De rebus, Emmanuelis regis Lusitaniae inuictissimi virtute et auspicio gestis libri duodecim. Auctore Hieronymo Osorio episcopo Syluensi

발행: 1571년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

21쪽

LIBER

ttineantDeinde propter nupsanam curas, cernimus, illum antiquum ardorem qui erat in religiosis militibus ad dimicandum, esse iam magna ex parte restinet n. Minus enim expediti,& minus alacres sunt,& cum breue aliquod tempus bellicisin rebus insumpse in citius xlibentius, tuam dece otium ample cluntur . Deinde tunc, cum erat illis matrimonium interdictum, credibile est, multos fuisse, qui non tam utilitatis & emolumenti Gipiditate, 'uam pietatis studio religionem aliquam militarem sus perent. Nunc Wro postsuam de reli none detractum est, quod rumis asperum multis esse idebatur, suspicari nonasque ratione possumus, omnes, qui, Vt in aliquam eiusmodi militiam ibantur,elaborant,cupiditate tantiam & ambitione ad studium militiae illius impelli. Postremo hoc cupiditatis introitu mulm latius quam antea patefacto, paulatim eo deuentum est,ut quae erant Optime fundata aberentur & ruerent. Cernimus enim fidem datam Christo contemni, res sacrosanetas violari, sacra vectigalia ab hominibus audacibus & flagitiosis occii pati: eos, qui nunquam hostis vultum aspexerunt,opibus ad sanctos ius destiliatis affluere, illisque ad

luxum &vitae lasci ii iam intemperanter abuti. Sed haec, qua curare non positu-mus,lametari desinamus Suscepit deinde Emmanuel ret,quae itinc in omnium

ore versabatur,deliberationem equa suit a multis in consilio in contrarias partes disputatum. Veniebat enim in consultationem, utrum Iudaei , qui filerant a Castellae Regibus expulsi de in Porrugalia morabantur, essent expellendi continub,ut fuerat Ioannis tempore constitutum,an potius ut in sedi sus, in quibus hoc in regno considebant,habitarent, benignitate Regia permittendi. Castellae Reges Emmanuelem per literas admonebant, negentem sceleratam, de lJeo de hominibus inuisam,consistere in Portugalia sineret. Emmanuel rem maxima consideratiorie dignam esse statuit. Fuere qui dicerent in consilio, non esse gentem illam ei jciendam,quam Pontifex Maximus in Romanae Ecclesiae ciuitatibus habitare permitteret. Quo exemplo etiam dicebant a multis Italiae ciuitatibus multis praeterea Christianis Principibus,no iselum in Italia,s est in Germania,de in Pannoni js,dc in quibusdam alijs Europae regionibus, esse Iudatis habitandi de negotiandi facultatem tributam. Piaeterea illis expulsis, non continuo perfidiam ex eorum animis expelli: ubicunque enim impia gens pedem poneret , eadem sceleris vestigia relinqui. Non esse autem hominis sapientis, m. asis scelere uno in loco,quam in alio conflato permoveri. Deinde, si Iuda, in Africam quod sit turum nemo dubitabat, si fuissente nostris finibus eiecti) traij-cerent,omnem spem, quae de eorum salute haberi potuisset, incidi. Inter Christianos enim, multi ex illis Christianorum familiaritate de exemplo atque disciplina allecti, lese ad Christi nomen adiungebant: quod inter homines Mahumerana superstitione contaminatos fieri haudquaquam poterat. Non esse Pr Wrea utile rei p.ut hecgens pecuniam,qua multi ex illis abundabant,ad maums es irai et, dc artibus quas a nostris acceperat, hostes nostros instruerer, qui bus

