장음표시 사용
51쪽
i'um jactis , & in. altum procurrentibus petrarii obicibus rossidamus , ut & rcquiescere de itinere possiamus, & intentius disputare. Et cum dicto ejus assedimus . ita φ ut me ex tribus medium lateris ambitionciterula: Deilius esse in contubernalibus disputare , quam coniserere sapientiam modo in istis ad tute. am balnearum , &c. Omnes hactenus editiones prava interpunctione sensum everterant. & falsi sunt interpretes , qui asserunt in. manu sicripto legi aliter quam hic retulimus. Ait Caecilius facturum se ut Octavius intelligat, facilius esse disputare & rixari inter contubernales vulgaribus dicteriis &conviciis , quam eo modo con-
herere , quo solent sapientes. Deinde incipit aliam clausulam: In istis ad tutelam balnearum , M.
Rigaltius. 4 Ad tutelam balnearum janisJQuasi de Ostiensibus idem traderet , quod Cassiodorus de Bajanis
lib. I Y. Variar. epist. 6. Quantis ibi molibus marini termini decenter
invasi sunt ' quantis in visceribus
aequoris terra promota es ' Intelliguntur autem plane omnibus Graecis notissimae ex ipso
praerupte explicantur αἱ περιεχ μυενα τῆ Θαλαμν πετρα . nam ex
Homero patet nonni si pro parte circumdatas esse mari, quum altera jungantur continenti. Hic autem Hesychii locus turpiter corrumpitur ab stiganteis obser vationibus in Callimachum, ubi edunt . περι erat οενιο : quod stristini, qui Graeca non percipiunt.
I Procurreηtibus petrarum obi- prote- e bus J omnino videtur mentem fixam habuisse Virgilio, qui scripsit lib. 1. Ger. Maria alta tuis
mesunt Obicibus ruptis , illa quibus coercetur ejus aqua ab exspatiando , sic vocans , de quibus agit Gellius lib. I v. cap. IT. ubi quod hic dicitur in altum procurrere , videbis ab aliis dici projieI in altum. Sicut quae promontoriae projecta in altum dicit Mela I. 7, eadem Plinius v, '. procurrere in
altum. Gronovius.1 Ut me ex tribus medium JMedius locus honestior. Sallust. Bello Iugurthin. pag. 33. Ses Hiempsal, qui minimus ex istis erat,
natura serocior, etiam antea uno in bilitatem yugurthae, quia materno genere impar erat, Hespiciens, dextra Atherbalem essedit , ne medius ex tribra, quod is apud Numidas honori dueitur , nTurι foret. Vid. Lipsius Elest. lib. 2. cap ' 2. Elmenh. Sed & magiς aperte id exclamat ad caput IX. de Constantia sapientis , quam igitur laudem se meruisse existimavit Ouetelius , si id ipsum variis citationibus, sed notatissimis, comprobaret' Imo ipse Minucius fatetur id interdum honoris causa fieri solitum ι sed eam considerationem hic cessare debere, quia magis instar me chori ipse positus in medio fuerit ; de quo melochoro vide Salmasiana ad Vopiscum. GronovisI. . It Nee
52쪽
protegerent: nec hoc obsequii fuit, ' aut ordinis, aut nonoris, quippe 3 cum amicitia pares semper aut a clapiat, aut faciat: sed ut ' arbiter & utrique proximus aures darem , dc disceptantes duos medius segregarem. Tum sic Caeci Li Us exorsus est: si Quanquam tibi , Marce frater, de quo cum maxime quaerimus noti
i me hoe Obsequii fuit, aut om inis , aut honoris J MS. Reg. nihil mutat. Nam quod ajunt verba ista aut ordinis in eo nusquam apparere, falluntur ; nec aliorum Ooservationibus fidem arbitraritam tacite debuerant. Sane si qui honoratiores , aut amplioris ordinis erant , Iocus honoratior iis dabatur, & idcirco medius. Appia uus de bellis civilibus lib. 4.
Nee hoe obsequii fuit J Quod tu
se jactant legati Parthorum in senatu Romano apud Τacitum NM, IO. Veterem sibi ad publice eaeptam nobiscum amicitiam , ω subveniendum foetis virium aemulis
eerintibusque per reverentiam. Duae sequentes causae sunt notissimae. ciron ovius.
