장음표시 사용
191쪽
atque hominum praedicantes, & talem esse mortali-Um mentem, R qualem parens omnium diem duxerit. Quid Mantuanus Maro 3 nonne i apertius, proXimiuS, Verius pDAmJ Passim hoc apud Poetas
tam Graecos quam Latinos videre licet, quod nullum praeter unum Deum statuant. Prodeat e Graecis
primum Orpheus ; quam egregie autem ille in sua Palinodia scribit de Deo &c. Ourelius. Atque
ita ingreditur Ouzeliana manus Iongam teriem citationum , quas abnueret ipse Minucius, nec cui-
'uam eum legenti prosunt, quum illae sint tales, ut vix possint ignorari. Orphei igitur locum quum excerpserit Clemens Alexandr. Pag. 6 Io, Xenophanis p. 6oI, Sophoclis pag. 6 3, sed quem Ou-zelius retulit perquam vitiose, innuo ubi ab volentibus queam
legi& hine ea abesse jubeo pariter
cum Latinorum poetarum locis, quae procul dubio ante O uetesium erunt ab aliquo collecta. Gronou. I Talem esse inortalium mentemJHom. Odyss. Σ.Tοῖος τὸ νοος ἐσιν ἐπιχθονίων ἀν'ω- Οἱον siue αγψ τοι ηζ άνδων
Quos versus Cic. apud Augustin. de civ. Dei cap. 7. vertit. Archilochus autem imitatus est ; τοῖος
ρανερρο ἔγει. Quod Plutarchus in Homero & Theo Sophista in
progymn. notant. Vide Max. Tyr. Orat. I. IGNer. Talem esse mortalium mentem, qualem parens omnium Deus induis
xerit J Sumptum ex Homeri Odrss. Σ veIL I i. ut etiam notat Fulvius Ursinus , & Wo eritas. Hos versus apud August. de civit. Dei lib. s. cap. g. Cicero ita ver tit: Tales funt haminum mentes,
qualis pater ipse Dppiter auctiferas Disiravit lumine terras. Elmen horst. Et talem eqse mortalium mentem qualem parens omnium Deus induisa erit J M s. Reg. diem direxerit, atque hiric existimamus veram lectionem elici posse. Scriptum igitur putamus , qualem parens
2 Qualem parens omnium diem duxerit4 Sic legitur in exemplari, nisi quod scriptura paulum exerrante apparet, Auxxerit. Itaque legendum ut edidimus , qualem parens omnium diem duxerit , οἰόνἐπατησι Talis est mens,
qualis dies, quo die mens edita est. Hoc sibi vult Homerus M
versio Ciceronis quae resertur ab Augustino l. s. de civitate Dei. Riga D. Cujus manum cur Vio. , lare omnes editiones conspirent, ignoro. Non enim testatur ita legi in exemplari Regio , uno nempe x, sed Euxxerit r ideo vocat exerrantem scripturam. Gronou.
3 Apertius, proximius, veriusJForte : proximius veris. Verba Virg. AEn. 6. mower. Apertius , proximius, verius JAgnovit quoque secundi comparativi gratiam Pricaeus, unde bis . captavit oξortunitatem de ista usu
192쪽
OCTAVIus . . . 273 verius 8 Principio, ait , c um & terras & cetera mundi membra spiritus intus alit , & insus a mens agitat: inde hominum pecudumque genus, di quidquid aliud animalium. R Idem alio loco. mentem illam dc spiritum Deum nominat. 3 haec enim verba sunt:
Deum namque ire per omnes terrasque. tractusique maris ,
coelumque profundum: unde homines ct pecudes, unde imber
usurpatione loquendi ad ApulejiApologiam pag ι'. N pag. 8, ,
ubi & nune Minucii locum arce Dsit , nisi quod ei nimium addat
ex antecedente, quasi notetur obvium & manifestum. Debuerat etiam aliquid peti ex seque iue, quippe ex quo accipit efficaciam& vim , unde melaus considerabat pater in irbro I. Observ. cap. 23, ut intelligerentur praestantissimae fidei. Et iam Barthius 8. Ad-Vers. 9. In quo quam peritus fuerit Gallicae versionis auctor , Patet ex his ejus verbis, plus euirement O plus approchant a la veri
I Principio caelum ει terras JVirgil. lib. s. AEueid. fol. I 2.
