Quaestiones Demosthenicae ¬De orationum olynthiacarum Demosthenis ordine

61쪽

quam futilis ac lubrica sit ista argumen ti' 'iq. supra θίοις σώζειν καὶ τρvsi τοιτο ποιήσοντας στραταυτας εκπέ-

moneat Ruedigerus, non de ultione, sed do impetu in Philippi fines agi . tenim in I. orat ad Pelii Olynthiis ferendani o heni'nge eo maxux ' i incitantur ii quod 'faciandent, τ' d jam dudum exoptaverant, accidit, ut, qui

62쪽

serret. nain occasionem amissa recuperandi non tomere praetermittendam dicit orator, sed avido arripiendam duo exei citus intuendos uniusti anxilio Olynthiis, alterum qui dilecMohiam invadaut urata, lavastet. Quis non videt, do Ilion a Philippo petenda hic sermonem esse Quis negat, acilius ita ad foedus ineundum Ain nienses impelli potuisse, quam si orator de unoquoquo commo/o indo capiundo copiose atque subtiliter exposuisset alii luo noli tam servari Olynthios, quam perdia pessumdari Philippum reserebat. Jam vero patet, uNilanem petero non posse nisi eum, qui viritim et opum ponens atquo validus sit insanire autem eum, qui hominem adflictum et jacentein injurias sibi illata uleisci iuberet. Atqui jubet orator Athenienses autem eo tem-

p.re inprimis, quo III habita est oratio, perquam inva-lta et in edisses Orsint. Ergo nisi insanivit homo,agacissim iis . est oratio, in qua ulcisci Philippiam iubet duobus exercitibus mittendis, III qua idem πυ--iris lauissimequo vetat P. 28 8. q. . . At quaerit uodigerus, unde Athenionsium uiros

exhausta iunc suisgo scininus. En rationes. Quae nova

pyst xyulsos tirannos Iux Athenis assulsisse visa est, , ex tamen, ex quo sui potestatem Graeci Persis se-vuit, iacui aia paene iam occiderat, uti Philippus, redonia potirotur singuIorum, ut Chabriae, Iphicratis, Timothei virtus multorum improbitati succubuit. 6I-bui sociato obmp. CV 2-4. a Charete redituum au-yn tortam inus eoinii tum magnas impensas frustra tonsumsit. Nondum absolutum illud excepit bellum Euboicuin, idquo post triginta dies debellat Amphipolita--m Obmp. V. x CVIII id, quo nomine ea conti- hemur, quas a Philippo cum Atheniensibus usquo ad expugnationem Olynthi gesta avn v. oemel progr. d. ullo Amphipolitano scriptum 1826 et Ruediger com. ident liliit p. 205. 213. Hi ensibus interea ad Meril sit, quod perpetraverant, ultores propulsandos niugiiiiiii

63쪽

auxilio exoretiiiiii miserunt postremo Thermopylas, Phia lippi praevertentes impeliun praeoccupaverunt, quam AO-lam expeditionem pluris eis quam C talent stetissct dicit Dem. d. sulis Ieg. p. 367, 22. q. 84. Sed suminum in haec impensorum omnium rationem singulatim intro longum est quare sufficit, ut provocemus ad Aeschinem, qui de fals legat p. 249 Athenienses hoc tempore λια alia πεντακυσι ταλαντα ου στρατιώταe, αλλ' εὶς ,εμονων λαγωος timui ioci monet, ex quo publicis impensis modum non osso laetum intelligitur. Non in rum igitur, uinaria dissicultato rempublicani tuni assactam esse, cuin res obnthiorum jam in summo discrimino versabantur, praesertim cum voluptatibus Athenia enses adsocium dediti essent, ut peonias bellico usui destinatas in theatralem rem ansumerent, imo lego data poenam capitis non dubitarent irrogare ei, qui hanc rem in pristinuin restitui voluisset. Jam cum Demosthenes reipualo istud periculum ultro subiret, vix dubium est, qui ad exiremum inopiae respubliea p.rveneritiuuae cum ita sint, tertio loco poni nequit oratio ea, in qua duplici exercitu mittendo poenas injuriarumaecepiamin a Philippo petere iubentur Athenienses. Nam si quid meni at dignum efficere volebant, ut minimum ponam, peditum in millia, equites CL quo Olγnihils

