장음표시 사용
211쪽
ostendere quantitatem Eclipsis; quare nisi adhibeatur
aliqua correctio, vel mutatio, non foret universaliter verum in secunda Periodo quod de Prima scripsit Auctor : Ex majore, mel minore nigri, mel rubri spatii quantitate per ipsa foramina apparente, quanta futura si Eclusis magnitudo eogasseetar. s.' Non objiciendum huic Periodo, quod est commune aliis hactenus inventis, ostendere Eclipses in Syzygiis mediiset Cycli enim non aliter instituuntur . quhm assumendo tempora media inter inaequales siderum motus. Dein inde Periodus Ecliptica constituitur, saltem primarib, ad solvendum problema, num in data Syaygia sive media, sive vera futurus sit aliquis defectus. r.' Dein servire etiam potest pro saeculis anteactis, saltem ubi vel exceptione, vel correctione non indiget: si verti habeatur prae manibus historia Eclipsum secund, ante nostrum Saeculi, ex eo quod factum est, cognosci poterit aliquo modo quod futurum est . 8.' Iuvabit ulterius conferre per partes cum observationibus, num fallat in aliquo eventu, quia duo casus dubii, ex an liquis Tabulis desumpti, non evincunt, aut ad exceptionem minimὸ frequentem ablegandi. Si duae integrae Periodi hujus generis exhibeantur, vix quidquam utilius in nostro argumento haberetur.
212쪽
CAPUT VLNova Periodi Lunisures simul , σ
g. XIX. AEquare annor Solares , Lunares , ese Heli Dra conticos pro Eclipsum redintegratione. Ηorum trium aequationem reperiri in annis Iulianis 32 I.
HActenus inter tot Cyclos nullus se obtulit, qui
ita aequaret annos Solares cum Lunaribus, ut simul cum illis perfecth restitueret Eclipses, quae non fiunt nisi circa Nodos. Haec tria simul completa obtinere inter quatuor priora saecula non fuit permissum , nisi imperfecte. Quaeramus igitur an intra seXcentos annos queant inveniri . Deo propitio per generalis Harmoniae regulas, sive artis combinatoriae, ut vocant, licebit paria facere, quae adeb aliis legibus reluctantur, ut post tot saeculorum labores non sint adhuc simul exacth deprehensa propter multa principia smul concurrentia, ut notavit Replerus - . Methodum nobis aperit praedicta facultas, nempe inveniendo annorum Lunarium numerum, qui tantum eX cedat alium numerum annorum Solarium , quantum annus Solaris excedit annum Lunarem idem dico de anno Helio Dracontico . Sic enim inter illos fiet veluti aequilibrium , scuti inaequalia pondera aequilibrantur in statera inaequalium brachiorum . Quaerenda ergo prius proportio, quam habet annus Solaris ad Lunarem. Annus Solaris Iulianus medius est dier. 36s , hor. 6 , ut patet ex die intercalari interia posito singulis quadrienniis. Annum Solarem Grego
ria la) Ropter. Epitom. pag. 89s.
213쪽
rianum vidimus supra dier. 36s, hor. s, 49 , I 2V. Annum verb Lunarem dierum 334, h. 8, 48', 38'. In horas resoluti, Iulianus continet hor. 8 66: Gregorianus 8 6s, & min. 49': Lunaris horas 8so 4 cum minutis 48', 3 ''. Anni Gregoriani excessus in horis integris supra Lunarem est horar. 26 I, quae dissereniatia continetur eodem anno vicibus 33 - , sive ψ f rh. At verb anni Iuliani differentia, per excessum suis
pra annum Lunarem, est horar. 26 I, II', 23'. Ut
exactios procederem, nec minuta negligi viderentur, resolvi annum Iulianum in sua minuta s2s 96o, Lunarem in sto 289: Differentia minutorum Is 6 I', quae pariter in majori numero continetur vicibus 33 cum fractione , quae major medietate. Iam verb intra sex saecula, quamproxime habent hane proportionem anni sax Solares Iuliani cum 333 Lunaribus; nam differentia est 16; per quam si dividatur numerus major, deprehenditur in illo contineri vicibus ι3 quae proportio maximε accedit ad proportionem nuper repertam anni Iuliani; ergo per inuemtos numeros aequatus est annus Solaris cum Lunari. Simile ratiocinium si fiat circa proportionem, quam habet cum Solari annus Heli Draconticus, invenietur eodem intervallo moralis ejus redintegratio; nam a