22쪽

biis possent nostris non mediocre damnum in serre. Alii contra disserebat,non sine causa fuisse gentem illam expulsam e Gallia, & e multis Germaniae locis,&ex Aragoniae&Castellae regnis : sed quia fuisset a Principibus,qui non plus vectigalium amplificationem , quam religionis integritatem faciebant, explo rate cognitum , tentari ab ea simplicium hominum fidem, Christiq; nomen

sanctissimum indignissimo conuitio maculari, multorumque animos ex eo inrum consuetudine pestiferis erroribus contaminari, luemq; ad rusticanorum hominum perniciem serpere. Praeterea non esse sapientis, quidquam illis credere,qui hostis Christiani nominis sunt, nullaque religione impediri queunc quominus omnia arcana, quae inuestigare possent, hialibus nostris indicent, salutemq; nostram pecunies rodant. Quod si de commodis agendum esset,

multo certe commodius esse, gentem ad fraudem natam, antequam manus

vectigalium visceribus afferret, cum illis tantisin bonis, cpaae tunc habebat, cx pelli, quam postquam omnes regni opes in potestatem suam redigeret, tanta pneda locupletatam dimitti.Tunc enim ea tantsim asportatutos, quae aliundo conuexerant. At si diutius in regno manerent, sore, ut multos mortales bonis omnibus, fraudibus & dolis,quibus multum valebant, euerterent. Hanc lententiam sequutus Emmanuel,statui ut omnes Iudaei atque maia i , qui Christi religionem profiteri nollent, e Regni finibus excederent diemque dixit, in tra 'uam omnes, qui in illius regno fuissent inuent libertatem amitterent Initio sequentis anni, qui fuit a Christo nato.M. CCCC. xcvij. Rex Fernandus δρBabela,cum esset inter illos de Carolum Galliae Regem bellum acerrimum,legatos in Porrugaliam mittunt, qui foedera cum Ioanne facta,cum Emmanuele confirmen de amice postulent ab illo contra Carolum auxiliam. Foedera qui dem silmina Regis & omnium,qui in consilio aderant, voluntate confirmata

erunt. Quod vero ad postulatum adtineba respondit Emmanuel, sibi esse cum Carolopacem, rem; sibi turpissimum,cum nuthim a Gallis iniuriam accepi siet, foedus ictum violare, maxime cum bellum esset adeo longinquum, nec HispAnia Gallorum armis peteretur. uod si Gallus in Hispaniam signa

conuerteret, tunc se proconiunctione,quae sibi cum illis erat, auxilio suturum,&pro parte sua. Gallorum impetum omni contentione repressurum. Fuit ab

illo Castellae Regibus , ut prae se tulerunt, egregie hac responsione satisfactum. Instabat interim dies,quo Iudaei, qui Christiani fieri nollent, erant in exilium ituri. Omnes igitur se ad n auisandum summa Ne comparabant, clim Rex Emmanuel indignissime seres, tot hominum millia in sempiternum exitium detrudi,ut saltem filiorum saluti prospiceret, rem excogitat, iacto quidem iniquam & iniustam nimo tamen & proposito fine laudabilem. Iussit enim, ut

Iudaeorii in filii,qui nondum decimum & quartum annum aetatis excederent,

a parentibus abstraeti,&ab illorum conspectu remoti,in religionis Christianae disciplinam traderentur. Quod non sine magnis animoru motibus fieri potuit.

23쪽

LIBER

Erat cnim res visu mirabilissea complexu matrum filios auelli patres liberis ass-xos raptari,&sustibus etiam contundi: clamores ingentes ubique tolli , omni Eque mulierum plangore dc eiulatu compleri. Fuere, qui rei indignitate per . turbati, filios in puteos abi jcerent. Multi etiam eo progressissent amentiae, ut sibi mortem propria manu consciscerent. Accedebat ingrauiorem Intis miser e calamitatem,quod illis, qui tantis iniuriis asseisti, in Africam transmittere clipiebant, secultas minime praebebatur. Rex enim adeo flagrabat cupiditate

sentis illius ad Christi religionem perducendo At partim praemijs alliciendam, partim malo cogendam eiic iudicaret. Quanuis igitur nauigandi potestas essei et Iudaeis ex paAione facienda, id tamen de die in diem differebat,ut mutandi consili j spatium intercederet. Itaque cum in principio fuissent illis tres in Portiagalia portus assignati, unde coni aenderent, interdixit, ne quisquam ex illis aliunde qu.am ex Olysipponensi portu Iblueret.Quo factum est,ut innumerabilis Iudaeorum multitudo Olynpponem conflueret. Interim vero dies dicta

