장음표시 사용
11쪽
, , nomen hoc contigit. Hanc inveniens solam , se innatam , infectam , solam aeternam , S uni-M Versitatis conditricem ; non nomini , sedes statui , nec appellationi , sed constitioni eius summum magnum adscribo & vindico se Et hinc colligit duos Deos esse non posse , nec pares ; nec dispares: Non pares , , Quia id pro- hibet disposita regula summi magni, compa- ,, rationem non sustinentis, , Nec dispares ; Quia & alia summi magni regula occurrit, , , diminutionem non admittentis . p. 8. Probat Deum Marcionis nullum esse , quia novus est , & ante Jesum Christum, qui ipsum revelaverit, plane inauditus r Verus autem Deus , aeternus est. is Quis Deus nO- ,, Vus , inquit, nisi falsus p Ne Saturnum qui- , , dem tanta hodie antiquitas Deum probabit, , , quia & illum novitas aliquando produxerit,s, cum primum consecravit. At enim viva &,, germana divinitas nec de novitate , nes de ,, vetustate , sed de sua veritate censetur. Non ,, habet tempus aeternitas : Omne enim tem -
,, pus ipsa est . Quod facit , pati non potest . M Caret aetate , quod non licet nasci. Deus , M si est vetus , non erit; si elt novus , non fuit.,, Novitas initium testificatur, vetustas finem
,, comminatur. Deus autem tam alienus ab
,, initio & fine est, quam a tempore , arbitro,, di metatore initii , di finis . Verum quia respondebant Marcionitae , Deum Marcionis sola agnitione recenti novum e ge , urget Tertullianus cap.9. opponitque primo s
12쪽
inor Deum ignorari non potuise , nomine magnitudinis ; nec debuisse , nomine benignitatis . a. Ostendit Deum incertum esse, si ignotus fuit r&uod enim quaritur , quamdiu ignoratur , incertum est quamdiu quaeritur : O potest non esse, quamdiu incertum est. Verum Deum ab initio semper cognitum fuisse probat cap. o. is A, , primordio rerum , inquit, Conditor earum cum ipsis pariter compertus est , ipsis ad hoc prolatis ut Deus cognosceretur ... Dein D nique maior popularitas generis humani , ne,, nominis quidem Mosis compotes, nedum in- strumenti, Deum Mosis tamen norunt, etiam, , tantam idolatria dominationem obumbran- , , te; seorsum tamen illum , quasi proprio,, nomine Deum perhibent, & Deum deorum;
& , Si Deus dederit; de , inod Deo pla-
,, cet, & , Deo commendo . Vide an nove M rint , quem omnia posse tellantur. Nec hocis ullis Mosis libris debent. Ante anima, quam D prophetia . Animae enim a primordio conscientia Dei dos est: eadem , nec alia in
is AEgyptiis , S in Syris, Sc in Ponticis . It
is daeorum enim Deum, dicunt animae Deum ... Et infra, Habet Deus testimonia, totum, , hoc quod sumus, & in quo sumus. Sic pro- , , batur & Deus , Sc unus , dum non ignora- , , tur ; alio adhuc probari laborante . Probat deinde Tertallianus cap. I I. Marcionis Deum commentitium esse , quia Deus omnium Dominus iure creationis esse debet: Ma cionis autem Deus nihil creavit: , , Sicut,inquit,
13쪽
, , Creator , ex hoc et Deus , & indubitatus,, Deus, quia omnia ipsius , & nihil extra- ,, neum illi r ita & alius idcirco non Deus , , , quia omnia non eius , ideoque & extranea . , , Denique si universitas Creatoris est, iam, , nec locum video Dei alterius . Plena & oc- , , cupata sunt omnia suo Auctore. Si vacat ali- , , quid spatii alicuius divinitati in creaturis , ,, plane falsae vacabit. Secundo . Si Deus nihil condidit, ratio proferri debet aliqua cur nihil condiderit. , , Du- ,, plex ista videatur necesse est , inquit Tertul- , , lianus, ut aut noluerit condere quid, auta, non potuerit. Sed non potuisse indignum ,, Deo est. Noluisse , an dignum , volo in- ,, quirere Quale est ut Creator quidem, , ignorans esse alium super se Deum , ut vo- , , lunt Marcionitae, qui solum se etiam iurans,, asseverabat, tantis operibus notitiam sui a ,, maverit, quam potuerat non ita curasse , seia se cundum singularitatis suae praesumptionem ;,, ille autem sublimior sciens inferiorem Deum, , tam instructum,nullam sibi prospexerit agno- ,, scendo paraturam Quando etiam insigniora, & superbiora opera debui siet condidisse , ut , , Deus ex Operibus cognosceretur, secundum, , Creatorem , & ex honestioribus potior &,, generosior Creatore .
