장음표시 사용
131쪽
PRO C. CORNELIO I. Ortibus romanis lege lotia' judicarent, hominem diis
ac nobilitati perinvisum Cn. Pompeium , causam lege Varia de majestate dixisse. . . . Nihil senatui detraxisse Cornelium. Fronto, . . . Ex promulgatione trinundinum dies ad serendum, potestasque venisset Priscianus, VII, p. 733. Codicem attigit in 7. Quintitianus V, 3. Repugnat enim, ut divisores, quos honoris sui ministros esse voluerat, lege ambitus vestet affligero. Marcianus Cuelis, P.
. . . Quae iratermissa complures annos. . . Priscianus,
VIII, P 777- Num alicui gratificabatur aut homini, aut ordini λId ibid. P. 83O. Coeptum igitur per eos, qui agi volebant desitum
est per hunc, qui decessit. Id. X, p. 9O8. . . . Circuitis rostris, dicerentur lapidibus homines. Id. VIII, p. 83O.... Resertum tribunitiis legibus, exhaustum a quibus sit, ipsi sciunt Aquila, P I9
. . . Qui eloquentia ceteris antecellit Priscianus,
36. Lege Plotia. . lautius Silvanus tribunus pl. Cn. Pompeio Strabone, L. Porcio Glone coss. aecundo anno belli italici, quum equester ordo in indiciis dominaretur, legem tulit adjuvantibus nobilibus, quae lex vim eam habuit, quam Cicero significat nam ex ea lege tribus singulae ex eo
numero quinos denos snsfragio creabant, qui eo anno iudicarent ex eo sactum est, ut senatores quoque in eo numero essent, et quidam etiam ex
ipsa plebe MCori. 3 dicem attigit. Quintilianus lib. V cap. ix: Si accusator est mitius efficaciter loquutus, ipsa ejus
verba ponantur; sin acri et vehementi uans fuerit oratione, eamdem rem nostris verbis mitioribus proferamus. Cicero pro Cornelio dixit, eod emattigit, et statim actum excusat. In Vatiniani, cap. a Cicero voce propria utitur, o codicem legisse dicebatur .
38. Refertum tribunitiis. De aerario loquitur, in qu leges aerVabantur. ED.
132쪽
IIa . . CICERONIS Demi medius fidius de his tormentis aliquantum malim Fronto, p. 375. . . . Ad miserrimum crudelissimumque dominatum dedi patiamini. Id , 373. Cur nunc redeatit, si tum gratiae concesserint λId p. 37O. Quid, quod ne cum iis qDidem expertus es, quos
duces operarum fuisse dixisti Id. p. 375. . . . Rusmodi mihi duos laqueos in causa esse propositos, ut, si me altero expedissem, tenere altero.
Aperuit res scalarum Acro, ad Horat Serva. lib. I.
Legite, ut legebatis hinc intelligetis, nulla tenuissima suspicione describi, aut significari Cornelium. Boethius, de Dinnitionibus.
Ρugnem aperte contra nobilissimorum hominum voluntates studia, consilia, cogitationesque eorum aperium Aquila, ρ.i8 Fortunatianus, Rhet. III. O callidos homines iis rem excogitatam o ingenia metuenda loestes dare volumi S. Quem, quaeso, nostrum sesellit, ita vos esse facturos Cicero, Orat.
Num in eo, qui sint hi testes, haesitatis Ego vo-
1. Pugnem aperte contra nobiliss. hominiam voluntates In orationem secundam, quum brevissimam putosuisse , ut primam longissimam, omnem illam argumentationem reiecisse Ciceronem arbitror, qua nobilissimorum virorum testimonia refutavit. Sro. - Hoc fragmentum exstat etiam in Fortunatiani Rhetorica, praeterAquilam, sed ibi multo magis truncatum. a. o callidos homines I Eadem verba profert in oratore Cicero ex secunda Corneliana, quae et ipsa ad quaestionem de testibus pertiuent. ED. 3. Testes dare. estes nimirum, qui vidisse se dicturi sunt, quum Comelius ipse trib. pl. codicem, quod nefas est, recitaret. ED. Dj0jtjgo by
133쪽
PRO C. CORNELIO, II. II 3bis edam duos A. Reliqui sunt de consularibus, inimici
tribunitis potestatis Pauci praeterea assentatore eorum atque assecla subsequuntur Asconius.