praeterfluxi ita,ut esset illis necesse, qui nondum emigrare potuerant, libertatei poliari. His tandem malis plerique vim, Christianam relisionem aut exanimo profitet aut saltem callide simulare maluerunt,quam vitam in tanta acer bitate traducere. Cum fidei igitur Christianae confestione, sentibus sacris abluti,dc filios, & libertatem recuperarii ni, multisque a Rege pro ijs clementer inuitati,in Porrugaliae resnis satis commode vitam exegerunt. Fuit quidem hoc nec ex lege nec ex religione Letum. Quid enim'Tu rebelles animos, nulsique ad id uiscepta reIigione constitistos adigas ad credendum ea, quae s.mma contentione aspernantur & respuun JIdque tibi assumas,ut libertatem voluntatis impedias,& vincula menti Diis effraenatis inij citas At id neque fieri potest,neque Christi sanctissimum numen approbat. Voluntarium enim sacrificium, non vi & malo coactum ab hominibus expetit: neque vim mentibus inferri,sed voluntates ad studium verae relisionis allici & inuitari iubet. Porro

autem quis sibi id arrogare potest, quod solus diuinus spiritus efficit in eorum

animus, qui non ad extremum vitae spiritum illius benignitati repugnare contendunt Ille namque selus est,qui mentes illustrat,& vilicit,& inuitat: & eos, qui tantum munus non animo pertinaci de ingrato repudian ad Christi confessionem dc secietatem perducit. Postremo quis non videt, quam indignum sit,hominibus in religionis studio suspectis tot mysteria, tot res sacrosanctas,

tantam rerum diuinarum rationem committere Et sceleris occasionem ijs,

qui Christi disciplinam ludibrio habent, inconsiderate praebere Et ita religionem per religionis simulationem indignissime violaris Regis tamen animus multis merito laudandus esse videtur, quod id religionis studio , ut ea ratione sentis Hebraeae salus constitui aliquando poste efficeret, maxime cum vi

ii resistonis de doctrinae opinione praestantes id licere dicerent, & suisse iam a principibus Christianis olim sic tum. Nil quam enim desuae,nec aquam

24쪽

deerunt,qui sta pia pum gratiam aucupanda orationes accomodent.Fructu Ten eximios ex hacRegis actione,quamuis parum iusta, efferi quotidie vi mus. Eorum namque fili j, qui, ut suspicio erat multis iniecta, fidem nefa , consuetudine, & disciplina, paternique sceleris obliuio ii Christi religionem saneti colunt, α vitam ad disciplinam illius institinint Hac ratione Iulei partim in exilium mi rarunt, partim Iucisorum nomen lucrunt. Mauri Wr omnes ,qui noluerunt a Mahumetis pestifera secta discedere, in Asia se contulerunt. Neque suit eis liquod incommodum illatum , quemadmodum Iudaeis: ne Christians, qiii in Africa vel Asia sub

baracenorum dicione vivebant, aliquod ob eam cautim malum patcrentur,

Hoc eo lai nno R de nuptijs, quas appetebat, agere coepit. Cupiebat Pim, ut dictum est, habetae, quae fuerat Alsonsb Ioannis filio nupta, matrimonio coinungi, eo quod mores illius atque prudentiam adamaret. Id autem chin Aluaro Fernandi Ducis fratre , qui plurimum apud Castellae Reges poterat , communicauit. Qui cum operam suam esset Emmanues ad rem pollicitus , in Castellam rediit, & inde literas ad Emmanuelem dedit, quibus sisnificauit, Resum voluntatem minime ab eo matrimonii findore, quod a pla appete t alienam. His litoris citatus Rex, Ioannem Emmamaelem ReΠo cubiculo praesectum , virum sinsulari prudentia, ad Reges Fastellae legauit. Fuit haec legatio Regibus admodum grata, matrimoniumque pactionib's rite confirmatum. Icabella iunior fiolum summa vi matrimonio resistebat. Partim namque ex dolore , quem ex obitu Alsonii percepcrat, in ea aegritudine versabatur, ut fanati vix posset: partim quod bis nul ere , pa0uri honestum iudicabat, adduci non potςxat,ut in hoc matrimonio parenubiis morem gereret. Sed tandem parentum monitu & precibus victi, & hominum religio' in orationibus inducta , qui illam admonebant, eo conrueo pacem & otium totius Hispaniae confirmari, parentibus obsiequuta est. Interim dum ea, quae ad Isabelae inportugaliam aduentum erant necellaria,parabantur, Emin uςl negotium magnit idine clarum tem

ri laque t 'na dignum suscepit. fauod virectius explicari possit, est totius

rei initium altius repetendum. loannes hoc nomine primus, Porrugaliae Rex

qui restatim, magna cum gloria, hostium incursione liberauit, & clarissimas victorias consequutus est, ne in senectute quidem quidquam de studio .

