장음표시 사용
21쪽
mus, opus est, distinctionem congruam seruare inter Astronomos ivt stitieet maiorem fidem praestemus artificibus illis, qui ex pro lasso cirea eglestes obseruationes ingenuei ae fideliter Inuigilarurs& parui laetamus illorum Astronomorum auctoritatem, qui sua dogmata temere protulerunt,nullis adhibitis obseruationibus, ac nimis ruditer Astronomiam ipsam tractarunt,de quorum mnem constat fuisse priscos illos a nobis paulo supra memoratos, Erato-Benem dico, Eudoxum,Higinium, Aratum, ae alios huius generis, qui ante Tymocharem ,& Hipparchum vixerunt. Certe quid do his Astronomis pristis senserit Scaliger ipse, deque eorum Astronomia non est obscurum colligere passim ex hoemet libello. Nam in primo quidem capite pagina I 6.scribit in hune modum. M Quum igitur haec incrementa caepisset Astrologia, multa tamen
,, incerta in ea res icta erant,quia methodo carebat. Quum enim , , quo praeelsior, & subtilior sectio cireuli, eo certior,exploratior,acis tutior sit omnis in eo obseruatio,hoe eert promittere nondum po ,, terat Astrologia illis 'culis, cum circuIus adhuc maximus in is Sphaera nondum in 3 6 o. partes, partes autem in sexagena prima s, , secunda,lertia scrupula sectae erant. Quo fiebat, ut Omnis obseru ,, tionum incerta esset ratio. Adhuc enim maximus circulus in εο., , tantum partes sectus erat, imo si Platoni credimus in sex tantum ,, Nam in Timaeo Zodiacum, quem interiorem circulum vocat, sex-
is fariam sectum proponit. Quod certe verum est ; Ea enim fuit pri-
, , ma sectio&e.,, Et subiungit ScaIiger. Verum propter commodiorem usum sis Eudoxi tempore, in s o. partes diuisus fuit. Sed haec , is sectio nihiI certi promittebat. Hinc fiebat,ut tempora sisnorum M ascensionalia miniis explorata haberent. Per stadia enim, & h . , ras,stadiorumq; & horarum aliquotas partes ascesiones signorum is metiebantur, ut perspicue in Manilianis exposuimus.Et paulo postis subdit. Qui igitur,eareulum in fici. tantum parteS diuiderent,non ,, potuerunt Eclipsium non dicam momenta horaria, sed ne horam is quidem ipsam praedicere . Itaque diem noviluniorum, non horam, is tantum praedicere potuerunt. Idem Sealiger pag. 3 3.admonet Eu- is doxum nimis late diuisionem signorum accepisse dum est. Et meis minerimus eius quod alibi monuimus, Eudoxum non gradus di-M xi sis: nulli enim tune erant gradus in usu, sed prima,media,extremari fignorum dicebantur,aut triens,quadrans signorum. Sed ridicuri ,, sani multa in prisca Astrologia Eudoxi & reliquorum Graecorum, is qui ante Callippum floruerunt, ut in Phaenomenis,&c.. Idem Seniger in suo Manilio ita seribit:Deinde qui nostras easti.
