coelum omne tonat tumultu illo, tanquam tonitru .

58. Redit ad Turnum, qui fugiens suos inermat et quemquE

'Ocans nomine, ensem notum efflagitat: quippe modo dixerat,iqnotum crapulum. 7so. aeneas contra neminem sinit accedere, minatur' tactum praesentissimum exitium, si quisquam aecedat laturias Turno auxilium, tum maioribus minis agit; ait enim se excia sinum urbem: itaque et privatum .cuique, et commune omnibus malum minitatur. 63. Absolvit tandem, aitque, orbes quinque repetitos cumsu ot recursu; quia videlicet non petebantur praemia levia aut ludicra: sod certabatur de Dita Turni et sanguine. 66. Doseribitur Oloaster ab religione et usu : ab religione ,

nam sacer et Fatini: ab usu, nam niatilis se ati ex undis sol dinitari solent ni, rossionibus u hinaii; si spartani, Cretenses, et millo alii. sie ogo Umber ab Um-hria Italia, Sorvius Thus m acripit, quia Umbria pars Thilseiae.

Νonora in ThFeste: issio quum feras vestigal et longo sngax lor notur Umber. . cerva. Iam jamqtie tenens. Ita ut idoatur intuentibus 1 et hi duo versus vrrhum ad vorbum sunt translati de Apollonio 1 sntie summa hrovitato rem elocutus est. S. vid. Mot. liti. I; et sint. Thoh V. 66. Sucer oleaster. For incita Lati ici arborum nomina generis Deminitii Aunt exceptis paucis, ut hie oleaster , et hoc siler. Ipse, α ut molio siler lon aeque se aistur m rhoe biniam; lieet et Aste buxuq aicatur: nam guperfluam quidam volunt saoere diser ii Onem, ut hinc buxus de arbore Aleamus t hiaxumvoro do listio aliquid eomposit m elegimus senim de tibiis, a Buxus Iu via ai Beroeynthia matris Idaeae. s. Item quum do arboribus diceret. ω et icirtio rasilo Luxum . . Se Oleti ter. Dra et Tis eh. VIII. Is, tostimonio Thoophrasti. allusisso Virgilium ad G merorum ritum. qui in oloastris votiva d nn ηυ8Peti dero solebant, ut vivaeissimis artioribus, nee plavorum aculeis vulnὐ-rthias quo laedi solitis r unde et poetis. ω Palladia silva vivacis cili vis is

262쪽

IN AENEIDOS LIB. XII. at

bant ibi dona fiqere Diis Laurenti, id est, Fauno, et Do stes sumendere : sed Teucri nullo discrimine, id est, nullo religionis

intuitu et observantia sustulerunt sacram stimem: ratio. Puro ut Possent concurrere Ciamyo.

77a. Eneas ergo, quum hastam adversus Turnum coniecisset, illa delata in oleastrum haerebat forti ni orsu ; illam Anθas Voluit convellere, ut telo assequeretur, qNem rursu ri P atii hat. Quod ut urnus vidit amens prae formidine, Furarium pre

Catur, ut misereatur sui; I erram, ut ferrum teneat: quasi dicat; pro me state, et Contra AEnean e pro me, qNi s mPerco- tui honores vestros: contra AEn Dan; nam 2En a de honores De

tros Profanos fecere e idque bello; quia ad usum helli erutus est ab illis oleaster Sucer. 78o. Auditus Turnus est ah Fauno ; nam luctatur Fneas et diu, et nequit convellere, quia lenta radix : in ea mora, occe Iuturna conversa iterum in Metiscum, dat ensem fratri proprium : indignata Venus id Nymphae licere, accessit ipsa, et vellit telum ς illi itaque resumptis armis, rose li etiam animis, qui armis amissis veluti torpuerant, redeunt ad certamen, Τurnias gladio fidens, AEneas hasta acer, atque vrduus, id est, gloriosi s.

