장음표시 사용
241쪽
quia Cycli intra xoo annos totidem numerant dies tam in forma Iuliana, quam in Gregoriana, & quidem si cum anno Solari terminentur imperfecti, quam lem vidimus in VIII Fundamento Cyclum XIX a norum. Multd imperfectior Cyclus annorum 38, quod duplicem continet Ennedecaeteridem, & alii de quibus f. V. Ibidem deteximus a majoribus Cyclis annorum fio 39, & ryoo reddi Eclipses, impersecth tamen , propter distantiam Solis a Nodo. Quin & ex Observatione Sinica, omnium antiquissima, anni ars sanie Aram Christi, quo dicebatur Sol defecisse circa initium Librae, si descendamus ad aliam Solis defectionem pariter circa AEquinoctium Autumnale, sive circa initium Librae an. I 56t. Intervallum continet annos Gregorianos completos 38 Is : Nobis Epacta conveniens huic intervallo in serie annorum naturaisti relinquit diem et, hor. 23, I ', Ι 8'. Motus Helio.Drae. grad. 343, 23', qt'; unde ad vicinum Mois dum desunt grad. xa, 36 , I9': dies autem absorisberi potest incipiendo ab anno Binxtili; ergo ex duplici titulo est imperfectus. En aliud Tentamen: defectui Solari , quem Keplerus supputavit contigisse anno ante aeram 3993, attentis motibus mediis diea Iulii in Forma Iuliana in ipso Solstitio; adeliqueat Iunii in Forma Gregoriana, responderet ne Solis Eclipsis anni 16rς circa Solctitium Uimum d. at Junii penh totalis in India Orientali ρ Intervallum inter unum, & alterum Solstitium nam extremi semestres
utpote extra illos terminos non computandi continet annos Gregorianos 362r, in quorum fine nobis
Sol es et citra Nodum a ', 32'', in serie numerorum naturali , hoc est incipiendo ab unitate, sive a primo anno post bissextilem, Epacta foret dier. 2, hor. 4 , ues', si'; Epacta Cassiniana dier. a , h. I, IO', 2o': Pro Epacta Flamstediana in arcu circuli gradisi 28, qa , Ia''. Motus solius Nodi, juxta Cassinianas, dat
Sign. XI, gr. 28, I , 3'; juxta Flamstedianas de-
242쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. 2I3 tractis 4r diebus Formae Iulianae dat Sign. XI, gr.
29, min. 28 , 23'; ergo haec foret Periodus Ecliptica, bidui tamen aequatio, lichi post 1 5 saecula redolet imperfectionem Cycli. At biduanam aequationem Keplerus, juxta suas Tabulas, concedebat deberi motibus veris; dum ponebat Eclipticam illam oppositionem in grad. 27, 35', IIV Geminor. re ipsa, quando motus medii dabant initio Cancri; complementum enim illud gr. 2, 3', 43V Sol conficit diebus a, hor. 1, q8'; an per Keplerum concordant veri motus cum illo bidui excessu in Cycloὸ Si autem hic oriatur dissensio inter diversos Astronomos, hoc est, qudd ab initio monebamus in longioribus intervallis mentem. humanam haerere dubiam propter Tabularum dissidia; quaerantur minora spatia methodum enim jam monstravimus , & minor erit aequatio facienda. Nec erit inutile obiter hoc loco observare, quod in inquirendo ordine Eclipsum animadvertimus circa tempus Paschatis, indici solitum ab Ecclesa. Divinum Praeceptum celebrandi Phase in primo Mense Anni Sacri intim tum est hominibus, & rudi Hebraeorum Populo, a quo exigebat annuam observationem circa illud tempus moraliter , non vero in rigore Mathematico, quasi synagoga, & multo minus Ecclesia adigeretur Astro- labio, vel Quadrante Astronomico, verum Plenilunii,& AEquinoctii momentum explorare. Id videre est in triplici celebriori Pascha te; nam si vera esset sententia Petam ii, quam propugnat tum L. IX, cap. 23, tum L. XIII, D. Τ. a. a. a. I 33x abjecta alia hypothesi de exodo in Plenilunio Maji Israelitae primum Pascha celebrarunt cum exirent ab AEgypto, nocte inter et, & 3 Aprilis Juliani, fer. V ineunte i aliqui mallent nocte inter 3, & 4 April. ineunte fer. VI : A quinoctium autem medium ex Paris. Tabb. supputat ad meridian. Alexandriae d. s April. , hor. 39, i ' post med. noct.; AEquinoctium verum d. 4, hor. Io, q3'. Plenilunium medium d. 3 April. h. ii
