장음표시 사용
2쪽
Universis Christ fideIibus salusem,
at Apostoluam Benedictionem. Aucros ΕΜ sidet, et Consu natorem JgsuΜ aspirientes
nos jubet Apostolus sa) sedulo recogitare qualem, quantam- quo ille sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum to tradictionem, ut ne laboribus, et periculis defatigati defi-eismus aliquando animis nostris, peneque concidamus. Hae saluberrima cogitatione muniri nos ac refici tum maxime necessum est , cum adversus Corpus ipsummet Cluisti. quod es Eeclesia, Uba dirae istius , nee unquam desiturae conjurationia aestus acrius exardescit: Ut a Domino confortati. et inpotentia virtutis ejus . seuto fidei protecti resistere possim in die malo , et omnia tela iniquissimi ignea extinguere. ic in hoc sane motu temporum, in hoc rerum perturbatissimaeonversione gravis est quidem bonis omnibns contra omnes euilisque reneris Christiani Nominis hostes eolluctatio subeunda r Gravior Nobis. quibus pro eredita pastorali nostrae sollieitudini Gregis totius cura , et moderatione, majoν cunctis, Chrisianae Retigiovis MIus ineumbit. la) Uerum in hac ipsa oneris gravitate . quae humeris nostris imposita est. portandi onera omnium . qui gravantur, quo magis conscii mobis sumus infirmitatis nostrae . eo firmiorem in spem erigit Nos. et sublevat Apostoliei hujusee mune iis in persona B. Petri Divinitus instituta ratio . ut qui semel tradita sibi a Christo Ecclesiae gubernacula nunquam derelicturas erat, ipse Apostolicae gnbernationis onera in illis portare non de-sneret, quos ei Deus protegendos perpetua successione , ac tuendos heredes dedisset. .
3쪽
Et in hisee quidem aerumnia quas undique eirmnstantieeterarum molestiarum velut cumulum amessit, ut unda Oportuera Nos gaudere. majorem inde tristitiam hauris
remus. Qui cum aitqu/s Sacrosanctae Ecclesae Dei praepositus suis Sacerdotis nomine i um Chersi populum a tramitaveritatis iv praeceps deviae persua vis avertiι, et hoc in a-plisima Vise, tum plane es geminanda lamentatis, et major Λιιιcitηd: adhibenda. ia Fuit sane non in ultimis tertis, verum In media Iue e Italiae . sub oeulis Urbis, et prope Apostolorum liminas
Fuit Episeopua duplieia Siais honore insignis , t Scipio de
Riectis antea Εpiseopns Pistorien. . et Praten. quem ad Noa
pro pastorali munere suscipiendo aecedentem paterna caritate
compi xi fiamus e qui vicissim Nobis, atque linie Apostolicae Sedi in ipso Sacrae suae ordinationis ritu debitam fidem, et obedientiam solemnis jurisjurandi religione obstrinxit. Atque is ipse non longo intervallo posteaquam a inminplexu nostro cum osculo paeis dimissus ad commissas sibi plebes accessit, coacervatorum perNersae sapientiae Magistrorum fraudibus circumventus eo coepit intendere, ut quam superi res Antistitea ex Leelesiastica regula laudabilem, et paea-t,m Christianae institutionis sormam jsm pridem invexerant, ac pene defixerant. non ille pro in ac debebat , tueretur. coleret, perficeret, sed contra per speetem fictae reformationis importunis inducendis novitatibus perturbaret, convelleret , funditus everteret. Quin etiam eum et hortatu nostro ad Synodum Dioeees nam animum adjunxisset , praefracta ejus in suo sensu pe tinacia Effectum est, ut unde remedium aliquod vulnerum petendum erat, inde gravior pernicies enasceretur. Sane piri qtiam Synodus haec Pistoriensis e latebris erupit, in qnibus aliquandiu abdita delituit, nemo fuit de summa reli-g one pie, sapienterque sentiens, qui non continuo adve thetit. hoe fuisse Auriorum consilium. ut quae antea periri ultiplices libellos pravarum doctrinarum semina sparserant, ea in urinum velut corpus compingerent . proscriptos dudum errores exsuscitarent. Apostoli eis. quibus proscripti sunt. Decretis sitiem, auctoritatemque derogarent. Quae eum cerneremus , quo graviora sunt per se se , tanto impensius Pastoralia nostrae sollicitudinia opem ema-gitaresca caelest. I. D. ra. vad iam .
