장음표시 사용
171쪽
prioris. Praeterea quemadmodum in ortu naturali videtur posse intera
li gl Iuramentum tacituni, de cogenitum ad obediendum Principii Imco sic etiam in ortu supernatui ali, quem habemus ex baptismo im telligi debet Iuramentum taci irai congenitum ad obedienduma
Principi spirituali,qui est Christi vicarius;ae per hoc non licet uno maedo postea Iuramentum suscipere quo abiurari videatur uiamentum praestitum in baptismo Ac de his hactenus.
Epistola Cardinalis Bellarmini ad Archipresbyterum Angli aeta
Enerabilis in Christo domine Frater Anni sunt fere Cnim exhar quadraginta, quod inuicem non riderimus. Sed ego tamen veteris nostrae consuetudinis numquam oblitus sum te a in vinea Domini strenue laborantem, quando ali ii is acceperat ter non potui orationibus Deo commendare non destiti me, sit seat. quoque metua memoria toto hoc tempore vixisse, in tuis orationibus ad altare Domini locu aliquem habuisse non dubito. Ita igitur ad hoc usque tempus, non verbis aut literis,sed opere taveritate, ut sanctus Ioasus loquitur, alter in alterius dilecti ne permansiunus sed hoc silentium runa pere coegit nuncius. qui diebus istis de tuis vinculis, carcere ad nos venit qui quiadem nuncius, etsi tristis videri poterat, ob iacturam pastoralio tuae sollicitudinis quam Ecclesii ista fecit tamen laetus quoque videbatur, quoniam ad Martyri gloriam, quo dono D re nullues felicius m uabas. 'qui tot annis gregem tuum verbi gre doctrinam vim, nunc exeplo patientiae gloriosius pascere'. verum hanc laetitiam non mediocriter interturbauit, ac fere corrupit tristis alius nuncius, qui de constantia tua in recusan do illicito Iuramento, ab aduersarajs tentata, forte etiam labe
facimta, prostrata successiit Ne l. enim frater charissime Iiiramentum illud ideo licitum esse potuit, quod aliquo modo te ratum simodificatum offerebatur. Scis enim huiusmodi in dilicationes nihil esse aliud, qua Satanae dolos atque versutias, ut fides Catholica de Primatu Sedis Apostolicae, vel aperte vel obscure petatur pro qua fide tot inclyti Martyres in ista ipsa An lia ad sanguinem usque pugnarunt. Certe enim quibuscu-
172쪽
gno isto, eo tendit, ut auctoritas capita Ecclesiae a successore nacti Petri, ad succes ,rem Henrici octaui in Anglia transferatur. Quod enim obtenditur de periculo vita Regis, si summus Pontifex eam in Anglia potestatem habeat, quam in omnibus alis sChristianis Regnis habet, inane prorsus esse, omnes qui sunt
aliqua prudentia praediti, facile vident. Neque enim auditur est umquam ab initio nescentis Ecclesiae,usque ad haec nostra te pora, quod ullus Pontifex Maximus Principem ullum, quamuis aereticum, quamuis ethnicum, quamuis persequutorem, caedi mandauerit,aut caedem forte ab aliquo patratam probauerit. Et cur quaeso unus Rex Angliae timet, quod ex tot Christianis Principibus nullus timet, nullus timuit sedit dixi,vani isti praetextus decipulae sunt, stratagemata Satanae,qualia non pauca in historiis veterum temporum inueniuntur quae facile referre possem, si non epistolam, sed librum integrum scribendum suscepissem. Vnum tantum exempli gratia , ad memoriam tibi reuocabo Scribit sanctus Gregorius,aγian renus in prima oratione in Iulianum Imperatorem, illum, ut simplicibus Christianis imponeret, in imaginibus Imperatoriis, quas Romani ciuili quodam genere honoris, pro more adorabant, imagines Deorum falsorum admiscuisse , nemo posset Imperatoris imaginem adorare, quin simul Deorum simulacris cultum adhiberet hinc nimirum fiebat, ut plurimi deciperentur: sesi qui forte fraudem subodorati Imperatoris imaginem venerari recusarent, i grauissime punirentur,ut qui Caesarem in sua magi ne contempsissent tale aliquid in Iurameto vobis oblato, mihi videre videor, quod ea fraude compositum est , ut nemo possit