22쪽
gationes, & poema ipsius Manilii legerit, an eum mathematis voeare debeat, merito dubitare posite. Nam eum illa, quae sir bat,seripsisse,sateri cogetur,ut de Nicandro & Arato dieunt Gr ei.& Latini veteres, eos ea seripsisse quorum ipsi ignarissimi fuerunt. Porro Leontius Mechanteus auctor Graecus in libello de fabrieatione Arateae Sphaerae ita scribit. Sciendum vero quae de sideribus Aratus dixit,non omnino recte dicta esse, id quod ex illis,quae Hlyparehus & Ptolemaeus de his composuere, apparet, euius rei prima causa est, quod Eudoxum potitanum seeutus est, qui non omnia satis bene comprehendit,&e. Et in huius confirmationem Sealigerasserit ubi de Manilio loquitur, nihil pqnε in Astronomicis ab Eudoxo dictum quod Hipparchus non euerserit, Ii. Caeterum Astronomi magnae auctoritatis, qui artem ipsam ut de eet tractarunt ae solidis fundamentis extruxerunt, quippe qui eximiis laboribus minimἡ pareentes,eontinuo organis & instrumentis idoneis estum fideliter respexerunt & obseruationibus motuum,&. astrorum strenua operam narrarui, uere Tym haris,Ηipparetius,& Ptolemaeus,ex antiquis deinde Albategnius,Thebit. & quida aliν mediis temporibus,2d ex reeeatioribus qui intra duo haec posteriora laeula in obseruatione seexercuerunt fuerunt Georgius Pur-bachius, Ioanes Regio tanus, Gualterus eius discipulus, Ioannes Vemerus, Nicolaus Coperaicus,& postremus omnium ueho Bra. lestium motuum restitutor, qui omnes antiquos digilentia, labore,ac instrumentorum perfectione longε superauit, ut aperte co- stat ex monumentis ab ipso editis. Horum igitur omnium auctoritas, & testimonium longe anteferenda sunt omnibus illis priscis qui Astronomiam nimis pingui minerua S: oscitanter e gnouerui,& tractarunt, sed quia de Hypparchi auctoritate praeeipue in hoc Maligeri libello agitur,ideo opus est ut confirmemus ipsam suis omni exceptione semper maiorem. Audiamus primo Plinium qui
non veretur ipsum consiliorum naturae participem vocare capito
is x x. a. libri dum ait post eos scilicet Sulpicium Gallum & Thale- ,, tem Milesium qui Eelipses praedixerunt) utriusque sideris cursum
is in sexcentos annos praecinuit Hipparchus menses gentium diesque, & horas, ae situs locorum, & vicos populorum complexus, aeuo temo ste, haud alio modo quam eonsiliorum naturae particeps. Appare itaque ipsum Hipparchum supputasse tabulas Astronomicas motuuluminarium pro laxeentis annis, ex quibus Ioea eorundem in T diaeo colligebantur,& tempora Eclipsium pr dicebantur. Qua dum Plinius dicit aeuo teste, vult innuere quod tempus S euentus eomprobauerunt ea, quae praedixerat. Deinde idem met Plinius cap.
23쪽
is 26. iij dem libri de eodem sic testatur. Idem Hipparchus nunquari satiat datus, ut quo nemo magis approbauerit cognationem cum ,, homine siderum, anima'; nostras partem esse isti,nouam stellam, ,, & aliam in aeuo sito genitam deprenendite eiusque motu, qua dira is fulsit, ad dubitationem est adductus, an ne hoc saepius fieret,mou
,, rςnturqῆ dc eae, quas putamus affxas. idemq; ausus,rem etiam Deo,, improbam, annumerare posteris stellas , ac siderat ad normam ex ,, Pangere, organis excogitatis, per quae singularum Ioea atque ma- ,, gnitudines signarent, ut suile discerni possiet ex eo, non modo irent, nascearenturue,sed an omnino aliquς transirent ouere is turue, Item an crescerent minuerenturque,ello in haereditate eunctis relicto,si quisquam, qui rationem eam eaperet inuentus esset . ybus verbis Plinius innuit ipsum Hipparchum occasione nouae cuiusdam stellae ab ipsi, obseruatς deprehendisse an stellae Fixae, quas hacteuus nullum alium motum praeter diurnum habuisse creditum a priscis fuit, mouerentur, Ec quali motu incederent. Nam ille quidem obseruationibus diligentissimis deprehendit stellas Fixas non
