장음표시 사용
101쪽
Homm runt , hanc tamen. conclusionem , Romanum scilicee Pontificem in Canonietatione Sanctorum nullo modo 1. eramen errare posse, statuentes & omnino at mantes. Contra haereticos, qui hanc infallibilitatem negant, Thm mas V ualdensis vir doctissimus, ae de Christiana Religione optime meritus, disputat, & infallibilem cem titudinem omnino probat ac demonstrat. Nos itaque varias primum hac in re opiniones in medium affer mus quidem breuiters potiorem deinde ac veri rem sententiam , statuendo, aperiemus 3 tres postremo loco nodos, qui veritati aduersari videntur , explic
bimus . Φ- in nietando infallibilitate loquitur , eum errare in Canonizatione non posse concludit. Papa enim sinquit ipse dum aliquem secundum praesentem iustitiam pro Sancto canonietat , habens pro teste operum exteriorum euidentiam, errare non potest: quia iuxta allegata, mbiq. probata ipsum canonietatum credit esse Sanctum Aur. Epi ac talem esse declarat, Sancti Patris Augustini doctrina persuasus , dicentis e sic credit, ut loquitur, etiamsi m. a. falsa loquatur , sfideliter loquitur: qui autem non credit quae loquitur, etiamsi vera loDatur, infideliser loquitur . Huic sta- ω .ris tim Augustini sententiae talia Triumphus verba sub-
N- iungit: tauantumcumque ergo non vera approbet canoni ando,
approbando aliquem Sanctum ι ex quo primer es vere α' probat secundum informationem sibi factam, non cr ι . Haec π Triumphus, qui alio in loco, dum disputat, an om arbis... nes a Papa canonizati, sint in vita aeterna, eamdem
pzr tuetur opinionem dicens : Per certitudinem cause non po-
πι ι, esse in vita aeterna. Et infra ad primum argumentum:
Augusini Triumphi opinio. Vgustinus Triumphus in libro de Potestate Ecclesiastica, dum de Romani Pontificis in cano-
102쪽
tum: Ecclesia non errat canonicando aliquos Sanctos, quia non cansmῆat eos esse Sanctos iudicio diuino secundum determinal liuam sententiam : sed iudicio humano fecundum praesentem tu. iam, hoc est iuxta allegata dc probata) secundum ι .ara... suem morim Sancti sunt, hominum reputatione o venerati ne Et alibi ait ru rapa ergo canonizando aliquem Sanctum secundum praesentem iuuitiam non errat : tauia sic credis eum esse Sanctum , τι informationem recipit secundum alligata, o
probara stibi. Hucusque Triumphus, cuius opinio tanto viro non minus pio quam docto, etsi doctissimo, di- ...igna non videtur, quippe quae Romani Pontificis , di Ecclesiae Catholicae. ut sic dixerim , infallibilitati aut certitudini, Sanctorumq. canonizationi plurimum derogare videtur. sancti Thoma opinio. SAnctus Thomas, Doctor Angelicus, eo in loco, in s. 1 m.
Quo disputat, num omnes ab Ecclesia canonizati, sint in gloria, vel aliqui eorum in inIerno tria actim . num genera a Romano Pontifice praestari scribit: qu rum unum ad Ecclesiam , inquit , uniuersalem peri net, atque ex ijs est, quae ad fidem attinent, in quibus fieri nullo modo potest, ut iudicium Ecclesiae uniuersalis errare queat, iuxta diuinam prouidentiam, de
infallibile Saluatoris nostri promissum a Ioanne Euangelista hisce verbis enarratum : Cum autem veneris A Spirisus veritatis, docebit vos omnem veritatem, hoc est, ut omnes interpretantur, in necessariis rebus, qua ad salutem & fidem pertinent. Hinc S. Thomas magis Papae, ad quem determinatio fidei attinet, quam cuilibet sapienti in scripturarum opinionibus, credendum esse ait exemplo Cayphae, qui quamuis homo stet
stus, ob Pontificatum tamen, Euangelista Ioanne at- I n. aa.
testante, inscius prophetasse narratur.
