Joannis Devoti dei et apostolicae sedis gratia ... Jus canonicum universum publicum et privatum

발행: 1837년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

IUR. CANUN. UNIVERS..ertum est . M tanistas ad Summum Ponti fieem eonfugi sae . ab eoque decepto fraudibus haereticorum obtinuisse pacificas lite rex, qui has priores sententia. eo tra eox latae tu firmabantur . sed postea . patefacto dolo. ea , lem lilrrat Emedio sa isse sublata A. Rem omnem narrat TertullianuΑ redo. Praa eam ense. l. Fag. 50 l. MD. Venet. 1744. . qui posteaquam in eadem Moviani liaeresim inciderat, asperius iuvehitur in Praxeam , qui euneta detexerat. ,

S. XI. Tertio saeeulo S. Cyprianus suam de lapsis sententiam Proponit Clero Romano , a quo ea laudatur, et approbatur si) , eidem per lituras scelus nunciat Privati Lain hesitani sa , ac Felicissimi , cujus acta Romam transmiserat 3j; scribe iis ad Cornelium P. suam excusat morositatem , quod cum serius certiorem secerit de iis, quae ad Fortunatum pertinent 4ὶ .ej. isque exquirit sententiam in causa libellaticorum s 5 ; rogat Stephaniam P. , ut mittat in Gallias literas . per quas grad moto Marciano Arelatensi , qui Novatiano studebat , alius. ita ejus locum sui, stit natur Episcopias 6). ln controversia de Baptismo haereticorum quamquam C prianus minus accurate paruerit legibus reverentiae , et obsequii in Capiat Ecclesiae, tamen synodicis literis, quae ab se, et collegis suis decreta sue rant , Stephano P. significavit . Adversatus est huic sententiae Stephanus , et ita adversatus, ut contra Afrorum sententiam veterem traditionem retineri vellet. Ex quo metui se ata est suprema Romani Pontificis auctoritas infirmandi leges latas in aliis provinciis, synodisque provinciali hus. Conrueritur de hoc Stephans mandato ipse Cyprianus s8 , qui

Orte, antequam moreretur, suum .gri civit errorem; et buue

certe Catholica Eeclesia improbavit, probavitque Stephani judicium f. .

s. XII. Eodem tertio saeculo extant lIterae Dionysii Alexandricii ad Stephanum Pontificem de Baptismo haereticorum Diuiligod by Coosl

32쪽

MB. II. TlΤ. n. a 7 i)- itemque literae Esseoporum Africae, qui stephano .ignificant qri id quid ipsi iti Concilio gesserant sa) ; praetereae insilem Dionysii liteiae ad Sixtulia it., qui ab eo si certior

de haeresi Sahellianorum, qua 1 ea aetate increbrescebat 3 .saeeulo iv. Arelatensis Concilii Patres ea, quae decreverant, Silvestro Pontifici significarunt, ut ab eo confirmarentur, toti quae

manus Ponti x lneras ad omnes dirigui, at i4 . Ad i uia idem Pi,n illi eum Ale an dur Epiάcopus Alexandrinus literas dedit, qui

tius nuntiavit, ,e quosdam ab Ecclesia Preshyteros, et Dia conos ejecisse , quoniam Arii haeresim sequubantiar 5). Synodua Sardicensis certum, firmumque habuit, ad Romanum Ponti seem tamquam ad Cutit Ecclesiae solicitudinem spe clare omnium Ecclesiarum, ideoque scripsit ad dialium P. ,

ad Gρtit, hoc est ad Petri Sedem, de singulis quibusque pro--nciis essu reserendum 6 .

