장음표시 사용
171쪽
DE REGE ALEXANDRINO. istu te, das aliquid bostem; si quid dederis, regem, et socium, et amicum judicabo.Quum ille rex sit interfectus, hunc puerum in
Atque illud etiam constare video, regem tuum,
quum reginam sororem suam β, caram acceptamque populo, manibus suis trucidasset, interfectum esse impetu multitudinis 6
nem pudoris exsequitur non decere populum romanumina potestate regius nundinari, ut obieeta quadam senatui facie turpitudinis, id vel maxime faciendum esse pereuadeat, quod sit congruens honestati SenoL. et 3 Quum ille rex Alexander II, rex AEgypti. A. Μ.rέ. Nunc puerum in Fria fuisse. Hae sumuntor de locis conjecturalibus, qui sunt primi videlicet in hujus status divisione a voluntate et sieultate. Nam quod peritiam facit meli rem voluntatis est non potuisse Ptolemaeum apitalibus odiis dissidere, quem puerilis infirmitas ab huiusmodi obstinatione revocaret Facultatis est autem quod ait in Syria suisse, ut absens s moram J non habuerit Illius interficiendi, quem dicebatur interemis.
s. otium reginam sororem suam.
Alexander II. AEgypto rex datus a su
la, statim duxit uxorem Bererucem,
quod indicat et Appianus, Beli. Civ.
I, Ioa Haec erat ejus soror Patruelis, quia filia Ptolemaei Lainuri, teste Pausania in Atticum, cap. s. Ipse autem Alexander H filius Alexandria, fratris Lathuri. Hanc sororem et uxorem dedidit Alexander II rat hoc loco oon--at Cicero De quidem recentem a
nuptiis nam ipse quoque Alexander
decimo nono die, ex quo regnum e sibi copulata inierat, a populo Alexandrino corteitato interemptus eat.Vide iterum Appianum loco paullo ante crutato. Suceessit Alexander III, Iratae ut videtur seeundi, isque regnavit annis xvi. Tum pulsus regno ab Alexandriness, Tyrum Me ait, ubi conditotestamento, quo AEgypti heredem pop.rom faciebat, exstinctus eat. Interea
nihilominus regnavit Alexandriae Pt lemaeus Anietes, is qui deinde Romam profugit, et de quo scilicet habita est Moe oeatio litana Alexandrum III plerique acr3ptore eonfundunt eum II. Sed eos vid. sutis acetirato histinctos apud Petavium demouir temP. lib. X, cap. 48. Et quidem quum Appianustiis maper laudato diuat Alexandrum regem Alexandri regis filium occisun die κα post initum regnum : constetantem aliunde Ale-ndrum, qui ultimus hoc nomine appellatus est mo tuum esse Tyri in exsilio restat ut ille oeotius sit Alexander II, hio exsul III. At nuperrimus scriptor Eo elius,
quum duos tantum Alexandros reges memoret, ait Alexandram II, Bereni ea post xxx a matrimonio dies occisa
solum regni habenas retinuisse: quod plane contra fidem Appiani immo et Ciueronia est. A. Μ.x6. Intor em esse impatu mialeitudinis Congestis,aIde praepamtioni- hos fidem facit, ut hanc eaedem a populo magis Alexandrino factam pro-
172쪽
pietatis Aquila, Oc Antua ge, p. 9 Fon nati nus II Marcianus Capella, V, p. 428
haret, non Ptolemaeo iubente eom apud omnes Dei subdidit quum remissam Notemus enim gradatim fieri inam sororem suam ut atrocitasia argumenta, quae Praegravent suspieio ricidii, et ninito major in exitio mnem ad populares impetus pertinen ginae omnibus merit horrori. Post haeotem. Nam coepit ad hunc modum atque adiecit eamdem caram, etc. SCHOL. illud etiam eonstare video, ut de ve Dis ilis ratio. Vetua fragmen-ritate non sit ambigendum, si constet tum. I. V. L.
PRO P. ΑΤ INIO. Facio quiddam' quod in Eunuch, parasitus suadet militi
Ubi nominabit Phaedriam, tu Pamplitiam Continuo. Si quando illa dicet, Phaedriam intromittamus comissatum tu, amphilam Cantatum provocemus. Si laudabit haec Illius formam, tu hujus contra. Denique Titia pari reserto . quod eam mordeat.
