장음표시 사용
121쪽
PRO C. CORNELIO I. IOIae dignitas, et Q. etelli adolescentia, ad summam
liquos concessus diu exolevitis Eum-dem autem locum tractaverat anteri,i-eero in II de officiis: Idem fecit,
inquit, adolescens, Antonius: etiam P. Sulpicii eloquentiam accusatio illustravit, quum seditiosum, et inutilem civem C. Norbanum in judicium vocavit. Sed hoc' iidem non est saepe faciendum, nec umquam nisi aut reip. eausa, ut duo Luculli, aut patrocinii, ut nos ro Siculis, pro Sardis vero . Albutium Iulius Caesar. In accusando etiam antio L. Fossieognita industria est . Ex quorum collatione locorum satis intelligi potest, apud Apuleium legi oportere
pro C. Mucius, C. Iulius apud Ciceronem promantio antes de C. Iulio Caesare pro Sardis contra Albutium agente idem loquutus est in Divinatione: . Itaque Cn. Pompeio nominis deserendi potestas non est data in T. Albutium atque ille Cn. Pompeius ita eum C. Iulio contendit, ut tu me- eum: quaestor enim Albuti fuerat, ut tu Verris Iulius hoc secum auctoritatis ad accusandum asserebat, quod ut hoc tempore nos ab Siculis sic tum ille ab Sardis rogatus ad causam Reeesserat a. anium autem legendum esse, nominis ipsius ratio declarat: suit enim anius Aquilli praenome , ut alias demonstratum est: Μanli autem gentis patriciae nomen. Quam quidem emendandi industriam qui aut
ut levem, aut ut putidam, aut certe ut non admodum necessariam, elevant, atque damnant, ii se veritatem historiae contemnere, a rerum lueem odisse , veteris memoriae depravationem amplecti, tenebras adamare
ostendunt mihi quidem ut ceteris in rebus, in quibus harum artium laus aliqua est collocata, sic in hac poti simum restituenda studium summum ab iis, qui id praestare non ingenio, vel doctrina possunt, videtur esse Ponendum. Quod ego et in aliis libris feci, quum res tulit, et faciam , quum postulabit. Itaque ad haec locum etiam Dionysii nunc adjiciam , de quo,
quum haec scriberem me consuluit vir non eleganti solum ingenio, sed eximia etiam doctrina , et marinis probitate ornatus, Vincentius Gilianus, familiaris meus, qui in vulgatis libris asterisco notatus menda se assectum foedissima indicat, quum tamen , cognita re, et Domine, de quo loquitur, integerrimus sit. In methodo ἐπιταρι is haec verba sunt: Παραδει-
άρις ovος Quid est enim τω του λο ου; nihil profecto Cur igitur aut levastudium, aut putidum , aut parum necessarium ejus esse existimari debet, qui emendatione adhibita locum
sanet, ac sententiam demonstret paego
igitur παρα τώ, τουπιλο ρου, id est, apud olori filium. Iam nihil est hoc loco
illustrius significat enim communis et civilis orationis exempla multa reperiri apud Olori filium, et Aristonis, id est, apud Thuc3didem et Plat
nem: quos a Patribus suis appellavit more Graecorum Iam vero apud Stra..honem quam multa sunt in nominibus urbium, et locorum fluminum eon .. tracta errata , quibus turpissime historia, et ipsius rei veritas depravatur ZAsseram ex Italia, quae nunc in manibus est, aliquot, et quidem omnia ex una sere pagina, quae non vidit interpres Ita enim legitur vulgo, ubi asi-
122쪽
Ο Μ. . CICERONIS Legem, inquit , de libertinorum susseagiis Corne
vov κα Κόρα κα Συε σατραποvτιουτε καὶ Ουελιτραι Quae ita vertit interpres: Ante hanc Priveritum est, et Cora, et
syes, et pusilla quaedam praefectura, Velitraeque . . Quae malum , est ista pusilla praefectura, quod hoc yes plege autem και Κορα καὶ Συέσσα τω, τουτίω, nihil portenti dixerisci significat enim suessam, quae Pometia dicta est, quum altera in Campania Suessa Aurunca diceretur quam ipse suessam Pomptinorum appellat.Paullo
exprimit interpres: . Hemicorum oppidulum, et Pitulum, et Anagnia, et Cerate i. quum merit vertendum Capitulam, et Anagnia, et Cernetum, ut scribit linius mendose enim est καὶ Πιτουλο pro Καπιτουλο, uno verbo. Et post Τεa εατη, ωv Μαρρουκ ω ιητρόπολι vertit egeatemmarrucinorum metropolim, unm sit scribendum a te, testibus ceteris et alio loco:
dum est, quanquam interpres vertit Eris et quum addit loquens de vinis
ubi interpres vertit alemum, Albanum, sataganum, scribi oportet pro τα Ιαγὸς irtv ις, et Signinum vinum convertendum, cujus Post ipse etiam sine menda meminit, itemque artialis. Quin etiam illud, ut opinor, men dose est eodem in loco αδε tvουεσσαε ΣιταΜοις κολπερ δρυται, α*' ου καὶ τούΜομα : ιυος Ιαρ ὁ κόλπος quem locum vertit imprudenter interpres:
Sinuessa in Seiano sita est sinuo non
enim vidit σιτ οις vitiose legi pro
Itvοις, Vocem enim latinam sinum, unde Sinuessa dicta est, XPressit.
Quid praeterea notius est illa prima epistola ad Atticum, in qua de petitione sua disserit Cicero hoc modo pMDe iis, qui nunc petunt, Caesar certus putatur hermus cum Silano contendere existimatur e nostris rationibus maxime conducere videtur Thermum fieri cum Caesares nemo est enim ex iis, qui nunc petunt, qui, si in nostrum annum reciderit, firmior candidatus fore videatur, propterea quod cura or est viae Flaminiaeci quae quum erit absoluta, sane facile eum libenter nunc ceteri consuli acciderim M. Locus est autem asterisco ad insignem, quae insideat, maculam indicandam notatus: quae exigua nominis emendatione deletur. Fac enim ex ceteri, Caesari, ex consuli consulem, ex acciderim addiderim, sententiam aperuisti obscurissimam, et locum correxisti pes-eherrimum Caesar, inquit, certus co sui putatur. hermus cum eo contendit, idem est curator viae Flaminiae: quae quum erit absoluta, sane facile eum nune Caesari consulem addiderim Iam neminem puto scitum , qui de hujus loci sanitate dahite et si enim litera. rum Paucarum levissima mutatio facta: Iocutio in ejusmodi re Livio familiarissima indicata: nam addere, et adjungere consuli collegam eonsulem saepissime eum dixisse, notius est, quam ni exemplis sit confirmandum, et sententia loco aptissima est patefaeta et quippe quum Ciceronis coniecturam eventus ipse comitiorem postea comprobarit. Hanc autem industriae tandem si quis levem existimet, quid In hoc studiorum genere grave ducat, secum ipse postea videtis. Sed haec
Praeter causam, quamquam non sine
causa: nunc reliqua persequam si il- Iod etiam de hoc loco addidero, me
vocem illam, α Libenteris, vacare, eam que illincvocis, sane, glossema esse,
atque ex albo libri in verba epistolae
123쪽
PRO C. CORNELIO I. O3lius eum anilio dedit. Quid est hoc semet an tulit,
an rogavit, an hortatus est nam tulisse ridiculum
est, quasi legem aliquam aut ad scribendum diffici
lem, aut ad excogitandum reconditam. Quae lex paucis his annis non modo scripta, sed etiam lata eSSet .... In quo quum multa reprehensa sint, tum in priuiis celeritas actionis
Ρetivit tamen 'a me praetore maxima contestatione,
ut causammanilii defenderem. Versu a prim Dcccci. Dicit de eodem Manilii tribunatu Nam quum is tribunus plebis duas leges tulisset in eo magistratu, unam perniciosam alteram egregiam : quod summam rempublicam laesit, id ab ipso tribuno abjectum est bonum autem ' citi summa
Dicit de disturbato judicio Maniliano Aliis isse in
temere ii repsisse, judicare. Redeo ad locum Ciceronis, qui ita vulgo legitur: - Quid etellus, summa nobilitate quum bis iurasset, eine privatim
privatum parte publice legis deiectus
est ratione, an vi, an vero is mendose sine dubio, sed quae menda ex commentatione Asconii fortasse tolli possit, hoc modo . semel privatim, iterum
publice lege dejectus est sic enim ait Asconius D Huc igitur illud pertinet, quum iurasse dixit, semel privatim, et iterum lege, tum scilicet quum in Curionem calumniam iuravit. sic enim hic locus sine dubio legendus est, non , ut vulgo, α Et iterani legatum scilicet Q quod sine ullo loci sensu fiebat SIGON.