S. XIII. Temporum injuria multa quidem perierunt , sed

auo adhue extant Pontificiae auctoritatis in causis majoribus insignia monumenta. Primum est epistola Marcelli Episeopi Ancyrani, qui se per eam purgat dulio Pontifici. ac suam

puram arroris profitetur fidem , atque antea Romam venisisse , ibique hono uno, tribusquo mensibus commoratum suisse declarat, ut praesens a Summo Pontifice judicaretur, omisnem lius ah sa Arianae haeresis suspicionem removeret si . Alterum est Arianorum Valenti , et Ursacii epistola, qua suas ad Mursus Athanasium criminationes revocant, ejusdem lucthouitatem commendant, qui ρro inrita sibi hansvolentia emram suo υsaiam dare inguatus uerit sa). Tum apertius adhuc in causis Episcoporum Pontificis auctoritatem deelarant, seque non ad suros profitentur citra ejusdem conscientiam, Diqitiam by Cooste

33쪽

si aliquarido αδ orientalicius meso ianimo Garim ad causam Mocati. Ipse dei iam Iulius in celebri ad Ensebianos epistola

Pontificiae auctoritatis contemptum exprobrat, ac proVocat adiantiquam consuetudinem tum generativa in rausis gravioribus, tum speciatim tu causa Episcoporum: an ignoratis , tu quit, hanc esse consuetiadinem, ut primum noδis scribatur, et hinc

quod jusltim est decernatur Z 3 Ex. his quarti saeculi moti umentis insigne adhuc est tum S. Hieronymi 4 , in in Siri

1) VI decidus Cous tantius Rom. Pontis vias. 2. in Iul. P. col. 390. 27 Crinstantius loc. sit. m. 5. eol. 403. 3ὶ Idem l . eis. in AI op. a. ees. 386. Illud ualde leue eat . a antipatorium , quod aiunt scriptores Sedi Apostolicae in nri , singula romi, in inde , b initio fuisse B mani Ponliscis auctoritatem in Eoelos iam

Alexandritiam et eaque de causa Iulium de Athanasio tantum conqueri , quod is eoiitra consuetudini in seso inscio de gradu dimotus suo eat. Nam xiiti primam Orientis Sedem Pontificia auctoritas tantum valuit. eor mitius in inferiores valsere debHi 7 Quod si adeo subiecta fuit Alox, nil fina Sodo, Roma tiao . id certe non nisi a Petri auctoritate repei nil iam est: prcipiere qtiod hujuseo Patricii rhaitis in Oriente Principis sons . ei Optii stili S. Marcu. tamquam Petri L gaina. Atqui eodem jure , et serie etiam majore, Antioohenne Sedis praerogativa, ae dignitas prae aliis A Molicis a Petro, ceu son e suo repetetida est. Nonne ergo vel ipsa duorum iti Oetente Patriasti harum Lirsias , tamquam in suos vicarios , a Petro fuit prosocia , .i, dei gaia

onne in Antiochetium , alios stiti Orionii' Patriarchas ju, idem habero debuit Summus Pontifex , quod in Alexandrinum 3 Atque idom revera ri

tabuisse , et exercuisse comperium est. Nain Julitis tum Eusebiano, Anii chiae in Concilio eotio legatos, tum Albana iam pari modii . i potes alapari Atium ad tribunal vocat . Deque Et e bisuris reprehendit . qtiod eoti traantiqnos canones pecca Metit lantum . quia Alexnndrinum . Aod quia hutie . qui princeps omnium orat, et alios Apostolicarum rael starum Auli sitie. sese ignaro iudicare ausi suissent. Si omn/no, ut dieitis. inquit apud Cou stantium Ioc. cir. col. 386. vilιutia eorum non εolius Athai, etiori Diι judieitim sectincinna ece satisticum eranon m , nee eo poeto sterivo, itiit . . . . 'isevi enim ortant, nec Mu G1 es Def-sio - , qua- ι--xaban tir . sed quas ipsi Apostolι por se Ga 'Mem instroasextitit. GHatitem de Aleanndrina potis in. tim Eccle/ια nιhia nobis sero se ootiistis 'An ignoratis , hunc esse consuetudinem, ut Primum nisis serati tir, et

hine quod jtisitim est decernatur 7 Iιaque οι hujusmoisi suspieio in I seoptim . qui Ai του trii, non illiu A urbis . ut male Cou tonitus , ora it eadὰhar, ad hane Gelosiam seruendtim stierat. Eecte insticus antem cara is, in quem Eusebiani pecearunt , erat , ut aerihii Sueiates BisIor. De a. lil. 1. eap. 1 I pag. 83. edit. Tatirin. i 747. quod Papam ad Conei litiin