Sic peto a vobis, judices, ut quoniam quidam nobiles homines, et de me optime meriti, nimis amant
inimicum meum, meque inspectante, saepe eum in senatu modo severe seducunt . modo familiariter
atque hilare amplexantur, quoniamque illi habent suum Publium, detis mihi ipsi alium Publium, in quo
possim eorum animos, mediocriter lacessitus, leviter repungere Cicero, 'ist fiam I, 9.
r. cio quiddam. Ipse nobis Cicero . Tu par pari referto Victorius e fragmentum hoc servavit, nisi sorte S Vaticano, Par pro pari.Vulg. Parorationem magis in epistola concludit pari. I. V. L. quam exponit Vide ad Div. I, 9. D. 4. In senatu modo serere seducunt. 2. In Eunucho. Terent Eunuch. Quasi de gravibus a seriis negotiis III, i , o I. V. L. loquuturi. D.
173쪽
Hanc quoque orationem eisdem consulibus dixit, quibus pro Vatinio si), L. Domitio Ahenobarbo et Appio Claudio Pulchro
coss. Summus judicii dises fuit ad 1 nonas septembris. . enim Scaurus, M. Scauri filius , qui princeps senatus suit, vitricum habuit Sullam quo victore, et munifico in socios victoriae, ita abstinens fuit, ut nihil neque donari sibi voluerit, neque ab hasta entierit. Edilitatem summa magnificentia gessit a), adeo ut in ejus impensas opes suas absumpserit, magnumque se alienum contraxerit. Ex praetura provinciam Sardiniam obtinuit: in qua neque satis abstinenter se gessisse existimatus est, et Valde arroganter. Quod genus morum in eo paternum videbatur, quUm cetera industria nequaquam esset par oraverat tamen aliquando inter patronas causarum. Sed postquam ex provincia
redierat, dixerat pro C. Catone 3), isque erat absolutus ad iii nona quintil. Ipse 4), quum ad consulatus petitionem ad III kal. quint Romam redisset, querentibus de eo Sardis, a P. Valerio Triario adolescente parato ad dicendum et notae in lustriae, filio ejus, qui in Sardinia contra, Lepidum arma tulerat, et
1 P. Vatinio, illo, in quem exstat Ciceronis interrogatio vehemens, -- iusque hoc anno ausam dixit, quam esset aceusatus de ambitu Vide Epist. ad Famil. I, s ad Q. D. II, 6, et utrobique summum interpretem P. anu-tium item itintilianum, I, I, 3 et ad eiusdem VI, 1, 13, e L. Spal-diugium. Consulum istorum et harum causarum annus, magnia contentionibus tractisque vi tribunitia in septimum mensem consularibus omitiis turbulentus, Uin cond. oo a Chr. 54. Cons. Pighii Annal. Rom. ad a. 699 iom. HI, p. 393. HRII RICH.
3 Qui fuerat tribunus pl. an. Urb cond. 698 , et nunc reus agebatur lege Licinia Iunia. Eius res apud Ciceronem et Dionem, Livium Epit Ios, et Nonium in voc Rumor, ex Annal. Fenestellae ConLmanutium in Epist ad Attie. IV, 7 et Pigbium , p. 381. HRINRICH. 4 Si est apud Sigonium Hotomannus Graeviusqne habent inde, quod sensum turbat, et nihil nisi mendum videtur esse. EINRicre.
