Quaestiones Demosthenicae ¬De orationum olynthiacarum Demosthenis ordine

91쪽

somprehendit, sed ipsa oratoris vorba uansse ipsae si

tuendum est igitur, non canonem Grammaticorum, cui

ipso non admodum confisus est, sed orationum Demosthenicarum exemplum ad manum Diousi suisse, 'dosa, quae sibi Orto ad suam rem quadrare viderentur, deligere atque exscribere posset. - At in omnibus, inquies, qu ne quidem ad nostra tempora pervenerunt, R-rum rationum exemplaribus o ordino dispositae sunt Ol1nibineae, qui vel maxime eum Dionysiaco discrepat. Sed in eo ipso conspicuus error Dionysii. Orationum initia haec sunt: I. αντὶ πολλων αν, δανδρες Αθηναιοι, χρημάτων. II. ἐπὶ πολλων μD Mειναν τις, ἰνῆρες Αθηναῖοι, δοκεῖ μοι. III ου, ταντ παρισταται μοι γιγνώσκειν, d. ἄνδρες Αθηναῖοι. Horum primum atque secundum αντὶ πολλων et in πολλων facillime inter se permutari posse vix quisquam negaveriti Permuta' ea Dionysius quoque; id quod Paeodisse minimo mirum, quem, si vel obiter opistolam illam inspexeris, intempestivas, qua ad finem semper propere tendit, festinationis confidenter insim Iabis. Permutatis igitur init L et II initiis, primo loco collocavit eam, quas exorditur verbis ἐπὶ πολλῶν uis δειν αν τις, ι ανδρες Αθηναῖοι, δοκει μοι. Iam hanc excipere eam meminit, cujus hoc est initium: τοι ταυτα παρίσταται μοι γιγνώσκειν, Ἀνδρος ΑθηναῖbnItaque hanc secundam laesi. Cum autem oratio nulla superesset praeter eam, cujus prima verba haec sunt: ἀντι πολλων αν, Ἀνδρες Αθηναῖοι, χρηιιατων, non Potuit quin ei tertium locum eoncederet. Hoc modo, tum errorem propagavit in posteros auctoris auctoritas, quae tamen in hujusmodi rebus quam sit sublesta fides, nunc demum satis a viris doctis demonstratum es ).47 A. G. Eoous Dionys in ominent praem. p. xxiv. annot 28 loeta lis, in quibus erravisse Dionysium patet, diligenter Eollectis, pergi In hune modum is a moeAt wohInae Mesem Amnate . ille Frus reus omen Ob ea Reefl war, manehor Meflti und

92쪽

-8 illustiit, ut polivi inquiminus, s lite uter ruin verit Muti piis temporibus buc ocio senionita. Libros me vulgatuni harum rationum ordinem

titeri alii supra vidi iiiiis uilo etsi nulla teinporis decursu depravari et corririnpi potuisse, eo tamen

quorundam haud levo testimonium uecesserit, patiuntur velim adversarii nos, an verum ipsi viderint, addubitare; sin vero in nos, quo ea deo gententiam ferro

convenit, eum libris manu scriptis convirarint, non erit cur praesertim eum interna quoquo rasi uies mulino nobis suppeditent, solum inonysium verum vidisse, reliquos innes erravisso iudicos Iulii rhetores et schol instae, quorum quidein scripta nobis reaeonia 'ni, Obnihlaearum inusiaeum ordii em ad unum omnea ignorant, vulgurum ad unum nutes comprobant.

uuem omnium consensunt, pergrav nostrae sententiae

udminiculum, molestum adversariis fui sit quis Iniretur Sed magnum tamen res dissiculiarem habet propierem

93쪽

quod vulgatur illi probant quidei ordinem, sed cur probent si unum Ulpianum exceperis nihil rationis assemini, ita ut, si epistola ad Aminaeum data L eum aliis jusdem auctoris scriptis periisset, ns suspicero quidem, exstitisse quondam, cui id ipsum secus visum

esset.