Sed si familiariter ex Q. Catulo, sapientissimo viro atque humanissimo, velim quaerere, Utrius tandem tibi tribunatus minus probari potest, C. Cornelii, an, non dicam P. Sulpicii, non L. Saturnini, non C. Gracchi, non iberii neminem, quem isti seditiosum existimant, nominabo; sed avunculi tui, Q. Catule, clarissimi, patriaeque amantissimi viri quid mihi tandem responsurum putatis Id. Post xx versus a praecedenti Quis avunculus tuus, clarissimus vir β, clarissimo patre avo, majoribus, credo, silentio, favente nobilitate, nullo intercessoree0mparato, populo romano dedit, et potentissimorum hominum collegiis eripuit, cooptandorum sacerdotum potestatem ρ Id. Sequitur. Quid ridem Domitius . Silanum' consularem hominem, quemadmodum tribunus pl. Vexa
Haec est controversit ejusmodi, ut mihi tribunus
. Edam duos scilicet ere coni Meraia. In haeo eullum et . Lepidum Consulares verba ita Asconius: Post infractam alii in hac causa testes fuere Q. Catu tribunitiam potestatem a Sulla, antolus, Q. Hortensius, Q. etellus Pius, . restitutam a Cn. Pompeio, apparet: uminus pontifex ED. fuit autem is tribunus pl. ante xii a s Clarissimus vir Domitius, quem nos D. Bruto et Μ. Lepido coss. Ex etiam larissimum appellat Cicero ita quihus verbis dissicile intelligi potest, stratione de lege Agraria ad pop. quo quid aut Cic. velit, aut Asconius. Ego loe de erepta cooptandi potestate autem snspicor, Q. Catulum consulem eollegiis loqoitur; de qua re ipsa seri comΜ.Terpolio, vel potius rebellio, bit etiam suetonius ita Nerone , et trib. pl. acerrime contendisse, eumque eausam commemorat. Tum appella vexasse, quod tum potestas tribunitia Mut clarissimiam, cuius maiores a fracta a Sulla esset scriptum est enim gistratus adepti fuerant. ED. in concionemacri apud Sallustium 6. m. Mantini. Qui contra Cimbros ita Sulla mortuo, qui scelestumi uas populi bellum gesserat. tias imposuerat servitium, finem mali cre- dumtaxat tribus adversarias habuit dehatis ortus eat longe saevior Cat
134쪽
pi Cia Domitius, Catulo . erpolius' contemptissimum nomen ejectum esse ex iis, qui tribuni pl.
Nam neque me divitiae movent, quibus omnes Africanos et Laelio multi venalitii mercatoresque
superarunt; neque Vestis, aut caelatum aurum et argentum, quo nostros Veteres arcellos aximosque
multi eunuchi e Syria aegyptoque Vicerunt. Neque
vero moVent me ornamenta ista villarum, quibus
L. Paulium et L. Μummium, qui rebus his urbem Italiamque omnem reserserunt, ab aliquo video perfacile Deliaco aut Syro potuisse superari Cicero, Orat. c. o. intilianus. X, i, Priscianus A, P. 9o4. Quis tam abundans copiis . . . . Priscianus XVIII, P 3Ia 3 Fronto, P. 362. Da enim mihi facultatem eos, qui tum assuerunt Cornelio , nominandi. Fronto, P. 365.