1 Aut ordinis aut honorid Verba illa, auι ordinis MS. ignorat. Iriberus.
accipiat , aut factiιJ Vulgaris
versius Pub. Mimi: Amisitia pares aut aecipit , aut faeit. Laertius tu vita Pylli ag. lib. s. pag. 373. Pythagoras ειπέ τε πρωτος
LL. lib. I. sol. 326. Aristoteles apud Diogenem Laertium 3c Hesichium Illustrium de Philoso
g. Ethicorum cap 7. λεγε - φφιλοζrης , ἡ μετει. Quem locuta ab illo mutuatus est Isidorus Pelusiota Epist. lib. 3. Epist. i s. ad Petrum Correctorem: Γσετησι Elmen h. 4 Arbiteri Glossae; δεα , ν ήArnobius lib. 4. TerentiusHeauton. Ach. 3. Scen. I. Festus itiarbiter. Cicero pro Muraena sol. I. Elmenb. Sed ut arbiter . utrissis proximus aures darem J Apposite Lucianus in Amoribus : -
Sie illi, Ac sufficiunt. At OuZelius concipit hic integrum judicium & bonae fidei ac arbitrarium tunc producit consessum de Minucium nosirum formula liberum. Quae quum sint aliena , & alibi saepe dicta, non merebantur nune
ue Disceptantes J Editio Ox fitensis habet, diserepantes. O
s Quanquam tibi, Marce frateri Caeciliusethnicus Minucium Christianum fratrem vocat, quo cum erat amicitiae familiaritate conjunistissimus , ut indicant illa Octavii ad Minucium de Caecilio. Hominem domi fori se lateri tus in barentem , pag. 4. Rigantur.
53쪽
sit ambiguum ; utpote oum diligenter in utroque Vi-Vendi genere versatus repudiaris alterum , alterum Comprobaris : ' inpraesentiarum tamen ita tibi informandus cst animus , 3 ut libram teneas aequissimi judicis ,3 neCI Cum diligenter in utroque vi venaei genere versatus J Hinc apparet Minucium nostrum aetate jam provecta factum Christia num. Riga D.
2 hipraesentiarum J Sicut haec
vox nec stat nec cadit ex arbitratu Ouetelii; ita quod notae instar attulerat , ferri nequibat, quoniam nihil aut declinabat ex se aut adjuvabat hanc vocem, nisi quod producens plane eadem illis, quae annotavit Vossius inscripto de vitiis sermonis I, 23. IV, 3. affatim nota , vellet sciri iis calculum se adjicere suum. Id ero intererat , cognoscere in sillo, qui quum Vossius citaret δε- ritum Iib. Iv mssor. ipse sustinuerit scribere etiam Tacitus Hi-soriarum lib. 4, certi ssimo documento , quod ne quidem inspe- aerit voces Taciti , quae exstant Iib. iv Annal. c. 69. Ubi nihil vetat legere plerumque tamen guu in praesentia tum conduceret obiarum. Idque ipsum in Hannibale cornelii Nepotis convenienter fiet, quem omisium ab Vossio congessit Phil. Pareus in Lexico Crataco. De Minucio nostro luta liquid dicatur, nonne cern Imus in hoc ipso quinto capite lectum
ab nonnullis sense sint principiorum omnium semina. . . densata, unde vocis primae tres postremastiteras amoverunt viri docti Nonne cap. 7. Rigaltius notat non e D
utrum legas memoriarum an me morias' Id potuit nunc etiam ac
cidisse , nisi codex vetus aliud te staretur. Et potuit Romanis in eo placuisse aliquis lusus. Grono.
3 Libram teneas aequiis mi iudia eis) Arnobius in Psalm. I '. Libra jusi judicis, aequali lance per
pensa , nocentem dum interficit, Aberat innocentem. Chalcidius in Platonis Timaeum pag. III. AEquum judietum carere gratiae, mi- Fericordiaeque anticipationibus δε-bet. Elmelah. in libram teneas equissimi jussi- eis i I σον Q κοινον eleganter Graeci
dicunt; neque enim judex aequus heic est ἐπιεικέ . Demosthenes in
ea de Corona et Q παρα-ν εαυτον
Των. Recte autem libram teneare nempe ut unicuique aequo pondere jus veluti appendatur. Proverbium Graecorum est , cujus meo
minit Eustath. ad lib. 7. Iliad.