Principio eoelum ac terras, eam
pinque liquenιes, Lucentemque globum Luna, D-t-iaque astra Spiritus intus alit , totamque infusa per artus Issens agitat molem , ω magvo se corpore miscet. Inde hominum pecudumque genus,
Vide inibi Servium. Virgilii locum citat quoque Hieronym. lib. x ε. in Esaiam c. 37. fol. 188. Lactant. de ira c. 2. Elmenbor 3. - α Idem alio loco J Georg. 4. Vide Probum in ecl.-M SOL . . Georg. ἶ--r.3 me enim vera senti Seriverius meus H. a. verba L sane feliciter . simile mendum nos in Arnobio sustulimus I. s. item totilendum in Statio Theb. I. Horrendos etenim lacere, Sugia aequora fratrisCbtestor mansurum, O non re
hodie verum est. Meum Haec enim vera suntJ Rom. Hae enim ejus verba funt. Wo erus. At in variis Lectionibus scribitue Fulvius Ursinus hunc locum ita constituisse. Itaque Heraldus re Rigaltius expresserunt libri veteris lectionem , quos deseruit ouete lius. Audacter sane. At Gallica versio bene molliter ; En un au tre endroit it appelle eet Esprii lis Dies, eomme ili'es veritabisment. Et si fors an hie siensius nou sit, s
quot tamen lectionem veterem. Gronoυius.
lib. 4. Georg. sol. I s I. lib. 6. AE-neid. fol. q37. Apulejus de mundo. Hieron. in Epist. Pauli ad Ephes . cap. q. l. III. Laetant. lib. I. cap. S. Augustin. de civitate Dei lib. 4. cap. L. Salvianus de Guber nat. Dei lib. I. p. s. Elmenbos. Deum namque ire per omnes lJuvencus lib. I. de histor. Euango
193쪽
imber ct ignes. Quid aliud & a nobis Deus, quam mens , & ratio, dc spiritus praedicatur ξ 3 Recenseamus , si placet, disciplinam philosophorum ; depre
hendes eos, etsi sermonibus variis , ipsa tamen rebus in hanc unam coire dc conspirare sentcntiam. Omitto illos rudes & veteres , qui de suis dictis sapientes esse meruerunt. ε Sit Thales Milesius omnium primus, qui primus
Penoris antra tegunt: cernit Deus omnia praesens.
Sie Epictetus divinitus apud Ar
1 Quid aliud a nobis Deus quam mens, O ratio, ω spiritus praedi-eatur J Seneca lib. I. Naturai. quaest. sol. 831. Quid es Deus 'Mens univers. Tertullian. apol.
37. & Iambico I 8. Trismegist. Pimand. c. s. Iustinus Martyr cohortat. ad Graec. August. lcim. 3. de Spiritu & anima c. s . Lactant. lib. 4. cap. 8. & 9. lib. 7. cap.
3. Stoboeus Eclogis physicis sol. 4. lamenbors. Quid aliud O a nobis Deus JAddidimus particulam non inutilem οφ e M S. Reg. Hera laeus. Quid sit, nescio; & video neglectam ab prima Romana & ipsa prima Heraldi , sed jam repetiit expressitque Frobeniana WOWerii. Gronov. a. Quam ruens, O ratiri Iustin. Apol. 2. Clem. Protrept. Tertuli. Αpol. Theophil. lib. 2. ad Aul.
Tatianus Spiritum ineste stellis, angelis, hominibus, illum qui dem unum, sed tamen certis differentiis distinctum. Auctor lib. de mundo appellat Aναμιν δαπαν-
3 Recenseamus disciplinam phiala sophor.' Hanc omnem veterum philosophorum disciplinam habet Minucius ex lib. I. Cicer. de nar. Deor. Riga D. Sit Thales Milesio omnium primus J Ita. ediderat Gelenius snec aliter in MS. Reg. Addit, qui primus omnium de caelesibus disputavit. Disputaverant sane Malii , sed minus accurate. Simplicius in lib. i. Phys. Aristor.