retinere ea loca quae aute annos a oo. ves scio. occupauerant,sicut
praedeee mores sui qui tune fuerintlinotaueran t. Praeterea illa etiam ausus est posteris annumerare stellas,hoc est illorummotus, inca , interualla,magnitudines, ac configurationesi fignare, ac posteris sic
diligenter descriptas in tabula tradere, nee non etiam linglobo ma teriali depingere. Quod sanε effeeit instrumentis Armillari, dc Pam
luttim,sive Regularum, testibus io .Regiomontano in libet dovia eorundem instrumentorum , & Tychone Brahe in primo Ps- gymnasimatu.tomo pag. ΙΑΟ.& in siio Mechanico opere Instrumentorum. Et haec eadem Instrumenta deseripta sunt apud Piciom a M. libro primo inasnaeeompositionis, que Almagestum vulgo vocanta, quibus & ipse v sus est,sicut pigrumq. eaetet qui postea successerum inobseruationibus ceti estibus. Extat de eodem Hipparcho graue Tychonis Brahe testimonium pag. 3M. primi Libri progymnas matum dum est , ante Hipparchum stellarum Fixarum Ioea
per conuenientes oblaruationes non funis In abacum idoneum,oc Iocupletem digesta, de appellae um fidelissimum rerum testinscrutatorem,atque virum incomparabilem,& veritatis ut apparet ex ipsius Astronomicis monumentis E Ptolemaeo citatis stucliosis.simum, cuius vestigia Ptolemaeus insequutus Astronomiae principia nomen oblimittat idem Tycho habet in Praefatione quam ad Raemdulphum Secundum, de Inerrantium stellarum verificatione conseri psit, & mihi manu scriptum eum earundem stellarum absolutissimo catalogo communicauit, ubi censet descriptionem stellarum
24쪽
IG. salueriri antisipatione Aequinoctioravn. I 3
Fixarum, quae ex Ptolemaei magna constructione ad nos propagata est fuisse ipsi met Hipparchi, sed & Maliger noster non abstinuita laudando eundem,dum pag. a 7.ponens differentiam inter priscos Astronomos qui fuerunt ante Hipparchum, de ipsum sie ait. Qui
,, igitur circulum in εα partes tantum diuiderent, non potueruntis Eetipsium non dicam momenta horaria, sed ne horam quidem ip-
,, iam praedicere. Itaque diem noviluniorum, non horam,tantum
1, praedicere potuerunt. Primus enim Hipparchus Eel ipsium horaria momenta determinauit &e. Testatur quoq; idem Seniger pag. 18. quod Hipparchum tanto eertius de stellarum,uel in austrum, vel in Aquilonem declinatione pronunciare potuit, quanto diligentiusquam Timocharis, & Aristyllus puncta aequinoctialia,& ex punctis . aequinoctialibus declinationem stellarum inuestigauit. Denique quanta esse debeat auctoritas Hipparchi, & quanta fides obseruationibus eius adhibenda, non solum id patefaciunt testimonia praedictorum virorum Plini , Ptolemaei,& aliorum omni exceptione ma orti verum etiam id elatius notim demonstrant irsius opera Astronomica immortali laude dignissima, quae usque ad nostra hare tempora conseruata sunt,tametsi adhuc quod sciam, Latino sermone nondum donata sint,licet Petrus Victorius olim promiserat se id facturum, sed nune hoc ipso tempore,quo censu huic nostrae aduersus Scaligeri opinionem inuisitaremus Doctissimus vir David COIuillus natione Scotus forte fortuna in Ciuitate hac commorans, qui primo mihi Diatribam Iiane Sealigeri obtulerat legendam, meo quidem suasu Hipparchum in Latinum sermonem eonvertere est aggressus. Ideoque perutile iudieaul ut Hipparchus
nunc Latinitate donatus in lucem ederetur, .miuersie litterat rum Scholae utilitatem afferre posset. Ex quo quidem monument
