장음표시 사용
101쪽
Quodam, sed piaculo foederantur. 3 latebrosa & luci- sugax natio, 'in publicum muta, in angulis garrula;
rem jejunationum Oxeroplagiarum O Rationum denotatis' Nisi forte ἐn Senatusonsulta O in principum
mundata coitionibus opposita Glinquimus. Herald. 2 Inhumanis cibis , nou sero quodam , sed piaculo foederanturJ Caecilius hic putat Christianos more ethnicorum in sacris selennibus humani corporis sanguinem lambere , & piacularibus hostiis ad silentium mutuum oppignorari. Horribile plane Ac sacrum sacramentuml Sed Deus voluit, ut paulo ante quam talia portenta adversarii de Christianis compingerent, extaret & ederetur hominis prosani & Christianis iniquissimi testimonium, asseremis Christicolas in conventiculis suis caste semcteque versari, & sacramento non in scelus sese obstringere, sed ne furta, adulteria, latrociniaque committerent. Franciscus Balduinus I C. in Epist. Plinii s8. ad Trajanum Imp. pag. 383. &seq.
Inhumanis eibis J Mox diret de infanticidio Rigais.
siοJ MS. M Rom. Defuga. etiam hoc inter crimina Christianorum, quod publico abstinerent, & reipubl. inutiles. Lucian. Philop. Tertuli. Apol.Theophil. 2.ad Aut .
Latebrosa o Iurifugax natio Christiani quoniam semoti a vulgo, virtute sua se involvebant, fragilia contemnebant, calcabant
teῖrena , humilia despicieriny, templa
toti dedits rebus divinis, religionique Christianae quam recte Α-nianus cum Chrysostom .in Matth.
veram O caelesem Philosophiam appellati infructuosi in negociis
humanis dicebantur. Vide Teriatullian. Apolog. c. I. Athenag. Apolog. pro Christianis. Elmenb. Treebrina o lucifugax natio J. Nempe quod in tenebris tantum& conventiculis a luce publica re
Reg. nihil mutat. Heras. Latebra ω Dei fugax natio JSie habet exemplar. & sic editum suit prima editione Rom. Riga f.
divin. praemio lib. q. cap. 26.
Chrisiani sequimur. Hae nostra sapientia' quam si, qui vel fragilia eolunt , vel inanem Ph Dy phiam tuentur, tanquam sultitiam vanitatemque derident , quia nouissendere hane publice atque a Ferere nos solemus , Deo jubente, ut, quieti ae silentes areanum ejus in abdito , atque intra noseram conscientiam teneamus p nee a veriussos vere profanos, qui non discen-ri, se arguendi, atque illudendi gratia Melementer Deum, ae reKgionem ejus impugnant, pertinaei contentione certemus. Absonaei enim, tuique muster tum quam findelissime oportet; maxime a nobis, qui nomen fidei gerimus. Verum inli bane taciturnitatem nostram , veluti malam eonfrientiam erimi
nantur. Unde etiam quasdam exe
102쪽
templa ut busta despiciunt, ' Deos despuunt, rident
quae finxerunt, credunt. Elmen h. In publicum muta J Sic cap. 39. in publieum dicere . cap. r 8. Hos audiendos in totum putabamus. Quintilianus declam. XLII. In publicum vivitur, O omnes opes congeruntur in medium. Nescio cur HeraIdus retinuerit in publico.
I Templa ut bina de ieiuni JVere Christiani templa Ethnico. rum , ut busta despiciebant. nata enim ex sepulchris illorum tem pla , & bustis consecrata sciebant. quod latissime probare conatur Clem. Alexand. Protrept. Caeci-hus vero more gentili loquitur. mire enim timebant & aversabantur luctuosa, & busta. inde Apul. A pol. petit a Mercurio , ut A mitiano objiciat , omnia bustorum formidamina, omnia sepulchrorum ferri lamenta. Ammian. Iib. 3I.