174쪽
post in Asia Pontoque legatus L. Luculli fuerat si , quum is bel
lum contra ithridato gereret, postulatus apud M. Catonem praetorem repetundarum, ut in actis scriptum est, postridie a)nonas quintil. post diem tertium, quam C. Cato erat absolutus. Subscripserunt Triario in Scaurum L. arius L. F. . et Q. P cuvii fratres cognomine Claudi qui inquisitionem in Sardiniam itemque in Corsicam insulas dies tricenos acceperunt, neque profecti sunt ad inquirendum. Cujus rei hanc causam reddebant, quod interea comitia consularia sutura erant; timere ergo Se ne Scaurus ea pecunia, quam ab sociis abstulisset, emeret consulatum, et, sicut pater ejus secisset, ante quam de eo judi, cari posset, magistratum iniret, ac rursus ante alias provincias spoliaret, quam rationem prioris administrationis redderet. Scaurus summam fiduciam in paterni nominis dignitate, magnam
in Cn. Pompeii agni reponebat 3). Habebat enim filium, libe-
a Nominant vulgo Triarium sine praenomine scriptores, qui in res
gestas et adversam fortunam isto in bello commemorant, Dio Cassius, Appianus, Plutarchus in Lucullo, et Hirtios in Beli. Alex. Quem .manutius putabat fuisse C. illum Triarium valde laudatum a Cicerone in Bruto , et de Fin. I, 5, cuiusque, quum perisset in bello civili, liberorum superstitum tutor Cicero sui ipse Videianui in Epist. ad Famil. VIII, , et ad Q. D. III, a. Μitto, qui idem sunt suspicati, Glandorpium et Pighium. Sed pater P. Triarii, et legatus Luculli, fuit L. Valerius Triarius, quaestor urbanus a. U. 6 2. id Liv. Epit. 98, et Cic. Verr. I, 4. Rursus levi errore filium , pro patre, dat legatum Lucullo Ios. 8 Iiger, Anim ad Eoaeb. p. asI. EINRICH. a Quum priscae editiones et Oodices legerent pridie, Cl. mina hanc revocavit lectionem, non advertens Scaurum postulatum misse apud praetorema post diem tertium, quam Cato erat absolutus, absolutus vero fuit ad Iret nonas quint dies ergo tertius erat postridie nonas. PETR. 3 - . Emilius Scaurea repetundarum rens, adeo perditam et comploratam defensionem in iudicium attulit, ut, quum accusator diceret, dege sibi centum atque viginti hominibus denuntiare testimonium licere, seque hon recusare, quo minus absolveretur, si totidem nominasset, quibus in provincia nihil abstulissetis, tam bona conditione uti non potueris Tamen propter vetustissimam nobilitatem et recentem memoriam patris absolutua estis. Haec Valerius,axim. VIII, , et o Paria Cicero ad Attic. IV rs α Fortasse etiam accedent consulas designati, in quibns si Scaurus non fueru, in hoc
indicio valde laborabiti, significans eansae ipsi haud multum fidisse. Duplex porro crimen sui Scauro obiectum ab ceusatore, interemptio Bostaris Sardi
175쪽
rorum Cn. Pompei ratrem : nam tertiam si scaevolae filiam, dimissam a Pompeio in matrimonium duxerat. Μ. Catonem autem a), iii id judicium, ut diximus, exercebat , metuebat admodum propter amicitiam, qaiae erat illi cum Triario jam Flaminia Triarii mater, et ipse Triarius sororem Catonis Serviliam, quae mater M. Bruti fuit, familiariter diligebat ea porro apud Catonem maternam obtinebat auctoritatem. Sed in eo
judicio neque Pompeius propensum adjutorium praebvit 3) videbatur enim apud animum ejus non minus offensionis eontraxisse, quod judicium ejus in Muciam 4), crimine impu-
hominis, et depraedatio Sardiniae. De nee Bostaria a scauro mata testimonium dicebat Aria , Sardus, hospes Triarii, contendens in Bostarei quemdam ωrensem lagientem e Sardinia Scauri adventum in Severianus, Syntom rhet. eap. de dispon erimin. scauri iussu vias interfectum Cicero vero pro Mauro et a mortem Bostaris in matrem avertena crimen Quintil. VH aJ, Mici usus est λτικατηπορια, contendens matrem novas nuptias eum Arineasseeuntem eum e interimendum silium Bostarem, qui, uti probabile fit, matrimonio reΙnctabatur quod scelus novo scelere eonfirmat narrans Arinem, ut vacuam domum amasiae faceret, per libertum oceidisse uxorem suam anum deformem Alterum vero crimen dissoluturus Tullius ' demonstrat dolosum esse accusationis genua, a comitiorum consularium ansa comparatum; a' elevare satagit gentis Sardae testimonium, testium enim numero et gravitate premebatur Cicero 3 ' de Scauro pauea dioit 4' ad frumentarium crimen apposite respondet. Peroratio ducta est a bindibus maiorum, in primisque Metellorum , et patris AEmilii Scauri principis senatus. Hanc falsae orationisseeonomiam atque ordinem videor recte augurari ex fragmentis quae super-