34쪽

evibiti L Moro Mosesiasticam legem securus se Usos Romam Non ire jussis . M Athanasium uae aeacondam causam aMOca it. Eadem habet Sotomeniis lib. 3. cap. 10. ρος. 97. 4ὶ S. Hieronymus v. 123. ad Agreuchiam ov. tom. t. n. 10. ces.s0 l. edis. Vallarsii Veron. 17 34. se apud Damasum ad respondendum syn dicis consultati ovibus , quae ex Deiente . et occidente ad Romanam Sedem mittebantur , operam navasse testatur. Tum in quaestione , num una in Deo, vel iros hypo,tases dicendae sint, aperte fatetur , se sine ulla dubitatione dieturum . quod Damasus iuberet v. 15. ad Damas. num. 2. col. 38. rom. cit. cum succossors Piscatoris , et discipulo crucis loquor. Ego Πυιlum Primum , nisi Christum sequens , matutiaini εtiae , idost Cathedras Petri, communione consocior e svor illum aedificatam Eccleo iam scro .... non nori y talem, Mesialium remaeo, ignoro Paulinum. Qui timς- teciam non colligie margit . . . Discernus, si Placet . obsecro , non timobseres hystostases dicere ete si jubetis ete. et v. 16. n. a. col. 4 i. 'sonteram clamato , xa quis Cathodrae Petra conjungitur, mrus est.

5 Η-erio Tarraconensi Episcopo, qui de pluribus discipliuae uegoelia men verat Sodom Apostolicam. respondens Siricius Pup. apud Couatantium m. q. num. 20. col. 637. ad Romanam . iaquit, Ecclesiam , uWote σου captie tui cor oris retulisti. tum ea , quae ab se scripta suerant, cunctis raelestis nunciari mandat, ut ab omnibus observentur. Atque in hae ipsa Siricii epistula duo praesertim digna Observatu Aunt. Primum est, quod Summus Potiti sex di Aerie memorat curam , et solicitudinem , quam ipse habere debet, omnium ecclesiarum inquiens Mortiamus Onera omnium, iterum es L quod eos , qui suis decretia nora parueri ut , se a communion. ecreturum minatur ; a quo tramite , inquit . MOs quoquo ρOsthac minime convcnit MMiare , si non Multis a nostro eoissio synodati sententis

3 Parari.

s. XIV. Consentiunt, et concinunt, quasi facta conspirati ne, recentioris aetatis monumenta, Sie innocentius i. i ),

sic Zostitius a) , sic Bonisaeius l. 3 , sie Cyrillus Alexandrinus literis ad Caelestinum P. datis tu causa Nestorii ), sic ipqi seliis malici Orientales Episcopi in epistola ad X istum

sic Gregoriiis M. 9 , qtiorum testimonia pertinent ad v. ,

et VI. Ecclesiae saeculum. Hi omnes memorant antiquam Con-Suetudinem, qua receptum affirmant, ut graviores omnes causae ad Sedem Apostoli eam reserantur. Antiquiora haec sunt omnia silueis deeretalibus, quae multo serius in lucem editae suerunt idi atque ex his porro manifestum est, quantum a Veritato

abhorreant, qui jus in Prima tu penitus assivum, et insitum cognoscendi majore, causas ab his decretalibus repetendum putant sto,