Hinc argumenta sua depromserunt, quos solos haemve ad vulgatum ordinem aut resinandum aut confirma dum usos esso scimus, Rauchensieinius . DL atque B Aerus Phil. Red. p. 112. Ac prior eorum hunc in modum disputat: ,Poterat ut eam Iudere, aut poterat aliquis magnae apud suos auctoritatis rhoior rem consuluero suo quodam hac in rojudicio, quem sequebantur deinde auditores et Iibrarii,

ut paullatim ordo Dionysianus evanesceret. Sed ea

'us quomodo hac in re ludere potuerit, non Pr SM, lateor, displeio, nisi lusum istum in eo conspicuum esso dixeris, quod pleraque Grammaticorum scripta perierunt, in quibus multa fortasso de Olynthiaci orationibus ordinandis quamvis fuse lateque dicta essent, ita ut, quos adhu habsamus, hac opera coinmod supersedere potuerint. Cujus rei haud fallaces quasdam notas in Dpiani locis eis, quos supra pug 27 sqq. tractavi, repe risse niihi videor, quena, quae sub ejus nomine circumseruntur, o praestantioris cujusdam rhetoris ore ac son

piis amepisse atque ollegisso iam dudum est suspieio. ri igitur similliinum est, quod dicti Beckerus, ')

94쪽

non modo nosse Grammaticos Dionysiaeam olloeationem, sed in quaestionem quoque eam vocasse, exambnasso, daninasse id quod facinus etiam omnium eo gens fieri potuisse apparebit, si statuamus, illis quoquo visum esse Dionysium non consulto quidquam corre-3asse, sed errantem in seribendo et invitum initia ora

tionum permulasse. Ex quo intelligitur, haud setius

esse alterum, quod protulit Bauchensteinlus, argumentum. Ponamus utem, verum Vidisse Dionysium ejus-

quo tempore in libris omnibus eodem, quo ipso voluit, orationes ordino dispositas suisse id enim necessario ponendum est, quod nullum de hac re dissensionem In

ter criticos commemorat. Quid tuiti Adeon posthae

rhetor auctoritato et laude ingenii floruit, ut invitis lis bri, omnibus istas orationes in alium ordinem redigenda esso omnibus persuadere posset Coecono impetua1repta turba rhetorum, ut ne in uno quidem libro pri

Hi p. eda nae de Olynthiacten Reden bis au dis nauaten Tres sies, er/- - AH Sed meminisse debebat vir dorius halia raro rhetorem ab oratoribus, inprimis a Demosthene Lisserim in a gumeman, orationes abiudieare. v. aras orau. d. Haion. p. a. Reus , d Med. e. Alex. p. 2II., an Maer. p. laeti. - Philinueam' autem laeo suo ininus dimoveri potuisse iam ex eo apparet, quod, nisi quo ordine Philippiene omnes sese exeipiant quaeris, nihil omnino refert, umim in hoo an alio loe eoiloeeiuri mnique inlaxes in una eademque eonesone ab oratore absoluia est. Ita soria oderendi poterit Voemel qui in ed. Philipp., Philippieam . post Olynthiaea posuit quainquam in plurium Philipplearum editio ii a

vero ordine recedere aio debebat Olynthiaeae ero ruit ita omparatae sunt, ut, que ui in ordiuem redigantur, ninxi nil Iomenti esse videatur. Quare, nisi omnea, praestantiore certe rhetore earum eollocationem in quaestionei voeagae redibile est probato autein

veteri a vulgato ordine mirum ni Mevi controversiae deferbuissent.

95쪽

seum tolerarent ordinem Non ita est, opinor. Vetuisonimvero nos mortales, ita uvis novis robus interdui studeamus, atque in Sesita cliptemus, multo tamen magivoleribus rebus et institutis, tamquam saxo naufragi oblato, anxio ac pertinacito adhaerescere solemus. Erravit igitur Dionysius, id quod homini ignoscas quod vero tot tantosque viros doctos, ut mihi quidervidetur, ad se totos adeo convertit atque rapuit, ut nomulium abesset, qui falsa illi paene omnibiis proburonido so criticus quomodo se excuset ac defendat, ipsviderit Corrigenda.