proditionem in Regem detestari ciuilemq; subieci ioncm pro-titeri, quin Primatum Sedis Apostolicae perfide abnegare cogatur.sed Christi serui,ac praesertim primari Domini Sacerdotes, ubi periculum fidei subesse possit, tantum abesse debent a susception e illiciti Iura meti, ut ab omni etiam suspicione simulationis praestiti Iuramenti cauere debeant, ne fidelibus populis vllum praeuaricationis exemplum reliquisse videantur. Quod egregie praestitit insignis ille Elea Earus,qui neque porcinas carn comedere, neque simulare comedisse voluit, quamuis mauissi majormenta sibi cerneret imminere ne vi ipse ait in a. lib. Machabaeorum, multi iuuenti per eam simulationem, ad legis Prae
varicationem animarentur. Neque minus soniter Magnus
173쪽
Tamiust exemplo ad res nostras magis accommodato et D. lente Imperatore se gessiit. nast in iis oria scri uit Theodoretii ucu Praefectus Imperatoris haeretici thortaretur Sanctu Basilium vino vellet propter parii dogmatu subtilitate Imperatori resistere respondit vir ille sanctissimus, prudentissimus, Non esse i rendia, ut de diuinis dogmatibus, vel una syllaba corrumpatur, Ied potius pro eoru defensitone,omne genus supplici amplere dis Equidem arbitror non deesse apud vos, qui dogmatum subtilitatem esse dicant, quae in Iuramento Catholicis hommibus Iroposito continetur, sino est e propter rem tam paruam Regis Imperio reluctadum Sed non deerunt etiam viri Sancti ac M uno Basilio similes, qui palam affirmabunt, non esse de diuinis opinatibus vel minimam aliquam syllabam corrumpendam, etiamsi tormenta,&mors ipsa toleranda proponantur. Inter hos unum vel potius horum Principem,atque antesignanum te esse par est. Et quamuis, vel inopinata comprehensio, vel acer bitas persequutionis vel senectutis imbecillitas, vel quid ali id in causa fuerit, ut constantia titubaverit confidumus tanaen de Domini pietate, de diuturna tua virtute fore, qui Sancti Petri, Sancti Marcillini casum aliqua ex parte imitatus id ris eorundem fortitudinem in reparandis vitabus, &vcritateas renda feliciter imiteris. Nam si rem totam diligenter apud te covitare voliteris, videbis Proiacto non esse rem paruam quae obduramentum istud in discrimen adducitur, sed unum ex praecipui fidei nostrae capitibus, ac Religionis Catholicae fundamentis Audi enim quid Apostoliis vcstcr MagnuSGregoratis in epistola a librarii scribat Apostolicae Sed is reuerentia nullius p aesumptione turbetur tunc enim status membrorum n, teger perseuerat, si caput fidei nulla pulsetur iniuria It iq; mcto Gie riotcste, cum de Primatu Sedi Apostolicae vclturi, eo vel minuendo,uc tollendo satagitur,de ipso capite fidei in
D itando, ac de totius corporis, omnium t membrorum statu
dissipando sata itur. Id idem Sictus Leo confirmat serna gde assumptione itia ac Itontificatu, cu ait: S cialis cura Petri aDom no suscipitur, pro fide Petri proprie supplicatur, aqua alior aestatus certior sit iturus si mens rancipis victa no retari
Ex quo idem ipse in Epistola ad Ep scopos Vienncnsis prout
cim affirinare no dubitat. Necesse si e exortem illum minia Nys ste
174쪽
Quisquis huic sedi Principatum existirnat esse denegandum i lius quidem nullo modo potest minuere dignitatem, sed inflatus spiritu superbiae suae, semetipsum in inferna demergit. At a. haec quidem,&alia eiusdem generis multa tibi ivitissima esse
certo scio, qui praeter caeteros libros , visibilem Monarchiam Sa-ideri tui scriptoris diligentissimi sede Ecclesia Anglicana optime meriti saepe legisti quique ignorare non potes sanctissimos viros, eosdemq; doctissimos Ioannem Roffensem, S Thomam adorum, pro hoc uno grauissimo dogmate duces ad Martyrium plurimis alias, cum ingenti Anglicae nationis gloria nostra memoria fuisse. sed in memoriam tibi reuocare volui,ut colligas te. e magnitudinem rei cosiderans, non tuo iudicio nimium fida s.
