Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

191쪽

- E - 141 τάχει ην δὲ μία κα ἐκείνους τους χρόνους ξυλόφρακτος ανευ σιδηρου δεδεμένη ταῖς σανίσιν αὐταῖς, ην καὶ μέχρις ἐμοί τοιαύτην φυλάττουσι Ῥωμαῖοι

ἐπιστεῖλαι δε τοῖς ανδράσιν, Θαν τα πλείω της γεφυρας λυθη καὶ βραχωτο λειπόμενον η μέρος, φρά 5σαι προ αυτον σημείοις τισὶν η φων γεγωνοτέρα τὰ λοιπα λέγων αυτ μελησειν. ἡ ἐπικελευσάμενος τοῖς δυσὶν ἐπ αυτης σταται της γεφυρας καὶ τω ομόσε χωρουντων ους μὲν τω ξίφει παίων, ους 900 δὲ τω θυρεω περιτρέπων, πάντα ανέστειλε του ὁρ- 10 μήσαντας ἐπὶ την γέφυραν ουκέτι γαρ εις χεῖρας αυτω χωρεῖν ἐτόλμων οἱ διώκοντες, μεμηνότι καὶ θανατῶντι, καὶ - ουδὲ ράδιον αὐτ προσελθεῖνυπάρχον ἐξ ευωνύμων μὲν καὶ δεξιῶν ἔχοντι πρόβλημα τον ποταμον, ἐκ δὲ του κατὰ πρόσωπον οπλων 15 τε καὶ νεκρῶν σωρόν Ἀλλι απωθεν στῶτες ἀθρόοι λόγχαις τε καὶ σαυνίοις και λίθοις χειροπληθέσιν ἔβαλλον, οἷς δὲ μη παρείη ταυτα τοῖς ξίφεσι και ταῖς ἀσπίσι των νεκρῶν. o δ' μύνετο τοῖς ἐκείνων χρωμενος πλοις κατ αυτῶν καὶ ἔμελλεν σπερ εἰ 20κo εἰς θρόους βάλλων αεί τινος τεύξεσθαι σκοπου. ηδη δὲ καταβελης ν καὶ τραυμάτων πλῆθος ἐν πολλοῖς μερεσι του σώματος ἔχων, μίαν δὲ πληγην λόγχης φδια θατέρου των γλουτῶν ὐπὲρ της κεφα- λης τολμηρονἀντία ἐνεχθεῖσα ἐκάκωσεν αὐτον ὁ - 25ναις καὶ την βάσιν ἔβλαπτεν, ἐπειδη των κατόπιν s01 κουσεν ἐμβοησάντων λελύσθαι της γεφυρας το πλεῖον μέρος, καθάλλεται σὴν τοῖς πλοις εἰς τον ποταμόν, καὶ διανηξάμενος το εὐμα χαλεπῶς πάνυ περὶ γαρτοῖς περείσμασι τῶν σανίδων σχιζόμενος ὁ ροῶς 30οξὐ ην και δίνας ἐποίει μεγάλας ἐξεκολυμβησεν εἰς την γην οὐδὲν τῶν οπλων ἐν τω νεῖν αποβαλων.

192쪽

XXV. ἡτ το ἔργον ἀθάνατον αυτ δόξαν εἰργάσατο παραχρῆμα τε γαρ οἱ ' μαιοι στεφανώ- σαντες αυτον ἀπέφερον εἰς την πόλιν μνουντες gτων ρώων να καὶ πας ὁ κατοικίδιος χλος ἐξεχεῖτο ποθῶν αυτον εως ἔτι περιῆν θεάσασθαι την τελευταίαν πρόσοψιν ἐδόκει γαρ π των τραυμάτων - εἰς μακρὰν διαφθαρήσεσθαι καὶ ἐπειδὴ διε- φυγε - θάνατον , εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον ὁ δημος s02 ἔστησεν αυτου της ἀγορὰς ἐν τω κρατίστω, και χω- 10 ραν ἐκ της δημοσίας ἔδωκεν σην αυτος ἐν μέραμια ζεύγει βοῶν περιαρόσει χωρὶς δε των δημοσία δοθέντων κατὰ κεφαλην καστος ανδρῶν τε καὶ γυναικῶν, οτε μάλιστα δε η σπάνις τῶν αναγκαίων ἐπιτηδείων απαντας κατεῖχε, μιας μερας τροφην1 ἐχαρίσαντο μυριάδες ἀνθρώπων αἱ σύμπασαι πλείους η τριάκοντα υράτιος με δη τοιαύτην πο-