nar remisit. Itaque maximam classem instruxi qua Septam urbem,Maurit m. xima Min 'i copulentissimam, atque munitissimam,inora maritima Ga-ctitana iretis iram expugnauit. Inde suit oblata oςcasio Lusitanis, qui in illius urbis praeiadio constituti sueran armis latitis evagandi. Henricus deinde Ioannis siluas, ςuius in expugnatione Septae virtus admodum dat a plerat, hoc in fritutum longius persequi voluit. Classes igitur aedificauit, quibus Assicae ii, tora, & eas Mauritaniae regiones , quae extra fretum ad Austrum pertinent,

25쪽

infestas redderet. Dethde cupiditate ince illius terras ignotas explorandi, dedit operam, ut ij, quos classibus praesciebat, multo lon iis progrederentur. Quo studiosictum est,ut partim nominum sortium industria, partim variae tempestatis euentu, nisn solum' bona pars Asricae, quae ad Ethiopiam pertineba. vertim & insulae permultae in Oceano sub Imperium Lusitaniae subiungerentur. Quo autem ter , ad quas nostrae naves appellebant, erant magis Ionginquae,maioraque in illis monstraversari dicebantur, eo magis animus Principis optimii ambat studio remotiora pervestigandi. Fuit enim Henricus. vir animi maximi,& religionis sanctitate clarissimi. Neque tantum elaborabat,ut nomen suum clarum redderet, quam, ut Christi religionem propaparet: ad quod nihil imagis utile fore putabat hac nauisatione, ut posset Christi nomen apud Barbaras nationes a situ nostro distinetissimas, ad omnium salutem proci. Vt auicin id commodius essiceret, in ea Lusitaniae parte, quam Algarbium appellan in oppido Sagrcs nomine,quod abest a promontorio tam passuum quatuor millia, consessit, ut inde clas Ilas mitteret, quae viam in oras ad Solem

orientem sitas aperirent.Ne autem quo intendebat animus,Omnino perueni -rct, fuit morte prohibitus. Obiit autem anno a Christo nato N.CCCC hc. cum esset natus annos septem &sexaginta.Nullum autem silium reliquitNec

cnim uxorem habuit, imo per omne vitae spatium totius libidinis expers fuit. Illo mortuo. Rex Alsonstis Odoardi Regis,qui fuerat Henrici frater, filius, non potuit propter bella grauissima, quibus suit exercitus , vltra id , quod fuerat Henrici opera lustram,classibus explorare. Peruenit tandem regnum ad Ioan item AJ nsi si iii m.qui tanto stuclio,tantisque silmptibus huic negotio insti tit, ut nostrae classes illius auspicio maximam partem 2Ethiopiae perlustraren eoque peruenirent, quo viri doctissimi olim suspicati sunt, fieri non posse, ut qui j 'uai penetraret.Neq; fuit contentus illius rinionis cognitione,ciuq aequinoctiali circulo subieeta est sic enim appellant mirologi illum coelestis pla-Pae terminum, qui signiferurn orbem in partes aequales diuidit, eo quod ubi sol eam coeli partem attingit, aequinoctium sat in sed effecit, ut nostri longius

prouecti,ultra illam regionem, in qua ab extremo ex Australi parte Solis conuersio st, incognitas terras latissime perlustrarent. Itaque suit illis necesse, cum essent θ conspectu Septentrionis remotissimi, ut aliasydera in coelo notarent Septentrioni contraria, ad quae cursiim dirigerent. Sic aute clim illud certamen suillet institutum, ut quilibet alium nauigationis longitudine superaret, dc vl'tra terminum, luem reliqui attigerant,perueniret actum est, ut inciderent in promontorium, quo nullum unquam maius in terris apparuit. A parte muri

que, quae D. t ad occasiam si lis aliis illius incipiens, in Austrum adeo lon - tractu procurrit, utvltimus illius terminus ab aequinoctiali plaga gradus circiter triquata Quinque distet. Gradum appellant Astrologi latini trecentesimam S in agesiniam quamque partem earum, in quas ' ea cinii δNVς

