Henrici Henniges, De summa imperatoris Romani potestate circa sacra. Liber vnicus

591쪽

02 De Summa Imperi potesate ebea Sacra. licet excusavit se Pontifex Caesari, quod illo Q scio nec rogato occupaverit sedem, alia legati ne, pactum quod praedecessoribusDisfactum Grat,etiamsesumseri ac formara rogavit, Co firmationem electionis requirens. Gregorius Papa non prim ordinatus es, quam legatus Imperatoris Romam veniret Cr electione, pulsexaminaret. Ludovici Pii filius Lotharius Imperator Sergium & Leonem IV. confirmavit . Benedictus autem III. quamvis maximis muneribus primatum in dominatum Roma bi αβ

Imperatore acquisivit, ut alius auctor de vitis Pontificum ait, non prius tamen consecratus est

quam impetrato Ludovici II. consensu. Quo eodem Caesare praesente &jubente ordinatus Nicolaus est, & Hadriani II. electio coliaudata. ACarolo Crata quidem, qui insidiose adrepserae imperio, remota , latere Pontificis regia legati nes,assiduita ve0rassentia solita electionsersea confirmationis vim penitus remisiam nullibi sorte legas. cf. I s. Quamobrem nulla omninb idonea ratio cur inficiemur in tanta scriptorum & exemplorum conspiratione eiusmodi decretum ab Hadriano factum. Illud magis disiceptari vid as,cum illic a Carolo praeter Patriciatus hono rem & potestatem eligendi pontificem iubeantur Archiepisivi ct Episcopi per singulas provincias segmentiruram accipere, interdicta consecratione, priusquam a Rege laudentur se inuessantur, quousque extendi id ipsum debeatrnum ad omnia Francorum Regum imperia pra ceptum

592쪽

CAP. VII. De maiori . ceptum desinat aut saltem RomanaeEcclesiae bonis terminetur Tam antiqui quam recentiores scriptores plurimi universe accipiunt: sed pr habilius est limites Patrimonii Divi Petri non e cedere. Pontifici enim in Francorum haereditaria imperia aut bello acquisita nihil iuris fuit, quod Carolo concederet. Is Franciam de bonam Germaniae partem per avitas successiones consecutus est, reliqua Germaniae ut de Lonῖ hardorum regnum victricibus armis Libe te haec omnia igitur non Sedi Romanae debet, sed fortunae & virtuti suae. Hinc quicquid majorubus ibi licuit, legitimis titulis in se translatum non eguit aliena de suppostitia auctoritate. Sed lono antequam Hadrianus vixit, Principes Francorum α Longobardorum pro suo arbitrio Ecclesiae ac ministerii curam habuisse iam tradutum a nobis est. Adeoque supersunt solae Pontificum possessiones, quas Romana Sedes tanquam iure Orientis Imperatoribus ereptas Carolo cum summa potestate addixi: Nec moveat aliquem, quod jus regendi Ecclesiam natur liter insit summo imperio, quo semel concesso non opus sit nova quarundam partium expre sone. Cum enim aliquid inserioris potestatis Pontifici in suis bonis relictum sit,nec omnia Carolus absoluto & pleno imperio administraverit, idcirco necesse fuit accurate designare fines, quantum cuique in Republica de iure suo liceat, do ex pactor ut proinde Hadriani decretum partem conventionum illarum , seu ut hodie loquuntur , Capitulationum fecerit, quae sub primis impesi initiis inter Carolum de Pontificem M m's mutua

593쪽

mutua repromissione convenerunt. Praeter

abiurdum non est, collato in aliquem velut multorum iurium lasciculo certas species exprimi, de quibus ex certis causis dubium esse poterat etiam enim eo tempore inter eontentiones & di sidia , quae Graecorum Imperatores cum Pontia ficibus habuerunt, & haec secutum per violentas Dinones divortium adolescere ceperat nunc adeo virilis & superstitiosa philosophia, in sacris P hus nihil nec loci nec iuris esse profanis imperiis,

utcunque summis.' Haec opinionum nubes perturbas & bella civilia excitata non facilius dissupari potuit,quam ingenua confessione, quae anterioris sacrilegii poenitentia in integrum restitueret indignε laceratam incipum majestatem: nec aliud sunt ejusmodi antiqui iuris confirmationes , quam ut eas non absurde sa) Marcus Antonius de Dominis vocat Oroprii Principum juris naturalis recognitionec, admissanas se probationas , cum remotione obstaculi injusti