103쪽
Alterunt Pontificiae actionis genus , in possessionubus aut criminibus , alijsq. id genus rebus iudicandis versatur, in quibus, ut ait S. Thomas, iudicium Ec- elesiae ob talias hominum attestationes errare potest. Inter duo praedicta actionum genera Doctor medium Canonietationi locum adscribit. Quamuis ei inio Cresanctus Paulus ad Corinthios scribens, dicat .: tauu h minum μι qu.e seni hominis, nisi sipiritus hominis, qui in ip-ν.c 'ε se eBP Et infra: Iegbit mihi constam sum: sed non in hoc ιμα A., Piscatus sum: Et in Ecclesiaste: Nesiit homo, utrum am re, an odio dignus sit 3 Ecclesia tamen in Canonietatione Sanctorum errare non potest, quia de statu alicuius certior fieri potest, non solum per inquisitionem vitae, atque miraculorum attestationem, sed etiam , dc quidem praecipue, per diuinum Spiritus sancti instinctum, qui omnia, etiam prosunda Dei scrutatur, cuius item prouidentia fit, ut Ecclesia sancta Dei fallibili hominum testimonio in Canonietatione falli non possit.
s. TMm. Haec ex Doctore Angelico, qui suam opinionem con .ae cludit hisce verbis : Canoni illo Sanctorum medium es in- ire ista duo quia tamen honor, quem Sanctis exhibemu , quin dum profesito sidet ea, qua Sanctorum gloriam credamm, pie credendum es, quod nec etiam in his iudiciam Messia errare
opinio Sancti Thomae declaratur.
QV muis Doctor Angelicus Romanum Pontificem aut Ecclesiam Catholicam in Canoni Tatione Sanctorum errare non posse doceat: idq. pie credendum esse dicat ego tamen ex eiusdem Sancti doctrina istuc ipsum non solum pie , sed necessario credendum esse censeo . Si quis enim a Romano Pontifice pro Sancto pie solum, non certo, hoc est probabiliter, de non infallibiliter in caelo es Ie crederetur, Ecclesia
104쪽
elesia Catholica illum nobis colendum, precibusq. ora dum , nostrumq. intercessorem habendum haudquaquam proponeret, sicut factum esse constat. Id quod Sanctus Thomas , qui Canonietationem, fidei proses.sionem quamdam , qua gloriam Sanctorum ac vitam aeternam profitemur α praedicamus , esse ait, inteli
xisse sui opinor in visus est.
Pro hac re confirmanda, silentio praetereundum non videtur quod Petrus Galesinius , Protonotarius Apostolicus in suo de Canonietatione Sancti Didaci Complutensis Commentario scriptum reliquit, dum de praestantissima Syxti V. felicis ac sanctae recordationis coimcione in Consistorio semipublico coram S. R. E. Ca dinalibus & Praelatis sententiam aut sv ffragium di Beato Didaco in Sanctorum numerum adscribendo laturis , mentionem fecit in hanc verborum formamia: Qua in concione a rei, quae agebatur , magnitudine
exorsus, primo de potestate Summi Pontificis, auctoritateq. Ecclesiae, quae a Deo tradita est, illuminate, diuineq. dixit: tum demonstrauit & sacris litteris, de 'rationibus ex intima Theologia depromptis, omniq.
