장음표시 사용
131쪽
rum , sonituq. campanarum atque organorum praevio. Inter haec agenda Summus Pontifex ad laudes , α gratias Deo agendas, Hymnum, aut Canticum, cuius initium est, Te Deώm πα-- , cantandu exorditur: quem Chorus prosequitur. Hymno autem completo, S. R. E. t Caraenalis Diaconus cantando ait: Ora pro nobis Mare N. M Cantores respondente mi digni esset mur promissansitu Christ 3 Papa deinde Orationem do Sancto canonietato decantat . Post Orationem decantatam S . R. E. Cardinalis Diaconus, Euangelium ilia Pontificia Missa cantaturus, alta voce ait: Confitere Deo omnipotenti, & cetera in consessione dici solita, in qua post Sanctos Apostolos Sanctum canoniΣatum nominat, idemq. in Absoluti*pefaςix Papa: qui deinde, im dulgentia, quae in Bbsolutione dari solet, promulgata, Tertiae ossicium inchoat, eamdem Choro prosisquente, id una vestibus sacris ad Missam pontificia
lemnitate celebrandam induitur . .. i
. v e oblationibus in Missa Canonietationis fieri confieiis . a
Tertiae ossicio expleto, Missae sacrum vel de Sancto canonietato, vel de illa diei solemnitate, si qua in die
Canonietationis eueniat, selemni ac Pontificio ritu cum commemoratione Sancti canonizati decantatur. IIo offertorio autem tres S. R. E. Cardinales, qui in Canonietatione Iudices olim fuerunt, hoc est primus Epia scopus, primus Presbyter, ac primus Diaconus Sacrae Rituum Congregationis ; & Principis alicuius Cano-nietationem postulantis Oratores item tres, aut Vnus,
vel aliquis Cardinalis in Oratoris locum a Papa et ctus, offerunt ea omnia, quae in Missa Canonietationis offerri solent, mysterijs plena. Primus, Cardinalis offert duos cereos , & satis qui dem magnos et Primus autem Oratorum, vel aliqui. in Or
132쪽
In Canonitatione Sanctorum. II
oratoris locum Cardinalis, cereum unum, duasq. Tu tures vivas in cani stello aurato inclusas. Secundus Cardinalis duos offert panes praegrandes 3 unum auratum, alterum argentatum: Orator, vel albquis in Oratoris locum Cardinalis, alterum Osrt c reum, duaSq. columbas albas vivas in canistello item argentato inclusas. Tertius Cardinalis duos cados ossert exiguos, vini plenos 3 unum auratum, alterum argentatum. Orator, vel Cardinalis in Oratoris locum , tertium ossert c
reum , dc canistellum varijs pictum coloribus, vivisq. auiculis diuersi generis plenum.
Omnibus hisce rebus rite oblatis , Summus Pontia sex Μissam maxime solemnem prosequitur cum ca remoni js, mysteriorum plenis , quas breuitatis causa omittendas hoc loco censeo. Missa tandem compi ta, S . R. E. Cardinalis Decanus plenariam Indulgentiam iuxta sorinam Ecclesie consuetam omnibus illic praesentibus indicere solet. .
mini ac certarum oblationes deciaraxiur
Haec de caeremoni js , nunc de rerum oblatarum Ggnificationibus superest dicendum . Omnia enim, quae in Canonigationis solemnitate Oiserri solent, mysteri rum plena sunt, maioriq. ex parte a primitiuae Ecclesiae ritibus ortum habent, ut in quarto Sanctorunia Apostolorum Canone videre licet , ubi haec leguntur C ἰverba: OGrre non liceat aliquid ad Altare praeter nouas spicas & uuas, α oleum ad luminaria, & thymia- rem Maoma, id est, incensum, tempore, quo sacra celebratur oblatio. Haec in Canone, ubi Primitiarum vel nou τα.