meque plus sapias, quam oportet sanere., si forte lapsus tuuscion ex inconsideratione, sed ex infirmitate humana rex metu carceris, suppliciorum,ofectus est non anteponas libertate temporalem libertati gloriae filiorum Dei neque ob momentaceam, taleuem tribulationem fugiendam, amittere velis tete eum gloria pondus, quod ipsa tribulatio operatur in te. Bonueertamen diu certasti,cursum ferme consummasti,fidem tot an-ciis seruasti noli igitur tantorum laborum praemia tam facile perdere. noli Corona iustitiae, nae tibi iamdudum paratur, te apse priuare noli tot fratrum& filiorum tuorum vultus confutim dere. In te sunt hoc tempore coiecti oculi totius Ecclesiae
quin etiam spectaculum factus es mundo, angelis, de
hominibus. noli in extremo actu ita te gerere, ut
is tuis luctum, laudium hostibus relin. quas sed contra potius,quod omniano speramus i pro quo ad Deum nostrum assidue pre ces fundimusti vexi tum fidei gloriose eriga S,&quam
contristaveras , laetam facias Eccles ama
eciam solum ver,iam merearis a Domino; sed coronam Vale, viriliter age,& cofortetur cor tuum . Romae die a 8.
175쪽
Responsio ad ea quae ob ijciuntur contra Epistolam Cardinalis Bellarmini.
Nunc ad ea veniamns, quae Auctori pologiae aduersus Cardinalena
Bellarminum scribere placuit . quamuis Auctor eundem Bella minum magnis laudibus efferat, magnis conuicijs oneret, ut impleat illud sancti lacobi, Ex ipso ore benedictio, maledictio procedit ipse
tamen,nec laudes in se agnoscit,neque conuicis multum mouetur. Ideo iis praetermissis, illa solum persequemur, quae veritati dogmatum Catholicorum,&sinceritati fidei praeiudicare possunt. Igitur pag. T. 8 dc scribit, Bellarminum aberrasse a statu causae, cum formulam Iuramenti fidelitatis refiatare vellet: tamen totum esse in rem tando Iuram to de Primatu Regis in spiritualibus. Atque,ut sciamus quid intersit imter haec duo Iuramenta,adscribit hoc loco formulam Iuramenti de Prima tu nam formula Iuramenti fidelitatis in ipso Breui Pontificis suprascripto continetur. Ad hoc respondenius, Bellarminum non aberrasse astatu cauta, sed haereticorum fraudes detexisse. Vidit enim Iuramentum secundum proponi,quasi simplicis fidelitatis, ciuilisque obedientia Iuramentum es et quo nomine in hic ipsa Apologias equentissime appellatur. na in hoc ipso loco in quo nunc versamur,videlicet pag. O. sic ait: Nouissimum hoc Iuramentum ciuilim tantummodo chea Ientiam attingit subditorum erga Trincipem, in causis mere temporalibus. At
id falsum es solum q. ad tegendas insidias dici, Iuramenti formula perta clamat Coguntur enim Catholici iurare, non solum quid subditi debeant praestare erga Regem ted etiam quid postat, vel non possit sumismus Ecclesiae Pontifex. Haec igitur causa est, cur Bellat minus in Episto. I sua dixerit,hoc Iuramento,quantumuis temperato, modificato, dem Catholicam de Primatu Sedis Apostolica peti sed de hac re initio responsionis satis multa dicta sunt.
Pergit deinde Auctor pag. si . exponit quatuordecim propositivia , .s, .
tiones,quas dicit necesse es e,ut illi concedant,qui Iuramentum propositi. -i i. r. hium praestare recusant. Sed ex his ipsis propositionibus apertissime de , Q i monstratur, eo Iuramento, non ciuilem tantum Obedientiam in rebus tom, an mere temporalibus attingi, vi paulo ante Auctor Apologiae dixit sedit uisuis. tingi potestatem, hauctoritatem sacrosanctam Vicata Christi. Nam ex quatuordecim propositionibus plurimae sunt de potestate Papae Falsum autem est, eos,qui Iuramentum reculant, non posse non concedere has qua uordecim propositiones, quae contrariti sunt omnibus partibus Iuramenti. Nam ex communi sententia Bonum ex integra causia cor stituitur, malum autem ex singulis defectibus. Quare, ut iuramentumis
prohibeatur, vel recusetur,no est necessarium, ut onmea: singulae par.
