장음표시 사용
381쪽
alteriuS, quam in tantur. Quare Satius est, ex iis aliquos aliquando tibi in foro irasci, quam omneS continuo domi praesertim quia multo magis irascantur ei, qui neget, quam ei, quem videant justa causa impeditum ut facere, quod promisit, cupiat, si ullo modo possit. Ac ne videar aberrasse a distributione mea, qui haec in hac populari parte petitionis disputem hoc sequor haec omnia non tam ad amicorum studia, quam ad popularem famam pertinere. Etsi enim inest aliquid ductum ex illo genere, benigne respondere, studiose inservire negotiis ac periculis amicorum tamen hoc loco ea dico, quibus multitudinem capere possis ni de Docte domus compleatur, ut multi spe tui praesidii teneantur, Di amiciores abs te discedant, quam accesserint ut quam phirimorum
aures optimo sermone Compleatitur.
XIII. Seqoitur, ut de rumore dicendum sit; cui maxime serviendum est. Sed quae dicta sunt omni superiori oratione, eadem ad celebrandum rumorem Valent, dicendi laus, studia publicanorum et equestris Ordiuis, hominum nobilium voluntas, adolescentulorum frequentia eorum, qui abs te defensi sunt, assiduitas ex municipiis multitudo eorum, quo tua causa venisse appareat bene ut homines nosse, Ο-miter appellare, assidue ac diligenter petere, benignum ac liberalem esse, loquantur et existiment domus ut multa nocte compleatur, omnium generum frequentia adsit, satisfiat oratione omnibus, re Peraque multis perficiatur id, quod fieri potest labore, et arte, ac diligentia, non ut ad populum ab iis om-XIII. I. Bene tit homives nosse. Id vocem omnes. Nam bene omnes Faeciolatus legit aene omnes loqui loqui et existimare pertinet ad il- et existimare is, et his verbis suam tum, quem dixerat , optimum serm 3- nonfirmat opinionem isti aliter ver 3 Qtii in Nisi sorte OiDilia Prorsus Olba haec mutare conati unt. Ego ad lenda biant. Dj0jtjgo by
382쪽
Dibus sum perveniat, sed ut in his stirdiis populus ipse versetur. Iam urbanam illam multitudinem, et eorti in studia qui conciones tenent', quae adeptus es in Pompeio ornando, anilii causa recipienda, Cornelio defendendo, excitanda si nobis sunt quae adhuc habuit nemo, quin idem splendorem omnium, Obriitatesqtie haberet. Efficiendum etiam illud, iit
sciant omnes, Cn. Pompeii summam erga te esse Vo
liuitatem, et vehementor ad illius rationes, te id asse qui, quod petis, pertinere. Postremo tota Petitio, cura, ut pompae plena sit, ut illustris, rit splendida, ut pinpularis, ut habeat summam speciem, ac dignitatem iit etiam, si quid possit, in competitoribus tuis evsistat aut sceleris, aut libidinis aut largitionis accommodata ad eoriam mores trifamia. Atque etiam in hac petitione maxime videndum est , ut spes rei publicae bona de te sit, et honesta opinio. Nec tamen in e tendo respublica capessenda est, neque in senatu, Deque in conciones sed haec tibi sunt retinenda ut
senatus te existimet ex eo, quod ita vixeris, defens0 rem auctoritatis suae sore equites romani, et viri boni, et locupletes, ex vita acta te studiosum otii ac rerum tranquillarum multitudo, ex eo dumtaxat, quod ora
Urbanam Plebis urbanae studia commemorat, ne ullam civiretis partem omittat. 3. Qui conciones tenent. Qui in concionibus sunt assidui. 4. Qua adeptus est. iurat evitici deesse quia in manuscriptis. Quod si ita est, verbum admeti regit re urba- Mani multitudinem a. 5. Eaecisanda nobis fiant. Si retinere placet in superiore membro quae adeptus, etc. haec sit constructio r urbatiam illam multitudinem, et studia excitanda Sunt is Antiptosir estito temere linitanda. ACC. 6. Em cori 6Morem. 7. Recte sic alermus Vulgo , si etiam si quid possit nec competitoribus M. Gulielmius conjiciebat strui possit e pompetitoribus m. 8. Spe reip. Postremum quod pri=posuit, illud est, ut resp. de te bene sibi polliceatur. Ob hanc unam spem, quae de Ciceronis virtute erat iv republica, consulatum obtinuit, ut Sen-hi Plotarchus in ejus vita. 9. Re P. capesssenda. Non est om-
movenda respublica, propositis rebu novis ad conciliandam .ibi ἰlebem, vel nobilitatevi.