iterum petentibus revera missa quoque perhibentur cum navibus XX Oh nihlini, totidemque inmacedoniam init. sero debebant. Suininum autem in haec impendendorum rationem ducere 1 perae pretium est, constiterit ista Atheniensibus expeditio, ex mensium spatio absoluia, talentis LXIX, nostras pecuniae fero 232, 375 malaror. δ). Totam vero pectiniam e si is eollatio in

civium capi adhuc potuisse non est credibile. At in-- Italionein peemitamina aetandum ea posui, quae habet Dem. sua. p. 4 46 - 47. . ubi XX milias in unamquamque navem, im oditem raraeiunas, i, mufies XXX quoque mense impende Ἀ- Diuitia ' Corale

64쪽

quies, ob eam ipsam musam pecuitias inaualech -- lum rurali insun pre orator ub t. Verum enimvero in Masione ea, quae Dionysio IlI. est, tam breviter ac timus quasi ejus rei mentionsin facit, ut indo in summum res discrimen atque periculum adductas eassis quaquam susp ceris. Sed copiosius ea de re dicendum in ista pag. 64 sqq. Nihilominus Rauehenstein p. XXXI. non alatium postidaturum sirisse Oratorem dieit patriae enim siluis nihil majus esse. At, quaeso, num patrias saluurrospicit is, qui talia postulat, quas quod restat civitati roboris infirmant, ejusque nervos plane exsecant Sub-

Nec vero etiam praeterinittendum, quod eodem loco luitur succurrendum esse rebus τὰς πόλεις τοrς. vis νθ loaς σώζειν chalcidicas urbes in Proetissimo riderent Ruedigerus p. 161. atque Becherus I. L Itaquo νε ieulum magis tum instabat istis urbibus, quam ipsi ininsto. Scimus autem, Philippum, priusquam adoriretur Σ1nilium, Chalcidica urbes evertisse. Consentaneum etiam est, Olynthios statini invadente rego Atheniensium a milium implorasse. Tantum aberat igitur, ut Olyn-lus obsidione jam ingeretur id quod auctenstein. p. 33. o verbis Dem. p. 14.11 sqq. g. 18 με γαρ υμῶν

ροστήσεται, Mως ἐπὶ την tauαν ἐλθων μυνεῖται, Λεπιμησάντων μόνον εἰς ' ον ν dura, uνως ρ κυ-α τὸ olvo προς καθετεειαι καὶ στροςεδρεέσει, περιέσται τω χρόνo των πολιορκουμένων Perperam degit, sed nuper p. XV. retrectavit is ipso Philippus incertum belli eventum animo praefamet. Confirmatur illud loco, qui legitur pag. 15. 10 sqq. q. l. οἴτ' ὁ ἔζηνεγκε τον πολεμον ποτε τουτον ἐκμις, ει πολεμῶ, d, σειν αυτὸν ora', ἐπι- απαντα ποτε ηλπιζε

65쪽

M H is αυτρ παρέοι uuae quamvis ad Olynthios a Rus- digero protegg. p. 73. et auehent teinio p. 33. ol αδ oferri non sit mirum, rectius tamen referri ad urbes Chal fidicas ostendit Beeliems l. l. p. 128., amquod dicit Ruedigerus, tantum Olynthum hoc loco specigri, id ne data opera quidem investiεRreuotlii Sermo

procli dulii' est de primo belli anho, rem totum inexpugnandi, urbibu chalcidicis Phjlinu i onsumsisse

dicitur. Subtilior est, non verior, Rauchensteinii argumentatio, quippe qui III hanc esse orat ratus omnino ham talia commenia dicit, quibus erigere studeamus eos,

qui periculo 'ppressi de sella evenitiam jam desperent.

