장음표시 사용
21쪽
EPISTOLA. Ius reprasentat. Cum IgItur urbs tota in te, atque rum tuum se conuertent, ct maerorem Dum ex morae fratrum tuorum conceptum tua virtute consoletur facerem sane quam imprudenter, se dolori meo medicinam eri negarem; praesertim cum tu me ape complexus sis humanissime, ct lius tuus Auauxissiam inde a primis annis mihi fuerit
venerationi. Hanc igitur opeliam vel pro tua humanitate, qua tibi omnium animos deuincti ; vebro tua in titteras volantate, qua miriane erga illas ct litteratos affectus es, ver pro tua in fratrem obseruantia, cuius cohortaraone , atque consiliis hoc inceptum o perfectum est opini foue , ac tuere. DISSEM
22쪽
r. Consilium de poemate epico scribendo temere capi non debet, cur ab auctore flusceptum; tum cur ad hanc Dissertationem fra bendam aggressus sit. II. Veritas sine Arso telis Philosephia nequidem m re poetica teneri potes. m. Partitio huius Differtationis. pag. I.
i. Mens Aristitelis de obiecto cuiusuis disciplinae aperitur. H. Qua At in obiecto eiusmodi materia. Iri. uasis in eodem obiecto forma. IV. unde hae vocesperita sime. Pas'. I O.
ostenditur ex risotele obiectum epicae artis esse actionem unam , totam, illus rem, certa magniIudinis, qua narratione dramarica, se versu hexametro exornari debet advirosprincipes cum admiratione , se delectatione ad primarias virtutes excitandos. pag. IS,
AESTIO TERΤΙΑ. De Materia Epopoeiae.1. Statuitur quasi materia Epopoeia. II. Iulius Scaliger istu ι- tur, tum se Ioannes V im. p g. I9.
23쪽
' QUAESTIO QUARTA. De actione , quae est Epopoeiae materia.
De potesate huius vocis , Actio. I r. Epoparia es imitatio non personae, aut morum, sed actionis. I II. Beatitudo hominis in actione, non in habitus: a est. I v. Georgica Virgildi, se ilia opera non seunt vicum carmen. V. Ipsi versum tantum ad epistum carmen confert non est poeia: neque qui fabulam ne ve se inseruxerit. Non est poema sine metro , neque sine fabula. v i. ctionis abula discrimen. VII. montis species duae. v o I. χαἰ Actio esse posit3 An eripelia. Pas versio incommoda. I X. Auidst actio complexa. X. Posist ne a esse Actio, sue argumentum Epopoeiae. X I. Grauis di cultas , po ine Actio, e argumentum Epopoeiae non esse verissimile, licet sit
verum. X II. Ex comparatione Actionis , e argumenti Od fisa, cum Samsonia Acyione, seniatur ham non esse viam ad Eporaria argumentum paS. 26.
QVAES TIO QUI NΤΑ. De unitate Actionis.
Aio debet esse una. II. Vnitas ista non petitur ab uno Herae. I . Neque ab uno tempore. I V. Neque uno Herae, or uno tempore coniuncte. V . Ex Ar reis Actio Epica non debet esse γαλυμερης sed plex. VI. Rationes Ari telis cur debeat esse simplex. VII. An Heroes multi possint facere ab eadem parte. v III. Torquati inparte Oi,Mώδει, e essentiali Epopoeia pecca-ium. I x. Ariosi es Stas j in Achisiei de grauis laesus. p. st.
QVAESTIO SEXTA. Actionis integritas.
Tolim definitio. II. Init j definitio. III. Finis definitis.1 V. UMeddi definitio. v. Discrimen inter Tolum o Perfectum. I. ne dos Actio tota, or persecta. Maphat haliscinatio.
24쪽
INDEM 'VII. Odyssea, o Iliadis Actio tota, operfecta. Tvphiodori, o Calabri conatus inanes. pag. 79.
y IE S T I O SEPTIMA. De Magnitudine Actionis.
I. Magnitudo Epopoeiae tripliciter potes considerari. II. Magni- . tudo versuum quanta, se quo tragoedias aequare posiς. m. Magnitudo fabula tragicae. IV. Magnitudo fabula epicae. uae vegrandia , aut parua sunt,pulchra esse nequeant. Iouidpulchritudo. V. Magnitudo fabulae neque ex auditorum libidine, neque contentione, sed inclinatione rerum naturali. VI. Magni- do Actionis primariae quanIa esse possis. V M. Actio οὐ ea - es dierum LV. pag. 87.
QVAESTIO ULTIMA PRIMAE PARTIS.
. C mo carmini epico brecta debet esse ictu ἡ. II. Ηeros epici carminis praestantior debet esse iis hominibus, quipoeta sentcoaeui. . m. Feminae actio potes esse argumentum Tragoediae Iv. Virum femina Actio possin esse materia Epyaeiae. V. V- . trum feminae virtutibus heroicis praeditas inresse. VI. Vtrum conatus licet fortis si exeat infeliciter satis ι isto is, milvaria fruiat. i pag. IO3.
