Caroli Lachmanni in T. Lucretii Cari de rerum natura libros commentarius

381쪽

378 VI

nius Marii et Marullus, uι AUPERA Mantius. VENTOSIS egregie Wakefieldus.

Isidorus de natura rerum 41,1 Denique videmus lacus multasque lacunas parvo sub momenti spatio ventorum salibus solisque

ardore conmmi. 539. ET RUPES DE RUPES DE RUPTAQUE SAXA. Derupes corrector quadrati delevit, omiserunt Antonius et Bri-HenSiS. 541. UOLVERE VI FLUCTUS SUMMERSOSCA PUTAN-DuΜ ΗΥ. Itali sUBMERSAQUE RAXA. 11Oc rei tam aptum est, ut nihil ultra quaerendum sit. per sarea scriptum Vidimus SVPra Versu 229.

542. HIMILE EA HE VI. Marullus SIMILEM esse SUI. 548. QUONIAM PLAUSTRIS CONCUSSA TREMESCUNT TECTA VIAM PROPTER NON MAGNO PONDERE TOT Λ.

ImmO PLAUSTRI non magno pondere concussa , id est levi plaustro . editores quomodo tecta non magno pondere Patienter serre potuerint non video . inepte Creechius plaustris

non magno pondere onuviis. 3. 550. NEC MINUA EXυLTANTEA DUPUIS CUMQUE VIM FERRATOS UTRIMQUE ROTARUM AUCCUTIT ORBES. In

his viri in fine versus collocatum necessario legendum est VIAI , ut versu 465 et 5ll MMORE ΜAIORE , ut libro I, 665 Mi AAI.IA . Porro currum ab Utraque Parte rotis serratis instructum quid tam lacile succutiet quam viae publicae salebrae aut lapides 3 hinc apparet litteras sugientes ad hune modum

reprehendenda S esse, Nec minus Gultant, ET UBI LAPIS cumque VIAI Ferratos utrimque rotarum succutit orbe8 . quae

his structura Orationis simillima sunt, Nec ratione fluunt alia - Et cum mollis aquae fertur natura I, 28l, ea una cum aliis ex eodem genere, iii, l093 II 420 v. l075 l082 11, 4l6, posuit Mauricius Hauptius in observationibus criticis p. 36.552. FIT QUOQUE UBI IN MAGNAS AQUAE VASTASQUE LUCUNAS. se magnas aeque Marullus, magnas in aquas

Avantius. magnas in aquae Lambinus . versu l072 pessimo Marullus Vitiseni latices in aquai fontibus audent Misceri. addito in , quod debebat certe cum esse . sed Praestat grammatico antiquo fidem habere, quom Beda secutus de metris p. 2375 versum huius libri 859 ita scriptum exhibet, Quue Disitired by Corale

382쪽

ealidum faciunt aquae tactum atque vaporem , ubi in libris nostris est laticis tactum. illud autem Bedae credendum non est, quod vocalem brevem , quae g et u et vocali qualibet exciperetur, Veteres communem eSse VoluiSSe scribit: neque credibile est tam anticum poetam eo usum esse quod grammaticus Εichenset dii p. 444 tamquam barbarum reicit, cum dicit

aqua, non acqua. BSi igitur Scribendum aquae et aquai. similiter Horatius , isque unus inter Omnes , simae tribus syllabis dixit, idemque e contrario laream quae Plauto et Priapei 33 poetae lama est, Adamantio Pulschii p. 2304 larba, item miluum antiquiores, milvum Persius Martialis Iuvenalis in halleutieis 95 scribendum tuli e Plinio), et Plautus, nisi fallor, acuam aliquotiens, ut in Truculento ii, 7, 13 si derivetur tamen, omnis ea aqua abeat in mare, in Milite Ii, 6, 7l Nam ea tino puteo similior numquam potis Aqua aquae sumi, quam haec est atque ista hospita . denique qui est a Cicerone in Tusculanarum I, 10 positus de Tantalo Versiculus, eum omnes auctores ita scriptum fuisse consentiunt, Mento Summam aquam attingens, enectus siti. neque aliter Titinius apud

Nonium P. 245, 3l Terra haec est, non aqua, ubi es hoc addidit tu solitus amutarier Pedibus, eretam dum compercis libri compescis), vestimenta qui lares s libri que levasin.

