장음표시 사용
231쪽
puto LXX Interpr. quot sententiae λ Eusebius, Beda ,& Martyrologium Romanum referunt Christum natum anno Mundi s I99. Clemens Alexandrinur 362 q. Rieeiolas in Magno Chronico, juxta LXX Interpr. a. a. a. 3634 . Abb. Langlet in Tabb. Chrono log. a. a. a. 3872. Media videtur antiquissima AEgyptiorum
traditio, apud quos, & in quorum gratiam LXXInterpretum verso facta est: docebant autem AEgyptii q), ex quo bomines essent , quater sidera eursum vertisse, cte. quibus verbis a Graecis non intellectis, obscvrh significabant tam Herodoti aetate, quam Diodori Siculi se versari in quarta Periodo Sothiaca,
ac proinde Mundum conditum a. a. a. s o 2, quando Sothis, sive Canis major erat prope Colurum AEquinoctiorum, quamvis nunc Sirius progressus sit ad gr. i I, Signi Cancri. Qubd si a. a. a. s or addantur anni a V aerae in ast Christi mortem plures collocantJ, redditur Cyclus XI annor. 3 3I. Ah a. a. a. s o a inchoato, si descendatur ad annum IErae Is 93Pariter inchoatum , completur intervallum annor. 1ul. 29 , quot numerat Ordo XIV cum arcu gr. 23, ar pro distantia Stais a Nodo . Anno autem Do m. 1393, d. ao Maji Iuliani observatus est Solis defectus Servestae hor. 1 , 3 post merid. ut testatur δε- plerur in Opticis; ergo ante annos Try in meridiano Paradisi Terrestris, si tunc existebat, per se reddi potuisset Solis defectio . Et haec dicatur Quinta hypothesis . Demus in Sexta. Quid si Mundus creatus diceretur in aequinoctio Autumnali ejusdem annis Ioa , quae esset alia hypothesis p Resp. Nos haber Eclipsim Solarem an . Do m. tueo , die ς Maji Juliani f io Gregoriani J quae ex Tabb. Prutenicis promitate batur dig. Io, 23 ad merid. Venetiarum hor. IA,so , ab his subtractis hor. 13, 1 pro Epacta Cycli, redditur Solis Eclipsis a. a. a. 3TOI, &C.
232쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. Io 3 COROLLARIUM SECUNDUM.
Per eosdem majorum ordinum Cyclos progredi licet usque ad finem Mundi, sive humanarum generationum, cujus finis indicium non est incrementum numeri Eclipsium.
Cum enim non sit admodum verisimile Mundum conditum plusquam 3 saeculis ante Christum; si hunc
Deus nobis dedit, ac notam fecit in morali medio anisuorum, Cum circa Christi mortem completus foret XI Cyelus annor. 373r, etiamsi tantumdem superesset ad ultimam conflagrationem , sussicerent XXII Ordines pro toto tempore ab initio Mundi ad finem. Mul-lli magis si admittatur traditio Eliae de duobus circiter annor. millibus Legis Naturae, totidem Legis Scriptae , totidemque aliis Legis Gratiae , ut Omne tempus humanis generationibus concessum sit 5o ooann. , quemadmodum Mundi opificium sex diebus completum fuit: mille enim anni , ante Deum tam quam Her. Inter Signa autem venturi proximi Iudicii non sunt referendae naturales Eclipses, quae juxta ratos Coelestes motus contingunt ex eo titulo non enim hic loquimur de aliis symbolis per allegoriam,& umbram futurorum , quas earum numerus quoω libet saeculo augeatur, ut nonnulli sunt arbitrari; numerus enim medius , qui resultat tum apud Ueteres , quam apud Recentiores , ut alias vidimus , est praeterpropter quatuor Eclipsium pro singulis annis: ergo indicia Coelestia advenientis Iudicis erunt motus perturbati per extraordinarias Omnipotentiae vires, quando Caeli magno impetu μὶ volventur in arisCc e gu
233쪽
gumentum Irae Divinae. Quhd si Deo non placeat tam citd finem imponere, illi qui vivent post secundam a Christo Chiliadem , si qui erunt in Terris, nec Coninditi sint novi Coeli, sive novus Astris motus tributus statuit enim stellas in aternam φὶ, praceptum posuit, ct non prateribit. Tempus vero sive merendi, sive demerendi post judicium non erit in ampliur , poterunt Cyclum Primi ordinis iterum inchoare, atque ita certius habere Eclipses in Pleniluniis.
g. XXIII. Determinatio Docbae Periodorum in nosero ocu lo . Anim.tdverso circa Periodos eκtra gantes, ese cohaerentiam bisoria cum calculis.
