De Christi imitatione libellus vere aureus, ex fontibus Sacrae Scripture totus excerptus, ab authore D. Thoma Kempensi olim conscriptus ... Accessit opusculum Ioannis Gersonis De cordis meditatione, cum Speculo euangelici sermonis B. Anselmi. ..

발행: 1570년

분량: 379페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

. 'DE IMITATIONE

per lumen intelligentiae accipit. Pu-xus, simplex dc stabilis spiritus in multis operibus no dissipatur, quia Om nia ad Dei honorem operatur,& in se otiosus ab omni propria exquisitione esse nititur. 8 Quis te magis impedit m & molestat,quam 8 tua immortificata affectio cordis 3 Bonus & deuotus homo opera sua prius intus disponiti quae seris agere debet. Nec illa trahunt eum ad desideria vitiosae inclinationis: sed ipse inflectit ea ad a bitriu rectae rationis. Quis habet sertius certamen , quam qui nititur vincere seipsumὶ Et hoc deberet csse nos issetis o Roxium ' nostrum 8 vincere videlicet

Diau. seipsum , & quotidie seipse sertiorem

- fieri, atque ii melius aliquid proficere. Omnis persectio in hac vita quandam impersectionem sibi habet anneXAm.& omnis speculatio nostra quada caligine non caret. Humilis tui cognitio certior via est ad Deu, e profundi scitiae inquisitio. Non ςst culpada scienentia aut qυ Iibet simplex rei notitia.' ad Deu que bona est in se considerata . & - Deo ordinata:sed prςserenda est semi per bona conscientia & virtuosa vita. Quia vero plures magis studet scire, g

12쪽

CHRIs ΤΙ. LIB. I. s

bene vivere : ideo sepe errant, & pe-M nullum vel modicum fiuctum imrunt. O si tantam adhiberent diligentiam ad extirpanda vitia, & virtutes

inserendas . sicut ad mouendas quae, stiones: non fierent tanta mala dc sc

data in populo,nec tanta dissolutio in Coenobijs . Certe adueniente die iu- Mat. as dicit , non quaeretur a nobis quid le-

imus, sed quid fecimus: nec quamene diximus, sed quam religiose viximus . Dic mihi,ubi sunt modo omnes illi Domini & Magistri . quos be-

. ne nbuisti.dum adhuc viverent, & in studiis florerent3 Iam eorum Praeben- .

das alis possident, & nescio utrum de eis recogitent. In vita sua aliquid Vi- - debantur, Jc modo de illis tacetur O n . t. quam cito transit gloria mundiZ Vtinavita eoru scientiae ipsorum cocordaD set: tunc bene studuissent.& legissent. Quam multi pereunt per Vanam scietiam in t hoc saeculo , qui parum curant de Dei seruitio3 dc quia magis eligunt magni esse quam humiles ideo evanescunt in cogitationibus suis. Vere magnus est , qui magnam habet charitatem . Vere magnus est , Mattb.arqui in se paruus est,& pro nihilo omne 23. A v ccimen

13쪽

eulmen honoris ducit. Vese prudens

est , qui omnia terrena arbitratur Vt stercora , ut Christum lucrifaciat. Et vere bene doctus est,qui Dei voluntatem facit, 3c sua voluntate relinquit.

De prudentia in agendis. C A P. IIII Non est credendum omni verbo

nec instinctui, sed caute longanimiter res est secundum Deuponderanda. Proh dolor,tape malum facilius quam bonum de alio creditur,& dicitur: ita infirmi sumus. Sed perfecti viri non facile credunt omni enarranti,quia sciunt infirmitatem humanam ad malum procliuem , & in verbis satis labilem. Magna sapientia est , non esse praecipitem in agendis, nec pertinaciter in propriis sensibus

stare. Ad hanc etiam pertinet, non quibuslbet hominum verbis credere, nec audita veI credita mox ad alioruaures effundere. Cum sapiente & co- scientioso viro consiliu habe : & quaere potius a meliore instrui,quam tuas ad inuentiones sequi. Bona vita facit hominem sapientem secundum Deu,& expertum in multis . Quanto quis

in se humilior fuerit,& Deo subiectior

tanto

14쪽

CHRISTI. LIB. I. stanto in omnibus. erit sapientior & nca Dpacatior.