. Legem, inquit. Illam , quam significat Asconius inmitonianam, qualibertinis in omni tribu suffragium
8. Celeritas aetionis. Quia anilius, Meu iam ostendimus, post pauculos statim dies quam inierat tribunatum, legem eam compitalibus pertulit. ED. s. et is tamen. Haec etiam ex adversarii obiecta criminatione repeti videntur de Cornelio Quum enim desendisset orator legem ipsam, anilio non dedisse respondendum fuit. Cur ausam tamen anilii sic curae haberet, ut eam a Cicerone praetore defendi peteret 8 Cui ego rei statim responsummisso credo. ED. Io. Unam perniciosam Sollicet delibertinorum suffragiis, quae quum sC. damnata esset, ab ipso quoque Μanilio objecta est. - Alteram Wregiaran.: sollicet de bello Mithridatico, Cn. Pompeio extra ordinem mandando; ex qua lege tum agnus Pompeius hellum gerebat. ED.
blica manet. Alii ex ipsis se.nii
vestigiis . bonum autem, quod summa republica manet, id extra ordinem sui , . r. V. L.
124쪽
illum furorem magnis hominibus auctoribus impulsus est, qui aliquod institui exemplum disturbandorum judiciorum perniciosissimum, temporibus suis
accommodatissimum, meis alienissimum rationibus,
cupiertint. Versu circiterixi Possum dicere, hominem summa
prudentia clarum C. Cottam y de suis legibus abrogandis ipsum ad senatum retulisse. Sequitur. Possum et ejusdem Cottae' legem de judiciis privatis anno post, quam lata sit, a fratre ejus
Statim Legem Liciniam et iaciam de civibus regundis, quam duo consules omnium, quo Vidimus, sapientissimi tulissent, video constare inter omnes, non modo inutilem, sed perniciosam reipublicae fuisse. Quatuor omnino 'genera sunt, judices, in quibus
et a Magnis hominibus L. Catilina et Cn. Pisone turbamna auctoribus. ED. x3. C. Cottam. Hic est Cotta, de quo jam saepe diximus, magnus orator habitus, et compar in ea gloria P. Sulpicio, et C. Caesari. Videntur autem in rehus parvis fuisse leges illae , quas quum tulisset, retulit de iis abrogandis ad senatum : nam neque apud Sallustium, neque apud Livium , neque apud Fenestellam ullius alterius latae ab eo legis mentio Praeter eam, quam in concione tulit invita nobilitate, magno populi studio, ut iis, qui tribuni pl. fuissent, alios quoque magistratus capere liceret quod lexa dictatore L. Sulla paucis ante annis lata prohibebat: neque eam Cottae legem abrogatam esse significat. Asc. 14. Ejusdem Cottin. Μ. Cottam significat suerunt autem tres, duo hi, C. et M tertius L. Cotta , qui lege sua judicia inter tres ordines commoni- eavit, senatum, equites, tribunos
aerarios adeptique sunt omnes consulatum. ASCON.