35쪽

stantium est. I 4s. Si mrajores eausa itiquit, in meatum 'Nerine λι-ει ad Sedem Apos Oltera in , stetit synodia. a ratiae , et Malia risumemuo existe. Fost jureteium miseopale referantur. Ads racis hane Innoeentii epi totam Plura opponunt qui Ptinti seli Primatus iura . et auetoritatem labriaci te conantur. Primum est . quod voeabulum illud rufores primus usurpaverit Inia enitus , euin nihil tale occurrat in antiquiori hias monumentis. Prinei pio

quamquam verum esset, primum Iunocetillum majorram causatum D mera

adhibuisse, tamen Dein non videt. quanta vis , et auctor ias esse dre a tam remotae a nostra memoria antiquitatis . quae artingit initium V. saeculi. praeger lim eum pam posterior artas et verbo . et sacto confirmaverit , ea iuri procedat a Ponti fiee iloctrina, et pietate eveelletiti . qu Pan erris ne quspi ea est quidem licet ius ali num usurpare volui se . et antiqua conatim-ια Teeeptum laetare impudenter quod ipse primus in Eoelesiam indue hal Qiae

anim porserat illa ,ir anne s ajPlmi de liue Potiti sur Angusti titis confri δε-tian. lib. 1. ev. 4. Dis. lom. 10. eol. 503. edit. Von l. 1 33. eomi .geretur de causa Pelagianorumὶ Mespondero . . . ni,i qtio i antiqui us Ἀρο- Itolica Se des . el ROmnno eum caret ris tenet perseυeranter Gotosia PDeinde uero oeiosum est do mero vocabulo dispula xe . quando rem ipmm . quae eo vocabulo designatur . testatissimam faciunt trit vo iusta saPcul ruta in numenta , quae a iacitiis data sunt, ex quihus evidenter con,iai. lain sti psi A Ecclesiaμ ineunahulis somper gravioros. mpit resque ea usus ad Summum Ponti seem Ueele lae eaput resperi crinxi, vi A M. Hine Iulius I. plusquam dimidio saeeulti antiquior Itinoi elatio batie I p am eonsti itidinesm memorat , quod ceriis imo argumento est , oum noli rem novam literis con ignasse, aedea ae l.1la iamdiu receptum fuisse, ut graviore u ae ad Sedem At Moli eam referri dehorent. Nam , uti paulo ante d monstravimus . Eu ebianis expro-tiai Potiti seiae auetoritatis eo tomptum apΡμllans an/iqnam consuetudinaem tum generatim in causis gravioribus . tum spociatini in causa Episcoporum a Gn ignorntis , inquit . hane esse consti tudin/m . ut primum nolis scriba

rur . et hine quod jusitim est decornatu/, Noque RusPhiΑni batio.ςon v tudinem , quam facile restitare potuis, ni . nisi fuisset vera, et omni timeon sensu prohata . in diserim ri r voearo ausi auut noque mentitu si Iulius, quouiam illam revera ubique viguisse ostendunt Ba. quae haetenua in meditim allata sunt. Itaque pi a me Iulium, qui pontifex erratus est an. 337. . et mullo magis ante Innoeentium . qui nummum Ponti si tum obii. nuit an . 402. iam ea , ds qua loquimur . ooti ne ludo Ohtinebat. At mai rea

causas ad Sedem Apostolieam deserri vult in nouanti ut post judistam Diseo Pale. Ita sane. Sed duplex , ut omnes norunt , iudicium est , alterum , quod is niti m . alterum, quod informotisum dicitur. Postremum boe judietum H cau is graviori hus proprium est Episeopi , prim iam illud Summi Potiilsius. Nimirum at gravior aliqua causa , ex. gr. sdei in dioeeest orta fuerit,

eam Episcopi eum sua animi sententia reseruiit ad Summum Pontiscem , a quo expectandum est iudieium , quod omnem siniat eontroversiam. Atquo

hoc est Episeopale iudieium , quod memorat lunoeontius a iudicium scilicet.

quod pertinet ad rem aeeuratius orausa ocludam . at tuo ad Episcopi annistentiam signi seandam Summo Pontis ei, a quo dΘs iiivum iudicium einii tendum est. Hi ne ipse Inuoeentius majores a minoribus eausis porspicuo disti tiguit. Nam de his tantum aer ibita eiatisaa Dat eant n/iones i4lse elor/eos ρomoverioris ordinis, quam intiam inferioris a congrexatis ejusdem ρ υιn.