Sed id ipsum, 'nisi alior, vir doctus ommentus est; hi enim rationis attulit. Non verius est, quod addit: ,,Deinde vero haud obscuro auxilium ab Atheniensibus iam Iarum significatur verbis τομο ταράττει μοτον. τούτο non solum ad ea resero, quas Olynthii, sed etiam ad ea, quae Athenienses hoc bello contra eum moliti erant. - Plura . . Demosthenes enunierat, quae per turbatum ei se et adflictum regens ostendant. Ac primum, quod priveis ex vectationem non omnia sinum in ejus ditionem concesserint. Deindo Thessalos iam seditioncm concitare tum Paeones atque Illyrios in libertatem soso

vindicaturos. His ut Athenienses quoque se omigan , aeriter denique insint verbis 'it 'im M p. 4 sqq. q. 24. Hinc phiet, τουτο non bene ad Alli nienses roseui. Egregio vero locus isto orationi I. convenit, in qua de Philippi rebus gestis ab Olyni orum legati or in cerii' factus Athenienses auxilium Misinsomne jubet, quom an nunc eum praeter exspeciationem emi Chalcidiearum urbium occupatio more tur, sperandum adhuc sit, fore ut periculum universAh Graecia inuninens impune propuls ri possit. Huc. ii 'que pertinet, quod 'o' p. 16.13 sqq. q. 25. Ea ι τρανων α7ρε si ἐστιν μῖν ποτερ υμα ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν,

66쪽

6 14, 23 sqq. g. 19. 7 οἶν, ἄν τις ἴποι, ἡ γράφεις τοι Ἀλνω στρατιωτικάς id inhair m. p. 64 sqq. Pug. 15, 15 sqq. q. l. 22. Εἶτα τα τῶν Θωδεω κ. . x id infra r. V. p. 57 sqq.

Pug. 8, 4. st l. ὁ γὰρ τοῖς πολεμήσοντας νι- i του γεγενῆσθαι . . . o loco in aras oratii, num Olynthiacumini collo sono divisitationem tolli emiselainnn Rdversarii. Sic Rauchenstein p. 25 s et XXILXXIII. Ruedige p. 73. et 87. Quod etsi magnam veri speciem habet, in suspicionem tamen iam ob eam 'sainbonit, quod inius ex in codie πολεμήσα- τας xhibuit Rauchensteinius vero multis κtendero conatur, molestam Wolfio lectionem πολεμήσοντας fuisse, quod ordinem ruit vulgatum sit semius. Sed quid, si alteram iectionem πολεμήσαντας adversm ii quoq- ideo repudiant, quia, quem verum putant, Dionysiaco illa ordini repugnet atque adversetur Verum eum aequo Marte sit pugnandum, removeamus ea, quae, quod inuina sunt, ad liquidum rein perduci non patiuntur. Itin uteoncedam, quod mirabuhtur adversarii, veram fas phirimorum codd. scripturam πολεμησοντας, 'ud scio iamen an, tum quidem si eoi iura est ominici,nsequi de suo lineo oratio Deo dimoveri postilio Olynthios non illato demum albi, sed adhuc imminenio bello Atheniensium auxilium implorasse, ut supra damosiondim iis, consentaneum es Assensit Raue -- qui p. 3. in unnot. s. verba ομνθίοις πουμουμένοι διδοαππου, quibus narrationem suam xorditur Philochorus, non urgenda esse recte dicit Athenienses igitur

uuiali missi Philippum in ullum Chalaidiearem --sion deprehenderunt. Qui uirum proclium - - rint, an re infecta redierint, ambiguum est quamquam eo sub Oropensior, ut eos ossici suo prorsus defuisse

67쪽

arbitrer Nec vero etiam Olynthii quidquam adversus Philippuli gessisse, aut eum ab urbium sinit;maraim eo eiulans prohibuisso videntur, satis quippe li'bentes, quo sit erupturum bellum exspectare, Philippus quid moliatur observare, ipsum aditu atque progressu, si sua fuerit, arcere. Haec a legatis ad senatum, ab oratorisbus anto Dentosthenem dicentibus ad populam delata esse credibilo est Praeterea viis magnam partem et eversia interim urbibus Chalcidicis, ac propius jam instante periculo, nunc demum ipsi quoque πολεριήσον- φιλιππου noo oesis auxilia imperant ui dquiem πολεμουντες iam in ora L p. 10. 17. . . dicuntur, quem Iocum adversus nos Rauehensi. p. XXIII. Protulit, non mirum, quia tum quas belli foret ratio Do-mosthenes scire nondum potuit. At quem idem ibi ad