176쪽
m eius sint malae satis autem est si vel una sit mala Contra antem,
Iuramentum susicipiatur oportet, ut nullo vitio maculetur, de in onionibus, singulis artibus iustum , uicitum reperiatur. Cluit gularsummus Ponti&x Iuramentum hoc damnare possunt, ac debet .atholici hoc idem iuramentum merito recusare; etiam si al: qua eius sententia vera siri aut iusta neque tenentur omnes quatuordecim propositiones ut veras, aut iustas admittere.
Sed mirum est, qua fronte Auctor Apologiae subiungat Habere funi partes haec naturalia membra huius Iuram, corporis , quibus omnibus negativis filii matiuae partes cppositae , neque Pontificix Trimatum in causis spiritualibus vllatenus attingunt, neque umquam ccnclusae, aut definitae sunt in ullo Concilio generali penitus examcto, ad Pontificis auctoritatem pertinere di ipsi denique eorum Doctores Scholastici inexplicabitit quo a litigio de iis inuicem Ut Uencia
hunc diem. Nam ut paulo ante monui,S ipsae propositiones clamant ex quatuordecim,undecim sunt quaestimatum Pontificis in causis spi-γ.3. . , ritualibus attingunt causa enim utique spiritualis est, An Princeps hae- b. est . . . reticus a Pontifice excommunicari, Ari populi Catholici propter munitis . . periculum haeresis ab Obedicti Principis haeretici absolui pollini. e. oen, oesimo que da hac re vllae sunt inter Doctores Scholasticos controuersiae: aliope populo, a qui proferat aduersarius vel unum Catholicum Auctorem, qui scribat. -- obediet,... non licereiunam Pontifici Regem, vel Principem haereticum ex communicare populum Catholicum ab eius obedientia liberare. Porro in Concilijs generalibus, non uno, sed multis conclusum, ac definitum est summum Pontificem esse vicarium Christi, caput Ecclesiae, Rect rem Pastorem omnium Christianorum ex quibus manifeste sequitur, ut omnes Christianos, etiam si Reges, vel Principes sint, errantes, dirigere&corrigere possit. Vide Concilium Lateranen se mi, Innocentio III. cap. s. Lugdunense sub Gregorio X. unde extat caput,Vnde periis culum .de elect,in Lugdunense sub Innocention III unde extat cap. rDe homicidio in f Viennense sub Clemente V. unde extat Clementina prima desium ma Trinit.&fide Cath. Constanti ense ses 8. Vs. Lateranense sub Leone X. sessi II. In Concilio autem Lateranensi sub Innocentio III quod fuit omnium maximum celeberrimum , praeter locum citatum, habetur capite tertio, Dominos temporales monendos e se, ut ditiones suas purgent, puniendo haereticos ab Ecclesia damnatos . quod si facere neglexerint, excommuni centur; si ex communicati adhuc parere recusent, significetur idium in Pontifici, qui sub duos eorum ab obedientia liberabit,&terras eorum alijs inuadendas conis cedet Sed aduersarius notat ad marginem, videndum est Platri iam in vita Innocentis III. quod attinet ad hoc Lateranens Curcilium- . Siquidem Platina indicare videtur,nihil certi in hoc Concilio post longa disputationes concludi potuisse Caeterum Platina requituri ilum de
177쪽
recuperanda Terra promissionis quam Saraceni occupauerant. De hoo enim articulo cum multa inter Patres xoratores Regum disputatae suis lent nihil certi deii uri potuit. Sed quoniam aduersarius ad Platina nos remisit,non erit ab re annotare, Platinam es qui loco ab aduersario allegato reserta canem Regem Angloria ipsam Angliam, Hyberniam summo Pontifici subiecisse ac tributariam esse voluisse. Et a Pontifice innocentio viro sancti Othonem Imperatorem excommunicatum, at q. Imperio iustissime priuatum fuis e Pergat igitur aduersarius, similes uictores ad nos conuincendos frequenter adducat. Pergit Auctor pag. ssos s6.ms . ac docet, iuramentum a Regela re lecti. eu C;