δειωμενος ἀρετην ἐν τω τότε χρόνω ζηλωτὸς μεν εἰ καί τις ἄλλος ' μαίων ἐγ-ετο , ἄχρηστος δε εἰς ταλοιπὰ πραγματα της πόλεως διὰ την πήρωσιν της 20 βλέψεως καὶ διὰ την συμφορὰν ταύτην ουτε πα- τείας ουτε ἄλλης γεμονίας στρατιωτικῆς -δεμιῆς ἔτυχεν ουτος τε δὴ θαυμαστον ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῶ τότε ἀγῶνι Ῥωμαίοις ἄξιος εἴπερ τις και ἄλλος τῶν ἐπ' ἀνδρεία διονομασθέντων ἐπαινε 25 σθαι, καὶ ἔτι προς τούτω Γάιος Μούκιος, ω Κόρδος ἐπωνυμιονήν, νὴ ἐξ ἐπιφανῶν πατέρων καὶ αυτὸς s03ἐγχειρήματι ἐπιβαλόμενος μεγάλω περὶ ου μικρονυστερον ἐρῶ διηγησάμενος πρῶτον ἐν ῖαις η πόλις ην τότε συμφοραῖς.s XXVI. Μετὰ γὰρ την μάχην ἐκείνην ο μεν ρρηνῶν βασιλεὐ ἐν- πλησίον ὁρει καταστρατοπεδευσάμενος, θεν την ' μαίων φρουρὰν ἐξ

193쪽

143βαλε, της ἐπέκεινα ἡ εβέριος ποταμο χωρας ἀπάσης ἐκράτει. οι δε αρκυνίου παῖδες καὶ ὁ κηδεστης αυτο Μαμίλιος σχεδίαις τε καὶ σκάφαις διαβιβάσαντες τὰς εαυτῶν δυνάμεις ἐπὶ θάτερα μέρητο ποταμο τὰ προς την Ῥώμην φεροντα ἐν ἐχυρῶ 5

τίθενται χωρίω τον χάρακα οθεν ορμωμενοι τῶν τε ' μαίων ἐδηουν την γην καὶ τὰς αυλὰς κατέσκαπτον καὶ τοῖς ἐπὶ νομὰς ἐξιούσιν ἐκ των ἐρυμάτων βοσκήμασιν ἐπετίθεντο κρατουμενης δὲ της παίθρου πάσης υπὸ τῶν πολεμίων, καὶ Ουτ' ἐκ γη 10 εἰσκομιζομένων εἰς την πόλιν τῶν αγορῶν, Ουτε μηνδια το ποταμοs καταγομένων οτι μη σπανίων, τα- 904 χεῖα τῶν αναγκαίων σπάνις ἐγένετο μυριάσι πολλαῖς τα παρασκευασθέντα ου πολλὰ οντα δαπανώσαις.

καὶ re τ θ' οἱ θεράποντες πολλοὶ καταλιπόντες 5 τους δεσποτας ηυτομολουν σημεραι, καὶ ἐκ τοὐ δημοτικο πλήθους οἱ πονηρότατοι προς τους Ἀρρηνοῖς ἀφίσταντο ταῶθ' ορῶσι τοῖς πάτοις ἔδοξε Λατίνων μὲν δεῖσθαι τῶν ἔτι αἰδουμένων το συγγενὲς καὶ μένειν δοκούντων ἐν τη φιλία συμμαχίας 20 σφίσι πέμψαι διὰ ταχεων, εἰς δὲ την Καμπανίδα Κύμην καὶ τὰς ἐν τω Πωμεντίνω πεδίω πόλεις ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἀξιώσοντας αὐτὰς σίτου σφίσιν ἐξαγωγὴν ἐπιτρέψαι Λατίνοι μὲν ουν διεκροωσαντο την ἐπικουρίαν, es νοσων αὐτοῖς οὐ τε αρ- 25 κυνίοις πολεμεῖν τε Ῥωμαίοις, ἐπειδη κοινη συνέθεντο προς ἀμφοτέρους τὰ περὶ της φιλίας ορκια ἐκ δὲ os Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός τε καὶ Ἐρμίνιος οἰ πεμφθέντες ἐπὶ την παρακομιδὴν οὐ σίτου πρέσβεις πολλὰς γεμίσαντες σκάφας παντοίας τροφης 30 ἀπο θαλάττης ανὰ τον ποταμον ἐν νυκτὶ ἀσελήνω λα-κ θόντες τους πολεμίους διεκόμισαν. ταχλδεκα ταύτης