133쪽
rum fructuum oblationes in primithia Ecclesia fieri,
consuetae commemorantur . Per animalia vero , quae
inibi offerri prohibentur, sacrificia, quae ex lege anti- Σὰ γῆ, rix s/nguiuςm M animalium caedem in templo iam fiebant, ut Balsamon interpretatur, vetantur, si crifi-ςiumq. seri iubetur incruentum , tribus iam figuris, cassisl Biele teste, adumbratum, prius videlicet in Abel ; deinde in Abralaam postremo in Melchisedech, qui cum Saccidos esset Dei altissimi, offerens panem & vinum, nostri sacrificij ritum figurauit ι & sua pςrsona person . ν. qai Christi, qui est. Sacerdos & sacrificium, repraesen, tauit. Ad hoc itaque Altaris sacrificium a Melchis
decli in pane ac vino adumbratum repraesentandum, panis, dc vinum in solemnitate Canonietationis Offerri solent, quando scilicet Summus Pontifex in Altari, panem & vinum ante consecrationem pro immaculata Hostia immolanda offert. Ad eiusdem insuperstanti sacrifici j venerationem praestandam cerei cum pane ac vino in eadem Missae parte , quae Oisextorium nunc Patur, offeruntur, uti ex eo nuper commemorato coruligitur Canone. Turtures, atque Columbae albae, aliaeq. diuersi generis aviculae, in Missa post Canonietationem oblatae sacris item mysterijs non carent, uti ostendemus, vana Prius Ethnicorum superstitione in Impera' toribus inter falsos, fictosq. diuos referendis, explicata.
Ecclesiae primitiuae Patres , de Christiana Religioni 2,s ne .ptune meriti, Ut vanas & impias Ethnicorum su-fr. d. Pu perstitiones abolerent atque obliterarent, aliquot s cra , α pia instituta , quasi superstitionum antidotata Purimis. obseruanda decreuerunt, ut in nostro de sacris Ritibus ad superi itiones extirpandas magna cum pietate in-- stitutis , Commentario explicauimus. , diffuse quiq
134쪽
In C Onicati ne sanctorum. II '
dem. Quae sane omnia silentio nunc praetermittenda
sunt, ut antiquam & sacram Canonizandi originem prius demonstremus. deinde vanam Ethnicorum d Imperatoribus falsos inter deos relatis .superstitionem redarguamus. Hac re statim praestita, sacrum in MiΩsa Canonietationis ritum osserendi aves, mysterijs plenum, explicabimus , eXplicatumq. comprobabimus, ne sacer ac pius Canonizandi Ritus a superstitiosa dc vana Imperatorum consecratione originem ullam h bere credatur. 'Quamuis nonnulla , uti diximus , ad vanas & impias Ethnicorum superstitiones abolendas, in Ecclesia Dei fuerint introducta 3 Canonizatio tamen Sanctorum, nunc fieri consueta, originem, aut potius imaginem quamdam traxit ex varijs Scripturae sacrae t cis , dum in ijs Ecclesia Sancta quorumdam Patrim sancti atem , egregijs exemplis illustratam, commendat, nobisq. imitandam proponit, ut in Libro Eccle-- siastiei, & in Epistola Beati Pauli Apostoli ad Hebraeos Hilriis. videre licet. Eorum autem Canonizatio aut festus
dies Machabaris, ob martyrium non pro Christo ilia
Euangelio, Vt S. P. Augustinus ait, reuelato, sed Pros. Christi nomine in lege velato perpessum, exceptis: qui, si tantum Martyrium, quod, ut ait Gregorius Nazi-- cissis etenus , sine fide in Christum aes se non potuit , antes,
Christi Passionem perpessi sinit, quid post Christi Pas
sionem secissent 3 non celebratur; quia illi in tEmpo
re plenitudinis gratiae, ut ait Viguerius, non fuerunt, Vig-- sed ante Verbum incarnatum, eo scilicet tempore, quo nondum in caelum ascendere poterant ob culpae primi v r. Parentis reatum lymbo inclusi . Prius enim , ut Sanctus inquit Gregorius ille Magnus , quam Redemptor S. 'glia noster morte sua, humani- generis poenam soluereri eos etiam , qui caelestis Patriae vias sectati sunt , post 1.IUD.o egressum carnis , inserui claustra tenuerunt non ut