Hipparchii unicuique perspicue patebit incredibilis diligentia illius in obderuationabus corporum caeIestium . Cui tamen Scal gertemerarie refragari & Eudoxo viro logε simpliciori adhqrere no est veritus, ut postea patebit. His igitur stabilitis adsequentia Scaligeri examinanda progrediamur. Maliger, Omnibus eonstat neque adeo ullus refragatur, stellam eam, quae, in extrema cauda Cynoturae est omnisi borealissima esse. Nam om- , nium Asterismorum egit borealissima est Cynosura,ex stellis autem, Cynosurae, quae numero siunt septem, omnium realissima est quae, in extrema cauda , quam ob id vuIgus poIarem vocat, quod pro , pter vicinitatem Poli moueri non videatur,& ideo eam Polum mu- , di vocat ei resq; eam mundum versari eredidit. Sed falso, quum
, ολ non sit Potas macidi, sed proxime L Polo absit. Quod
25쪽
I I . D. Ant. Magini confutatis Diatriba
Maginus. Quod Cynosura seu imago minoris Ursae,quae eirea Polum eon tinuo rotatur, sit nune ae fuerit olim omnium eqli imaginum borealissima facile concedo, quia verissimum est. Sic quoque quod stella illa ex septem ipsius Cynosurae quae est in extrema cauda vulgo Polaris vocata, fit hodie omnium aliarum ia dictarum steli eum borealissima, hoc est vieinior ipsi Polo, libentissime affirmo cum id verum sit. Sed quod talis fuerit laeulo Hipparchi & antra ipsum, constanter nego: dicens eandem fuisse potius tunc omnium Australissimam. Hoc probatur auctoritate Hipparchi qui stellas Fixas diligenter obseruauit, Plinio ae Ptolemaeo testibus ut patuita, supra. Nam Ptolemaeus cap. 7. ptimi libri Geographiae recensensis ea, quae scripserat Marinus Tyrius ita est. Parallelus per ocelimas, transiens attollitur partes Ia. eum duabus quintis. Proditum au- ,, tem est ab Hipparcho minoris Vrsae Australissimam stellam,quae est ultima caudae, distare a Polo partes Ix. & duas quintas . Strab. quoque libro secundo, agens de Climate Diam eroen sic habet si secundum versionem Cauliboni, apud hos autem primos Vrsiam minorem totam Arctico eireulo ineludi,nunquamque occidere , di stellam in extrema cauda lucidam , quae maxime verius me ridiem vergit, in ipso circulo ita locari, ut horizontem tangat. Quare patet ipsam stella ultimam Cynosurae priscis illis tempori-hus fuisse omnium septem eiusdem imaginis Australissimam, idque testimonio Hipparchi, Strabonis, Marini; atq; etiam Ptolemaei. Quod etiam ex calculo confirmabimus, assumptis pro fundament stellarum locis prout eas determinauit Tycho Brahe ad annum D mini I 6oo. cuius viri, & diligentia in obseruationibus Astronomi- eis ipsi Scaligero non minus perspecta quam laudata fuit.
Vrs Minoris seu Cynosura Aserismus eae et Atellit eos amdeterminatus ad annum Domini t 6oo. Nomina Stellarum Longi P. Latit. B. t Magnitu. I. In extremo caudae,vulgo Polaris 23. 2 Π66. 2 l Secundae . a. Penultima calidae 2 F. 36Πε9. yol l Quartae . 3. Quae in caudae radices. a Oz73. O l Quartae. q. Supemor duaru in sequetium
6. Superior duaru in ta prς detiu
a. s i H Secundae. t 7. Earundem inferior I 4. i. s 7 . 'cl Iertiae. Sed
26쪽
Isnaligeri de antita tione Aequinastiorum. Is
sed conferendo loca Fixarum aliquot tempore Hipparchi, quae habentur apud Ptol.& Tychonem in primo progymnasmatum,cOlligimus motum Fixarum fuisset a tempore Hipparchi usque ad annum C .gri 2 . m. 13. quem ponit Scaliger gr.a . m. 7. Pag,6I. Sed haee pauca differentia nihil rem impedit. Unde facta subductione gr. a . m. 2 3. a singulis longitudinibus iam dictis reducemus longitudines dictarum stellarum Cynosurae tempore Hipparchi sic, mistentis tamen latitudinibus Delionicis.
Quare dabuntur per doctrinam Triangulorum earundem declinationes ac distantiae a Polo. t Declinat. l Dist. a Pol.