laesci inhiatus lettoessi Banto et AEmilio amerco coss. Neque enim impedit, quo minus Catulus consul vexarea bellium potuerit, qui Bruto, et aniere Lepido coss. tribunatum gessi : nam tribuni mense decembri inibant, consules hal ianuamsci quare larulus consul extremo eonsulatu suo
Treboninm, postquam iniit, potuit tmeetae significat antem Cicero, ni Catulus rebellitim tribunum non probavit, re se Domitium Catulia stunentum non probares aut aliquid tale. Apud Aseonium autem videtur legendum, Mam Lepido, tion M. Le-- , ex fragmentis Capitolinis reli-
qns setnentia vix rine scriptorum librorum auctoritate sanari potest. SIG.8. M. Ter lius. Videtur legend. Turpilius. endosus locus. I. V. L. s. Nam neque me disitire Me in Oratore Cicero se ait in secnnda Cor
neliana usurpasse : ostendit antem se testium divitias contemnere : nam ut
nobilissimi, sic ditissimi homines in Coimelium testimonia dixerant, Q. Catulus, Q. Hortensius, Q. etellus mos, . Lucullus et . Lepidos sio. to Uenalitii. Non dubitat Patricius, quin logendum sit, venalitiarii. Ain
repugnant. I. V. L. II. Tum affuerunt Cornelio Tum,
noti diei in iudicio quum per o
tuo dies causa haec aeta sit , praeter enim Globuium istum, qui prius intedieesserat, deinde autem in iudicio ad. erat, Cornelius anilii exitu perterritus, paucos in judicium adhibuerat, ut soribit sconius in argumento; sed eum, quum videlicet Iegem Pedi
ferret de e senatoribus. Ea enim, quamquam invitis optimatibus, tamen sine tumultu est perlata, teste eodem
135쪽
pR C. CORNELIO, II. II 51yacite, ut iacitis, qui ad causam adestis. Fronto, p. 365.
Quid enim mihi certamen est cum accusatore, aut contenti, Id. p. 369. Qui commodis populi romani lingua dumtaxat ac voluntate consuluit. Id. . 3 5. Expelleret a dispensantibus Id. p. 376. Sedo ad urbem dierum tres fuerunt complurium .... Id p. 366. Quam diligentes libertatis vos oporteat eSS . . . .
Si vos hujus fortunas ' paucorum odio adjudicaveritis. Id. 367 Correpsit in scalas Scholiast Ius enal.
ra. Sed ad urbem dierum erasitie haec sint. Quod eonfirmat eum Seve. rvnt complurium Fragmentum muti innua, quum ait: miserieoediamlum. I. V. L. movemus, quum alicuius ealamitatesia si vos haeis fortunas Extrema commemoramus, quum magnitudinem oratione alamitatem Comeli expo periculi ostendimus, almati pro Cor--isse Cieeronem puto cujus partis elio Cicero . fro.
136쪽
Baec oratio dicta est L. Caesare, C. Figulo com post annum quam pro Cornelio dixerat. Sex competitores in consulatus Petitione Cicero habuit, duos patricios, P. Sulpicium Galbam L. Sergium Catilinam : quatuor plebeios, ex quibus duo nobiles, C. Antonium, . Antonii oratoris filium, L. Cassium Longinum duos, qui tantum non primi ex familiis suis magistratum adepti erant, Q. Cornificium, et C. Licinium Sacerdotem solus Cicero ex competitoribus equestri erat loco natus, atque in petitione patrem amisit ceteri ejus competitores modeste se gessere; visique sunt Cornificius et Galba robrii ac sancti viri Sacerdos nulla improbitate notus Cassium, qui iners ac stolidus tum magis quam improbus videretur, post paucos menses in coniuratione Catilinae esse apparuit, ac cruentissimarum sententiarum suisse auctorem itaque hi quatuor pro re jacebant Catilina autem et Antonius, quamquam omnibus maxini infamis eorum vita esset, tamen multum poterant coierant enim ambo, ut Ciceronem consulatu dejicerent, adjutoribus usi firmissimis M. Crasso et C. Caesares itaque haec oratio contra solos Catilinam et Ani nium est. Causa orationis hujusmodi in senatu habendae Ciceroni suit, quod quum in dies licentia ambitus augeretur propter
praecipuam Catilinae et Antonii audaciam, censuerat senatiis, ut lex ambitus aucta etiam cum poena ferretur eique rei Q. Μucius restinus, tribunus pl. intercesserat tum Cicero, graviter senatu intercessionem serente, Surrexit, atque in coitionem Catilinae et Antonii invectus est ante dies comitiorum paucOS ASC.
