장음표시 사용
21쪽
Quae quamquam per se vera, haud scio tamen an ita non sint comparaia, ut eis Philochori auctoritatem vel minimum imminutam opineris. Etenim oratorem in ΙΙ. r. quod prima essecerat Silentio transiisse, nitrari non debebat is, quem his in rationibus earum, qua ordini constituendo inservirent, rerum potissimus quas- qu omissas esse nequaquam latere poterat Sed do hau Demosthonis taciturnitato susius dissorendi occasio infra osseretur. Nec vero etiam majoris est momonti altera, quani subjicit nee rus, ratio. Dionysius quo consilio ad Philaetiorum provocaverit, nostra nihil plano refert. Multis enim modis, prout divorsum suerit consilium ad veteres scriptores provocari posse, non est quod pluribus exponam. Quid ergo' navit Dionysius Minimo. At provocavit illo tamen ad eundem do cujus sido do . rogas, Philochorum. Quid tum Verumno vidisse eum arbitramini, qui, quo testimonio jam antiquissimis temporibus ad demonstrandam suam rem vir Imagni nominis usus est, eodem nunc nos abstinero iusserit Non ita est. Nec saetis quisquam, opinor, contenderit, bollo Olynthiae tempus Philochorum recte fiuiuisse, ea vero, qua de legatis atque auxiliis utrimquo missis ibidem
enarrantur, eundem temere ementitum et ommonium
osse. Accedit Id quod maximi,.menii est quod non invito haec Dionysi exciderunt, nequo in transcursu quasi ac memoriter ab eo memorata Sunt, AEuRmquam talia quoque, si accurate singula perpenderis, mirifico nonnunquam historiam illustrant, amplisicunt, onu-
eleant διλ sed ipsa Philochori, quae huc pertinero
II Hue perlinei, quem jani laudavi, locus Athen. . 430. e. Narrat ibi Theopompus, Charidemum eo usque progressuin esse intemperantiae, ut a senatu Olynudor an adoleaeentulum aliquem posuere auderet, si rinomni venusis inque, qui eum Derdamaeedone e Diuitia ' Corale
22쪽
viderentur, verba ocri alitudo inseripsit main intonis optio nobis est, utrum Philochoro fidei habero an derogare malimus, non amplius quaerendum arbitramur, qu ea monsius consilio attulerit, sed quo referri a quoquo modo intelligi Philochorus ipso volitorii. Atqui praeterquam quod de unius cujusque expeditionis exitu silentium est, nihil quidquam dubitanter ita dictum vel obscure inemorarum; sed plana et periis ima omnia terlegati Olyntho missi, ter Athenis auxilia. Ergo levandam istam suspicionem atque a Philochoro removendam
uua quantam veri speciem pras a serant, ex ipsis oratoris verbis intelligatur: ἐπειδη δὲ Ουθ' ocisa --νοι, πλεον ν υντε η μέριοι, πάντας ει τοῖς ραώρον ἐχοντες συμμαχοος, μυρίοις δ ξένοις καὶ τριήρεσι πεντηκοντα τμων βοηθησαντων αυτοῖς, καὶ τι, ν
πολιτευν τετρακισχιλίοις, τειν αὐτοὶ τούτων ἀμυνῆ Hic Iocus quantopero primo adspectu Philochori to-stimonio repugnare videatur, non est quod dissileamur;
23쪽
hinc non mirere, quod iam olim illud Lucchosinius ώς ἐμπαροδ ν, ut ait in annom histor. p. 300 ed. Rom. pudiavit, post eum Rindigerus addubitavit. Sed Ra chen stoinius i. I. p. 21 et XIX. XXJ subtiliter atquo di-
Iucide demonstrat, tantum abesse, ut eo illud infringatur, ut altorum altero probari ac certissini confirmari videatur. Nimirum Demosthenes, si quando, hic orat rem egisse eensendus est. Namquo ejus non iam inisse est, artificioso unum quidque digorendo accuratam Olynthiorum historiam conscribere, quam cuncta comple-ciendo universam horum temporum imaginem in omnium
conspectu ponere non quando bellum illud exarserit, vel quomodo in eo gerendo Olynthii sociitque Athenienses gesserint, vult demonstraro, sed potius in hoc laborat, ut ostendat, Oh nihil olim res suas strenue gerentibus quantulamcunquo subsidio missam manum susso cisse, post, ubi Macedonis largitionibus resistero desiissent, auxilio vocatos Athenienses ne niaxima quidem
armatorum s i Philippiun propulsare a servitute Usos vindieare potuisse. Quare ne, quod auditoribus notissimum, longis ambagibus distrahat, rem verbis paullum exaggerans auxilia tria in unum oratorio comprehendit