per prohibitioneτ perperam ct indebitensiij, sedeclarationeου, posse jam PrincipM Dojure uti , esse quantum in ipsis sit, nosti istud impedire ,

sive ut aliquanto brevius M Duarenus, homi. num ultra konam sidem agnoscentium consι- βου S. I 6. Ergb non in Pontificem solum, seclomnes etiam Episcopos , intra ditionem Romanae Ecclesiae comprehensos Carolo per Hadri ni cessionem ius quaelitum est circa constituti

nem illorum, quo saepius usum o Marsilius Patavia l

594쪽

GR. m. ne Electionibus. sssPatavinus resert et 2 vel id constat ex adriani Epistolis, quas temporum iniuria interceptas Baronius conqueritur. Iis enim pluries non sine bile increpat imperatorem Pontifex, & in ei ctione Ravennatis Episcopi aliorumque novum opus nunciat. Si nihil Baroniani ingenii selictitate fictum, quae ab eo substituuntur in epist

Iarum argumentum, non a vero alienum est, a Carolo nonnunquam contra pacta conventa

eum Romana Ecclesia in Episcoporum constitutione aliquid ausum , contra quod oportuit Hadrianum protestari: nec enim quis cum ratione dixerit, Pontificem tam subito sui ipsius decreti oblitum voluisse Principem loco suo ut

pene turbam submovere, quem ante in consortium regiminis admiserat cum amplissimo jure: saltem enim qua fronte aut petere id potuisset, aut pertulisset Regis exprobrationem, tam n

vis adhuc di recentibus pactis t Accedit quod diu post Caroli sata episcopales dignitates Imp

rptorum arbitrio dispensatas , idque ad Pontificum intercessiones ta preces vel propria eorum testimonia fateantur. Reatina Ecclesia indubio

in Patrimonio fuit A. Petri, &Sedi Apostolicae

subiecta. Nec veretur tamen Leo IRPontifex apud Lotharium & Ludovicum Augustos pro Colono Diacono in vacuam Ecclesiae sedem imperi li iussione substituendo supplex interced re : Conservavit nobis verba ejus Gratianus, quae hoc sensu constant. Reatina Ecclesia, qua per ιρι temporum satia pasoralibus curis δε- siluta consistit ignum es, ut brachio amplitu- dunta

595쪽

ς ς ς De Summa I . potestate eirea saera.dinis vestra Fublevetur ac gubernationis regia mine protegatur. Unde salutationas astoquio praemisso vestram mansuetudinem deprecamur, quatenus Colono humili Diacono eandem Ecia stam ad regendum concedere dignemini: ut v Era licentia accepta ibidem eum Deo adstuvam te consecrare valeamin Episcopum. Sin autem

in praedicta Ecclesia nolueritis , utpraemiatur EpiscopuMNUculanam Ecclesiam, qua viduat extitit, Mi vestra serenitru dignetur concedere, ut consecratus a nostro praefulatu Deo omnipotenti ve os imperio gratas peragere valeari Quis credat nunC Hadrianum, mansueti ingenii hominem, ipsiumque auctorem sit Decreti apua fortissimum Principem Carolum tam ferociter6c tanquam pro imperio locutum , cum tamen Leo IV. iam inclinante sensim Carolinae stirpis fortuna Lotharium & Ludovicum Principes nequaquam cum Carolo M. seu potentiam spectes seu autoritatem comparandos pro Colono adeb 'humiliter deprecetur ξ Id insuper ex illa Leonis Epistola colliges, eguisse Ecclesiam Reatinam in constituendo Episcopo seculari brachio, nec suffecisse illi rei solam Leonis Ecclesiasticam p testatem. Tum non licuisse Pontifici nec Reati nec Thusculis Episcopum consecrare, nisi Imperator praevio examine approbaverit electum, datis ad Pontificem de consecratione mandatis et ad cuius provisionem id quoque pertinuit, de- Cernere , an omnino Reatinam Ecclesiam abripiscopo regi expediat: ade6 ut ne quidem negligente Caesare ausius sit Pontifex quasi derelictae patrocinium suscipere : Nec enim objurgat in-

