AntiLucretius, sive De Deo et natura, libri novem. Eminentissimi s.r.e. cardinalis Melchioris de Polignac opus posthumum; illustrissimi abbatis Caroli d'Orleans de Rothelin cura & studio editioni mandatum. Tomus primus secundus

발행: 1749년

분량: 223페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

1쪽

Di siligod by Corale

2쪽

oa DEO ET NATURA,

LIBRI NOVEM. Eminentissimi S. R. E. Cardinalis MELCHIOR Is DE Ρo LIGNA COPUS POST HUMUM;

Illustrissimi Abbatis CAROLr D'ΟRLEANs DE ROTHELINeura sudio editioni mandatum. EDITIO PRIMA UENETA.

T OMUS SECUNDUS.

SUPERIORUM PERMISSU.

4쪽

LIBRI QUINTI.

COLLECTis breviter iis , quae superioribus Libris essecta sunt , laudat Lucretii poesim , vecordiam vit&perat e tum ad mentem humanam de qua hoc in Libro arm . m es , progreditur: a v. I. ad Esse aliquas mentes ostendit , O mente sola petendam esse causam motus: a v. 89. ad U. 239. Mentem non esse corpoream probat ex nattira Matcria ς ex eo quod ex variis Materiae modis , quales sunt post ra, moles , flura, motusque partium , exiscre mcns usq&ΠΤDam possit ; sed variae tantum rerum ccrporearum Drmae I VL ,d patefacit exemplo lenis, cuius omnia phaenbmena ea plicaι ra U. 239. ad v. ω9. Aliis argumentis evincit mentem nihil habere cum materia comune ς ρο causam extiti 1 e materia priorOm , q&aestine illumve moltim materiae daret: a v. EOS. in V. 713. Obiicienti Epicuro mentem asci contacione corporis , ae proinde corpoream esse ρο mortalem , res Oudet cum corpore eonjunctam qujdcm , at non eamdem es e . Quod ili irat exemplo citharae ac citharaedio a v. 7I3. ad v. b I 2. Disincto triplici ρenere cogitationis, ex eo quod mens uus tempore oe plura sentit, oe varios senos inter se rem'cra: , concludit unam ac simplicem esse ac proinde immortui. m . Foedere corporis o mentis feri, ut a corpore ad mentem varii asseditus, habitusque transeant: a v. 8I2. ad U. IOI I. Objicienti Lockio ignorari materiae naturam , ac proinde nesciri utrum cogitatio in materiam cadere ncn possιι , ref-

5쪽

pondet , non perspecta funditus materia natura , sciri posse dotem aliquam non comenire materiae s cogitationem autem ac voluntatem ab extenso prorsus alienam intelligi ea v. IOII. ad V. II 6

Ex hominis libertate osendit oe mentem esse ρο a corpore prorsus diversam: a V. II 64. ad U. I 262. Motus in corpore voluntarios humanae mentis quidem Iussu fieri ; ae ct eosdem naturales motus divina mentis arte procreari e a v. I 262. ad finem.

6쪽

ANTΙ- LUCRETIUS,

DE DEO ET NATURA,

LIBRI NOVEM,

LIBER QUINTUS.

De Menuis QUUM te, Quinti, rectique unius amantem fg . Arbitror; haud illis similem, quos dulcia postqtiam Sopitos gratis implerunt somnia visis, Poenitet aspexisse diem : cum lumine primo Matutina polum spargens Aurora micantem, Excitat invitos, & suaves dilsipat umbras: Quippe m:igis placet error; & ingemuisse reperta Luce solent, perquam rcdeunt fallidi a Veri; Et blande mendax frustra revocatur imago. Si tamen inciisso rationum robore pulsum Errorem extortumque tibi periisse doleres, Mirarer, quantum posset malesuada Voluptas. Nam quaecunque suae posuit fundamina Scctae Cens inimica Deo, certe victricibus armis Convulsisse mihi videor. Magnum illud Inane, Atque immortales Atomos, Motumque perennem Stravi, & Natura solum auxiliante peremi.