Edi iis nudis tecti, sed haee velut sepulchra Gesinant. sive quod in
iis oberrare umbras mortuorum Existimabant, & proinde frequentata magis , ad animarum evocationes , Sc ineantationes. eas enim magno apparatu sacrificiorum , quae sese describit Heliod. lib. s. & Horat. lib. a. Sat. 7. illic peractas varii auctores tradunt. Ammian. lib. I9. Si quis per monumentum transis vespere ardueretur , ut veneficus Iepulchrorum-gue horrores ει errantium ibidem animarum ludibria eodigens reus rapitis Interibat. Sane Daemones eirca sepulchra obversari. praeter
Greg. in Synes. πιρι -πν. Pausan. in Atticis , ubi de Miltiadis sepulcro. Clemens Atex.Protrept. Lactant. lib. 2. cap. i. Theophylact. in Matth. cap. Io. pronunt. De quod pollui bustis verebantur. Omnia enim linstuosa, infamsta, & impura scito Pythagorae. Diog. Laert. Pythaz. Lucian. de Dea Syria r ην 'D stri αυτερουν mei λτα , nabην νώ - Δερην ad το θὲν
isto Christiani templa paganorum , ut busta despiciebant ; n vetant enim illa nihil aliud esse, quam cineres & ossa, suli rum que co: porum sepulturas. D in
Arnob. lib. 6. contra Gent. Et Clemens Alexand. in ProtIeptico. Theodoret. contra Graecos serm.
8. de Martyr . sol. i i s. Wo er. in notis pag. II 8. Elmenh. Templa ut bina despiciuntJ Tertullianus sib. de .phistac. cap. l . Nee minus templa , quam monumenta despuimus. Nempe quam plerisque Gentilium templis defunctorum cada era sita essent ae tumulata, quod Clemens Alexandrinus , Arnobius , Eusebius Malii pluribus comprobant , Christiani ab eo usu ea ut saeptiis de denominabant & aestimabant. Hinc etiam Amm. Marcell. lib. ax. de Gregorio Alexandriae Episcopo: Reversus ex comitatu principis , quum transiret per feei sum Genii templum, multitudine sipatus ex more , flexis ad aedem
103쪽
posite autem ad hoc argumentum Tiberius apud Tacitum Annalium Iib. 4. Hae mihi in animis urseris
templa, hae pulcherrimae effigies, O mansurae. Nam quae saxo fruuntur , si judicium pserorum in o diuia vertit, pro sepulcris spernuntur. Herald.
Templa ut busea despieiunit Mox
recurret idem verbum, Purpuras despiciunt. quod accidisse per ne-oligentiam Minucii non dixerim, 1ed librariorum , qui fulciendum putaverunt quod Minucius scripserat : Templa , ut bina, Deos despuunt. Tertullianus lib. de Spectac. cap. 13. Dum mortui odii unum sunt , utraque idololatria absinemusr nec minus templa quam monumenta despuimus. Rigali.
Quid mirum, quum illuc ascenderint, ut similiter de rebus omni-hus possent statuere Lucianus in morte Peregrini pag. 764 de Chri
υ,ενοι. Proinde omnia ex aequo contemnunt O impura exsimant, etsi susceperint talia citra aliquam certam probationem , prout intelligi & verti debet iste locus, pet-
Peram Vertente interprete commu
nia putant, quod est sine sensu , di dubito an intellexerit postrema. Interi m egregia est cum hoc loco con enientia, praesertim si adnectantur praecedentia, ἐπειλαν ἀπαξ
ra, & aversanda. Seneca ad Mar-ἔiam c. '. Seu potius ut uolet tΣ tremum contemtum & fastidiutis . Solebant enim Christiani ad visa Idola despuere , & ex sumare. Tertul. de Idolat. Iesus fidei conscientiam perrogemuι , quo Ore Chrisianus fumantes aras despuet,
O ex sui ibit, quibus ipse pro e
Reponit aras ad tribunal denuo Ingressius ide ut bos paratus per
Frequens in actis Martyr. Abdia Bab. dc aliis. Mouer. 1 Deos despuuntJ Martyrologium vetus: Contemnentes itaque ω ex urntes in Amulcebra ad theatrum pertrahuntur. P quam a sacrificandum ducantar , in ipsum Idolum exspuentes, Iro res cruce munierunt. Beda in passione Satyri: Apud Achsam Natalis Beati Saturi mari ris , qui transiens ante quoddam Idolum cuns
exsupasset iuuae, signans sibi fron
tem , satim corruit. Et in Felice Sanctus Felix cum ad secretarium judicis esset perductus juxta templum Serapidis , dum cogeretur ad sacrificanaeum , exsupavit in faciem sta uae aerea,'satim cecindit. Prudent. l. 1. contra Symmachum p. 38o.2uis Iovis inserium sanie nou Aespuat aram 3 Elmelah. Deos Aespuunt J Sane Deorum simulacra despuebant, & quandoque pedibus proturbabant; quiix& in ipsia Praesidum , a quibus ad idololatriam compellebantur, Ora, sputa projiciebant. Prudentius in martyrio Eulaliae: Martyr ad Ha nihiI, sed enim Infremit, inque t ranni oculos
104쪽
D 1sipat; impositamque molam Thuribulis pede prosubigit.