Omnium primus , qui primus omnium de coel. d J Satis concinna iteratio & conversio : & mirum ni si repetierit ex Ovidio lib. I v. Metamorph. Primus adulterium Veneris eum Marte putatur
Bie uidiso Deus: videt hie Deus
194쪽
OCTAVIUS. . 17sprimus omnium de coelestibus disputavit. idem Mil,sius Thales rerum initium aquam dixit: Deum a
tem omnia primus. G ro nov. aquam dixitJ Iustinus Martyr λου. I Rerum iηιtium aquam dixit J- ος Ε λλ. Θαλῆς -ἐν sIn quo secutus Orpheum , cui O- Μιλησιος , o πρωτ ο ρ ιυσικ φιλο-ceanus creator omnium. Hasce σοφίας ααας, τ ον sautem opiniones varias de rerum απαντων το υχορ ατap HO. ἐξυδα-
initiis, & earum moderatore Deo ις γἀ ' φησι τα παντα εἰνιι , s risecillegerunt fere omnes qui adver- δαρ τα πάδα αναλύε Θαs. Augustus gentes scripserunt, ne necesse ninus de C. D. sib. 8. cap. 2. Ionita
habeam illos toties laudare. Cic. generis princeps fuit Thales Mile- . de Nat. Deorum : Inales Mi- sius , unus illorum septem qui ap- vs , qui primus de talibus rebus pedati sunt sapientes. Sed illi sex quaesivit , aquam ilixit esse ini- vitae genere distinguebantur , O
tium rerum. Deum autem eam meu- l quibusdam praeceptis ad bene vitem, quae ex aqua cuncta fingeret. vendum accommodatis. I e autem
ubi veteres libri scribunt: qui pri-iTbuler, ut successores etiam propamus de naturalibus. Vitru . lib. 2. garet , rerum naturam serutatus,
c. 2. Plutarch. de plac. Philos . Iuasque disputationes litteris man-Diog. Laert. Salvianus I. de PEG- eminuit, maximeque admira- videntia. Sext. Philon Hypotyp. LIIIo lib. 3. mo era
ales Milesius rerum initium aquam dixit J Lactantius lib. I. bilis exsilit, quod Astrologiae numeris comprebensis desectus Solis, Lunae etiam praedicere poιuit. Aquam tamen putavit Rerum epe
cap. s. Thalet Milesius, qui unus i principium, ρο hine omnia elemeniae septem sapientum numero fuit piis mundi, ipsumque Mundum , ωguique primus omnium quaesisse de
causis naturalibus traditur: aquam esse dixit, a qua nata sunt omnia. Deum autem e se mentem , qui ex aqua eunsa formaverit. Nemesius περὶ pomm ανθρώms cap. Cl- quae in eo g/Enuntur, exipo e. Videantur. Idem ejusdem libri cap. s. Laertius Iib. I. Tertullianus adversus Marcionem. Sext. Empiricus contra Mathemathicos.
eero de nat. Deor. l. I. f. I99. α Seneca lib. I. Naturat. Quaest. cap. lib. 4. Acad. quaest. Arist. lib. I Metaphys. cap. 3. Theodore r. contra Graecos orat. q. fol. J7. Eusebius praeparat. Eccle Clib. I. cap. S.Iib. 34 cap. v&6 Stoboeus Eclog. physicis cap. I. Cyrill. lib. I. in Iulian. fol. i s. Iust in . cohori. ad Gentes pag. 2. Observat. nostrae ad Arnob. lib. a. pag. O. EGen-
13. Chalcidius in Timaeum Platonis. Vitruvius Prooemio lib. s. Servius ad i6. Virgilii Eclogam. Ausonius Ludo sapientum. Arnobius lib. 2. Eusebius Praeparat. lib. 1. Eusebius Praeparat. lib. s. cap. I . Secutus autem Thales Orphea vatem antiquissimum, qui ab Oceano omnes Deos, omnesque
Res initium sumpsisse recinit in Himnis:
195쪽
M. MINUCII FELICI stem eam mentem , quae eX aqua cuncta sermaverit.
Eo altior & sublimior aquae dc spiritus ratio , quam ut ab homine potuerit inveniri: a Deo traditum. Vi- deS
e. Fortasse autem opinio haec Thaletis inde dimanavit, quod forte legerit vel audiverit illud Spiritus Sancti : ni a u)un uasnan n d QR Et spiritus Dei incubabat super scies Aquarum. Videntur enim sibi id innuere haec
verba et Deum autem eam mentem quae ex aqua cuncta formaverit.