Evincit postea Tertullianus,eap. s. Deum Marcionis invisibilium tantum opificem dici non posse, quia idem visibilium , & invisibilium auctor est . ,, is autem , inquit, poterit in-
14쪽
CONTRA MARCIONEM . 7 . ,, ducere in animum , nisi sipiritus haereticus , , , eius esse invisibilia , qui nihil visibile prae- ,, miserit, quam eius qui visibilia operatus, ,, invisibilium quoque fidem fecerit: cum ju- ,, stius multo sit aliquibus exemplariis annuere, is quam nullis P Sicut tota operatis eius scilicet Creatoris ) ex diversitatibus con- stat; ex corporalibus , & incorporalibus, , , ex animalibus , & inanimalibus ; ex vocali- , , bus, & mutis; ex mobilibus, ct stativis ; ex calidis , & frigidis i Sic & hominem ip- sum diversitas temperavit, tam in corpore, is quam in sensu ; Alia membra fortia alia in- ,, firma ἔ alia gemina , alia unica ; alia com- paria, alia disiparia . In sensu nunc laetitia ,
M nunc anXietas: nunc amor, nunc odium r, , nunc ira , nunc lenitas. inod si ita est, ut , , aemula inter se conditionis universitas ista, , modulata sit: iam igitur I visibilibus invia , , sibilia debentur, non alteri auctori deputa , , da , quam cui & aemula eorum . si Id est si idem est auctor contrariorum , & si diversi rerum gradus ab eodem sunt condita opifice;consequens est,ut idem Deus sit Creator visibilium, S invisibilium . Cap. 2I. Dei unitatem traditionis auctoritate demonstrat, quia temporibus Apostolorum nulla controversia de Dei unitate excitata est ,& fides de uno Deo , & quidem Creatore , ab Apostolis praedicata fuit, & in Apostolicis Ecclesiis semper conservata. ,, Nam, inquit,
15쪽
velamento , alii de nuptiis, vel repudiis , , , nonnulli & de spe resiurrectionis discepta- , , bant; de Deo , nemo . Nam si fuisset haec ,, quoque quaestio disceptata, & ipsa apud Apo- ,, stolum inveniretur, vel quanto principalis r, , Id est quia longe majoris est momenti. Qtiodis si poli Apostolorum tempora adulterium V ,, ritas passa est circa Dei regulam t ergo iam, , Apostolica Traditio nihil passia est in tempo-
, , re suo circa Dei regulam ; & non alia agno- ,, scenda erin traditio Apostolorum, quam quae, , hodie apud ipsorum Ecclesias legitur. Nul-.,, lam autem Apostolici census Ecclesiam in-M Venias, quae non in Creatore christiani get . ,, Aut si hae erunt a primordio corruptae, quae, , erant integrae λ Nimirum adversariae Creato- , , ris . Exhibe ergo aliquam ex tuis Apostoli - , , ci census , & obduxeris . Capitibus aet. 23. & -24. Probat Deum
Marcionis non esse naturaliter bonum , ration
biliter bonum , perfecte bonum , quia ab initio non est operata bonitas eius , lapsum hominem erigendo. Non posse quid , inquit, Deois non licet , nedum , naturalibus suis fungi ,
, , quae si continentur quominus currant, natu- ,, ralia non erunt. Otium enim sui natura non se novit. Hinc censetur, si agat . . . . . Sed
,, cessavit aliquando in Deo Marcionis de operi re bonitas. Ergo non fuit naturalis bonitas , , , quae potuit aliquando cessasse , quod naturari libus non licet. Et si non erit naturalis , iam M nec aeterna credenda, nec Deo par, quia
16쪽
M non aeterna , dum non naturalis; quae deni- , , que nullam suam perpetuitatem aut de prae is terito constituat, aut de futum repromittat.