- - terrarum

26쪽

terraritin plagas tribuunt. Ab aequinoctiali vero regione ad sinum ex ouo veri us, quatuor circiter gradus intersunt. Hi tr inta& nouem gradus cssiciunt supra duo millia & Rptingen-

Promontorium efficit, longitudo' Abomi vero latus illius multo longius est. In eo vero flectendo,nostri eiusmodi sunt, ut saepenumero omnem spem salutis biicerent. Quo factum est ut Tormentosum illud promontorium appellarent. Tormenta enim apud nos, est idem quod tempestas adueri . Flexu pro montoni huius exp oratoreuersi sunt. Cum autem Ioanni huius pmmonto ni litum &longituduiem demonstrarent, tanta laetitia affectus est, ut existi. maret esse sibisam aditum in Indiam Naefactum :& quasi felicis euentus auguri' commotus,promontomim illud,Bonaehi, nominare iusiit. Homines interim partim Hebraeos, partim Christianos, quos industrios & uoces esse est,si onferrent inde in Indiam nauigarent, ut qua ratione commosus ille cursus, rest illum pmmontoni flexum, in Indiam confici posset, ab hominibus peritis intelligerent.Classem praeterea parare itisiit, qua posset iterillud quod tanto operc explorare cupiebat, haberi. Hos interim tantos Ioariri iam natus mors oppresiit: qui tamen cum Regni patrimonio, hanc etiam nauT Itionis explorandae imperiique propagandi curam Emmanueli quasi ha reditariam reliquit. Multi fuere ex illis, quos Emmanuel in consilium adhi- reconsueuerat, qui eum ab ea cogitatione conarenturabducere. Dicebant enim, spem ince in esse pericula certa & ingentia: nauigationem fore di Diicillimam, Indi 'uc esse a nostris sedibus maxima regionum longinquitate distantem fierique non posse, ut tam immensi laboris fiuctus damna quae erant in tam periculoso itinere facienda, compensaret. Cogitaret praeterea, sibi cum AEgypti Imperatore, quem Sullanum appellabant, qui pluri-

ί - Christianos principes cum magno

a quaerere fatis magnam gloriam ex Asicano bello, si in id totis xvibus incumbere vellet, paratam este. Si utilitatem sequeretur,utilitates innumerabiles ex illis 2Eclaiopue partibus, quas partim imperio subiectas, partim foedere deuinctas habebat, percipi posse. Haec & alia multa dicebantur a Consiliariis, quae tamen Regem ab infimito auertere minime potuerunt. Videbat enim eiusmodi c5siliis nunquam Hehtici aut Ioannis mentem pmhiberi potuisse, quo minus iter illud in fluctibus aperirent ex rebus utilitates illa suerant. Intelligebat praete . esse comitem animi pusilli & angusti: spemyero molicam per tuo cum animi ingentis altitudine atque singulari Urtute coniunctam.I ,

'uit tomum Principum exempla, qui mi cmunetissimus, imita

27쪽

mam homini biis nin mum , omnia'; pericula metuentibus assentiri: M uebatur materea augurio quodam a Ioanius mente d consilio ducto, quo illum vivens admonuerat, ut pro virtutis insigni, quod regijs infimibus adiun-met phaeram . in qua sunt coelestis regionis circuli descripu , gestaret.iIn quo dein portendebat futurum iEmmanuelis,quem iam ut haeredem intueabatur,opera, incognita sydera, ultimaeque Solis orientis de occidentis regiones ad nostrinumbominum cognitionem cum maximo studui Sc nominissem piterni gloria peruenirent.Postremo ardens studiu tenebaturCl uir erςligionis amisit fiondet, exi hominibus timidis auscultare nullo modo sinebat Femandia igitur Laurentium,vim impigrum,dcaussioritate no mediom pretia dituo ers iq; victassem,quam celerrime posit ornet,&omnibus rebus in iasiniar rara scribit. Vasciuri praeterea Gam .homine nobilem,de singulari animi robores edim,cui multum stara euocari jubet, eici; classis diticquid ab illo fieri vellet,demostrat, multi'; verbis illii ad rem strenueat ἀq; prucienter agenda adhortatur. Suscipit Gama prouinciam, summam; eo gratias agit,atq; postulat,ut illius ister Paulus Gama, quem propter instavi tutem unita gebat, illi socius albibatur: quod Rex iacillime concesiit. Fuid