didit laeuim pag. 10, 29. . . , n elius omisisset; nam

omολεμ-m qn est bellum gerere sed is alienam aliquem ab aliquo hostem facere. ε'S. 8, 3. n. q. 2. N εστ των αἰσχρῶν ριαλλον δἐ τά, vin o των, μη αδνον πολεων καὶ τόπων, δν μέν ν' κτριοι φαίνεσθαι προιεμένου,Ἀλλὰ - ν των πὸ

τῆς τυχης παρον Οὐασθέντορ οπμμάχων τε καὶ καιρω .Hinc initam ess Ola nihil atque iunctam cum Atti mensibus meietatem, quidquid contra moneant adve sarii liquido confirmaro ausim. Iam pridem illud vid

rat Lucchesinius, castigatus eo nomine a Rauchensteiniup. XI. , cujus ego tamen 'iiocinationem non 8Seror. xhis enim ιστο--χῆς παραπκευασθέντων στειρι dies significari non homines in sorietatem jam receptos, sed paratos tantum et oblatos a fortuna. Vorum quid resert utrum a fortuna oblati, an se ipsos in societatem eripiendos obtulisse dicantur Ned - otiam οἱ ἡπὸ τῆς νοχῆς - πιιετασθέντες συμμαχοι socii sunt, quia fortuna osseruntur, sed, nisi fallor, socii ita juncti alicui, ut indo ei commoda redundant uuaro cum in orat. I. III. auxilium decernant atque eonfestim mittant or

68쪽

in suadoat, in orat, I. iiij uni atque inhonesium esse dicat, non soluin inissa non recuperare, veriunminios inmine peropportune sibi juncto deserere, non possum otii collocationem 'inu iacan , in qua inverso .rdino haec so excipiunt, suspectam atque salsi in beam. f. Becker. l. l. p. 97. Huc accedit, quod πολ-Mουν τε voeantur Athenienses p. 24, 28. . 23. καὶ να s εἰσὶν ἐψηφιεσμένοι, Παγασας

Παγασὰς ἀπαιτεῖ Δων εἰ- ἰ φκηώνοι καὶ uuae ea docis scripsi apud Ruedigeri protegg. p. 74. 75. non omni ex paris nunc probanda censeo quare de ei nunc paullo Moralius exponendum. Thessali propter inperii onditionem, quipp -- nin unius dicis audientes, sed continuis tyrannm nit ultatibus in varias partes ut discederent perpessi, jam pridem sui juris eos desierant. Ad hoc promtus

in antinua ei alaee ad bella QMππον,

autem tam varius at tuo subdolus, ut vel in Vesbiuin oriun pessima biret, δ permultas sed cnes turbasuus populares excitavit in re parat bello

mini, sed rursum o asionem in uertateIn

is tum quoquo usu venit, cum bellum obniti in ex

cophroni auxilio venerant, devictis, Pagasas, choreiem

69쪽

anteveriens, occupavit, Magnesiam a Thossans doneiantem subegit atquo muniro instituit, totam Thossaliam indisi.nem suam redegit Obmp. CUI M.). At homines, quibus ingrata longa quies, iugum aegeritimo ei rei sed

praesentiam Philippi a potentiam nietuentes pportu- idus ad rebellandum tempus opperiri. Intere PhiIippus Thorinoi,sas adoriri, hinc in Thraciam prosocius croars reges et expellers Olmp. VII. l. , Heraeum plau-gnare, aegrotus denique, postremo etiam mortuus Aui nas nuntiari. Iam Thessali non amplius identur aeso

continuisse, quin turpe jugum exuerent. Itaque Pagasas repetere decreverunt atque Magnesiam a Inunition pro

hibuerunt. Peropportune quoque eis cecidit, quod io ipso empore Philippus bellum intulit Olynthiis, quippo