194쪽

εξαναλωθείσης τηλαγορας καὶ της αυτης κατασχου- σης - ἀνθρώπους απορίας, μαθὼν παρὰ των αυτομόλων ὁ Τυρρηνος τι κάμνουσιν υπὸ του λιμ οἱ ἔνδον ἐπεκηρυκευσατο προ αυτους ἐπιτάττων δέ- χεσθαι Ἀρκύνιον εἰ βουλονται πολέμου τε καὶ λιμοὐ ἀπηλλάχθαι. XXVII. υκ ἀνασχομέ νων δε των Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγὰς, αλλὰ πάντα τα δεινὰ πομένειν βουλομέ-νων καταμαθὼν ὁ μύκιος οτι δυεῖν αὐτοῖς συμβη- 10 σεται θάτερον η μη διαμεῖναι πολ- ἐν τοῖς λελογισμένοις χρόνον π της πορίας - αναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν η φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τον οἴκτιστον ἀπολεσθαι των μόρων, δεηθεὶς των -- των τηρο μυλην αὐτ συναγαγεῖν - μέγα τι καὶ 15 ἀναγκαwον ἐξοίσων προς αυτην, ἐπειδη συνηχθη λέγει τοιάδε υνδρες πατέρες εγχείρημα τολμῶν διανοούμενος, - - των παρόντων ἀπαλλαγησεται κακῶν

η πόλις, τήμεν ἔργω πάνυ θαρρω καὶ ἐαδίως αὐ-406το κρατήσειν ωμαι περὶ δε της ἐμαυτο Φυχης,2 εἰ περιέσται μοι μετὰ το ἔργον, ου πολλὰς ἐλπίδας

ἔχω, ἀλλον δε εἰ χρη τἀληφες λέγειν οὐδεμίαν εἰς

τοσἀτον δη κίνδυνον ἐμαυτὸν καθιέναι μέλλων συκαξιῶ λαθεῖν παντας αἰωρηθεὶς περ μεγάλων, ἐὰν ἄρα συμβη μοι διαμαρτεῖν της πείρας, ἀλλ' ἐπὶ κα- 25 λοῖς ἔργοις μεγάλων ἐπαίνων τυγχάνειν, ἐξων ἀντὶ τολμητο σώματος ἀθάνατον πάρξει μοι κλέος.

δημω με - φράζειν α διανοοsμαι πράττειν -κἀσφαλὲς, μη τις ἴδια κέρδη περιβαλλόμενος προς

τους πολεμίους αυτὰ ἐξενέγκη δαν αὐτοῖς σπερ 30 μυστηρίου πορρητο φυλακης ἡμῖν δὲ Ους καθ ξειν αυτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις ἐκφέρω παρ' μῶν δε οἱ ἄλλοι πολῖται ἐν τω

195쪽

- - - 145 907 προσηκοντι καιρῶ μαθήσονται το δε ἐγχείρημα μου τοιόνδε ἐστίν. αυτομολου σχημα μέλλω λαβὼν ἐπὶ τον χάρακα τῶν Τυρρηνῶν πορεύἐσθαι. ἐαν μεν ουν ἀπιστηθεὶς προς αὐτῶν αποθάνω, ἐν πολίτη μόνον ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενησεσθε ἐὰν δε παρελθεῖν 5 εἴσω του χάρακος ἐκγένηταί μοι, το βασιλέα τῶν