36쪽

Eertffatae . eue in cimnauet causis debet 'Merentia custodiri. Sum haee iudicia minorum rorum . qu ρο. h Episeopis expedienda sunt, quaeque eorum sententia triminantur. Verum maiores caus e non terminantur iudicio Epis-porum , is ed eae et i m p fit editam Epi emporum sententiam reserendae autit

ad Sedem Apo tolle in . cuius iantum iudicio terminantur. Hi uc intelligimu . quae initio saeeuli V. di ei plina suerit . ubi Epi cuporum provinetalis synodus , cuius potestas his temporibus adeo amplificari vellet . solum causa a minores termiuare potui , et hia quidem , uisi pars altera Apostolicam S dem appellaret. sa; Ziisi inua eq. l. ad Disco . Gall. num. ulti apud Cous tantium eOl. 938. om0.n Provinciarum Galline negoea Metropolitae Arelateusi committit.

nisi magnitudo causavi, etiam mos rum requirat ea am n.

ia Bonitaeius m. s. ad finfum num. 8. col. 1044. contra Pe rige uera Coei nihi apum Episcopum aliquid fieri vetat sine consensa , et auctoritato Rufi , cui ipse vices suas dominiserat, et quem omnia referre iubet ad nω-

idi Crrillus v. ad Caelestium , quae inter Captestini epistolas apud

Con tantium est num. 8. col. 1086. . in causa Nestorii ad Caelestium P. seribit haec et Si sustra . ot non μiemisis etiam aes Omnibus , quast mo- rur . tueris cantortim faeera elim culaam , ac sinistras sumisionis metum L ael. Pra tertim in ristis adeo necessariis , ubi etiam recta sues α onnullis aemram a Aeriet tretiar . in mame/ψso dicerem . bonum , et ρα riculi e 'εs sat sisentium . praratasque quietam Mitam cs se . quam turbatram. Sota quoniam Desus hisce in rebus Migilantiam a nobis exigit , et Mima Ecclesιarum eo vetuito suadet . ut hujusmodi res cum Savetitate

si i ii eadem Nestorii eausa quantum Romani Pontificis auctoritas vi insanric necessaria , in nifestum facit vel ip Orieu talium ae his mali eorum e- se in in ad Sintum IlI., in qua Antioebeni Patriarcha ad Concilium Ephe-ainum necession m resorre se tinant, inter Sixti epistolas num. 4. apud Couis stantium col. 245. Qua de re digna est . quae describatur ipsius Cou tantii aduolatio his concepta verbis et hie notatu digna Midetur ea in Nostoria lota

eausa μartium festinatio . qua Nestorius inso . Cyrillus t Alexaudrinus j. Manues , s Antiochenus 3 , ae socii . Eutherius Thianensis ) . ac reliqui Deopi eousentientes s omnes Orientales , hoc est 6aeretici, catholici ,

achi ratisi , seu a schismata discedentes , seu in eodem Pertinae stolicas Sedis Pruastitem ant Mense I , ae sibi conciliare contenderunt. 6ὶ S. Leo M. v. 14. ad Anas aes. Thessalonic. cv. l. ore. tom. 1.eot. 683. edit. Ballerin nihi reservat majora urgocis . re diustelliores causarum exitus. At qui Sedi Apostolicae quidquid Primatus est adimere conantur . id factum a Leone aiunt in re patriarchicho , quoniam Illyricum ubi Ana la tu Api tolici vicarii munere fungebatae . eo quidem lare Romano Pontifiei subjici λhitae. En quo hi homine rapiacitur odio in Primatum . ut Cori celarit P trinrchae , cujus potestas humani iuri. est . ae certas talixum comprehendit provincias . quod negant Primati . quem Deus ipse instituit . ut caput esset eius Melesiae , eiusque potestas uora certis Pruvinciarum , AZd univerine Leelesia torminis continetur. Ergo particulari Patria rebaelieebit , quod non lic t univer Iis Melesiae Capiti majores sibi causas νε-εemare Bem absurdissimam pi ne resutant , atque reiiciunt quae hactentia demonstrata sunt , ex quibus manis stum est , quod iam a primis Moculis uoti solum ex Iurrim , atque ex filiis Geldentis . aed .eiam is .ingulis Orientia