12 Sed haud exigua tamen numeror in apud uirumque scriptorem diserepantia Demosthenes X millia mereenariorum, V mili.
eivium, L naves numerat, hi Ioeliores ianium Is mili peditum, cccc equum, sed LX naves Adauerum numerum oriarum pG auium oratori Milo ignoveris. Sed mirum ui et aucte irinio visum p. anno . . navium numerum quarta paene paris ab e dem diminutum quam rem non explieari posse opinai is nixi aeripiamus, Demosthenem lenum numerum L navium praetulisse numero vero xv navium. Sed LX numerus, ve LXX eus minussienus sic, quam , non video. Me vero magis etiam arridet, quo idem M. Brem p. se propterea diei navim numerum non via naum Me quia chares, quum ab expeditione rima Athenas aemanaaei, ex inem, quas tune habuisset XXX navi credueiicie ita expeditioni praelaeius uerum naves AH dueere potuerit quas
quoniam eaedem suerint, Demosthenes bis numerare noluearii. Sed eadem pedestrium quoque opiarum ratio fuit: nutes enim ad unum
24쪽
saeuius ita civibus persuasurus, quam aret ait turpis largitio eum reipublieas pernies eonjuncta. Et viso in quoquo aquo major dissicultas ox intur, si tam anxio urges Demosthenis testimonium, ut ad verbum illud intelligendum censeas. Etenim a tantis una missis copiis Athenienses eum mesis adversitis eoin .munem Graeciae hostem dimieassent, Olynthios tam esiodobellari si in servitutem asseri potuisse non eat credibile. Quam atrox enim tot milthim strages fuisset l
umin immortalis aeno gloria loria Quam famosa visetoria mania gloriolae Philippo, niseroris Athenis ru
bus insignia uua omnia sunt ejusmodi, ut vix antis vix quidem in oblivionem adduci potuerint. Itaque Prius eorto do Philaesimi auctoritato atque fido detrahere non reus , quum aut haece adversuri reprobaverint, aut graviora ad suam eonfirmandam opinionem argumenta
Quas eum ita sint, haud ses an eam quoque, quam plano novam do his orationibus idem Mesierus prosistaententiam, quidquid rationis asserat, in dubium jura somerito vocemus. Scilicet ille non legationem quamquo orationem atque expeditionem excepisse, sed omit L MII. initio belli uno paene tenore habitas, III demum absoluta prima expeditione seculam esse arbitratur;
eaesos esse profecto non redibile verum aram tamen numerum perquam a Demosthene adauctum vides. in auspleor, in verbia Dem. τριηρεσε πεφηκοντα librarii errorem deliteaeere L enim naisve hominum XIV mill non usseelsae ex lia patet, quae de reis
vali Atheniensium opiose et subtiliter disputat Boeo Oeeon politi T. I. P. 296 sqq. Ia Non prorsus sibi reique indicatae . . eonstare videtur. Eienti antea semel tantum Olynthiis Athenienses subvenisso minosi nem misiorem esse dixerat. une vero ex oracali 0I. --
25쪽