πολεμίων ἀποκτείνειν μῖν ποδέχομαι αποθανόντος δε Πορσίνου καταλυθησεται μεν ημω ο πόλεμος, ἐγὼ δε ε ο τι- τω δαιμονίω δόξη τοὐτοὶ

πείσομαι, τούτων συνίστορας μῶς ξων καὶ μάρτυ- 10ρας προς το δημον ἄπειμι την κρείττονα τύχην της πατρίδος ηγεμόνα τηλομῶ ποιησάμενος. XXVIII. παινεθεὶς δε υπὸ τῶν ἐν τῶ συνεδρίω καὶ λαβὼν οἰωνους αἰσίους της πράξεως, διαβαίνει τον ποταμόν. και παραγενόμενος ἐπὶ τον 15 χάρακα τῶν Τυρρηνῶν εἰσέρχεται, παρακρουσάμενος του φυλάττοντας τὰς πύλας, ως τῶν μοεθνῶν 908 τις οπλον τε Ουθεν φανερὸν ἔχων καὶ γλώττη υρρηνικῆ διαλεγόμενος, ην ἐξέμαθεν ἔτι παῖς ων ὁποτροφοῖ υρρηνίδος το γένος ἐκδιδαχθείς ώς δ' ἐπὶ 20την ἀγοραν καὶ το στραπηγυον ἀφίκετο, ανδρα ορα μεγέθει τε καὶ ἐώμη σώματος διαφέροντα, ἐσθητα

πορφυραν ἐνδεδυκότα, καθημενον ἐπὶ το στρατηγικο βηματος, καὶ περὶ αυτον στῶτας ἐνοπλους

συχνούς. διαμαρτὼν δε της δόξης, οἷ δη μηδέποτε 25τον βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος, τοὐτον τονανδρα πέλαβε Πορσίναν εἶναι ' ὁ δ' η αρα γραμματεἰς si βασιλέως, ἐκάθητο δ' ἐπὶ το βηματος

διαριθμῶν του στρατιώτας καὶ διαγραφων -τοῖς τους ὀψωνιασμούς. ἐπὶ ἡτον δη τον γραμματέα 30 χωρησας δια το περιεστηκστος χλου, καὶ ἀναβας ώς ανοπλος π οὐθενος κωλυόμενος ἐπὶ τ βημα,

196쪽

σπεια το ξιφίδιον, ἐντὸς της περιβολης ἔκρυπτε, και παιε τον ανδρα κατὰ της σφαγης αποθανόντος δε του γραμματεως πληγὴ μια, συλληφθεὶς σεις υπὸ των περὶ το βημα προ τον βασιλέα πεπυσμέ- νον δη παρ' ετέρων την του γραμματέως ἀναίρεσιναπάγεται ὁ δ' ς εἶδεν αυτον 'sὸ μιαρώτατε πάντων, εἶπεν ανθρώπων, καὶ δίκας φέξων ου εἰς s0s μακρὰν, ἄξιος εἶ, λέγε τις εἶ, καὶ πόθεν ἀφιγμένος καὶ τίνι βοηθεία πεποιθὼς ἐπεχείρησας ἔργω10 τηλικωδε καὶ πότερον τον γραμματέα τον ἐμὸν ἀποκτεῖναί σοι προυκειτο μόνον η κἀμέ καὶ τίνας ἔχεις κοινωνοὐ της ἐπιβουλης η συνίστορας απόκρυψαι δε μηδεν των αληθῶν, να μη βασανιζόμενος ἀναροκασθης λέγειν. 15 XXVIIII. Καὶ ὁ μυκιος οὐτε μεταβολη χρώμαθτος ἴτε συννοία προσώπου ον ὀρρωδοῶντα διασημηνας ουτε αλλο παθὼν ουδεν ων φιλουσι πάσχειν οἱ μέλλοντες ἀποθνησκειν, λέγει προ αυτόν Ἐγὼ Ῥωμαῖος μέν εἰμι, καὶ ου των ἐπιτυχόντων ἔνεκα, 20 νους, ἐλευθερῶσαι δε την πατρίδα του πολέμου βουληθεὶς, ηψον ἐπὶ το στρατόπεδον μῶν ἡ τῶν αυτομόλων τις ἀποκτεῖναί σε βουλόμενος ' - ἀγνοῶν με ἔτι καὶ κατορθώσαντι καὶ διαμαρτόντι της ἐλ-410πίδος ἀποθανεῖν πάρχει μοι, χαρίσασθαι δε τῆ25 γειναμένη την ἐμαυτο φυχην προαιρουμενος καὶαντὶ του θνητο σώματος ἀθάνατον δόξαν καταλιπεῖν ψευσθεὶς της ἐλπίδος ἀντὶ si τον γραμματέα, δν οὐθεν ἐδεόμην, ἀνήρηκα si τε πορφύρα καὶ τ δίφρω καὶ τοῖς ἄλλοις της ἐξουσίας συμβλ30 λοις πλανηθείς. τον μεν ου θάνατον ον αυτὸς