1 In recentioribus editionibus vidi Tertiam nomen proprium, sed scribendum est tertiam eum duobus codicibus Ambrosianis et editionibus antiquis. Nomen enim holo filiae scaevolae fuit via , uti mox dicitur, et praeterea apud Plutarchum in Pompeio sed Lond. t. III, p. 468J Ciceronem ad Att. I, rancias Dion. LVIII, I 6, I, et Hieronymum contra Jov. I, 48. A. . a Fiet latinus ordo verborum , si mutaveris Μ. autem Catonem m. HED R. 3 In Pompeii patrocinio multum etiam momenti ponebat Scaurus con-mlatum petens, sed quantum hac spe frustratus fuerit, vide nos nisa
4 meiam scriptura Sigonii, quam posteriores, dum nobis Mutiam dant, eorruperunt. De hae femina sic ramertis: mucia haec insa illa est Tertia ,s evolae e gentemuoia filia Tertiae quum praenomen tulerit, habuit praeterea vina alias sorores natu maiores quod latuit, qui nonnisi duas ab hac diversaa
176쪽
dicitiae ab eo dimissam, levius secisse existimaretur, quum eam ipse probasset, quam gratiae acquisisse necessitudinis jure, quod ex ea uterque liberos haberetJ, neque Cato ab aequitate ea, quae et vitam ejus et magistratum illum decebat, quoquam
deflexit Post diem autem quartum , quam postulatus erat Scau- rus , Faustus Sussa, tum quaestor, filius Sullae Felicis, frater ex eadem matre Scauri, servis ejus vulneratis prosiluit ex lectica, et questus est, prope interemptum esse se a competitoribus Scauri si), et ambulare cum trecentis armatis, seque, si neceSSeesset, vim vi repulsurum. Defenderunt Scaurum sex patroni,
quum ad id tempus raro quisquamiliaribus quam quatuor ut retur aes a post bella civilia ante legem Iuliam ad duodenos
exhibet, doetissimum Ruperinis ad Pomponii Enchir. III, , ubi stemma est Scaevolarum. Dccurrit eadem Epist ad Att. I, , ubi verum vidit .manv-tius . De praenominibus seminarum, an suerint apud Romanos, necne; de appellationibus rimar, Secundoe, Tertiae, to sintne Praenomina, an Cognomina, postremo de ratione horum nominum, an ad numerum et ordinem filiarum in eadem familia pertinuerit, totidem sunt inter doctiores antiquarios controversiae de quibus foret longa fabula sequitur, ut video, collega meus literatissimus de praenominibus Sigonium et Reinestum noStratem. Α tarmen ipsemanntius isto loco ait diserte I'ertiam fuisse Μuciae cognomen. Nominabatur Mucia Tertia ant, quod perinde est, Tertia Mucia, cognomine Praep alto, ut ramus Sallustius, ve Patillus militis. Deinde quod ibidem de duabus sororibus, utraque natu maiore propter illud cognomen Tertiae, addit Μanutius, id vereor ne Rupertum non tam latuerit, quam non moverit. Sunt enim argumenta minime contemnenda, quibus alii utuntur ad improbandam hanc rationem . Vide erigonium, ni madu hist pag. 14, edit. Harim et Sinniat. Santinellum de disciplina et mor rom feminarum in ejus Dissertat Venet. 1 34, pag. 98. Quamquam priorem illam sententiam sequitur etiam Salmasius, locum de nominthus romanis omnium copiosissime tractans in Commentario inchoato ad Arnobium HEINRICH. a Legebant editiones servus ejus vulneratns prosiluit ex lecticis, et questus est pro interempto esse competitoribus Scauri M. I. aius ex fide eo- dicis Ambrosiani legit . quod servus eius, at haec particula corruptelam non sanat Equidem emendationem admisi, quam ex coniectura Heinrichius proposuit. RTR. et Ae Sigonii est: at Hotomanni et Graevii. entrum puto scripsisse auctorem, Sed potius atque i. e. et adeo. Legem Iuliam dicit illam nobilissimam de repetundis, latam a Caesare in primo consulatu a Urb. 695. Et constat uno Asubnio teste, etiam ad patronos pertinuisse hanc legem HaiI RICR.
177쪽
patronos est perventii m. Fuerunt antem hi P. Clodius Pulcher, Μ. arcellus, M. Calidius, . Cicer', Μ. Messalla Niger, Q. Hortensius. Ipse quoque Scaurus dixit pro se, ac magnopero
iudices movit et squalore et lacrymis et aedilitati essusae i)
memoria, ac favore populari, ac praecipue paternae auctoritatis recordatione a) MCON PED.