Is Legem Liciniam L. LicininmCrassum Oratorem, et Q. ucium Scaevolam Porit maxim eumdemque et oratorem et jurisconsultum signiscat: hi enim legem eam, de qua loquitur, de regendis in sua civitate sociis, in suo consulatu tulerunt: num him summa cupiditate civitatis romanae italici populi tenerentur, et ob id magna pars eorum pro civibus romanis se gereret necessaria lex visa est, ut in suae quisque civitatis ius redigeretur: verum ea lege ita alienati animi sunt principum italicorum popul rum, ut ea vel maxima causa helli italici, quod post triennium excitatum est, fuerit. ASCON. 16. Quatuor omnino Q. Caecilius Μetellus umidictis, Μ. Iunius Silanus, de quibus facit mentionem, Onsules fuerunt bello Cimbrico, quod diu prave simul et infeliciter gestum
125쪽
per senatum, more majorum, statuatur aliquid de
legibus. Unum est ejusmodi placere legem abrogari: ut Q. Caecilio, . Iunio consulibus, quae leges rem
militarem impediretit, ut abrogarentur Alterum, quae lex δ lata esse dicatur, ea non videri populum teneri: ut L. Μarcio, Sext. Iulio consulibus, de legibus Liviis. Tertium est de legum derogationibus 'lu' de genere persaepe senatusconsulta fiunt, ut nuper de ipsa lege Calpurnia, quae derogaretUr P. Africarius scisse superior, ut dicitur, non solum
est atque ipse quoque hic Iunius
male rem adversus Cimbros gessit, ac plures leges, quae per eos annos, quibus haec gerebantur, populo latae erant, Fibns militiae stipendia minuehuntur,
abrogavit AsCOI .a . Auermn quo lex Puto vos reminisci, has esse leges Livias quas illis consulibus . Livius Drusus tribunus pl. tulerit: qui quum senatus partes tuendas suscepisset, et leges pro optimatibus tulisset, postea eolieentiae est progressos, ut nullum in iis morem servaret itaque hilippus eonsul, qui ei inimicus erat, obtinuita senatu, di leges ejus omnes uno se tollerentur decretum est enim, eontra auspicia esse latas, neque iis teneri populum ASGON. 18. Tertiam est Lex haec Calpurnia de ambitu erat : tulerat eam ante biennium C. Calpurnius Piso consul, in qua praeter alias poenas pecuniaria quoque poena erat adjecta AACori. 79 P. Africanus. Hoc factnm estseeundo constitatu Scipionis, post εeptimum annum , quam Carthagini Pnsibus bello secundo data est pax factum id esse autem Antias tradidit ludis Romanis, quos fecerunt aediles nurules C. Atilius, L. Scribonius Libo: id eos fecisse iussu censorum Sex. Elii Paeti, C. Cornelii Cethegi : et videtur in hac oratione hunc quidem
auctorem sequutus, Cicero dixisse, Passum esse Scipionem, secerni a cetero consessu spectacula senatorum
in ea autem, quam post aliquot annos habuit de aruspicum respons , non passum esse Scipionem, sed ipsum auctorem fuisse dandi eum locum senatoribus, videtur significare verba eius haec sunt: Nam quid ego de illis ludis loquar, quos in Palatio nostri majores ante templum, atris agnae fieri celebrarique voluerunt quibus primum ludis ante populi consessum senatui locum . Anicanus II cos. ille maior dedit. Hoc tributum esse senatui scribit, sed sine mentione Μagalesium: aediles enim eos ludos sacere soliti erant' votivis ludi factnni tradit, quos Scipio et Longus
coss. fecerint. Non raeterire autem vos volo esse Oratoriae calliditatis,
ut, quum opus sit, eisdem rebos ab
utraque arte, Vel a contrariis utantur : nam quum secundum Ciceronis opinioneni, auctore Scipione consule, aediles secretum ante omnes locumspectaridi senatoribus dederint; eo.
dem illo facto Scipionis in hac quidem oratione, quia causa popularin
126쪽
a sapientissimis hominibus, qui tum erant, Verum etiam a se ipso saepe accusatus est, uod quum consul esset cum ib. Longo passus esset tum primum a populari consessu senatoria subsellia separari.
Circa medium ' Est utique jus vetandi, quum ea feratur, quamdiu non perfertur quamdiu, qui suifragii ferundi causa conveniunt, huc et illuc transseruntur dum privati dicunt' dum tabellae diribentur dum sitella defertur dum aequantur sortes; dum sortitio fit et si qua sunt hujus generis alia.