γῆ στρο, ευθυτερος. Eleganter Clem. Alexandrinus lib. I.
Gentibus justam positurus aequo Pondere Iibram. Herald. Lybram teneas aeqvissimi Juaed . J Oportunissime videtur Cl. Pricaeus hunc locum admovisse monitioni Pauli ad Timotheum
54쪽
OCTA v I US nec in alteram partem propensus incumbas, ne, noqiam ex nostris disputationibus nata sententia, quam ex tuis sensibus prolata videatur. Proinde si mihi quasi ' novus aliquis , & quasi ignarus partis utriuique considas, nullum negotium est patefacere, ' omnia
κλισιν, sed ubi imprudenter ex scripto Philonis in rebus Flacci citat
quum.debuisset scire eadem jam allegata esse ab Heraldo ad hunc Iocum , ita ut negativa ista non sit Philonis. Gronoυius. I Nee in alteram partem propensus iveumbas J Eleganter Philo adversus Flaccum :-τo maν πρῶ
3 Considas J Iudex. Cicer. lib.
. ep. 2o. ad Att. Iconii 'derem
dies Ierimus. ubi perperam edunt scimus, egimus. ad Lent. lib. I. ep. 9. Sedente Pompejo. in iudicio sci Iicet, aut senatu. Iudicum enim sedere. l. 6. D. de postul.
Considast Proprior verbo usus ςst.' Sedere enim judices dicuntur cum causas & querelas dissidentium inspiciunt. Livius lib. 4o. pag. Io 6 I . Sedeo miserrimus pater judex inter duos filios. Apule-jus apolog. pag. 46o. 2Fod si mo- o judires de Wa ea a sederent. Cicero pro Rabirio Postumo, fol. 6όI. Vos in A. Gabinium judices seisis. Beda lib. 4. in Mar-
eum cap. I 6. Sedere iudicantis est. Et Martyrol. in passon. Ignatii, Sedense pro tribunali Traiano. Cyprianus t. Epist. ad Donatum sol, 3. Qui sedeterimina vindicaturus admittit. Elmenti. Considas J Quicquid Interpretes ad hunc locum illustrandum
de ferire , quod illud judicu' proprie sit, dicunt, nihil agunt, nisi quod nugas garriant. Fateoς quidem ferire de judicibus dici,
cum caussas dissidentium discet nunt, sed an considere alicui eodem senis Latine dicatur Grammaticis discutiendum rslinquo. Mihi potius arridet , quod in Editione , quae Oxoniae prodiit, invenitur , quae pro considau hribet confidas; genuinum , & sen tentiae optime quadrans. Qua' Caecilius dicat, si mihi vaciva aures, nulloque praejudicio occupatas praebeas, verbisque meis fidem habeas, nullum negotium est &c. Ouetelius. Si mihi quasi novus M. eons das J Eece jocosiam exsultationen ineptiae OuZelianae , per calumniam inscitam quoque inter pretantis nugas garrisiatium, ubi sancte & feliciter res acta est.
Quaecunque illa, sane vitiosissim εin hoc quidem verbo Oxonii editio , si qua propinare sustinuit
confidas , non modo priores editiones M MStum codicem dele reias , sed quae sic Caecilium sibi C i oblo
55쪽
in rebus humanis dubia, incerta , suspensa ; magis que omnia verisimilia , quam vera. ' Quo minus mirum est nonnullos taedio investigandae penitus veritatis cuilibet opinioni temere potius succumbere , quam in explorando pertinaci diligentia perseverare. Itaque indignandum omnibus, indolescendumque est, 'audere quosdam , Τ & hoc si studiorum rudes, 7 literarum obloquentem inducit. An ille petit teneri libram aequissimi judicis , qui sibi orat confidere , aut 'Interprete OuZelio alterius partis verbis fidem habere Neque vero Grammaticis discutiendum reliquisset, si naturam & comis moditatem vocis mihi & illius constructionis ullo genere fuisset adsequutus Quid fi consulatur de verbis Livii xx IV, 38. Tum mihi undique elamore sublato tar-Pam invadite , an ita iterum re sponderet Cui Livio vehementer iste dativus ex abundanti sieplacuit, ut & in praefatione &aliis locis ad venustatem captet, quae diu alios monui. Et quid mirum , quum non alius sit Cicero ipse , qui antecedit lib. VII fami l. epist. I. Tu mihi issam im- heristitatem valetudinis ruae sustenta. Et sc omnes egregii inter Latinos , qui id ipium imitatisiuit ex venustissimis Graecis.