classis intrabreue tempus ornata dc instructi rebus omnibus ad tam longam uipitionem necessarijsLratissa quidem exiguo numero bominum, propterea: quod magis Orientis explorandi,quam expugnandi gratia tunc adornaretur Quatuor enimnaues lauru E quibus una comini tu istum eratonusta. Naui praetoriae Vascus Gama praesectus er alteri vero Paulus Gama,tertie Nicolauae Coelius quartae verb,quae c5mearius plementu convehebat ungJahmi

Nonium praeficiunt. Aberat Olysippone prope litus quatuor passuum millia mplum sane religiosum dc sanctii , ab Henrico in honorem sanctissimaevir ginis aedificatu quod postinalterius amplitudine de magnificentia,quod tan-manuel illi coniunctu in honorem eiusdemdiuinae virginisa tamentis Ttruxit, nomenamisit. In id Gama pridie illius diei, quo erat nauemesistensii

rus, se recepit, Vt noctem cu religiosis hominibus,qui in aedibus templo con εiunctis habitaiant,in precibus d votis confii meret. Sequenti die cummulti non illius tauim gratia Mallorii etiam,qui illi comites erant,c5uenissent ut

ab omnibus in si has deductus. Neque solum homines religiosi, sed reliquumnes Voce maxima culacrymisὶDeo precabantur, ut bene dc spere illatam periculosa nauigatio omnibus eueniret, de voluersi re beneystaincta I sin patria redirent. A multis tamen interim is fletusam: lametati rebanvisenus efferre viderentur. Sic enim dicebant. Enquo mileros mortalis pr-μ it piditas dc ambitios Potuit ne grauius si plicium hominibus istis con stitui, si in se stelinu aliquod finiuisadmisissentim enim illis immens mari longi tu operagranda, fluetiis immanes difficillum nauigatione sudem φ .vitae ditamen in locisinfinitis obeundum .'ni tatauulmtolerabit M.

28쪽

in terra quouis senem nonis absumi, quam il a paria mari nisssu.ctibus sepeliris Haec&alia multa in hanc sententiam dicebant, cum omnia multo tristiora finyreptae metu cogerentur. Gama tamen quantiis lacrynias sitorum desiderio iunderet, rei tamen bene gerendae fiducia confirmatiis, ali criter in nauem laustis ominibus conscendit. vij Id. Iuli j, anno a Christonat M CCCC occvij. Qiii in litore consistebant, non prius absiadae voluerunt, 3uam naues vento secundo plenissimis velis ab omnium conspectu remotae

int. Dum haec geruntur, affertur Emmanueli nuncius, omnia quae ad Isaia.

lae matrinionium pertinebat, esse iam a Re bus Castellae pro di itate com . parata .Itaq; Sintrarii do idum est ad ravitas Montis Lunae sit Abi tunela continebat, Eboram proiicita contendit, eoque multos homines primarios conuem rei uiat. Is abclamator eum I labe iuniore illius filia Ualentiam Aucantarae, quae est prope nugaliae confinia, similiter venit. remandiis Re cadesse no potuit, inualetudine filij Ioannis impeditus, a quo tunc abesse inhumanum reputarit.Sic enim erant inter virum & ore officia dispertita, ut illa filiam deduceret, ille vero in moto filio Salmanucae remaneret Sic tame erat inter eos constitutum, ut cum primum Ioanni meliuscule sitisset, rimandus ad filiam cohonestandia se Valentiam conserret. Cum tamen nuptiarum di.

latio maior esset, quam Emmanitelis desiderium pati facile pollet, scripsit ad Bes,elam Reginam e libentisit me,si ei comodum videretur, Valentiam pro seruirum, ut ibi uxorem acciperet. Consuluit Regina virum perliteras. Qui respondit , se eo tempore non posse a filio diuelli, eo quod vita illius esset pro pter morbi grauitatem ad extremum discrimen adduicta .Quod si vellet Em.