4쪽
tare. mentem eonvertere non distulinins ad ea eapiendaeonsilia, quae surgenti malo vel sanando , vel comprime
Atque in nrimis sapientia moniti memores Praedecessoria nostri B. Mumi. M ea quae magna Iunt, magnum pondus examinis desiderare, Synodum is Episcopo editam primum ouatuor Episcopis , aliisque adjunetis e Ciero Saeculari
Theologia examinandam commisimus r Tum et plurium S. R. ta Cardinalium, aliorumque Episcoporum Congrmati nem deputavimus, qui totam Actorum Sertem alligenter perpenderent . loca inter se dissita conferrent. exterptas ententias discuterent . quorum Suffragia eoram Nobia voce, et scripto edita excepimus: qui et Synodum universe reprobandam, et plurimas inde collectas propositiones, alias quidem per sese , alias attenta Sententiarum connexione plus minusve aeribus tensuris perstringendas tensuerunt: uu rum auditia perpensisque animadversionibus , illud quoque Nobis eurae fuit, ut seleeta ex tota nodo praeeipua quaedam pravarum doctrinarum capita, ad quae potissimum usae per Synodum reprobandae Sententiae directe vel indirecte reseruntur, incertum deinceps ordinem redigerentur. eisdemque sua cuique peculiaris censura subjieeretur. Ne vero ex hae ipsa tametsi aeeuratissima peracta sive locorum eollatione, sive Sententiarum disquisitione, pervicaces hominos obtrectandi oceasionem arriperent, ut liui sorte jam paratae calumniae obviam iretur , sapienti consilio uti statuimus , quod in omergentibus hujusmodi periculossi, noxiisve novitatibus reprimendis pi ures Nostri SSmmi Praedecessores, tum et gravissimi Antistites, ac Generalea Miam Synodi rite, cauteque adhibitum, illustribus exemplis testatum, comittendatumque reliquissent. Norant illi versutam Novatorum sallendi artem, qui Catholicarum aurium offensionem veriti, captionum suarum laqueos persaepe student subdolis verborum involucris Obtegere , ut inter discrimina sensuum b) latens orror lenius innuat in animos , fiatque ut corrupta per brevissimam ad- Uctionem , aut commutationem veritatu sententiae, con-
5쪽
sessio quae salutem operabatur, subtilI quodam transitu ver
Eat in mortem. Atque haec quidem involuta . s,llax di . Prendi ratio . cum in omni orationis genere viriosa est. tum in Synodo minime s-renda. cujus est haec laus praeeipua . eam in docendo dilucidam eonsectitri dieendi rati nem . quae nnlium Ossensionis periculum relinquat. Quo in genere proinde si quid peecatum sit, hac nequeat. quae asse ri solet. subdola excusatione defendi, quod quae alicubi durius diei, exeiderint, ea locis aliis planius explicata. aut etiam correcta reperiantur . quasi procax isthaee amrmandi. et mgundi, ae tecum pro libitn pugnandi licentia. quaae fraudulenta semper fuit Noustorum astutia ad.circumve
tronem erroris, non potius ad prodendum, quam ad excusandum errorem valeret e Aut quasi rudibus praesertim. qui in hanc vel illam forte inciderint partem Synodi Mnlgari lingua omnibus expositae, praesto semper essent alia. quae inspieienda forent. dispersa loca, aut his etiam inspeetis satis cuique facultatis suppeteret ad ea sic per sese componenda . ut, quemadmodum perperam isti effutiunt. err ris omne periculum effugere valerent. Exitiosissimum profecto insinuandi erroris artificium , quod in Constantinop Iitani Antii titis Nestorii litteris jam olim sapienter de tectum gravistima reprehetilione Praedecetar Noster Caele st nus coarguit; quibus nempe in litteris vestigatus Veterator ille, deprensus . et tentus. suo se multiloquio Ia
faciens. dum Vera involvens obscuris , rursus utraque ton fundens vel confiteretur negata . Vel niteretur negare confessa. Ad quas depellendas insidias nimium saepe omni etate renoVatas non alia potior via inita est, quam ut iis exponendis Seutentiis. quae sub latinulo ambiguitatis p xiculsam, suspieiosamque involvunt discrepantiam sensuum, perversa signifieatio notaresur, eui subesset error, quem catholica Senteutia reprobaret, Quam et Noa moderationis plenam rationem eo libentIus amplexi sumus, quo magis . ad reconciliandos animos. ee
ad unitatem spiritus in vinculo pacis adducendos . t quod avente Deo in pluribus gaudemus jam feliciter evenisset magno fore adjumento prosperimus, providere primum, ne pertinacibus , si qui supererunt, quod Deus averrat, co S. caelestiuus D. I 3. n. a. cos.