I. in extrema caudae Polaris 2. Penultima caudae 77. 2678. η 3Ia. 3 II. IT 3. Quae in caudae radice
. Superior duarum in ta sequent. 79. 33
Vide quaeso benigne Lector quam benὸ ealeuius supradictarum stellarum consentiat cum narrationibus Strabonis, & Ptolemaei ex fundamentis Hipparchi. Et licet non adinvenerimus praeci Sc ean dem mei stellae Polaris a Polo mundi distantiam,quam Hipparchus prodidit,sed decem minutis maiorem ne mireris,quia haec paucula disserentia prouenire potest, vel quod stella illa non fuerit exqui tissime
27쪽
tissime ab Hipparcho obseruata, quod nemo negabit cum viderit abacum stellarum Fixarum,quem Ptolemaeus ab illo mutuatiit,esse determinatu ad sextantes solummodo graduu, id est pro singulis decem minutis, vel quia prisci illi artifices non curarunt tantam in stellis praecisionem ad singula intermedia minuta , vel quod paritiatio instruinentorum, quibus stellas intic lo obseruabant, non adis mittebat singula minuta; vel fortasse quod motus stellarum ad intermed una hoc tempus non exacte constet. Et si quisquam nobis
obtrudet quod locus dictae stellae esset supponendus in gr. 27. ου ut vult Scaliger pag. 6s. Respondeo falso hane longitudinem ab illo notari cum eam collegerit ex calculo Copernici, qui hallucinatur in longitudine dictae Stellae gr. i. m. 3 a. sicut facit quoq; Ptolom. quod patet conferendo longitudinem illius stellae inter utrunque . Quod si sequamur longitudinem falsam S ealigeri gr. et 7Σ prodibit illius declinatio saeculo Hipparchi gr. 6. m. 6. Vnde distantia a PO-lo daretur tunc gr. I 3. m. Iq. nimis exorbitans,& dissentiens ab illa
ipsa distantia quam Scaliger attribuit Hipparcho: tametsi utcumq; res se habeat nos lytentionem nostram assequemur, probabimus'; illam stellam omnium reliquarum esse australissimam, cui quidem rei plurimum conserunt ea , quae Petrus Nonius mathematicus prs stantissimus scribit capite 7. sec.libri de Regulis,& Instrumentis artis nauigandi ex mathematicis disciplinis, nam ea quae diximus magis confirmant, ait igitur ille,eam stellam, quae in extremitate a caudae minoris Ursae posita est, idcirco potarem esse dicunt, quia
est nostro tempore arctico Polla viei nisi a-: tribus enim tantum πgradibus cum m. m. ab eodem Polo distare nostrae aetatis nauta: aD
firmant. Sed si verus est stellarum Fixarum motus Ioannis Verneri calculo copertus per tabulas Alphonti,quatuor gradus continet ea ldistantia eum min. fere f. nostro tempore idest anno Isoci. At si
sententiam Alba tegni recipiamus aliquanto minorem praedictam distantiam pones, quam si sequaris Almonsum futurum tamen ali quando,ut dimidia circiter parte unius gradus recedat eadem stella ab ipso mundi Poto,quando videlicet Geminorum signum , it quo modo est,ablatuerit. Est enim eius latitudo araduum 66. minima videlicet reliquarum omnium eiusdem imaginis: dastantia igitur a Polo Zodiaci boreali graduum 2 . maxima. Quapropter non immerito Marinus ex Hipparcho Ptolemaeo referente capit. 7- primi libri Geographiae ipsam stellam ultimam caudae
Australissimam esse dixit, eum praesertim ea aetate distantissima etiam esset a mundi Polo, gradibus nempe distabat duodecim cum duabus quinti, , quamuis modo sit propinquissima. Quod non as- uertentes
28쪽
Ios Scaligeri de anticipatione Aequinosiorum. I
uertentes quidam Ptolemaei interpretes Borealissima m verterunt, Grςco etiam codice reclamante. In V uerneri tamen translatione, e Bilibaldi priore editione Australissimam reperies. Caeterum quod attinet ad locum ipsius stellae in Iongitudine tempore Hipparchi,putat Nonius suilla in gr. 29. m. 7.8& errorem