791. Spectabat id temporis de nn he pugnam Iuno avida tuendi I urtii; illam Iuppitor adit, et alloquitur. 793. Haec oratio tota destitiatur ad impPrium Iuliorum , quod pondebat a victoria aeneae. Exorsus orationis est a lautio ipsius Iovis jam longo bello fatigati : qum snis, et . . quid re

tat' etc Statim ut durionem amoveat ab inani strauio et spe, qua haerset in nubibus, ait, fatale jam esse, ut iEneas sit lieus indiges, rapi tidumque in caelum, ut rotatur tanqilam Deus, quod et Junci ipsa sciebat: et se scire fatebatur : ergo si ipsa

scis futurum Deum, et hoc a fatis didicisti, quid si v sy quae

tua inanis et vere gelida spes, non minus ac nubes sunt gelida .

in quibus hinnes ρ797. Proponit illi deinde ante oculos , quae Iuno ipsa et

contra decorum fecerit, et contra fata: contra decorum; Ham non decuit AEn an Divum futurum violari mortali vulnere: contra sata; nam rωditu, est Turno ensis, qui pritis ereptus, ut ita vis victo Cresceret: quum ait preptum ens m , An si μ indicat, non tam praecipitantia Turni id factum, quam Doorum voluntate et fato. Atqui id Iuturna se 'μrat: vere, sed i qu/d cnim sine te, Deorum maxima, Iuturna Numen inferius Dialereid

263쪽

tu verius, quam illa, fecisti: ergo, si te ngentem contra decorum et fata ego ipse pertrali, cur non tu tandem inflectaris meis precibus 8 cur non jam desinast Cur te magnus exedit dolor, et quidem tacitam Z imino tristes tum crine recursem cita me sive eae dulci tuo ore; id ost, age mccuna, ut conjux ot crimconivge; deserque ad me querelas tuus et curas, Ut Solent, qui vere amant: haec enim res mihi erit dulcissima.

8o3. 1 ost peramicam admonitionem, jam latidem Iuppiter cum imperio, ne sit locus tergiversutioni, et quasi ration Pinreddat tantae severitatis, cum qua imperat, proponit illi, quae secerit ipsa eontra justum et fas : agi insit Trojanos terra et mari; accendisti insandum bellum ; deformasti diam iam Latini tot suneribus; miscuisti nuptias luctu et sanguine; fecisti tot atrocia, me dissimulante: quid ergo mirum, si jam Severe imperem Z ulterius tentare Deto. Ad lam grando im Pertum Juno vultum subiiij sit; atque ita futurae orationis habitum ostendit.

8o8. Non uoluntas, scd Doliantas magna, videlicet ad Signaridum grande illud imperium, ulterius tentare vetor ergo nil Iuno, quum Scirem, te non leviter id veli , reliqui Turnum, ellcmaS, quamvis inulta. Ilospicit in hac abitione ad illud, quod pr cessit in hoc libro ; sic exhortata reliquit incertam : adjicit,ut Jovis animum demercatur : an , nisi tua voluntas, Patere tot indigna' sederem otiosa in hac nube Z an non potius flammis cincta in ipsa starem acie, et Teucros traherem in mille

clades tibili

8 3. Fatetur jam Iuno quae secerit in gratiam Turni; abnuit quae non fecerit; nam liaec duo duppiter objecorat. Foci, iat

Iuturna succurreret frutri, et misero: utrumque ἐμεατινανς : nam

cui subveniendum, si non fratri, et in miseria Z et Probaui, ut majora aud re pro υita fratris : respicit illud ; tu pro 'ermanosi quidprimentius audes, id est, si quid majus et maximum; erieonsessio : sequitur ah nutus : ut i Psa Anean Percuteret; ut in acie se ostentarct, minime suasi : ipsa, me non jubente,

Deit sagittam ab incerto mitii: firmat hoc juramcnto paludis Stygioe, quod unum superest Diis immortali hiis, aliis aholitis : nec solum firmat jura monto, sed et re ipsa : nam, et nunc cedo equidem, PU9Habque Gosa retiniquo.

