장음표시 사용
221쪽
med. noct. & aequinoctium verum die Α, hor. Io, 3 . Hebraica quoque traditio fert exodum conia tigisse Fer. s , d. 3 Aprilis, nocte inter I 4, & Ismensis Abib , seu Nisan. Illam autem oppositionem fuisse cum Lunari deliquio ostendit eadem nostra Periodus, terminata in memorato defectu d. 3 April. a. 33 Rrae Christianae . Huic Lunari defectui si exodum, & Christi mortem aliis annis attribuere majora momenta suadeant, negari non potest correspondere anno I 396, alium a Debone observatum Ura noburgi post intervallum hujus nostrae tertiae Periciis
di, feria pariter sexta , die et Aprilis Iuliani iaGregoriani post horam octavam a meridie, deficientibus sex digitis cum aliquot minutis, ut eruitur ex Tabulis, ex quibus desumitur locus Nodi Descendentis in gradu I 3, 2o' o. Lunae locus verus in grad. 23, 9', vel etiam pluribus , adeoque cum latitudine Australi paulo majori, quam in primo casu; unde prodiit minor obscuratio. Est aliquod dissidium circa praecisum tempus oppositionis: Petam ius enim plenilunium reducit ad hor. 9, 12', & plura . Rieetolus ad hor. 8,sa' post meridiem Uranoburgi , a quo meridianus Hierosolymitanus distat in ortum circiter una hora cum dimidio; sed si haec posterior defectio contigit die et Aprilis, cur prior diei tertiae Aprilis consignatur ρ Num aberrat Eclipsum historia, aut lex Cyclip Neutrum ex his; neque enim temeri
pronuntiandum. Quando diximus tertium ordinem continere annos Iulianos Is 63, ita intelligendum, , ut triplicetur numerus dierum , & horarum in primo Ordine inventus, juxta seriem naturalem, sive nuis merorum, sive temporum , quibus debentur 3sto dies intercalares in totidem annis bissextilibus , quales non
sunt tres postremi. At vero in praedicto casu, qui incipit non ab unitate , sed ab anno 33 , cum no solum
cis Vide seder Holam. Eap. V. in Peravius, Doctrinae Tempor. L. VIII. c. II.
222쪽
solam quartus quilibet, sed etiam ultimus annus ruessst bissextilis, & Eclipsis contigerit post mensem Maristium . numerantur dies intercalares 3si; adedque cum una dies superaddatur praescripto numero, hinc oriis tur illa apparentia anticipatae per integram diem restitutionis Eclipsis, & reditus ejusdem seriae; nam si numerentur dies intermedii, invenientur totidem quot Cycli leges requirunt etiam in hoc casu. Quod in similibus diligenter advertendum , ne quis ex propria inadvertentia decipiatur. Sextum Exemplam si in Sole, de quo minus dubitari poterat. Solis Defectus a Plutarcho visus refertur a Replero in Tabb. Rudolia
phin. praeceptis ad annum Christi et i 3, die a Iunii:
post annos I 363, nempe anno I 6 6, consignatur Solia Eclipsis diei civili xx, stylo Gregoriano, adeoqueptimae Iunii in forma Iuliana duabus horis ante meridiem . Plus ultra Deo Duce. 9. I XI. Inoentio Periodi Lunisolaris Ecliptica IV ordinis
annorum Julianor. 2o8q. Prospectus majorum Ordιnum, eorumque usus diuturnior in noviluniis, quam in plenis Iuniis . Terminus nostra periodica Ecliuium Harmoniae , detectus in Ordine XXII intra duodecimum annorum millenarium in arcu Reoessionis a Nodo , fide ultra XXII annorum millia in toto arcu Ecliptico.