Paullo post. Unum tamen' , quod hoc ipso tribuno plebis factum est, praetermittendum non videtur. Neque enim majus est legere codicem, quum intercedatur, quam sitellam ipsam cum ipso intercessore deferre nec gravius, incipere ferre, quam perferre;
tate, atque ob id dignitatem eius ordinis quam possit maxime elevari, causae expediebat poenituisse ait Scipionem, quod passus esset id fieri in ea de aruspicnm responso, quia in senatu habebatur, cujus auribus erat blandiendum, et magnopere illum laudat, et non anctorem fuisse dandi nam id erat levius , sed ipsum etiam dedisse
dicit Circa medium,quo loco numerat, quum lex feratur, quot loca intercessionis sunt, jubet discedere AsCor .ao Grea medium Addit Asconius, Quo loco numerat, quum lex seratur, quot loca intercessionis sunt, inbet dicere M. Al discedere. Dubius locus, vel omnino mendosus. I. V. L. ar Dum risati dicunt. His peractis, quum id solum superest, ut populus sententiam ferat, jubet unumquemque is, qui seri legem, discedere: quod verbum non hoc significat, quod in communi consuetudine est, de eo loco, ubi lex fertur, sed in suam quisque tribum discedat, in qua est suffragium laturusci populus enim Confusus, ut semper alias, ita et in
concione. ASCON. ara. Unum tamen. anifestum est,
de ea lege Ciceronem nunc dicere, qua Cn. ompeio bellum adversuspiratas datum est L. autem Trebelli tribunus pl. queim non nominat quo
Perseverante intercedere nam senatui promiserat, moritum se aute quam
illa lex perserretur , introvocare tribus Gabinins coepit, ut Trebellio magistratum abrogaret, sicut quondam Ti. Gracchus tribunus, Octavio, collegae suo magistratum abrogavit: et aliquandiu Trebellius, ea re non perterritus aderat, perstabatque in intercessione, quod omnia magis quam
Perseveraturum esse Gabinium arbitrabatur essed postquam x et vix tribus rogationem acceperunt et una mens
esset populi, ut iussum conficeret remisit intercessionem Trebellinc atque ita legein Gabinins de piratis persequendis pertulit. ASCOI .
127쪽
nec vehementius, ostendere se latiirum invito colle
ga, quam ipsi collegae magistratum derogare nec criminosius, tribus ad legem accipiendam, quam ad
collegam reddendum privatum intro vocare : quae Vir
sortis hujus collega, A. Gabinius in re optima secit
omnia neque, quum salutem populo romano atque Omilibus gentibus finem diuturnae captivitatis, turpitudinis, et servitutis afferres, passus est, plus unius collegae sui, quam universae civitatis, vocem alere,
At enim de corrigenda' lege retulerunt ....
Idem, nisi ' haec ipsa lex, quam C. Cornelius tulit, obstitisset, decrevissem id, quod palam jam isti defensores judiciorum pugnaverunt, senatui non plaeere, id judicium de Sullae bonis fieri. Quam ego causam longe aliter praetor in concione defendi, quum id dicerem, quod iidem judices postea statuerunt, judicium sequiore tempore fieri oportere. Statim Antea vero' quam multarum rerum judicia sublata sint, et quia scitis, praetereo, et ne quem in iudicium oratio mea revocare Videatur.
