M. Minucii Felicis Octavius cum integris Woweri, Elmenhorstii, Heraldi & Rigaltii notis aliorumque hinc inde collectis ex recensione Iacobi Gronovii qui emendationes & explicationes suas adjecit. Accedunt Caecilius Cyprianus De idolorum vanitate. & I

발행: 1709년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 로마

71쪽

c, M. MINUCII FELICIS

oppida, Videmus singulos sacrorum ritus gentiles h bere, dc Deos colere municipes, ut φ Eleusinios Cero

rem screten Delia CInibi que eoHeis: l inspexeris, miraberis insulsos no-

Faunus Maenalon , Arcadumque silvaF, Πι tutela Rhodos beata Solis: Gades Hereulis, humidumque Tibur DCyllene eetiri Deo nivosa: Tardo gratior aestuosa Lemnos. tarum transitus, & absurdas con

nexiones.

I Ritus gentiles habere se Deos colere municipes J Id non aliunde

ita patet, quam ex inscriptionum collectaneis , ex quibus verissime videmus praeter communia De Ennaeae Cererem nurus frequen- rum nona tua illic culta, etiam in tant, . singulis populis ac civitatibus sere Raptam Cyzieos ostreosa Divam: appellationes numinum particu- Forminam Venerem Cnidos Pa- lares & illic tantum celebratas,pborique. l lion etiam alibi, quod exemplis Ut & Sidonii Apollinaris in do- probare in prono est, sed sine ficto Panegyrico ad Priscum vale- De. Nec enim susticiunt ista g rianum. neralia magnorum numinum iaNon divos sperialibus faventes versibus apud OuZelium undecun-ris, urbibus, infuli que ean- que descriptis. Caeterum ut huietor sententiae horum verborum in hae Saturnum Latio , yovemque Cre- reamus , sane Eleusinii dum co- ω, lunt Cererem , nequeunt ita cele- Funonemque Samo , Rhodoque brari, quasi deam colant munia Solem, ' cipem, ut ut habeant gentiles ri- Ennae Persephonen , Minervam tus sacrorum ; quippe quam Ve- Immetto, iteres sabulae deducant ex Sicilia, Vulcanum Lipare , Papho Dio- ' aut si ita fabulosae genti indulgenen, re libet, ex Creta. Accedit, quod Argis Persea, Lampsaco Pria- aut gentes magnas aut urbes me-pum, morabiles ad hoc ploducat in pro- Thebis Eoon , Ilioque Vestam, xime sequentibus , quibus ante- Thymbrae Delion,Areis em Lyceo, poni Eleusinios letsi Celeo regna- Martem Thracibus, O S ibis tam urbem, ut jactabant,ὶ quae Dianam. ratio est Possis vereri apices li- Ouetelius. Cujus tamen longas terarum in ea voce confusos Mdigressiones de Cerere, Cybele, Minucium dedisse ut Hennaeos Ce- sculapio, Belo, Astarte, non censuimus apponendas, quoniam

an eis nihil est quod illustret Minucium Felicem: etiam nihil est ipsius, sed ex Vomo, Seldeno,

Bochario omnes compilatae, quorum scripta legi oportet , ut ipsi ediderunt quod si illos sontes rerem. orsan id scriptum fuit

Henneios , sicut cap. M in MS. fuit Henneis, pro quo restituerunt

Oetaeis. Gronovius.

72쪽

lstrt

rem, Phrygas Matrem, Epidaurios aE seulapium,3 Chaldaeos Belum, ' Astarten Syros, Dianam Taurios, si Gal-