1 Erat apud omnes estis junctum cum memoria Correxi. HRII RICR. a Vix erat seanras repetundarum crimine liberatus, quum reus ambitua postulatus est ab eodem Triario, an a L. Caesare. Ita enim Ciceroci area eandida fore rei putabantur, Domitius amemmio, Messalla a Q. Pompeio Rufo, Scaurus a Triario aut a L. Caesare. Quid poteris, inquies, pro iis dicere pNe vivam, si scio is, ad Attic. IV, 6. Candidati consulares omnes rei ambitus ... sed omnes absolventur; nec posthac quisquam damnabitur, nisi qui hominem occideritis, ibid. . soaurum Triarina reum feeito, ad Attic. IV ret. Candidati consulares quatuor, omnes rei. Causae sunt dissiciles, sed erittemur, ut essalla noster salvus sit,innod est etiam cum reliquorum salute coniunetanan, ad Quirit. D. III, 3. Iam vero hae accusationes in Maurum mihi etiam eonsilio institutae videntur competitorum, qui Invidiam illi creandam curabant eomitiorem tempore ; neque spes illos sesellit licet enim ex utroque indicto absolutus abiisset, haud ante fasces consulare consequi potuit. Tullianae orationis pro Scauro ambitus reo nulla fragmenta supersunt, neque magnificas laudes dixit erudita antiquitas neque enim, ut mea fert sententia fuit illa iusta atque elatu,rata oratio, seu quia Tullius patrocinium susceperat clientia, quem revera reum existimabat, seu quia in MaaIla defendendo potius enit batur. Contra, alteram pro eodem Scauro repetundarum reo absolutam fuisse atque ornatissimam orationem, evincunt hae Ciceronis locari orationes magitatas pro Scauro et pro Plancio absolviis ad Q. D. III, i u Scaurus qui erat paucis diebus illis absolutus, quum ego partem ejus ornatissime defendi .em, eto. evincunt etiam fragmenta ipsa quae sequuntur. PETR.
178쪽
I. axime fuit optandum m. Scauro judices, ut nullo suscepto cujusquam odio, sine offensione ac
molestia .... D. Augustinus, Princiρ Rhetor e Fomtianatiano, P. 32 8. tis suae rerumque gestarum senectutis
dedecore foedavit. Quid Ver, alterum Crassum', temporibus iisdem, Dum aut clarissimi viri Iulii, aut summo imperio praeditus Μ. Antonius potuit imitari 3 Quid in omnibus monumentis Graeciae, quae Sunt verbis ornatiora, quam rebus, quis invenitur, quum
ab Aiace fabulisque discesseris, qui tamen ipse ignominis dolore, ut ait poeta, victor insolens se victum
I. . Maxime fuit optandum. Hunc Ioeam etiamsi non in principio fuisse designaret exordiendi usus, demonstrat Augustinus, qui de exordiis agens, ut limpidius hoc genus priuespiandi deprehendatur, dabo exemplum quod habuit, Taeuius , quum pro . Scauro loqueretur. Erat enim controversia unphidoxos, quippe quae niteretur dignitate personae, Scauri, premeretur turpitudine crimini de pecuniis repetundis. Utrumque in principiis itaeonfudit orator, ut et turpitudinem criminis dignitate personae con1egeret, neque tamen largiter nimium neque exsultanter, sed ita ut exprima nonnullam etiam metus suspicionem: n. xime fuit optandum, etc. ED. 2 tis suae. Haec e Taurinensi palimpsesto; quae sere aequi videntur stam a Asconio servatum LI ... imitari. I. V. L. 3. Alterum Crassum. Hic Crassus
fuit pater Crassi eius, qui aemulus Cn. Pompeii init periit autem in. dominatione L. Cicinae, quum ille et alios principes optimatum, et collegam suum Cn. Octavium occidit AsCON. 4. Iulii. Iulios quum dicit, duos Caesaria fratres C. et L significat, ex quibus Lueius et praetor et eomavi fuit; Caia aedilitias quidem oetasua Est, a tanturi in civitate potuit ut eausa hevi civilis contentio elua cum Sulpieio te buno fuerit. Nam et sperabat, et id agebat Caesar, ut omissa Praetura, eonsul fieret; cui quum primis temporibus iure Sulpicius resisteret, postea nimia contentione ad serram et ad amma processit. Idem inter primos temporis sui oratores et tragicus Poeta hontis admodum habitus est; hinus sunt enim tragoediae, quae inae rantur Iulii. Et hi autem Iulii, et Antonius ab satellitibus meti sunt oecisi, quum Crassus, ut supra diximus eumdem
casum sua manu Praevenisset. AACon.