Dico, . C. superiore nocte cujusdam hominis no
bilis' et valde in hoc largitionis quaestu noti et cogni-
1. Hominis nobilis. Aut C. Caesaris, enim acerrimi ac potentissimi fuerunt aut . Crassi domui significat et Ciceronis refragatores , utun petiit
137쪽
ti domum Catilinam et Antonium cum sequestribus suis convenisse. Quem enim' aut amicum habere pintest is, qui tot cives trucidavit aut clientem, qui in sua civitate cum peregrino negavit se judici, aequo
Nec se jam tum respexit, quum gravissimis vestris decretis absens notatus est. In judiciis quanta vis
eonsulatum , quod eius in dies civilemerescere digilitatem animadvertebant: et hoc ipse Cicero in expositione suorum consiIiorum significat uos quoque coniurationis, quae Cotta et
Torquato coss. ante annum, quam haec dieerentur, facta est a Catilina et Pisone, arguit, Crassum auctorem si se Ακω .
a. Quem enim Catilinam, quum in sullanis partibus fuisset, crudeliter heisse, nominatim etiam postea taeero dicit, quod oeciderit Q. Caecilium, M. Voluminum , L. Tantasium M. etiam arti Gratidiani, summe Popularis hominis, ni ob id bis praetor hiit, eaput abscissum per urbem sua manu Catilina tuleratri quod crimen saepius ei tota oratione objicit suerat vero hic Gratidianus arcta necessit dine Ciceroni oriunctus. Clientem autem negat habere posse C. Antonium: nam is multos in Achaia apoliaverat, nactus de exercitu Sullano equitum turmasci delude Graeci, quoa poliaverat, eduxerant Antonium injus ad M. Lucullum praetorem, qui ius inter peregrino dicebat egit pro Graecis etiam tum adolescentulus C. Caesar, de quo paullo ante mentionem fecimus: et quum Lucullus id, quod Graeei postulabant, decrevisset, appellavit tribunos Antonius, iuravitque se ideo appellare, quod aequo jure ui non posset hunc Antonium Gellius, et Lentulus ensores sexennio, quo haec dicerentur, senatu ni Verunt, causasque subscripserunt, quod socios
diripnerit, quod judicitam recusarit, quod propter aeris alieni magnitudinem praedia manet parit, bonaque sua in potestate non haberet Ase N. 3. Se judicio equo Q. Cicero de Petitione consulatusci is vocem audi vimus orantis se Romae iudicio aequo enm homine graeco certare non P-
4. Nec se iam tum respexit Catilina ex praetura Africam provinciam obtinuit quai quum graviter e set, legati Afri in senatu iam turn, absente illo queati sunt, multaeque graves sententiae in senatu de eo distae
5. In Ddiosis quanta vis esset Ante annum quam haec dicerentur, Catilina quum redisset ex Asriea, Torquato et Cotta coss. Meusa tua eat repetunda-mam a P. Clodio adolescaente, qui postea inimicus Cieeronis fuit defensus est Catilina, ut Fenestella tradit,am Cicerones quod ego ut addubitem, haec ipsa Ciceronis oratio facit, maxime, quod is nullam mentionem rei habet quum potuerit invidiam socore competitori tam turpiter adversu se coeunti praesertim quum alterum competitorem suum Antonium in eaden hac oratione sua admoneat, suo beneficio eum ex ultimo loco Praeturae candidatum ad tertium Pervenisse. N eis, me Praetorem pri-Dj0jtjgo by
138쪽
ii Μ. . CICERONIS esset, didicit, quum est absolutus si aut illud judicium, aut illa absolutio nominanda est. Populum vero, quum inspectante populo collum secuit hominis maxime popularis' quanti faceret, ostendit.