Eleusinios Cererem J Lactantius in 1. Thebaid. Statii pag. ε 3. E-Dusis oppidum ess Athenis virinum, in quo Ceres eximie colitur. Mela lib. 2. cap. 3. Orpheus in Hymno Cereris. Arnobius lib. s. Strabo Geograph. lib. 9. pag. 72. Hyginus fabul. 32. Augustin. de Civit. Dei lib. I. cap. 1 o. Pausanias Corinthiacis pag. 37. Laconicis pag. Io 3. Elmenbor'. I Phrdigas Magnam matrem JFestus in Peregrina sacra. Diodor. Si c. lib. 2. Mo er. Phragas Maenam MatremJ Dionysius Halicarnasseus lib. I. sol. so. Strabo Geograph. lib. I P. p. 323. Herodianus in Commodo Imp. sol. 477. Elmenhor-

si ius.1 Epidaurios A eulapium J Liv.

etant. l. 4. in Statii Thebaid. p. Ias. Dinuria civitas Argivorum, ubi A culapius colitur. Arrianus de rebus gest. Alexandri Magni lib. T. pag. I 37. Plato in Jo. Arnob. lib. 7. pag. I 47. Livius lib. I . pag. 396. Origenes lib. 3. contra Celsam. Philargyrius in 3. Georgicor. Ovid. lib. I S. Me tamorpn. Lactant. lib. 2. cap. T. Pausanias Corinthiacis. pag. 6ο. 63. &7o. Valerius Maximus lib. I. cap. 8. Elmenbors.

3 Chaldaeos Belum J Eust. in Dionys. Sulpit. lib. 2. Hist. Procop. in Esaiam. Hieron. in Ο-

Chamos Belum J Herodot. lib.

I. Arrianus de reb. Alexan. Mag. lib. 3. pag. 63. Servius in I. AE-neid. pag. 2I . 219. Pausanias Atticis p. II. Lactantius lib. I. cap. 23. Isidorus Hispalensis origo lib. g. cap. II. Elmenb. In OuZelianis quae sequebantur, bene est, quod nat mentio Seldeni is quem tamen si inspexeris pag. I96, I97& Is 8, videbis & disces modum adhibitum in alionis trajiciendis a 4 Assariis Suros J Tertu I. Unicuique provinciae , 9 eivitati suus Deus, ut oriae Marte , Norteis Belenus, ut Afrieae Caelestis. Α- starte Phoenicibus, quae δεα ac, sive Coelestis Carthaginiensibus. Idem Tertuli. Apolog. Apul. Miles. 9. Regina caeli. Herodiau. l. S.

Marten oras J Artemidorugoneirocrit. cap. I'. Tertullian. A- pologet. cap. 2 4. Augustin. lib. I. quaest. super Judic. libros cap. I 6.& Petrus Faber I C. Somestrium lib. 3. cap. I. Elmen b. 3 Dianam TaurosJ Diodor. Sic. l. 3. Ovid. 3. de Ponto. Servius 6. AEneid. Isso er. Dianam TauricosJ Hyginus fab: ILO. I 22. Strabo Geograph. lib. . p. 16O. I 66. Servius in lib. 1.2Eneid. p. 229. Pausanias Attic. p. I . & sieq. Elmenb' 6 Galus MercuriumJ Caesar de bello Gall. Sulpit. lib. 3. Histi

73쪽

, Gallos Mercurium, 7 universa Romanos. Sic eonIna

sate de Gallis & ex Tacito de Germanis , scribat Et hie dicebatur illis Teutates. Apud Livium lib.

26 utrumque nomen conjunctim

Iegitur: uuod ubi versus Scipio in

sumulum , quem Mereuriam Duratem voeanti Non leguntur ista nisi apud corruptores Livii. Et in Cluverit Introductione Geographiae lib. iii cap 6 ferri potest , quod dicitur Teutatem Mercurium coluisse Hispanos. Etiam igno-aecas Iosepho Laurentio in capite lxx III quo tractat varia sacra Gentilium , quem in Tomum VII Thesauri Graecarum antiquitatum compulsu nugacium consultorum, non mea sponte inferre sui coactus, scribenti ex Livio Mercu Tium Teutatem tumulum in Hispania. Et similia apud alios patis farinae. Quo magis ignosci