13. At enim de corrigenda. Dixi exercitibi praefuerat, et remp. tenuemus jam in principio, Comelium pri eat, sumpserat pecunias ex vectigali-- legem promulgasse, ne quis per bus, et ex aerario populi romanici ea senatum Iege solveretur deinde tu que res saepe erat agitat , saepe omissa, lisse, ni tum denique de ea re AC. partim propter ullanarum partium seret, quum adessent in senatu non potentiam, partim quod iniquum vi- minus cc haec est tua, quam appel debatur, post tot annos, quam quislat, eorrectio. AsCori. Pecuniam accepera', eius reddere ra-αέ. Idem, nisi. Quia descierat supe tionem. Cori. rioribus temporibus in aerario pecunia as Antea vero Bello italico, quod publiea , multa et saepe eius rei reme sui adolescentibus illis, qui tum in diaerant, esita, in quibus hoe quo rep. vigebant, quum multi Varia legeqsse, ut pecuniae publicae, quae residuae inique damnarentur, quasi id bellum apud quemque essent exigerentur illis auctoribus conflatum esset, cre- id autem maxime pertinebat ad Cor braeque defectiones Italicorum nun-nelium Faustam , dietatoris filium, tiarentur, tunc ob eius tristitiae occasio- quia sulla per multo annos, quibus nem senatus decrevit, ne iudicia, dum
128쪽
Paullo post Non Cn. Dolabella' C. Volcatium, honestissimum virum, communi et quotidiano jure privasset. Non denique homo illorum et vita et prudentia longe dissimilis, sed etiam nimis in gratificando jure liber, L. Sisenna bonorum Cn. Cornelii possessionem ex edicto suo P. Scipioni adolescenti summa nobilitate, eximia virtute praedito, dedisset. Quare quum ambitum populus romanus videret, et quum a tribunis plebis doceretur, nisi poena accessisset indivisores, exstingui nullo modo posse, legem hanc Cornelii flagitabat illam, quae ex SenatuSCOnsuli serebatur, repudiabat. Et eadem de re aullo Ost . . . . Ut Spectacillum illud duorum designatorum consuliim' calamitate,
re et tempore salubre ac necessarium, genere et exemplo miserum ac funestum, videremus.
Quid ego nunc' tibi argumentis respondeam, POSSefieri, ut alius aliquis Cornelius sit, qui habeat Philerotem Res nota est, vulgare nomen esse Philerotis; Cornelio vero ita multos, ut jam etiam collegium
At enim extremi' ac difficillimi temporis vocem
tumnitus italicus esset, exercerentur quod decretum eorum in concionibus populi saepe agitatum erat et supererant autem ex iis, qui illa iudicia metuerunt, vigentes multi, maxuti C. Curio Curionis adolescentis pater ejus qui bello civili Caesaris sui partium. 26. Non Cn. Dolabelia. Duo fuerunt eo tetupore Dolabellae, quorum alterum C. Caesar accusavit, alterum ad Scaurus. ASCOI .a . Sisenna. Qui res scripsitis
28. Designiatorrim consulum P. Sullam et P. Antronium significat quorum alterum L. Cotta, alterum, Torquatus, qui, quum haec Cicero dicebat, consules erant, subitus damuarant, et in eorum locum creati erant. AaC. 29. Quid ego nunc Frequenter tumetiani coetus saetiosorum hominum
sine publica auctor4tate maloiubIico fiebant: propter quod postea collegia SC. et pluribus legibus sunt sublata,
Praeter pauca, atque certa, quae utilitas civitatis desiderasset, ut fabrorum, fictorumque ASCOI .
3O. At enim extremi C. Piso, qui consti eodem anno suit, quo Cornelius tribunus pl. erat, quum legem de ambitu ex SC. graviorem, quam fuerat antea ferret; et propter multitudinem
129쪽
illam, C. Corneli, consulem mittere coegisti, qui
rempublicam salvam esse vellent, ut ad legem accipiendam adessent: Ρlebem ex Maniliana offensione victam et domi tam esse dicit ante Vestros annos propter illius tribuni plebis temeritatem posse adduci, ut omitino Deillitis potestate abalienemur qui restituerunt eam p
testatem, alterum nihil unum' posse contra multos, alterum longe abeSSe.