554. UT IACTETUR A QUE FLUCTU QUOQUE TERRA VACILLA A. Vacillat corrector oblongi et Olim impressi, rari let Antonius: VACILLANA corrector quadrati et Avantius. 555. UT V ΛA INTER NON QUIT CONSTARE. In terra Marullus , sine sensu . Wakesieldus inepte inter nos. Verum est INTER DUM . nimis breviter Serviuη ad georgicon ti,479 Alii aquam dicunt genitalem sub terris moveri et rimul eas concutere , Ricut nas aquae, ut dicit Lucretius . quae exscribit Isidorus Originum xlv, l. 558. ET URGEH. Correctores antiqui URGET.

TEM. A. A. Q. Q . QuadratuS prodit partem aqueq. , ut RPpareat librarium illa a.a.q.q. non intellexisse, quae Ueronensis et Venetus ita scripta exhibent, a a ii q. , Omiserunt Antonius et Brixiensis : neque ego quid per ea significetur exputare Possum . hoc Scio . finem paginae huius libri vigesimae secundae in codice auti quo non hic suisse, sed paulo ante ubi est speluncas viribuε alius . neque vero , Si quis hic notae ali-Diuitiam by Corale

383쪽

cuius Probianae vestigium remansiSSe suspicetur, ad Versum ipsum emendandum mihi quicquam proficere videbitur. in quo primum Itali recte scripserunt in EANDEM. tum Corre tor quadrati manent, Antonius Marii et Marullus minant; quorum illud sententiam pervertit . hoc aut Latiuum non est nam mino et minor Veterea in una eademque significatione protulisse Prisciano credendum non St, quem lutermiuasus

participium fefellit), aut in pellendi significatione ruris potius quam urbis. ab hoc factum eminare lexica ignorant, agnOSCunt Α tuum apostolorum exemplaria Latina perantiqua xvm,2 l . ridiculi sunt qui aut per tmesin accipiunt Imminens clinata , aut minere a se hic et in versu 1195 restitutum gloriantur, ,erbum simplex' sane, sed SenSu CaSSum ,

quod homines docti in Sallustii verbis a Nonio p. 555,2 consignatis serendum non existimarunt. multo melius est quod Pius dedit, nolintita micant, id est saliunt et tremescunt; nisi quod micare in igneis tantum vel animatis locum habere existimo. quare, cum hic quod certum sit nihil videam.

malo credere Lucretium suo et apto vocabulo scripsisse Inclina a MEA Nae in eandem prodita partem . 565. ET METUUNT. oblongus Te metuunt, Veronensis editio Te metiunt.

568. Quo D NIA I RE EPIRENT VENTIS NULLA REFREM ET RES NEQUE AB EXITIO POSSIT REPREHENDERE

EDNTIA. Quadratus refert met Res nec que se, oblongus reprehendereuntis. VENTI et REPRENET Itali. tum Brixiensis editio si nulla, nec multo inelius ad orationem absolvendam Itali non tilla, laetum ad exemplum Versus in 1 850, ubi est neque ab Gilio res ulla refrenat. hie Waheseidus valde laudandus est, qui verissime correXit Scribendo V I S nulla refre-

574. ET RE cIPIT PROLAPSA SUAS IN PONDERA SE

DEH. In pondrea quadratus, in pondere oblongus et Itali impressique libri. prolapsa in pondera est ab omni parte inaequalia pondera prolapsa , εἰc lcorporuΛΝ ., ita Turnebus in adversariis 1v, l7 ovidianum illud interpretatur in metam. i, l3, Nec circum fuso pendebat in aere tellus Ponderibus librata suis . ita Lucretius in II, 2l8 Corpora cum deo rem rectum perii ne feruimur, Ponderibus propriis incerto tempore ferme Incertisque loci spatiis decessere paulum. Lucanus in I, 57 Aetheris im-

384쪽

m si partem si presseris unam , Sentiet axis onus: librati pondera caeli Orbe tene medio. neque iam his consideratis quemquam sore Spero qui Gesnero repugnet in Horatii epistularum I. 6 5l illud trana pondera deaetram Porrigere interpretanti ultra libramentum sive aequilibrium corporis Sed pondus Singulari numero ita dici non posse Turnebus recte observavit; quo fit ut in Lucretii versu in pondere reiciendum sit. 582. VERSABUNDA DORTATUR. Verissimo Itali Tersabunda QUE.

584. DIFFIDEN s. Iidem DIFFINDENS.586. QUA Ex Iae Us. Quadratus que . AVantius QUAS, sed idem malo Disturbatque. 588. CECIDERET. Quadratus caecideret. impreSSi CECI

DERUNT.