0. I. 98 et 130. nullo modo muni or orat. I. colligi posse, subsidiR, quasi qua i proiitissa Olynthiis, revoratamen etiam submis a esse, imo castigare cives orato-- atquesu in segnes et ineries invehi, deniquesinem quoquo in orati II. Ulmiai duin rationis L eonium p. uino uini subtiliter sane et acui excogitata si --oderemus, profeci adversariis, quippe quomini natu iam in ea, quae niana II est, ratione missonini auxia noramin fieri itentionem Vel maxiIn interest, errori nos aperta convincendi potestatem ultro faceremus. Sed haec quoque probabili ratione refutare non magnum est, milviii. Ac primuin quidem, ne rem nostram praepo-atero againus, dicendum est do oratoria, ex quo tota causa pendet, silentio, quo omnia fere Demosthenes tranauit ea, quae si suppeditarent omnem rei controversiam dirimerent atque tollerent legationes dico et auxilia utrimque inissa rationem belli uique eventum, nomina ducum, reliqua. Silentium illud οInnos vehemento con- questi, perseruiati sunt paucissimi quo factum est, u ipsius Demosthenis quod in dicendo balini consilio non ponitus perspecto, alii mirarentur, res tantas ora . torem data peropportune occasione praetermittera, alii ex hoc silenti de ipsis rebus, quasi si gestae tunc non essent, conjecturam sacerenti Pretium est igitur verti paucis ea de re exponere. Lex erat Solonis περὶ τῆς in ρητοριο ευκοσμίας s),
26쪽
secunditi quam vocat concion praeconium pronunci
Archonto Glaucippo abrogata ii esse Tolirrellus assev rat habita sunt autem rationes Olynthiaene Olmp. CVII. α), neglectam eri et obnieraiani midiis exemplis ostendit et emaninis V. D. do omiti Assis p. 105. veri tamen est 1ilii illimum, non liis temporibus turin bulentissimis pristinam Athenienses verecundiam ac ni destiam adeo depositisse, ut promis illius insiluit in memores essent. Itaque nisi lege moro utiquo sanesium
erat, ut ordine Suggestum orniores Onscenderent.
Quin otiam ipse Demosthenes hoc sese habeo dicit Philipp. L init. Quid impedit igitur, quo minus ium quoque, cum
do auxilio Olynthiis mittendo aut non mittendo deliber batur, eandem eum Onsuetudinem tenuisse statuamus Et vero intus harum orationum hyblius ejusmodi essex quo ab isto moro tum Histitisse oratores vix in quam colligat. am quae desiderantur, tam gravia sunt, ut nisi jam aliorum crebri sermones praecessissent
Misi ea potuisse praestaeis neges ' ires autom
29 sqq. 16 Hoe sensa fortasse vindieamla Xenophonia d. ep. th. I. s.
στους ubi pro ξης Schoemannus . I. p. 03. eorrigendum putat ἐξ ἰ σου. Ingeniose prolaeto, sed ontra libro omnes. . I7hMiser illud Medioma p. s. d. nov. explieat: Demmulie . nem ipsum videtur rerum male ab Atheniensibus gestariani poeniniuisae, ut earum mentionem opprimere et potius ad auxilia strenue sistenda eives oboriaretur. - Sed hoe tantummodo ad orati. i. et Iii reseri potest; nam in I. eonesone nondum inopi i quo non erat, e Mus eum poeniteres A tamen ibi quoque ea innita deria ramis, quae, si omnium primus vel solus verba Demosthenis sei, necessario eo nemorare debuisset. Diuitia ' Corale
27쪽