Templa autem, aras, altaria, &cetera ejusmodi etiam despuebant. Tertullianus de Idololatria, cap. II. uuo ore Chrisianus thurarius
f per templa transibit , quo ore sumantes mas Hespuet , ω exsul fyabit quibus ipse prospexit' Prudentius libro contra Symmachum priore: -- Quis in urbe s , Qui Iovis insevim fame nonis uat aram 8 Nempe, quia ita summum con- rem tum significabant. Nam desputatio summam habet in se contam etiam . Seneca epist. I . Qui aliud quam vociferatus es Cato, quum modo per populi levatus manus , O obrutus putis , O deportan cis extra forum traberetur, s&c. An quia templa ac simulacra daemoniorum sedes existimabant, ea ideo despuebant atque exsufflabant, quemadmodum Daemones exsufflantur Pseudoareopagita Dion'sius Hierarch. Eccles cap. 2. inter baptismi cerimonias istam
ἀμολογησα . Sic igitur solebant daemonia exsufflare , & omnia imis munda. Tertullianus lib. 2. ad uxorem , c. S. Latebisne tu quum Daulum , quum corpusculum tuum
Agnas , quum aliquid immundum satu expuis, Oc. Sulpicius Severus de S. Martini virtutibus lib. 3. Memini quodam die ad eum venisse Martinum p qui ubi secretarium
ejus ingressui s, vidit pos tergum VIus
ipsius daemonem mirae magnitudinis assidentem, quem eminus sui verbo, quia ita necesse es, parum Laιino
utamurὶ exsufflari existimans,uuia me , inquit , DAEcte se a pleis
Tum Martinus e Non te, inquit, Ied eum qui cervici tuae teter ineuisbuit. Irenaeus lib. I. cap. ', yam vero quaedam ex fidelissmis mulieribus , quae habent timorem Dei , 9 non sunt seducibiles, quas i-liter vi reliquas assectavit seducere , jubens eas prophetare, e ussantes anatbematizantes eum
separaveruntse ab ejusmodi insano. Verba Irenaei Graeca exstant apud Epiphanium Haeresi 3η. κελευων
νς καταναθεματισασαε αυτον, ἰχωρα ησαν τοῦ τοιουτου Θιασου. Hinc
igitur Prudentius in agone Romani:
Ingressus Ule, ut bos paratus perspicit,l . Insupat, ipsos ceu videret dein
transtulerunt, eoque verbo extremam contumeliam designarunt. B. Augustinus trach. II. in
Iohannem r A versus ex sussiatores Christi Adversus blasphematores baptismi. Item: Quando vident ChrMum , a quo liberatifunt, res sari in Cbrisianis. Et passim.