nua Solis, & ejusdem Nodi Lunaris obviatio nobis est dierum 346, h. x 4, 12', a IV. Omissis istis ai', Annus Iulianus constabat minutis primis 323ρσο Helio.Draconticus 499 13a . . Differentia a 58a 8, quae
in numero anni Iuliam continetur I9 - - annus
autem Helio. Draconticus continetur 349 supersunt novendecim ferὸ horae in Cyclo annor. Iulian. sarcum differentia 21 , quae in s ς pariter contineturis a is Horae verb illae indicant ulteriorem distantiam Solis
214쪽
Solis a Nodo Α, , ro' circiter; ergo triplex illa forma anni Solaris, Lunaris, & Helio-Drreontici moraliter aequatur , & fit Harmonica restitutio in Cycloannorum Solarium Iulian. 32r, Lunarium 33 , Helio Draconticorum s 9, & consequenter habemus Periodum Luni solarem simul, & Eclipticam, quod erat inveniendum. a.' Idem ostenditur ex Tabulis:
Pro Complemento ἰEpactae an. Iul. 31i. l
Dis . Solis ah so dem Lunae N do in fine annor. Jul Desunt ad Syzygiam
6923 Haec in fine annorum Solarium Iul. Propter iDlas tamen horas, in fine annorum Lunarium, id est in ultima Syzygia nobis distantia Helio. Dracontica est 3 ', 3ς , juxta Flamstedianas 33', Ι 8'; ergo cum Syaygia fit restitutio Nodi intra primum gradum; ac proinde per U, & VI Fundamentum est Periodus L ni solaris Eeliptiea perfecta, quae quaerebatur. Opta dum fuisset, ut fieret etiam restitutio Lunaris Anciis maliae; sed haec ex Hireanis Tabb. in fine anni Iul. est Sig. I, gr. II, 23', 3'; ex Rietiol. Sign. I, gr. Io , 3 3' , 42'. 3.' Idem evincitur in motibus veris ex observationibus. Primum Exemplum et an. II Solis Α a defe-
215쪽
desectio sub finem Octobris resertur a Sideberto in Chronico: pcm annos Iulianos sar, nempe anno I 568 , non defuit' alia Solis Eclipsis partialis ad Boream dieas Octobris Novembr. stylo Gregoriano , duabus circiter horis post meridiem . Secandam Exemplum ranno II 8ι, Idibus Iulii sat revera Iulius habet idus non die a 3, sed is teste eodem Sigeberto, fuit Eclipsis Solis. Post annos sat Julianos , hoc est annor o a Sol desecit die x3 a 4 stylo Gregoriano Julii hor. io post meridiem. Tertiam Exemplum: Ii8Tdie 4 Septembris Sol totus defecit, ita ut stellae conspicerentur. Illio concordat alia Solis Eclipsis annox o8, Septembris d. 3 Civili 14 stylo Gregoriano
duabus circiter horis ante meridiem, partialis tamen in Europa. Si velis Quartum Exemplum tempore fuisturo ex parte adimplendum servetur Solis defectio
anni sa39, 3 Nonas Iunii, quam refert Gassendus in Vita Petrescit: illi correspondebit. alia in Europa visibilis IV Nonas Iun. propter Biisextum stylo veteri an. 176o m e. Sed quid dicendum de Eclipsi Solari anni icti , die a 3 Septembris stylo veteri 3
Octobris in forma Gregoriana , cui retrogrediendo per simile intervallum , respondere debet defectus, quem ex mi ero, & Dode bino refert Marianus Scotur ad annum io; 3 Calendis Octobris p Hac de causa cum viis de rem Eclipsum historiam in saeculis barbaris esse admodum fluctuantem, ulteriorem illorum inquisitionem omisi, praesertim circa Lunares defectus, quibus nostro saeculo neque oppositiones post annos Iulianos fret, juxta Cycli, & Tabularum leges restituendae redis debantur, ut proinde antequam agatur de ulteriori eriodi determinatione, & aequatione si qua opus abeat) ad examen revocanda sit Eclipsum historia, altem in saeculis barbaris. Si ab istis ascendamus ad antiquiores Sapientum observationes, statim inveniemus Quartum Exemplam in Lunari desectu ejusdem speciei , nempe totali in utroque casu die is Martii ,
216쪽
' HARMON. PERIOD. CAP. VI. agr
ium anno I 2I , tum anno a oo ante IEram Christi
vulgarem cum intervallo nostrae Periodi annor. Iulian Or. sai. Ex his initium primae observatum fuit
Babylone a Chaldaeis hor. post meridiem; meo dium hor. 0 ἰ , sive et ante mediam noctem dieias Mensis Thoth, anno a 3 Nabonassaris; posterioris