383쪽
tione in concione ac judicio popularis suisti, te a suis
XIV. Haec mihi veniebant in mentem de duabus illis commonitionibus matutinis, quas tibi quotidie
ad forum descendenti meditandum esse dixeramus Novus sum consulatum peto. Tertium restat Roma est civitas ex nationum conVeritu constituta in qua multae insidiar, multa fallacia, multa in omni genere vitia versantur multorum arrogantia, multorum contumacia, multorum malivolentia, multorum superbia, multorum odium ac molestia perferenda est. Video esse magni consilii atque artis, in tot hominum cujusque modi vitiis latitisque versantem vitare offensioriem, vitare sabulam vitare itisidias esse unum hominem accommodatum
ad tantam morum, ac sermonum ac Vol tutatum VR-rietatem. Quare etiam atque etiam perge tenere istam viam, quam instituisti Excelle dicendo. Hoc et tenentur Romae homines, et alliciuntur, et ab impediendi, ac laedendo repelluntur. Et quoniam in hoc vel maxime vitiosa est civitas, quod larotione interposita, virtutis ac dignitatis oblivisci solet in hoc fac, ut te bene noris, id est, ut intelligas, eum esse te, qui judicii ac periculi metum maximiana competitoribus asserre possis. Fac, ut se abs te custodiri atque observari sciant quum diligentiam tuam, quum auctoritatem, vimque dicendi, tum prosecto equestris
X lV. 1. Quas sibi quotidie. Id est b. Forsan non detericis sore instia
quas meditandunt Librarii quidam isti. Haec Graterus. Ernest admisit. non intelligentes hunc construendi Frustra nain tenere hic quoque intel- modum, tametsi latinum et regularem, ligendum. umtamn qtias in quod, at in quo. F. 4. Ivincii ac periculi meιum maxi-Visare fabulam. Ne in fabulam mvm, etc. Nam poterat arcus Ci- qui s. Ovidius, Amor. lib. III et x cer eo Petitores suos de ambitu ac Fabula, nee sentis, tota jactaris cusare, si per eorum largitiones re- urbe . . pulsam tulisset.
384쪽
346 Q. CICERO DE PETITIONE CONSUI,
ordinis erga te studium pertimescant. Atque haec itate volo illis proponere, non, ut videare jam aCCUS3tionem meditari, sed ut hoc terrore facilius hoc ipsum, quod agis, consequare. Et plane sic contende omnibus nervis ac facultatibus, ut adipiscamur, quod petimus. Video, nulla esse comitia tam inquitiata lamgitione, quibus Don gratis aliquae centuriae renuntient Suos, maxime necessarios 7. Quare si advigilamus pro rei dignitate et si nostros ad summum studi iam benivolos excitamus et si hominibus gratiosis studiosisque nostri suum cuique munus describimus 9 et si
competitoribus judicia proponimus; sequestribus
metum injicimus divisores ratione aliqua Coerce
mus perfici potest, ut largitio aut nulla fiat, aut nihil
Haec sunt, quae putavi non melius scire me, quam te, sed facilius his tuis occupationibus colligere Unum in locum posse, et ad te perscripta mittere. Quae tamen etsi ita scripta sunt, ut non ad Omnes,mia hinnore petent, sed ad te proprie et ad hanc tuam petitionem valeant tamen tu, si quid mutandum esse videbitur, aut omnino tollendum, aut si quid erit praeteritum velim hoc mihi dicas. Volo enim hoc commentariolum petitionis haberi omni ratione pe
5. Studium. Recte Palernis exponit nos sibi maxime necessarios . . diligentiam in observando, . aucto I. sic verba i di anda esse recieritatem vim dicendi in accusando monuit alermus olim perverso r- studium equestris Ordinis, in ju dine a st idiosis gratiosisque nostri dicando. u. Cod. Pal. ἀstrabuimus. 6. Opportune laudat alermus Io o. Sequestribus Sequestres appen δ' cum ex Orat pro urena, cap. 1 bantur ii, apud quos pecunia lar insimulatque candidatns acclisationem giendo destinata deponebatur; druiso meditari visus est, honorem videtur ros, qui eam dividebant. desPerasse M. at Codd. nonnulli, alermo este, . Pulerinus e SMasfert lectionein addunt mihi
385쪽
387쪽
J nudo, haec Declamatio in Ciceronem potuisset Sallustio probabiliter adscribi, nisi legerentur haec verba in Quintiliani Institui orat. lib. IV, 1, non Sallustius directo ad Ciceronem, in quem ipsum dicebat, usus est principio, et quidem protinus; grapster et iniquo animo maledicta tua agerer, Marce Tulli'. et deinde lib. IX, 3, 6 89 Romule Arpinas i , hisce fragmentis a Quintiliano servatis abusus est nescio quis declamat , ut deperditam
