장음표시 사용
31쪽
pluries se ipsum corrigere, nulla facta
de emcdaraone, neque de ratione cor. rigendi menti Onc;hoc enim non est de tanto imperatore praesurirc dum,l. cfim hic Patus, S. primo,1n fine.j. de donat. in .viν. or uxor.I pνacipimus C. de ρο- pelia . cum potius interpretatio fieri debeat, ne disponens videatur incontinenti se voluisse corrigere Franc. Are/in.conf9. instrine.que refert Card. Tusc.ιom. q. δει I. conci. 3 3 . n. 73.& refert Disc. Barbosax rom. 6o .n . 7. 3n D.
Et proinde dicendum est Imperatorc,
posuisse illud S sed eri8sis ad finem excipiendi casum, quando cum patruo etiam ascendens concurreret, in quo noluit admitti fratris filios , etiam si fratres ex utroque latere essent defuncto coniunct , expresse in hoc corrigendo d. g. unde consequens est, quodno secili et, si generaliter voluisset priuilegium antea concessum corrigere,& idco clare concludendu videbatur, concursum cum patruis no fui se causam concedendi hoc subingressionis priuilegium fratrum filiis; sed potius fuisse unu ex effectibus priuilegii alias si fuissc t causa priuilegii, non daretur ad exclusionem illorum,& patruorum defuncti ut in L S. unde consequcns, ct S. illud palam. Neque dici poterat in L S. Πω a. Iam fuisse nouum priuilegium,& speciali ratione per Imperatorem concessum filiis fratrum, ut neduin cum patruis magnis concurrerent , sed illis quoque praeferientur,ea ratione, quia facilius debetur successio descendentibus quam ascendentibus, secundum Za ,de qua inferius,& ideo no posse des uini prς suinptione correctionis i contincti,Quoniam huiusmodi praelatione non ex nouo priuilegio illis tribuit Imperator, sed ex eodem superius eis impartit Ο, ut in suoru parcium iure 26 succc dant, ex quo,necessariam hancillationem deduxit, dicens latam esse, id est necessario consequens, ac si diu ceret non esse necessarium hoc exprimi, quia ex illo antecedenti palam est, ut etiam Theio is desuncti praeponam
tur, quamuis illi tertium cognationis gradum similiter obtineant, quia per repraesentationem praeponuntur, iicut eorum palens, in cuius iure succedunt praeponeretur,s viveret. Ceterum si Iustinianus ab illa regula, solum excipi voluit casum, quando scilicet cum patruis etiam ascendetes concurrunt qui casus hodie neque exceptus est per d. Noueu. i 17. ergo et certum est, firma in remasisse regulam in omnibus aliis casibus no exceptis, ex latc deductis per Craueti. in cons.
clusionem patrui hoc repraesentationis priuilegium, ut in parentum tur succedant frat tum filiis cocessum csse dicendum est: sicut fratrum utrinq; coiunctorum filii patruum ex uno latere coniunctu excludunt in aeg. unde consequens est. 18 Alium autem intellectum adtex-rum, in g. sed et Esis accomodauit Ca-
par. q. & de eo meminit Robus d. lib. a. cap. 16. anum. 72. de quo non erat nostrum disputare cum videretur confundi ,ex d.S.il .palam s. Neque responsiones in contrarium adducis aliquo pacto admitti poterat,& praecipue illa, s d g. de conseques es, non fundetur in illo principali fumdamento per Iuninianum conderato, ut in parentum iure succedant,sed in qualitate duplicis vinculi, quae no repraesentatur, sed essentialiter inest dicitur in persona filiorum fratrum,. quia loge haec resposio abesse videbatur a vera iuris traditione; veru enimas est exclusionem non ex alio induci, nisi ex ipsa repraesentatione,quae sicut immediata causa est successionis, ita est exclusionis, cum sine ea non possit constitui filius loco patris , qui ideo fratre ex uno latere excludebat, quia potiorem qualitatem habebat ex duplicitate vinculi ad succedendum: Ex ipsa igitur repraesentatione fratris filius, illa qualitate exclusiua, quae uia
32쪽
perso patris residebat, induitur, &patruum ex uno latere excludit, sicut