ἐμαυτο κατεψηφισάμην ο ἐπὶ την πρῆξιν ἔμελλονορμῶν, ου παραιτῶμαι βασάνους δε καὶ τὰς ἄλλας

197쪽

- - 147υβρεις εἰ μοι παρείης , πίστεις δῶ ἐπὶ θεῶν πιμον μαί σοι μέγα πραγμα δηλώσειν καὶ προς την σωτηρίαν ἀνηκόν σοι μεν δη ταυτ λεγε στρα-s11 τηγησαι τον ανδρα διανο μενος ὁ δε ἔξω του φρονεῖν γεγονὼς καὶ ἄμα κινδύνους ἐκ πολλῶν μαν Ἀτευόμενος ἀνθρώπων ου ἀληθεῖς, δίδωσιν αὐτεδιορκων το πιστόν μετὰ δε ἡτο ὁ Μούκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς πάτης τρόπον, ς ἐν ἀφανεῖ τον ἐλεγχον εἶχε, λεγε προ αυτόν ri βασιλευ Ῥωμμαίων ανδρες τριακόσιοι την αὐτην ἔχοντες λικίαν 10

ἐκ του γένους των πατρικίων παντες ἐβουλευσάμεθα συνελθόντες ἀποκτεῖναί σε καὶ το πιστον ορκοις

παρ' αλληλων ἐλάβομεν. ἔδοξε δ' μῖν βουλευομένοις οστις ὁ της ἐπιβουλης ν τρόπος, μητε παντας αμα χωρεῖν ἐπὶ το ἔργον, αλλὰ καθ' - μητε φρά- 15ζειν τερον τέρω πότε καὶ πῶς καὶ που καὶ τίσιν αφορμαῖς χρησάμενος ἐπι σεταί σοι is ραον μῖν ἡπάρχη - λαθεῖν. ταλα διανοηθέντες κληρωσάμεθα, καὶ πρῶτος ἄρξαι της πείρας ἔλαχον ἐγώ προειδως ουν τι πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ την αὐτην μοι 20 τόλμαν ξουσιν ἐπιθυμία δόξης, ων εἰ και τις μηs1 ἀμείνονι τύχη χρησεται της ἐμης, σκοπε τίς ἔσταί

σοι προς παντας αρκομα φυλακη.

XXX. - δε ταῶ ηκουσεν ὁ βασιλεὼς ἐκεῖνον με ἀπαγαγόντας τους δορυφόρους ἐκέλευσε δησα 25

καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς αυτος δε οὐ πιστοτατους τῶν φίλων παραλαβὼν καὶ τον υἱοὶ ροντα παρακαθισάμενος, με ἐκείνων ἐσκόπει τί ποιῶν τὰς

ἐπιβουλὰς αυτῶν διακρούσεται τῶν μὲν ουν ἄλλωνεκαστος εὐηθεις σφαλείας λέγων ἐδόκει τῶν δεόν 30των φρονεῖν οὐδέν' ὁ δ' υίος αὐτο τελευταίαν ἀπεφηνατο γνώμην πρεσβυτέραν της λικίας, αξιῶν 10.