Detegitur Qua a Tus Oano, si quadruplicetur prima nostra Periodus Luni solaris , novusque Cyclus, continebit annos Solares Iulianos Io 84, Lunares II 48. In fine Solarium abundant nobis pro Epacta hor. Ir, is , is . Distantia Solis a Nodo grad. 4, 19 , Ia , sed in Syzygia 3, so , 3ς ex Hireanis Tabb. gr. q, I9 , 42γ, Epacta h. II, 16 , 3ci , Lunaris An maliae Sign. V, gr. 28, 43 , x Motus Apogei Lunae Sign. VI, gr. 22, 34 , s V; vel iuxta Flamstedianas Sign. VI, gr. ar, set . Ex Riccioli Tabulis Epacta est hor. io, 4ς , 3s . Sol ultra Nodum grad. 4, 23 , 44 . Anomaliae Sign. V. Αο , 39'. Neque
223쪽
desunt observationes; sed in comparatione Veterum observationum cum Recentioribus cavendum ab apparenti dissidio integri anni ; nam si sumantur anni completi inter duo quaelibet Eclipsium paria , invenietur intervallum annorum et o 84, & non Io 8s. Sit ergo Primum Exemplum e Petavius, Ricciolus , aliique Astronomi Eclipsim Lunae Babylone a Chaldaeis visam an . 466 Nabonassaris, nocte inter diem 24,
Hipparebo refert Ptolematis γ), revocant ad annum 38r ante AEram Christianam; eidem concordat alterum Lunae deliquium an . Iso 3 , Mense Iunio, die civili , i 8 stylo veteri ry in forma Gregoriana 3 hor. i e post mediam noctem Romae . Seeuudam Exemplum. Idem intervallum reperitur inter duas Lunares Eclipses totales iisdem annis recurrentes, alteram Visam Babylone nocte inter I 6 , & x Mensis Thoth II Decembris): alteram anno Iro 3 Decembris, diera in forma Iuliana a 3 in Gregoriana hor. 3 τpost med. noct. Romae . Tertium Exemplum dat illa combinatio supra memorata , quam non sine admiratione celebrabat Cl. D. Dom. Caynus inter defectum diei as civilis 11 Astronomici), mensis Decembris tam anno 383 ante Aram Christi, quam anno illius x or stylo Iuliano; nam stylo novo tres illae Lunais res Eclipses incidunt in eumdem annum Gregorianum x o 3, die 3 Ianuarii, as Iunii, 23 Decembris pari spatio sibi succedentes, ac illae veteres. Tollitur admiratio , quando combinationem ad nostrum a Quarti ordinis Cyclum revocandam ostendimus. Veniamus ad Solis desectiones. Sit Quartum Exemplum; anno AOq ante vulgatam Aram die 3 Decembris Sol defecit, ut eruitur ex Xenophonte Lib. II Rerum a Graecarum. Anno quoque Domini 168x defectus Solis notatur in Argoli Ephemeridibus Mense Septembri , die xa stylo novo a stylo veteri hor. 3 a media
224쪽
ΗARMON. PERIOD. CAP. VI. I93dia nocte Romae ; intervallum est ro84 annor. Iulia-nor. Quintum Exemplum: Idem spatium invenitur inter Solarem defectum anni 394 ante Aram, die I 4 Augusti in Paelio Navali Cononis cum Persis ex citati Xenophontis Lib. IV , atque alium desectum a A. D. I 69r , die a i stylo veteri Augusti sub finem hor. 5 post merid. Sextum Exemptam : Idem intervallum invenitur inter Solis Eclipsim a Thalete . praedictam , prout a Petavio resertur, ad annum 3ς ante aeram , die 9 Iulii, atque aliam anno D. 2488,
die ς Iulii, hor. 1 4 post meridiem, ex antiquis Eisphemeridibus . Et jam pervenimus ad conciliandas Thaletis observationes, quibus priores Graecia non viderat. Licetne ulterius progredi ρ Deo Auspice licet a Qui NTus ORDO constat annis Iulianis 26os , qui bus abundat ex nostr. Tabb. Epaeta hor. 8, 4 , s :convenit distantia Helio. Dracontica grad. I , s , II sed in fine annorum Lunarium , qui sunt 268s i ipsa Syzygia gr. 4, 48 , I 8' . Lunaris A nomalia ex Riccioli Tabb. Sign. VII, gr. I, qa , a Ir: Epacta hor. 7, 3I , s . Sol ultra Nodum gr. 3, Ic, 26 . Graecorum, & Chaldaeorum observationes huic interis vallo deficiunt. Non deficit Sinica Solaris defectusan. ante aeram II 33, d. Io Octobris, hor. x8, 4o Pehini, a qua si computentur anni Iuliani asos, usque ad diem to Oetobris an. 43I Agrae communis, inferintur alia Solis defectio hor. Io, 36 ibidem, cujus comes, & index ante mediam Lunationem fuit Lunae deliquium to digit. visum Compo stellae in VI Kalend. Octobris an. 432, hor. II, 38 . Sax Tus Oano invenitur continere annos Iulian. 