5. Imperio. Asconius, ingenio. Namque haec iam nota nobis fecerat, quid
179쪽
non potuit pati, praeter Atheniensem hemistoclem, qui se ipse morte multavit At Graeculi quidem multa fingunt apud quos etiam Cleombrotum Ambraciotam si serunt se ex altissimo praecipitasse muro , non quo acerbitatis accepisset aliquid, sed, ut video scriptum apud Graecos, quum summi philosophi Platonis graviter et ornate scriptum librum de morte legi se in quo, ut opinor, Socrates illo ipso die, quo
erat ei moriundum, permulta disputat, hanc esse momtem, quam no Vitam putaremus, quum corpore animus tamquam carcere septus teneretur vitam autem esse eam, quum idem animus, vinclis corporis liberatus, in eum se locum, unde esset ortus, retulisset. Num igitur ista tua Sarda Pythagoram aut Platonem norat, aut legerat' qui tamen ipsi mortem ita laudant, ut fugere vitam vetent, atque id contra foedus fieri dicant legemque naturae. Aliam quidem causam mortis voluntaria nullam profecto justaria reperietis.1tque hoc ille vidit. Nam legit quodam loco, vita illam mulierem spoliari, quam pudicitia, maluisse. sed refugit statim, nec de pudicitia plura dixit, veri-ius, credo, ne quem irridendi nobis daret et ocandi
lacum Corastat enim illam, quum deformitate summa sitisse, tum etiam senectute. Quare quae potest, quamvis salsa ista Sarda fuerit, ulla libidinis aut amoris esse suspicio λII. Ac ne existi mes, riari, quod asseram, in di-eendo me fingere ipsum , et non a reo causam cogno-
eere, explicabo tibi, quae fuerint opiniones in Sardiani de istius mulieris mortes nam suerunt duas quo
Geombrotum Ambraeiotam De Frustra editor, non quod I. V. L. hoe loeo cons. Tnse. t 34. 8. Legit. Fortasse quis conjiciat, . Non quo aeerbitatis Sio ΜSs egit. I V. L.
180쪽
i6O . . CICERONIS Τe dixi . . . . Libidinosam atque improbam matrem infami ac noto adulterio jamdiu diligebat is, quum
hanc suam uxorem anum, et locupletem, et molestam timeret neque eam habere in matrimonio propter ceditatem, neque dimittere propter dotem volebat. Itaque compacto cum matre Bostaris consilium cepit, ut uterque Romam veniret. Ibi se aliquamis tionem inventurum, quemadmodum illam uxorem duceret, confirmavit. Hic opinio sitit, ut dixi duplex: una non abhorrens a Statu naturaque rerum, Arinis uxorem', pellicatus dolore concitatam quum audisset Arinem cum illa sua metus et si igae simulatione Romam se contulisse, ut, quum antea consuetrado
inter eos suisset, tum etiam nuptiis ungerentur; arsisse dolore muliebri et mori, quam id perpeti,
ΙΙΙ. Altera non minus verisimilis, et, ut opinor, in Sardinia magis etiam credita, Arinem istum, testem atque hospitem, Triari, tuum, proficiscentem Romam, negotium dedisse liberto , ut illi aniculae non illo quidem vim asserret neque enim erat rectum Patronae); sed collum digitulis duobus oblideret , resticula cingeret, ut illa perisse suspendio putaretur. Quae quidem suspicio valuit etiam plus ob hanc cau-Sam, quod, quum agerent parentalia Norenses' omnes,
qui suo more ex oppido exissent, tum illa est a li-
II. I. Te d L. Pars orationis emtae palimpsestomediolanensi. I. V. L. a. Ut dixi. Cicero in superiore laeuna egerat de morte uxoris Arinis, quod colligitur etiam ex arciano C pella, V γα an aliud in Scauriana su eurrit, quum interposita disputatione tractatur ex quibus carisis mors eveniat repentina n. A. Μ.3. Arinis uxorem Verba, MAH-nis ... concitatam , refert Priaeianus,
lib. VI, p. 689. I. V. L. HI x. Sed... oblideret, laudat Porphyrio admor Sat. II, 1, 16. I.V. L. Quia ... Norenses, habet Severianus synt Rhet eap. de Conjeet. p. 33s. I. V. L. 3. Norenses. Nora urbs Sardiniae,