ΟuZelius. Nequaquam tale quid hinc potest duci. Nam quod spiritus metitio fit, ea tota est Minucii vel Octavii , quum Thales
modo mentem noverit. Itaque licet Thales mentem noverit & vocaverit , auctor tamen gnarus, quemadmodum in principio Genestos eadem efferatur per Vocem,
qua Latinorum spiritus solet efferri , non dubitavit nunc quoque se loqui , ut misceret utramque& sie plenissime conspirare ostenderet. Gr nov. 1 Eho, altior Osublimiora quao spiritui ratio quam si ab hom. pol. inveni. a Deo traditumJ Qui
Minucium anten ac edidere , non videntur ceu ille Minucii mentem.
nec sane perviderant quid vetus exemplar suggeret; editioni Romatiae nimium creduli. etenim secundum eam sic ediderant , Et altior subtimior aquae 9 spiritus ratio , quam ut ab homine poterit inveniri , a Deo tradita. Scriptum est in exemplaris Eo aiatior , & a Deo traditum. Reddita aspiratione ac dispunctione rediit sensus clausu, alias male cohaerenti. Postquam apposuit Caecilio sent aut iam Thaletis prope consentaneam Mosi de ino & Mundo condito, subsistit hac interjectione , Eho. ac subinde considerata sublimitate sententiae altiorem esse ait quam ut ab homine potuerit inveniri aut cogitari. &continuo pronunciat absolute ; a Deo traditum. per Mosen scilicet a quo Thales acceperat. Rigalto Cujus eximii viri hanc pulcherrimam observationem quum ante oculos habuerit sequutus eum editor, nescio quid scrupuli potuerie habere, ut eam non plane approbaret ac imitaretur , praesertim quum Rigaltius ita in contextu etiam suae editionis exhibuerit. Mutavit igitur eum, &quid aliud quam maluit cum prioribus βοα
aperire. Quod non probo ; retanto absurdius est , quia anno jam iέ 3 Rigallianam rcstitutio nem exhibuerit in hac urbe librarius
196쪽
dest philosophi principalis nobiscum penitus opinioneiri
Consonare. Anaximenes deincei s, & post 'Apolloniates Diogenes aera Deum ita tariint, infinitum , Mimmensum. Horum quoque similis de divinitate consensio est. 3 Anaxagorae vero, descriptio & motus infinita
lius Iustus Livius. Nos igitur
quum amemus nosse & legerenianum Minucii Felicis ipsam , aut utique accedere proxime , omnino accipimus , quod dedit Rigaltius , et si το potuerit notum jam fuerit ante hoc ejus indicium:& non bene assequar , quid τοnlitor differat ab voce sublimior, nec exclamat Minucius per interjection ps. Sane latet aliquid, quod
i AnaximenesJ Lactant. lib. I. c. s. Anaximenes aetbera dieit esse fummum Deum. Stobaeus Eclog. phys. cap. 2. Augustin. lib. Io. Consess'. cap. s. Et in Epist. 6 I. ad Dioscorum . l. Io T. Et decuriosis quaest. epist. 66. Epiphan. de fide Ecc e C. Cathol. Cicero de Nat. Deor. lib. I. sol. I90. lib. 4. Acad. quaest. p. 47. Nemesius
s. c. 2. de C. D. Iste loquitur de Anaximandro Anaximenem Ei-feipulum cis fueeessorem reliquit ;qui omnes rerum ea as Insinito Ae- i dessit: nee Deos negavit aut tacuit e mon tamen ab ipsis Aerem si Lim , sed ipsos ex Aere ortose, edidit. Ad eundi Diogenes Laertius lib. 2. Phitarch. πεοι Ap. σκ. Iusti nus Martyr λον. παρ νετ.προς Ε λλ. Stobarus lib. I. Eclog. Physic. cap. I . Duael
et Apolloniates Diogenes J Cice
ro l. r. de Nat. Deor. sol. 2oo Puid aer, quo Diogenes Apodoniates utitur Deo. Diogenes Laert: Iib. '. pacr. σ66. Theodoretus contra G saecos oration. 4. Elmenbor'. oluntates Diogenes J Augustinus lib. 8. cap. 2. de C. D. Diogenes quoque Anaximen s alter auditor , Aerem quidem dixit reruηIesse materiam , de qua omnia ferent , sed eum ese coinpotem Avinae rationis, sine qua nihil ex ebsieri poset. Apud Theodoreturii