3ras, quibus ex nostra Tabula superfluit Epacta hor. 4, set , s : Sol ultra Nodum grad. 3, 38 , 38'. Anni Lunares num. 3rar, in quorum ultima Syzy-
225쪽
gia distantia Helio-Dracontica grad. 3 , 43 , 38'. Ex Riceiol. Tabb. Epacta est hor. 4, I 4 , 23 , Lunaris A nomalia Sign. VIII, gr. I 8, 38 , 3 in fine annor. Iulianor. Quando Sol praetergressus Nodum gr. 5, 8 , 27': ergo utriusque Luminaris Eclipsis adhuc cetalci redditur. Ex Rudolph. Kepleri Tabb. hoc interis vallum datur inter Solarem Eclips m an. ant. AEr. 3993 , d. a Iulii, & aliam a n. pariter ante Hram 86 , eadem die ; sed neutra constat ex Observationibus. SEPTIMus Oano deprehenditur numerare annos
Solares Iulianos 364 cum distantia Solis a Nodo gr.
ni Lunares 3 3 in istorum fine Sol ultra Nodum gr. 6 , 43 , 38γὶ ex Rieetolii Tabulis distantia Helio. Dracontica in fine anni Iul. grad. 5, 33 , 48η, cum Epacta hor. o , sε , 469, & Lunari A nomalia Sign. IX, 33 , 44 . Nec desunt observationes, quia Solis desectui in Sinis viso an. ante AEr. 2I 3I, die Io Octobris, hor. I 8, 4o Pehini, consonat alius anno Do m. a 493, die io Octobris, hor. χ, Α, e X anistiq. Ephemeridibus. OcTAvus Ost Do absolvitur ann. Iul. 4r68, qui nostr. Tabb. habet pro Epacta hor. 22, 3 o , 33 et pro distantia Solis a Nodo gr. 8, 39 , 43 correspondent anni Lunares 4196 cum motu Helio Draconi. gr. I, AI , II J ex Rierioli Tabb. anni Solares habent pro Epacta hor. 12, 44', 3 et Sol ultra Nodum, qui cum initio conjunctus, supponitur gr. 8, 47 1 γοῦ Lunae Anomalia Sign. XI: grad. 23 , 24 , 48 : cum autem Luna in ultima Sygygia egrediatur extra suos terminos necessarios, priores septem ordines assigna. re possumus ad cerib reddendas Eclipses tam in Noviluniis , quam in pleniluniis. Expediret quidem iterum totam seriem a capite inchoare, & novam Epocham in Eclipsi Lunari centrali statuere ; sed s ostendendum est quci aperta via deducat, Deo Duce plus
226쪽
Itaque octo alii consequentes ordines, ab VIII ad XV , indicant Eclipses adhuc certas, sive necessarias in Noviluniis; possibiles, sive incertas quantum est ex vi praecish distantiae a Nodo J in Pleniluniis. Et quoniam cum aliorum Tabulis satis in praecedentibus contulimus nostras, ex his habes NouuM ORDiu ΕΜ i annis Iulian. 4689, cum distantia a Nodo grad. 9, 298, 5 , & Epacta hor. 19, Io , Iare; ante quas horas complentur anni Lunares q833 cum distantia Helio Drae. gr. 8, 38 , 2 . DECIMus ORDO numerat annos Solares Iulianos IzIO, pro Epacta h. I 5, 8 , HY, pro distantia Solis ultra Nodum grad. Io, I 8 , 3o . Hanc minuunt anni Lunares 33 o, ut in Syzygia sit gr. 9, 36 , 36 UNDECIMus Oano completur annis Iulianis 3 3 reum distantia Helio Dracontica gr. II , I , 33η, &Epacta hor. ra , s ante quas horas complentur anni Lunares syo , Sole ultra Nodum gr. Io, 3Α , IV. Novus hic Cyclus connectit prima Mundi tempora s juxta Hebraicum textum, & vulgatam editionem Icum nostra aetate ; nam hoc intervallum datur inter Solares Eclipses , alteram a. a. a. 39p3, d. 24 Iulii,
ex calculo Kepleri totalem in AEthiopia, & aliam an. AErae communis r 39, d. 4 Aug. Greg. s et Iulii stylo veteri J hor. 3, 43 visam Romae a P. Burgundio dig.