. - . curiam

596쪽

P. VII. De Elemonibus.

curiam ejus, aut superbe minatur se interposit

xum auctoritatem suam e sed si visum ita Principibus Episcopum Reati eligere et Colonum proponit. Sin reiiciant consilium, Thusculos substutuit Praesule viduatos, idoneum pro Colono i Cum,modo placeat Augusti imperare Pontifici, illie eum ordinari. Et Vero quo meliore nunc xis argumento probaverit Imperatorum pol atem in Episcoporum constitutione, quam eum ipsi Pontifices, inconsulto adhuc Principe, manum v consecratione abstinent, precibus agunt, suppliciter pro amico aut perspectae pro. hitatis homine intercedunt i quam cum negant fas esse quem ne quidem , summo Pontifice odidinari nisi ex iussu di auctoritate summi Prines. pis quam cum sibi non sumunt facultatem providendi Ecclesiisde Episcopo,nisi ad id velut auctorati superiore-mandato ξ quam,cum id ipsum non modo apud Imperatorem agnoscunt timore vel placendi studio i sed& alios,ubi nec fateri pudorem necesse est , nec praemii spes ex adulatione Z Fere enim Leo gratulatur sibi in lititeris ad Ritam Comitissam', foeminam missis, quod Imperatores passi sint preces suas pro Colono aliquid valere. Nobis Dominus Imper

solas duerunt, ut Colonum Reatina Ecclesia,

quae pastoris incis per longa jam tempora dorta suta videbatur, Episcopum facere deberemus, scut O fecimus. Meretur & hic legi Stephani Pontificis Epistola ad Guidonem Comitem.

quam b Gratiani diligentiae debemus. riui

597쪽

8 De Summa I .Potestate circa Sare

enim dilatae consecrationis causam non aliam

praetendit Stephanus , quam imperatorii mam dati desectum & indignationis ex praecipitato actu qualitercunque collectae metum. Ecce v eo tibi ipsa literarum verba. Lectis Sagacit istis ves apicibus, qui defuncto Ecclesia Matiana Antistite cierum Oplebem ejusdem Ecclesia elegisse sibifuturum Antisitem , nobisque comsicrandum vectro studio directum esse, nec ipsa Ecclesia e proprio coniset panore fatebanture Nos de obitu prioris dolento nune ipsum est munanimitate se canonica ipsim Eccles e Iectione,ut mandauis, tam citis Ime ordinare omisiamin, quod imperialem nobis, ut mosin y αυλlutionis minime detulit epistolam, pro quas licet re ambiguum est nobis; ideo voluntati ura a in hoc parere istulimus, ne augustalis an mus durusime hoc quocunque modo perciperet. Se cient re Eceus Dei e proprio dispastore non debere consipere, gloria vestrae mandamus.

quoniamatiter nos agere non ribuimus, ut v

s solertia imperiali, ut prisca consuetudo:

aat,percepta licentia o nobis, quemadmodum m scire credimus, imperatoria uirecta epistola, tune voluntati me a de hoc parebimus , eumdem electum Domino adjuvante nsecrabimur, quoae chari me siti molese nusio modosiuγψμου. Audis Pontificem , recusantem ordinare Reatunum Episcopum concordibus populi suffragiis electum , antequam ad id muneris bona Impe. ratoris venia sibi accedere liceat Audis veren-xem Principis iram, non iniustam illam aut cutipabilem et sed ex contempta auctoritate sua oris

598쪽

CAp. V De Electionibus. ssa

undam , adeoque meritam & jure fugiendam EAudis libere confitentem, non debuisse aliter sis agere 7 Audisconsulentem destitutae Episcopo Ecclesiae, ut quam primum apud Imperatoris aures pro mandato supplicet ξ Audis denique Promittentem, nullam amplius in se moram s

re , modo sibi ipsi non desint cives in impetrando consensu Θ Ad hunc igitur solem si quis adhuc

Coecutiat, eum necesse est prosecto aut coeci xem Tiresia esse, aut contumaciorem Phrygemancipio , non argumentis amplius emendam

dum,sed plagis juxta illud Graecorum vulgare.