antea locuto Esso pro corio animare audeas, si Athoniensiuni respubliea quantopere jam tum de pristino suo Matii declinari reputes. Logem Solonis aliam fuisso tradit M. Gellium, A. ΙΙ. 12. s. Plut Sol. p. 89. Aristoteles, qua saeta otidiscordiam populi seditione, qui non alterutra parte sis adjunxisset, tunc domo, patria, Oriunisquo omnibus e rem, exulem actori emquo esso lator iusserit. Quam legem etsi, ut pleraquo Solonia insiliuia jam dudum antiqiintam tunc teInporis fuisso credibile est, revera tamen eam, quippe Atheniensium ad discordias ac sediti ne propensorum animis innatam quasi atque insitam, tune es maximo probatam omnibus fuisso testis ipso os Demosthenes, qui Or Olynth. II. l. p. 26 21 sqq. cives hoc modo increpat: Προτερον ειi γὰρ υ υνορες θη- ι,--yέρετε κατα συμμορίας - ὁ πολι-εσθε κατα σφι ιορως' τωρ γεραὸν κατέρων, κα στραπιπὸς
υπὸ τουτου, καὶ οἱ βοησψ ιεικοι τρια-όσιοι οἱ δ' αὲλοι προς- νενέειησθε, ο μἐν ως τουτους , -ως ἐκείνους Sed generatim haec et universe. Confirmat ea atque amplis eat Suidas a. Θημώης de isto orator ita disserens: ἐποιτεύσατο καὶ ob προδόHi καὶ ἐκ τούτου ἄπορος
με. f. Haupimam diss de Demade in o. Gr. ed. Belaici Vol o. p. 247 sq. in Demades acerrimus Dein clivius advorsarius, Philippieas Athenis actionividatur praesuisso. Sed si quis Suida verba urgeae, non Demosthenem, sed Demadem ultimum existimet I euium esse, praesertim cum in orari. Olynthiacis advo sarii cujusquam mentio nunquam injiciatur. Verum a diamus ipsum Demosthenem orat. I. III. 4. 14. l. I. 16. sic loquentem: ἐγω δἐ Ου αγνο ῖ μἐν μανδρες Αθηναιοι, τυυθ' τι πολλακὶς stii ου τους δείους, αλλὰ τους τ στατους περὶ τώ πραγμάτων ἀποντας, ὀργῆ ---σθε, ἄν τι μὴ κατὰ γνώμην ἐκβῆ ' ου μὴν οιομαι δειν την ἰοιαν ἀσφαλειαν σκοπιανθ' noστείλασθαι et ρ ων μιν
28쪽
diu invitumque ab oria ibiis, in quibus Demades quoque,
in iitramque partem displitatum erat, se ipsum totam causam peroraturum esse putabat absoluta demum or
sono Demades, utpote paratus semper et promius ad M. em1dum η), quo citius plebis qui efferbuerat ingonii a sium reprimeret, suggestum fortassis in eadem onesono denuo conscendit. Accedit huc, quod etsi Demadem nominaro vel nominatim iner 'o pernatus est Demo- sinones, nam patriae qui prospectum consultumquo
vult inanes puerilesque rixas respuat necesse est non prorsus eum tamen intactum atque inviolatum di
misisso videtur, si bene cepi exordium oratio. III.):ωμα ελέσθαι νομίζω, ἁ φανερὸν γένοιτο τ μέλλον συνοισειν τῆ πολει. Audi perorantem Demadem, vi-Mo exsurgeniem ex subselliis Demosthenem, aura Quin modico gradu scandentem, adversarium mim torvo
I 8 V. Plut vit Demosth. eap. 5. pag. 252. Eundem Dem dem Demosthenes ipse quoque speetare videtur Or. I. III. initi verbia his ἀλ- κει τῆς μετέρας τυχης πολαμβανω nou των
oratorem retulisse putant, ut eonfirme elvium animos ad illam mo-Iestiam tributorum eontemnendam. Videtur Demosth utrumque speetallae. Ruedig. annot ad h. I. ihi neutrum probabile. Proplua fori aia a vero abeat Censor Apparat eriti Sehaeseri in Epherum. Hall. R. 828. 2upplem. n. O. qui αντὶ πολλων χρηιιαται communem al-gnifieationem eontinere dicit, nostrum vae Geld clarum reben eonserenaa quamquam quo affert Ioei Xen. Μem. I. . . Thue.