II PERD1TA sunt igitur, sunt fracta Cupidinis arma; Pungere nec poterunt, nisi quos impervia luci Falcia multiplex oculis obducta , volentes 2. occaecat , rectaque via discedere cogit. Nunc Epicureos habitare Lucretius hortos,

7쪽

At nulla comitum pergat stipante caterva. Hic agitare velit Cytheream in glorius artem:

as Hie myrtum floresq ue legat ; quos tinxit Adonis Sanguine, dilectus Veneri piae r : aut Heliconem, Et colles Baccho partim, phoeboque sacratos Incolat. Hic placidi latebris in mollibus antri

Silenum recubantem, & amico nectare venas Io Inflatum stupeat titubanti Voce canentem:

a vice sortianae sparsis per Inane quietum Seminibus, Mundi subito concreverit orbis: Dignaque lascivo tandem doctrina magistro, Desinat in Satyrum trisus Dryadumque procaces. 33 Deinde vocet demens, quos tentat perdere, Divos, Immemor ipse sui; Martis describat amorem;

Et iuvenum caecos ignes ac vulnera dicat; Et vacuae, pulsis terroribus, otia vitae; Fecundosque greges & amoeni gaudia ruris :ω Hinc stultas nominum curas, bellique furores, Ut varie nostros tangant corpuscula sensus; Tollat inaequales venti ut vis incita fluctiis; Et gremio Terrae missi in sublime vapores Fulgura dent nigrante polo fulmenque tremendum: 43 Qua ratione, seras inter nemorumque recessiis, Fluxerit innocuum priscis mortalibus aevum: AEdificare casas, & aratro findere terram, Quae causa impulerit miseros ; qui morbus Athenis Grassando, magnam viduarit civibus urbem. 3O Haec & plura canens, avide bibat ore diserto Pegaseos latices; & nomen grande Poetae, Non Sapientis amct. Lauro insigit ire Poetam uis dunttet λ Primus viridantes ipse corona Imponam capiti, & meritas pro carmine laudes

33 Ante alios dicam : dum scilicet ille docendo

Abstineat; nec mortistro, ceu perfida Siren, Cestiat ignaras cantu male perdere gentes. ERRARE humanum est. Ereptus navita leto,

ut freta, qui scopulos, debacchantesque Procellas do Oceano, & Syrtes atque Acroceraunia vicit,

8쪽

Et nave incolumi totum auiti X Oris Ipso in conspectu patria , a que in P re T Obruitur, puppimque merce et 2 Q;. iri' r

Haud aliter qui Nai iram te prii Omia r 'nam Indagant animo, durisque libo ivr: .: dcnt 63 Totius arcanoq Mundi tentare r cci: in Nil mirum, si quando yia tantis cr abri lcnt Aut Uerum, toties feliciter ante rencri Lira

Postremo studii quadam satiate res in Nant. Sed qui non stupeas, hominc ira explanare Prote sum 7OOmnia quae latitant, Veiiqtie rccluti Cre sontes, Ne genus humanum sub Relligione severa Incassum ircpidet, seque in mala vincula trudat, Tam sibi discordem atquc adversum, ut Relligionem Queis frustra tentat convellere, protegat armis , 73Telaque nulla gcrat, quibus haud feriatur & ipse: Tela Gigantum ausus iterum conata superbos. Humani generis non vindex, ait Epieuri Atque Uoluptatis tubicen, primaria motus

Principia in fictis A tomis promisit habenda . DQuid tanto vanus tulerit promistar hiatu, Jam sumus experti. Rursum, & Spinosa quid esset Dicturus , qui vim motricem in viribus ipsis Materiae positam simili iactaverat ausit Investigatum est : tentatbis & ille vicissim 8s Succubuit. Motus igitur primordia duci Cum nequeant e Materia, qtiae se ipsa movere Nequaquam potis est, alio de fonte petamus. SUNT aliquae Mentes. Nostr im sibi quemque prosectb Id conscire liquet quod cogitat : unde negamus 2

Falsa; amrmamus nobis quae vera videntur.

Atque ubi per sensus quaedam intronailsa suerunt, Haec ratione animi capere, & versare solemus: Mox conferre simul : Si quid discriminis inter Illa sit, aut habeant si quid commune, notamus: ys Tandem observatis compluribus, intima quaedam Prototypa, & rerum formas in mente manentes Confietimus nobis ; quo deinceps cuncta reserri,

9쪽

Iudiciis ut sint librata fidelibus, est mos.