Caeterum Zelum illum obstervavimus omnibus non probari. Id enim cum objiceret Celsus Christianis , ac eos gloriari quod Iovis aut alius numinis simulacro impune maledicerent, accolaphos impingerent, negat Origenes de veris Christianis posse ici dici vere. Sed verba illius notanda sunt
lib. g. contra Celsum ς ειτα ταυτα, ἡ τοι θυηλ- οἰκουσαο χρπια-
105쪽
sacra i miserentur miseri, si fas est, ' sacerdotum ho
Postea autem quae vel Christianum ηeminem dicentem audivit, etis te merarium aliquem is imperitum, id ait a Grisianis diei, Eece, Io vis aut Apostinis aut cujuslibet Dei simulacro ad ens , ma Heo ei Meolaphos inestio , nee tamen uleisci- ur. Atqui non videt in divinis egibus hoc quoque mandatum: Diis non maledicere, ne os noserum euiquam assuescat maledicere, quibus rictum es , Fenedicite , nolisemaledicere ; O qui diduimus maledicos regni Dei haeredes non fore. is autem nostrum sultas adeo ed , ut baee dicat, nee videat nihil ejusmodi valere ad Duendam δε Hir gentium persuasionem' --rald.
quam si dixisset respuunt. CDni putatio enim extremi contemptus & contumeliae signum. Se- neea de Injuria Sapientis, cap. I.
Tibi indignum videbatur quod isti, dissuasuro legem, toga in foro esset erepta , quo ge a roseria usque a areum Fabianum per seditiosa manus factionis tractus, voces impro bas wputa , ω omnes alias insanae contumelias pertulisset. Petro .nius Satyrico . Nec contenta mulier
tam gravi injurid mea , convocat omnes quasillarias, O familiajordidissimam partem , ac me conspui jubet. Hieronymus ad Domnionem et Quoties me se in Circulis somachari seit, O adduxit ad eo-uram ' Quoties conspuit, Θ con
sputui abscessit ρ Nilus de Caussis
Odo Cluniacens.Collat. lib. 2. cap. 2 3 . At vero de Luxurid,gula fug-geserice, quis aliquid loqui vellet, quod illi non despuantur , qui ejus flammis insaniunt. Sic in Evangelica Historia cruci damnandus Salvator noster, a nequissimis Judaeis conspuitur. Christiani itaque Gentilium Deorum simulacra sputamentis oblinebant, ut tanto m*gis eorum. ςxsecrationem manifestissimis fguis testarentur. Ou-zelius.
et Miserentur miseri Oe. J Ita
in Variis Lectionibus notatur de disse Sabaeus , quasi lectio vetus sit miserantur , quod cupio ex MSto intelligere. Certe distinctio Heraldi meretur probari , & Minucium scribere potuisse miseranis tur sacerdotum docet caput 28.
106쪽
nores Oc purpuras despiciunt, ipsi seminudi. 3 pro h l
Nonnunquam etiam miserantes eorum , quomodo etiam ex MSS.
reddidit Nic. Heinsius Prudentio in Psychomach. 382. m Uerando inopum. Utique sacra debent junctim comitari sacerdotes , nec potest tolerari sumus iste Gallicae interpretationis , se moequent Heseboses fa intes ; ensin ont pitie des utret, sani eux-momes si miserabies. Io ne tiennent eonte de nos
digniteΣ , v des honneurs Eu sa cerdote. Sed illi homines audent& intelligunt omnia. Quin etiam non licet dubitare , quin hanc Syntaxin quoque cognitam habuerit Wowerius, perinde ut cap. V. novus aliqui , sed ipse videtur dissidentia quadam retentus nisi