589. PossuΜ SUB SED E RE. Corrector quadrati et o teri PESSUM.594. UT IN NOATRO A. Corrector quadrati et Marullus

Corrector Oblongi COMPLERE . sed Idque solus Waheseidus se intellegere professus est, qui non clarissime interpretatur hoc modo, id quod hiatu fecerit. Lambinus hic ut alibi suum Im insulati. unice aptum est AD QUA, quam Scribendi rationem librarius oblongi numquam admisit, aliquotiens habet

quadratus, in Π, 881 9l8 1119 1128 111 29 284.

604. SUBDITA ET IIUNC STIMULUM QUADAM DE PARTI TIMORIA. PARTE Scribendum eSse vidit corrector

oblongi; in quo erat prima manu Subdit et hunc, quod Antonius et Mantius quoque dederunt, cum olim impressi quadratum et correctorem oblongi sequantur. Stibditat hune Marullus. hoc Lambinus cum ceteris nihil miratus transmittit . idque in lexica receptum est tamquam frequentativum media syllaba truncatum . Wakefieldus glossario vetere male usus debuit certe ex eo omnia apponere, ut appareret callue non pertinere. Aunt autem huiuS modi. εNεχΥpta ιc, suruditas subi ), pigneracis , SubdituS. εNε spiocMOc , cliarissatio, subditacis, pigneracio, clarissa tio. εNεxΥ'iazua, clariso, Subdito, pignero , pignoro . quae ut lateor me non intellegere, ita adfirmare possum a Lucretio esse Subdit AT HUo stimulum. Dissilirco by Corale

385쪽

605. Au B ETRUCTA . ImpreSSi SUBTRACTA , itaque Antonius Marii. 608. PRINOIPIO MARE MIRANTUR. Hoe quo reseratur nihil est: nam nemo ea de causa, quod mare maius non fieri miratur, timet ne rerum Summa pereat: hoe enim praecesserat . illud ipsum autem quod poeta, cum principio multos aliquam certam rem mirari dicit, necessario in mente habet, nusquam apparet, id est mortales multa quae naturalibus causis efficiantur frustra mirari. nam quamvis eius modi aliquid in huius libri principio dictum sit inde a versu 50 usque ad 55, tamen illic de formidine agitur, non de admiratione,

hic autem secuntur alia quae homines causis non recte perceptis mirantur, 654 760 850 9l0 1056. huc accedit quod omnia haec, quibus mare fines Suos non excedere demonstrat, non satis apte collocata sunt inter res multo magis coniunQ-tas : nam a terrae motibus eommodius ad Aetnae montis eruptioves quam ad maris continentiam transitur . quae Cum ita sint, facile est ad cognoscendum ne hic quidem Lucretio per satum licuisse poema suum absolvere eiuSque ParteS et recte disponere et apta iunctura inter Sese Conectere . atque

id vel ex hoc intellegere possumus, quod, cum versu 50 actlibri totius argumentum respiciens dixisset Cetera quae feri in terris caeloque tuentur Mortales, pOStea autem Versu 83 et 84 nihil nisi i ετεωρα promisisset, tamen his pertractatis versu 535 nihil praelatus ad terrestria transiit. haec Omnia

interpretect eum non animadvertissent, mirabili mentis inertia probarunt versum a Marullo fietum, Nunc ratio reddenda, t augmen cur nesciat aequor, qui non modo inutilis est, sed curiosius examinanti absurdus . Eum solus Avantius non recepit, quem Sequitur, ut Solet, Iohannes Baptista Pius. 609. Νάaeu RA. Marullus NATURAM.613. TAMEN AD MARIS OΜNIA SUMMAM GUTTA VIA INSTAR ERUNT UNIUS AD AUGMEN. Itali et Marullus GuTTA I : sed iidem ad augmen vocibus divisis, oratione turpiter abundanti . hoc nullus interpretum animadvertit; quo lactum est ut adaugmen lexica adhuc ignorent, qui adauctus dictus est in libro ii, ii 22. sunt tamen rara huius generis Composita. able9mina, proδῬmina, praefoemina, resegmina Plinii, subtegmen siVesubtemen, eXamen, in lamen sa εusfrangendo, puto, ut mestaine',