243쪽
post med. noct. Plenilunium verum hor. is, 18'; unis de existimat AEquinoctium, ac Plenilunium civile imcidisse in diem et April. , ne ante aequinoctium Pascha peragi videretur. Ex adverso, AEgyptii deplorabant
Pharaonem interemptum suo octavo Mense Pbarmuis
ibi hoc enim sonat lingua AEgyptiaca Pbarmuibi ,
idest, Pharaonis mortem , qui respondet secundo H hraeor. in an. sacro. Neomenia autem Tin, seu primi menss eivilis eo tempore etiamsi varietur annus cadebat ante medium Septembrem Iulianum, unde septimus AEgyptiorum Pbamenot Dei jussu evasit primus Hebraeorum Abib, postea dictus M sau. Quin & Deus ipse voluit , ut qui primo Mense Paschales victimas
offerre non potuisset , offerret Mense secundo, sive Iiar; annis vero consequentibus probat Baronius adan. Chr. 18 Apostolos tra nil uli me solemnitatem a XULuna ad diem Dominicam sequentem: Deo miraculis approbante tempus ab Ecclesia indictum, etiam in
an Ris, in quibus ante correctionem non exigua erata fruto aberrati . e
Alterum celeberrimum Pascha est illud, in quo
immolatus est Agnus Mysticus Christus Dominus , quando aequinoctium civile cadebat in diem a 4 Maristita die autem a s Martii, fer. VI, an. 29 aerae comis munis fert multorum. Patrum uaditio Christum Dominum Crucifixum; ad quam diem consignabatur Luna XV in vitioso Hebraeor. Cyclo annor. 8ε , Cuius impersectionem vidimus g. X, & tamen in rigore Astronomico haec erat ultima Lunatio anni sacri praecedentis ; nam Plenilunium medium an. 29 Me
se Martio incidit in diem i8, hor. 7, 33', 38' postmerid. Hierosolymis. Tertium sit illud, quod veluti stabilis norma suis turis saeculis An. Domini gas propter Decreta Synodi OEcumenicae, Niceae inchoatae XIII Cal. Iulii, affixo civili aequinoctio die hi Martii, quicum Astronomicum tunc convenire putabatur; & tamen ex RG
244쪽
ΗARMOR PERIOD. CAP. VII. ars centioribus Tabulis incidit in diem et o civilem Martii λ. Patres ergo non censuerunt majorem qu remdam subtilitatem. Quaesta major subtilitas e Mathematicis Gregorianis, ut nulla hactenus civilis forma melior prodierit: hi nihilominus aequinoctium an. I 6o ex Prutenicis Tabb. putarunt secuturum d. II Martii , quod ex Rudolphinis Tabulis deprehensum est Contigisse die a o civili, hor. 8, 48' in Meridiano Romano. Hinc illi apparent in quibusdam casibus magis observalla canones Astronomicos, quam minores tuas Cycli Paschalis regulas. v. g. an. IT 2 ex Man Dedi calculo AEquin. Vernum fuit d. et o Martii, h. 6, si 'ad Merid. Bononiae; Plenilunium d. Io, h. 19, 34 post merid. , idest die civili ax, hor. s, 3 ' P. med.nOct. ; in Oriente, v. g. Pehini d. II, semi horae post merid. : cum ergo hoc Plenilunium non caderet ante aequinoctium, sive Astronomicum , sive civile is, in rigore erat Paschale , ad edque Ecclesia optimh indixit Pascha Dominica proxima, idest d. as Martii ἰalioquin Pascha ad secundam Lunationem fuisset dii tum . Et haec satis hoc loco in ordine ad Cyclos indicendo Paschati deservientes, qui notiores erunt sensibus, si fuerint simul Ecliptici . f. XXV. alii Periodorum usus in C,οηοIuia , ω stra
Nec contemnendus Cyclorum usus in Chrono logia, sive ad componenda Ηistoricorum dissidia, sive ad emendandas Veterum temporum falsas observationeS.