Respectu Solis Epocha, & gradus praesentj saeculo Dominans in nostra Zona Temperata Boreali, debetur Eclipsi Solari Maji 17o6, vel I724, cui correspondet alia similis anno I 742, die 3 Iunii, nobis quidem invisibilis, sed visa in Sinis. At respectu totius Globi Terraquei, & Zonae Torridae, Epocha tribuenda Solis defectui an. I 716, die Iscivili Octobris, Italiae non viso, quam vi Suna hora cum dimidia ante meridiem, propter Australem Lunae latitudinenti, qui gradus regnans terminatur in alio defectu anni 17 34 , die 16 Octobris hor. 6 3-, nobis pariter invisibili. Melior etiam
234쪽
fortasse Solis Eclipsis pene centralis tr , Disco Terrestri I 727, d. I 4 Septembris visa in Europa, cui consonat alia Europae inconsipicua an. I 743, d. 23 Septembris , hor. 3, 36 ad merid. Bonon.
Prima pars constat ex definitione sexta , & ex inspectione nostrae Tabula: V. Ratio secundae partis est, quia illae Eclipses , in quibus umbra Lunae permeat Zonam Torridam, sunt propemodum in ipsis Nodis ; & axis umbrae productus transi per centrum Terrae, vel prope illud ; unde si oculus ex Luna contemplaretur Telluris obumbrationem , videret umbram transire per medium ejus Discum , quam pulchritudinem aliae Eclipses non habent.
Epocha gradus Regnantis, respectu Lunae, hoc eodem nostro saeculo debetur ejus deliquio totali cum mora, ac pene centrali diei civilis 23 Decembris hor. 7 an. I7O3 utrinque immediate
stipata a duobus Solis Eclipsibus in principio. & fine ejusdem Lunationis; altera die 8 Decembr. , altera die 7 Januarii
Hoc quoque sequitur ex citata sexta Definiti ne . Superiori Ternario periodich consonat aliud simile Eclipsium Ternarium an. I χχ. Media Lunaris Eclipsis Totalis die et Ianuarii: duae extremae Sola
235쪽
res terminant eamdem Lunationem utrinque die Decembris, & ir Ianuarii. Eidem p .riodich concinit annus I go : Deliquium Lunae Totale pauid ante mediam noctem sequentem diem et 3 Ianuarii: stipatur ab Eclipsi Solari diei 3 o Decembris praeceden iis, & alia subsequente 28 Ianuarii, hoc est in principio, & fine ejusdem Lunationis. Simile intervallum unius Periodi Chaldaicae simplicis habetur inter duo pariter ternaria an. I I 8, & I 36 circa aequiis noctium Autumnale; nec admiratione vacat, qu5d omnes isti quinque totales Lunae desectus observari in Europa, saltem aliqua ex parte potuerint. Quis jam dicat contumax Luna sidus' Si non paret Legibus ab humano ingenio ad arbitrium excogitatis; at paret legibus Periodorum ; nec solum in nostro saeculo, sed etiam in intervallis bis mille, & amplius annorum , ut vidimus ex observationibus. Astra nostris calculis obtemperare videbuntur, si nos ideas nostras Coelo accommodemus; nec contendere velimus, ut Co lum nostris cogitatis obtemperet ; stellae enim obediunt Ei , qui fecit illas, & pergunt in propriis comstanti Lege Choreis .
Possunt etiam extra Cyclorum Lu-ni solarium fines Eclipsum paria coincidere: quamvis non omne par Eclipsi umessiciat Periodum. etiamsi detur in principio, & sine Cycli Luni solaris, atque in die anni cognomine.
Primum visum est saepius, praesertim in gradibus nostrae Tabulae Quintae. Alterum sequitur ex iis, quae dicuntur per accidens occurrere , ut g. X vidimus in
236쪽
in Cyclo annor. Iulianor. 2Ira, aliisque. Quare non omnis Eclipsum combinatio , etiamsi incidat in eam indem anni diem efficit novam Periodum; sed quae vel
multiplicata, vel in suas partes aliquotas resoluta, vel Cum aliis alterius ordinis comparata restituat pariter aliquam ejusdem, vel saltem alterius Luminaris desectionem, aut certe restitutionem saepius promittat ex nodi intra terminos necessarios revolutione. Alioquin erit in iis, quae dicuntur per accidens evenire, qu bd ex Nodorum motu, sive Luminarium distantia circa terminos egressionis dignoscetur. Aliud Exemplum sit in Eclipsi Solari circa aequinoctium Autumnale Mensis Septembris, tum anno i 65I, die a 3
i 3 Iuliani hor. 1, 35 post meridiem ex Argolo; tum anno et i 8, die a 4 Civili 13 Iuliani hor. 9,
3 mat. ex Manstedio : intervallum est annorum s minus 4 horis; nam dies ablata anno I oo, juxta Gregorianam reformationem, debetur aequationi saeculari , non praedicto spatio annorum s . His pro E- pacta conveniunt in motibus mediis hor. I , 36 , 38 .