37쪽

Pro riit gravior is ea ii 44μ ad Romanam Pontificem desar lintitur. S i tu, Sardi iensi oxore in statuit . ut d Aingalia quibusque provinciis ad Castui τ e i P tri S uem Domini Saeerdotos reserant. Iulius Oriental res graviter tuere pati qD A eoirim eanrinem . et e risu et diri m ad primatiam ricle iam n scrip Pritit. Irin etitii 4 pluribu4 in literis diserte inquit . mai r u asoti ostoli tim aurim Sed in t ad Pκιrtim . idn t scia nominis . re honoreta sumorem nu Cutis . e apio ni Episeopritu referri dohere. Omnium Ioeo sit non in eius . p. 15. ad Rissem aliosque apud C ii istitium nram. 6. con 042. , qui jam saeeuto v. hodiorna e mmenta resolavii his verbis e . Λ probandum doe menti, o, t. maximas orientalium Melesias in magnis ne gnitis , i ii quibus tipo A essot disi piatione maiore , Sedem arm per enn- suluisse Romanam et quoties tisus exegit , eius.auxilium po tulaas S. memoriae Athalia iiis . et Petrus Alexandrinae Saeerdotes Eeelν lae

huius sedis auet ilium po,tulbeunt. Cirin Antiochena Ecclesia per inultum temporis laboraret . ita ui seretit illie propter hoc ipsum saepe discursus.

Priino sub Meletio . postea sub Flaviano, apo i licam Sedem manifestum est esse consuliam. Ad cui a auctoritat m post multa , quae nb Mele- sia nostra gesta sunt , nemini dubium est . Flavianum communi nnia gratiam accepisse . qua in perpetuum ea erat , nisi hine super tine cripta mana eiu Clementissimae 'eordation ἰs Prine ps Theod is tuas Neetarii ordinationem , proptere, quia in nostra Dotione non esset , hii her non eetistimans semitatem . inis is e lator suo aulleia eum Epis- copis formatam liuio a Sede Romana dirigi rogulariter d poposcit . quan eius Sacerdoti iam roboraret. Ante Movo templi ido At a b Pret decesso meo ho. reeor 1. Innoeotitio odioni Alium Meles iarum poni isces dolentes se R B, Petri eommuni ne seiuneto. per togatos parem. Aleut caritas ve ira Tri inrt. poscerunt ... Igitur ad probandum vestit, tom arbitror, qua8 diximu , Fratres rarissimi , exempla susscere . quamviη plora .rstri notione toneantur. . At

que ex hae ipsa Botii Aeli opi trita intellistim v, . quant' somper fuerit in tot

christiano orbe super omnes Orion iis Dolo las Rnmana Sodis auctoritas e nam ibi paulo supra num 5. deseribitur ordo taelo tarum his verbis i . quoniam locus exigit . si plaeet reeon ero ea nonum xaneticines. reperistis, quae sit Post Ecclesiam Romanam keoutida sodes . qu novo sit tertia. A quihu ideo ita

rerum videtur ordo distinctu ut so oeelo laeum Pontifices e terarum , ub unu tamen , eodonique SacerdotIn . habor e gno eant . quihus carit 'to se vata propter e lesiasticam diastiplinam doti ant esse subi eii. Et quidem lineo aeuientia eanunum a vetustate duravit, et nutio u quo Christo Domino nostro