Iv. o. VI IO. ad rem non qua int. Seripsisset auctor, vis si
29쪽
vnu intuentem, exordientem denique hunc in modum Potniagnis, cives, divitiis quales proditores, in quibus admimormidius Dentadecisis, turpi largition corrupti, sino negotio sibi comparare solent patriae, opinor, salutem praetuleritis. - Gravis illa quidem et acerba ex minatio, sed historia indies probata, eaque exordio maximo orationis conveniens, ubi recenti ira exacerbaurai
animus eam quo erumpat quaerit, mox placidae iterum asso daturus quietaeque constantiaB. V. inis p. 29. 30. Sed tam obscuro haecco innuit orator tantque leviter
perstringit, ut nisi divinando atqus conjectando, quo sint 4-renda, non dispicias. Quis igitur Demosthenem in
II orat subsidiorum quoque Olynthiis submissorum mentionem non inserero miretur 3 uuis, quaeso, quod I. orations quid in erit, non idem in V. innatis buccis da-eiet, inde nihil plane quidquam eum est Misso colligat
uuippo notissimam enim atque ii vulgus pervulgatam rem non est quod repetat, adornet, augeat imo spIendidum orationis I eventum, nisi fine orator vult excidere, no verbo quidem tangi multum intorest. Eienim in o ibi est, ut civibus, cum res haud prospere cederent timor perculsis, animum reddat atque confirmet.
Iinque infausto Prima expeditionis exitu eventus oratio nis quoque quodammodo obscuratus et sublatus est. In tali vero remit diserimino non inania Deiars, sed in Iiora edocere, populum non temere palpare, sed ad pruEsens periculum propulsandum incitare juvat. Iinc etiam eur cives increpet rator sponto apparet. Non belluminale estum, non acceptam cladem, non suminum in rem nequidquam impensorum magnitudinem urget, sed ignaviam usitatam ac torpedinem, quam Athenienses a prima expeditione reduces occupasse, et Oratoris indis
gnationem denuo movisse credibilo est, accusat atque Diuperati s p. 24. 15-29. q. 23. p. 25 7 sqq. q. 21. 25. P. 21. 19-26 4. 13. Quare miror, adduci potuisse Beckeruili, ut, quod auditores ibi orator tam vehementer increparet, auxiliai
30쪽
nulla dum Olynthiis aliis oria. II. Masa existim rei. Quid In orat. III. II. nonne mulio animosius, iracundius, vehementius in eosdem Demosthenea invehiis tuis At iunc eris Assienienses opem sinis tulisso mincti qui neget. Unum restat, quod si premas, Beckeri rationem quodanui odo defendere posse tibi videaro. Olynthios, eum terito Allienas legatos milieran rogasse μη περιιδεῖν αὐτους καταπολεμηθώτας, ἀλλὰ προς
τρῖς παρχούσαις δυνά/ιεσι-ει φαι βοήθειαν ιη ξενικην, uix αυτῶν 'Aθην αἰων, auctor est Philochorus. Sed
bus suadet undo colligat aliquis, aut fidem non o sphilochoro habondam, aut tum, eum illud Olbinthii petiissent, Demosthenem verba eorum populo non laesos Verum no hoc pridem arguat ento viri docii sententia honfirmari poterit Mercenariorum enim infirmitam aesegnitio jam o priorum bellorum exitu satia comperta atque cognita, dum ab initio statim orator ut ipsi civos stipendia mererentur instare pinuit. mum autem imaliteritin Athonas missi, ut hirilis aurilio sibi semius
mitteretur, peterent, in III demum orat Demosthenea
non potuit quin multo magis idem urgeret, Posceret fi diaret. Hinc consensum inter Demosthenem, Philo-ehorum atquo Dionysium extorquens auctenstein p. 22. 23. LXX. XXI. ,in prima, inquit, prudenter orator suos adhortatur, ut promtos se praebeant utque ipsi prosciscantur. Pal. s. sin. 3. 3. , p. 25. s. sin. g. 27.), P. 27 8. q. s.). In secunda vero orat. IIIJ rem illam nutu significat magis, quam verbis suadet aperiis p. 36.s n. q. 30J At in tertia IJ p. 10. a. sin. g. 6. -υναυτους ηιόντας - μηὁ ἐν ἐλλεμοντας. p. 10 init. q. 24, στρα- τηιένους αττούς. Sed hac cupidius et seminantius Mam verius disputata mihi videntur. Quid enim cla- rius, quid apertius verbis lusco Or. III. LII. P. 38 17.