oportet viro maximo quem citat,

etiam scribenti in libro i de ortu idololatriae cap. 3 s quia apud Li--ium Iib. xxvi legitur , tumulum iuxta Carthaginem Novam fuisse repertum, qui Mercurii Teutatis vocaretur. Sed ut ita scribat etiam Ouzelius anno 16 2, quum ex inaestimabili codice Puteanarojani anno 1643 protulisset Pater meus casum Livii in isto loco & nefans dissimam corruptelam , id vero

doeet susque deque illi viro fuisse, quid scriberet; & quia nihil estvisi

nervis alienis mobile lignum ,omi si, utpote mera Vossana. Quanto prudentior Huetius tu Demonstrationis Euangelicae Propositione quarta pag. 83 non admittens ad Hispanos Teutaten ex Livio, quod apud Livium, qui rei hujus auesor jactatur, mentionem tantum fieri otumuli Mercuri dem faciat omen ratissma G1 Onovit editio. Sed Mhaec levis probatio: nam & editio quae judicatur emendatissima, potest in eo loco male administrata esse. Debuerat potius ire ad membranas Puteaneas, unicas illas Aprincipes in custodia manus Li-Vianae , quas habet Bibliotheca Regia , earumque auctoritas est indubitata. Quin etiam toturi hoc, quod Huetius attribuit Gro-novio, sine hujus mentione ad se transsert ingratissimus sucus Du-jacius , qui tamen suam sutilem.

Operam commendat nomine Huetii. Mercurius Germanorum est

in Thesauro Palatino , si potest: idem haberi Gallico. Gronov. et Universa RomanosJ P rudent. r. adversus Symm . Tertuli. Apol Apud nos quodvis colere jus es

praeter verum Deum. haec ratio est, cur Hebraeorum Deum,cum omnia numina Romani susceperunt, re-jecerint, quod ille solus coli volebat sine socio & aemulo majestatis. August. de civ. Dei lib. s.

Universa Romanod Mox dicet, Universarum gentium faera suscepisse. Et paulo post: Initiaste ritus omnium religionum. Cur ergo

tam crudeliter obstitere Christiatiis ξ sunt qui factum id fuisse dicant, eo quod Iudaeorum, re deinceps Christianorum Deus, solus coli voluerit. Et certe cum sit vere Deus, sequitur eum solum esse. ' . Deum,

74쪽

potestas & auctoritas, ' totius orbis ambitus occupavit: sic imperium suum pultra Solis vias, di ipsius Oceani limia

Deum, nee praeter ipsum coli de-lhere alium quenquam. quod est sane verissimum r sed quae itionem minime solvit. Lampridius aliam gradidit rationem in Alexandro Severo, quem in lararto suo ha- huisse resert divos principes, sed optimos, electos, &animas sanctiores, inquis & Apollonium,

di quantim scriptor suorum Lem porum dicit, ChriHum: praeterea Christo templum facere voluisse, eumque inter Deos recipere . hoc etiam cogitasse Adrianum,' ac templa in omnibus civitatibus siue simulacris fieri jussisse ad hoc parata , sed prohibitum fuisse ab iis ,

qui consulentes sacra repererant omnes Christianos futuros si id evenisset & templa reliqua desexenda. Riga D. Universa Romanos J Tertul. de Idololat. cap. 4. Omnia eo it humanus error, praeter ipsum omnium conditorem. Arnobius lib. 6. contra gentes pag. II s. Roma ci

vitas maxima , numinum cunao

rum eultrix. Aldhelmus de laude

Virginitatis pag. Α73. Roma DL

Deis idololatriae cultrix. Romanorum sententia, Omnes Deos colendor esse sapienti ; ac per hoc respuerunt unius veri Dei cultum, quia solum se coli volebat sine socio. Verebantur enim si unum verum colerent, ne multos falsos offenderent e magis arbitrantes sibi obsuturam fuisse multorum iracuadiam, quam unius benevolentiam profuturam. Augustinus