Id saepius ostensum in superioribus, ubi ex cycli lege deteximus falsas Eclipsium narrationes, hoc est
245쪽
non suo tempore relatas ; quare Eclipses per earum Periodos, in saeculis praesertim barbaris, determinatae, sunt totidem veluti columnae, quae viam monstrant in arenoso deserto. Quod pertinet ad Historicorum dissidia, addo Exemplum in Sinica Solis Eclipsi circa AEquinoctium Autumnale an. 2Iss ante Christum, quam alii referebam ad annum ais et, alii aliter computabant . Cyclus noster litem videtur dirimere, & tum ex Epacta , tum ex motu Helio. Dracontico, tum ex correspondente observatione, ostendit praeferendam e se sententiam P. Sonetet, qui praeelegit annum 2I33οῦ alioquin aut Eclipsis non contigisset Sole Libram ineunte, aut in numeratione fieret ex mero arbitrio saltus occultus. Non poterunt tamen lites componi,nis certae positiones sint datae : sic ad inveniendiar a verae Christi Nativitatis Epocham , non lassicit scire Lunam defecisse, dum Infanticida Herodes Antipatri Filius aegrotaret; neque enim mortuus perhibetur circa Pascha , ut aliqui existimant, sed die s Μιαμ Caslear hic est mensis nonus in anno Sacro, & reis spondet nostro Novembri cadenti , ac majori parti Decembris , quam diem proptere, Hebraei annua laetitiae commemoratione recolunt, quod in ea obierit Piorum Osor Herodes . Quare Pascha illud , ante quod contigit Iudaeorum seditio, a Iosepho memorata ' , incidit in quartum mensem a morte Herodis, dominante jam Antipatro. Defecit quidem Luna ad 6 ferme digitos anno ante aeram, nocte inter I 2,& 13 Martii circa horam tertiam poli mediam n ctem in Meridiano Hierosolymitano, ut Cyclus exigit, atque consentiunt Chronologi M; non ergo ad meridianum Hierosolymitanum bor. 3, 2 I ', 26 ' post merid. ς , ut per errorem typographi legitur apud non ignobilem Scriptorem in calculo illius Lunaris Ecli
246쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. harpss an. 4 xo Periodi Iulianae ; quod etiam demo stratur ex eo, quia alioquin idem deliquium contiagisset interdiu, adeoque non fuisset visibile Hieros lymis. An autem Herodes obierit eo anno, quo comtigit desectio Lunae circa Pascha non invenio in locis, qui allegari solent ex Iosepho , sive Belli Iudaici Lib. primo, cap. ax, sive Antiquitatum Lib. XVII, cap. 8, & ii ; & alii Lunares desectus ante aera a
Periodi Simplices deservire possunt
ad inveniendum tempus quamproximum Sygygiae verae: Majores autem ad exactius determinandos motus medios cum veris per exempla comparatos.
Discrimen Syzygiae verae a media, suae habetur ex Tabulis, assurgere posse aliquando ad rq circiter horas demonstravit Taequetus in . Discrimen Periodi Simplicis Chaldaicae a Motibus Coeli veris invenimus g. XII minus tribus horae quadrantibus; quanta est haec approximatio, & concordia cum Coelo in comis paratione Epactarum communium, quae aliquando a Coelo dissident x et fere horis p Modus eam concordiam obtinendi est habere in promptu aliquas Syzygias veras, tam Eclipticas, quam non Eclipticas ante I 8 anis nos peractas, hoc est in ea , qua vivitur aetate. Epoischa Periodi assigatur illi Syzygiae, quae distat ab alia quaesita a 23 Lunationibus, hoc est , toto interis vallo Periodi Simplicis annorum r8, dierum Ir, si fuerint quatuor tantum Bissextiles hor. 7, 43', 36 E e ut
247쪽
ais SCIENT. ECL. PARS III. . ut factum est in nostra Tabula V, & finis Periodi
dabit quamproximE Syzygiam veram quaesitam ; hoc est, intra horam qua set in Coelo sine molestia calculi. Usus autem in majoribus Cyclis erui potest ex supradictis per plura exempla ad hunc finem prod eta, ut unusquisque per sese comparare possit aequaiabiles Periodorum numeros cum inaequalibus & veris Coeli motibus.
g. XXVI. Dioinare Eclipsis fine labore, ω sne ealcula in quo sienβι , ω cum qua restrictione liceat: aliqua reguis generaler, ω exempla.