3 Saeerdotum bonores O purpurar AesspiciuntJ Purpura insigne regiae & sacerdotalis dignitatis.
Lactant. lib. . cap. 7. Gratianus Imp. titulum Pontificis Maximi,& stolam sacerdotalem , quam pertinaciter ei deserebant pontifices , apud Zosimum lib. 4. fol. 76 I. aversatur & respuit, ratus, fas non esse Christianum Imp. habitu Ethnicorum uti. Zosimi verba haec sunt: π ουν ποντις--,
Augustin. in Psalm. 48. sel. 3I . Cum coeperit Deo quispiam vivere, mundum eontemnere, injurias suarnolle ulcisci , nolle bie divitias, non hie quaerere felicitatem terrenam , contemnere omnia , Dominum solum cogitare, viam Christi non deserere, a paganis dicitur insanus. Vide Hieronym. in Epist. ad Oceanum tom. s. sol. 3 6. deserendis opprobriis. Elmenb. Sacerdotum bonores 9 purpuras despiciunt J De sacerdotum puris pura dicebamus ad Tertulliani Α- pologet. cap. I s. Verum ex iis quae respondet postea Octavius facile videre est heic non agi de purpuris sacerdotum , sed magistratuum , atque hunc locum ita esse distinguendum, Rident sacrar
miserentur miseri , se fas es, sa-
eerdotum: bonores O purpuras δε-
spieiunt: Octavius infra: Nee δε ultima patim plebe consissimus , si
honores vesros O surpuras recuseamus. Lactantius lib. T. cap. I.
Ivi vero ambitione insati , aut amore potentia infammati, omne Furium Dum ad honores acquirendos eontulerunt, nec si Solem qu dem ipsum tessemus in manibus, fidem commodabunt ei doctrinae, quae illos iubet , omni potentia Ohonore eontemto , humiles vivere, ine. Nota autem purpurast, quas scit. nominatim damnabant,quod earum usus idololatriae proprie videretur dicatus, atque vel ex eo
concludebat Tertullianus l. de Idolol. c. I g. non licere fideli dignitatis ac potestatis alicujus adis ministrationem gerere. Vide sis quae ibi disputat. Herat . 3 Pro mira putillia 9 inoreae bili audaeia 3 Spernunt tormenta pr entia , Eum ineerta metuunt J
107쪽
M. MINUCII FELICIS mira stultitia & incredibilis audaciat spernunt tormenta Praesentia, dum incerta metuunt & futura: dc 'dum mori post mortem timent, interim mori non timent.
Apposite Lactantius lib. 7. cap . Ita necesse es Iapientem pro stulto haberi , qui Eum appetit bona quae
non cernuntur ; dimittit e manibus quae videntur; dum vitat mala, quae non aspiciuntur , incurrit in mala, quae ante oculos funt. Quo - accidit nobis , quum neque cruciarum neque mortem pro fide recusamus, oec. In agone Montani &sociorum : Ibi condiscipuli ejus fuaribant , ut praesumptione depo- ista, sacrificaret interdum , postea quidquid velut facturus, nec incertam iliam O fecundam mortempto siquom praefentem vereretur. Et aec gentitium verba sunt i qui dicebant ultimi furoris esse mortem
malle timere , quam vir'ere. Fortasse, mortem malle timen δε mor-rem , quam vivere. Herat d.
Pro mira stultitia , spernunt tormenta pr. sentiaJ Lactant. Erito m. cap. 2. Hominibus viris urrneptum ac stultum , torqueri O mori υelis , eum libere Acent abire sine noxa . Prudentius in Laurent. Martyr . pag. Ι44. Dicis libenter oppetam, Votiva mors es martyri.
Persuasionis vanitas. Elm. Spernunt tormenta Oe. J Em-cax argumentatio in aliis rebus. Quid enim aliud dicit Seneca ini. tio epist. xciv. Ωιia ηecesse es mala arcessere , O satis cito patienda cum venerint , praesumere ac praesens tempus futuri metu per-
Gre 3 Est sine Aubiosultum, quia quandorae sis saturus miser , esse
jam miserum. Nec aliter Theseus increpat Oedipum apud Sophocl.
Dum mori pose mortem nisu timentJ Lucian. Peregrino fol.
Quem locum etiam notavit Clarissi Wowerius. Athanas. de incarnat. verbi Dei fol. 38. O' πρὶν
nym. de vita Hilarionis cap. 3. Cum esent cruenta latrociniis loca , O propinqui amicique ejus imminens periculum denunciarent , eontempsit mortem, ut mortem evaderet. Elmen h.
Dum mori pose mortem timenti interim mori non timent J Ex eodem sensu Martialis furor es,
1 Ita iHis pavor ω fallax spes solatio redivivo blanditur J MS.
108쪽
OCTAVIUS. 89ε ita illis pavorem fallax spes solatia rediviva blandi.