Μe, qua amentia inductus est, ut Contemneret, constituere non possum. Utrum aequo animo latu-
mum esse factum, te concessione competitoriam, et collatione centuriarum,
et meo maxime beneficio e postremo in tertium locum esse subjectnm p . qui igitur Antonio suffragationem auam imputandam putat, is, si defendisset Catilinam , caput eius protectum a enon ei imputaret quod ita esse, manifestum est ex eo, quod statim dicit. Q. enim ocius tribunus pl. intercedebat, ne lex de ambitu ferretur quod facere pro Catilina videbatur: hunc notum in hac oratione appellans Cicero sic ait: Te tamen Q Μuci tam male de rep. existimare, moleste fero, qui hesterno die me esse dignum consulatu negabasci quid populus romanus minus diligenter scit sibi copstituere defensorem, quam tu tibi pqui, quum te surti L. Calenus ageret,
me potissimum fortunarum tuarum Patronum esse voluistici et cujus tu consilium in tua tKrpissima causa delegisti, hunc honestissimarum rerum defensorem populus romanus auctoriste repndiare potest 'nisi forte hoc dicturus es, quo tempore a L. a1εων furti delatas sis, eo tempore in me tibi parum auxilii esse vidisse M.Verum, ut egerit uoti causam Cicero, sicut Catilinae egisse erim videri vult Fene. stella, cur, qutam , quamvis male existimet de causamucii, tamen ei exprobret patrocinium suum, non idem
in Catilina faciat, si modo pro eo diaxit ' et cur ipsum illud judicium saepius in infamiam vocat quod protinus videretur non fuisse acturas, si in eo iudicio fuisset patronus Atque,
ut alia omittam, hoc certe vix videtur dictum suisse, si illo patrono Catilina repetundarum absolutus esset. Stuprisse omnibus a flagitiis contaminavit; caede nefaria cruentavit diripuit socios Heges, quaestiones, iudicia vi niavit rici et postea . Quid ego, ut vi laveris provinciam, praedicem p nam, ut te illic gesseris, non audeo dicere, quoniam absolutus mentitos esse equites romanos , salsas fuisse tabellas honestias nae civitatis existimo; mentitum Q. Metellum Pium, mentitam
Africam vidisse puto nescio quid illos iudices, qui te innocentem indicarunt. O miser, qui non sentias, illo indicio te non absolutum, verum ad aliquod severin judicium ae majus supplicium reservatum . Veri ne ergo simile est, haec eum Catilinae objicere, si illo deshndente absolutus ac Praeterea movet me, quod, quoua sint commentarii Ciceronis suarum etiam defensionum, commentarium tamen
hujus defensioliis, aut principium nullum inveniam. Itaque Puto non de- sendisse, sed tantum de defendendo eogitasses quod per haec ipsa negari non potest. Hoc autem adicio abso- intus est Catilina infamia iudicum iste Clodius insainis fuerit, quippe qui
praevaricatus est. Nam et reiectio indi- eum ad arbitrium rei videbatur esse
6. Hominis maxime vularis. Μ. ari Gratidiani, de cuius nece vide etiam Dion l. XXXVII. PA m.
139쪽
ruin putavit an in suo familiarissim, non viderat.
me ne aliorum quidem injurias mediocriter posse ferre' Alter', pecore omni vendito, et saltibus prope addictis, pastores retinet, ex quibus, ait, se, quum velit, subito fugitivorum bellum excitaturum s. Alter induxit eum ' quem potuit, ut repente gladiatores, populo non debitos polliceretur quos ipse
consularis candidatus perspexit, et legit, et emitri praesente populo romano factum est. Quamobrem augere etiam mercedes si vultis, Q. ucium conantem legem impedire' ut coepit senatus, consules prohibere; sed ego ea lege contentus sum, qua duos consules designatos uno tempore damnari vidimuS.