argumentorum genere, Romanum Pontificem, verum
successorem Beati Petri Apostolorum Principis , pro
quo oravit Christus Dominus, ne eius fides deficeret, eumdemq. verum caput Ecclesiae , quae est firmamentum & columna veritatis, quaeq. a Spiritu sancto re- gitur, ac gubernatur, in Sanitorum Canonizatione e
rare & falli non posse. Idq. non modo piE, sed necesis ario.& certissima fide credendum assirmauit oinnibus summis rationibus diuinitus in medium allatis : cum illud etiam perspicue manifestum sit, Ecclesiae, Pontificisve decreta, & certa & firma esse, quae ad fidem, aut morum disciplinam pertinent, cum certis & firmis principijs, fundamentisve innitantur. Haec ad verbum
105쪽
o De Canonicatione Sanctorumcta , & quidem grauioribus , inter alios a secretis Via
Pie igitur . vi Doctoris Angelici explicetur dictum. hoc est pietate fidei, seu pia dc firma fide ac necessa
rio credendum est, Ecclesiam in Canonietatione Sanctorum nec fallere, nec falli posse: immo eius oppostatum non solum sine temeritate, sed etiam, ut ait Μ F. Gregorius Nunnius Lusitanus , Vir sane doctus Scpius, non sine maxima impietate, quae, meo quidem iudicio, haeresim sapit, posse affirmari omnino credendum censetur. Hinc Melchior Canus, eos, qui Ecclesiam in Canonietatione Sanctorum errare posse dic rent , non haereticos quidem, sed temerarios, impudentes , & irreligiosos nominat, & ab Ecclesia puniendos esse affirmat: quia sicut iniuriam facit Martyri , qui orat ero Martyre 3 ita & multo quidem maiorem Ma tyri infert iniuriam qui Martyrem Catalogo adscriptum e Sanctorum numero reijcit. Immos ait Canus si unum aliquod huius generis decretum in dubium reuocare liceret; certe sinquit ipse) Hieronymi, Ambrosi j. Augustini, & reliquorum sanctitas in quaesti
Dein sine crimine reuocari posset : valdeq. absurdum noni soret, si cultus omnium Sanctorum, qui post Clementem consecrati sunt , ab Ecclesia exploderetur. Quo nihil stultius, aut impudentius dici potest. Ni igitur lautus error in Ecclesia inter Sanctos canonizandos nascatur , Deus peculiariter prouidere credendus est: cuius peculiaristi, sae prouidentiae abunde magnum argumentum est, quod fides, ab humanis testibus semel in huiusmodi iudici s fusi epta , numquam infirmata est . Haec a Cano non minus eleganter, quam
docte, etsi doctissime in quinto de Auctoritate Concialiorum libro hinc inde scripta , & a me hunc in I cum fideliter congesta.
106쪽
Ioannes Driedo in libro de dogmatibus variis, dcli
bris apocryphis quarto , tres Sanctorum classes enumerat : in quarum prima sancti tam veteris, quam noui Testamenti recensentur, hoc est, Abel, Noe, Abraham, Isaac, Iacob, dc ceteri Patriarchae multi dc Pr EM. phetae 3 Ioannes item Baptista , Stephanus, Apostoli duodecim, Latro etiam in cruce moriens, cui dixit Christus: Hodie mecum eris in Paradiso s Paulus quCque, ac multi alij iam in caelo viventes, de quibus in Scriptura sacra fit mentio. Classis huiusce Sanctos sinquit Driedo) in caelo vivere ac regnare credendum νest ea fide, qua credimus ceteris fidei articulis in Scruptura sacra expressis . Si quis autem eos in caelo vuuere non crederet, aut dubitaret, is prosecto haereticus censendus foret, quia de Scripturae Canonicae auctoritate dubitaret, nosq. ab ea falli posse crederet. Id quod haeresis omnino est . In hac eadem Classe adde item Sanctos Innocentes in Scriptura sacra ; praesertim vero in Evangelio inter Martyres connumeratos, necnon ab Ecclesia in Litanijs ante Sanctum Stephanum Pr tomartyrem inuocatos, sed post Sanctum Stephanum solemniter, quantum ad Festiuitatem, celebratos: quia tametsi ante Sanctum Stephanum Innocentes ipsi non loquendo, sed moriendo confessi sunt 3 Sanctus autem
Stephanus post Christi glorificationem, Sancti tamen Innocentes ante Christi Pastionem , & glorificationem Martyrium passi fuerunt. Hinc in festo die S. Stephani tam Canticum Angelorum , quam Symbolum Apostolorum, & Alleluia in Missa; dc in Matutino Symbolum Sanctorum Ambrosij, & Augustitii recitantur; sed in Festo die Sanctorum Innocentum , non item: quia status Glorificationis statum Passionis excedit.