3o eius parens exclulisset si uiueret: nec potetat illa qualitas essentialiter esse in nepote ex propria persona,cum nul-Ici modo fratris filius possit esse, nec
dici utrinque coniunctus patruo, cui . succeditur, ex propria persona;cum unum latus, siue paternum, siue mater. nuin extraneum haberi necesse sit, &Iicet descendat ex sanguine patris, qui duplici illo vinculo cum defracto i ungebatur, non perinde illa qualitas dici poterit inesse filio essentialiter, sed bene per repraesentationem acquisita;& ideo ex propria persona esset exclusus, quia esset in paritate vinculi, & in
remotiori gradu cum patruo: Per reprae setationis autem beneficium sub . intrat locum patris, omneque ius, &qualitatem,& praerogatiuam, quae in patre erat acquirit,& illius virtute patruum excludet, ut optimξ considerat Ant. Pic karaein dg 3.nu. 3. Inst. de ha- reae qua ab inces. aeferin ideo Robi s
uersa, verissimum putat, fratris fili uinnon ex propria, sed ex defuncti persona patris,que per ipsum reprς sentatur, succedere; Hinc videmus Imperatore
huiusmodi qualitate duplicis vinculi nullo modo considerasse in persona fialii proprio iure, sed ex iure,& persona patris ind. S.se se ipsis, ubi inquit iantem cum fratribus defuncti eua asceis
dentes ad haνedi atem vorantur , nullo
modo ad successione ab intestato farris,aursororis filios vocari permittimus, n eisque si ex viroq;parete eorum pater, aulmater defuncto iungebatino si enim haequalitate duplicis coniunctionis ines.set essentialiter in persona filiorum,ita ut possent dici utrinque coluncti cum defuncto patruo: non dixisset Imperator ineq; si ex utroq; pareιe eorum stater, aut mater defuncto iungebatur, sed dixisset,neques ex utroq; vinculo 'si j
defuncto iungebanιαν, at quia hoc erat impossibile, neque verum essetialiter
inesse filiis,ideo dixit, neq,si ex utroq; Lib. I.
parente eorum Her, aut mater defunccto iungebatur: quia illa qualitas, quae in patre inerat per repraesentationem silio etiam tribuitur. Idcirco idem Imperator in Q S. -- de consequens es, dum hanc prςlatione
fratrum utrinque coniunctorum filiis concedere voluit, non fundatur in co- iunctione utriusque vinculi residetis, ut contrarii asserunt, in persona filio. rum, sed patris, dicit enim,' praemor tuus frater,cuius filis vivunt per utramisqueparrem nunc defuncta persona iangebatur, ac sic pater. non fili, per utramque partem defuncto iungebatur. Unde in ipsa sola repraesentatione,praela tionis beneficium constituit ut clarius in fine demonstrauit, huius decisionis,
rationem reddendo, subdens, sicut eorum flarens pr oneretur si viveret, ergo ex persona patr1s, non propria praela. tionem habebunt, & ita subtilissimus Fabeν.in Esua unica disputatione circa principisi, no alia ratione asserit fuisse
inductam a Iustiniano hanc praelationem in beneficium fratris utrinque eoniuncti filii, nisi quia pater exesu deret si superstes elici. 3i Minus quoque recth ad aptatur res.
pontiones ex aduerso adductae, ad tex. snaeg.illudflata est praecW,ue Cardinatis Manisce quonia salua pace tali viri dixerit non bene percepit Imperatoris sensum,& littera, & male Irn νω antiquu glossatorem repraehcndit, qui secundu veram te r. interpritati nem auth. postfratres, in Corice posuit. Non enim dixit Iussi ιnianus filios fratrum praeponi Thelois .ic luctis, quasi illud lubstanti uti Thelois, de ad icctiuud functis unam constituant pcisonam eui succedatur. ia si ita intellexisset Imperator,ut Eminentisimus Mantica praesupponit,praeterqua in quod inepta esset,& super sua decilio, deternii nata
deinde in Ssequeras vero neq; fratres;
contradiceret etiam verbis loquentibus, du dicit, qu is illi tertium cogna. ιιonio militer obtineant gradu, & con.
