장음표시 사용
181쪽
etione per queuo che T. S. Rma ba fidelmente attre Mise amovicordato a S. S. vagisnando di uno er de taltro. Deus co firmet quod operatus est in nobis.
Nonne sentis, nonne vides, Utestingi, Ecclesiae Romanae Primates,qui utramque paginam faciunt in Diatribis ad singula Volumina Editionis literarum Cardinalis Poli appositis, praestantissimis reliquis suis virtutibus adjunxisse etiam admirandam animi moderationem, ac proinde nullo pacto implicatos fuisse humana illa infirmitate, quae homines ad dignitates, & commoda expetendae obtorto veluti collo passim adducit. In labia ejusdem m
derationi& argumenta jam antea tradiderant Contarenus, Polus, Carassa, Fregosius , atque Sassoletas. Ea preditum fuisse Contare num tellatur in ejuvVita Ludovicus Beccatellus hisce verbis: A me badetto ii Cardinale ebe in quelsubito quo scilicet temporis momento nunciata ipsi fuit uia ad Cardina- latum evectiobis in dubios accellaῬa quaelia congra-
tutagione, on e riβlbe di non resistere per non ossen- derela sua conscientia , ct molli parenti oe amici, da quali su va ebe furia combutum. Pusius idem Beccatellus in Vita Cardiciali; tali describit quam
valide fuerit hic reluctatus, ne Purpura donar tur, suamque narrationem in hunc modam concludit: Io mi tromi presente, quando MI Durante in Camera di sua Signoria comparse eoi Barbiero
a presso, da lui condono per farbi taciteriea. II
182쪽
non era Loco da replicti , tanquam Unus coram Iomssinu si mostia ubbidiente. Carassam quoque magna
constantia oblatum sibi Cardinatatum recusasse , nec illum suscepisse nisi ex Pontificis imperio, certum nobis reddunt plures ii testes, quorum dicta recitat Ciaconius in Vitis Pontificum, &Cardin alium. Imperio pariter, seu jure sacrosanctae potestatis egisse Paulum III. cum Aegosio fidem facit Ubertus Folieta in Elogiis clarorum Ligurum, pariterque Oratio in illius funere habita a Iacobo Sadoleto Episcopo Carpentoractensi ; recitatque
utriusque testimonia idem Ciaconius. Ipsum tandem Sadoletum aegre admodum Purpuram accepisse ex pluribus hujus literis certiores reddimur, in quarum unis ita scribit: Ipso honore Cardinalitio non tantopere delector, qui etsi magnus, O expetendus omnibus videtur, mihi tamen boni multo plus ab sit, quam dedit. Absulit enim ocium , quietem , libertatem ἰ alia quaedam reddidit, quae nequaquam cum illa felicitate prioris vitae, meo quia dem judicio , erant comparanda . Sed quoniam op
pressi subito optimi Pontificis beneficio opatii ad com
sulendum, ac deliberandum nibu babuimus, pare mus sane Deo, qui nos bula jubjectos oneri esse υ luit. Addam Petrum Bembum, qui in Epist. ad Sadolet. culpae obnoxium se profitetur, quod in
183쪽
1 7 6 EpisT. LIpsigu. cUM A MIMAnvrχs Cardinalium ordinem cooptari se permisisset. Me indictus abibit Jo. Matthaeus Gibertus, Veronae Epuscopus, Cardinalibus, quos nominavi AEuemadmodum studiorum, ita & virtutum necessitudine comjunctus; ne vero dignitate etiam iis ipsis conjungeretur , unam ejusdem moderationem in causa fuisse , verosimilis admodum conjectura est. Iisdem autem collegas junxisse Paulum Pontificem tres nepotes suos Vix dum puberes, quo pacto non ejus infirmitatem demonstret,sed perspicaciam&sapientiam commendet, jam superius adnotavi; modo vero addam, ex testimonio Romuli Αmasei constare, rogantibus oe est Iagitantibus Cardina- Iibus, eorundem cooptationem contigisse, potiusquam Avi Voluntate. Legitur hujuscemodi testimonium in Oratione ab illo habita coram Cardinalium coetu . Hos certe hujusce dicti sui testes, dum eosdem post Pauli Pontificis obitum allo queretur , Orator non adhibuisset, nisi de re iisdem Cardinalibus omnino comperta ageretur . .
Statuamus igitur maximas Deo gratias habendas fuisse, quod Paullum III. tempore tam opportuno , & necessario , ut loquitur Sadoletus , praeficere Ecclesiae suae dignatus fuerit, deinde quod eidem mentem indiderit, eos Cardinales creandi,