135쪽
poena quasi peccatores Plecteret, sed ut eos In Ioela
remotioribus quiescentes quia necdum intercessio Mediatoris aduenerat in ab ingressu Regni , reatus primae culpae prohiberet , quos tandem Christus Dominus, dum in cauum ascenderet, secum duxit. Hinc Sancti Patriarchae ac Trophetae omnes in Litanijs inuocantur, multiq. ex iis in Martyrologio Romano gloriose recensentur, & in aliquibus Christiani Orbis locis v
nerantur , e quorum numero item sunt , Iob, Samuel, Hieremias, Symeon, Tacharias, & Moyses e horum enim solemnia Venetiis praesertim celebrantur , ibiq. sunt templa Deo in eorumdem memoriam α hon rem erecta . Tacchariae autem , patris sancti Ioannis Baptistae, caput Romae in Basilica Lateranensi magna veneratione asstruatur, ac de eo diuinum officium recitatur. Nonnulli vero, qui in Veteris Testamenti fine, ac Noui principio fuerunt, ab uniuersali Ecclesiae solemni coluntur festiuitate, veluti sunt Anna, Genitricis Dei Mater ; & Ioseph Genitricis eiusdem Sponsus; necnon Dei para semper Virgo, quae Christum D minum , Sanctorumq. Sanmina in utero suo gestauit,
ac peperit; & Ioannes Baptista, qui Christum digito
demonstrauit, dc baptizauit. Eamdem quoque Canonietationis formam in nouo Aa,a. Testamento , praesertim vero in Actis Apostolicis vi-ο.a. O ν. dere est, in quibus Sanctorum noui Testamenti gesta, sanctitatis plena, recensentur,& commendantur, n hisq. imitanda proponuntur, eorumdemq. in caelo viventium festus dies celebratur . Haec de sacra & antiqua Canonietationis imagine , quae paulatim iuxta temporum indigentiam , quae noua semper consilia , nouosq. rei eiusdem gerente modos subministrare solet, maiora in dies incrementa, maioremq. in Cationizando industriam, ac solemnitatem suscepit, ut ex ijs
rebus, quas in quinto huiusce Commentarij nostri capite
136쪽
pite conscripsimus, videre licet . Nunc reliquum est. vi Ethnicorum error in consecratione Imperatorum, superstitione ac vanitate plenus, explicetur. Ethnicorum seperstitio vanitatis plena explicatur. Etlinici nefarios saepe homines,& multis sceleribus flagitijsq. respersos, ut Franci lcus Penia, Rotae Auditor, vir sane eruditissimus, atque utriusque iuris peri tissimus reste inquit, vanissimis superstitionibus in ni metum falsorum deorum referebant , eisq. immeritos decernebant honores: Romanorum namque Imper
tores, qui superstitibus filijs, vel successoribus, ex hac vita decedebant, in ipsis funerum iustis persoluendis,
dum eorumdem corpora cremabantur, inter diuos, ut
Herodianus in Seuerianis exequiarum iustis dissus scribit, referri solebant,& inter eos relati dicebantur, cum primum Aquila, Imperatoribus dedicata , igni pyrae subiecto , ex intimo aut extremo tabernaculo, tamquam e fastigio quodam dimittebatur, quae in Caelum animam Imperatoris deferre stulte credebatur, sicut idem refert Herodianus, atque in varijs Imper
torum cernitur numismatibus, in quibus non solui haec inscriptio legitur, CONfECRATIO, vel Deificatio, quam Graeci Apotheosin vocant f sed Aquila item &. pyra, seu affabre facta lignorum congeries ad ipsam superstitionem insinuandam repraesentantur. Quae sane res a Canonizatione ita abhorret , ut nullam penitus affinitatem cum ea, uti ostendemus, habeat: i mino qui aliter diceret, aut amens, aut malediacus haereticorum imitator censendus foret.