manuel Valentiam ire, illius voluntati minime repugnatat. Illum tamen ad moneret, Vtinc um comitatum vitaret, omniaque maioris laetitiae signa in

aliud tempus distertet. Regina continuo Emmanueli scripsit, ut cum illi vide .mtur, es contenderet. I, nullam moram interposuit, quin Vesentiam peteret. Hic fuit Reginae de morte filii nuncius allatus, quem illa inciturnitate compressum tenuit, ne generum moestitiae sitae participem efficeret. Id tamen diu Emmanuelem latere non potuit. Itaq; postulauitas baia, ut ante quam sa -- ad aures is ita lae uxoris suς perii enire liceret sibi illani in Pomagaliam se cum ducere. Sic igitur Eboram se contulit rubi tandem uxori mortem Ioan .nis indicauit Quod illa tulit molestissime. Ob huius Principis mortem omni π i

Hispania in lucta de squalore versataesh, Castelliae praelemni & Aragoni. e po

puli, eo quod viderent, omnem masculae prolis spem Regibus esse iublatam. Non enim alium filium marem habebant praeter Ioannem. Is autem uxo rem duxerat Margaritam Philippi filiam, qui superiorem Pannoniam, quanx L-- Mununc Austriam appellant, imperio continebat. Ea vero quo tempore Ioan e 'nes obiit, uterum serebat. Illa tamen tenuis spes, quam homines habere po--ant de Massaritae partu, ne restium ad Princires Ma os perueniret , fuit

29쪽

LIBER

intia paucos dies abortu illius incisa. Sic factum est, ut ius haereditatis, quod Ioannes habebat, ad Ilabelam serorem perueniret. Omnes enim inalbrores aetate antecedebat. Emmanuel interim nullo modo regni vicitanter administrandi studium intermittebat. Operam igitur eo tempore dcdit,ut iura posses.sionum, de immunitates populis iub certis conditioni ous attributae,& prouinciarum, de urbium, dc oppidorum confinia perscriberentur, ut lites dirimi, de

ciuitatum iura constitui,&terminonim ratio constare posset. Huius anni fine cum Regina iam grauida esset facta, Reges Olysipponem se contulere: ibi a Castellae Regibus literas accepere, quibus nurus abortionem significabant, &admonebant, ut in Castellam iter haberent, ut tanquam legitimi regnorumhmedes a populis fidem acciperent. His literis Rex cum videret illud iter sibi neces lario suscipiendum,concilium rursiis indixi in quo multas leges, que vi debantur esse salutares, instituit.Anno autem sequenti, tui fuit a Clitillo nato M.CCCC.xcviij. kalen. Aprilis Olysiepone proficiscuntur, trecentis tantum equitibus comitati. Id enim Reges Castellae ab eis postularant,ne secum mari. mam turbam ducerent, ut vitarentur dissidia, quae inter Castellanos de Portu .galenses in huiusmodi Resum cogressibus,leuissimis de causis excitari plerian. que solent.In hoc tamen comitatu erant viri nobilissimi, inter quos fuit Georgius Ioannis Regis filius,in quem tunc, quavis puer esset, oculos omnes ubiq; coiiijciebant, de specie filij commoniti, patris nomen grata praedicatione celebrabant. ibant autem omnes atrati, ut moestitiam quae animos omnium propter obitum principis Ioannis occuparat, habitu lugubri demonstrarent.Regibus Callellae fines ingressis obuiam proaijt Metimnae Sidoniae Dux, atra veste similiter indutus: qui ubi primum illis appropinquauit, ex equo dcliliuit, corumq; manus osculatus est. Idem faciebant reliqui principes, de omnes qui erant vel nobilitate vel dignitate praeclari. In omnibus autem ciuitatibus & op pidis, admirabilis hominum frequentia &celebritas illis occurrebat, de faustis acclamationibus insitam ex eorum aduentu laetitiam significabant, magniq; silmptiis ab hominibus,qui opibus dc potentia praestabant, ubiq; eorum gratia