Reg. Ita illis pavorem fallax spes
solatia rediviva blanditur. Corrupte. Innuit autem martyrum constantiam ex ea persualione,
quam de vita deque poenis post
mortem aeternis conceperant, profectam , quod etiam disserebat Lucianus in Peregrino. Sic Ecclesia Viennensis apud Eusebium lib. s. histor. Eccles. narrat dissi.
tatas martyrum reliquias, ut vel noc modo omnis Iesurrectionis spes, quippe quae eorum toleran- piae atque constantiae caussa esset, iis praecideretur , ἰναλ, ως ελεγον,
Ita tuis pavorem fallax spes so-
Iatia rediviva blandisur J Sic omnino legitur in exemplari: &eleganter Minucius sub persona Caecilii ethnici dixit, Fallax spes blanditur Christianis pavorem:& blanditur, inquit, solatia nescio quae rediviva. Tertullianus lib. de Anima , p. 344. Iules fnem operis blanaeitur. Rigali.
flatio redivivo blanditur J Neque haec lectio sana, nec illa quam M S. repraesentat : Ita illis pavorem spes fallax solatia rediviva blanditur. Ac frustra hie est Rigaltius. Lego: Ita illis pavorem fallax spes solatio redivivo blanditur. Hoc est, pavorem &consternationem , quam Christiani, ex crudelissimis gentilium tormentis subinde conciperent, spes fallax , ut eam jam quidem Caecilius vocati solatio illo, quod aliquando maxima cum gloria resurrecturi sint, efficit , ut pavorem illum nihili ducant. Ou-
Ita illis pavorem fauax spes solatia rediviva blanditur J Nullus
ausim hanc notabilem & commodam & ab M S. servatam clausulam M satis habilem aptamque insultationi gentilis hominis ulla mutatione vulnerare , etsi non valde frequentem. Quidni enim verbum blandiri accipias praegnantiore significatu , ut quum degenerat palmas in Ovidio interpretari potuerunt, nec male, de generando amittit victorias , de quo agit liber I v. Observationum paternarum; ita blandiri quoque in se contineat blandiendo poneres Fallax spes blandiens vel bla diendo pavorem illis ponit solatia rediviva, nonne praesert illud genus loquendi tantopere Christianis amatum , ut quum dixerund
qui spero salutis polluit non Mu
ciam innocentiae suae , quod tam multis illustratur in paternis Observationibus ad Ecclesiasticos cap. xlv Sic concipit illam spem blandiente persuasione & fiducia,
eorum animis id quod naturaliter solet percellere miseros, ita ut id ipsum aspiciant foveantque tanquam solatia resurgendi ac novae vitae , & sic excitantur potius ad mortem capessendam , quam ut ab ea refugiant. Pavor iste punien-
109쪽
IX. Ac jam, ut fecundius nequiora proveniunt serpentibus in dies perditis moribus, ' per universum orbem sacraria ista teterrima impiae i coitionis adolescunt. Eruenda prorsus haec , & oxecranda consensio.' Occultis se notis & insignibus noscunt, & amant m V euo paene antequam noverint : passim etiam inter eos quaedam in libidinum religio miscetur: si ac se promisce
dorum mentes torquere solitus,
in Christi,nis non jam pavor est, sed solatii amplissima copia lideo - in plurali dixit J quod sperent reviviscere. Quid non Graeci dixe
runt de illo ποιον σε εσος φυγεν ερ- l
κες ο - Quid aliud est illud lSophocleum iu Ajace II
uam negligenter luserit trajicienis ex MS. vocibus spes fallax lcredo, apparet singulis. Lucianus etiam in Stoicis agnoscit εὐδαιμυο-
Fallax spes J Simili modo ridet Christianos Lucian. Philop.