sequenter clare de patruis magnis lo. B oui Oste
33쪽
qui videtur,qui in tertio sunt costituti
gradu,non auic de fratribus defuncti, qui non tertio, sed secundo dicuntur radii coluncti, ut latius obseruat Ro-les d. c. a D n. i a. ct G .Sed in illis veribis, Theiois,desinis,duas voluit Impe-νator denota re personas scilicet The- ωu,qui sunt superstites, Si excludutura fratrusiliis, de desectis,quibus illi superstites erat Theloi,intelligudo b d functis pro substativo , n6 pro adiectivo, quasi diceret fratru filii praeponuntur Thelois,id est illis qui sunt Theloi, de suctis in dativo casu, de quoru successione agitur, cum non sit inconueniens dicere Titius est patruus Scpronio,vel Sempronii, utroq; enim modo latine dici potest, ut ex Horatio ponit
Henrie. Stephanus damnata memoria avit hor in thesauνo lingua latinc, is
verb patruus, ibi,ne sis patruus mihi, ac si dixisset Imperator preponatur Theio is de fuctorum,genitivi casus, prout ad tollendas omnes ambiguitates le
quitur Robtes d. cap. 21. num. IS. & ita
Iib8.ev. 9. concl. 1. vers. quod patruus
d functi,& doctissimus Culac.is d. No- ωell. li S. unde bene illam intellexit Irnerius, qui in au h.postfaires, dixit,
filios fratrum procul dubio praeserride functi patruis. 3r Neque demum obstat rat o ZAE , ct Hottomani,quod hoc fuerit speciali
ratione concessum,ut filii fratrum,patruis magnis prςponerentur, quia facilius debetur successio descendentibus,quam ascendentibus, sicut vid mus, quod filius defuncti eiusdem deis functi patrem excludit, qui in eodem
gradu est, nec proximitatis iure succe. dit, L i . O t quoties, . ad Senat.Consere. Oscian. de habetur i n d. Noueti. II 8.S.Iicet: quoniam non fuit haec vera ratio 33 illos excludendi: quia antiquo iure concurrcbat filius fratris cum patruo
magno,dum eodem tertio essent conis
doctissimus Ans. Faber.i sua unica 3 dispur. qui ex latere veniunt, nequeo ascendentes, neque descendentes dici possunt respectu eius cui succedunt, sed respectu tantum eorum Ipsorum
inter sese. Sed sola ratio exclusionis fuit subingressio in locum, &ius parentum,ex qua, fratris filius patruum defuncti excludit, sie ut eius pares e cluderet, si superesset, ut aperte fatetur Iustinianus in ae S. quandoquidem, ubi quandoquidem, inquit fratris, ct sororis ijs tale priuilegium dedimus,
wpropriorum parentum fuccedentes locum,soli in reνtio constituti gν adu cun
his, qui secundo gra sunt ad haνeditatem vocentur, illud palam es, et sic in consequentia huius antecedentis pr positionis quod Thelois defuncti o- ponuntur,quamuis tui tertium similiteν
obtineant gνadum; et nouiter erit ob-3 seruandum,quod dictus versiculus illud palam est non bene in vulgato rex- tu ponitur pro versicuso, seu S.separato , sed debet poni consequutiue ad d. S.antecedens Euandoquidem. cum sit unica oratio, nam in ae vers. illud paladicitur simpliciter praeponuntuν Thelois defuncti, absque mentione filiorum fratrum, qui praeponuntur,sicut fuisset necessarium exprimere, si esset S. separatus, alias videretur oratio defectiva; sed quia ea de est periodus cum S.praecedenti, in quo nominantur filii fratrum, ideo in dicto versiculo dixit
simpliciter praeponutur,quod verbum regitur a nominativo posito in praec denti g. ibi,sti in tertio conssisutiomda, sic filii fratrum,& ita etiam legulGοιιhosted. O Forseri locis citatis,ubi 3 6 in versiculosecsido quod paινsus: hanc praelationem filiis fratrum este constitutam assirmant ratione, & virtute rein
praesentationis, qua filius succedit lo. cum sui fratris, quo iure excludit pa
O legis.de voluisse videtur Cnio. in ἀ
34쪽
Noueti. 11'. circa em, vers. Hι πιιrum s ν, die no obscure probari,& colligi viuetur, ex d authρ fra res, C.delegraim. haeredib. ibi, caem flares ι δε- Iunci ratribus, pνa ν-ων defuncti Zaινuis.sic per repraesentationem, ut explicata l. rn veν simitibus, ubi dicit, quod nili client pares defuncti fratribus , non praeponerentur deiuncti patiuis. Bene tamen dici poterit, ex illa ratione Zam,o Hottomanni, e haereditas facilius debetur descendentibus, quam alcendentibus, eo quod ipso naturς impuliu,ac parentum voto ad de. scendentes pertineat, nam rassarem
mus p. de inasse. testam. verisimiliter Poluule Imperatorem induci ad hocaepraesentationis priuilegium potius
viscendentibus, qui in tertio sunt coni tuti gradu,quam ascend ctibus com cedenuum, ut videtur aliqualiter semtire idem Foso.aelib. 8 eon .cad. s.