8io. Aeris sede. Nuti m dixit, accusaverat Iuppit r. Ergo argu- quia supra dixerat, u fulva pugnas mento verisimili utitur, quasi di de nubo tuentem e lichan et hoc cat, non faceres soluin ut SP CIR-

264쪽

IN AENEIDOS LIB. XII. 2 9

8i9. Postquam jam satis demeruit conjugem, pytit, ut Trojae et Trojanorum nomon aboleatur; persistat Latii. Albae, Romae. Sed quibus rationibus expugnat Jovis animum ῖ Prima; hoc nulla fati timetur religione: est ergo in tua pol stato; et tu quidem sum per praetcndis sala: hic non potes. Altera; Pro infestate tuorum; nam qui magis tui, quam pater Saturnus, alii ab suis latebris Latio Domen indidit Z Tertia; nonne connubia, quae felicia esse vis, et foedera, quae aeterna, foedabuntur . si Latitii mutoni Domen, vocem, vestesῖ quippe pro histribus anxia est Iuno : vult enim, praetor nom n, rutineri etiam Vocem patriam et Latinam, nec ut Asiatica lingua inducatur: ut vestes etiam, ne exotica et mollia Asianorum indumenta Italiae virtutem labefactent, ideo adjicit; sit Romana Potens Italia Dirtute Promyo. Quarta demum ratio : jam Trici occi fit; cur rius nomen reviviscat t829. Iuppiter Iunoni risit; irnmo subrisit, in quo blandulum quiddam et uxorium. Soquentes duo vorsus hanc habent sententiam : u retines iras, volvisque illas diu sub pectoro, tanquaria fluctus, lurn quia germana es Iovis, tum quia Saturni post me filia. v Innuit videlicet nobilissimos et vere regios animos retinentissimos esse irarum : sed huic rationi obviam it, quod sequitur, uerum me, etc. Quasi dicat Iuppiter; possem ego quoque esse implacabilis; sed vide, ut doua quod

vis; ut victus et volens remittam : tu ergo moci exemplo furorem ince 'tum submitte, quum praesertim frustra inceperis; nam fatis pugnantibus. 834. Petiverat Iuno nomen vetus retineri; patrium sermODem; patrias veste : concedit omnia Iuppiter: primum illis , utque est, nomen erit . alterum illis, tenebunt Ausonii sermonem patrium: tertium illis, tenebunt Patris mores. Trojani Vero,

addit Iuppiter, dabunt Italis res duas, videlicet corpiara ad nuptias, et ritus sacrorum; juxta illud .Eneae in foedere, sacra Deosque dabo. Demum ad j icit, faciamque omnes uno o e Latinos:

ae si dicat; petiveras nometa vetus retineri, et sermon m V terem : plura do tibi; nam tactam, ut victores nomen amitiant suum, et Sint Latini, ideo Dciam omnes Liatinos r ut linguam amittant suam, facim uno One : ergo taulum abest, ut mutent

trix o sem, sed ipsa rem gerorem.

Serv. -- Vide vol. lv, pag. 37 i. 826. Secula. Si et Imou sequaris, adimenda est diphthongus : nam secuta dicta a sequendo, ut tuuia a tesseritis, rellula a rebendo. Corda

265쪽

Domon et sermonem victi, ut etiam victores ipsi utrumque mutaturi sint.

8',8. Dixorat, miscenda corpora : iam divinans ait, ab hac misitorio suturum genus, quod vineat homines reliquos, quoa adhuc D cis ipRcis pietato superet: ut Voro demereatur Iuraonem, adiicit, ab hae gente eam impense Colendam. 841. Annuit Iuno omni hus. ει mentem retorsit a fav rario

Rutulis, laeta d se honore suo; excessitque inde, nihil jam ho lacu rans, noe se Prad oris spectatri Cem. Eore. Do re idomo immonsae Iunoni R irael sopitae omnes sunt una Iovis volum-tate : innuit corte poeta, nihil supra Deum esse. 843. Magnum decus in omnibus : vide quo verborum Ieriocinio Iuno noui avorterit a favontia Turni; quippe uxorem. In depollon in Iuturna res longo alia, quippe torrestri Den rinde do illa dimittριψ ut quam ha boat Contemptui. 845. Dicit, duas osso Pestos, cognominatas Diras, qNas Urio P3rtu ideo Dininns vocat una et Megaeram Nox edidit : describit utique tros Furias, quae dictae Alocto, Tisiphone, Μ gaera : has poeta canit incinctas serpentibus, ot alis ornatas :illis ad noxios ni uleiandos; istis ad celeriter exsoquenda Iovis

mandata.