cobo propc situm, nihil noui continere, sed ante mille annos misi em Cobiles pro Imracili j v su receptu approbatum Recitat. n. haec verba Concili Toleta mento Retis ni quarti,can. . Audi sententia in nostram . Qui cum . ex vobis, vel o Atius Hispaniae populis qualibet coniuratione vel studio, Sacrament Uno
fidei suae,quod pro coseruatione Patriae, vel Regiae salutis pcillicitus est,
temerauerit, aut Regem nec attrectauerit, aut potestate Regni exuerit, aut praesumptione Tyrannica Regni fastigiu, sturpaverat anathema fit in conspectu Dei Patris in Sanctorum Angelorum, ' ab Ecclesia
Catholica,quam periurio prophanauerit, eniciatur extraneus, ab omni coem Christianoru alienus, cum omnibus impletatis suae soci j s. ultc portet,vi una poena teneat obnoxios, quos similis error inuenerit inplicatos In eam de sententiam allegat Conciliu Toletanum, quunt uisextum decimum; ac deni addit Concilium Aquis granens can. ia cuius haec sunt verba: Si quisquam Episcoporum aut quilibet sequentas ordinis Ecclesiastici qualibet suasione, Domino, Orthodcxo Ludovico Imperatore defecerit, aut etiam Sacra metum fidelitatis illi promissum violauerit, ut eius contrariis malevola intentione se copulauerit Vradum proprium Canonica atque inodali sententia amittat. Ad haec loca nos respondemus In his Concilijs approbari Iuramentus de luatis erga Principes Catholicos horthodoxos, quod iustis imum esse nemo negare potest . Nos autem reprehedimus iuramentum quod a Catholicis &orthodoxis extorquere conatur Rex ab Ecclesia ali nuc qui a vera, antiqua Religione , ad nouas haereses subditos pertrahere satagit. Deinde,in duobus Concilijs allegatis, non agitur de no. uo illicito Iuramento suscipiendo, sed de Iuramento iusto legit Concilia uisu tam Graia violando: nos autem iuramentum noUum Willicitum detesta quuntur de lomur. Praeterea in Iuramentis, quae in Conciliis veteribus approbantur, ram me, qua-
non praescribitur vi summo Pontifici Regem propter haeresim ex com 'alva municanti, non bediatur: neque aliquid aliud additur, quod potestate ' Christi Vicari ullo modo atting.it Proinde nulla causa est,cui Iuramenta illa cum sanctis illis Patribus non veneremur. at iuramentum de quo coimus maxima ex parte consumitur in abneganda Pontificia potestate eaque de causa inicitum d iniustum m nullo modo a Catho.ticis viris suscipi posse decernimus . Denique , si Princeps aliquis Cainoli-
178쪽
Catholicus proditionem, aut rebellionem sorte timeat, ' ab Episcopo rum Concilio,vel ab ipso summo Pontifice petat,ut sub excCmmunica tionis poena ipso facto incurrenda,praecipiat, ut nemo Iuramen tu Principi praestitum violare,aut aduersus eumdem Principem conlurare,aut hostes vel rebelles ipsius iuuare praesumat; petitionem iustissimam, Omnino admittendam esse dicemus . Addo etiam, si Rex ipse Iacobus intra hos limites Iuramentum a se propositum conclusisset, ut nulla exis communicationis Pontificiae mentionem faceret, neq potestatem eiu cdem Pontificis vllo modo attingeret; sed solum contra proditores sicarios,aut Regni sui in uasores Iuramenti verba dirigeret: eiusmodi luramentum Sedes Apostolica non improbasset,neq. prohibuisset. Quare perspicuum est a summo Pontifice non interdici, aut reprehendi Iuramenta fidelitatis qualia in veteribus Cocliij laudata cognoscimus; sed nouas Iuramenti formulas,quae sic fidelitatem requirant,ut perfidiae notam adiunctam habeant. Pag.s occasione accepta ex necessitudine,quam cum Archipresbytero sibi intercessisse initio Epistolae Bellar minus narrat; digreduur Auc lues,ta iis Apologiae ad calumnias,at . inter alias, illam profert in medium , cis det illa, d quod Bellar minus conscius vel auctoria it proditionum aduersus Regi-