Nec ullo modo dici poterat, ea sum huiusmodi de quo disputabamus,sul Lse a Iustiniano praetermissum, ideoque fuiste extentionem prohibitam etiam ad casus similes praecipue cum huiusmodi Iustiniani Constitutio correctinoa fuerit iuris communis Digestorum,ci legum I a. Tabularum. Nam si indiuidualiter loquimur certum est casum hunc fuisIe praetermissum , quia Iusti-37 mani temporibus ius primogenitvrsectieuda indiuidua omnino erant imcognita: sed non ideo dicendum est, sub eius generali Constitutione minime posse compraehendi, cum ipsemet 38 Imperator in praefatione testatus sit, omnes casus intestatae successionis, siue descendetium, siue ascendentium, sue collateralium, clara, & compem diosa diuisione distini re voluisse : Et 39 quidem non omnes casus indiuidualiter fuisse per ipsias leges decisos palam est, sed quosdam expresse, quosdaper argumentum, quosdam a contrario, quosdam vero ex idulitate rati nis, ut Iureconsaltsi fatetur in L neque
leges, cum coucordanιibu1 f. de legibuy, ibi neque leges, neque Senatus consulta, ii ascribi po sunt, et 1 omnes casus, qui quandoque incideνint comprςhendatur, se Ulcis ea , qua plerumque accidunt contineri,dκ in L mnpos Ar, eo ιD. ibi, non possunι omnes artuula stingulatim, aut legibus, aut Senatus consultis comis pre δι ndi, Ied cum in ab qua causa δεπ.re1rra eorum mamfesta est, is qui laras diditoni praest adsimilia procedere, at que ita rus dicere debeιοῦ unde cum finalis ratio huius Conlii tutionis super qua fundatur hoc reprςSctationis priuilegium illa sit, ut in parentum iureis
succedant,et ex ea Oriatur, ut tantam
ex haereditate percipere valeant pomtionem. quanta eorum parens percep. turus esset si uiueret;omnes illationes,
quae ex illa deduci possunt, quasi expresse, et indiuidualiter decisae dici debet et ideo si de huiusmodi casu cogitasset Imperator id cm certe decreuisset,cum ex hac ratione finali,no dubie ad huiusmodi casum inferri posse aspiceret, et sicut in filiis fratrum , qui Ao ex utroque latcie defuncto iungeba. tur,ex illa qualitate duplicis coniun-ictionis praelationem concessit, eodem modo filio ex fratre primogenito ad exclusionem patrui secundogeniti decreuisset,virtute reprisciationis, & ex qualitate primogeniturae, sicut cius pater si viveret praeponeretur ex nat ra successionis rei indiuidus,ut est femdum iuris Francorum in quo repNS tatus alium excluderet si superstes es
Neq; ultimo loco obstabat,-neq; ex idolitate rationis, extetio permitti possit in priuilegiis dum idem Imper
tor extetionem expresse prohibuerit. dicens,ouus alis omninopersona ex boe B a stri
35쪽
ordine venienti hae ius elargimur, sedor ipsis fratrum Irijs tunc hoe beneficia
tur Theim: Quoniam in hoc quoque equi vocum capiunt contrariae opinio, At nis authores: numquam enim voluit Imperator extensionem prohibere ad casus similes, sed bene extensione coercere ad alias personas ibi non eκ- pressas,ideo non dixit, nulla alio omni.no casui, sed nulli alio omniao pesonae, et i fotispraebemus fratrum It ys, qui Anoluit reprae setationem ultra fratrum filios concedere in linea transuersali, ad quod faciunt notata per Lo νώ. in paraphrasin cap. t . de natur. fucc. ud. δει. 49. ροὰ ter.vers. sic vides, sed non potest ullo modo dubitari,quin ad c sus similes inter easdem personas ninminatas repraesentationem admittere voluerit,etiam ad patruoru exclusio. nem, alioquin ut in prooemio dixit,no omnes casus intestatς succellionis dis. finisset,& licet simus in priuilegiis, inga quibus regulariter prohibetur extensio tamen cum hoc sit in corpore iuris clausum, et vim legis generalis obti
de casu ad casum ex idctitate rationis fit extensio,d l. non possunt cum Iseq f. de legib. non obstante dictione tunc, 3 quae licet sit restrictiua, tamen quado de contraria legislatoris voluntate constat. non restringit,uel quando casus est similis expresso, Ut per BD.in
ι Gallu is est quid si tantum f. de liberi
γρα et late per Surae in cons. 136. num. 6. voL 2 . aliosq; per sese. Barbos in diis. οὐ num. 8.eι9 unde cum de voluntate Imperatoris constet, ut repraesentatio detur etiam ad finem excludendi,ut in casu filiorum fratrum utrinque coniunctorum,et patrui magni , sequitur noluisse per dictam dicitionem tunc,repraesciationem in casu simili excludete,ut considerat optime
Robles d. tib. 2.cap. a 3 3 F . seqq. Neque dici poterit, quod sit corre
toria quia Iustinianus noluit corrige. re, sed omnes leges super hoc loquentes abrogare,& lianc solummodo Co. stitutionem de caetero in omni successione seruari, ut notarunt Donetl ι ιι.