λέγω cl. περί κοσμου , philosoplius hic scribit Στοιχειον esse π
εἰς πο-ον φθειρίθιq. Ouzei. 3 Anaxagorae J Hujus opinionem, ut aliorum Philosophorum, recitat Hermias τ ἰω
Anaxagorae deseriptio ει modus infinitae mentis Deus diditur J Latiant. lib. I. cap. 3. Anaxa foras Deum esse dixit infinitam ment m, quae per seipsin movetur. Iamblis 'chus de vita Pythag. c. l8. f. 33. Cicero de Nat. Deor. lib. I. fol. I9'. lib. . Acad. quaest. pag. η T. Plutarchus de placitis Philosoph. l. 876. Diogenes Laert. lib. I. p. 9 i : Elmenhors. . Anaxagorae vero descriptio OM 'modus
197쪽
finitae mentis Deus dicitur. & Pythagorae Deus essanimus , per universam rerum naturam commeans Mintentus; ex quo etiam * animalium omnium vita Ca-
modus infinitae mentis Deus dieitur MS. Reg. 9 motus in f Corrupte. . Sed neque verba Minucii plana
sunt , imo nec Vera , ut Verear,ne Ciceronem , quem compilabat, non satis intellexerit. Verba Ciceronis sunt; DAe Anaxagoras, qui accepit ab Anaximene diseipli.
seriptionem O modum mentis infinitae vi ae ratione designari eonfici voluit. Atque id colligebat Cicero ex ipsis Anaxagorae verbis , quae apud Diogenem Laer
lat igitur M. Tullius illam, defcriptionem O moaeum, iii si fortasse motum scripserat, &Ninucius heic motus. Simplicius in lib. I. Phys. Aristot. ρ
Anaxagorae vero deseripito motus infinitae mentis Deus dieiturJIn exemplari legitur , descriptio O metus. Ferrarius, & post Fer- Tarium editores ceteri , descriptio O modus. belle emendatum rati, quia legerant apud Ciceronem, ubi ejusdem Anaxagorae sententia refertur , primm omnium rerum Hescriptionem iv modum mentis in- itae vi ae ratione designari emconfici voluit. Sed ex iis quae apud Ciceronem sequuntur , & ex veteris scripturae Minucianae vestigiis procul dubio tam Ciceronis quam Minucii editiones enaen.
dandae sunt, Iegendumque , δε- scriptionem O motum. Verba Ciceronis hoc evincunt apertissime: In quo non vidit, inquit, neque motum se ui eonjunctum D eontinentem in infinito ultam esse pesse. Rigali. Anaxagorae um o descriptio Omotus infinita mentis Deus diciturJRetinuimus hoc loco certissimam Rigallii restitutionem ; qui pro
modus, quod antea legebatur, repo suit motus. De Anaxagora vero
videndi Augustinus de C. Dei lib. 8. cap. 2. Clemens Alexandri n. Protrept. Aristotel. de Phyc. Ausculi. Strabo lib. I s. aliique ab aliis iam notati. Ouzel. I PIthagorae Deus es anim9sJ Salvian. de gubernat. Dei lib. I. pag. 4. PIthagoras philosopbus ,
quem quasi magiserum suum Phiώ- sopbia ipsa fuscepit, de natura ct beneficiis Dei disserens se loeutus
es: animus per omnes mundi partes commeans atque diffusus, ex quσomnia, quae nascuntur, animalia vitam capiunt. Lactant. lib. T. cap. s. Et de ira cap. z. Cicero de Nat. Deorum lib. I. sel. I9'. Elmenhors. x Animalium omnium visa capiatur J Lactant. lib. I. cap.
Dibetoras definivit quos esseν
Deus: Animtis per universas mundi partes omnemque naturam commeans atque diffsus, ex quo omnia quae nascuntur , vitam. capiunt.
Iisdem verbis Salvian. de Provid.
198쪽
piatur. Xenophanem notum est , omne infinitum Cum mente , Deum tradere : & y Antisthenem , po putares deos multos, sed naturalem unum praecipuumr :3 Speusippum vim naturalem, animalem , qua omnia regantur, Deum nosse. Quid 'Democritus ξ quamvis
atomorum primus inventor , nonne plerumque naturam, quae imagines fundat, & intelligentiam, Dcunt loquitur ξ si Straton quoque si ipse naturam. etiam 7 Epicurus ille, qui deos aut otiosos fingit, aut nullos; naturam tamen superponit. ' Aristoteles variat, & aseo signat& captatur legi possit. σεursias.
