Francisci Blanchini Veronensis ... De tribus generibus instrumentorum musicae veterum organicae dissertatio

발행: 1742년

분량: 90페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

in Musurgia, & Bartholinus lib. I. cap. s. cum ligula , & foraminibus in buxea parte I ibiae , cui repandum eX cornu labrum adjectum , Cera , & glutine, aut helice firmiter in situ continetur. Figuram inde sumpsimus; rati, eXantiquo codice, ut KircheruS lib. 2. CAP. q. pag. s . innuit, fuisse delinea tam , cum He

ad convocandum coetum usos fuisse nor modo Hebraeos, sed etiam EtruscOS , qui, eXPhoenicibus orti, pleraque illius Regionis instituta in Italiam traduxerunt, & ad Latinos derivarunt aetate Romuli, & consequentium Regum, colligunt Eruditi, cum Bartholino de Tib. Vet. lib. cap. J. pag. 226. eX Propertio lib. q. Εleg. I. Tuccina cogebat Priscos ad Cerba Quirites . Vide Cll.VV. Scipionem Μast um d Pitali primit. & Ant. Franc. Gorium in Mus. Etrusc.)Quam scilicet ex bubalo cornu tum ipsi, tum Pastores adhibuerunt, ut ibi interpretatur. Contestis esse potest vetustissimum opus mu-sivum Templi Fortunae Praenestinae, in quo spectantur sub tentorio Ducis appensa commplura cornua ad convocandos milites ; unde C BuC-

32쪽

Buccinatores Legionum in vetustis Inscriptionibus memorantur apud Gruterum pag. 6O9.& Cornicines pag. II O6: eorumque.Collegium in marmore Romano per Bartholinum edito Pag. 228. cum figura :

M. IVLIVS . VICTOR EX . COLLEGIOLITICINUM . CORNICINUM

Quare & Valerius Flaccus cecinit lib. 6.

Praelia nunc rauco curant incendere cornu.

Videri potest ea pars musivi Praenestini apud Suaresium, Praenestis antiquae pag. ψ8. Si, millima figura praeditum est cornu Hebrae O-rum DR Neren, quod, in sacris Martyrum

crypti S aurOpictum antiquitus, vidimus in Vitris ibidem effossis , quae arcam Hebraicae Synagogae eXhibent cum sacris voluminibu S , Candelabrum , aliaque pertinentia ad suppellectilem Sanctuarii; inter quae cornea tuba ,scu PR Keren visitur, uti Observat cruditis simus Senator Philippus Bonaroti in libro Obser Vationum nuper edito, in ea lacra Vitrorum symbola . R. P. D. Augustinus Calmet in praefatione in Psalmos pag. 8 s. scite distinguen S tubarum genus,nomine Sch harin Sacris Litteris c nunciatum LXOdi cap. I9.. Vers.

33쪽

Vers. I 6. & I9. item cap. 2O. ver. I 8. quod Interpretes LXX. reddunt, σαλπιιγξ, aut σαλπιγξ κερα rem Tuba, aut cornea ab argenteis Tubis recti S duabus,aereisque pluribus, quas in Deserto construi Moyses mandavit Numerorum Cap. IO. Vers. 2. 9. & IO.

land . Antiq. Hebraeorum p. 2O6.) Opta Vit, Ut producerentur Vetustae imagines generis prioris , cornu scilicet, seu tubae corneae, & Scho-phar; praesertim cum Sacerdotibus reservatum videretur ejusmodi cornibuS Canere , qualium septenis, circa Jericho cum SacerdoteS canerent, muri conciderunt, & quorum usus erat in Jubilaeo, Iosue cap. 6. Vers. q. s. In iis Coemeteriorum VitriS, eorumdem cornuum musicorum figura vis itur ; cum ad Cornu olei unctionis complura illa referri queant, quae ibidem spectantur : & caeteroquin mus1Vum Opus Praenestinum nos doceat, ad bellicos usus similia cornua sub tentoriis asser

Vata , ad classicum concinendum .