Caeremoniae scrae misieri' plenae. Quamuis itaque dicta Ethnicorum inter falsos , fictosq. deos, seu potius inter veros daemones relatio, in mera
137쪽
122 . '' Caeremontamera superstitio, impietatis & idololatriae plena diacenda sit, quippe quae stultitia illorum erat, qui sitie
i verae fidei, ac sine veri Dei cognitione vivebant, daemmonibus seruientes s qui q. inanis gloriae mancipia erant squorum tandem virtutes ad verum Deum non rela- , --.m tae, Ut Sancti Patris Augustini, utar verbis, vitia erantast. 9Cμ potius, quam virtutes 3 immo tota vita, sicut idem sanctus Doctor , & alij Theologi affirmant, omnesΦοιο. b. actiones ad idola relatae peccata erant ue sacrae tam etiacaeremoniae Christianae Religionis iam in primitiva h, I Eeclesia a sanctis Apostolis institutae, & a sanctis E
elesiae Patribus ac Romanis Pontificibus paulatim a ἴτί . . ctae, augustissimis mysterijs non carent, uti B. Diony-- φ ες- sius Areopagita inquit , dum quanam ratione Sanctio, a ab Apostoli caeremonias instituerint, in hanc docet ve inst.Theo. borum formam : Principes nostri, hoc est Apostoli) G-- , a. ψω signis crisia sacramenta texerunt, ct Ab humanis ima-
volunt hu ginIbus res diuinas tradiderunt, ct in materiali figura maie- '' uatem spiritualem repraesentarunt, ut pro modo, ac ratione capim nostri, figuris vi ilibuου, quasi admιniculis quibuydam ad my II errorum augustiorem intelligentiam subvehamur . Haec Dionysius de lacris caeremoni js in Ecclesia sancta im
. . . sti tutis, quae sicut solia Stapletonus in hunc Diony-
Ecci Hie--locum ait in arbores ornant, ct cortex sustentat, ' - 'μ' quamuis fructum non proferant f sicut etiam ligna Vi-' tem sustinent.& se pes non nutrit plantas, sed seruat; sic caeremoniae externae quamuis per se actus pietatis non sint, ad . pietatem tamen ac religionem conseruandam atque fouendam mirum in modum conducunt: caeremonijs namque catholicae Ecclesiae visis & auditis atque intellectis, homines ad pietatem excitantur, atque ad seruorem accenduntur . Turturum se Columbaram oblationes explicantur.
Illarum itaque auium oblationes in Missa Canon,
138쪽
In Can et atione Sanctorem. Ia I
etationis praestari consuetae, ut eo, Vnde digressi sumus, rasa. . reuerramur, mysteriorum plenae sunt, pium sensuim , aut significatum Duentes, dc in se conseruantes. Columba enim, quae felle caret, Christi Domini, in cu- rsis. ius Ore dolus non fuit, mansuerudinem significat . -' Turtur vero semper gemens , Christi gemitum in pastione adumbrat. Ceterae aues significatum Christo Domino, qui erat in cruce immolandus, congruentem non habent: hinc eas,& non alias aves, ait Tostatus, in sacrificio veteris Testamenti offerri Deus manda-iae. Duit: Sacrificia enim, quae in veteri Testamento fiebant, haliqua in Testamento nouo facienda, praesertim vero Christum Dominum in cruce immolandum adumbrabant . Quoniam vero Sancti sunt imitatores Christi instar Beati Pauli Apostoli dicentis: Imitatores mei es a. Corite, si tu cir ego Chrsi , qui Sanctorum sanctus est , & Sanctorum effector ; propterea Turtures & Columbae in Missa post Canonietationem Sanctorum osseruntur ad ea insinuanda, in quibus Christum Dominum imitati
fuerunt Sancti: e quorum numero sunt omnes, qui ea faciunt, quae a suis imitatoribus facienda docet Christus hisce verbis i Eui vult venire pos me, abneget smem M N. αθβum , se to at crucem suam , o siquatur me. Per sui ipsius '. abnegationem , sellis ut ita dixerim carentia insinuatur , hoc est , abdicatio prauae vitae, quam per sel Origenes interpretatur. Per crucem vero praeparatio animi ad perferendam crucem i vel afflictio corporis per abstinentiam; vel afflictio animi per commiserationem erga proximum significantur. Crucem abstinentiae ii huit B. Paulus dum diceret: Diueo corpuου meum, est in
fruitut m redigo. Crucem quoque commiserationis habuit dicens: Auu infirmatur , o ego non infirmor Z Euis r. r ιι scandali itur, o ego non uror P Duo autem sunt abstinentiae genera : quorum Vnum , ut Maximus inquit Max.
