Opuscula academica seorsim olim edita nunc recognita in unum volumen collegit

4쪽

OPUSCULA ACADEMICA

NUNC RECOGNITAE UNUM VOLUMEN OLLEGI

AUCTOR

COMMENTATI ES PHILOSOPHICAE ARGENTO RATI

ET TYPOGRAPHIA OCIETATI BIPONTINAE MDCCCVI

6쪽

VIR OpTIM INTEGERRIMO

CVΜ IN ADMINISTRANDA RE PUBLICATUM IN EXPLICANDA NODANDAQUE UNIVERSAE PHILOs OPHIAE RATIONE TAM MULTIPMCIBUS QUAM EXIMIIS MERITI CONSPICUO

STUDIUM SUUM ET OBSERVANTIAM PUBLICE TESTIFICATURUS COMENTATIONUM ARUM PHILOSOPHICARUM INSTAURATAM EDITIONEM

8쪽

Ps1s olim diversis temporibus Commentati

ne Philosophicas in Academia patria edideram, eas, quoniam subinde a me singula illarum Mempla postulantur , quorum nulla mihi copia superest, unum in volumen collectas , iterum in publicum emittere decrevi. Quod ex quo pria mum consilium cepi, constitutum mecum habe ham, singulis Commentationibus radnotati ne quasdam, sicubi commodum videretur, uberiores λαμ- 8 epimetra adiicere. Nunc, re iterum pensitata, aliis praesertim occupationibus districtus, satius iudicavi, studiose quidem recognitas, caeterum qualis fere olim earum quae, que primum prodiisset, paucis admodum mutatis, nonnullis quae maxime in promtu nobis erant adiectis, aliis quibusdam in prima maxime Commentatione) resectis, exhibere, iudiciumque integrum lecturis permittere. Illud quidem non erubesco profiteri, postquam scripta ista denuo attente perlegi, multa quidem in eis me reperisse, quae rectius dici, comm

diusque aut subtilius explicari potuissent; sed vel sic mihi visum esse, post miros praesertim illos in

Germania motus, qui, ex quo haec primum scripta fuere, universam Philosophiae faciem rationem que immutaturi videbantur, repertum iri Viros

Philosophos, qui haec nostra, qualiacumque

9쪽

sunt, etiam nunc cum fructu quodam legi posse iudicent. Ouin etiam confido ore nonnullos, qui, quum in eo genereis contemplativam lapracticam philosophiam tractandi, quod ante hos trigintain quod excurrit annos in Germania m Nime viguerat, fuissent haud pauca quae aliter utique institui praecipique debuerant, quumque in nova hac philo phia, quae quatuor vel quinque abhinc lustris, a summi viro ingenii profecta,

continente quodam contagio per totam Germaniam propagata est, multa insinta verissime praecepta Mopportunissime monita, eorum haud infimam partem a nobis provisam occupatamque

fuisse intelligant; inuidem ita provisam, ut

errorum scopulos, ad quos maximi nominis viri adliserunt,&horrida illa spinarum dumeta, quibus nudam lucidamque veritatem circumcirca sepiendam putarunt, conatu haud infelici vitaremus.

Atque id quidem non ita dico, ut novi quidpiam olim a me inventum esse intelligi volim. Quin potius in ea hilosophiae parte, quae ad

Pernoscendam animi humani naturam conditionemque D ad mores regendos pertinet, ut quodque inventum novum maxime fuerit, k inauditum, S a communi hominum sensu remotum, eorum hominum dico, qui se ipsi aliquatenus Pertentarunt,in notiones intimo cuiusque sensui

insitas aliquantisper explicare didicerunt cita maxime suspecta inventi illius M veritas lautilitas meis rito obet haberi. Nam qui in transscendendo ut ipsi praedicare amant,communi hominum caPtu,

10쪽

kin nescio quas superiores regiones evolando, T tionem maxime philosophandi ponunt, illisque ex regionibus veritatem omnema interiorem rerum naturam a priori, quod aiunt, intueri perspicereque sibi gratulantur mirari etiam atque etiam subit, non videre acutissimos viros, quidquid tanto conatu essici, aut ex eo fastigio, quo se ingenii volatu extulisse sibi videntur, reportari possit, nihil esse aliud nisi aut vanae phantasiae somnia

ac nebulas, aut meros vocabulorum sonos artificiose contextorum, horrido strepitu aures quidem ferientium, nec vero notionem ullam certam Perspicuamque animo informantium aut denique, ubi optime nobiscum agitur, esse id ipsum quod communis sensus quemlibet hominem paulisper in se conversum attentumque condocere poterat quod ipsum quidem, apert sc perspicuis verbis expressum, cum intellectu facile, tum scitu utile erat futurum; nunc autem eis verborum ii volucris ab illis comprehendi implicarique solet, quae audientibus intelligereque cupientibus t horis quidem molestiaeque adserunt plurimum, caeterum ad lucidam cognitionis perspicuitatem aut ad faciliorem in vita usum nihil quidquam

conserunt.

Unum habeo, de quo hic monito Lectores velim ad illam partem secundae nostrae Commentationis cui huius, Clarior-ne pleniorque homini data I Rerum corporearum quam propriae Mentis . cognitio δ' pertinens ubi do Substantid Voyea quaerebatur, sive de Subiecto illo extra