quos et Opibus et urinis plurimum pollentos vel cum Macedono prosperrime dimicaturos esse putabant, praesertim cuni haud ita diu esset, cum Athenienses cum Obnibiis in gratiam redierant. IIo autem, his iiDuo rogatos certe auxilia missuros. Qua spo lati vectigalia quoque et portoria Philippo, quae hactenus exegerat, subducere conabantur. a Thossalorum machi, ait os Demosthenes in ea qua nobis I est, orations commemorat Et vero sermonis ibi habitus es quati ,-- Io talis est, quem in I. rat requiras atque probes, Ita prorsus alienum esse judices. In eo nimirum est orator, ut ostendat, non ex sententia omnia Philippo e

dero mulios enim esse, qui si adversemur, iis his Thessalos quoque Sed tantum sita, ut, quod novi Phi-

as Dubiis an aut ii in recte voemei protegg. p. a. Dem athenis verim reserat, quae leguntur in or III. I. p. 32, 29. q. s.

Ora ἴς, εἰ πολ μ ηθων, τορι- σωσειν υπισχνουμεθα, ἴτοι νυν notitio υνται Tum enim missa primum Olyntho legatione eon,ilii eapiundi deItheratione nihil opus. Simpliester etiam Dem. r. III. II. p. o. Ili S. 7. ἐπραξα ιεν κυκεῖνοι προ ημα ειρηνην. Quare foedus ea Olidi lione, ut, si usu venisset, Olynthiis Athenienses auxilium ferrent, rectius fortassis eo tempore saetiam dixeris, quo habita orat. I. Demosthenes ut illis auecurrerent cives adduxerat.

70쪽

lippo hostes exstiterint, laetetur, aut 'ci'tatein cum ii coeundani esse censeat, ut acerba in eos crimina con .iiciat atque eonserat. --, inquit, τα των Θετταλαὶ

ει ωσπερ ἐν καὶ ἔστι νυν τουτω uuae quamquam vera, ei tamen, qui eum illis laedus fieri voluerit, silentio suisse transeunda ponis apparet. Id ipsum autem, Thessalorum habendam esse rationem, obscuro nimis et quasi in transcursu attingitur p. 16 6. q. 24.: πρεσβευομένοος ἐφ υεῖ - Νec vero etiam obseurum est, cur foedus ut cum Thessalis jungatur minus orator instet uuippo eorum enim perfidiam, quamquam contemnit et castigat, non magnopere ante extimescit, ed parato vixdum bello novos undique socios anxio adsciscendi necessitas Atheniensibus nondum obvenit. Ex quo intelligitur, hanc orationem III. sse non posse. Qua si cum eis Omyaraveris , quae leguntur in orat.

II. Lx πρὸς ὁ Θετταλοις πρεσβείαν πέμπειν, i τους μἐν διδαξει ταυτα τοῖς ὁ πιέο si καὶ γὰρ νυν --

ἐφη τισμένοι Παγασας ἀπαιτεῖν, καὶ περὶ Μαγνησίας λόγους ποιεῖσθαι, sententia priori oratorem prorsus desti-iisso dixeris. Quae consilii mutatio, si quid video, a rerum tunc gesiarum mutata conditione pendet. Moliuntur desectionem Thessali Pagasas repetero decernunt, Magnesiam iunire prohibent, vectigalia oportoria Philippo adimunt. Non magni eorum societ rem aestinuinio Athenienses auxilio Primum vitiuntas Priareu, de his verbis dubitationem a iuvi a uehens more. XXX. quod sententiam orator impe seerum iis proiulia, quippe meisi,ubns Atheniensibus, ad quos legati miliendi ea,ent. Itaque III hane esse orati, quud in s. ILyiussisse orator πρα

θετταλους πρεσβείαν πέμπειν sed idem hi Atheniensibus obseurum nequaquam esse potuit, quoniain mentio pauli ante Mia est popu-Iorum Philippo infestorum, atque eives ipsi regis ineo uinodia in auari rem abuti lubentur. Fortasse ne certo quidem in mente habuit Demosthenes, in universum haec dicens. Ric ebul ἐπὶ τους πνο-ου--γν Φίλιππον. CL Beelcer L . . Is4. Diuitia ' Corale