Nam S a primordio non fuit, & in finem si-
,, ne dubio non erit. Potest enim & non e Geis quandoque ; sicut non fuit aliquando . Iguis tur cum constet in primordio cessasse bonita- , , rem Dei illius, non enim a primordio libe- ravit hominem ; & voluntate potius eam , ,, quam infirmitate cessasse , iam voluntas sup- , , pressae bonitatis , finis invenietur maligni- , , talis. id enim tam malignum , quam nol- , , te prodesse cum possis p . . . Quid de taliis medico iudicabis, qui nutriat morbum mo , , ra praesidii , & periculum extendat, dii ,, tione remedii, quo pretiosius, aut famo- , , sius curet ὸ Τ alis & in Deum Marcionis diis cenda sententia est , mali permissorem , in ,, iuriae fautorem , gratiae lenocinatorem , be- , , nignitatis praevaricatorem , quam non sta- is tim caussae suae exhibuit. Cap. 23. Probat bonitatem Dei Marcionici esse irrationalem , quia hominem ab alto Deo creatum adiuvit. Nego inquit, rationalem bonitatem Dei Marcionis jam hoc primo , quod in salutem processerit hominis alieni. Τunc Occupat responsionem Marcionitarum , dicentium , hanc esse praecipuam Sc perlaetim bonitatem , cum sine ullo debito familiaritatis , in extraneos voluntaria, & libera effunditur, secundum quam inimicos quoque nostros diligere iubeamur . Sic autem respondet Tertullianus r
17쪽
Cum prima bonitatis ratio sit in rem suam se exhiberi, ex justitia; secunda autem in .alie-.,, nam , ex redundantia et quale est secundam is ei rationem referri, cui deficit prima , non ,, habenti proprium hominem , ac per hoc exi- guae Porro exigua, quae suum non habuit, , , quomodo in alienum redundavit 3 Exhibe M principalem rationem , & tunc vindica se-M quentem. Nulla res sine ordine rationalis, , potest vindicari r tantum abest ut ratio ipsari in aliquo ordinem ammittat. Irrationalem insuper probat Dei Marcionici bonitatem , quia iniusta esset . , , Ceterum, ,, inquit, qualis bonitas, quae per iniuriam con- ,, stati Quid enim iniustius, quam ita alienori benefacere servo , ut Domino eripiatur ; ut , alio Vindicetur ; ut adversus caput Dominiis subornetur λ Et quidem , quo indignius, in se ipse adhuc domo Domini, de ipsius adhucri horreis vivens, sub ipsius adhuc plagis tre- ,, mens y Talis assertor etiam damnaretur in ,, saeculo ἔ nedum plagiator . Non aliter DeusM Marcionis, irrumpens in alienum mundum , is eripiens Deo hominem , Patri filium , ed is catori alumnum , Domino famulum, ut eum ,, essiciat Deo impium , Patri irreligiosium , , , educatori ingratum , Domino nequam . Om,, te , si rationalis bonitas talem facit, qualem, , faceret irrationalis Postendit denique cap. 24. Deum MarciOnis non esse perfecte bonum , non solum quia
18쪽
CONTRA MARCIONEM. II Christianis Creaturis, sed etiam quia solam animam salvat, non carnem . , , Sed nolo iam , , , inquit, de parte maiore pereuntium impe ,, sectum bonitatis arguere Deum Marcionis., , Suffcit ipsos , quos salvos facit, imperfe- ,, ctae salutis inventos, imperfectam bonit
M tem eius ostendere r scilicet anima tenus sal- , , VOS , carne deperditos , quae apud illum nonis resurgit. Unde haec dimidiatio salutis , nisi , , ex desectione bonitatis p Sed etsi carni de-
, , licta reputantur, praecedit animae reatus, & culpae principatus animae potius adscriben- , , dus, cui caro ministri nomine occurrit. Ca- ,, rens denique anima cam hactenus peccat.