initium Alexandriae visum ab Hipparcho anno 3 ψηNabonassaris, die 8 Mechir, hor. Ο , ao' post meis ridiem ' . Supposita in Tempore Meridianorum veteris Babylonis si , & Alexandriae differentia so', inistervallum illud supra sar annos, addit in eo casu hor. 3 , so' circiter, cum ulterior praecisio pendeat ex diverso gradu anomaliae. 4.' Stabilitur eadem nostra, Periodus Luni solaris Ecliptica ex connexione cum
aliis C lis Eclipticis; sic enim Luminarium desectus, quos invenimus in principio & fine illorum, designahunt partes aliquotas nostrae Periodi, id quod augetistius utilitatem, ac perfectionem. Si comparetur cum Periodo Simplici Chaldaica , desunt a 3 Lunationes
ad complendum ejus ordinem 29, quo tempore N dus Ascendens nondum absolvit a8, suam revolutio. nem per Eclipticam Periodum I 9 annorum Luna. Iium elevavimus ad Seeundum ordinem per annos Luis
nares 338 in annis Solaribus 347, cum diebus Ira,& horis io. Nostra Luni solaris constat annis Solaribus Iulianis sal, Lunaribus 13 , hoc est Lunationibus 64 4 in diebus I9o293 , hor. 3, min, D', GH, si ab his auferatur una periodus r 9 annorum Lunarium, incidemus in terminum praedicti Secundi Ocidiniso A a 2
217쪽
subtractis 17 9 relinquunt 338l nempe sar o 3 ubi dies illi 365 revocandi ad unicum annum bissextilem latentem in quingentesimo vigesimo , & resultat ex combinatione aliorum, quod diligenter attemdendum in similibus . s.' Faeeunditas, persectio, &utilitas ejusdem Periodi magis innotescet ex ejus multiplicatione , quam monstrandam aggredior.
S. XX. Elevare nostram Periodum Luni'larem Eclipsisam ad ordines 'periores. Inventio Caeli annor. Julsanor. xo42, ω r 363. Eclipsi Lunari in funere Christi Domini correspondere aliam in primo Hebraeorum Pa ha- te in exitu ab AEDpto, sar aliam anno arae Communis II9 3.
Superata arduitate conciliandi illa tria, nimirum annos Solarer , Lanares, & Helio- Draeontieos, non est adeli dissicile progredi ad ulteriora. Ut elevetur nostra Periodus ad Sacu unu M ORDi MEM, duplicentur inventi numeri sar , 337, s ve 5444, & habebimus in
annis Solaribus Iulianis Io et, in Lunaribus Io T , Lunationes ra888. In fine annorum Solarium ex nostra Prima Tabula desunt ad Syzygiam h. 6, 32', Is '. Sol ultra nodum gr. I, 38', Ο in fine ultimae Lunationis gr. 1, 33', ) Iuxta Rieetoli Tabulas ad complementum annorum Lunarium desunt h. 6, 33 , x x''. Sol distat a Nodo grad. 1, 4o', 4 ' , quibus addendus motus conveniens horis complementi. ΑΠΟ- maliae Sign. II, grad. II. 31', 33'. En alius Cuctus Eclipticus. Concinunt Observationes. Primum Exemplum Anni Solares 347 dies I 22, hor. Io, &e. plus 1 3 243
218쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VI. I 8yptum anno 664 , die 3 Maji Ricciolus emendat die
prima γ Londini hor. 3 circiter esto medium defectionis paulo post quartam supputet Peta vius, juxta Tabulas Pari senses sui temporis hoc est Romae hor. 3, so' circiter, post meridiem fuit Eclipsis Solis digi
no i os notavit Romae Ill. Praesul Franeiseus Blanebinus , ut refertur in ejus observationibus, smilem Solis defectum plusquIm V digitor. die et civit. MajiIuliani Ia Gregoriani hor. Io, II', s 5 post merid. Si stemus auctoritati Bedae, differentia supra annos& dies dat hor. 6, 2 a', quod calculo superiori mirificε respondet: en usus exemplorum. Sit aliud δε- plex Exemplum tam in Sole, quam in Luna . Anno 68a, Mense Majo dies quinto nonas, neque Cum
praecedente observatione concordat, neque cum calculo . Si ergo anno 654 fuit Eclipsis die prima Maji; ergo post Periodum Simplicem Chaldaicam annorum 18, dier. II, debuit redire die ra Maji, ad edque quarto idus, aut etiam quinto , iuxta varios modos computandi ex LyeUlene fuit totalis Solis defeetiis. quem praecesserat ante duas hebdomadas deliqui uir , Lunae. Post intervallum annor. Iulianor. IO42, neminpe anno I 24, die ri Maji, stylo Veteri s ar stylo novo vidimus Florentiae plusquam it digitos Solem sub occasum obscuratum , quae obscuratio in Gallia fuit totalis ; eamdemque praecesserat die a civili deliquium Lunae nobis inconspicuum tribus circiter horis ante meridiem . Quemadmodum enim inter desectus notatos. anni 662, & 684, intercedit Periodus simplex AEgyptio Chaldaica; ita & inter defectus annix os, & ira , Mensis Maji. Epocha ergo regnans gradus Dominantis aetate Venerabilis Bedae in Zona