Propagmen sic a pangendo Ennius Nonii p. 64 32 et 22 I, 9ὶ

386쪽

substramen, discrim , abdomen, cognomen, praenomen. in Silii xu, 444 substramina , ubi recte docti substramina , Lubrica roboreis sed erant substramina plau3tris, sique libri Atqueὶ re in caesi tergo prolapsa iuvenci Aequoream rota ducebat per gramina puppim . a Verbia primae et quartae declinationis non ante

Ovidium facta revocamen, renovamen, remoramina, relevamina, reppiramen, adspiramina, oblectamen, inritamen, Suiomen. exiguae vel nullius auctoritatis adfamen , e mina, praefamen, perstamen , alligamen , adspectamen , adhortamina , antecantamina, involumen. 616. PRAETEREA HOL MAGNAM . Oblongus prima manu magnum. Marullus MAGNAM SOL . 621. AD EQUORE. Antiquissimi correctores ΛΗ . 624. VERRENTES AEQUORA VENTI. Absurda et sine

pondere repetitio , cum Praecesserit Tum porro venti quoque magnam tollere partem Umoris ponunt. nec tamen recte Italiaequora ponti: nam quae Secuntur satis intellegi non possutit nisi addimus qua re efficiantur , ita , VENTIS Una nocte vias quoniam pereaepe videmus Siccari.

626. CRU ATRAS. Correctores VetereS CRUSTAS.629. IN ORBIB. In O n B I Marullus. proximis Vergilius utitur Aen. x, 307 ita, Dum pluvit in terris . ubi Servius mire archaismon dicit in terris, scilicet constructione antiquata: quod mihi antiqua simplicitate additum esse potius videtur. cum abesse posset. debuit enim , inquit, dicere in terras: ω-men sciendum hemistichium hoc Lucretii erae, quod ita vi inre-nu Vergilius ad mum transtulit carmen. 632. ORAS MAGI s. Corrector quadrati et Antonius Florentinus ΜARIS. 638. LIQUIDO PEDE TULIT u ND AS . Correetor oblongi

DETULIT . ita scholion Lucant x, 248 in libro Bernensi quem Saeculo decimo scriptum Sinnerus dicit . in eo scholio hic VerSUS cum quinque proXimis prosortur eX libro sexto, non e v, 272.639. PER FAUcAS MONTIS UT A ET II NAE . Corrector

oblongi F ΑυcΕs . H litteras Oblongus habet in litura; vorsu 669 ot 68l idem Aetneus et Elne , quadratus Aethneus et Aethue ; in 1 722 uterque Aetne a s in M, 593 oblongus Aetnae, quadratus Aethnae.

387쪽

ΜAE TEMPE ATA s. oblongus Flamine, apud Nonium p. 495,l7 Flammea. hic Antonius Marii et Marullus permire media de glande. Pius, Vel potius aut Hermolaus Barbarus aut Pomponius Laetus aut Philippus Beroaldus Pius enim antiquam lectionem testificaturin, cum C I. A D E scribendum VidiSSet, tamen sententiam et orationis formam non percepit. hic igitur quod fecerat, media de clade, cum id Naugerius expressisset , Lambinus libris suis non inspectis frustra explicare conatus est, Gisanius et Daniel Pareus tamquam apertissimum transierunt. Fabro et Benileio parata venia est, quod alter numquam alter nondum cognita Vetere Seriptura non satis vere temptarunt dia de clade et Encelari de clader Salmasius autem pariter ac vetus ille Italus peccavit, cum ineptissime secit media e re clade coortia. Isaacus VOASius egregie et in homine iudicii alias perversissimi valde laudanda

simplicitate neque enim MEDIOCRI clade. id probarunt Nicolaus Heinsius ad Ovidii metamorph. N, 536, Richardus Benileius, postquam cognovit vide editionis Glasguensis tomum iv p. 454), Gilbertus Wakefieldus hic quidem veritati concedens: contra reiecerunt Creechius , Havercampus, Eielistadius, splendida scilicet ingenui iudicii exempla: Forbiger

illud quem sensum idoneum praeberet' seSe perspicere negavit, lectores autem suo iudicio uti iussit. mihi dubium non est quin eum Omnes Pareo simillimum habituri sint. ceterum flammae tempestas quae Sit non intellego: recte probaverunt FLΑΜΜΕΑ Heinsius et Wakesieldus.

648. DESPICIENDUM. Impressi DISPI cIENDuΜ. simili modo Vitruvius dispiciendi verbo usus est in IX, 4, 5, earumque capita inter se dispicientia sunt collocata.