Universa Romanos. Sie eorumi potestas, Oe. dum undΤque hospites Deos quae unt O suos faciunt. His 1ubjecerat Ouetelius locum Arnobii, Prudentii, Tertulliani, quae junxerat Heraldus ad locum istum Arnobii in libro III. Ista omisi, ut ibi legerentur, & mane

rent ipsius, non contrectarentuc sub alieno nomine. Causas vero multorum Deorum Romae &evocationem ex urbibus obsessi, quis non dixit Gronovius. r Totius orbis ambitus occupa et ii J Summach. orat. ad A UU. ubi Roma : Hie eultus in leges meas orbem redegit , haec sacra Annibalem a moenibus ἰ a Capitolio

mii J Tertuli. Apologet. cap. 2 .uuoniam Romani nominis proprie

mentIo occurrit, non omittam con

gressiahem quam provocat ida prae sumptu dicentium e Romanos promerito religiose talis Hiligentissimae

in tantum sublimitatis elatos , ut orbem occuparint , ω adeo Deos esse , ut praeter caeteros floreant,

qui tyis ossicium praeter eaeteros faetant. Dionysius Halicarnasus lib. 2. pag. I I. Orosius lib 6.

cap. I. Valerius Maximus lib. l. cap. I. Zolimus lib. I. histor. l. 67o. Emen. h.

x intra Solis vias J Virgil. 6. Itaneid. Deet extra fidera testus, Extra anni,solisque vias. Wo er intra solis viasJ Virgilia 2Eneid. 6. sol. 447. --- Facet extra sidera tectus,

75쪽

36 M. MINUCII FELICIS

limites propagavit, dum exercent in armis Virtutem xeligiosam , dum urbem muniunt sacrorum religionibus . castis virginibus, multis honoribus ac nominibus sacerdotum: dum obsessi , citra solum Capitolium Capti, ' colunt Deos, quos alius jam sprevissct iratos ;& per Gallorum 'acies mirantium superstitionis audasiam pergunt telis inermes, sed cultu religionis armati: dum capti in hostilibus moenibus adhuc ferociente victoria

Extra anni solisque vias. Elmen horstius. Mira solis vias O ipsius oreani limites J Similem locutionem& cum Virgilii loco per Wowerum & Elmenhorstium hic cita-lO lcomparatam monstrat Nic.

Heinsius ad Claudianum libr. II. in Rufinum vers. 24S. Gronou. I Dum orbem muniunt sacro rum religion. J Emendo, Dum Urbem muniunt. Roma Vrbs καὶ

ἰξ- dicta, ut pugII norunt. Meuri .L Colunt Deos , quos alius Iam spreviset iratosJ Sane ad id amentiae legimus processisse nonnullos, sed quos poena praesens coercuit. Exemplum sert Ovidius Icmona Iib. x Iv. 487. Quid habet Cythe-σea , qκoae ultra triue putat saeiai ' nam dum pejora timentur, Ese in vota si s ; fors autem ubi pessima rerum , Sub pedibus timor U , securaque fumma malorum. Audiat ipsa, licet; licet , ut faeit,

oderit omnes Sub Diomede viros, odium tamen idius omnes Spernimus , O magno sat magna poreneia nobis , Hic sine sine impius, di quo usque vix pergit Minucii

Rrmo. Et tamen hic quoque mox punitur. Nec enim credo tunc inhaerere auctorem duris il-

lis & horridis apud Cornelium

Tacitum. Attamen quum sic videam exhiberi in editionibus, nihilominus Wowerus anno Isio 3. in Frobe niana , Elmen-hors ius eodem anno in Hano utensi ediderunt iratus , & hinc collector Variarum Lectionuni notavit, iratus J Sahaeus iratos, ut ignorem de primum istud iratus exierit , quod tamen unice probandum videtur. Nec enim ut dico, contem serunt Deos iratos,

quippe a quibus se castigari sentiebant ; nec dum aut dixerunt Feriat jam quem volet ι aut lapidaverunt templa ac simulacra, id

irae illorum respectu vel dictum vel factum , sed quod magis negarent aut esse aut animadvertere

humana, unde ipsi irati eos spernebant, uec amplius colere dignabantur. Certe ut Romani, sic Oedipus, etsi oculis erutis foedus & exul destitutus , & Obscoeni ominis , tamen apud Sophoclem in Colonaeo et 'I. H P καθαρὲς ευσεοῦς τε . Sed rem to tam possum indulgere auctoritati codicis unici. Gronou. 3 Per Gallorum acies J Liv. lib. lib. s. Valer. lib. I. cap. I. Flo

rus lib. I. c. I 3. momuer.