3 Quinimo cum sit casus similis expresso,sub dicta dispositione continetur,no per viam extensionis, sed com- praehensionis eadem decidendi rati ne militante, etiam quod esset corre toria,ad notata in L commodio αὶ deliber. Opshum est is veros solui. ma
6 deesarauit,ut detur scilicet repraesentatio in bonis indiuiduis etiam ad fine excludendi, & tamen costat Taurinas
leges non esse correctoria S,nec extensi uas, sed declarativas iuris comunis, ut ex earum legum prooemio patet, &tradit Palae. Rumus in I. 17. Tauri, nu. I 7. Burg de Pax. ιn prooemio stiarum,nu. 431.ct Molin.de primSevs,ob. I. car.
47 Minus etiam refragatur Canc. δε-
cisa r. nu. t o. Ubi decisum asserit ne tem ex fratre non excludere amitam
in materia Neaeolitanae Consuetudinis,nam quamuis afferat iura prςdicta loqui quando agitur de exclusione
parte, non autem a toto: nihi Iominus ipsemet videtur contrarium sentire in seudo indiuiduo, ex cuius natura oritur,ut repraesentans excludat alium,mcut reprς lentatus excluderet,& ita imtelligit consitia Areto.Socin .es Cantr. Insuper dicta decisio praeter quam quod de aequitate S.C. processi, ut ipsemet testatur in fine, nihilominus fuit ex quo erat casus O milius a Cosuetudine,& ideo erat recurrendum ad ius
36쪽
commune Roman Oriim,quo iure in re diuidua datur cocursus, ut habetur in S. reliquu,auι, δε ιν ed. ab intes.vea. nec eo iure reperitur cautum,ut frater excludat sorore, quia masculus: sed ta- tum de iure consuetudinario,quo iure non fit extensio ad casum omissum, ut ille erat,di hae principali ratione processit dicta decisio, ut obseruat in siua Colu/-s Corasia, relatus i Pi neu in Con est. Se s moνismi, inei p.
S a1 f. t 3 3.& sequi trir. Μsn an. ς πιν. 28. nu. 3. post eximium,& omni virtutu genere ornatissimu D. Reg. Lare. MAE iapon Τονelti in ei ara perpulιών de . . n. i I. bi innumeros ad satietate alle- sat . Et consequenter non poterat Illa decisio applicari ad casum contingen. tem,ubi agebatur de re indiuidua, in qua, dum repraesentatio admittitur, excluditur necessario concursus , &fratris filius ex persona repraesentati totum accipit, ficut eius parens accuperet si in humanis ageret. Ex quibus omnibus clare conflare dicebam iuris communis dispositione attenta, satis optime fore probatum, fiatrum praemortuorum filiis repraese. rationem esse concessam, no solum ad finem simul succedεdi, sed etia excludendi,de quo late Maresoratis.1 .vo. 8O .7. o fleν δεν.& eonseque ter filia fiatris primogeniti ad seudorum fuciscessionem excluso patruo secundogenito esse admittendum, sicut eius pater foret admittendus si uiuere r. Caetera in sequentibus disputationibus remittimus, in quibus decisi
SUMMARIUM.r T rase Mario iure communi fem dorum inspecto, in beneficium f
Textus In d. hIs vero Deum sibi vis.
magis qσam dictio. de . . Ideo sempeν copulast, etiam in bis.