esse ad grad. I. m. 37. in notatione Ptolemaei ponentis eam suo taculo in gr. o. m. IO. Π,asserens debere esse gr. I. m. p. Π, quem Ptolemaei errorem caeteri, qui subsequuti fuerunt, receperunt, ut i
statur idem Nonius quando ait: Quare si res ita se habeat, me morata stella ulterius progressa est, quam Astronomorum calculus ostendit ipsa differentia unius gradus m. 37. Omnium enim supputatio numeros Ptolemaei supponit, & proinde polo Arctico propinquior est nostra aetate, quam ipsi putant. Posset autem huiusin di ambiguitas statim distisiui, si obstruaretur eadem stella,quando maximam habet altitudinem, & quando minimam, aut si vel sola maxima , vel sola minima capiatur, eleuatione tamen poli supra horiZontem praecognita ex Obseruationibus Solis meridiano tem Pore . Ex quibus omnibus patet, erroneum esse id quod scriptum est a Scaligero, stellam illam potarem semper suisse Borealissimam eum Hipparchi tempore, di ante illum fuerit Australissima. dc coi sequenter saltem fallacia erunt, quae sequuntur apud ipsum Scaligerum,cum sic dicit. Maliger.
,, In circulo igitur XTSR qui est vice coluri Tropiei hodierniis esto R T aequator simul & H rizon sub polo mundi E dee.
Affirmat Scaliger septem Rellas Visae minoris describere siroseirculos ad motu ra raptus qu 3tidie circa polum mu idi, ita tamen ut vicinior polo minorem describat, & remotior maiorem. 8e illa in extrema cauda ait distare a polo gr. 3. m. 24. perpetuo, ob idque fuisse pro mundi polo habitam,circa quam vulgus sequutus ocul rum iudicium putat circulos reliquas duas in cauda describero, qua ratione vulgus eas visites vocat, Itali, & Galli guardias, de Teutonici Vuaelitas, Latini vero circitores. Vnde autem ille collegerit tantam a polo distantiam ignoro, Se si sciam certo ab ipso non fuisse obseruatam,& de hoc paulo infra.
Ideo eum stella G est in arcu superiori,&c.
D et modo ex altitudine stellae polaris adinvenire altitudinem poli in quocumque situ ea reperiatur sui circuli, facta scilicet illius C cir-
29쪽
rη D. r. Marisi tonfutatio Diatriba
tareuli partitione in semicirculum superiorem, in quo stella magis
a terra attolitur quam fuerit polus,& in semitirculum inferiorem ubi stella minorem obtinet altitudinem quam polus. Verum qu niam non potest haberi iusta stellae altitudo in circulo meridiano, nisi in infima illius circuli parte atque in suprema; ideirco tutius est tunc obseruare altitudinem stellae, nam minori altitudini meridianae additur distantia stellae a polo, idest complementum declinationis ste tiae, di a maiore eadem aufertur,ut prodeat ipsa poli eleuatio, sed si ignorabitur stellae a poIo distantia tum obseruando
utramq; altitudinem eius, quod fit, vel in eadem nocte longissima vel duobus diuersis temporibus etiam aestate,quando noctes sunt breues,tunc differentia di ctarum ambarum altitudinum dimidiae
dabit distantiam stellae a polo, quq distantia minimς altitudini adiecta patefacit poli altitudinem. Caeterum hanc rationem explorandi altitudinem poli quan nautae Obseruant,scaliger mutuavita Petro de Medina, vel ab alio huius gen cris scriptore, nam ille auctor capite quinto, & duobus sequentibus docet, quantum sit addendum, vel auserendum altitudini stellae polaris pro diuerso situ circuli illius . ut habeatur poli altitudo ἔ quam tamen rationem impugnat Petrus Nonius validisiis mis rationibus & demonstrationibus in fine dicti capitis septimi. superius allegati. Matis'. ,, Denique tam furtiua est illius circelli eonuersio, ut ad depre- ,, hendendum illum opus sit consideratione situs stellarum F, E.