76쪽

cholia numina victa venerantur: dum undique hospites Deos quaerunt, dc suos faciunt: Quin aras e

nibus J Rescribo, Dum eapti is, ut est in MS. Meum. Dum eapti in bsilibus moenibus J Reddidimus lectionem

Rom. edit. & MS. Reg. At sententia flagitat captis, quomodo ediderat Gelenius. Herati . Dum eapti in hostilibus moenibus J Retinui, quod expresserunt ex MSto Heraldus & Rigaltius, hoc quidem tacente, sed Herat praefante sententiam flagitare captis. Hinc postremae editiones concussae praeserunt captis hoWilibus &c. quod vix sententiam es- facit. Sed Romani, dum sunt in Capitolio, quantum erat, ut non essent capti & in ditione hostium 3 & sic tamen in moenibus jam hostilibus, hoc est , ab hoste insessis numina victa Venerabantur. Quod optimum intellectu. Nunc illud capti magis promovet , quam quum supra dice. bat citra solum Capitolium capti, ut pateat isto discrimine voluisse eum imitari Virgiliana ex v II AEneide : Num capti potuere capi'

I Dum undique hospites Deos JAugust. lib. 3. cap I 2. Moetaeer. I Dnotis inuminibus J Etiam

apud Athenienses ara Θεου αγνώτου. Actor. c. II. Diogen. in Epimenide. Lucian. Philopat. Hieron. in epist. ad Titum. Suidas τι-α-

apud Burdigalenses quoque ara Dei ignoti. Aurelianus Lemovic. Epist. vita S. Martialis.

in Uerus.

a Dum aras extruunt eti/m

truunt

gnotis numinibus J Pausanias A

Δος. Apud Athenienses & Buris degalenses multae quoque arae ignotorum Deorum. Philostratus de vita Apollonii lib. 6. cap. 1. Hierou . in Ezech. lib. 4. cap.

I 6. fol. 3 7. Et in Epist. Pauli

ad Titum cap. I. pag. 2 I. Martialis Episcop. Epistol. ad Burde-gal. cap. 3. Τertullian. adversus Marcionem l . I. c. '. Invenio:

plane ignotis Deis aras profitutast sed Aulea Idololatria est. Diem incertis Deis , sed supersitis Romana ecl. Inscriptio arae ignoti Dei in actis 'postolorum cap. I 8.

talis fuit, ut testatur Oecumenius et Θεοῖς Abιας Ευρώπης Λιοῦ in , αγνού- κώ ξένω. Elmenhor-stius a Dum aras extruunt etiam igno

tis numinibus 9 manibusJ MS. R.

dum aras extruunt dum etiam. Legendum sortasse , interdum etiam ignotis num. Ceterum quorsum addat O manibus fateor me non latis intelligere. De Diis ignotis proculcata res est. Manes etiam Deos habitos pueris notum : sed quorsum heic eorum mentio Quare nesciebam an legendum . .esset ienotis numinibus O inanibus. Herald.

Dum aras extruunt dum etiam

ignotis OY.J Sie putavi retineri secure , quod est in MS. ut te statur Heraldus, qui inde cogitavit dum aras extruunt interdum D s . etiam.