Paulo etiam longiora cornua bellica, reaque parum infleXa, spectantur in clypeo Votivo argenteo Scipionis Africani, asserva

34쪽

ao M U S I C Aedito in Miscellaneis eruditae antiquitati S. Tale igitur Dp Kereu Judaeorum Cornu, &

Schophar Tubam corneam, haberi oportere , inde colligimus. Figura Charor roth, seu tubarum rectarum, superest in Arcu Titi, quam damu S num. 2I.' Cornua gravis na , quemadmodum ex Vitulino cornu Schophar, Ac Κeren, scilicet Cornua bellica, & Tubae corneae compingebantur ; ita eX amplioribu S majorum animalium cornibus , aut eX metallo ductili, aut eX cavis lignis contortarum cucurbitarum in morem arte Curvatis , & magnitudine ingenti praeditis , fiunt nunc Buccinae , aut Cornua soni gravissimi, quae Dulcinos appellant. ΕΟ-rundem usus in sacris viget, praesertim in Gallia, & in Germania . An ejusmodi Bu

cinis antiqui uterentur , CX CDTundem monumentis mihi non constat. Gravissimi sonibuccinam Ovidius Tritoni assignabat supra

Littora Soce replet lub utroque jacentia Thu bo. Auris quoque Dionysii apud Syracus S, am plitudine sua satis declarat, non destitisi eo etiam vcteres ab instrumenti S sonorum ampliss

35쪽

plissimis aliquando excogitandis , & perficiendis, licet nostrae acusticae tubae nondum essent repertae. Quare figuram cornu gravisoni tot in regionibus ad sacra adhibiti ex antiquo ritu, placuit inter eaS referre ' , quaS - ij. a vetustis monumentiS colligendas suscepi.

2O. Dulcinum non retortum damus eX eo TAS. III.

dem K irchero pag. 3OO. cujuS pariter usus viget etiam in Gallia Cisalpina. Inserta illius orificio tenui lamella, quae gingynen sequat Phoenicum, dc Carium. Quinetiam Sinae, describente ut infra eXponemuS n. 2 . Jo. Calvor , ejusmodi generis instrumento ludunt, quod indicium est antiquitatis non modicae apud Gentem Veterum consuetudinum suarum Omnium tenacissimam . Coeterum Vetus icuncula aenea apud me Dulcinum gerit leniter infleXum . 2Ι. Tuba communis, seu recta, quam primum compositam fuisse ex Tibia , & cornu vidimus supra num. 19. deinde unico ductu eX eodem metallo continuatam posteri adhibuerunt , aeream, Vel argenteam . Argenteas Tubas duas in Deserto constructas, mandante

36쪽

a et M D S I. C AEasdem Josephus describit, indicata etiam

mensura, & forma, Antiquitatum Iudaicarum lib. cap. I I. Romae vero in Arcu Titi, cum supersit earundem figura ibidem sculpta, una cum candelabro , & mensa , aliisque Sanctuarii vasis, dum ea omnia in Judaico triumpho inferrentur in Templum Pacis, inde curavi desumere eXemplum quod retulit etiam Relandus in Antiquit. Hetrai c.)22. Tuba δε filis, ad sonorum Varietatem eliciendam , gemini S ad Oram parallelis lamellis productis , Vel decurtatis . Hac tuba hodieque utuntur in sacris concentibus nonnulli Italiae Populi , uti Bononiae viditimus , imo & Romae videmus in Arce Sancti Angeli, solemniter procedente Summo Pontifice , & Cardinalibus , concini . Tubas damectiles Vulgata memorat Psal. 9 P. Vers . P. Septuaginta legunt ἐν σαλαιγεν ἐλατος *cs- νῆ σάλπιγγος κερατιι ηις , & teXtus Hebraeus

Schophar . Aliae iecit Ones eXponunt,tubam ductilem Vulgatae, idem indicare, ac malleo

ductilem ; Vel genus omne tubarum in , Chol Sophar complecti voluisse Psalmistam . An inter ductiles malleo tubas antiqui

37쪽

VE TE M. 23

habuerint etiam has decurtandas , & et On-gandas pro soni varietate , quas ductiles idcirco appellare placuit, eX antiquorum monumentis hactenus est ineXploratum. 23. Sinensium organum etπολυ λος hic exprimitur a nobis , sive aVena Vitricularis .