Pertinent autem huc Suetoniana in Caligula cap. 4O. Cognoscebat Ee tulibus eausis taxato prius modo summae , ad. quem conficiendum consideret. GronoviuS. 4 Omnia in rebus humanis dubia J Cic. Acad. 4. I M. omnia in rebus humanis dubiaJ Cicero lib. . Academic. Quaest. &lib. I. de Natur. Deorum. Elmenh.
git quae Cicero l: b. I. de Orat.
1 Quo magis mirum es.J ROm. Ed. quo minus. wΟ er. 3 Indignandum omnibus indole seηdumque es J Sollicitari Non debuit haec scriptura veteris exemplaris. Etenim proba est. M Octavii disceptatione firmatur Caecilii verba repetentis pag. IS. Et quoniam frater meus erupit Vres ferre, s mari ari, indignari, δε-lere, Od. Rigal t. s4 Audire quosdam J Scribo audere. Meur L
Aurire quosdam, O hoessuriorum rudes j Ita edidimus MS.
Reg. auctoritatem sequuti. Antea legebatur , audire quosdam. In eodem M S. rure male , pr rudes. Christianos autem studio rum rudes habitos observabamus ad eum Arnobii locum lib. 3. .
sapientia haec arrogans , qua deis spuitis nos ut rudes, &e. Vide sis quae ibi observabamus. Heraldus. ue Et boeJ N m intelligo, quemadmodum potuerint id docti viri mutare , Sabaeus in horum, a liustis. Est enim ipsum ad He
cte quidem , sed dubie vetus in
56쪽
terpres 9 hoe emortuo sed corrupte Beza eoque jam mortuo. ne. que enim id est in Graecis. Α-chilles Tatius VII pag. 427.
6 Studiorum rudes J Lucian. Pereg. Christianos appellat ἀνθρω- ιλωτας. passim Christianis inscitia objecta Justin. Theodo-
cta Apost. cap. q. Sic Asclepiades apud Prudentium ip Romano Martyre pag. xo8. Christianos appellat, turbam imperitam ω istiteratam frequentiam. Lactant. l. cap. i. Chrysostom. I. ad Corinth. cap. I. Homil. 3. sol. 3 8. Lucianus peregrino pag. 338. Nazianz. Orat . . . in Iulianum pag. 3o6. Elmevh. me studiorum rudes J Rerum divinarum imperitos. Rigaltius. . Studiorum rudes 9c. J Cum u- Ius omnium , quae praeclare huc congesta sunt ad declarandam infausti gentilismi arrogantiam , mihi videtur esse, quod denique Porphyrius Christianam disciplinam appellaverit Βα αρεν τολμημα , ad quod transierit Origenes, ut refert Eusebius libro vi Historiae cap. : ', oppones s illum Am
positione patet, quo sensu id protulerit & intelligi a nobis debeat. Caeterum cur Hugo Grotius ad Acta Apost. I 8, 3. voluerit citare expertes art7um nisi sessilium, ipse viderit. GronoviuI. Literarum pro sanos , expertes artium , etiam sordiaearum J
Monuimus jam ad Arnobium, distinctionum mutatione locum hunc emendandum. Et sane ita scriptum fuerat ; literarum profanos , expertes , artium etiam sordidarum. Sic plura reperiuntur apud hunc scriptorem vocabularem unam atque eandem significantia , nisi quod posteriora clariora sunt, & quasi interpret tionis vice funguntur , ut non immerito suspicari possit aliouis glosIemata esse , nisi in toto nocscripto id esset peiae perpetuum 4
Sic antea observabamus, emicaret , emergeret. Dicit igitur Christianos esse literarum profanos, expertes; quo de convitio plura observabamus ad Arnobium. Prudentius in agone Romani: Populare quiddam Iub colore, gloriae Illiterata eredidit frequentia. Addidit , artium etiam sordidarum. Christiani igitur non solum literarum profani & expertes, ut
illi volebant , sed etiam serdidis artibus mancipati, atque ipsi etiam Ecclesiae doctores , lanarii , λ-
tores , fullones, σκυτοτομυοι, Q, κναψλεις ata iisdem habiti,
ut observat Origenes libro contra Celsum Iri. Hera M. Literarum prosanos J Illiteratos, Profanum vulgus. Rigali. Literarum profanos , expertes , artium etiam sordidarum J Ita ex distinctione Heraldi edidimus hunc locum , Aliae editiones habent , Literarum profanos , expertes artium , nisi Iordidarum. Sensu sere eodem ; Nostrum minus a MS. recedit, & idcireo praeferendum. Viss. Not. Heraldi. OuaeliM.