fiebant.Cum Toletu appropinquarent, Fenua ivrbe egressiis, illis obuiam processit, de vini inq; valde amanter , ut tantae necesiitudinis ratio postulabat,

amplexus est. Ad portam principes ciuitatis illos expectabant,ut se illorii subdi tos, de verbis de dimisse corporis habitu, de reliquis signis in Hispania usitatis

indicarent. Inde cum iam Uuesperasceret, sub aurea umbella intemplum de ducuntunsareique precatione is cedunt, & in Regiam intendunt, in qua tanta laetitia fileriant ab Isabela excepti, ut videretur omnem ex animo dolorem, quem ex morte fili j acceperat, eorum aduentu depulille. Deinde cum Rex omnes nostros satis benigne alloquereriir, Georgium tamen multo honori ficentius accepit.Non autem passi sunt Castellae Reys,multos dies intermitti : operamque dederunt, ut id sine cum latione fieret, cuius gratia concilium

30쪽

Regni totius indixerant &generum atque filiam euotarant. Die dominica quae sequuta est , Emmanuel &lsa la in templum dedi usti sunt.Dux Me timnensis, cuius paulo ante mentio facta est, pedibus ad Emmamielis latus incedens, habenam equi illius manu tenebat: a larua vero Friensis Dynasta simile officium liabelae iuniori praestabat. Hoc etiam modo magnus equitum Masister a dextera, Dux Albanus a larua remandum & maiorem Ita iam deducebant. Archiepiscopus Toletanus rem diuinam singulari caeremonia atque saninitate peregit. Religione rite procurata, Fernandus & uxor assurgunt, ille generum, illa vero filiam manu apprehendit, & utrunque in

sellis in sublimi positis, & pulcherrime instratis collocant, ipsibue in alijs

sellis ad eorum latera considunt. Ciuitatum procuratores in subsellijs ordine iam a multis aetatibus in Hispania recepto disponuntur Principes, ut sorte cuique locus obuenerat, ita eum sine offensione cuiusquam occupant. Amice namque Fernandus illos admonuerat, ne inter te de locorum dignitate contenderent. Se enim molestissime laturum, si id quod summa animorum consensione geri cupiebat,intempestiua distensone turbaretur. Silentio deinde saeto,quoui danaiuris ciuilis eruditione praestans, qui dicendi peritus habebatur, assurgit, orationemque luculentam habuit, qua pacis commoda, Hispaniae totius otium ac tranquillitatem, incrementum imperis,& reliquas utilitates, quae ex ea Regnorum coniunctione sequi vidcbantur, qvoluit. Dortatus est deinde principes & ciuitates,ut Emmanuelem & liabelim, quos Remm suorum haeredes esse videbant, certati maniarent, Sc colerent, summaque illis fide rebus in omnibus in semirent,sperarentque,eos, quos iam sciebant esse regiis virtutibus ornatissiimos, similes suturos eorum Regum, quibus erant tempore a Deo constituto successuri. Deinde ad Emmanuelem Sc Isai lam conuersus, eos admonuit, ut cernerent animo, quod eis munus imponeretur. Eorum namque Oiscium esse, consulere eopulis, tueri innocentiam , coercere improbitatem, dare salutem, propulsare pericula, conserua re,& bonis omnibus amplificare remp. Haec ubi peroravit, quidam sacrorum Antiste si urrexit, & librum, qui Euangelia & iacrorum rationem continebat,explicuit,& in medio illius Crucem auream imposuit: deinde cum libroia principes s redes accessi cis lite dixit,ut manibus Crucem tangerent. rum deinde is verbis praeire ips se se sanctissimo iureiurando constrinxerunt, sere, ut iura populis administrarent ibertatem rei p. conseruarent, omnium'; illurisiimma contentione prispicerent Hoc saeto,magnus euultu Massister librum Patriarchae manibus assiimit,illumq; tenens iurat,se Emi Ianuelem & Isabe

iam pro veris is legitimis siuorti Regum haeredibus habitum, eortamq; imperio semper obedientem suturia,summaq; fide pro eorum amplitudine &disnitate pugnaturit. Deinde reliquos principes de ciuitatum legatos eodem iureiurado constrinxit. Tum omne. ordine ad Principes,quibus ficie dederant, accedunt, eorumbo

SEARCH

MENU NAVIGATION