Temperata Boreali, erat eadem, eodemque mense, ac saeculo nostro: sed relinquamus aetatem ferream, M
219쪽
iacula illa, in quibus aut desunt observationes, aut referuntur non sine aliqua erroris suspicione. Ut inveniatur TgRTius ORDO triplicetur prima nostra Periodus Luni solaris Ecliptica, & dabit annos Solares is 63 , simulque Lunares rori, Nobis deficiunt ad complendos Lunares hor. 9, 33 , 33', distantia Sops a Nodo in fine ultimae Lunationis gr. 2, 32's o': in fine Iul. gr. 2, 28', C; ergo & haec est nova Periodus Ecliptica. Absolutis annis Solaribus, ju ta Ricciol. Tabb. ad complementum ultimae Lunati nis desunt hor. 8, 33', ς'. Sol ultra Nodum constituitur gr. 2, 3I', '. Anomaliae Sign. IU , grad. 2,q ', 3'. Consonant Observationes Claudii Ptolemaei, Veteris Astronomiae Principis, habitae Alexandriae tria AEgypto. Sit primum Exemplum anno nostrae aerae
Irs, nocte sequente diem a I Mensis Pachon s Aprilis vidit defectum Lunae partialem ad Austrumio dig.; & an. i588, d. s Aprilis s stylo Gregoriano hora septima elapsa post meridiem Romae fuit
pariter defectus Lunae partialis ad Auseram. Seeuu-dam Exemplum dat Lunae deliquium totale tum an no I 33, nocte sequente d. ro Mensis Payni 6 Maji tum anno x 696, nocte sequente diem 6 r6 Gieg. Maji. Tertiam Exemplum, dig. rog ex parte Boreali obscurata est Luna an. 134 circa horam Ir Postmer. diei a Mensis Choeac ro Octobris pariter anno Iω nempe post inservallum periodicum ay Octobris stylo veteri a V stylo novo hor. 8 et post mero
eZ. parte Boreati ς circiter.digitis deficiens. Marium Exemplum an . Igs, nocte sequente diem Io Pharmuti, hor. is post me r. finter 1,& 6 Martii J dimidium Lunae defecit ad Boream. Similiter ex parte Boreali obscurationem paulo majorem habuimus Laureti an . x599 circa hor. 8 4 post meridiem , Martii Iuliani d. s is Gregoriani . Vides impare tertii Orodinis numero naturam gaudere; & non obstante IUSignorum diversitate in Anomalia in reditu servasse
220쪽
HARMONI. PERIOD. CAP. VI. I9 Ieamdem speciem, ut quando praecessi Eclipsis totalis, in fine reddita sit totalis; quando praecessit partialis, revolutione restituta, si partialis ad eumdem, polum. Adeo Periodi nostrae consentiunt cum CcElo, quando non desunt certae , & exploratae observationes, sed nulla horum deliquiorum consonantia
illustrior, quam quae prodit ex Luinto Exemplo. An no JΕrae Christianae 33 , die 3 Aprilis σὶ feria sexta cuca ipsum Solis occatum dabatur naturalis Eclipsis Lunae, quam aliquatenus indicaverat Sealiger - , aliique ; Rιceiolus to computat distantiam a Nodo Dς-
scendente gr. I, min. Io'; Lunae Latitudinem Australem min. 33'; summam obscurationem dig. VII, min. 32', e X parte Boreali; veram oppositionem ad meridianum Hierosolymitanum hor. 7, 1o' post merid. Paulus tamen Μidriburgensis Episcopus Forosem pro-niensis, hor. 5 , 8'. Si haec fuit dies mortis Christi Domini, ut multorum fert sententia, quemadmodum illo in Cruce patiente, Sol non sine prodigio versus est in Tenebras; ita dum Filium Mortuum Dei para Virgo doloris gladio transfixa funeraret, deficiens Luna naturali Lege , conversa eth in sanguinem λ, ut Icelis Vaticinium Patres interpretantur. Scilicet Deus
ita Luminarium motus attemperavit, ut eadem die
per talem moestitiae habitum latentis in Christo Divinitatis indicia praeberent, & Moestissimae Virgini Matri quodammodo condolerent. Si vera esset sententia Sealieeri, Petam ii, aliorumque de exitu Israelitarum ab AEgypto, anno ante Aram communem 13 3 optime Figurato, congrueret figura Agni in primo Paschate immolati instante plenilunio splenilunium verum ad meridianum Alexandriae supputavit Peta vius co ex Paris. Tabb. d. 3 April. hor. 12, I 8' post