A Venam potius , quam tibiam appellaverim, ex subtilitate tuborum, quibus sonus editur. Sunt vero tubuli inserti pelli ad utriculi formam compactae, & follium in morem comprimend- ut spiritus inde exclusus sonum emittat. Organo ejusmodi in Europam inde perlato ludentem Vidimus anno 1683. Cin-sochum, Sinensem illum virum, quem R. P.

Philippus Fouquet obiit Episcopus an. I J O.)habuit socium navigationis in Europam , &sacro fonte eXpiatum Michaelem appellavit, Romamque PerduXit. Sinarum historiae memorant , follio ejus gentis Imperatorem saeculo undetrigessimo ante aeram Christi communem fuisse inventorem primi instrumenti Μussici, ab se instructi cordis y6. Num chordarum numerum , & sonos in polyaulio utriculo totidem calamis praedito imitati sint Posteri, mihi non liquet . Reddendam esse judico formam instrumenti, quod antiqui in-

Venti

38쪽

venti Musici apud Orientales fidem adstruit,

etiam cum nostrorum auctorum vetustissimis comparatum , cum ibi avenae, & utricularis organi, pastoralis scilicet vitae prima le Uamenta dignoscantur . 24. En aliud Sinensium organum , Dulcino Europaeorum persimile, quod Sinensium Dulcinum lubenter appellaverim . Genus hoc tubae graVissimae, a nostri S, ut Vocant, Fagotii, non admodum diversum , a Sinarum Musicis

adhiberi, docet Caspar Calvor Rimalis sui,

Parte 2. seci. s. cap. 2O. pag. 693. ubi recensenStria genera organorum, Pulsatile , Enchor-dum, & Pneumaticum, in singulis eXhibet Sinarum inventa aeneo iconismo ; ubi, inter caeteras figuras, adstat accinenti seneX , latiorem tibiam, Fagotiis nostris si1ve Dulcinis conferendam, manu gestans . Inde placuit repetere postremam hanc speciem organipneumatici, ne Gentis inter Orientales antiquissimae, &, ab aetate Diluvio Noetico pro-Xima, OrigineS artium suarum repetenti S, inventa Μusica Omitteremus hoc in Catalogo .

39쪽

2 sInsrumentorum Musicorum genu tensiis.

CAPUT IL

glypho antiqui sarcophagi in terra De-sengani ad lacum Benaci: quod eX arcu sororis Dianae invenisse Apollinem tradit Censorinus, de die Nat. cap. 22. Aristides Quintilianus, inter antiquos Musicos editusa Μeibomio , eX ponderum appensione tonos in Monochordo inventos assirmat , lib. Pag. I 2. Describitur ΜOnOchordon a Guidone , relato a Kircherio lib. q. cap. 2. ut in hoc

40쪽

q6 MUSICI

anaglypho , quod eXhiberi videtur alia tabula marmorea apud Authorem. R. Dichordum, eX eodem anaglypho . Di Chordum nominat Sopater, apud Coelium Rhodiginum lib. 9. cap. 4. Ictidem , seu Panidem vocat . Retulit Athenaeus lib. q. cap. 2 . Dichordon A ssyriis tribuitur a Clemente Ale Xandrino Stromat. lib. I. Pag. JO .

. I ra. trichordia. Apollini Clatrae in anaglypho relato a Sponio Misceli. pag. 8 . tri- chordis Lyra tribuitur. A Polluce, dicitur Tan ia. Vide Glossa r. med. & infimae Latinitatis. Figuram Lyrae desumpsimus eX Lyra Amphionis , in antiqua sculptura Dirces , a servata in Palatio Farnesiano. Chordae ibi desunt. Tres ex Lyra Apollinis Clatrae apud

Sponium addidimus. Lyram trichordem , ctiam Mercurio tribuunt Egyptii. Videatur

Caelius, in Coclo Astron0mico pag. I 8 . &Diodor. lib. I. & collectanea Lyrarum Equitis Petri Leon. Gheg Zi ab ipso delineata in suo

Musaeo.

. Tetrachordum . Citharae species, quale Anacreontis est Barbylon . Lyra tetrachorda Mercurio tribuitur a Macrobio Saturnalium lib. I. caP. I9. Nicomachus Gerasenus apud

SEARCH

MENU NAVIGATION