37쪽
νe Langobardo non a s Iuun. . Secur tamen est de iure Francreum a
vigore Cost. Reg.ut de successioni b. I 8 Constit.Reg. Vt de successionibus,in vers. filii autem fratrum deviratAr. is Constitutio Ut de successionibus . ind.vers. filii autem fratrum, de Wanfuersali successone loquitur. . . Cuius verba illa, in his,quae. communis patris fuerunt, interprataturias udis antiquis. Io Constitutio Vt de successionibus υ-
suis. at Costitutio Ut de successionibus magis prouidet fratrum μνι, quam ius
a x Idc dicitur,cuius est σsul antis,et de Iar ideriιaιe in omnibus: Dinile autem est,cuius una est qualitas. Fratris primogeniti filius ex iure paterno. ρο repraesenιationemeaινuum fecundogenitum excludit, Durparerexcluderet sin humanis ageret. 14 Froris fisi per representat onem, ne d m personam, o locum patris. Ued omnia tura illi coharentia assumi . . . Presertim imogμιμης sus, quod illi eo ege. t. a 3 Primogenitura qualitas, quς infudisiuνis. Fr incorum efica a Proxima, et immediata prς lationis, mortuosa. δυρο moge-ο non extinguitur, sed
27 Primogeniturς prarogativa solum com μιν atur in onea descendenti , non autem in transuefati. . . . Sed is la ιur pus hociaulligi de iure communi sudoram . . Secas de iure Regni vetoνe Capituli Considerantus , per quoή suis
. . Sed tantum erit insριι ιedum, num
tempore delat g succc sonu esset μα- cessurus si viveret. 34 Feuda in Regno non minus videntur debita fratribus, quam μῆν.
. . Ita ut deced es,exrraneia in illis imstituereaedi fratre excludere nonpos . . . Euamaeis ex qualisare hareditaria valeatfratrem grauare.
3s Primogenitus nascendose, ormosin. clusit.ita ut secundetemtos , eiusquὸ descendentes erpetuo excluserit. 3 6 Secundogenitur, licet M primogenito proximior, non tamen trimogenit dieipotest. 37 Secundogenitus respectu tertio genito- νῶ, inceps dicitur primogenirus. 38 Costitutio Vt de successionibus eo . Eituit lineas, ita ut quousque dura/li ea primogeniti non deuenissν ad
39 Primogeniti linea deficiente. succedit
secundogenuus es eius linea, nec uis illa deficiente deuenitur ad aliam. 4o Peν clausulam iuris Francorum, censetur ιπducta primogenisura inter se
38쪽
oaccessores in nari. eias Abas parraeum exeludere. 4i Costitutionis verba, quando νε - Sed refusatur, o confundistanor adfada tenenum uacrimoge- 4 Constitutio consideramuradus. Monistus non potes causare lineam, nec personas.
Repraesentationem in seu dis iuris Francorum , in quibus primo geniturae ius vigetaeommuni seu dorum, Constitutionum, R mgnique Capitulorum iure inspecto, in colla terati linea, in bene. ficium fratris primogeniti fit ij, etiam ad exclusionem patrui se
cundogeniti esie admittendam, ostenditur. DISPUTATIO IL
Epraesentationem I beneficium filiorum
fratrum iure communi Romanorum ait to,ctiam ad exclusi
nem patrui esse a Gmittendam,quando successio eius naturae si, ut repraesentatus totum esset
accepturus, si viveret, in superiori dis. putatione demonstrauimus: sed cum de bonis seudalibus ageretur, reliquuerat, ut etiam Iure communineudorum & Constitu/ianu, est Capitulorum Regni,
hoc idem esse concludendum, in hac praesenti disputatione ostenderemus. Dicebamus enim de iure communi stud Orsi esse textum, de huiusmodi si . militer reprςsentatione in linea transuersali expresse loquetem in c. I . S.his vero deficientibus, de gνadib. succus in nudo,ubi expresse decernitur;deficietibus filiis, caeterisq; descendentibus. vocari fratres cum fratrum praemortuorum filiis: nulli ergo dubium esse poterat ἐν hoc iure laudati . repraesentationem in beneficium filiorum fratruesse ad missam,ut una eum fratribus adsuecessionern concurrant.