proditionis de Dan iurabetham id autem probat, quia Campi anus, Marius in coli oratius . loquio in Turri Londinensi habito, Rc bellum Bellai minum pro uno ex praecipuis suis vel Auctor bus, vel oraculis celcbi a re non dubitauerint . Respondeo, quod res est. si Campi anus Marius, Bellai minu pro uno ex suis vel auctoribus,vel oraculi praecipuis celebrare DCn dubitabant. id accipiendum esse de lectionibus eius Theologicis his praesert limquae ad controuersias haereticorum pertirent, in quas mi te duo illi boni viri inciderant nam,quo tempore Camplanus, S Hartus in carcere coniecti fuerunt Bellai minus anno sex LCuani j , alios item sex Romae publice docuerat, eisq. lectiones a scholasticis descriptae circumferebantur. Neq. vero Bellaiminum puderet. aut poeniteret, si Campiani illi familiaritas contigisset Scit enim Cair plantam cCntra haereticam
impietatem solum conspirasse druinae gloriar amplificandae, ciuium suorum salutis procurandae causa in Angliam esse prCfcctu S mortem eius pro Religione pie susceptam , pretiosam in conspectu Dc mini es non dubitat. Sed bene habet, quod collatio inter Hartum, S Icanni Reginaldum habita typis postea excusa fuit, in ea nihil habetur, nisi quod Hartus inter disputandum de controuersis fidei, Bellai minit chiones Lo uani Roma l. habitas allegabat. Pag. 61 post varias nugas atq calumnias, quas auctori polo'iae escat liti cois futire placuit,splendidum naendacium diungit, dicens: Repino iro tuni
tot mulcta pecunia Vae in recusantes adire templa haerentiorum E quor.ium tot carcere recusantium plenia quorsum tot Sacerdotes in exilium
179쪽
a' introrsum ipse Blahuellus tam longo carcere maceratur, cum duramentum susceperit,& coniurationis reus numquam sit habitus; neq.
aliud ei obi j ci pollit, nisi quod Sacerdotis Catholici functiones in Anglia exercuetiti cur iam non pauci suspendio su cati, de in partes dissecti sunt, nisi quia conscientiae causa Iuramentum suscipere noluerunta cur denique ut multa praeteream Henricus Garnet tus, vir doctrina omnis genetis, uuae sanctitate incomparabilis, ultimo supplicio affectu aest nisi quia reuelare noluit, quod salua conscientia reuelare non poterati sed plura de hoc sanctissimo Viro paulo infra dicemus. Admirabilis profecto impudentia est,ea mendacia literis mandare, quae ab ipso vulgo palam cum irrisione rem tantur.
Pagit carpit Auctor Apologiae quod in Epistola pellarmini dicitur, Neque Iuramentum illud ideo licitum esse potuit quod aliquo modo
temperatum, modificatum oti rebatur: ingit temperationem, modificationem in eo positam esse quod Iuramentum equis Oderatis verbis optime rei consentientibus. descriptum sit atq. ex hac expositione digreditur ad calumnias; sed Bellar minus iuramentum hoc secundum,temperatum, moderatum esse dixit, facta comparatione ad
primum . Siquidem Iuramentum primum, quod in hac pologia resertur pag satis rigide Primatum Regium in spiritualibus asserit,& non minus rigide Primatum Apostolicum abnegam; sed hoc secundum, temperatum hodificatum aptissime ad decipiendum dici potest,quia noaperte Primatum Regium in spiritualibus introducit, aut Primatu Apostolicum reijcu; sed subir textu e colore fidelitatis ad sinem eumdem tendit,ut Primatus Apostolicus negetur, MPrimatus Regius in spiritualibus constituatur. Atq. hoc est,quod Satanae fraudibus irata gemati Bellarminus attribuit quod ideo apertissa me explicare volui, quia Auctor Apologiae pag. 63 se diuinare non posse dicit, cur Satanae versitati asin eo Iuramento esse censuerit Bellar minus Quod autem addit pag. 6 . Non coelum a terra longius distare,quam professio obedientia ciuilis erga ciuilem Regem distat ab ijs omnibus,quae fidei Catholicae, aut Prismatui sancti Petri, quoquo modo sunt finitima; iam supra saepius rem tatum est, neque libet eadem tam saepe repetere .