γ sa erit' perdurat r nemo uinquam Apa,tolido culmini , dri cuius iudicio non m licet vetractari , manus Oh. ias audacter intulit . nomo in hac robollis extitit, is Misi qui de se voluit iudiear; . Servant Eeelesiae magnae praedictae per Cnno m nes dignitates. Alexandrina , Et Λntiooh na . habento eoolesiastici iuris no M titiam . servant, ita quam , statuta Maiorum . in omnibus deserentes . et ejus M vicisitudinem reserentes gratiae , quam ae in Domino , qui pax nostra eat .

174 Hilarus v. 8. ad Diae. procine. Gall. 3om. s. eoneil. eollae . Laὁ δαei col. 66. In dirimesndis sana , inquit, graὐioribus eausis . et quaa illic non potuerint terminari , Apostolieao Sodis sontentia consulatur. 8ὶ Vigilius ep. P. ad A uia nitim Arolatonism d. lom. 5 Conril. e 1300. . Si qua vero , inquit, eertamina aut de Religione . . . . aut de quolibet η negotio . quod ibi pro sui magnitudinM terminari non possit, evonerint . t - . tiua veritatis indagine diligenii ratione discussa, rationia ad nos aeriem deatiis

38쪽

s. XV. Sunt autem graviores causae, quae primo etiam judicio a Summo Pontifico cognoscendae sunt, in primis causa odis iide, de laxandis lθgilius, quae peltinent ad Ecelesiam univer- Atque hanc praesertim ori, causam, ut unitas fidei conservetur, a Chri to Primatum stiisse datum Petro, ejusqNe successo

ribus , una e t Catholicorum sententia , a 'iria ne ii quidem audent discedere, qui jura Primatus imminuunt, 'tque in parvum qUemdam, et angustum locum concludunt. i) Itaque si

Primatus institutia 4 est, ut omnium particularium Ecclesiarum , quae toto terrarum orbe longe, lateque diffusae sunt, una sit fides, quod efficitur ex earum copulatione in unum Centrum unitatis, evidΡns , apertumque est, fidem hujus Ceutri esso fidem . quam omnes particulares Ecelesiae sequi

debent, ideo ius illius dis hac fidis totius Ecclesiae judicium

39쪽

inoo Iciu est Lue , iam su/sι stere . Hiar perutiriare. Hi u iam uti , tor . tuin tu isti: ι , - Omnia illa , Pt sol 4 pii migenia eoo, et e sentialis iuris. Prii avitiis , Aine quihus uritias non potest servari. est nudis. et qui ad se- ω timui in aeu iam S. Seripturae , traditionis . ae di ciplinaὰ primorum sae, culorum sap unt , illi Dorutit , qnod eum Ri manus Potiti sex inter Peae is talo . et Atilistites sit pr mus , suprems eius muneri antiexa osse debratia solicitudo . ut p-r universum orbem observentur tu nouea . ut sidθs illi ha is ta custodiatui . ut iidem ritus substautiales in ministrandis saera insentia adhi-ia beantur , ut inmisine unam omnes , eamque satiam doctrinom antiralem pro ..' steantur. is Unde illud educit eonsequens r is ea qua se ad Ee lesiae stam tum niti nent , tibi vis geratatur . ad Boii Linum Pontilicem reserotida is Atu ut Febriati ius ipse siletur Ioe. eis. c.M. 4. S. 2. num. 10. . eati as fideim graviorea ejrismodi ρ,3.e , 'lune ad statu in uia iveriti tis Eccle iae attinere pos-- aurit , quυ titulo S utimi Potiti seis est curare, ne quid dμstitatur . qnod in

sertissime Febrouiu, aseiores fidei qua Hionρι oia Romiantini Ponii omea se reforesti. 4. Quis nequo acii mo senii, quod hie humo deitie ps sibi ipsi adversetur . evia assio e fidei reservata η iam ei sum niti Potitisset atque id io- tum adseribat salsi, Deo talibus I si dori , vehement eique obiurget innocentium III., quoil hie interrogatu Α ,υper quaestione de Bap ismo parvulorum

malae causae argumenium.