840 Dosori hit harum munias: sunt nim apparitores Iovis, quum illo saevus contra mortales est; adstantqne ad illius It miria, terrorem quo afferrint mortalibus, quoties ille molitur lethum, morbos, i, ollum. Vides, ut breviter pocta descripsorit tres Furias a natalibus; nam filiae Noctis: uti apparatu; DamCMm sorpentibu μ ot alis Zal, officio: nam apparerit ante solium Iovis, et ad riua limen : ei ab assectist nain afferunt letliram, morbi R. bellum. 853. Harum unam non explicat, quae ea fuerit) celeriter Ri, Caedo mittit, quae Iuturnae contra quam hae machinae omeri

visa a erret.

855. En jam eur dederit alas uentosas. Furia quipPe Dotat, quam diceres delabi ad terram instar turbinis retorrimi et

ProCullosi, qMia seni per Furia cum nocumonio. Adhibet comparationem, ut explic t tum celeri tatem, tum nociamentum: Solet

sagitta impolli a Parthis, aut Cydonibus ita cel riter, ut umbras transiliat incognita; eaque cuna selle venenato a iurae immedicabili. Talem puta Furiam, quae e caelo delapsa in terram

est, tum Cum alis ventosis, tuni cum venenatis Serpentum spiris, et Denenis Goryoneis.

266쪽

IN AENEIDOS LIB. XII. 251

86 i. Ut primitin surin terras attigit, stetitque e restorio agminis Turni, crati sit vastam illam sormae massilitudinem ititiuuram parvam illius volueris, quae sero canit importunissime, aut in bustis mortuorum, aut in culminibus vivorum,s d desertis. Servius noctuam intellisit

864. Sisum etinit. An sortim lancto O est triste, et luettiosum. Ut utili Serv. et alii interprete sp Non tinuo. nam lib. V; a Seraque rinrisei eeeitierunt timina vales η i idost, dira Omitia ex mente interis Pretiam : quem tamen locum ego aliter aeripio. Ut vero itii titin

Consentiunt in t rprpteg, ita neque hiet et sertim capi lo tempore, quo canit noctua; nam spro Curiit.

Ducem Lati O Apuloititn Florid. ii erius haec sunt: . Non enim mihi Philosophia id tenus oratiotiis laris

sita est, ut natura quihu,dam avibus brevem ei tomporaritam pantum rommodavit, hirundinibus matutinum, cieadis meridianum, noctuis Aorum, ululiq vos portinum, bubonibus Doeturnum, gullis antelis anum. η Brages e si tempus aceipit, quod hoe tempus' Existimo a poeta signari exir mam partem dioi, et jam fere appet D-tem iactetem, cum lux so Extenuat

ad imminentes tenebrass. Itaque, qui in Virgilio capiunt seriam noctis , a vero abeunt: nam sertim propri' est extrema pars diei, id vi- dolieoi tempus, quod vicinum no ii Virili l. Georg. Ir . Illic sera

fiations accendit lumina vesp r. .

Et eum Sallust. in Catil. 8; oi Liv. lib. X, i; dixoro diei sertim, nihil aliud signant, quam tempus Doeti proximum. Sed encio rem ha heseodein Apuleii loco: in quo pro-etit dubio diem dividit in troa partes, set noctem in totidom. Dioi partes sunt matutina, meridiana, serrae Doetis, Despertina, nocti ma, antetieann. Ergo pars militi tinnopponitur vespertinis; id es t iticipioiis dios instipi titi nocti. Ve por

nim non est extrema pars dioi, ut pleri ino volunt, ne dicam timnes et

sed prima pars noctis, quum jam

sunt tenebrae: Dana hoc tompus diotum titi sisella vespertina; him: autem non apparPt, nisi in reti sebri Pars meridiana Opponitur νι octu nae, id est, in diar nocti. ut expli-e . Demum pars anteiacanti partiseris, id ost, Pars ante diem partiante nortem. - canit importunia per umbras. Haec verba vid sentur evertere superiorem explicationem : nam importunus hic cantus,