N inter alia ipsorum κενας ελπαρς. ita enim cum Caecilio appellat. Hom erus
I Serpentibus in dies perditia moribus J Generalem crebroque deploratam loquutionem agnoscimus , quam Caecilio attribuit auctor , ut ita stolide flagellet proprietatem hujus fidei , quod utrumque illustrari cernes ab nota Pricaei ad secundam Pauli Apostoli epistolam ad Timotheum
2 Per universumorbemJ Ingens Christianorum multitudo. Ter- tu li. Apol. Externi sumus , Ovestra omnia implevimus , urbes, insulas, easeua, municipia, conciliabula, eam ausa, tribus, δε- eurias , palatium , senatum, δε-rum. Idem: Obse sam voeiserantur eivitatem in agris , in caseia Iis, in insulis Cisristianos, omnem
sexum, aetatem, conditionem, etiam dignitatem transgredi ad hoe nomen maerent. eadem lib. ad Sca
Per universum orbem J Tacitus l. l . Annal. p. I sq. Plinius Epist. 98. ad Trajan. Tertullian. Apolog. c. I. & 37. Elmenb.
coetus, Ulpian. collegia. Arnob, convenι levia. apud Euseb. Hist. 7.
4 Oeeutiis se notis ει insignibus noscunt J Vide postea; Sie nos denique non notaculo corporis , υι
putatis, sed innocentiae ac modestia signo facile dignoscimus. Herat d. ue Libidinum religio miseetur JTheoph. 3. ad AutolIcum et cyα-
6 Ac se promiscue appellant fra . tres ae δεον ores J Lucian. Pereg. ὀ
ἀδελφοὶ πανlες εῖεν αλληλων. Recte vero Caecilius ex fratrum, & sororum appellatione stupra, & libidines auguratur. ita enim profanis haec nomina usurpata. und
110쪽
OCTAVIUS appellant fratres, ta sorores , ut etiam non insolens stuprum
Martiali nomina nequiora. lib. 2. epigr. 4. Fratrem te voeat, Oforor vocatur. Cur vos nomina
nequiora tangunt ' Ιta apud Tibuli. Petron. & alios. Quid vero causae , quod sacra haec nomina ad amores , & libidines traxerint, docet Seholiast. Lycophronis:
Ae se promiscue appellant fra res O sororest Non absone suspicatur Caecilius , sub fratrum& sororum appellatione , velut libidinuin quandam religionem misceri. Impurati enim & prosani sacro hoc nomine ad tegenda furta Be scelera passim utebantur. Biblis ad Caunum fratrem , cui per illecebram stuprum suadet apud Ovid. lib. I. Metamorph. fab. 7 Conveniens Venus es annis temeraria nostris, Muid lictat, hesimus adhue:
O eunsa licere credimus , O sequimur magnorum exempla Deorum. Nec nos aut Zurus pater, aut
riserentia famae, Aut timor impediet , tantum absit ea a timendi. Dulcia staterno sub nomine fur
φαδερα ήμοις. Id est: : Cum sis prudeηr, aequo animo sultos par
ris. Siquidem nequaquam moveris a sultis hominibus, qui te a vera religione vanis verbis avertere moriuntur , neque iis obtemperare is
si, qui falso nos , qui Christiani nominantur , catamniis oneis rant. Abunt nostras uxores esseeommunes, O promisso concubitu nos uti eriminantur. His aecedit , quod erimini nobis vertunt, quasi nee a propriis fororibus nobis temperemus , verum O bas inresa Iibidine temerario aufu υιolemus. D
suae praeterea ct erudelissumum Os immanissimum es , quod nobis intendun crimen , dum impio ora garriunt, nos Nesi humanis earnibus. Vide Lipilum variar. Iechion. lib. 2. cap. I. Wo Nerium in notis p. I 2I. EImenb.
Ae se promiscue appetunt fra-rres cis sorores J M S. Reg. promisee. De hac autem appellatione plura observabamus ad Tertuli. Apologet. cap. 39. Hera M.Aς Ie promiscue appellant fratres O sorores ) Haud abs re Catellius Christianos ait sese appellare fratres ac sorores ; nomina enim haec gentilibus etiam 'inter lasciva de ερωτι ια erant. Ita Petrois
ornatam, ω hoc primum anno virum expertam p concilio tinor, δjuvenis , Sororem. Habes Θ tu