6쪽
S3 modi Sectatoribus Integra m si postlise ad nnvas inctas
elendas . iustae suae demnationis consortes veluti ae iociassbi adsesseere Seholas Catholicas, quas invitas plane screpugnanter, per detortam quamdam allinium vocabulorum similitudinem in expressa, quam illae testantur sententiarum dissimilitudine, in partes suas pertrahere nituntur. Deinde si quos imprudentes alliqua sesellit adhuc praeconrepra in iistior opinio de Synodo . his etiam Omnis conquerendi loeus praecludatur , qui si recte sapiunt, ut videri volunt, aegre seire nequeant doctrinas damnari sic denotatas. quae erro res . praeseserant, a quibus ipsi profitentur se longissime abesse. i ' Nee dum tamen satis ex animo lenitati nostrae factum putavimus . seu Verius caritati, quae urget Nos erga Fratrem nostrum, cui omni ope volumus. 3 adhuc possumus D enire. ast caritas nempe illa urget Noa, qua i iunctus Praedisessor noster Caelestinus θὶ etiam coiara fas . seu
majori quam fas esse videretur, patientia Sacerdotes eorrim endos experure non abnuebat. Magis enim enm Augu-ino. Mileuitanisque Patribus volumus , et optamus nomines prava docentes pasorali eura in Eecissa Ianari. quam desperata salute ex illa resecari , si nece istas nulla compellat. o
p Qtum ad rem . ne quod genus ossieti ad Inerandum Fratrem praetermissum Videretur. praefatum Episcopum. antequam ad ulteriora progrederemur, amantissimis litteris ad eum jussu nostro datis ad Nos aeciendum duximus. polliciti fore, ut benevolo animo a Nobis exciperetur, nec Vetaretur, quin , quae in rem mam sacere sibi viderentur, libere , aperteque eXpromeret. Nec vero spes Nos omnia deseruerat fieri posse, ut siquidem animiam illum docibilem afferret. quem ex Apostoli sententia in Episeopomaxime Augustinua d requirebat, cum simpliciter, e candide. omni remota concertatione . et acerbitate r O noscendu ei proponerentur praecipua doctiinarum capit Κ
7쪽
: naevisa essent majori auimadversiona digna, tum saetis se ipse eoiligens non dubitaret , quae ambigue posita
essent . in saniorem sensum exponere. qΗaeve manifestam pravitatem praeseserrent. aperte repudiare: Atque ita magna
eum sui nominis existimatione , tum laetissima bonorum omnium gratulatione, pacatissima . qua fieri posset ratione orti in Ecclesia strepitas optatissimi correctione comprimerentur.' a Nune vero eum illo oblato benefleto insommodadi val tudinis nomine minua utendum sibi esse eensuerit, dissem tim non possumus, quin Apostolieo nostro muneri sati
ciamus. Non unius tantummodo, alteriusve Dios sis
perieulum agitur et crisiversalis Eccissa qua mρ - vitate νψatur. b Undique jam pridem non extinctatur modo, velum assiduis repetitis preeibus estigitatur Suprema. Ap stolies e Sedis ludiciam. Absit, ut Itbκ i'etri in illa. unquam sede sua conticescat. in qua perpetuo Vivens ille ac prae sdens praestat quaerentibus ndei veritatem. e Tuta non est in talibus longior te ni ventia, quia tantumdem pene eriminis est connivere in talibus, quanti est tam irreligiosa praedicare d Abscidendum igitur tale vulnus , quo Ron unum membrum laeditur . led totum corpus Melesiae se elatur. se Atque Divina opitulante pietate providendum. ut amputatis diuensionibus sides Catholi ea inviolata servetur, ut his . qui praVst defendunt, ab errore revocatis . nostra
auctoritate, quorum fides probata fuerit, muniantur. f Implorato itaque eum assidnis nostiga, tum et plommchristindelium privatis publicisque precibua . Miritua
Sancti lumine . Omnibus plene et mature consideratis,
eomplures ex Actia et Decretis memoratae Synodi Propositiones . Doctrinas, Sententias, sive expresse traditas, sue per ambiguitatem insinuatas, suis. ut praefatum est, euique appositis notis, et ceolaria damnandas et reprobandas
8쪽
meensuim . prout hae nostra perpetuo valitura constitatione daninam . et reprobamus et Sunt autem quae seqinantur.