et Ρ r umbras, quid est aliud. quam rari u K in longum Moctem productus 3 Expedio notior eseriti Μciro ot Apuleius tompus gignant, in quo Deeipit entitus : Dihil nutem vetat diutius desitido hoc protrahi obieritis jam tenebris i et quidem saepe audivi noctuam itiei pion tom diei sero, et deinde pergovorantem ad multam noctem. Sed esso p test tilia explicatio, Mi importunal rie loeo sit luctuosa, et tristis. Illustrat Latio notam id in Apuleius; praecedentem clausulam haec

galli expergifico, hiationes gemulo, ululae quortito, Doctua inllario, cicadae oti-treperti hirundines perargrato. . in quo intortum explie importuniam, itietuosum . triste: vero inritum, qui nos torquet, et vexat; qui nos voliati .,

267쪽

865. Tum dira avis se ad Τurni ora saepius objecit, et Ciam insonante alarum strepitu, queis clypeum everberabat: a qMomonstro statim in Turno torpor noυus, id est, ingens ex fOC midine; arrectio cramarum, ex horrore; vox haerens faucibuS ,

869. Prodigium hoc destinatum ad dimittendam ab armis Juturnam ἔ praecessit enim, Iuturnumque Parat frutris dimi terereb armis: consequens ergo, ut illa prodigium agnoscat, uilli MCBnte fratrem; tum etiam, quia I oa; ot agnovit quidem ex re duplici, ex oris stridore, ex alarum sonitu. Ad hanc agnitionem SPquuntur tres doloris notae, in crinibus, in facie, in pectore et illos solvit et scidit; illam foedavit unguibus; hoc percu SSit pugnis. 87 a. Sequitur oratio Iuturnae plena assectuum et conquestionum, ac tota patholica: praemittit duo: primum, quid nunc te tuu , Tume, Potest yermansui Alterum; Aut quid jam miserinsi Perat Z li is praemissis. primam partem orationis dirigit ad primum illud; alteram ad illud ulteium : ergo ait: non Possum te, fruior, juvare, quia nequeo morari tibi vitam; nequcta me ΟΡ-

PDuore huic monstro , ideo actos linquo : ne me volucres terrete timentem: jam vos agnosco et alarum vorbera, et i thai m oris stridorem : scio haec esse jussa Jovis, ut ab armis discedam : desinitque hanc partem in miram ad Jovem DPo

tur alterum : quid superest milii miserarῖ nam cur habeo aeternam vitam 3 cur negata est mors, nisi ut ira aeternuna doleam' si essem mortalis, si nivissem dolores; irem una in infe num cum fratre misero; desinitque hanc partem in miram ad fratrem apostrophon : u quum ego, o frater, immortalis stiri, nihil mihi orit dulce, neque ipsa immortalitas sine to in D. n Inde erumpit in assectum ingentem; cupit quippe do- hiscento terra domitti una cum fratre ad imos manes. Ilaec Pro tota oratione : expendo jam aliqua, et aliqua explico : su 'erra mihi, Pro, superest, tritum poetis : lucem pro vita : talin Drota liner monstro, id ost, augurio monstranti exitum diriam rue me rn te timentem; timueram jam ogo; vos terrorem additis, quod dirius : alarum verbera nosco. resertur ad illud, D novit alias: et lethalem sonum, ad illud, ut Dirin Stridorem

σκνι Qua notione Plinius in Epist. a Demitte aliquid adoles-remue ipsius, remitte lacrymis,

romitte indulgentiae, ne torseris illum. n torfieris etiam te. .

268쪽

IN AENEIDOS LIB. XII. 253

mnovit. Dicit suiwrba jussa proprie, quia supra omnes Deos Iuppiter: hore Pro Di minitate myonit' ut fratre in amittani: satius fuisset, solam amittere virginitatem : uni m. ito aliud addit quo υitam dedit internum ρ ut aeternum doleam : non orgo iam munus : misero fratri, aequo de fratre ac de se loquitur ; ianitide se, quid superat mihi miserint 885. Verba sequutus est gemitus, atque abitio: inde ot multa stemens et coniiudit se alto fluuio : Da in Dea fluviorum; et contexit caput amiciti 9 Luco, nam glaucae sunt irrida', quibus tecta est: qui cogitant alium amictum, qui sit dictus glaucus, Propter utidarum similitudinem Minot.