Τ tamen μ' . uci, tam male de re publica existimare moleste sero, qui hesterno die me esse dignum consulatu negabas. Quid i populit romanus minus diligenter scit sibi constituere ofensorem,
. Familiarissimo C. Verrem si bestias non habuerat, dedit IadfatO-gnificari putant Sigonius, Monitis rium, sub titulo, patri ae id dare Aac. Pedianus. ED. 1 L. Quamobrem augere etiam mer-8. Alter C. Antonius praedia enim edes si reuis, Q. Mucium Locus vix ob magnitudinem aeris Ileni manes emendandua sine novis Μ's. Coni sapasse, bonaque sua in potestate non no vultis . . consulas, rohibete. habuisse, etiam ex nota censoria oo 12. Legam impedise Legem Cal-gnoscere est, quam recitat Pedianus urniam significat, quam C. Calpura in altera particula eius orationis ex nius Piso ante triennium de ambitu pheanda et Q. Cieero hona ipsius tulerat. Quod autem diei damnato, proscripta se vidisse asseverat in li esse designatos eonsules, P. Sullam, bro de Petitione eoninlatus M. et P. Autronium, de quibus jam dixis Bellum otiaturum. Hic Ioetis mus, Vult intelligi Cognomen auteni Romanos, Spartaci non inmemores, Q. uoi tribuno, quem nominat, quam maxime debuit commovere M. fuit Orestinus. Aso's. - . Sullamio Alter induxit eum Q. Gallium, et P. Autronium Catilinae socios stilas. quem postea eum ambitus defendit, in utraque eoniuratione nobis uadidiε significare videtur iste enim quum Munatius Catil. 17, 18. D. esset praeturae candidatua, quod in 13. Te tamen Μale haec omittunt aedilitate, quam ante annum gesserat, Seh. et alii. I. V. L.
140쪽
IIO . CICERONIS quam tu tibi qui, quum te furti L. Calenus ageret,
me potissimum fortunarum tuarum patronum 4 esse voluisti. Et cujus tu consilium in tua turpissima causa delegisti, hunc honestissimarum rerum defensorem populus romanus, auctore te repudiare potest y Nisi sorte hoc dicturus es, quo tempore a L. Caleno furti delatus sis, eo tempore in me tibi parum auxilii esse vidisse. Atque ut istum omittam, in exercitu Sullano praedonem, in introitu gladiatorem, in victoria quadrigarium . . . .
Te vero, Catilina, consulatum sperare si aut cogitare, nori prodigium atque portentum est A quibus enim petist a principibus civitatis 3 qui tibi, quum
L. Volcatius consul in consilio suisset, ne petendi quidem potestatem esse voluerunt. A senatoribus qui te auctoritate sua spoliatum ornamentis omnibus, vinctum paene Africanis oratoribus 7 tradiderunt. Ab equestri ordine δ' quem trucidasti. A plebe cui spectaculum ejusmodi tua crudelitas praebuit, ut nemo sine luctu adspicere, sine gemitu recordari posset.
14. Patronum esse Cicero Q Μucium restinum furto accusatrim cum auccessu defenderat. Postea Μucina,
tribunus plebis factus, Ciceroni grates quotidianis conviciis rependit M. 15. Atque ut istum Antonium, qui en aliquot equitum turmis Achaiam vexavit. In introitu gladiatorem . . . quadrigarium. Quum Sulla pi,st vietoriam circenses faceret, C. Antonius quadrigas agitavit. ED. 16. Consulatum sperare Catilina de provincia Africa petiturus consulatum decesserat; sed iam legati Afri de eo in senatu graviter questi erant. L. Volcatius Tullus consul consilium publicum habuit an rationem Catilinae habere deberet, si petere eonsulatum; nam quaerebatur repetundarum Catilina ob eam causam destitit a petitio
ret Africanis oratoribus. Nam judicium repetundarum sequutum fuit, a quo ipse per infamiam liberatus est
Catilina, sed ita, ut senatorum urna damnaret, equitum et trihunorum absolveret. ED.
18 Ab equestri ordine Equester ordo pro Cinnanis partibus contra Sullam steterat, multasque pecunias abstulerant; ex quo Saccularii erant appellati, atque ob eius rei invidiam post Sullanam victoriam erant inter. Deti. Eo.