107쪽
ses me Canonicatione Sanctorum
symbolum autem Apostolorum ratione Octauae N tiuitatis Domini in die Sancti Stephani recitatur. Octaua enim Glorificationis aut fruitionis diuinae diem in Caelo, aeterna laetitia plenam, repraesentat. Propterea in Sanctorum Innocentum Octava ad Misiam Cant, cum Angelorum recitatur. Sanctorum ordo II. In secunda Sanctorum Classe repositos Driedo imquit esse Sanctos illos, quorum laudabilis vita, & gl riosus exitus uniuersam in toto terrarum orbe Ecclesiam illustrauit: e quorum numero, ut ego Opinor, α ex Driedone colligitur, possunt esse illi, quorum in moria fit in sacro Missae Canone , de alij post editum Missae Canonem permulti, quos esse Sanctos, nemo rationabiliter , vel sine temeritatis ci impietatis labe n gare, aut dubitare posset. 'Si quis enim, quicum quo ille sit, Regum, Ducum, siue Principum, aut Philos phorum res gestas α historias toto terrarum Orbidissus as , & diuulgatas negaret, stupidus ac temer rius , & merito quidem, censeretur, quanto magis i merarius & impius ut ait Driedo) iudicandus foret qui uniuersalis Ecclesiae iudicium iam olim tot Epia scoporum , tot Doctorum , totq. hominum iuxta sortem successionis succedentium consensu firmatum
negaret Idcirco de his quod sint Sancti, credendum est, sed non sic ait Driedo) ex reuelatione in Script ris sacris desuper facta, sicut de illis in prima Classi repositis.
In tertia sanctorum Classe sunt illi, qui in diuersis Regnis ac Prouincijs mirabili vitae sanctitate claruexunt , quorum item vita Iaudabilis & exitus gloriosus,
108쪽
aut in toto Regm , aut in tota Prouincia emicuit de innotuit. De his enim ad veram sanctitatem dignoscendam ex fidelium hominum testimonijs, alijsve indicijs Ecclesia sancta Canonizationis censuram adhi-
Quamuis autem sinquit Driedo non oporteat nos
omnium horum sanctitatem tam firma, tamq. inam bili fide credere, quam credimus sanctitatem eorum, qui in canonicis Scripturis describuntur, eorum tamen sanctitas sine temeritate stupiditatem aut amentiam praeseserente, negari non posset , hunc tamen temerarium & amentem Driedo haereticum non iudicandum esse ait . Haec ex Driedone varia eruditione non mediocriter exculto.
M .F. Dominicus Banes, Vir sane doctissimus ac pijs-- , smus, in suis de Fide, Spe,& Charitate Commenta-xijs scholasticis , de Canonietatione Sanctorum amano Pontifice , seu a Concilio praestita , sine haeresista q- suspicione dubitari non posse inquit in hanc verborum '' formam: Temerarium est valde , de scandalosum, &haeresim sapit, dicere, quod Papa, aut Concilium possit errare in Canonietatione Sanctorum . Immo ad finem dubitationis ait: Nemo nisi amens, aut haereticus credendus est, qui dubitaret, an Sanctus canoni-etatus sit in caelo, cum huiusmodi auctoritas canonizandi utatur tot tantisq. hominum fide dignissimo- rum testimonijs, insuper & miraculis . Merito ergo qui de ipso Sancto dubitat, in suspicionem haeresis V s. rhbri nit, atque haeresim sapit. Hucusque Banes, conclusione ipsa summis iam rationibus, quas breuitatis cau- ,α ,
se silentio praetermittemus, comprobata. Quamuis au- 3δ.ri. ιa. tem antiquiores Doctores, veluti S. Thomas & alii a pie credendum esse, Ecclesia m in Canonizatione San- Indust.ctorum errare non posse dicant f recentiores tamen , U
T Molosi ob haeresim cinquit Banes) proximis tempo- '' 'ribus
109쪽
ribus ortam illorum , qui eius auctoritatem, & infallibilitatem in Canonigatione Sanctorum irridebant, α
negabant , merito decernunt, haeresim sapere Luter norum, a serere Ecclesiam in alicuius Canonizatio falsam fuisse , etiamsi auctoritas canonizandi non negetur. Haec Banes ad verbum.