S. XV l. Initio quidem Ecele, Iae non solus Petrus , sed ut

singuli Apostoli errores condemnarunt. Verum Episcopos .ita jura singularia Apostolorum minime successisse, Compertum est, ici eo litu non omnia, quae praestiterunt Apostoli, etiam Episcopi praestare possunt. Certe ianusquisque Episcopus nbua dioecesi curare diligenter debet, Di integra sit fide, , et procul Sit Omnis error , per quem ea corrumpi pol e t , atqud

infici opitiionum pravitate. Verum judicium . quod ea de roab uno , ant alicro Episcopo emittitur , particulare judie in must, quod habere potest, et saepe habet alios ad xersantes Episcopos , quorum dissensus sacit, ut nihil certi sint ui possit; non supremum , et definitivum est judicium , quod veritatis

loco esse debet Ecclesiae universae. Jtidicium hoc tantum ferri debet ab eo, qui in tolam Ecclesiam, cujus caput, princeps que est , habet Potestatem ; quique est a Deo consili ut DR ' centrum unitatis, in quo omnes particularcs Ecclesiae eo pulantur , et cum quo omnes conveniant necesse est Atque

hoc quidem judicium in re tanti momenti semper Romano Pontilici reservatum fuit; cuius rei Theodoritus Cyri Episcopiis a) Primum exemplum profert ex Paulo Apostolo, qui tametsi Disitigod by Coosla

40쪽

LIB. II. TIT. II. IS

μ neco Meritatis, et tubia viri tuu Sanctι , tamen in Prima ill. de legalibus controversia , ut exemplum rutila quercit , ad magiarim Petriam se contulit, ut iis, Antiochιae do legali conoersatione ambiebant, ex licationem ab i so rcferrol.

S. XVI l. Non o innia ad nos pervenerunt monumenta rerum ah nostra memoria propter vetustatem remotarum , lati sunt in primis, quae uteronymus i sub Dat naso rei Ma . et res pransaecim me in orat ; sed cluae hactenus indicavimus , et cetera , quac adhuc supersunt, si videnter ostendund , omnes de s do controversias expeditas , sinitasque suisse Sedis Apostolicast judicio. Extant adhuc liter .ie ouciliorum Carthaginensis , ct Ilii evitani, quod utrumque habitum est an . 4i G. . et in his Concilii Patres post proscriptos Pul agit, et Caelestii errores omnia , quae ab se gesta suerant, Si inmo Pontifici Iimoeentio I. si s nificant, ut Sedi Apostolicae auctoritate consi me ut tir di . nnoeontius autem datis ad eos literis eosdom ea des causa valde laudat, quod indicium exquisierint Sedis Apostolicae , et eorum, quae gesserant , confirmationem petierint, in quo et vetusta Patrum instituta sequuti fuerint, et sanctissimis Ecclesiae Isegibus obtemperaverint 3 . Eodem recidunt quinqua

Africa/ Episcoporti in Aurusii, A ly pii, Augustini, Evodii , et Possidi i literae ad elim dem In noeentium υ), et hujus ad eos responsio s . Simili modo alia duo Africana Concilia omnia

quae acta suerant contra Pelagianos, nunciarunt Zosimo Pouit fiet; a quo ea confirmata sun si , et Caesarius Episcopus Arelatensis Arausicanam synodum II. Sedis Apostolicae judi-eio subjecit ). Atque illam quidem Innocentii sententiam , quam oliti inerunt Africani Patres narrantes, quae ipsi gesse-xant in negceio Pelagianorum , tanti secit Augustinus, ut per am causam suilam 8ὶ , et totam diabitationem sublatam

SEARCH

MENU NAVIGATION