Sallustii veram orationem refingeret, et pauculas istas V ces ex Institui. Orat arreptas in propriaeminervae operam intruderet. Hanc enim declamationem, et illam, quae sequitur, Ciceronis in Sallustium, patet istiusmodi fuisse, quales in scholis tunc ad discipulorum exercitationem componebantur et merito tantis scriptoribus dudum abiudicari. Longius foret Cortii conjecturam improbabilem, ac Gesneri Wolfitque opiniones Cortio adversas confutare nihilominus offendimur, talem imputari Quintiliani glossatoribus Οιρισία, ut passi sint harum orationum salsa fide sibi sucum fieri habet scrupulum et suspicio tam procacis astutiae in falsariis istis, ut haec velut laciniosa geminarum
orationum frusta suis commentis inseruerint. Has tamen ambas qualescumque declamationes, nostrae
Ciceronis editioni voluimus adjicere ne quid desideraretur quod in aliis excusum occurrit et eo libentius eas admisimus, quod in studiorum classicorum curriculo, nihil saepius animos et aures moverit, quam infensissima Sallustii in Ciceronem, et Ciceronis in adlustium odia, quorum
causas inquirere nunc operae pretium non est satis erit,
si meminerimus Sallustium tribuni Clodii amicum et conscium, in iloniana oratione interdum obliquis ictibus
388쪽
peti, quamvis sine nominis indici, et celeberrimam illam Ciceronis uxorem Terentiam, ab ipso repudiatam, statim in Sallustii inimici nuptias prorupisse, quicum nomen inclytum, malas inquietae nientis artes, et animum ultionis irarumque tenacem consociaret; quae Terentia Sallustio su perstes, deinde Messalae Corvino inter oratores non modico nupsit, ita ut illa per quosdam eloquentiae romanae gradus devoluta, tres maritos, maximi in illa aetate ingenii viros habuerit, atque centum et septemdecim vitae annos exegerit quod quidem inter mirabilia et fati et aevi muliebris exempla, si non incredibile, unicum videri potest. N. E. L.
389쪽
I. RiviiEn, et iniquo animo maledicta tua paterer, M. Tulli, si te scirem judicio magis, quam morbo animi, petulantia ista uti Sed quoniam' in te equemodum, Deque modestiam Ullam animadverto, respondebo tibi uti, si quam maledicendo voluptatem cepisti, eam male audiendo amittas. Ubi querar quos implorom, diripi rempublicam, atque audacissum cuique esse perfidiae an apud populum romanum, qui ita largitionibus corruptus est, uti sese, ac sortianas sitas venales habeat λ an apud Os, P. C. quorum auctoritas turpiSSumo cuique, et Sceleratissumo ludibrio est ubi, Tullius leges, judicia populi romani defendit, atque in hoc ordine ita modoratur, qυasi unus reliquus ex familia viri clarissumi Scipionis Africani, ac non reptilius' accitus, ac paullo a' te insitus huic urbi civis. An vero, Μ. ulli, acta ac dicta tua obscura sunt 3 an noti ita a pueritia vixisti, ut nihil flagitiosum corpori tuo putares, quod alteri collibuisset Scilicet istam immoderatam eloquentiam apud . Pisonem non pudicitiae actura perdidicisti Itaque minime miran-
390쪽
dum est, si eam flagitiose venditas, quam turpissume parasti. Verum, Ut opinor splendor domesticus tibi animos attollit uxor sacrilega, ac periuriis delibuta filia matris pellex tibi jucundior, atque obsequentior, quam parenti par est. Domum ipsam tuam vi et rapinis, suriestam tibi ac tuis, comparasti videlicet uti nos commonefacias, quam conversa sit
respublica, quum in ea domo habitas , homo flagitiosissume, quaei Crassi, Viri consularis' fuit
ΙΙ. Atque haec quum ita sint, tamen Cicero se dicit in concilio deorum immortalium suisse inde missum huic urbi civibusque custodem absque carnificis nomine, qui civitatis incommodum in gloriam suam ρο-nit: quasi vero non illius conjurationis causa fuerit consulatus tuus, et idcirco respublica disjecta eo tempore, quo te custodem habebat. Sed, ut opinor, illa te magis extollunt, quae post consulatum cum erentia uxore de republica consuluisti quum legis lautis judicia domi faciebas ' ex conjuratis alios morte, alios pecunia condemnabas quum tibi alius useimianum', alius ompeianam villam exaedificabat, alius domum emebat; qui vero Dihil poterat, is erat calumniae proxumus, is aut domum tuam oppugnatum venerat, aut insidias senatui fecerat, denique
de eo tibi compertum erat. Quae si tibi falsa objicio; redde rationem, quaritum patrimonii acceperis, quM
tibi litibus accreverit, qua ex pecunia domum paraveris, usculanum et ompeianum infinito sumptu aedificaveris. Aut, si retices, cui dubium potest esse,
4. i. At quod. s. Habietis. Non male habent quidam habitares. 6. Uiri eonsularis. Al. s. C., id est . viri clarissumi M. Forte melius. II. x. Facia f. M.faciebatis.