77쪽

38 M. MINUCII FELICI s

ruunt dum etiam ignotis Numinibus, & Manibus. Stedum universerum gentium sacra suscipiunt , etiam

' regna meruerunt. 3 Hinc perpetuus venerationis' te

nor mansit, qui longa aetate non infringitur, sed augetur. quippe Τ antiquitas cerimoniis atque sanis si tan

tum etiam. Sed frustra. Usurpatur enim ista particula vel sic interis posita, ut ab Cicerone lib. I i. 2e Oratore so . Nihil dum aliis su pierentibu serpere incepisti. Livio m , 6Ο. Adori quenee omnes cum eductos ; cui valde id genus placuit: vel anteposita vocabulo, cui in fine debebat adhaerere pro etiamdum. Alioquin facilius inde existeret dudum etiam ignotis.

Aras ignotIs numinibus O ma-asibus J Bene Caecilius componit Deos Manes cum ignotis numinibus. bene inquam ex Epicuri sensu , qui negabat esse aliquos Manes & subterranea regna. Etenim Manes eorum, dicuntur qui iam esse desierunt , ac proinde nulli sunt. Et Caecilius Ignotos Deos

spernit, quia sunt ignoti : & manes sive defunctos , quia defuncti& jam nulli. Rigaltius.

2 Regna merueruntJ MS. r. merunt. Corrigo inierunt. ni si mavelis regnaverunt, quod sane nihil habet acuminis. MeurfEtiam regna merueruntJ Equidem Minucius modo mereri, lmodo merere usurpat significatione eadem , ut possit videri haecci

quali sicunque fabrica tolerabilis eo respectu . Sed mirum est ab uno Neut sici indieari in MSto legi gna merunt; Heraldum vero &Rigallium inde exhibere , quod

modo produxi, nihil de Mot

monentes; Wou erum vero Ac Elmen horstium regnare merue- ν'unt. Nec potest hinc abesse tempus praeteritum, si bene attendas; quippe qui omnibus, quibus voculam dum praeponit, attribuit praesens , Id quod inde exstitisse colligit, ponit in praeterito, nempe occupavit, propagavit; ita

hoc quoque tempus mutari noudebet. Scripsisse auctorem dico ex indicio lectionis Meursianotetra nregna iverunt, nempe in illorum manum velut comitantia Deos,& cohaesentia sacris universarum gentium , quibus semper fuerant dedita , aut velut remunerantia pietatem Romanam. Gro novius. 3 Hine perpetuus observationis tenor mansit J Ita edidimus M S. Reg. auctoritatem sequuti pro hie. Possea item adpruxerit, pro abstruxerat, qux erat lectio Rom. editionis. Heras. Hine perpetuus venerationis tenor mansiti Testatur quidem He-taldus se ita edidisse M S. Reg. auctoritatem sequutum , sed id videtur notare tantum respectu primae vocis, non postremae cui tamen attendere debuerat propter Wowerum ex MS. proserentem

manserit. Quod si ita est, longe id praestrendum videtur. Grono in

3 Antiquitat cet moniis atque

78쪽

OCTAVIUS. tum sanctitatis tribuere consuevit, quantum adstru Xe-xit vetustatis VII. Nec tamen temere, ausim enim interim & ipse concedere & sic melius errare, majores nostri aut 3 observandis auguriis, aut eXtis constilendis, aut instituendis sacris , aut ' delubris dedicandis operam na-

fanis tantum fansitatis J Multa

in hanc sententiam Porphyr.

περι lib. I. Moraster. 6 Tantum sanctitatis attribuere consuevit , quantum astruxer ι --

rufatii J Vide Porphyr.

lib. I. Cicer. lib. . in Ver. Orat. 9. p. 247. EL

I Ausim enim interim O ipse eoncedere , O sie melius errareJ Caecilius supra de schola Epicuri

dixit , magis esse credendum in rebus humanis solutam legibus fortunam dominari, adeoque agi cuncta variis & lubricis casibus, non deorum aliqua providentia aut cura. Hac vero dissertatione sua currente, sentit eo se serti ut lateatur Romanos haud frustra deditos fuisse religionibus suis erga Deos etiam exteros , quando talium numinum favore ac tutela totius orbis imperium teneant.