198쪽

αὐτον μη σκοπεῖν τίσι φωλακαῖς χρώμενος ουδεν πείσεται δεινον, ἀλλὰ τί ποιῶν ου δεήσεται φυλακῆς θαυμασάντων δε την διάνοιαν αυτο πάντων

καὶ πῶς αὐτοίτο γένοιτο μαθεῖν βουλομένων, α φίλους αντι πολεμίων, ἔφη, ποιήσαι του ανδρας, τιμιωτέραν ἡγησάμενος την σεαυτos ψυχὴν της κα όδου τῶν σὐν α -- φυγάδων Καὶ ο βασιλῶς τα κράτιστα μὲν ἔφησεν αυτον λέγειν, βουλῆς δε εἶναι ξιον το πραγμα, πῶς υπρεπεῖς γενησονται 10 προ αυτοὐς αἱ διαλλαγαί μεγάλην αἰσχύνην φάσκων εἶναι, εἰ κρατήσας αὐτῶν μάχη καὶ τειχήρεις ἔχων ἀπελευσεται, μηδεν - αρκυνίοις πέσχετο διαπραξάμενος, σπερ ηττημένος ὁπο τῶν νενικημέ-νων καὶ πεφευγὼς τοὐς μηδ' ἐκ τῶν πυλῶν πομέ-

15 νοντας ετ προελθεῖν μίαν δε μόνην ἔσεσθαι ἀποφαίνων καλὴν τῆς ἔχθρας λύσιν, εἰ παρὰ τῶν

πολεμίων παραγένοιντό τινες προς - ω περὶ φιλίας

διαλεγόμενοι.

XXXI. αὐ- μεν τότε προ τον Ῥίον καὶ τους 20 παρόντας εἶπεν λίγαις δ' ἴστερον μέραις αυτος ηναγκάσθη πρότερος αρχειν λόγων διαλλακτηρίων δια τοιαύτην αἰτίαν ἐσκεδασμένων ἀνὰ την χώραν τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰς ἀγομένας εἰς την πόλιν ἀγορὰς ἀφαιρουμένων καὶ τολο ποι-ντων συνεχῶς,2 οἱ τῶν Ῥωμαίων πατοι λοχήσαντες -τῶς ἐν καλῶ χωρίω διαφθείρουσί τε συχνοὐ καὶ ἔτι πλείους τῶναναιρεθέντων αἰχμαλώτους λαμβάνουσιν. φ φ χαλεπαίνοντες οἱ Τυρρηνό διελέγοντο προ αλλήλους κατὰ συστροφὰς, δι αἰτιας τον τε βασιλέα καὶ τοὐς

30 ἄλλους γεμόνας ἔχοντες ἐπὶ si τριβῆ το πολέμου

καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθοῶντες ἐπὶ τὰ οἰκεῖα δόξας μεν ου απασι κεχαρισμένας φανησεσθαι τὰς διαλ-

199쪽

- - - 149λαγὰς, ποστέλλει πρεσβευτὰς ἐκ τῶν ἰδίων φίλων

του αναγκαιοτατους τινὲς μεν ουν φασι καὶ τον

Μούκιον - τούτοις ἀποσταληνα δόντα την πίστιν τω βασιλεῖ δι ορκων περ του πάλιν ἐλεύσεσθαι ετεροι δε λέγουσιν ομηρον, ωλα διαλλαγαὶ γένων Ἀται τον ἄνδρα τομον ἐν τω στρατοπέδω φυλάττεσθαι καὶ τάχ αν εἴ τουτ ἀληθέστερον ἐντολαὶ 915 δ' ησαν ας ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς ὁ βασιλεῶς τοιαίδε Περι με εἰσόδου αρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λογον, τα δε χρηματα αὐτοῖς ἀξιοῶν ἀποδο 10

ναι, μάλιστα μεν παντα σα αρκύνιός τε πρεσβυτατος κατέλιπε καὶ αυτοὶ συν τω δικαίω κτη σαμενοι κατέσχον εἰ δε μη γε οσα δυνατα αγρων τε