Motus Solis a Nodo gr. 22 , 30 , Ao': ergo extra
terminos i Eclipsium possibiles . Quomodo igitur potuit Eclipsis recurrere ρ Scilicet Nodus vicinior tria primo casu erat in Librae grad. I, 23 ferh: in secundo casu circa gradum is, aς Virginis, hoc est citra initium Librae grad. I 4, 4r': Atqui gradus I , 1 plus gradibus 7, 23 constituunt simul arcum graduum 22, 26 ; ergo Tabulae rectae ponebant arcum maiorem grad. ra; sed quia Sol in utroque Novilunio consistebat circa initium Librae, hinc utrobique quasi in medio erat intra suos terminos per accidens tamen, respectu intervalli annorum s , qui triplici constant Enne decaeteride: Si enim altera Ecliis pss ponatur in Nodo, non fiet ulla restitutio . Quid tamen si pari s I annorum spatio recurreret smilis constitutio, ut Luminare in principio, & fine hujuς intervalli, patiens Eclipsim , ellat medium inter suos teris
237쪽
minos λ Mon negamus simile Phaenomenon; nam Maristii die so Astronomica Sol defecit, tam anno I 699, quam an. Is r; in primo casu Nodus propior erat in grad. I , 49 Arietis, in secundo circa gr. 24, 2o . Sol utrobique in medio circa grad. Io, vel II ejusdem Arietis, adeoque intra suos terminos. Natura tamen non repetit eumdem Ludum ad leges Cycli .
Nec Solis calculis inhaerebitur cum certitudine in longioribus saeculorum in. tervallis , sine praevia Observationum comparatione; nec Soli Eclipsium histo
riae, sine cohaerentia calculi.
Enimverb Calculi, quibus utimur in Astronomiacis, orti sunt ex Observationibus . Nihilominus cum in istis peragendis misceantur plures subtilitates, e
quarum varietate varii prodeunt numeri; hinc videmus diversos calculos ex diversis Tabulis prodire , , etiam facta revocatione ad idem tempus, & ad eumdem meridianum . Si quis ergo solis fidat Tabulis unius Auctoris, poterit saltem in longioribus saeaurum intermallis non parum a Coelo dissidere, aut for-th metuere , ne Coelum magis faveat alterius Tabuistis. Quis dirimet hanc litem, vel dubitationem tol- 'lat, nisi cohaerentia cum observationibus p Gressus enim sine altero crure vacillat : nam observatio sine lege Cycli facta, vel sine cognitione motuum Coelestium, non parit scientiam, ut patet in Rusticis, tollentibus ignaros oculos ad Luminarium deliqui aia .Qudd si observatio petita ex historia non conveniat cum calculo, vel Cyclo, non statim hic damnandus, sed prius examinanda narratio : vidimus enim no
238쪽
paucos errores in eam irrepsisse, saltem in saeculis barbaris. Sic ex mone Emmio, praeter Eclipsim Lunae dieia 2 Maji anni risue, refertur alia Mense Decembris ejusdem anni, die Dominico ante Natalem Christi: cum tamen septimum Plenilunium a primo distare, debeat dies ro5- ferἡ : a die autem χχ Maji ad asDecembris intersint dies 218, unde non sufficit residuos praecedentis hebdomadae dies detrahere. Nec coniscordant caeteri characteres illius anni, qui habebant pro Numero Aureo 6, pro Cyclo Solari r is, B pro liter a Dominicati. Dies ergo Dominica, fuit Decemis bris die 4, 2I, I 8, as , in quibus non fuit Pleni- Iunium, quod debetur diei as; ergo nec potuit e se Eclipsis Lunae. Quid quod Annorum characteres aliquando apparent confusi, etiam ubi sermo est de Romana historia. Sic Annus Urbis Conditae ros non benε copulatur cum anno 343 ante aeram; huic enim sociari debebat annus V. C. 4 Io, Varronianus Olymis piadis roν en aequivocatio annus primus: hic enim est, qui habuit iterum Consules Cajum Martianum Rutilium , & Titum Manlium Torquatum , a quibus dedicata est aedes Monetae, juxta Livium Lib. IV, post quam dedicationem nox interdiu visa intendi ,s hoc tamen indicat Eclipsim . Quare optandum esisset, ut aliquis peritus Calculator, relictis Mundis pos-s bilibus, me rhque Idealibus, vireς suas exerceret in hoc nostro Mundo, ubi plurima sunt, quorum adhuc
ignoratur exacta dimensio , aut numeratio , quamvis ut cognoscantur, non indigeant interminabili Infiniti
divisione; potissimum autem historiam Eclipsum ad .