et Quando potest in eadem nocte animaduerti utraque altitudo meridiana stellae polaris,maximam dico,& minimam,eognoscitur esse ambitus illius circelli non aspernandae magnitudinis , eun diametrum habeat hoc rempore sex pene graduum quantum sc-rῆ occupare posset duodecies diameter Solaris, vel Lunaris corporis, & priscis temporibus erat longe amplior,& conducit quidem ad illum comprehendendum situs reliquarum stellarum eiusdemi caudae, imo totius constellationis Cynosurae . Maliger. is Neque vero nouum est hodie illa stellam G polum voeari, aut , , immobilem haberi. Vetustissima est tam opinio quam appellatio. is Eudoxi haec verba sunt ex eius Phaenomenis,quae scribebat Olymis piade CIII. hoe est annis r 966.ante hune Christi desinentem r399.is Est quaedam stella, quae semper eodem manet loco,ea stella est Po-is Ius mundi. Post Eudoxum CXL. annis idem scribebat Eratosthe-
30쪽
Io si Se aligeri de anticipatione Aequinoctiorum. Is
,, nes, ei tante Hygino, ubi de Cynosura loquitur. Sed in prioribus is caudae stellis una est infima, quae Polus appellatur, ut Fratosthenes, , dicit,per quem locum ipse mundus existimatur versari. Infimamia, is Latinus scriptor dicit,quam omnes Graeci ultimam trium in cauisis da vocant. Ecce Eudoxus & Eratosthenes vetustissimi simul,& eruis ditissimi scriptores cum vulgo hodierno, imo cum iudicio oculo. rum stellam G polum vocabant,& mundum circa ipsum, ut & vul- , , gus hodiernum versari putabant: propterea quod aliud punctum ,, circa quod mundi conuersio fieri posset, non animaduertebant, neri que illud ullis nauticis experimentis adhuc exploratum habebant, is ut hodie habetur. Maginus Argumentatur nunc doctissimus vir Sealiger ab auctoritate Eudoxi, & Eratosthenis stellam in exte emo caudae Cynostrae suis polo propinquam illorum temporibus,sicut est hodie nimirum gradibus s.cum min. aq. imo tanti facit horum auctoritatem & testimonium ut non vereatur contradicere Hipparcho, Ptolemaeo,&uniuersae Seholae Astronomorum,imo ipsijssimae veritati, neque recordari vult,se illos auctores priscos assirmasse fuisse rudes Astronomiae, ipsamque facultatem tune multa incerta habuisse quia me thodo carebat , atque propter circulorum diuisionem in paucast artes omnem obseruationem suisse incertam. Sed videamus misur huius argumentationis ab horum priscorum auctoritate , &quod facile potest dilui ex verbis ipsiusmet Scaligeri . Eudoxus,&Eratosthenes asserunt stellam extremam in cauda Cynosurae es polum, eirca quem mundus circumuoluitur, ergo inferre videtur
Sealiger , quod stella illa eandem tunc habebat distantiam a polo , quam habet nunc. Sed idem Scaliger pag.as. dicit falso illos eam, polum mundi vocasse cum ea non sit polus mundi, sed proxime apolo abiit,hoc est ut ille asserit gr. 3. m. a 4. Ergo nulla ducti obseruatione fideli per instrumenta mathematica illam hypothesin fuκ-darunt, sed temere potius ac sola innixi oculorum inspectione. a. re consultius Scaliger debuisset hoc dogma ridiculum iudieare eum& alia huiusmodi se cognouisse fatetur pag. 3.eum ait, sed ridicula sunt multa in prisca Astrologia Eudoxi di reliquorum Graecoru, qui ante Callippum floruerunt, in Phaenomenis , praesertim quod error Eudoxi fuerit detectus a Pythea Massiliensi vetere seriptore,& Eratosthene antiquiore, qui primus, omnium doeuat stellam illam non esse polum mundi,ut patet ex loco Hipparchi citato a Sealigero pag 13. qui Hipparchus confutat sententiam Eudoxi dicentis,est quaedam stella semper eodem loco manens haec stella est po-C a Ius