Planam AEgyptiorum viam, qua dicuntur tradidisse artificium praedicendi Eclipses sine labore, & sine calculi molestia , nostrae aetati accommodatam aperire, addita ejusdem methodi extensione,& varia restrictione.
Communis sententia, qua dicuntur aegyptii tradidisse artem divinandi Eclipses sine labore, & sine calculi molestia, duplici sensu potest intelligi. Primb: Ad solvendum principale quaesitum an in data Sy gia sit defectio, necne. a. Ad determinandam vel speciem , vel praecipuam aliquam proprietatem Eclipsis
inventae , v. g. an si visibilis in nostro Horizonte. Primum quaesitum, ad mentem veterum , pro eo qui aut nesciat, aut nolit uti calculo subtiliori, solvitur duo-hus modis; primo, per Epactas & motum Solis a nodo Lunari. Quando enim Sol invenitur intra terminos necessarios, certa erit Eclipsis; sed incerta, quando est intra terminos tantum postibiles, & incertior hora Syzygiae verae. Hanc priorem methodum expeditio.
248쪽
ditiorem reddidimus in nostra Tabula prima, inquia rendo elongationem Nodi a Sole pro dato numero sive annorum , sve Lunationum: sc enim uno intulis tu apparet num motu medio Sol si intra terminos possibiles vel neces Iarios . Exemplum in unaquaqu SyZygia anni Solaris datum est cap. VIII, Investigationis primae; inde enim deciduntur quaestiones, an data Eclipsi initio ptimae Lunationis, redire possit in fine ejusdem , an in secunda , in tertia, usque ad x . Exemplum pro majoribus annorum intervallis datum est in reddenda generali ratione, petita ex praedictis terminis, cur, v. g. in fine annorum Iulianorum 32I , vel Ioga, redeat Syzygia cum Eclipsi, non vero in
fine totidem annorum communium.
Alter modus solvendi primum quaesitum est per aliquam ex datis periodis . Si quis ergo non solum sine labore, sed etiam sine calculo velit determinare an in data Syzygia fuerit, vel futura si Eclipsis pro suo saeculo, habeat ante oculos Eclipses per unania, Periodum Simplicem radicalem , quae facile haberi possunt ex tot Actis Academiarum, Ephemeridibus,&c. aut ex propria cujusque observatione; tum alis terum ejusdem Periodi terminum assigat Syzygiae datae: si alter terminus habeat Eclipsim , habet pariter data Syzygia. Si unus non habet, nec habebit alter terminus cpaucis casibus iam alias notatis in exisceptione 3 ut videre est in Tab. V , in cujus gradi- .hus singulis habetur par annorum cum suis Eclipsi-hus, itaut si ignoretur alter terminus, eruatur eX alistero. Sit exemptam: Proponatur quaestio, an in Novilunio Augusti r 4 a fuerit Eclipsis Solis , retrogrediendo per simplicem Periodum devenitur ad annum 1 24, in quo conjunctio Ecliptica fuit Florentiae, mense Maio, die a a, hor. 6, 6' circiter ad meridianum a Florentinum; ergo cum post tres Lunationes non possit contingere Luminarium defectio . mense Augusto nec Ira , nec Irga fuit Solis Eclipsis. Viceversa, E e a die
249쪽
die et Iunii, anni r a Periodus reddebat conjunis ctionem ad meridianum Florentinum hor. 23, 49',36' Manisedi Ephemerides ad meridianum Bonon. promittebant conjunctionem hor. I 3, 37 cum Eclipsi nobis invisibili Meridianus, in quo tunC numeram batur hor. I , erat circa confinia utriusque hemisphaerii, sive circa grad. x8o longitudin. Terrest. Ρehini medium obscurationis hor. Is, .33 post merid. ut habetur in secunda parte, sive hor. 3, 3s' malui. d. 3. Non invenio AEgyptios, aut Chaldaeos progressos