In Canonietatione itaque Sanctorum Ecclesiam nee errare, nec falli posse non solum pie, sed necessario certissima fide credendum, affirmandumq. omnino est,
ob assistentiam Spiritus sancti a Christo Domino promissam apud Ioannem Euangelistam hisce verbis : Cum
veneris Ege Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem, in
rebus scilicet, uti diximus, necessarijs, quae ad salutem& fidem pertinent. Quae sanh promissio ijs etiam confirmatur verbis, quae Christus Dominus ipsi Petro di-
Luca aa. Σit: Ego rogaui pro te, ut non deficiat sides tua: o tu aliquando conuersius, consima fratres tuos. Quamuis autem Petrus ad horam, non ad extremum usque vitae finem, vel, ut sic dixerim, si naliter desecerit, ipsa tamen Lucae auctoritas non solum ex ipsis Christi Domini verbis , sed ex Sanctorum item Patrum , ac Doctorum explicationibus de perinali Petri fide , non autem de fide aliorum Pontificum Ismisi personali , Ut ait Ioannes de Turrecremata , intelligiae. EM. debet: hoc est, de Petri fide personali, in utilitatem, G. tamen Ecclesiae uniuersalis, & quatenus personalis P are., adtri fides a personali ceterorum Pontificum fide distin- guitur, ut infra, & fusius quidem, explicabimus: Ro manus enim Pontifex inquit ipse de Turrecremata non in gratijs & praerogatiuis personalibus Beato Petro succedit, sed in Sede M officio Pontificatus, atque LX consequenti in priuilegijs Pontificiae sedis & ossi-cij . Hinc quamuis Romani Pontificis personam in ijs, quae ad fidem pertinent, errare posse , aut mal opinari scit Turrecremata) contingeret s admitti ta
110쪽
men nullo modo potest, ut Romanus Pontifex insententia ferenda, siue in iudicando, vel, ut aiunt, iudiacialiter procedendo in ijs, quae ad fidem attinent, cr- rare potiit : quia adsistentia Spiritus sancti a Christo promissa non persenam Papae , sed ossicium , aut sedem Pontificiatisrespicit; ob idq. opinio ad personam,
iudicium vero ad officium, aut ad sedem Pontificiam . pertinet . Si quis autem unquam Romanus Pontifex Quod Deus adertatὶ haereticus emceretur; ille, ut Io Iμ- anni de Turrecremata placet , Vbi primum a Chri ni Eua,
fide cadit, ab eiusdem Cathedra &sede cadit , hinc iblud haeretici iudicium inpostolicae Sedis iudicium non
foret, neque ullius auctoritatis aut momenti esset. Haec ex Ioanne de Turrecremata. Sunt autem qui huius generis casum euenire nCnta,
posse velint : illud enim contra fidem iudicium, aut ib. sti,
morte intercedente, aut aliena instructione , seu inter- - .na inspiratione, aut Christifidelium oppugnatione, siue alio quouis modo iuxta placitum diuinae volunt iis, a Deo prohibitum iri assirmant i idq. exemplo Balaam , Cayphae,& Anastasi j Papae comprobant. Ba--i ' laam namque, Propheta malus, ludaeorum Populo iam benediem maledicturus, iussu Dei benedixit. Cayphas
etsi stelestus ; ob Pontificiam tamen dignitatem inscius Ioan. ιι. prophetavit. Anastasius huius nominis secundus, dum Acacium haeresiarcham reuocare tentaret, diuino nutu percussus interijt. t ait Gratianus: cuius opinio a μ'
Couarruvia in libro variarum resolutionum tamquam fabulosa confutatur: constat enim Acacium vita D n- i
dium sub Felice III. cui successit Gelasius Primus, &huic Anastasius Secundus. Adde etiam quod Anast E in sius Acacij memoriam ab Ecclesia Catholica delendam curauit, ut in Epistola eiusdem Anastas j prima ad Ana- 1ιx m. stasium huius nominis primum Imperatorem vider licet . Quae igitur de Anastasi, Papae errore atque pu- c ur. nitione