65l. MULTARE IMA. Apud Nonium P. I 36, 14 multesima, omisso sit. ae litteris librarius archetypi usus est ad indicandum illum apertum e litterae sonum de quo dixi ad librum V, 1229, eoque Itali hodie utuntur in ventesimo et ceteris eius modi. huic sono eXprimendo aptum est Signum, quod multis placuit, cle, litteris complicatis. Terentianus Maurus

p. 2393 2394 non reprehendit eos qui coeti Vel a polin Perdiphthongon dicerent, sed qui priore vocali producta dipli-thongon diducerent, ut A runci et coe-u sonarent ut Archela-ua et Aristoe-us; quamquam productiorem sonum concedit avspici et auro et Graeco . ΔΥ'iori . cuius disserentiae causam Diuitiaco by Corale

388쪽

non perspicio. rem non miror. qui sciam ipsum Petrarchani scripsisse Pur Fa-ustinvi u D qui stare ra foeno. sed Lucretio ae vera diphthongOS erat, cuius utraque voealis audiebatur. 653. PROPOSITUR SI PLANI . Corrector quadrati et impressi PROPOSITUM H PLANE. 658. OPTURO EA cIT. Corrector oblongi O P T D u

GESCIT . .

662. QUI SUNT. Idem QUI A. 663. Ex fATIS HAEC TELI. US MORBI CAELUMQUE MALI FERT. Immo ORBI: alterum enim absurdum est, sive

tellurem caelumque. satis morbi mali, sive tellurem satis morbi et caelum satis mali ferre dicas. nde glinat ris immensi procrescere morbi. Lambinus dederat nobis, ex eodicibus Florentinis' inquit, id est ex coniectura Marulli.

667. coNc Usso NOVERI. COrre tores VetereS CONCUSSA. 674. ET FLUVIUS, QUI VISUS, MAXIMUS EI QUI NON ANTE ALIQUEM MAIOREM VIDIT, ET INGENA ARBO IhHOMOQUE VIDETUR. Admirantur haec Wahesieldus et For-biger: aliis supervacaneum et molestum videbitur illud qui visus, neque est abesse Potest eX usu Lucretii. optime Benileius esus QUI VIR ERT maximua ei. 676. ET OMNIA DE GENERE OMNIS. Itali de genere

683. PERES ILLI CUM . Corrector oblongi feres ILIcu M. 685. VENTus E Ni M. Hoc versu Isidorus utitur de natura rerum 36,1. 7. QUA coNTIGIT. Itali et Brixiensis editio qua coN

TINGIT.

690. FERT ITQUE ARDOREM LONGE . olim impressi Fecisque, Antonius Ferritque, Marullus Fundisque, Vossius Versitque, Wakefieldus cum suis, ne nihil egisse rideantur Vortisque. quid clarius quam scribendum esse Fert ITAQUE 3695. AEATUMQUE RESOLVET. Itali eXimie RES ORBE T. 697. HAC IRE FATENDUMST ET PENETRARE MARI PENIT Us RES c OGIT APERTO AT QUE EFFLARE FORAS.

Haec una sententia est, fatendum est hac, id est per speluncas , ire et penetrare aeStum maris resorptum atque effare foras . in hanc sententiam illa non intrant, mari res cogit. in quibus sententiae subiectum latere apparet. hoe vero non

389쪽

ialo fuisse quale modo Simplicius posui, resorpta maris, sed potius calefactas mari S partes , ostendit adiectum penitus

lioc enim ad penetruro pertinere non est veri simile . eum in fine versus Super Sit verem, debeant autem in sperium penetrare quae e latura Sunt. ergo et litteria et sententiae prorsus ponVenit Et ponetriare MARIS P itus PER COCTA IN PER TUM . nec Potest Drofecto LucretiuΗ aliter scripsisse. 70l. IN sUMMO EUNT ERTic EO CRATER EA . Vertio ni quadratus. Marullus vertice it in sed Turnebus in advorsariis XXII, 19 rectius vertice ENIM. 705. 1 A cERET . Itali et Brixi ensis editio 1 Ac ERE . 708. ΝΛΜ 0UR RUM. Itali NEQUE.7l0. UTRUM GENE RE ALi QUID ESSE EX HOC QUOD CONTIO ITE I. . Horum ultima littera quadratus caret, in ceteris cuin oblongo consentit. Marullus VRRura. AVantius eum Antonio Marii ALI 0u ID GENERE. Isaaeus UORSiuS OP- time quod CONTIGIT EI. 716. QUIETER IRE ESSE FERUNTUR. Qiui ETESIAE