Ioo Hic ego non agitem, num sint innata sciendi Principia haec, an Mentis opus: namque id satis unum est , Nostris illa subire animis, utcunque creentur. Verum sepe animus variis rationibus anceps Distrahitur, quaerens & fluctuat, ambigit, haerct ;ao 3 Quod partim ignoret, partim cognoscat: & ultra Progrediens e iam notis incognita tentat Eruere, addendo priscis nova semper, & unum

Colligit ex alio; meditans quid rite sequatur, Quid minus; atque ideis poni quis debeat ordo;

Iio Et collatarum quae sit concordia rerum. Sic tandem adnitens intelligit, atque reflexus

In se ipsum, proprios considerat ipse labores: Si rem aliquam nescit, se se nescire, vel hoc scit: Et se , cum dubitat, sentit dubitare; negare, ais Cum negat; & Verum attingens, se attingere novit.

HINC elementorum mixturis corpora creta

Intuitus, rerum causas ab origine prima Deducit : Terraeque plagas, coe lique meatus Metiri, certisque valet describere signis. Iro Inde tenebrosum sectatur in aethere conum, Corpore quem spista Tellus a lumine Solis Desensat, Coelique trahit per aperta sequacem: Praedicens, qua parte Poli, qua noctis in hora, Et quoties, post mille annos, post tacula mille, Iaue obscurandus ea sit Lunae vultus ab umbra: uos etiam Terrae Pelagique obnubere tractus Debeat abscondens fraternum Cynthia lumen, . Convexoque diem interceptam frangere tergo; Et quota celati percurrere segmina disci. IIo Tum quibus inter se gyris, quae Sidera magno Sunt addicta Iovi & coelo comitantur euntem, Saepius occurrant adversa, sibique vicissim. Praeripiant commune iubar, tenebrasque refundant; Prospicit haec etiam valli explorator Olvmpi; 333 Ac monet ante diu, quam sint, certis limus augur: Atque Sibyllinis audet conscribere saliis. Nec

10쪽

LIBER Q U INTUS. I

Nec statione sua motus, prudenter & alte . Duntaxat meditans ipso sub fornice tecti, Computat hinc vere, quantum plaga distat Eoa AEquore ab occiduo; quam regnis distit a regna, Littora littoribus; quam seiunctae urbibus urbes. Cumque polos inter, qua fulgens orbita Solis Dividit in geminas Coeli discrimina partes, Praefixi desint apices, immotaque puncta, Quorum a conspectu distantia ccrta locorum, Phoebeo quae sunt sub tramite, possit haberi;

Hoc studio supplet, sibi quod Natura negavit.

INDE truci Pelago fragilem committere cymbam Non dubitat; ferturque vadis, N. circuit orbem: Nec timet ignotae noefurna pericula TLrrae, Nec decertantes validis Aquilonibus Austros. At magnete regens vestigia caeaea per undas,

Nunc adit imberbes populos & foeta metallis Regna procul ; inunc divitias Orientis & Austri, Tellurisque novos alio sub sidere tractus, Oceanique sinus & promontoria quaerit; Longo fune solum experiens sub nuctibus altis. Nunc & Hyperboreas glacies, nullique repertum Tentat iter, ligno & velis confisiis, & arti .

CONDISCIT multas etiam, aut excogitat artes:

Semina mixtorum solvit ; sal, sulphur, arenam, Atque intestinos haurit, purgatque liquores; Segregat, aut iterum iungit ; nova mixta recudens, Naturae mentitur opus, quin corrigere audet. Necnon & vitrea radios in lente refractos, Aut chalybe in curvo glomerans, convergere cogit In punctum, aetherii furatus sideris ignes: Et rapidum iubet in terras descendere Solem, Subreptisque crcat miranda incendia flammis. Felix invento : licet aemulus ire Prometheo Audeat, Hyrcanis quem Iupiter invidus olim Ruyibus affixit, fas est si crcdere Graiis, Vulturis ais tui rostro sine fine vorandum. Saeper

SEARCH

MENU NAVIGATION