Nec ullo modo in quaestionem induci poterat, quin huius textus dispositio in transuersali successione locum haberet ; cum enim in principio dixisset, quod mortuo eo, qui beneficium 3 tenebat, prima causa est liberorum, deinde subiungat; mi vero deficientiabus voca ur pramosatres, cum faι- ramortuorum νs, non potest controuerti, quin de succelsone transuersa
lium loquatur. Quinimo in Rubri principaliter ponitur de secres ne fra ενum,vet gladibus succesonum studo:
Quaeri tamen non sine ratione posiset, num per hunc textum repra sentatio concessa dici valeat ad finem patruum excludendie cum illius verba contrarium videantur innuere, dum
enim dieit . his vero des ienti a sa
cedunt ρνimo fratres cum satram 8ν mora νusID;certu videri poterat voluisse fratru filios per reprisentatione admit tere. sed υna cum ipsis fratribus, non autem ad finem illos excludendi. imo videtur hoc casu repraesentatione potius excludere , dum vocat primo fratres, qui exinde aliquod praecipvit habere videntur, ut dum primo vocatur, primo etiam loco ad successionem
admicti debeant, cum magis dilecti praesumantur, cappen. de eis indis Bald.
39쪽
quamu is fratrum filii ex aequitate, aduccessionis concursum vocetur, magna tamen esset iniquitas, si per illos excluderentur,qui primo loco ad la cessionis beneficiu nominatur, cum ex ordine scripturae frater dignior sit, de proximior, L Iureconfultus, S secundo gradustaee gra/ib. de notat ad hoc pro. positum AG.is d. cap. i .in S omnesti ,
vew.volendo igitur ob num. .ubi alle. sat Andr.Cas,.se alios. Nihilominus contrarium iudicandum esse dicebam,nam cum magis Cois muniter habeatur,ut hic textus proce- 4 dat nedum in laudis diuiduis, prout eommuniter sunt lauda de iure conamni, verum etiam in laudis indiuiduis. in quo unus tantum ad successionem admittitur .sequitur,quod dum repraesentatio detur ex hoc sextu,tam in femdis diuiduis,quam indiuiduis,necessario concessa dici debeat nedum ad fianem simul succedendi in seudis diuisi. hi libus, sed etiam ad finem patruum exeludendi in Dudis indiuisibilibus. Hinc Andreas ipse post glos in dicto
e. i .ν his veis deficientibus, dicit, quod isto iure seudolum ita defertur suc-eessio nudi, sicut iure comuni Romas norum haereditas,quo iure filius loco
μν, ex qu i sequitur, quod sicut iuria Romano fratris filius una cum patruo ad successionem, & haereditatem vocabatur , ita etiam in seudis diuiduis, di in hoc expresse concordantia sunt verba ιextus laudatis, dum diκit, his
πινο deficientrbus, vocantur primoria. tres cumfratrum pramortuorum inus,
in seu dis velo indiuiduis,dum hoc iure , successio regulatur prout de iuria communi Romanorum, ut filius loco patris sit,dicendum etiam est, ut sicut illo iure, fratris filius patruum excludebat , quando successionis natura ita Ie habebat,ut reprς sentatus totam caperet hcreditatemula etiam in successione laudi, sicut eius parens ex e Iudeinret si superstes esset, alias enim filius
non esset loco patris, ut Aniseas dixit. Hoc autem ipsemet AnHeas aperint ius docuit in cS bis veν, deficietibus. dicens. o hoc est verum infudo mus-biti, de subdit,nam si non insidereιών idem ess ,v Ien per loι Vaινυμ, ergo aperte in linea collaterali ex hoc texr. docuit, repraesentationem in beneficiufiliorum fratrum, ei iam in seudo indiuisibili esse admissam . ut loco patriust ; Hinc necessario consequitur dati repraesentatic nem fratris filio, ad ex-7 clusionem patrui nam si hoc casu, qu seudum diuidi no possit, patruum piae. ferri velimus. vi videtur sentire M in aes. omnes fi .ct in his veν. a. A.