887. Quae sequuntur deinde usque ad mortem Turni plena Sunt magnis affectibus, et verissime τραγικά. Vide liic Enean

instantem contra Turnum, et coruscantem telum, quae omnia

formidanda : et quia dux ipse est in 'ens, ideo telum est arboreum: accedit saevities in Oro, verius in pectore; quippe collecta ab tot fandis infandisque, quae praecessere in hoc hollo. 889. Sequuntur verba ae ad Turnum, Potius minae, et tonitrua convenientia fulmini, id est, telo, quod statim in illum j iculaturus. Et notes, nunc primum habitum sermonem Ancae ad I urnum; nunquam hactenus in praecedonti aeneide: sermo est saevissimus, ut qui praecidat misero I urno Ouin msalutis spem, quae nulla in fuga, ideo cursu: nulla in dolis, ideo verte omnes tete in facies: nulla in virtute, ideo contrahe quicquid siue animis: nulla in militari doctrina, ideo si- a te

vates: nulla in ipso caelo, ideo πω ardua pennis astra sequi: nulla in ipso insorno, ideo clausumque caua re condere terra. Inde officiatur primum illud, sinuis certandum est cominus a mis, et non cursu, quia scilicet ipse AEneas vulnere tardus. 89L Quassat Turnus caput, quiae nota est indignationis, et tanquam hostem contemnat, terrorem suum in Deos, in I vem confert. Sententia est duplex : vel, terrent me Dii, et Iuppiter, qui hostis; vel terrent me Dii, et Iuppiter, o AEnea, sinrox hostis.

896. Vidit tunc fortasse Turnus ingentem lapidem, qui

quondam positus dirimendis agrorum terminis tunc in campo jac bat: ita vero erat ponderosus , ut vix illum duodecim ho- mira es, quales nunc sunt, cervice adnixi tollarent: illud saxum

878. Pro Dinyinitate. Pro erepto διαπαρθε - , munera quae pro deliin virginitatis honore. Donat. - ine bata virginitate dabuntur, voca Pro Diryiuitiate reponit. Graeci etα baul. Germ.

269쪽

254 COMMENTARIA

circumsρicit inyeus, saxum antiquum, ingens : ita explica : ci cummisit insens 4-um , quod Vere i Mycias, quia iantiquum :declarat autem magnitudinem saxi το antiquum, quia diu

9 i. Hoc lapide J.nean voluit Petere; qMem dum rotaret. tum ali ius in podii in digitos insurrexit, tum cursum Coraci a vit, ad adiuvandam liis orti bras virtutem eiaculantis tirachii. 9-3. Describit Turnum, et consilio ἄποιον, et vir lato ἄθυμου :carohat consilio : nam sui impos Desciebat quid sacoret, an curreret, an iret, an saxum tolleret, et jac vel : caretiat virtute; nam lapsabundis genibus totus frigore cohorrescebat, sanguine priae sormidine congelato. G. Inanis fuit hic jactus, talis videlicet, qualis vir ipse. qui iocorat: nam tametsi lapis Volutus est per nerem, tamen non masit spatium totum usque ad Anean, nec Pertulit ictum. Sic cuim ordino, non ut Serv. qui ita, sc Utilium e ait, tintum nec Pertulit ictum: pcRAime; nam si nec totum ictum, ergo aliquem; et hoc negat poeta : lapis enim ad hostem Don PPr- venit. Quanto est melius, non ictum Pertulit, quia non C sit vatium totum s9υS. Nihil potuit poeta ad hanc rem illustriuA: accidit sa -897. Saxum antiquum, etc. Anaphora riusdem dii ii Dis, non sOlum spectat ad rius d seription mati DAu : verum etiam ad amplificandas vires Turni quas otiam in priΡsonii diserimitie ita nouit. II.