ultra tres, aut quatuor ordines suae Periodi. Nos autem in Tabula VI dedimus exempla per novem Consequentes ordines, innuendo ulteriorem progresso nem, quae fieri potuisset. Multli verci magis Periodi-Cam viam extendimus ad plura annorum millia in
nostris cyclis pro primi quaesiti solutione. Fuit qui
ad explorandam, ut arbitror, utilitatem, & metam viae Periodicae postularet, ut per aliquem e superi ribus cyclis designaretur Solis, vel Lunae defectio an. 1923 , addebat dubitandi rationem, quia, inquit, talis desectio inveniri non potest ope cycli majoris O dinis annor. Iulianor. sal, cui in historia Eclipsum
ann. 14oa, nulla extat correspondens Luminarium
defectio , neque datur Tabula , in qua consignentur Eclipses omnes illius Periodi; neque ope minoris I 8
ann. cum appendice horarum & minutorum, quia haec ab Anno tror, duodecies esset repetenda ; atque ita augeri in singulis distantia Solis a Nodo, ut
in fine tam magni intervalli Luminaria sint extra te minos Eclipticos. Respondeo prim b: Non ea mens nostra fuit, ut longioribus intervallis breviores Periodi adaptarentur, sed 'minores minoribus, majores majoribus: praesertim cum haec multiplex repetitio, & varia bissextilis insertio dura sit admodum Tironibus, cum tamen recessus Nodi in radicati Chaldaeorum Periodo sit minor semigradu , in duodecim cyclis erit minor sex gradibus, nobis grad. 1 , 36', Αχ'; ergo si
250쪽
Epoeha collocetur in deliquio prope alterum nodum , datur locus restitutioni Eclipsis. Idem dico de nostris majoribus Periodis, servata proportione, ut in Tab. X. Neque necesse est habere intermedias Eclipses , ubi regula jubet attendi principium, & finem. Deindimus tamen in Tab. V intermedias Eclipses duplicis Periodi Chaldaicae nostrae aetatis , ut & totales Eclipses habeantur in promptu, & usui psse possint pro
inveniendis Syzygiis Eclipticis reliquae medietatis nostri seculi, pro qua nondum, quod sciam , prodierunt Ephemerides . Respoudetur secundo : In dato anno Iro , medium deliquii Lunaris totalis cum mora, a Cp enh centralis, adeSque ad Nodum quamproximh viis dii Romae Ill. Frane. Blanebinus die 16 April. , hor. x , 31', aa'. Ab hac Epocha per duodecim minores Periodos, sive per annos ars, & dies hoc loco I 3o non r33, propter quinque bissextiles in totidem cyclis horas ro, 43', I 3 pervenitur ad diem a s Augusti, hor. 1 I, I ', 33' post merid. Romae . Qubd si quaeratur aliqua Solis Eclipsis ann. I923, per unam e X noliris Periodis invenienda, quoniam Periodo primi ordinis annor. Iulianor. 3ri, nulla respondet in historia Solis deficientis observatio, ut neque cyclo secundi ordinis annor. Iulian. Io 2, deprehendetur Periodo tertii ordinis annor. Iulian. I 353, Correspondere anno aerae Christianae 36o ' , die 28 Augusti circa Solis ortum in Mesopotamia ad Tigrim quando Romae numerabatur hor. 5, II' post mediam n
etem totalem, vel ferh totalem si , ut stellae viderentur, adelique Sol parum distabat a Nodo. Periodus autem Tertii ordinis ad complendam Syzygiam vult superaddi hor. ς, 33' utor potius annis Solaribus Iulianis cum illa horarum appendice, quia sunt
notiores quam annis Ictra Lunaribus praecisό, quia sunt
ιὶ Ammianus Marciuinus , L. XX. Petauius. D. T. L. VIII . c. ει ,