, , Ita & in hoc iniusta bonitas, & sic quoque
, , imperfecta ; innocentiorem subflantiam re- , , linques in exitium ; obsequio , non arbitrio delinquentem. Cap. 26. Ollendit Deum Marcionis nullum esse , quia non est iustus, di vindex. is At hic , , sussicit, inquit, perversissimum Deum olle , , di in ipso praeconio solitariae bonitatis , , Q leeli enim ut praecepta constituat, non ,, executurus I Ut delicta prohibeat , non se vindicaturus, quia non iudicaturus p Extra- ,, neus scilicet ab omnibus sensibus 1everitatis,M & animadversionis . Cur enim prohibet ad , , mitti, quod non defendit admissum p Cum ,, multo rectius non prohibuisset quod defensus, rus non esset, quam ut non defenderet,
M quod prohibuisset; immo & permisisse di- ,, recto debuit sine causa prohibiturus, ut non A 6 ,, de
19쪽
,, defensurus . Nam & tunc tacite permissum, , est, quod sine ultione prohibetur: & uti- ,, que non aliud prohibet admitti , quam quodo, non amat fieri . . . Stupidissimus ergo , qui ,, non offenditur facto , quod non amat fieri ;,, quando offensia comes sit frustratae volunta- ,, tis, aut si offenditur , debet irascit si ir ,, scitur , debet ulcisci. Nam & ultio fructus,, est irae ; & ira deestum offensie. Sed nonis ulciscitur, ergo nec offenditur: Sed non of- ,, fenditur: ergo nec laeditur voluntas eius , ,, cum fit quod fieri noluit. Et fit iam deli- , , ctum secundum voluntatem eius r quia non sit adversus voluntatem , quod non laedit
Deum denique non timendum esse probat, fi iustus non sit ac severus, atque adeo secure S impune peccari posse . Et quia Marcionitae respondebant malum Deum timendum esse , bonum diligendum dumtaxate hanc responsionem sic refellit Tertullianus: se Stulte , quem DO- ,, minum appellas, negas timendum; cum hoc ,, nomen P testatis sit, etiam timendae. At ,, quomodo diliges, nisi timeas non diligere p,, Plane nec Pater tuus est , in quem comperi tat & amor , propter pietatem , & timor , ,, propter potestatem ρ Nec legitimus Dominus,, ut diligas propter humanitatem , & timeas,, propter disciplinam λ Sie denique plagiarii ,, diliguntur, non etiam timentur. Non enimis timebitur nisi iusta & ordinaria dominatio ἀδε Diligi autem potest etiam adultera . Sollici-
20쪽
CONTRA MARCIONEM . I ι,, talionu enim constat, non auellaritate i &,, adulatione non potestate . id denique adu-
,, tantius, quam delicta non exequi Age igi- , , tur, qui Deum non times quasi bonum , quidis non in omnem libidinem ebullis p σα Cap. 28. Perversissimum ostendit Deum Marcionis, quia nec ipsum fidei eius Sacramentum consistere potest, scilicet Baptismus . , , , , Cui enim rei, inquit, Baptis in a quoque apud ,, eum exigitur λ Si remissio deli florum est , is quomodo videbitur delicta dimittere , qui
,, non videbitur retinere ρ Quia retineret , si ,, iudicaret. Si absolutio mortis est , quom ,, do absolveret a morte , qui non devinxit ad se mortem ρ Devinxisset enim si a primordio damnasset. Si regeneratio est hominis, quo is modo regenerat, qui non generavit λ Itera in ,, tio enim con competit et , a quo quid nec se-
,, mel factum est. Si consecutio est Spiritus,, Sancti , quomodo Spiritum attribuet, quis, animam non prius contulit ξ Quia factura estis quodammodo Spiritus anima . Signat igitur, , hominem nunquam apud se resignatum ; la- , , Vat hominem numquam apud se coinquina- ,, tum ἔ & in hoc totum salutis Sacramentum ,, carnem mergit exortem salutis . Nec rusti- , , cus terram rigabit fructum non relaturam , ,, ni si tam vanus, quam Deus Marcionis .
III. Sanctus Epiphanius Marcionis errores multis refellit Haeresi 4 a. ex ipsis mei Scripturae libris, quibus utebantur Marcionitae, scilicet