Antequam igitur exemplis hoc probare incipiat, ne quid praejudicet opinioni suae de fortuna, corrigit sese interjectione ista: Ausim enim interim O ipse concedere , 9 sc melius errare , objiciens errorem pudendum Octavio,qui Deum colat cultoribus suis gravem & noxium potius quam beneficum, bona futura & incerta promittentem , mala ac prae-stutia non arertentem et imo de-

hortantem ac depellentem suos ab honoribus, opibus & voluptatibus, tanquam ab rebus non suis. Ait ergci Caecilius sese melius errare quam Octavium , si Romanorum superstitiones probare videatur tam utiles & prosperas cultoribus suis. Rigaltius.1 Et se melius errareJ Rom. esse melius. Mouer. 3 observandis auguriis aut extis eonsulendis J Quae chartae horum

mentionem facientes non referund& simul constipatum habent idipsum , quod huc allevit ouete litis, ut omnia ex aliis describens& nihil nisi translaticium Minucio congerens non mereatur hic

conspici vel legi ὶ Et tamen homo lethargicus in notis ad Fulgentium p. 169, jubebat haec videre & appellat Cl. OuZelium. Cur non praetulit appellationem G. I. Vossii , cujus illa sunt ex Idololatria Gentilium lib. III. cap. 98, sic concinnata, ut in augurandi origine habeas Telegonum & Carem , & in fine notae inde adduxerit mentionem Augustini Niphi, Alexandri ab Α-

lexandro, Peuceri & Georgii R gusei; media ex alio derivaverit.

Delubris J Quae apud erudiis

tos scriptores de vocabulo desiis brum annotata sunt, ante OuZelium

79쪽

6o M. MINUCII FELICI svaverunt. Specta de libris memorias, jam eos depre hendes

Ilum multi collegerunt, ut in hoc fastidiri illum oporteat & hinc

abigi. Oportuerat dare exempla delubrorum dedicatorum: ea enim pςrtinerent ad Minucium. I . em de libris memoriam JMS. Reg. memoris. Fortasse, memorias. Tertullianus advelsus Iudaeos: Nam ω secundum memo-

Uias , populus Ddaeorum , id es

antiquior, derelim Deo uosi ervivit. Min cius Felix infra: Memoria O' Tragoediae vesra inresissuriantur. Herald. Spem de libris memorias J In exemplari, quod hactenus uniis cum habemus scriptum est , memoria. Itaque conjecturae locus est, nec erit magni momenti di DCrinaen , utrum legas: Specta de Iibris memoriarum: an, hecta de

Libris memorias. Hos libros Arisnobius Annales nuncupat lib. s. advers. Gentes e Non imus infitias, inquias, in Annaliumscriptis contineri hae omnia ova sunt a vobis

in oppositione prolata. Rigaltius. Spem de libris memoriam jam eas J Sic quum vulgo ederetur &Heraldus intellecto haberi in MS.

memoria conjeci stet memorias ; mireris quomodo ad hane pronunciationem venerit Rigaltius, ut neget magni momenti discrimen

esse , utrum legas necta δε libris memoriarum , an specta Ee libris memorias. Sic enim quid aliud quam negligentiam & incuriam suam ostendit in Chirographo Minucii videndo illaudabilem Quid igitur est, quod infra legi. mus viri bene de suis meriti in memorias exirent. An & in isto loco poterit esse sic αδιιδα M; Itaque vitiosum ex his quidem nihil est , sed nisi fallor, libellum hunc inscribi relus Minucio Felici,& hinc quod ille scripsit, desideramus nosse. Itaque patrem meum video continuavisse in retinendo

vulgato , explicans specta librorum memoriam in Diatribe ad Statium cap. 36. Sed codex MS. re

quirit aliud ; quippe qui quum

habeat memoria & ita formatus sit, ut continuam gerat scripturam . non intercisam ad singula verba , atque ita praeferat memoria iam , quid aliud clamat, quam illud postremum jota bis intelligi debere , idqtie voluisse

librarium etiam non repetentem ex more scripturae , quam in membranis vetustissimis cognoscimus Itaque scripsit auctor memoriar jam, ut voces nostrae sint specta de libris memoriae. Memoria enim dicebatur pro historia. Gellius I, I'. In antiquis annaliis

bus super libris Sibyllinis proditas memoria. Ita Servius hi storiam , quam de vita sua composuisse constat Augustum , allegat ad Eclogam Ix, 47. Augustus inmemoria vitae suae , quam quum