De lactisne sanctarum

Eritas' est in Scripturis sanctis ' Cham

quaerenda,no eloquentia. Om- tas.

nis Scriptura sacra eo spiritu de- Ioan. .m bet Iem, quo facta est . Quaerere po-I . tius debemus utilitatem in Scripturis, Rom. Irquam subii Iitatem sermonis. Ita libet ter deuotos dc simplices libros legere debemus,sicut altos dc profundos. N5 et te offendat auctoritas scribentis, ' utrum parul ' an niagnae literaturae suerit, sed amor purae Veritatis te tra' in uehat ad legendum. Non quaeras . quis hoc dixerit: sed quid dicatur, itende, Parioo Homines transeunt,sed veritas Domi- δοῦ ni manet in aeternum. Sine perionam acceptione varijs modis loquitur nobis Deus . Curiositas nostra fiepe nos impedit in lectione Scripturarii, qua volumus intelligere dc discutere, ubi 'simpliciter esset transeundum . Si vis prosectu haurire,lege humiliter, simpliciter, dc fideliter,nec unquam velis

nabere nomen stientiae. Interroga li- No.I. benter,dc audi tacens verba Sanctorii, 18. nec

15쪽

DE IMITATIONE

nee displiceant tibi parabolae seni

rum: sine causa enim non proserun

tur.

De inordinatis assectionibus.

Vadocunque homo aliquid in- ordinate appetit,statim in se inquietus fit. Superbus & auarus nunquam quiestit. Pauper & humilis spiritu in multitudine pacis conuersatur . Homo,qui necdum persecte in se mortunS est,cito tentatur , & vincitur in paruis dc vilibus rebus. Infirmus spiritu,& quodam modo adhuc camalis,& ad sensibilia inclinatus difficulter se potesta terrenis desiderijs ex toto ab G trahere. Et ideos pe habet tristitiam, quum se subtrahit: leuiter etiam indignatur, si quis ei resistit. Si aute 8 pr sequutus sierit quod concupistit , statim ex reatu coscientiae grauatur: quia sequutus est passionem suam , quae nihil iuvat ad pacem quam quaesiuit. Resistendo igitur passionibus, inuenitur Vera pax cordis, non autem seruiendo eis. Non est ergo pax in codide hominis carnalis, non in homine

exterioribus dedito , sed in semido 'spirituali.

16쪽

CHRISTI. LIB. I, 7

De uana spe er eratione fugienda. Cap. VII.

Anus est, qui spem suam ponit

in hominibus aut in creaturis. Non te pudeat alijs seruire amore Iese Christi.& pauperem in hoc taculo videri. Non stes super teipsum sed in Deo spem tuam constitue.Fac quod in te est,ic Deus aderit bonε voluntati tuae. Non confidas in tua scie-tia vel cuiusquam astutia viventis sed magis in Dei gratia, qui adiuuat humiles, Zc de se pracsumentes humiliat. Ne glorieris in diuit ijs si adflant, nec in amicis quia potentes sunt: sed in Deo , qui omnia praestat, & seipsum super omnia dare desiderat. No te e tollas de magnitudine vel pulchritudine coloris que modica infirmitate corrupitur & defoedatur. Non placeas tibi ipsi de habilitate aut ingenio tuo, ne displiceas DEO, cuius totum est quicquid boni natural iter habueris. Non te reputes alijs meliorem,ne sorte cora Deo deterior habearis,qui scit quod est in homine. Non superbias deoperibus bonis, quia aliter sunt iudicia Dei,quam hominum, cui saepe displicet quod hominibus placet.

17쪽

DE IMITATI ONE

si liquid boni habueris,crede de alijs

meliora, ut humilitatem conserues. Non nocet, si omnibus te supponas: nocet autem plurimu,si vel viri te pri- ponas. Iugis pax cum humili: in corde autem superbi gelus Jc indignatio. Deque . De cauenda nimia familiaritate. Cap. VIu. Prima. r ON omni homini reveles cori tuum .sed cum sapiente Sc tim te Deum age causam tuam.Cuiuuenibus & extraneis rarus esto .et CuEeele. 13. diuitibus noli blandiri :& coram ma-pnatibus non libenter appareas. Cum sumilibus & simplicibus, cum deuo st oeia te xkβ morigeratis ' λciare,& quq sdi-vρ- 4 ficationis uint,pertracta. Non sis familiaris alicui mulieri, sed in communi omnes bonas mulieres Deo commemda . Soli Deo & Αngelis eius opta familiaris esse, & hominum notitia deuita. Charitas habenda est ad omnes, sed familiaritas non expedit. Qia an doque accidit,ut persbna ignota ex bona fama lucescat,cuius tame prssentia oculos intuentium ossescat Putamus aliquando alijs placere ex coniunctione nostra, & incipimus magis displi