57쪽
i 2 Expertes artium etiam sordi- arum J Corrige ex Rom. Ed.ns' fordidarum. Romani rerum domini sellularias artes nullas exercebant, sed viles illas , &sordidas judicabant. Dionys. Halicarnassisus libro tr. E ιμεν si εο -λλοις , ἀ
oue exemplo & instituto Laconum .: Plutarchus in Numa , &Agesilao. Caecilius ergo Christia- his eas objicit, tanquam sordidis, Ec abjectis. nam Christiani legere praescripto suae disciplinae, instituto ac more ecclesiae eas exercebant, D. Lucas Act. cap. I 8.
ροι, quae &-, quorum pius meminit Basilius άσα--
pienda illa Juven. Sat. 4. Atquis utinam bis portus nugis tota ilia Hedissei Tempora saevitiae , claras queis abstulit urbinlustre que animas Sed periit, postquam cerdonibus esse timendus
Rit enim Domitianum obiisse, eum in Christianos servire in .pisset. Theodoretus serm. V III. Christianos non tam τοῖς λογοις, quam σκντ-ς b
i FELICI sanium etiam sordidarimi
, οσοι τας τενας μεταχειριζουσι.
Hinc illud scomma Caecilii in octavium , ut pistorum praecipuus, ita postremus pbilosophorum. W
Expertes J Ignari. Servius in Virg. Eneid. sol ' 38h. Expertes artium nisi fordidarum J Romulus sellularias & sordidas artes, servis & exteris exerincendas tradidit, duo tantum Romanis ingenuis relinquens studia, rei militaris ac rusticae. Dionyst Halicarnassi. lib. II. antiq. RO man. sol. 98. Plato quoque de civitate quam in sermone instituebat, sordidas artes ejicit. libos. de Legib. sol. 7ΑΙ. 743. Et Lacedaemonii minime dediti eleis gantioribus studiis , viles tamen
ablectasque artes non exercebant, quod corpora eorum qui illas tractabant, corrumperent. Socrates Orat: ad Critobulum apud Xenophontem Memorabit. lib. s. D. 827. Atilianus variae histor. lib. 6. cap. 6. Caecilius igitur hic sequutus Lacedaemonios & Romanos , Omne opus quod manibus elaborabatur , turpe ac probrosium putat, & Christianos, qui ex praescripto suae disciplinae quotidiano opere alimenta quaerebant, tanquam sordidos & despicabiles irridet. Vide Clariss. Vowerium ad hunc locum , dc praeterea Isidorum Pelusiotam Epist. lib. i. Epist. 47'. ad Theo- dorum Scholasticum. Chrysostomum in epist. Pauli ad Roman
cap. II. homil. 2. pag. I9. Hieronym. ad Rusticum Monachum Epistola . c. s. sol. Ιε. & de re
58쪽
certum aliquid de summa rerum , ac majestate deceris nere , de qua tot omnibus seculis sectarum plurimarum usque adhuc ipsia Philosophia deliberat. Nec immerito ; cum tantum absit ab exploratione divina humana mediocritas, Ut neque quae supra nos coelo ' sus. pensa sublata sunt, neque quae infra terram profunda
gulis Monachorum cap. Ig. Augustin. . de opere monach. cap. 3. q. & i'. Cassianum de spiritu Αcediar cap. . T. & seq. Epiphan. contra Massalia nos haeres. 8 3. ELmenborstius. A quo similia collecta etiam sunt ad Arnobium pag. 3, ut ad nauseam voluerint et .