Tanta igitur in illis virtus suit, ut anno vi post
reges exactos, propter nimiam dominationem potentium, secederent, leges sacratas' ipsi sibi restituerent, duos tribunos crearent, montem illum trans
Anienem, qui hodie mons Sacer nominatur, in quo
civisoriim,rini per vim adversabantur, e sero eiectos esset, edixerat id, quod Cieero significat, et majore manu stipatus ad legem perseretidam descenderat Plebem ex aniliaria Ossensione viciani et donii tam esse dicit AsC. 31. Alterairn hi ιι num. anifestum puto esse vobis, M. Crassum et
Cn. Pompeium significariri e quibus Crassus iudex ium sedebat in Orue- sum, Pompeius in Asia bellum Μithridaticiam gerebat. ASCON. 32. Leges sacratas Inducor, magis librariorum hoc loco esse mendam, quam ut Ciceronem parum proprio Verbo usum esse credam : illo enim
tenipore', de quo loquitur, quod fuit
post xv annos quain reges exacti sunt, plebs sibi leges sacratas non restituit numquam enim tribunos pl. habuerat , sed tiam primum eas constituit. Numerum quident annorum post reges exactos, quo id factum est,
diligenter postiri, qui fuit A. Virginio
Tricosio, L. eturio Cicurino coss. C
ternisquidam non duos tribunos pl. ut Cicero dicit, sed quinque tradunt
creatos tum esse, singulos ex singulis classi huc sunt tamen, qui uitidem illum duorum numerum, quem Cicero, ponant inter quos Tuditanus . et P inponius Atticus, Liviusque noster: idem hi et Tuditanus adjiciunt, tres praeterea ab illis duobias collegas creatos esse : nomina duorum sunt haec,
qui prini creati traduntur C. Sicinius L. F. Bellutus, L. Albinius C. F. Paterculus. Reliqua pars huius loci quae
pertinet ad secundam constitutionem tribunorum , et decemviro iutu finitum imperium , et leviter et aperte ab
ipso dieituris noluina sola non adjicit, quis ille ex x viris fuerit, qui contea libertatem vindicias dederit, quis ille
pater, contra cujus filiam id decrevit: quod scilicet notissituum est, dece-- viro in illu in Ap. Claudium fuisse, patrem aiatem Virginis L. Virginium unum hoc tantiarnmodo explicandum, quo loco prilitum de secunda secessione
plebis, deinde de concordia facta,
130쪽
armati. consederant, aeternae memoriae causa consecrarent. Itaque auspicato, postero anno x tribuni plebis comitiis curiatis creati sunt. Tum interposita fide per tres legatos δ', amplissimos viros, Romam armati reverterunt in Aventino comsederunt; inde armati in Capitolium venerunt; decem
tribunos plebis per pontificem, quod magistratus
Etiam haec recentiora praetereo et ponam principium
justissimae libertatis, Cassiam, qua lege) suffragiorum vis potestasque convaluit alteram Cassiam, quae
Dicit de nobilibus. Qui non modo cum Sulla, verum etiam illo mortuo, semper hoc per se summis opibus retinendum putaverunt inimicissimi C. Cottae
fuerunt, quod is consul paullum tribunis plebis non potestatis, sed dignitatis addidit. Quamdiu quidem hoc animo ergo nos illa plebs erit, quo se ostendit, quum legem Aureliam'si, quum
Rosciam, non modo accepit, sed etiam efflagitavit. . . . Μemoria teneo, quum primum senatores cum equi
33 per tres legatos Legati tres, quorum nomina non ponit, hi fuerunt, Sp. Tarpeius, C. Iulius, P. Sulpicius, omnes consulares: pontifex maximus miti Papirius. ASC N. 34. Cassiam, qua lege. Quae sit ista lex Cassia, qua suffragiorum potestas convaluit, manifestum est: nam ipse quoque paullo ante dixit, legem Cassium tulisse, ut populus per tabellam suffragium serret altera Cassia lex,
quae populi judicia firmavit, quae sit,
potest quaeri Dest autem haec C. Cassius L. F. Longinus tribunus pl. C. Μario C. Flavio coss. plures leges ad minuendam nobilitatis potentiamtistit, in quibus hanc etiam, ut, quem Populus damnasset, cuive imperium abrogasset, in senatu non esset tulerat autem eam maxime propter simul'tates cum Q. Servilio, qui ante biennium consul fuerat; et otii populuβ, quia male adversus Cimbros rem gra-8erat, imperium abrogavit. Dicit de nobilibus. ASCON. Is Quum legem Aureliam, quum Roscium, non modo aecepit. ure' lia lege communicata judicia inter se' natoreS, et equestrem ordinem, et tribunos aerarios. Roscia est, βδL. Roscius Otho biennio ante eonfirmavit, ut in theatro equitibus rom. nis xiv ordines spectandi gratia dares