Taurinensis, exercetur, si a potu & epulis appetitus. ina gula:
139쪽
υ B.; gulae temperetur , & a delectationibus coerceatur, ae G tandem ab ijs, quae tactu, gustu, α visu decipiunt ii minem, sensus viriliter reuocetur, ac violenter abstra- hatur . Alterum abstinentiae genus est pretiosius a que sublimius, si motus animi regantur, illius q. pe turbationes modestiae tranquillitate placentur ; irae item ac superbiae impetus quasi sera bestia refraenetur, quintidie contra vitia litigetur, ac veluti censura quadam,& austeritate virtutis, pugna denique quodam modo τὰ idissis cum homine interiore conseratur. Haec ex Maximo in Taurinensi de duobus abstinentiae Reneribus , in Qui-
ea Maii bus Sancti canonizati sele eXercuerunt, dc imitatores
Christi facti sunt. Quae sane omnia si recte perpendantur , in sui ipsus abnegatione, atque in cruce perferenda consistunt; necnon ad Columbae fellis carentiam, ac Turturis gemitum , ad eorumq. significationes Christum insinuat tes referuntur. Propterea Turtures, & Columbae ii
Missa Canonietationis Sanctorum, qui Christi sunt imitatores , offerri solent . Huc accedit pro veritate confirmanda, quod Columba est auis non solum innocua, sed etiam pudicitiae & viduitatis continentiae symbo
AKVa- lum, quia Unam unu S tantum masculus nouit . Hinc
ser si . - in rebus sacris, Columbarum oblationem ita nonnulli accipiunt, ut coniugi j tam firmi ratione habita , nos quoque mentem stabili firmitate perseueraturam Deo, o θὲου. Vti Vero coniugi, ac sponso Christo sociemus. Orige- orare. ao. nes insuper citat Apostolum, qui de charitate loquutus, Columbam protulerit. Sanctus item Cyprianus S C ri tam vitae sanctitate, quam facundia clarus, in ijs, quae v aduersus Nouatianum pro unitate , concordiaq. Pi rum omnium de Columba scripsit hisce verbis: Idci co in columba venit Spiritus Sanctus . Simplex anum at M laetum est, non felle amarum, non morsibus sevum , non unguium laceratione violentum . Haec S.Cy-
140쪽
In Comi trione Sanctorum. Iass. Cyprianus de Columba. Basilius item de mira Turturis viduitatis continentia loquitur, dum de pudicitia,
α vitae continentia sermonem habet, eam q. amplectendam docet. Hinc sacrarum litterarum interpretes per Turturem unamquamque animam castitate pra ditam interpretantur , ac de tali anima illud Psalmi, Turiur nidum inuenit, ubi ponat pusios suos, dicium volunt, hoc est, Ecclesiam inuenit, piorum scilicet coetum H, ubi virtutum genus omne appareret: per pullos enim virtutes intelliguntur. Huc accedit, quod per Turturem, & Columbam, ut Beato Hildephonso placet, duae perbelle repraesentantur vitae, activa scilicet & contemplativa : ambae Sanctis congruentes , ac Deo gratae: quia, ut ait S. P. Augustinus, ambae innocentes, ambae laudabiles: illa vero laboriosa, haec Ociosas nulla tamen facinorosa, nulla desidiosa: nam per Columbam gregatim volare consuetam, vita activa, quae multorum est i per Turturem autem solivagum vita contemplativa, quae paucis est imitabilis , insinuantur. Adde etiam, quod Beato Hildephonso Archiepiscopo Toletano teste, dictas aves , castitatem & simplicitatem adumbrantes , in sacrificio veteris Testamenti offerri Deus mandauit, ut castissima Sanctorum simplicitate, quasi gratissimo sacrificio se delectari significaret. Mirum itaque nemini esse debet, si Turtures, & Columbae praesertim albae, quae animi candorem, ac puritatem in Sanctis canonietatis insinuant, in Canonizatione Samctorum offerantur, cum ea, quae Turtures & Columbae significant, Sanctis, Deo gratis, tam belle conueniant.
iuersi generis avicularum oblationes explicantur.
Illae autem diuersi generis aviculae ad Sanctorma Diandem in Caelu volatum innuendum, atque ad caelestia desideria in Deum directa insinuanda offeruntur, nec-