is,esset denegare replςsentatione, qua indistincte Anoeaa admittit, ut scpcrfilius loco patris sit, dum enim ei ia insaido indiuiduo reprςsentatioue comcedimus, necessario cum prςlatione illam cocedere oportet, alias inanis csset repraesentatio, nec fratris filius loco patris esset,si exeluderetur,dum P ter si viveret,iratrem excluderet. Et ibeet non habeamus de hoc ex. expres-8 sum in iure seudotu quia illo iure nouerant cognita aia huc seuda indiuili bilia, sed loge post, tempore Imperatoris
ces deinde no bene hac doetrina viussit. sequitur rep-tatione esse coce-Mda, et iacu iure p. itionis sicut reprς- Setatus p ponere iur si superstes esset. Io insuper Andreas ipse.ut in superiori disputatione diximus hoc clarius demonstrauit in c. i .de nafloccine .is , ad
40쪽
adae n. t .vbi hane quaestione dispinas in linea collaterali dicit, quod sis bifacit pro nepote contra pa truum, a lle
nihil clarius dici poterat, ad ostendendum dari reprae setationem in beneficium fratris filii in seu dis indiuiduis, etiam ad ex lusionem patrui, hoc etiavoluit ratione comprobare asserens,
quod diei ur in parte debet dici in toto, O idem iudicium es ινιius,ct partis Isi
- de Ieg. 3 .s notat in cap. t. S ed. ct rex, per quo μι inues. ergo nulli dubium est,quin Andreas hac tenuerit opinionem in seu dis indiuiduis. Bene verum est, quod hanc determinationem ipse Iimitat, quando verba cocessionis reis pugnarent, ut dicit ibi in versiculosequenti,haec essent vera nise repugnarena merba Concessonis Cpsuetudinra, ct Letire ut a quando esset facta concessio taxatis, se limitatis personis.scilices ιibi, et rimogenitis,vel νoximis,tunc enim, quia defertur prιmogenius, νntelligiιών de illis qui inueniuntur geniti pr/ms.laa ora mortis patris, ι obararnis Τde bonis tiberior. de licet idem Andreas in aec. r. S.his veνὸ de memibus videatur non tam clare loqui, ita ut occasione praebuerit . carterisq; arbitradi, ipsum Pro patruo contra fratris filiu tenuisse opinionem, nihilominus ibi etia hane tenuit sentetiam prout in aec. I. de nat. succineu tenuit, ut latius explicat, &obseruat Horat. Montan. tu allegasa re. te .c. Imperialem s.' aeterea Ducatus, a
n.89.et 9 o. praecipue si illius co textus legatur, prout optime legit Discuus Lipam .is d. S. his vero deficiemib. ILcet ex ea lactione, no bonam excipiat cosequentiast Etenim ex vetustissimis codicibus,& signanter exeo,quod a Dseruatur in Coenobio Montis oliveti, costat hunc locum esse impressoris in.
curia corruptum,in vulgato enim textu legitur, et hoc est verum insudo di- nisibili,nam esse non diuideretur,i em
esset τι sempeν loco patris finisi deferatur θνοκιmιs, velρνimogenitis exsorma verborum raxatis, ct timitatis personis, subdit deinde quod in Regno Siciliae vi
ventes iure Francorum per Constι tulist-
cumfratre, eodemque atruo, haec ver
ba videntur manca, nec hab re sensu recti sermonis, ideo ex praedictis codicibus legit Liparulus, tunc in eodem gradu qui esseι primogenitus pratoner tur et ricimaes neflorem in eodem gradu, sicut pater esset, ex quibus verbis satis Optime colligitur opinionem Andrea
fuisse pro fratris filio contra patruum in studis indiuiduis, ut in studis iuris Francorum per Regni Constitutione, quo iure primogeniti praeponuntur,
II idem enim importat clausula iuris Francorum, quam dicere primogenitus solus succedat, ut ex multis probat Anton. Ama .d resol. t. num. 3 l. &licet deinde , -reas subnectat illa verba sequentia, quae Videtur contra ria, scilicet, versa concessionis, vel Comfuetudinis excluderent tunc u stote Movenientem cum patruo,quia is qui inuenitur primogeniIus tempore mortis eis de cuiu3 succupon e agitur exclarit nepotem sitium pramogenit Matris prςmoris tui, tamen verba illa non referutur ad
ultima antecedentia, quae dixit de Regni ConBiturione, sed referuntur ad liamitationem, quam superius posuerat. dicens,ns defcratur proximis , et primogenitis ex forma verboram conrebi nis,laxa is, G limitarispersonis, & ad comprobationem dictae limitationis, prout consueuit Andreas facere, qui inter unam,& alteram orationis parte extranea inserere soIitus erat,quae sae.