, ad Boream: totalem autem intra circulum Arcticum, quando Sol distabat a Nodo, ex dictis juxta nostram periodum , gr. Io, 34 , IV, juxta Tabulas Hireanas tempore vero 9, IIs q9 sDiffer. O, 36 , Ia , in tanto anis nor. intervallo.
Hactenus discrimen inter annos Solares, & Lunares fuit aliquot horarum , quas indicabat Epacta: deinceps incipit differentia major integra die , quae subinde tolli potest ex diversa insitione Bissextilis . Brevitatis causa vide reliquos Periodicos ordines continua. Diuitiam by Corale
227쪽
tinuata serie unὶ cum praecedentibus per brevem synopsim expositos in nostra Tab. X, in qua saetis est advertere Lunam non egredi a suo termino possibili ,& Solem a suo termino necessario Eclipsis certae, nisi post OR Diu EM XV, cui pro motu Helio Dracontico in fine annor. Lunar. assignantur grad. I , 24 , 33 in Ost Diu g XX incipit Epacta bidui. Additur ultimo loco ORDO XXII in annis Solar. Iulian. Ii 462, Lunaribus II 8i his damus pro distantia Solis ata Nodo grad. II, 8 , go in Syzygia J; tum qu5d juxta alias Tabulas potest Sol adaequa is intra suos terminos possibiles gr. II contineri; tum ut appareant, ubi sint fines nostrae Harmoniae Periodicae, sue ubi inciis piat Egressio a terminis Eclipsum possibilibus, etiam in Sole ex hac parte , nempe per aream Recessionis a Nodo, cui Luminaria supponuntur conjuncta iniistio primae Periodi annor. 3M; nam si opus esset, haberi posset ratio alterius arcus per accessionem SO-lis ad Nodum, incipiendo ab aliquo ex postremis ordinibus, ac regrediendo ad minores: atque ita ex toto arcu Ecliptico tam ante, qu m post eumdem Nodum , resultaret continuata series plusqu m quadraginta Periodicorum Ostor Nuri in annis Iulianis supra
228쪽
Corollaria, Animadversiones pro usu Periodorum.
g. XXII. Praedictos Cyelos eκtendi ad omnia tempora realia, tam praeterita , qudm futura.
ΡΕR eosdem Cyclos progredi licet ultra
quamlibet observationem datam ex
historia Eclipsium, imo ad Mundi exordia, si anni Solares ante Diluvium erant aequales nostris: unde in daia hypothesi assignatur prima Solis defectio.
Thaletis Eclipsis prima est, quam habeat Historia Graeorum; Cbaldai, ut suo loco videbitur, non proferunt antiquiorem deliquii Lunaris observati nem , eb qudd contigit an . ante Aram communem et i, die Is Martii, hor. 9, post merid. Babylone . Romani per calculos Taraneii Firmani non ascenisdunt ultra an. ante Kr. I a in Solari defectu, dum Romulus conciperetur d. 24 Iunii civit. Sinenses antiquissimam omnium Solaris desectionis observationem memorant ad a. a. a. 2I33, cui pauid ante assignavimus correspondentem . Replertis censet Mundum
creatum a. a. a. 3y93, die a 4 Iulii, in forma Iuliana: quo die infert ex motibus mediis fuisse magnam Solis
229쪽
Solis Eclipsim Nodo Lunae Ascendente, constituto iniistio Cancri, sive in ipso puncto Solstitiali: Apogeo Solari initio Arietis: Apogeo Lunari initio Librae;
sed secundum veros motus vult Lunam tunc Salieonjunctam centraliter in grad. 27, 35 , I ' Gemin. ς unde eruit defectum fui si e totalem in AEthiopia. Rieriolar sibi persuadere non potest Mundum in statu innocentiae fuisse conditum in Eclipsi, quam recenset inter indicia irae Dei futurae in sine Mundi, aut primum Solis phaenomenon fuisse ejus deliquium. Acc dunt plura alia momenta contra hanc primam hypothesim ex iis , quas expendimus ; qubd juxta alias Tabb. motus medii ex iisdem carceribus alio tem p re prosiliant; qu bd non sit idem, Solem initio positum circa asterismum Cancri, ut tradunt AEgyptii, & Solem initio Signi Cancri constituere; hoc enim plerique negant, censentes Mundum conditum in altero AEquinoctio: quod juxta textum Hebraicum, & Vulgatam Versionem communior nunc sit alia sententia,
quae Mundum creatum existimat an . ante AEr. 6ooq.