Iliad. XXI, sumpta sunt: sed Nosior, inquit Scal. V, 3, i Omeridietiora in hoc quidetii loco ditat

ei plus ad rem sui it, aritistitim, quam alom. n01um d olarat ei immni Di iuditi iti; quia a titillo Omotum est: et vero similius est. Donesse asperum, si pro tormino positum fuerat. uaec melius noster. Illa ampliora, campus, ver, iamiam. comptis, Plautilem dicit : Mer, tractum ii me: clivum, agri partem. Etiam .rυρι, intendit summa

ilici erudition or lis enim a limiti titi . Limes a diviqiotio. qui solveret

icita Graeca vocali in Latinam leniatorem : do quo Opuloratius in libris Ortyini m. I tiam illud notare possumus, Saxum antiquum apte A signaro verba illa Homori πιδει προπιμι. Haec ille. Taυbm n. 9O8. Ae Delut in somnis. Homeri comparulio. Serv. --vido vol. IV Dag. 382. Potiit parabolam, quam quisque in se expertus intelligore potest, quid Turno evenerit. Vi-d tiar eam exprimere doliti alionem morbi, quom DioxCor. αν - μον - ιαν, vocat: quum xl rnavis quiescentos videtur invad re. Pondere urgere, gravare, et Pen suffocare : quod phantasmatis e Dufi 'γαλίαν , πνιγάμπι, C

es dieitur; Gallice, Otichemortundo ot suceiihi, et itietitii misi iis morsisse videntur. Vid. Macrob lib. I. in somnio Scipi citiis.

270쪽

iN AENEIDOS I, IB. XII. ab S

pissime, ut in somnis muli a Volle videamur, quae essectu carent: videmur velle currere, aut loqui; neque Currimus, aut loquimur, deficiente conatu et voce. si 3. Tulem puta Turnum : videbatur osse in homino vi tus, sed successum negabat Furia : quid lum fuco ei Z aestuabat, ut soloni dormientes ungi, et ira de varii si usus veri ebuntur in pectore; noua jam suos Rutulos; iam uitiem aspectabat; jam cutici abundus erat prae metu iti stantis tPli. 9 7. Hos duos vorsus adnecto hutic in modum : nesciet, at quo se eriperet, quia nullus illi currus ad fugam : nesciebat qua vi in hostesin tenderct, absente jam sorore auriga, qua vires suppeditabat, et confirmabat destrum. 939. 1iescripSit Supr. i Turnum prae in tu haerentem : arripit IEHeus tempus, sortitus fortunum, et ius entem hastam in illum cunctabundum vi plena intorquot. Illud, sori tus fortunam oculis, explicat Servius hoc soliolio : hunc locum melius diceret, hoc tempus feriendum oculis elisit AEneas, quem fortunra dest' uti rat vulneri. 9ai. Sequitur triplox comparatio ad sagnificandam virtutem, et robur validum, quo intorta hasta ab AEnea. Vidisti impetum, quo e Catapultis et halistis emissa tela murorum saxa affligunt, et effringunt dissultantes in omnem partem cropitus et fragmina ex lapidibus, in quos fulmon incussit : volantemper aera utrum turbinem ; talem puta Tricae hastam, quae dirum attulit exitium : nam reclusit loricam viamque a portiit Per sPptenos orbes clSp i, neque hic morata, Turni semureum stridore perti ai iit, servato vigore integro. Turnus statim, quamvis ingens, duplicato poplite in terrain concidit: non aliter decu rut loqui de virtute AEneae, deque ejus hasta; et Extremo vulnore, quo mactandus Turnus, et imponendus finis huic opori tragico. 028. Is sitit Rutulorum gemitus ad cadentem in torram

ducem suum , ut mons toltis mugiret; n mora vocem mitto-

pars ducta efit ab Iliad. XX li, tibi Hector tune ititellexit se moriturum, ubi prope se iam noti vidit Deiphobum. Dicit vitii biam adiective, ut Tertuli. de Speci. cap. 9, vi aurigis coloribus . ; quem in t

cum vide Franc. Iunium. Cerdia

sis. Intum D tale. Ut in qu toto fata Turni. linque do AElasa, ut de Doti loquitur; nam in ejus

doxira, arit vita, aut mors Turni.

Simili fore oti omiti hastam Aeliit liἡ afficii Pind. Olymp. Od. IX, vo .

SEARCH

MENU NAVIGATION