veritatis regulas revocaret, & ad nostra tempora deis duceret, quorum alterum e diversarum Tabularum,& Cyclorum concordia in motibus mediis, alterum ex observationibus, quae habentur in actis Academiarum, & Eruditorum, potest exequutioni mandari. Uicissim si Cyclus non concordet cum historia; non statim haec falsitatis insimulanda, sed videndum an Peis D d riodus
239쪽
riodus ad suos pervenerit terminos, an sit ex imperifectioribus, quae una tantum , vel altera vice restituunt Eclipsim . S. XXIV. De Reductione anui Juliani ad Gregorianum, c
so circa tempus Paschatis indies solitum ab Ecclesia.
Forma Anni Iuliani, licet accomm datior sit ad Cyclos Eclipsium, non ideo absolute pers ctior Gregoriana, in qua tentatur detectio Petiodi Eclipticae plu
Ratio est , quia absoluta anni civilis persectici
attendi debet pensatis omnibus , ac praesertim COm. mensuratione cum Solari motu; atqui cum motu So- Iari, sive anno Coelesti commensuratur annus Grego- Tianus, non Iulianus, qui in r33 annis circiter, in tegram diem recedit, adedque non est fixus, ut putabatur, sed vagus; unde in quatuor taculis anticiis pat tribus diebus Aquinoctia, & Solstitia , atque in decursu per singulos anni fixi dies circumducit; non igitur alteri est anteferendus. Sic annus vagus AEgyptiacus sine intercalari placebat Replero propter Eclipses, juxta illius formam consignatas in aera Nabo-naisaris a Chaldaeis, ab Hipparebo, & Ptolemaeo, &c. Numquid ideli praeserendus Julianop An desunt Eclipses tam in forma Iuliana, quam in Gregoriana computatae, & quidem longε plures, quam extent in annis vagis AEgyptiacis p Si Iulianus apparet magis congruere cum Eclipsibus , quando istae stabilem sedem non habent, id ipsum confirmat nimirum esse minus stabilem. Forma quoque, & correctio Gregoriana
240쪽
ΗARMOR PERIOD. CAP. VII. msuis assigens sedibus aequinoctia iuxta peritissimos Α-stronomos post plura saecula exigit aliquam aequationem, ut eidem diei assixum retineatur civile aequin ctium, non dissentiente Clamio in hypothesi, qudddiversa quantitas anni Solaris inveniretur, de qua g. U, ubi vidimus in sententia Equitis De Lotimille integram diem confici post annos et rctoo, in alia post ann. 72 Ο, &c. . Nec proptere1 turbantur Tabulae in ordine ad praedicendas post certum dierum numerum Eclipses, & Syzygias , ut patet in forma anni Iuliani ; sed tantum innuitur diversus computandi mo dus, ut annus sit fixus. Neque idcirco Luminarium desectus aded sunt instabiles, ut nullo modo conciliari queant cum Anno Gregoriano . Si haec quoque
concordia exposcitur, non detrecto tentamen, saltem ad detegendum modum eam conciliationem ineundi.
Quoniam in Anno Gregoriano AEquinoctia, & Solstitia civilia sedem habent fixam , saltem ad annuuia Igrae so oo, sequitur ut si ad istos cardines, vel ad
determinatam ab illis distantiam, tam Veterum , quam Recentiorum observationes referamus, possint anni Gregoriani cum Eclipsum revolutione conciliari. Sed quia Veterum observationes ab annis AEgyptiacis ad annos Iulianos sunt revocatae, ab istis ad Gregorianos transferentur, auferendo tres dies in quatuor quibusvis saeculis, juxta Legem supra explicatam , hoc est in annis saecularibus, qui quaternario non mensuranis tur. Forma enim Iuliana abundat una die in annis x33 fere , sive tribus diebus in annis 4oo, adeoquGlo diebus in annis 4o oo. Hinc illi , qui Mundum sconditum putant in AEquinoctio Autumnali circa annum gooo ante Christum . assignant civiliter in Forum a Iuliana diem as Octobr. , quae est a 3 Septembris Gregor. Hac reductione opus non habemus in illis Eclipsibus, quae intra idem saeculum contigerunt,
H Ctavisti Calen. e. V , n. 3 3. 3c e. ra, tradens modum aequamsi ad annum 1aos, si opus fuerit.