Severus etiam composuerit, Spartianus citat vite suae hisiorian Iam vero specta de libris dictum

est, ut Cicer. X III. ad Attic. l. Negotium dederis , reperiet ex eo libro, in quo sunt SCta. Suetonius Grammaticis cap. 22. Hiaeum ex oratione Tiberium repre-bendisset, Contra legebam in AEliano

80쪽

OCTAVI Us cihendes initiasse ritus omnium religionum , vel ut re- lmuneraretur divina indulgentia, vel ut averteretur imminens ira, aut ut jam tumens di saeviens placaretur. Testis mater Idaea, quae adventu suo dc 3 probavit

σ3lev ετερωει. Huic enim lectioni testimonium serebat codex vetustissimus Medicens, cui plus fido,

quam omnibus aliis . Gronoυius. I Initiasse ritus omnium religionum J cicer. lib. I. de natura Deorum r Ubi initiantur gentes orarum ultimae. Elmenta.

1 Testis mater Deum J Rom. I a. ut apud Cic. de Haruspicum responsis. Πνwer.

Mater I a J Sup. Diana Taurica, vel mater Idaea. Livius lib. 36. Fol. 936. AEde matris Magna Idaeae Cicero de Aruspicum responsis fol. 32. atque ista Mater Maea. Orat. IO. in Verrem ; IIIa fanctissma mater Idaea. Iulius Obsequens de prodigiis cap. I 4. Servus matris Idaeae. Virg. l. IO. AEneid. fol. 68 P. Alma tis rens Idaea Deίvs. Et lib. 9. pag. 362. Mater Idaea. Hieron. lib. I. adversus Iovinianum c. 16. Si mutiebrum Matris Idaeae. Liber inscriptionum sol. 18.

inscript . 2. MATRI s. DEUM. MAGNAE. IDAEAE. Elm . .

Testis 1na ter Idaea J Haec est veri siti a lectio, cujus vestigia agnOvimus in MS. Reg. ubi scriptum sane fuerat Idaea , sed quia litera I parum cohaerebat, ac praecedenti voci suerat adjecta , idcirco eam Pene deleverant; ut litatulae istius nonnisi fimulacrum aliquod remanserit. Alii igitur ediderant, Mater Deum, Fulv. Ursinus Maister Dea, sed adjecta notula, qua Mater Idaea volebat legi, Cicer ne auctore lib. de aruspicum responsis ; Atque illa mater Idaea. Sed & alia poterant adjici. Lactantius igitur lib. 2. Claudia quoque proponitur in exemplum miraculi. Nam quum ex libris S bdiuinis Idaea mater esset aerita, . Apposite quoque Lucret.

lib. 2.

. Horri e fertur divixa Matris

imago amne varia gentes antiquo more sacrorum

Idaeam voeitant matrem, Ph tiasique catervarDant comites. Herald. I Probavit matronae castita temJ D. Hieron. lib. I. contra Jovin

Claudia virgo Vestalis eum in Din

spicionem venisset supri, ω simu

lacrum matris Idaeae in vado Diste ris haereret, fertur ad eomprobandam pudicitiam suam, eineuu --κi sese navim quam muIta millia

hominum trabere nequiverant. Liv.

lib. s. Arnob. lib. 7. Ovid. q. Fas h. Tertul. Ap. NMuer. Probavit matronae rasitatem Lactant. lib. 2. cap. 7. Clavdia quoque proponitur in exemplo miraculi. Nam eum ex libris Sibia linis Maea mater e siet neeita , crin vado Diberini fluminis navis ,

qua ve=ebatur, kaesisset; nec ulla

SEARCH

MENU NAVIGATION