I xenophanem J Cicero lib. I. de Nat. Deor. fol. 199. Xenopha nes mente a Funna, omne praeterea quod esset ιn sinitum , Deum vo-
Dii esse. Epiphanius de fide Eccles . Cathol. Aristotel. lib. I. Melaphys . cap. s. Elmenbors.1 Anii libenem J Cicero lib. I. de Nat. Deor. fol. hoo. Antisbenes in eo libro, qui Physicus inferibitur , populares Deos multos, naturalem unum ege Uicit. Lactant. lib. I. cap. s. Diogen. Laert. in Antisthene. Elmenhors.
Nat. Deor. fol. 2oO. Speusippus Platonem avunculum subsequens . O vim quanaeam naturalem Deum dicens, qua omnia regantur. Sto-
Speusippuit Sententia postulat
Speusippum, quomodo edidit Ge- lenius. Hera trit4 Democritus J Cicero lib. I. de
Nat. Deor. fol. Loo. Democritus imaeines , ' earumque circuitus in Deorum numerum refert, tum illam naturam , qua imagines δε dat ne mittate tum sicientiam in testigentiamque noseram. Theodo ret. de Mater. dc Mundo orat. ἔfol. 37. Diogen. Laert. lib. 2. Eramevhors.
Democritus, qui imagines, earumque circuitus in Deorum numero re
feri , tum illam naturam s qua imagines fundat. Wo cr. 6 Straton quoque J Cicero lib. I. de Nat. Dcor. fol. 2 et O. Sιrato is, qui P0sicus appellatur, omnem vim divinam in natura stam esse censet, quae cavsus ginendi, augendi, minuendive habeat. Elmenishoist. 7. Epicurus qui Deos oc7osos git , aut nullos J Cicer. lib. 2. de Divinat. p. 4o I. Epicurus negat quidquam Deos nee alieni eurares nec tui. Ennius:
Ego Deum genus esse siemper dixi,
ω dicam eaelitum, Sed eos non curare opinor, quia agat humanum genus. Et de Nat. Deor. lib. i. paS. toti Servius in 1. . Eneid. sol. 2 s.l Theodoret. orat contra Graecos
199쪽
18o M. MINUCII FELICI ssignat tamen unam potestatem . nam interim mentem
mundum interim Deum dicit, interim mundo Deum praeficit. Heraclides Ponticus quoque Deo divinam mentem, quamvis Varie , adscribit, 'alias mundo, alias
I. Metaphys. cap. 3. &4. Cicer. l. I. de Nat. Deor. pag. 2OO. EDmohors. Arsoteles Ponticus variatJ Tota haec periodus procul dubio delenda est, neque tamen quidquam mutare ausi sumus absque librorum auctoritate. Heras. tamen unam potestatem. nam interim mentem , mundum interim
deum dicit, interim mundo deum praeficit. Arsoteles Ponticus va-νiat , alias mundo , alias menti Eivinae tribuens principatum. Hes elides Ponticvs quoque deo divinam mentem , quamvis varie, afferibit J Illa quae semicirculis in. clusi, purum putum glossema
sunt. Porro Heraclidae mentio revocat mihi in memoriam mendosium Macrobii locum in Commentario ad Somn. Scip. lib. I. c. I 3. Heraclitus Ponticus lucem pHeraclitus phusicus scintillam JeLIaris essentiae. Scribo, Heraclides Ponticus I. Εju silem libri cap. 2. gravius mendum. Numenio denique inter Philosophos occultorum ' curiosiori ossessam numinum, quod Eleusinia saera interpretando vuLgaverit , somnia prodiderunt, vi-
δε Abi ipsas Eleusinias deas habitu
meretricio ante apertum Iupanar sidere proseuntes ; Correxeram , vi sebi t. E. d. b. m. a. a. I. Uideri p. cum in vetere codice signate ita esse vidi. Meum. Arsoteles Ponticus variat, a. Las. mundo , alias menti divinae
tribuens prineipatum J Haec MS. non agnoscit, & delenda sunt ut
Arsoteles varia iJ Lactant. lib. I. ca p. l. Aristoteles quamvis f eum ipse disseseat, ae repugnantia i 9 dieat 9 sentiat : in μm
iraeesse te tur. Vide Aristot. lib.