De forma Epopoeiae. Q AESTIO PRIMA. De Fabula.
I. Ordo huius secunda partis. II. Varia potesates huius vocis fabula. III. De trio fabula epicae explicarur. I v. Fabula es- anima poematis: sex rationes, ruri L Lucanus non es poena vicus. V. Fabulam constituere qai velit, eius 'imaeparaemunt,
25쪽
DINE RUTIONI M mi actionem epi odiis, o nominibus propria poliet. Vr. O Ut fiae argumentum ex placitis Aristotelicis absique nominibus,dein-l de cam nominibus ,postrem; cum Disodiis. v I r. Iliadis argu-' menium ad imitationem Odysseae. Vm. Aeneidos argumentum smili arte compositum. ix. God redi e Hierosi Vma liberatae argumentum ex eisdempraeceptis. X. Religionissiae Constanti mados argumentum ex is em regulis. X I. Raιiones, quamobrem actiosust ornatustollari debeat. pag. I 3I.
y AEs T I O ALTER A. De Fabulae compositione.
I. Stagus quaestionis. II. viri telis ea de repraeceptum. III. Eoratius, Macrobius, Vida, Scaliger, sal, pro ordine perturbate. I U. Rationes eorum. V. ristotelo, se eius interpretes pro recto o naturali ordine. v I. Rationes sorum. VII. RaIιones a nobis pro eadem sententia. vi II. Homerin, se V irgiliusse- quuti sunt ordinem nataralem. I X. Responderar ruIionibus aduersariorum. X. diuid inter historicum , o lauam intemst. P g I4
QUAESTIO TERTIA.. De unitate fabulae.
I. Vnitatem in fabula desiderat Philosephin. et r. sui fabula v p it esse , quaesit araλυμερηs, o LII. Fabulas Homeri florere laude unitatis, ac primo quidem Itaris fas lam. IV. Fabula Od ea una. v. Fabula .nerdos una. Fab. la Gothostedi non est fatis una, quare nonnihil peccat in a tem. Pag. 63.
26쪽
- IN DE Y bulas sex, quid implicita. m. inuidperipetia. IV. Auid agnitio. v. inuid fabula duplicis, s smplicis constitutionis. V I. Soluitur diffultas textus 4 ri telici initio proposta. V r. ut fabula ρ is esse ne peripetia. vIII. Cur fabula im ple μι messior implici. I x. apuid in os in fabula. p. 17..
QvAESTIO QUINTA. De partibus fabulae S MAL
i. Partes fabulae is is moti II. Definitiones nexus, seselutionis infusula. iri. Disoria sunt in nexu , non in solutione. I V. Solutio debet esse ne machina. v. Benius tertiam partem nequidquam adducit. v I. Inuocatio, es propositio in poemate quaenam esse debeam. pag. I 8. .
r. mbiguito vocis ustitur. II. Fpsodis desinitio traditur. 1ii. IZoi sit fabaia Epsodica, ct quid in ista viiij. p. 186.
1. Morum definitio. II. Prima laus moram, visint boni in heroe. Marini Adonis schola nequisia. m. Laus morum altera, vecongruanι sermon ου-- ῶδbs in pecie. Torquati peccatum. IV. Laus morum tertia, in ι ορ-οι miles. Similitudo es resonarum is 'D 3Kον, id es gularium. V. Lam quarta me rum , ut tenoris ni aquabilis. VI. ui 1 oe esse mora-ram. Vulgi halticinatio. uri. Viros fortes non dedecens lac mae, sed eiulaim. VIII. Cur secanda partes tribuanturmo- νώσι. pag. I97-
27쪽
DISSERTATIONI MC mi actuarem epifidis, o nominibus propriis poliet. VI. O Ut seae argumentum ex placitis Aristiteticis abrique nominibus,dem-l de cum nominibus,postremo cum Effodiis. v I r. Iliadis argumentum ad imisationem Od sa. VIII. Aeneidos argumentum mili arte compositum. ix. God redi e Hierosolyma liberatae argumentum ex eisdempraeceptis. X. Religionis ue Consanti mados argumentum ex is em reotis. XI. Ratimes, quamobrem actiosast ornat potiara debeat. pag. I 3I.
y AE S Τ Ι O ALTER A. De Fabulae compositione.
I. Stagus quaestionis. II. t ri telis ea de repraeceptum. III. Horatius, Macrobius, Vida, Scaliger, s My pro ordine perturbato, IU. Rariones eorum. v. ristoteles , Oeius interpretes pro recto o naturati ordine. VI. Ratimes tuorum. V M. Rationes a nobis pro eadem sententia. vi II. Homerin, O V ιrgiliussequuti sunt ordinem naturalem. I X. Respondetur ravonibus
. De unitate fabulae . . I. Vnitatem is fabula desiderat Philosophin. Ir. δεμ fabula
una positi esse, qua sit πολυι Hs, o πιλυμ 'M. III. Fabulas Homeri florere laude unitatis, ac primo quidem I. aris fas lam. IV. Fabula Od sea una. V. Fabula Minerdos una. Fabuisia Gothostedi non esialis Ῥna, quare nonnihil peccat in a tem. Pag. 1 63.