se copiosi , & facessere hinc ju-aeamus Ouetelium , qui plenis cyathis haurire voluit id , quod alii digito monstrabant. Grono-
Expertes artium etiam fordidar.J Inertes, artium quarumlibet exsortes. Artes sordidas dicit
illiberales, quae separari solent ab iis quas homine ingenuo non indignas censemus. Significat igitur vulgus infimum , & faecem vulgi. Sic Caecilius adhuc ethnitus pauperes Christianos despicit. Niga D. Artium etiam ford Aarum JOmnino patet manifeste auctorem resipexisse ista Ciceroniana III. Orat. 32. Quantum fibi illi ipsi Oratores de praeesarismis artibus appetierint, qui ne forindiores quidem repudiarint. . .Voluit autem Caecilius turba verborum insultare, quum posset. si ita videretur, natias vocare, vocabulo bene noto. Alio modo Iulius Firmicus Iri, 9. Eorum artes erant
sordida ct squalidae aut gravis
odoris , quales sunt eonsectores eo-riorum Oe. Gion v. I Tot Omnibus J MS. delet, omibus. UOWer. De qua tot seculis sesarum plurimarum J Vide Ciceron. I. de Natur. Deor. Firmicum in praefat. lib. I. astronom. Elmenhos. Tot omnibus se Iis J Proba lectio. Quod enim notant τe omniabus scriptum non esse in NIS. Reg. verum non est. Tot omnes, ut pleriqce omnes. Herat. .
Caelo suspensa sublimata funιJAmbros . lib. de Salomoti . cap. I.
Qualiter esset hoc caelum omne quod cernimus , ardua sublimitate fusepcnsum. F lmenti. Ottae supra nos estis fuste a sublata sunt j Totus hic locus ad fidem exemplaris editus est. Mfrustra sunt qui pro hublata, scribi jubent, sublimata. Sustolluntur ea quae sus , : sive susum , id est in altum tolluntur. Itaque svolata sunt τα Sublata dixere delicatiores pro fusiatis. Mhic sublata opponuntur demersis, ut suspensa prosundis. Recte igitur Minucius ait , non esse permissum scrutari quae supra nos coelo suspensa sunt , neque ellereligiosum ea quae sub terram prosunda sunt stuprare ; qi si
59쪽
o M. MINUCII FELICI sdemersa sunt, aut scire sit datum, aut *scrutari permissum , aut stuprare religiosum : beati satis, satisque prudentes jure videamur, ' si secundum illud
Vetus Buprum inserant terrae, qui in
'iscera ejus penetrare audent. Eo legantissima sunt in hanc sententiam a Plinio notata lib. II. cap. 63. & praefatione lib. 33. Riga rius.
I Seire sit datum, aut scrutari permusum J Haec varie in libris
concepta, ex quibus hanc lectio. iem expressimus. Sententia plane Remina iis , quae ex oraculo profert Porphyrius T. εὐλογίωνιφι
1 Aut frutari permissum, aut suprari religio m J MS. Reg. ut Icrutare permissum aut suprari r e- I9. Josephus Scaliger legi posse
existimabat roseare vel ruspari. Tertuli. de Pallio: Itaque euitans omnia sibi domum , intelligens aliis hi stipantem eupiam , alibi deserentem , Funcare atque ruspare consuluit. Herald.
Aut seiresis datum aut serutari permissum J Quasi imitaretur Plinium de mari sic loquentem libr.
XX XI I, I, ut credit immensum potentig oeeultae documentum , ut
pro sus nee aliua ultra quaeri debeat, nec par aur stasse post inveniri. Capite x I i infra dicit O. clavius secreta rimari. Tanquam sic voluerit explanare , quod Sirachides monebat 3, 24. ἐαυτου χαλεπώτερα μη lεῖν. Gro novius.