Itali et corrector quadrati. Isidorus originum xvi, li ex Lucretio Etesiae autem flabra sunt aquilonis. quibus nomen indisum est quod certo anni tempore flatus agere incipiunt. ex liis Isidori. non ex ipso Lucretio , in Taciti historiarum libro u 98 in medium etesiarum vocabulum illata eSSe fabra a uonis ostendit Ι. F. Gronovius in Observationum libro 1v, 2 p. 30. 719. FLAii RO FERUNTUR. Itali et impressi FLABRA . Isidorus IIaeo cureum reclum a borea in Aegyptum ferunt, quibus auster contrariuN ecl. 723. Exon1NA. Correctores veteres EXORIENS . 726. RUI INTUS. Iidein RUIT. 727. LIBER MINUS EXITUS ΛMNIS. MarulluS ΛMNI.

729. AD O APUT EI. Itali et Marullus eius. correctionis cauSam non perSPicio , et quaerendum puto quis ante Hirtium Horatium Vergilium Vitruvium dixerit caput amnis, fontis , Rheni, genetivo addito . supra versu 636 et ad caput amnibus omnis Consitiis. in Trinummo Plauti 940 Ritsehelius haud scio an non recte cum Guyeto scripserit Ad cap ut amnis, qui de caelo, Cum Vetera exemplaria quod habeant; quocirca videbatur mihi poeta dedisse Ad caput, amnis quod e caelo Moritur sub solio Iovis. 730. Quo ETESIA. Hoc serri non debet, quia tum Se-Diuit Corale

390쪽

quitur. Tempore eo quo et ira flabra aquilonum Nubila coniciunt in eas tunc omnia partis. QUOD Hessia Marullus. 736. IN CAMPOS ALBOS DECEDERE NINGUES. Servius ad Aeneidos iv, 250 AI, BAR sundere ninsues . recte Latiabi

ID AB RE IN POSITUM A T. Consentit eum libris nostris Nonius p. 14, 8, ubi est id a re Impositum est. sed mire Gervasius Tilleberiensis Anglus in Otiis imperialibus , quae ex regno Arelatensi ad Ottonem quartum Augustum scripsit circa annum l2ll, in Loibnitii scriptoribus, tomo i p. t 66, Principio quod Averna vocantur , nomen a nis Impotitum est, quia etc. potuit hoc ab homine non nimis erudito effingi ex versuPriseiani in Vergilii Aeneidos librum vi 242 illato, Unde locum Grai diserunt nomine Aornon. Sed multo Sane magis Proprium loquendi genus in his apparet, nomen in ah re Inpositumst, quae Antonius Florentinus et Marullus dederunt. qua in quod libri habent, quod nomine Arema vocantur, id ab re inpositumst. itaque non dubito quin poeta scripserit Principio, QUO Averna uocantur nomine, id ab re Inpositumst. 743. REMIGIO OBLITA L. Absurda scribendi ratione Wahesioldus Remigiom, quem caeco impetu Forbiger sequitur , ut Versu Proximo typographum Elchstadii, ubi is secerat Et regione. prudentius his Marullus Remigii, nisi quod ne hoc quidem ita scriptum probari posse vidimus ad librum v. 1006. dixit Lucretius REMIGi oblitae, ut Ennius Scipio in-ricle, ut Vergilius Insulae Ionio, ut IuVenalis Arbori inceritie. alterum huius modi apud Lucretium exemplum medio in VerSu est. et Me esse VI, 7l6, ut apud Catullum Uno in Detulo erudituli ambo ; sed eadem condicione, hoc est eo loco qui elisionem non recipiat: nam praeter haec vocabula Creticum pedem efficientia tantum modo in monosyllabis hiatum admisit in media dactyli syllaba; Ennius vero etiam in disyllabo. senis Enni imagini' formam, quod minus eleganter dixisset Ennii imaginis aut Enni in imagine longa vocali cum brevi syllaba coalescente . quam colliSionem Plautus quoque interdum hiando declinat . in Bacchisin i, 2, 26 Ibidem ego meam operam perdidi, ubi tu tu . II, 3, 73 Qui illic sacerdos est Dianae 'Ephesiae . iv, 9, 36 Post tibi tabellas ad senem tetidi, ibioeeidi Troilum. V, 2, i 2 Hideu limulis obsecro ut intuentur 3 iu25. Diuitiam by Corale