f. 7. Interea Carolus & successores eius in aliis quoque regnorum suorum provinciis hunc publicum morem tenuerunt , ut epistopos curarent suo iussis dc approbatione ordinari: non quidem vi Hadrianae Constitutionis : sed summi imperii, in sacrum ordinem aeque ac civiles Magistratus actuosi. Quot magnus no ster Princeps Episcopatus in Saxonia constituit ad frangendos Numinis metu ferocissimae aci

tractabilis gentis animos ξ Quot in Italiae re8no Longobardis erepto Certe sori Julii Episco. pum in decedentis vicem surrogasse Noti:

rus Balbulus refert. Αqui granensis Synodi P tres Ludovicum Pium orant , ut deincepsin b

nispastoribus rectoribus, in Ecclesis Dei consti ruendu magnum sudium atque solertissimam adhibeat curam et nec monitri quid petiisse Con. cilium ex eo patet, quod b Cranetius test tur, Imperatorem tum imprimis a fatuendos episco.

599쪽

reo De Summa Imper. Potestate Hrea era. episeopos esse implorandum: & alibi. μι--psa;efuisse magnam Regum super Ecclesia G. Pstionem: nam vacant ibin derisse ibis Pomiscuriuosa Papa confirmaripssehant. Co

firmari appellat ordinari seu consecrari r nam

eum actum in selo patrimonio esse Ecclesiastici ordinis siupra I nobis dictum est : taeterum illa confirmatio quae electionem populi & Cleri loquebatur, semper fuit imperatorii iuris r quemadmodum Epistol Leonis IV & Stephani in ca

sa Reatinae Ecclesiae declaram Hinc graviter evno Rhemensis Archiepiscopus vapulavit, quod ingratissimus cliens adversus Imperatorem conspiraverit, tot beneficiis & dignitatibus

ab eo ornatus. O qualem remunerationem reddi

disi ei, inquit, Henivit te purpura es passio, seruinduisti eum cilicio e Me te pertraxit ad cuia men pontificale immeritum, tu eumfalse uae

eis volui si expellire is filio Patrumsuorum. GLudovicus Germaniae Rex Remhertum Bromensem Archiepiscopum secit. Adalgarius vero ab Arnolpho Constitutus: Hogerius , Rege Ludovico. Pontincis auctoritas extra patrimonium suum eo tempore plane elumbis, quippe rogandus ab illocerat Imperator , si quem

amicum ei commendaret et Mandatorum , gratiarum, rescriptorum, reservationum, dispensationum, mensium , & huius generis aliorum insectorum, quae nunc patriam nostram supra omnium cicadarum aviditatem depasCunt, ne nomina quidem cognita. 'c0 Alb.-Laam on

600쪽

CAP. VII De Electionibus scis. 18. Cum deficiente Carolino stemmatu perialis dignitas Cum Germaniae regno in Saxonum Principes pervenisset, Ottone in Italiam& ad imperium Romanum vocato, in illius famuliae bonis publica officina fuit, ubi Pontificis te EpiPoporum fortunae cuderentur : inter alios enim fidelitatis articulos , quam Johannes perditissimum illud & lacrum Diis Manibus caput, populusque Romanus Ottoni Caesari iuravere, illud etiam sancte promissum, nunquam δερ

pam electuros aut ordinaturos praeter consen

sum atque electionem Domini Imperatoris Oraronis, Caesaris AugustiGθιά usus Regis Ottonis. Sed cum indies querelae advolarent, Pontificem ad res novas & Adalbertum transfugam pro pendere', laetior Imperatori occasio data exere dae majestatis, quippe precibus Romanae Ecclesiae &universae plebis expugnatus edixit in Italiam profectionem , Romamque cum exercitu ingressus abrogato Johanni Magistratu Leonem solito more eligi secit, &auctoritatis suae accessione confirmavit. Hic pontifex, quod ita via

deret & Apostolicae Sedi & populo summe expedire , renovavit Hadriani consilium, & Principi novo instrumento de pontificis atque Episcoporum S. Sedis electione denuo Cavit, quod inter Gratiani canones hoc sensu legitur. In S

nodo congregat ma r in Ecclesia s. Salvat ris. Au ex λ .-.n B. Hadriani Apostolicae S

dis Antistisis, qui Domino Carolo victorius a Regi Francorum es Longobardorum Patrici AEus d gnitatem ac ordinationem Apsoli Sedic