De obscuratione veritatum in Melesiae
I. Propositio. quae asserit poseremis hisce Saeeulis sparsam esse generalem obscurationem suprar veritates gravGris momenti, spectantes ad Religionem , et qua/ suis bases fidei, ori moralis doctrinaa msu Christi, Haeretica.
De Potestate Communitati Ecclesiae attributa, ut per hanc Pastolibus communicetur.
Π. Propositio. quae statuit potestatem a Deo datam Ecelesae, ut commuisucaretvir Pusarib , qui sunt ejus Ministri pros,uita Animarum ἶ Sie intellecta ni a Communitate Fidelium In pastores dativetur Leelesiastici lylinisterii, ae reginianis potestas,
De Capitis Ministerialis denominatione Romano Pontifici attrihuta.
Me ex leata, ut Romanus Pontifex non a christo in Persona B. Petri, sed ab Leelesia potestatem Ministariit Αs a
9쪽
m. aeeipiat, qua velut Petri Sumessor, verus Christi Victrina, ae totius Ecelcsiae Caput pollet in universa Ecclesia. Haeretica.
De potestate Ecclesiae quoad constituendam,
et sanciendam exteriorem disciplinam.
Dier. de Fide H. I 3. I , IV. Propositio affirmans, abusum fore auctisitatis Melas ae transferendo illam ultra limites doctrinae . ae morum . et eam extendendo ad res exteriores . et per vim exigendo id quod pendet a persuasone . et corde. tum etiam . multi minus ad eam pertinere, exigere per vim sereriorem Do-iectio rem suis Decretis.
Quatenus indeterminatis Illis verbis extendendo ad res exterrores notat velut abusum auctoritatis Leelesiae, usum ejus potestatis aceeptae a Deo, qua usi sunt et ipsimet Apostoli in disciplina exteriore coinituenda , et
Haeretica. V. Qua parte insinuat. Eeclesiam non habere auctoritarem subjectionis tuis Decretis exigendae aliter quam per in dia , quae pendent a persuasione ;Quatenuq intendat Ecclesiam non habere eo tam sibia oo potestatem non DIam dirigendi per consilia . et suasiones. sed etiam juraudi per leges, Ac devios, . comtumaces. que exteriore judicio, ac Diuubribuoe poenia coercendi, atque
Εκ Bened. XIV. in Brevi Ad assiduas anni x m. PH-' mali, Archiepiscopis , et Episcopis Regni Polon. Indueens in Systema alias damnat ut has
10쪽
Iura Episeopis praeter fas attributa. '
VI. Doctrina Synodi, qua profitetur ν suarum sibi as , Discopum accepisse a Christo omnia jura necessaria pro
bono reglutino juae Dioecem ;Perinde ae si ad bonum regimen cultisque Dioeeesianeeesariae non sint superiores ordinatioues speriantea sve ad fidem , et mores . sive ad generalem disciplinam. qnariim jus est penes Summos Pontifices, et Concilix Generalia pro universa Ecclesia . . - Sehismatica, ad minus erronea. ' . VII. Item in eo quod hortatur Episcopum ad pros Midamnariter perfectionem Ecclesiasticae dociplinae Constitutionem . idque . contra omnes contrarias consuetudines, exemptiones , reservatione , quae adversantur bono ordini Dioecois , majori gloriae Dei , et majori aesseationia. Raelium ς
Per id quod supponit Episcopo fas esse proprio suo. judicio, et arbitratu statuere, et decernerct contra con- laetudines, exemptiones , reservationes . sive quae in universa Eeclesia, sive etiam in unaquaque Provincia locum habent, sine venia , et interventu Superioris hierarchidae potestatis , a qua ivductae sunt, aut probatae , et vim legis obtinent, .
Inducens in Schisma , et subversionem hierarchici regiminis, erronea. 1
VIII. Item quod et sibi persuasum esse ait. Jura Episcopi a I. c. accepta pro gubernanda Ecclesa nec alterari, nee impediri posse ; et ubi contigerit horum jurium exercitium quavis de eausa fuisse ιuterruptum, posse Iemper D scopum, ae debere in originaria sua jura regrini , quotiescumque id exigit majus bonum suae Ecclesae; In eo quod innuit jorium Episcopalium exerellium, nulla Superiori Potestate praepediri, aut eoerceri possae,