QS AESTIO QUU ARTA. De sabulae altera virtute: Quod sit simpleX.
I. t Ambigua pote ου Mim vocis, o ἄχλοαοῦ, de tergitur; vnde exisebat dissescultas in ristotele maxima. II. uid Ρ-
28쪽
buti plex, quid implicita. m. inuid periptita. IV. suid agnitio. v. a Mid fabula duplicu, o simplicis constitutionis. v I. Solaitar die uisis textus inrisotelici initio proposta. Vir. χαἰ fabulas it e sne peripetia. vIII. Cur fabula im ple μ mutorsimplici. I x. inuid in os in fiala. P. 17 .
m AEST IO QUINTA. De partibus fabular
i. Parus fabulae icc iam . II. Definitiones nexus , istis nis infasula. m. 'iseria sunt in nexu , non in statione. I v. Salutis debet es ne machina. v. Benius rertiam partem nequidquam adducit. v I. Inuocatio, o proposito in poemate quanam esse debeam. Pag. I8 . .
r. mbiguitas moris tollitur. II. υforis definitio traditur. II i. oi sit fabula Episdica, s quid in ilia vitis. p. a 86.
L. Morum definitio. Ir. Prima iam moram, ut ι boni in heroe. Marini Adonis schola nequisiae. m. Laus morum altera, vecongruant sermonis xx - ῶδες in pecie. Torquati peccatum. IV. Laus morum tertia,mi ni δμιοι miles. Similitudo es Iesonarum x, ευι ν, id es singularium. V. Laus quarta morum, ur tenoris ni aequabilis. vi. α id γοesim esse mora-ram. Uusti hallucinatio. Uri. Viros fortes non dedecens lacrymae , sed eiulatus. VI II. Cur secunda panes tribuanturmo- pag. 7.
29쪽
I. Sententia ambigua potestas. Aliquando pro Gnome, aliquam do pro Dianoea. II. Definitio sententia, quae est Gnome. I II. Tres laudes e conditiones sementiae. I v. Prima laud sententia, ut sit -Airat, id es uniuersim pronunciata. V. ltera laus sententiae, τυι breuis. VI. Tertia laus, visit morata. VII. Sex rationes quare sententia placeat. v III. frequens v-δει sententiae esse debeat. Augusti Caesaris ea de re mens, ssententia. IX. uid inter sententiam, o acute dictum inter At. X. Cur acute dicta placeant. XI. De sententia, qβa es Dianae a. X II. Definitur , , eius partes adducuntur. XIII. Interra es formales tertius locus debetur sententia. p. v. 7
. QUAESTIO 'DECIMA. De Dictione.
I. De itio Dictionis. II.'d ut i interpretatio , apud Aristotelem. I II. Verba mulsa in nominibus censentur. I V. Sens animi esse m. -υ B , qua lateor, vocibus proferantur. V. 'us nata sit Hi ionica , se quomodo disincta a Pos. VI . In recitatione vis maxima. V D. Dictionis partes octo. VIII. Dictions poeruca laudes quinque. I X. De persicuit te I cur primaria laus , qus oriatur, Paenam isti o ciant X De male te iactionis ι qus flai magna orario Poetica. Alia es dictio poetica , alia oratoria. Poeias Galgica nimis rimida. XI. De aequabilitare dictionis. Carfardum sit inaquabile dicendi genus. XII. De numeris dictionis poesicae. X III . De concinnitate , ct venu te dictionὐ. Concinnisas dictionis es-m disiam- ὸ numeris est merbss , oritur eA metapho ris , o dialectis. Aurea , se diuina mediocritas in usu ornamentorum. Gallici sermonis penaria. x IV. Non omniF far rocm4sis ornari postular. xv. Sit ne potius poema stabensim
30쪽
INDEX.Latino sermone, quam parris p XVI. Aus locus ister paries is ales debeatur dictionis pag. 22 .
De causa Efficiente Epici Carminis. IE S T I O PRIMA. Quis habitus sit Poetica.
I. Gui sistentia. II. uid ars. III. uid prudenIia. I V. Elica es prudentia. v. Epica non es Hisoria. V I. Epica nones Ars. v II. Epica non es Logica. Pag 2SI.
GAESTIO ALTER A. De furore Poetico . ..
r. Definitio furoris in genere. II. Texim Aristitetas emendatus. Pacius o Ricobonus defenduntur contra Robortusum. III. uoluplex sit secies furoris. IV. Platonica diu o furoris. v. ciuid Arsoteles de furore. v I. Tot furoris series, quot animorum perturbationes vehementiores. V D. Poeta Epicus in constitutione fabula furere non potest, quis furar in uis a mitiiρ it, se quomodo nascatur. V ID. An arse, an natura poeta exstat. pag. 26I.
.. Piae 3 is non est voluptaου. II. Q nimi voluptaου quae eximitatione oritur adposn pertinet. m. Finis Poesos non es gloria rum ulus. I v. Finis Epopoeiae es, viros principes insiluere, gus rempub. recte construant, O administrens. p. 273.