καὶ οἰκιῶν καὶ βοσκημάτων καὶ ων ἐκ γη ἀνρρηνται καρπῶν τὰς ξίας, ποτέρως αν αὐτοῖς δόξη 15 συμφέρειν, ἐάν τε οὐ κατέχοντας αυτὰ καὶ καρπουμένους εἰσφέρειν, ἐάν τ ἐκ του δημοσίου διαλύειν ταλα μεν περ ἐκείνων, αυτ δε αἰτεῖσθαι διαλυομένω την ἔχθραν του καλουμενους πτὰ πάγοως αὐτη Τυρρηνῶν η χώρα το ἀρχαῖον ην, ' - 20μαῖοι δε αυτην κατέσχον πολέμω τους ἔχοντας ἀφεθλομετοι καὶ 7να μένωσιῬωμαῖοι Τυρρηνοῖς βεβαίως φίλοι, παῖδας ἐκ των ἐπιφανεστάτων οἰκιῶν τους Ομηρεύσοντας ἡπὲρ της πόλεως αἰτεῖν παρ αυτῶν.

XXXII. φικομένης δε της πρεσβείας εἰς P. 25μην η βουλη με ἐψηφίσατο Ποπλικόλα θατέρω τῶν

si υπάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν, σα- Ἀρρηθνος ξιου, κάμνειν τὸν δημότην καὶ ἄπορον χλον οἰομένη τη σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ ἀγαπητῶς δεξεσθαι την του πολέμου λύσιν, ἐφ' oli αν γένηται 30 δικαίοις. ὁ δὲ δημος τὰ μεν ἄλλα του προβουλεύματος ἐψηφίσατο κύρια εἶναι, την δ' ἀπόδοσιν τῶν

200쪽

150 χρημάτων - ηνέσχετο, ἀλλὰ τἀναντία ἔγνω μητει τῶν ἰδίων μm ἐκ των κοινῶν τοι τυράννο- μηδεν ἀποδιδόναι, πρεσβευτὰς δε περ τούτων προς βασιλέα Πορσίναν ἀποστεῖλαι, λινες ἀξιώσουσιν αυτον τὰ μεν μηρα καὶ την χωραν παραλαβειν, περὶ δε των χρημάτων αυτον δικαστὴν γενόμενον αρκυνίοις τε καὶ Ῥωμαίοις, οταν αμφοτερων ἀκούση κρῖναι τα δίκαια δοκουντα, μητε χάριτι μη ἔχθρα παραχθέντα. ἀπίεσαν οἱ Τυρρηνοὶ τὰς ποκρίσεις 10 ταύτας προς βασιλέα κομίζοντες καὶ συ αυτοῖς οἱ κατασταθέντες - του δημου πρέσβεις ἄγοντες ἐκ των πρώτων οἰκιῶν εἴκοσι παῖδας, - ἔδει περὶ της πατρίδος μηρευσαι, τῶν υπάτων πρώτων τὰ τέκνα ἐπιδόντων, Μάρκου μεν ορατίου ον υἱον Ποπλίου s171 δε Ουαλερίου την θυγατέρα γάμων ἔχουσαν ραν. ἀφικομένων δε τούτων ἐπὶ το στρατόπεδον σθη τε ὁ βασιλευς καὶ πολλὰ τους Ῥωμαίους ἐπαινέσας ἀνοχὰς σπένδεται προ αυτους εἰς ρισμένον τινὰ μερῶν ἀριθμον καὶ την δίκην αυτος ἀναδέχεται δι 20 κάζειν. αρκύνιοι δε χθοντο μεν απι μειζόνων ἐκπεσόντες ἐλπίδων, ας εἶχον ἐπι τῶ βασιλει, καταχθῆναι δόξαντες ἐπὶ την ἀρχην υ ἐκείνου, στέργειν δε τὰ παρόντα ναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι. ἀφικομένων δε εἰς το ορισθέντα χρόνον25 ἐκ της πόλεως τῶν ἀπολογησομένων την δίκην καὶ Jἀπὸ της βουλης τῶν πρεσβυτάτων, καθίσας ἐπὶ του βηματος ὁ βασιλευς μετὰ τῶν φίλων καὶ τον υἱὸν συνδικάζειν κελεύσας ἀπέδωκεν αυτοῖς λόγον. XXXIII. Et δε της δικαιολογίας γινομένης κέ s18

30 τις παγγέλλων την φυγη τῶν μηρευουσῶν παρθένων δεηθείσαι γὰρ τῶν φυλαττόντων, ἴνα συγχωρήσωσιν αυταῖς λούσασθαι παραγενομέναις εἰς τον