Stuprare J Idem liber: suprari.
particulam necessariam 9 e M S. Reg. Heratae. Si seeundum vetus sapientis oraculum n eti os familiarius noverimus J Variis haec sententia
mens Strom. II . ex eo translatum ait, quod Movses προσεχε σ1αυlῶ.
Plato Alcibiade I. & Xenophon I v. ἀπομνημ. Pythiae praeceptum, quod Pythagoras nosse daemonium suum hoc est, ut Hiero cles interpretatur, τὴν
Si seeundum illud sapientis ora- eulum nosmeι fos familiarius noverimus J Photius biblioth. pag. TI . ex vita Pythagorae : Tο γο
' est: Dissisiuimum es seipsum nos s, quamvis Deile videatur; quod mihil sol inis esse dicunt , licet ad Gilonem unum ἡ septem sapieπ-libra
60쪽
OCTAVIus et vetus Sapientis oraculum , nosmetipsos familiarius noverimus. Sed quatenus indulgentes insano atque inepto labori , ultra humilitatis nostrae terminos evagamur', & in terram projecti, ' coelum ipsum, dc ipsa sidera audaci cupiditate transcendimus, Vel hunc errorem saltem , 3 non Vanis dc formidolosis opinionix bustibus etiam referant . Nos autem horis
satur ut quisquis quid possis, cogno- fat. Sed nihil est aLud N OSS ES EI P S UM quam totius mundi naturam nosse , quod sine pbilosophia fieri non potest, quodque Deus
nos monet. Plato Phaedro pag. 229.
Charmide pag. Is . Protagora 3 3. Philebo pag. 48. Alcibiade pag. 129. & se l. Plinius lib. 7. cap. 32. Cicero lib. s. de Finib. fol. ios. Scholiastes Juvenal. in Satyr. XI. Iulianus Imp. in Epistola ad Iamblichum p. 234. Libanius Sophista Timone pag. 3 4 T. Dio Chrysost. Orat. X. de servis p. I 48. Orationet. de gloria pag. 614. Philo de Insomniis pag. 3 9 C. Philostrat. de vita Apollonii lib. 7. .ap. 7. Plutarchus de littera irapud Delphos sol. 392. Gregorius Thaumaturgus panegyr. in Origenem pag. I g. Origenes in Exodum homil. 3. pag. 63. Macrob. I. Saturnal. cap. s. in Somnium Scipion. lib. I. c. '. Arrianus in Epictet. lib. 3. cap. I. Stobaeus serm. xx I. Maximus sermon. LvI. Pausanias Boeoticis p. 3 o. Ausonius in ludo septem sapient. pag. II 6. Diogenes Laertius in Thalete lib. I. p. 26. ELmenb. ox Indulgentes infano labori JVirg. lib II. .aeneid. pag. 23'. Infano juvat indulgere labori. 'servius; infano , id est, με νε-tione. Elmen h. Industentes insano atque inepto Iabori J Pricaeus hunc locum ad vocans ad A puleji apologiam pag. Loue .citat inepto atque in ano praeter fas. Ita autem illic applicat, ut dieat esse , Θα συνειν. At haec nequaquam sunt verba indulgentiae affinia. Atque quod audimus in Minucio sumptum eTimitatione Virgilii, ut supervacue post Elmen Eoistium monuit -- raldus ideo omissus, non aliter considerari potest, quam ut apud Ciceronem legimus indulget valitu disi , imbediuitassibi indulget, in indulgentium mollitudini ; quae notant sequi , quo usque vocat insatiatum laboris dulcedo, etsi ra
tio aut alia moneant eum abrum
pi & sufflaminari debere. Audaciae declaratio demum post adne
1 Caelum ipsum J Ex illo Horatii l. I. Ode II r. ΝiI mortalibus arduum , Coelum ipsum petimus sultitia. Manil. l. . --
3 Non vanis O formidousis υἱ-nionibus implicemus J Ita edidimus M S. Reg. auctore, & flagitante sententia. Antea, implicamus. Herald.