ristoteles multa turbat. modo enim menti tribuit omnem divinitatem ,
mori mundum ipsum, Deum dieipeqse. modo quendam alium praeficit mundo. Quod Tullius dixit modo, Minucius interim. Rigali. I Heraclides Ponticus J Cicer.
lib. i. de Nat. Deor. l. 2 O. Heraelides Ponticus modo mundum νtum mentem divinam esse putat rerrantibus etiam fleuis divinitatem tribuit. Elmentior st.2 Alias mundo , altas menti dia vinae tribuens principatumJ Quum manifeste pateat ex Ciceronis loco, quem citat Elmen horstius, ista verba pertinere ad Theophrastum, nescio qu1 in loco hoc tam
turbato negligenter attribuantur Heraclidae Pontico . Videtur coindex MStus indicare interim mundo Deum praeficit Aristoteles. Hera- elides Ponticus quoque Deo divinam mentem , quamvis vnrie , adscribit. Alias mundo , alias menti ae vivae tribuens pri reipatum OTbeophrasius , Et Zenon O &c. ut nomen Aristoteles bis ponatur ire principio & fine, prout solent Malii, & praesertim noster Minucius a id quod satis firmavi in supplemento
200쪽
OCTAVIUS. I Ialias menti divinae tribuens principatum. - Τheophrastus, & Zenon, & Chrysippus, Cleanthes, sunt& ipsi multiformes, sed ad unitatem providentiae omnes
revolvuntur. Cleanthes enim mentem, modo animum,
modo aethera , plerumque rationem Detim disieruit. 3 Zenon cjusdem magister naturalem legem atque divinam , & aethera interim , interdumque rationem Vult omnium esse principium. idem ' interpretando Iunonem aera , Jovem coelum, Neptunum mare, ignem esse Vulcanum, dc ceteros similiter vulgi deos elementa esse monstrando, publicum arguit graviter & revincit errorem. Eadem fere Chrysippus, vim divinam, 'rationalem naturam. dc mundum interim, & fatalem necessitatem Deum credit; Zenonemque interpretatio
ne physiologiae in Hesiodi, Homeri, Orpheique carminibus imitatur. si Babylonio etiam Diogeni disciplina
plemento Liviani loci XXI, 4 .
s Theophrastus J Cicero lib. I.
de Natura Deor. sol. 2oo. Iheophrasius modo menti divinum tribuit principatum, mori coelo, tum
autem signis, sideribusque coelesibus. Elmen h. 2 Cleanthes J Cicero lib. I. de Natur. Deor. fol. 2o I. Cleanthes ipsum mundum Deum dicit esse , tam totius naturae menti atque animo hoe nomen tribuit: tum ultimum ρο altissimum atque undique cireumfusum, se extremum omnia cingentem , atque complexum ardorem , qui Ether nominetur, certissimum Deum judicat. Lactaiit.lib. I. cap. 3. Elmenb.
3 Zenon J Cicero lib. I. de Natura Deor. fol. 2o . Zeno naturalem legem divinam esse censet reamque vim obtinere rena imperan- em , prohibentemque contraris.
strue alio loco aethera Deum esse dieit. Elmentior h. 4 Interpretavri yunonem aerat An ille igitur supponetur iuvenistor tam publicae & usi communi adscitae sgurae 3 Quod exprobraveis quoque Arnobius fine libri V. Sed excusat a magna rei cujuslibet bonitate Cicero libro II Nat.
ue Chrysippu/J Cicero lib. I. de
Nat. Deor. pag. 2z1. Chrysippus ait vim divinam in ratione esse positam , ω universa natura animo atque mente : ipsumque mundum Deum ese, O ejus animi fusionem universam e tum fatalem umbramo necessitatem rerum suturarum. Deinde vult Orphei, Mufei, - Hesiodi, Homerique fabellas accommodare ad ea, quae ipse in lib. Ad Diis immortalibus dixerit. Vide Aristotelem tom. . sol. 943. Sto-barum in Eclog. Phys. cap. 2. Lactant. lib. I. cap. S. Diogenem Laert. lib. 7. Elmenbors