In hac secunda hypothes , si quis postulet sibi as-s gnari primam in Mundo condito Solis Eclipsim ,
sic eruemus ex una ex nostris majoribus Periodis. Et quia Undecimus ORDO annor. Iulianor. 332i ad n is stram perveniebat aetatem, si illi detur Epocha in meis dio a. a. a. goo , finem habebit intra annum Abrae Communis I 28, quo completur numerus Platonicus factus ex cubo duodenarii. Iam verb an. i 18 fuit
Solis desectio to Martii L 18 Februar. Iulian. J sed si
rerum ereatio supponitur in aequinoctio verno, quod a. a. R. oo4 cadebat in diem a , vel 24 Aprilis Iuliani ; alter Periodi terminus caderet in Februarium sexeuntem, hoc est , antequam Mundus extiteret. Ea
tamen Eclipsis deservire potest pro hypothesi s hane dicamus Secundam J , quae Mundi creationem ponit in
230쪽
Autumnali aequinoctio a. a. a. goos. Altera Solis Eclipsis, observata a Blanchino an. 17 27, d. 14 Sept.
a stylo Iuliano J dig. 6: hor. I , so post merid.
Romae, ac ferh centralis in Disco Terrae caderet ante
aequinoctium Autumnale a. a. a. qOO3 ante rerum
Creationem, & deservire posset pro iis, qui Mundum Condunt in aequinoctio Verno ejusdem Anni, quae est Tertia hypothesis . Sumamus ergo pro inaria hypothesi communiori Solis defectum a. x et 8 die 4 Civili
Septembris a 4 Augusti stylo Iuliano e Cassinian.
Tabb. hor. r, 3 post mediam noctem ad meridian. Roman. , quo saepius utimur ut notiori, licet invisibilem in Europa, Sole in gr. 1is 3 33 38 ' --:-ς. Nodo Descendente in gr. a, s 3 , r i S Sol ultra Caudam Draconis gr. 8 , qO , a I ssve a Nodo Ascendente gr. I 88, 4O , 2I . Et quia idem Cyclus postulat in ultimo Novilunio arcum gr. IO, 3 , II , hoc squia regredimur J subtracto a priore arcu, sequitur, ut initio Sol distaret a Nodo Ascendente gr. 178, 5 , ao', hoc est, ante Nodum Descendentem grad. I, 33 , go , ergo debuit esse conjunctio maximδ Ecliptica in primo Mundi anno. Rursus, quia Cyclus abundabat hor. II, 3 , his subtractis ab eodem Cyclo, restituitur Novi lunium cum Solis defectu a. a. a. 6oo 4 , die a 4 Augusti Iuliani, hor. 34, s 4 post mediam noctem, sive hor. I, 34 post merid. Romae: hoc est circa ipsum meridiem in Paradiso Terrestri. Consequenter propter dicta in Investigatione Prima de Eclipsum intervallis, haec fuit in praedicta quarta livpote si prima S lis Eclipsis in Mundo condito: quod sine calculi molestia per nostrum undecimum ORDi NEM ex Cyclis majoribus inventum est . Quid si Mundus conditus suis et medio sexto ante Christum millenario , ut communiter docent SS.