18쪽

CHRISTI. LIB. I. s

cere ex morum improbitate in nobis considerata.

De obedientia ρο subsessione.

VAlde in Unum est in obedien

tia stare lub praelato vivere, dc sui iuris non esse. Multo tutius est stare in subiectione,quam in prilatum. Multi sunt sub obedientia magis ex necessitate,quam ex charitate:& illi poena habent, Sc leuiter murmurat, nee libertate mentis acquirent, nisi ex toto corde propter Deum se sub ij ciat. Curre huc vel illuc,non inuenies quiete,nisi in humili subiectione sub praelati regimine. Imaginatio locorum dc mutatio multos fefellit.Verii est,quod unusquisq; libenter agit pro sensu suo, dcincti natur ad eos magis qui secum sentiunt: sed si Deus est η intra nos,necesse est ut relinquamus etiam quandoq, nostrum sentire propter bonu pacis. Quis est ita sapiens,qui omni ap*ne scire potestὶ Eiso noli nimis in sensu tuo confidere,sed velis etiam libem ter aliorum sensum audire. Si bonum est tuum sentire,& hoc ipsum propter Deu dimittis , dc ' aliud sequeris: magis exinde proficies. Audivi enim saepe

19쪽

DE IMITATIONE

securius esse audire & accipere consilia,quam dare. Potest enim contingereat bonum sit uniustulusque sentirer sed nolle alijs acquiescere,quum id ratio aut causa postulat, signum est superbiae & pertinaciae. . De cauenda super rite verborum. Cap. X. CAue tumultum hominu,quantum potes. Multum enim impedit tractatus sicularium gestorii, etiam si simplici intentione proferam

tur. Cito enim inquinamur Vanitate,& captiuamur. Vellem me pluries tacuisse,& inter homines non suisse Sed quare ta libenter loquimur,& inuicem sabuIamur, quum tamen raro sine laesione . conseientiae ad silentium redimus8Ideo tam libenter loquimur, quia per mutuas loquutiones ad inuice co- solari quirimus;& cor diuersis cogit tionibus fatigatu optamus releuare. Et multum, libenter de ijs, quae multa diligimus vel cupimus, vel quae nobis contraria sentinius, libet loqui & cogitare. Sed proh dolor, saepe inaniter&frustra Nam haec exterior consola tio,interioris dc diuinae consolationis non modicum detrimentum est. Ide

20쪽

CHRISTI. LIB. I. svigi Iandum est& orandum , ne tem pus otiose traseat. Si loqui licet & ex- LCor. 24.

pedit,quae ' sdificativa sunt oquere. 'Maltiv usus & negligentia profectus bili nostri multum facit - ad custodiam ' moris nostri. Iuuat tamen non parum ad

prosectum spiritualem deuota spi ritualium rerum collatio, maxime ubi Rom. I . pares animo & spiritu in Deo sibi so

ciantur.

De pareaeqvἱrenda, σαφproficiendi. HCap. XI. η Λ Vltam possemus pacem ha J J re,si non vellemus noS cu MI rum dictis & factis, quae ad n stram curam non spectant, occupare. Quomodo potest ille diu in pace manere , qui alienis curis se intermiscet. qui occasiones forinsecus quaerit, Qui parum vel raro se intrinsecus cc lli giti Beati simplices, quoniam mu tam pacem habebunt. Quare quidam

sanctorum tam perfecti & contem- plativi suerunt Z Quia omnino seip- 'sos mortificare ' ab omnibus terrenis desideriis studuerunt: & ideo totis medullis cordis DEO inhaerere , atque libere 'ipsi vacare potuerunt. '. N ri

SEARCH

MENU NAVIGATION