Iam vero pag. 6s valde moleste tulit pologiae Auctor vel ba illa pellarmini: Certe enim quibuscunq. verbis Iuramentum ab aduersariis fidei concipiatur in Regno isto,eo tendit ut auctoritas capitis Ecclesiae,a succes ore sancti Petri ad successiorem Henrici octaui in Anglia transferatur. ac primo ad inuidiam Pontifici Romano conflandam, dicit Regem suum non praesumpsisse unquam nouum articulum fidei condere, aut de aliquo articulo fidei se iudice constitueres; sed omnibus articulia fidei se submisisse, non minori humilitate, Ic modestia quam quemula ex plebe totius Regni deinde addit, Multo facilius post e Rege sua pro .hare se maioribus suis tam quoad personam quam quoad virtutes se
cessisse;quam probare possit Papa se sancto Petro succedere, siue quoad
180쪽
aurata, suo personam,sive quoad doctrinam, god ad primum attinet,nos quoqueFde arriculos negamus a summis Pontificibus nouos articulos fidei condi posse, si per - - ,- - ρs articulos si dei intelligantur immediata reuelationes Dei bac enim E Gesia fundata dicitur supra fundamenta Apostolorum M Prophetaria Ephes a. quoniam illis immediate reuelata sunt mysteria nostrae ncei, illi verbum Dei literis mandauerunt, voce etiam viva praedicauerunt, ut ab ipso Domino immediate acceperunt. Si tamen per articulo si dei significentur quaecunque dogmata, quae fide Catholica credi debent, siue sint conclusiones ex vetto Dei, atque ex primis articulis fide deductae, siue explicationes primariorum articulo tum tum vero non cluis hi tam usi summis Pontificibus, coadiuuantibus Conciliis EpiscCporu, multos articulos fidei conditos litisse, quales articuli sunt desin illones generalium Concilicru, Nicaeni, Constantinopolitani,Ephesini, Maliorum. Sic etiam nos quoq negamus Pontificem Romanum, iudicem se articulorum fidei umquam constituisse, in eum sensum, quem haeretici nobis obi jciunt,quasi Pontifex Romanus iudicare praesumat, an articulus fidei accipiendus sit an non . Et scimus omnes Romanos Pontifices non minori humilitate, modestia, iudiciu suum subi jcere solitos omnibus articulis fidei, at q. v numquemq. ex plebe Sed si iudicare de articulis fidei, sit,quando dubiti est, an aliqua sententia ad fide pertineat, veInon pertineat, discernere aqua parte sit veritas tum omnino creem iusium nati Pontificem de articulis fidei iudicares tollatur equi uocatio, de Omnis calumnia,inuidiaq. cessabit Qui lautem attinet adluccesssione, Romanum Pontificem S. Petro in Apostolica dignitate, potestate succedere fide Catholica credimus, ubi nullus omnino haesitandi relinquitur locus Iacobum autem primu Henrico octauo succedere in Anglicani Regni possessione, non albitror vllum esse tam impudentem, qui dicat fide Catholica esse tenendum, ut qui id negauerit, hereticus linsutem, o disti eri debeat. Qii ossi ita est multo certius probatur S. Petro Papam Ro- fcum in f de manum succedere quam Henrico Octauo Iacobum primum Gai, in-s Petra tartior qua aduersarrus, sese successione Romam Pontificis in cathedra B Te- Achsi/q' tribulius hastare potest cur Bellarminus ipse lib. r. V Idm Ponrifice et coetib M. c. dicit id pi credi, et certitudine morali tatu cocludi
Respondeo, hanc meram esse casum niam,&falsitatem . nam lib. a. c. I 2.
Probat Bellar minus, si de Catholica esse tene neu Rc marum Pontifici sancto Petro in supremo totius Ecclesia Primatu succedere; neque tria toto illo cap. legitur illud pie credi, vel morali certitudine concludi mii autem quarto capri, non agitur de successet orae, sed de firmitate in fide;&ass ratur pie credi, Pontificem etiam, ut personam particularem haereticum es e non posse, cum in superioribus eius libri capitibus demostratum es et iudicium summi Pontificis ex Cathedra docentis Ecclesiam, nullo modo falsitati aut errori obnoxium esse posse itaq. Auctor
Apologiae malis de nobiscum agitivi lectoribus per fas, nefas impo- Transit